장음표시 사용
271쪽
DE NATURA MIRACULI. 25500ndo minime proportionato. Unde aliquid vires nati irί0sii porgredi potest vel quoad rei substantiani Vel suo ad Subjectum in quo sit vo quoad modum quo sit. Ex ista declaratiota auctores derivant miraculorum divisionem. 352. Assori pra)teron definitio miraculum esse Pu a Deo patratum. Pato e diutis. Animadverte tamen non
omne olius divinia in OSSe miraeulum, quam illam nati emirae ut uni sit illius divinum. Ut opus aliquod divinum miraeulum dieatur, sit oliortet aliquo modo contrarium illi quod natura rimberet si sibi relinque rotur. Illa ius sola virtute divina fiunt,' inquit D. Thomas, in robus illis in quibus est naturalis ordo ad contrarii iesrectum vel ad ontrarium modum Deisendi dicuntur Proprie miracula: en vero quae natura inuit nobis tamen vel alicui nostrum coulta vel etiam us Deus facit, Deualiter nata sunt seri nisi a Deo, miracula clio non OSSunt
sed solum mira vel mirabilia V ite irreeulis, a. 21 .Hino dum S. Doetor mma 1'. P. q. 105. art. b. rentio,' inquit, set justifidatio impii, etsi a solo Deo
sunt, non tamen proprie loquendo miraeula dicuntiar. quia non sunt nata fieri per alias ausas, et ita non Ontingunt 1 petor ordinem naturae, cum haec ad ordinem NntUrs non pertineant. V Prpeterea agit desinitio de onusti miraeulorum 1 inoipali quin e Xeludatur ausa instrumentalis aut causa impetrativa. Satis diXisso utamuμ ad hoe ut intolligatur miraeulum esse OPUS a Deo nil n- tum facultatem et ordinem totius naturae creatae tran
353. Juvat nunc unam vel alteram desinitionem XΡondere a quibusdam uotoribus tradi solitam. Oeeurrit imprimis definitio Spino gae, juxta quam miraculum St OPUS CUju enusam naturalem Xemplo alterius rei solitareXPlieare non possumus, Vel Saltem ipse non potest qui miraeulum scribit aut narrat V P uet theol polit C. VI). Haec desinitio veri nominis miraculum e medio ellit; nam
272쪽
256 COSMOLOGIA. an irae ulu in Vires nil irae nullo Paeto superaret, Sed tantummodo Superaret cognitionem quam de rebus creatis habemus; unde multa h*dnomena naturalia inter miraeula
essent habenda. - Huic amnis est definitio quam Lookius tradidit in quodam Sermon do II iraeulis eum diXit nesse operatione in Sen SUS in eurrenteS, quae eum aptum
spectatoris Superent, ejUSque judicio cursu naturae constituto repugnent, ab eo divinae existimantur. V aeo etiam portia ise et id quod est relative mirabile, eum eo quod est absoluto tale, eum eo videlicet quod Vel aliquid in rebus Pr 0bet quod natura emeere nequit, vel fimo tum impedit, qui ab actione alioujus causae naturali cola Sequi deberet. Fuerunt qui, ut Spino Zam ejusque Sseela Confutarent, alium inve Xerunt miraeuli desinitionem, quae tamen a Spinogiana verbis tantum differt. Putarunt res mundanas ita ab initio fuisse a Deo constituta ut ab iisdem non
modo Phaenomena naturae ordinuri Pronantiarent, Verum
setiam illa qua insolita sunt, cluaeque proinde mirae ulla nuneupantur eum eo diserimine quod illa a notis natur se viribus, ista ab e eultis proveniunt. Uncle miraeulum definiunt opus proveniens e Viribus natur D qud DOS latent.' Huno definitionem tradit aut e ville, seriptornatione Gallus sed ante ipsum Malebranehe u SSerere non dubitavit miraeula sp pe SSe eonSeeutiones quarumdam legum quae nobis in eo inpertae sunt.' Auetores isti atraculi omen retinent, rem pSam negant; quia reapse in miraculis nihil daretur quod proprie esset Supra naturae vires. Desinitionis vitium patebit magis quando probandum erit miracula e viribus Oeeulti naturae proVenire
354. Superest ut videamus quin ana sit miraculorum finis. Ea seri ob aliquem finem, non est cur Probetur; patet e saepe repetito prino ipio quod ens intelligons agere nequeat, quin sinem aliquem ibi praestituat. Quaeritur ergo in quo ordine finis lite contineatur Quaestioni
273쪽
DE POSSIB ET COGNOS MIRACULI. 257
respolidet P. Tongiorgi hau propositione Finalis ausum ira illi non quidem in ordine physioo sed in ultiori Providentio ordine continetur in eoque est posita, ut miraculo tanquam sireno ac testimonio divino aliquid a Deo hominibus manifestetur. Sollieet: - miraculum non ideo Deus patrat ut vel emendet viro naturo ut esse eius sibi roprios producant, Vel easdem ire augent ad Consequendum illum ipsum sitiem quem entibus naturalibus a pestituit quae duo supponerent imi eritiam et ignorantiam in divino artiseo; sed i ideo ut vel Deus ostendat specia i modo res humanus ab Ipsius roVidentia pondero velut manifestet innocentiam et sanetitatem cujusdam rentur: se intelligentis suumque amorem ergo illam; ut e con- Vel SO quorumdam Scelus et equitiam vel ut religionem Confirmet cujus Ipse est a uetor, et doctrinam quo ab lino eadem religione hominibus redenda proponitur. 90o apud citatum uotorem nubi fusius XΡlienta invenies; nobis auea hae verba e Summa Divi Thoms exseribere sussciat se Quia, quae sunt dei, humanam rationem X0edunt, non possunt per rationes humana probari, sed portet quod probentur per argumentum divitiae virtutis, ut quum aliquis facit opera, qui e Solii Deus faeere Potest credantur ea esse a Deo sie ut quum aliquis defert litteras annulo regis SignataS, Creditur e Voluntate regi PrOcessisse, quod in illis contintitur V 8'. P. q. 43 art. 1).ABΤ. II. - DE MI RACULORIDI POSSIBILITATE ET COGNOSCIBILITATE.
355. Si os exeipias qui pantheismum vol theismum profitentur, quique vi ut systematis logie denegant miraculi possibilitatem, paucos invenies philoSophos qui admittunt intrinsecum miraculi repugnantium. At liu es dantur qui jusdem cognoscibilitatem inficiantur, quique
274쪽
258 COSMOLOGIA..ho ipso miracula seri ion posse autumant non quia in erepugnent, sed quia frustra fierent. Hinc vides non sufficere ut mira ouli ossibilitas in tuto collo setur; ipsius otiam cognoscibilitas debet ab adverSariorum oppugnation vindieari.
56. Qui miraculi possibilitatem negarit, triplici fonte
argumenta derivant e divinis e persectionibus e legi-bla quae rerum mundanarum uetivitatem gubernant, et Xor ille et liai monia creationis. Putant imprimis notum
esse H immutabilitate et sapienti divina, siquidem Deus mutare consilium tuendus eSSet Si legibus D turalibus
eXeeptionem aderet, et pii Suum emendare coge Ietur;
parum ad id attendentes quod miraculorum causa sinulis non contineatur in phySico rerum ordine, et Deu ab aeterno legi e X deptionem decernat eodem actu quo ipsam legem constituit - NecesSarias abSolute 8Se leges naturae alii alio modo probare conantur. Sunt qui actum divinum eum re Olita per divinum notum oti fundenteS tenent eum Spinoga lege Daturae esse ipsa Dei decreta quae absolute ne eessaria cum Sint et illae necessariae SSedebent. Sunt qui ab ordine morali ad ordinem physicum
CODeludunt, n00eSSitatemque illam, quae propria ordinis moralis St, ad ordinem Physicum transierunt, ea ueti ratione quod uterque ordo a Deo procedat. Sunt demum qui segum necessitatem ut ipsis rebus derivant quae quidem, inquiunt, creari vel Oti creari OSSunt, Sed Si creentur, ut de facto creato fuerunt diversas ab iis quas habent leges habere nequeunt. Hoc illustrant Xemplo Daturae humanae quae Otuit quidem non creari, sed non potuitoreari ratione destituta. - Quod spectat ordinem et harmoniam reationis, dicunt, admissa miraculorum ossibilitate, jam de nulla naturae lege certitudinem habere nos
POSSe, ne Proinde eum Suientia Omne ruere, tum etiam
anxietatibus vitam humanam fieri obnoXium. 357. Contra hos omnes probabimus miracula nullam
275쪽
DE POSSIB. ET COGNOS MIRACULI. 259 involvere eoia tradi otionem. Ut ni item vitium patent argumentorum quiae Citu Vim S, Dotamus : ' leges naturae improprio clio Dei decreta, sed esse id quod volitum est per
Dei do oretum. Nam leges iniur00 roprio loquendo Sunt Vires concretae creaturarum, quibuSdum normi temperat se; quare nisi entita creatur pse et latitas divini notus idem esse diuuntur, leges naturpe Oeari se queunt Dei dueret Ordinem tib sieum et ordinem moralem a Deo pro Cedero, Sed non eum eadem relatione ad divina attributa. Hseu relatio ideo est diversa, quia divorsum est utriusque ordinis objectum ordo moralis fundatur in ossentiis rerum; eous dicendum est de ordine physio , 3 Crontionis ordinum et lini monium non ideo destrui quin per divinam virtutom, aut aliquid fiat quod superat vires natur90 erentiae, ut aliquid non sint quod alii luibus in casibus natura fauere nata est. Per mirnuulum leges
naturae Don mutantur, Sed SUSPenduntur; DOD SUSPenduntur omnes sed Πίaedam non Suspenduntur en er Sed
aliquando quando so datur ratio, usu divina sapientia digna sit. Unde omnis eortitudo e medio non ollitur; Seientipse non essum ruunt vita humana non sit anXiotntibus obnoxia si miraculi ossibilitas admittatur. 358. Altera qui Psilonis lini S minus metaphysi ea St, Sed magis ab advorsariis impotitur. Diximus mirae lum esse Ol)US SenSibile Superans naturae vires; unde ad illud cognoseondum duo ora stare debent, notum ipsum noti luo Supernaturalitus. Postiarius in Logiua diximus n. 115 illud primum nullam a pube dimouitatum ultori insistunt adversarii. Nam, inquiunt, ut cognoseatur aliquid a seo immediat provenire deberent cognos ei tum omne tiatur; DVireS, tum quousque sese Xtendat oujusque vis monotu;Atqui neutrum constar ipsa Xperiuntia do00t. Ad quod
consi mandum iura X modernis inventis congerunt X- empla, quae ante Cossoribus OStriS, inquiunt, Vera miracula visa suissent. Nullam torro rationem esse Contendunt
276쪽
260 COSMOLOGIA.eur, etentii magi magiSque progredientibUS, ea quae nune mira uia identur, a viribu Daturί unice pendere, posteri lemonstrare non valeant attamen haec dissi- eultas quam adversarii tanti faciunt nihil vincit contra miraculi cognoscibilitatem, ut argumenta quae daturi
359. Datur et aliud argumentum asserri solitum, non quidsem ab omnibus sed ab iis tantummo do, qui nobiscum admittunt malorum angelorum eXistentiam. Horum virest Olentiore certe Sunt quam OStrae, et cogniti multo per otior; in sit ut opera clivina daemones imitari valeant, aut saltem simulare. Quae eum ita sint, etiamsi onStaret opus aliquod per naturae vires XΡlieari non OSSe, negant id diei posse miraeulum, ideo quia nos bitet utrum Deum habeat auetorem. Neque hoc nos doterret a defendenda mirae uti cognoseibilitato suppetunt enim criteria ad discernendum Vera miraeuia a falsis quiae eriteri Si non Semper, Certe in multi casibus omne dubium removent.
1. Mostri nequit miraeulorum possibilitas, ei eventuum fueuitatem et ordinem totius naturo creato superantium. 2. Potest pro terea humana mens, i minu8 emper, certe in multis usibus ea discernere ab operibu cuju8oumque agenti ereati.
360 1 PARA. Possibilitas miraculi negari nequit quin simul ama motur 1 leges mundi esse absolute ne eeSSarinS; 2 potentiam Dei essu initam 3 nudamque inesS Vim vel irmissimae humanae auetoritati Atqui nullum ex his ab homine sanae mentis amrmari potest Ergo miraculi possibilita negari nequit Rationem majoris indicabimus in ipsa minori probatione. 1'. Possibilitas miraculi et contingentia legum naturae
277쪽
DE POSSIB. ET COGNOS. MIRACULI. 261
simul stant vel ea divit; quia miraeulum Conuisitur ut exceptio legibus naturae; porro rei absolute ne eessari 9 nulla sori potest Xeeptio. Quamobrem Si robetur lege naturae SSe contingentes, probatur lio ipso miraculum esse possibile. Atqui sunt contingentes. Nam id solum diei potest absolute noeessarium quod pertinet ad 1 0 essentiam, ita ut hac posita et illud ponatur oportet: Atqui non ita se habent lege naturpe, quippe qua Conei Pipossunt diversae ab iis Ud real Se Sunt quin re mundula Deessent esse id quod sunt Ergo leges natui pse non sunt
absolute ne eeSSariC0, Seu contingente Sunt. Essentia enim rerum mundanarum non concipitur perire Si res
divorsimode collocarentur, si citiori aut tardiori motu ferrentur; si aliam motus ire otionem haberent quam nun habent, et in Atqui Si rerum collo entio, si motus velo uitas a dii Helio diversa esset, jam alipe haberentur leges ab illis ius nunc obtinent Ergo lis leges noeessui ipse absolute non sunt Ergo lio terit Deus in aliquo speetuliensi iis logibus contraire Ergo miraeuitian est ossibile. 2'. Hime ossibilitas vineitur etiam e divinae potentipe amplitudine. Nam nurneula tripliciter SuPra lauturum CSS DOSSunt Vel absolute, Vel spectata ondition siil jocti
in tuo sunt, vel spectato modo quo sunt ii 351 Atqui
nihil liorum potest diei optigium nisi negetur infinitas potontis divin Ergo negari sequit ossibilitas miraeut quin simul assa motur potentiam se ess sinitam quod certe sepugnat. Qui enim infinitam potentiam agnosuit, is orto admittere debet Deum uno instanti. nulloquo adhibito modio mesere osse id, quod reaturae nonnisi uocessive se adhibitis mediis roducor valent; nec is negare potus aliqui l Deum inuero OSSe quod
cauS00 creatae nequeunt attingero. 3'. Humanum testimonium multa contigisse nos douet, lud Vires totius naturpe creat. Superant. Horum ut er-
278쪽
i itini, ideo r000iSe negant ea evenisse, quia Xplicari nequeunt nisi per Deoialeni Dei notion om Ergo habe-nnis X ipsorum confeSSione illa Opera Sese supernaturalia. Atqui adem contigisse negari non potest, quin i OmniSuo firmissi ino hontinum testimonio adimatur, proindeque
quin impingatur in Omnes absurditates quas in Logieno XPosuinius ii 156 . Ergo facta illa contigisse fatondum est Atqui ab osse ad posse valet illatio Ergo miraculi
possibilitas admittenda est. 361 Quunt tertiun hoo argumentum mugnam in qu J-stion do 'Ili noulis vim habeat, id advorsarii infirmare conantur in ledium afferentes sophisti eam Humi argumentationem. Ex eo quo hJ Sion certitudo morali praestet, asserunt hane illi cedere debere ideoque admittore
ctione revera contigisse lidet id homines fide digni sest0ntur, quia Xperientia docet homine Vere mortuo numquam ad Vitam iteruin re voeari. ' Facilius est V inquit Humius, mille testes, errare aut decipere quam factum legibu Daturpe repugnans Xistere primum moraliter tantum impossibile et Xperientio consonum; Seeundum vero hyste impossibile et Xperientis contrarium St.
In omni orro miraeulo contra nulli testem mille insurgunt; tu . . Si nu testetur mortuum r0Su Seitatum
fuisse, milleni testes hirmant, mortuos ad vitam haud redire. V Sophistiea inquam, seu argumentatio est, quia in hae re moralis videntia i ,hysten evidentia non cadunt in idem obj0etum physion evidentia respieit id quod generaliter conlitigit, quin asserat Xeeptionem aliquando fieri non osso aut etiam quin neget Xeel tionem esse liossibilem ipsi virtuti sei quod metaplo sica evidenti. proprium est hane porro Xeeptionem to eum habuisse testantur homines de digni; unde conflictus nullus datur mitio milloni illi Humiani testes non insur utit
279쪽
DE POSSIB. ET COGNOS MIRACULI. 263e intra OS, qui mortuum . . aliquem resuscitatum fuisse
362 2 PARS. Miraculum tum ei gnose itur ut miraeulum, eum erio Oti Stat illud opus neque e viribus Oeculti tini Urὶ0, neque X Perntione laemonis provenire Atqui duo h 00, si non in omnibus et singulis Casibus, orto in multis Oti Stare OSSUnt Ergo mirae lum Cognoso potest ut miraeulum. Illiae enim coulta viseS, quibus miraeulum tribuondum esse dieitur, si evera darentur, hoc ipso quod provenirent ab entium natura, noeessario ossent et
ne eessario agerent Atqui miraeulum XΡlieari sequi per
bus eoultis naturpe attribui nequit. Nam is illud quodne eessarium St, in iisdem Conditionibus onstitutum, debet pro ludere eosdem affoetus Atqui constat id non ita se habere relato ad miracula Ergo b Isto Vires
pendenter a libora sentis intelligentis voluntate et utpote Oeeultae non possent ab homine adhiberi ad illos o foetus producendos Atqui iterum onstat mirae ulla fieri jubente homine, se fieri fusis reeibus ad Deum Ergo. -
Pera, qud miraeubi Pr*0bent, Opposita Sunt peribus stupoper ire oognitas a turpe seri solent Sio ignis qui naturaliter omburit, in aliquo usu per miraculum non modo non comburit, Sed etiam levi aura corpus muleet. Ergo si hoste opera, ut illa, o viribus a turpe rovenirent, entia naturalia viriluis Oli positis onStare die enda essent, viribus nempe qua Se mutuo destruerent Ergo ex his aliisque liujusmodi constat et quidem Certo, Opera illa non Γο- venire, his viribus Oeeultis natur00. - Neque dioere juvat
non est ut ositivo cognosentur quidquid titia naturalia osseere possint, sed suffieit ut ei gnosentur i iid PS aesa Cere nequeunt. Imo autem cognitio in illa abori potest et de sueto habetur Certe uenio eognosei quid-
280쪽
264 COSMOLOGIA. liuid . . VOX humana moere possit; niim propterea dubitamus quominus illa meor nequeat ut 90eus Videat, aut mutu loquntur, aut homo mortuus revivisenti Positive
nino ΡΡOSito Consistere nequeunt; o proinde Si upe Sunt opera up per istas oppositus viros tantum mei possunt, hodo ab illis entibus Provenire non OSSe certo judieamUS. 363. Superest ut Xpendamus alterum quod Pi OPOSUi-mUS, POSSe nimirum opus diseerni a miris se prodigiis mali Spiritus, qua divina opera imitari videntur aut saltem Simulare. Imprimis Dii a quoestio esse potest de iis
miraeulis quae absolute Superant Vim omnem renturarum, tu aeque Aenire nequeunt quin naturae lege reVern SH- Spendantur, ut SSet . . mortui oujusdam reSurreetio.
Hae manifeste vim divinam produnt. Sed dantur alia illa PraeSertim quo naturam Superati quoad modum. Relate ad istum faetorum obissem tria inquirimus a P. utrum dentur Upddam eriterin quibus Vera a Simulatis miraeulis diseernere oSSimus 2'. quaenam sint; ' in quonam potissimum insistendum.1' Deboni dari oritoriamus dum Nam Deus permittere nequit errorem, qui cet ab alio ente proveniret, in Ipsum tanton esset ultimo se fundendus Atqui si sermitteret daemoni ita Xerere vim suam ut opera divina simulet quin daret homini modia ad artem diaboli eam dise01 nendam in ipsum Deum esset ille error refundendus; Ergo Deus sermittere nequit ut semon vim suam Xerat
quin media homini suppetant ad id dignos endum. Nam
Opera quae logibus naturae Contraria Videntur non possunt
non referri illi qui seges naturae constituit et a quo leges istae pondoni Atqui lii os unus Deus Ergo illii opera non OSSunt Deo non referri Ergo si seu sinit ut ali quod aliud agens ista opera simul et ita ut leges naturυ