장음표시 사용
311쪽
DE OBJECTIONIBUS CONTRA MNIONEM. 295habere vitam et Sensum, Sec Persea erat in entitato eorporea Ergo illud, non hoe anima r20Stat in corpore. Res . Si illuc quod perseverat, haberetur in corpore nulla alia adveniente forma cotho. Si line udVeniente, He99. Distinguo pariter secun bina minoris artem otio ideo
est quia OVa Ornan ad Venit, cone. Secus, ne /0. Nam hoe ipso luod materia Sine forma XiStere ne queat, animare Cedente nova forma Produeitur Per quam noVam formani materia constituitur in Propria entitatis speete.
392. O . P. Responsio data admitti nequit Mam thpdo nova fornia roduentur, debet esse Causa ui pro- duotioni suffieiens Atqui nulla latur ausa ut e produ-otioni sumetens Ergo Nun onusa forinam ii OdueenSesset otio agentis creati Atqui aetio agentis Creati pro- dircere nequit rineipium Substantiale tale esset forma; pulset nim inter illa duo nullam esse Proportionem. Re . Fatemur lio argumentum iiii ali illam habere; Sec negamus id, quantum Satis est, solvi non posse. Illa eniim ipsa agentia quo alterant corpus et ineptum redduntii ab anima amplius informetur, Sunt quae rodit eunt novam formati de qua agitur Fatemur insuper nullam
esse proportionem inter eliden laude sumptuna et Sub- Stantiam, Sed neganius repugnare substantii creati ut
sub divino influxu aliquid substantiale et incompletum
pro tueant per actionem ei rea Dr aevium Subje et una quand0su et tum illud est in potentia ad illam realitatem in ere e Mendam. Certe pro luetio ipse creatio diei nequit; Deo ostendi potest ea ni requirere in agentibus renti SUPerii rein Si responsio me e in neotatur uniciis tuae dixinius tum iii hau thesi tuni in thesi de corporis Ssentia,
Sumeientor solvere vid0 tur iod advorsarii objiciunt. 393. O . R. Ideni sex alio capite inipetunt. Negant
1ioxam formam prodia ei, quia in ea lavere eadem, ne antea, remanet structurn eademque remanent neeidentia, UMStrueturam Consequuntur Atqui identitas strueturae et
312쪽
296 ANTHROPOLOGIA.ncei dontium xplicari nequit si nova adveniat forma;
nauta tu enim forma, oporteret mutari etera omnia Ergo. Respondomus eumdem Strueturam eademque accidentia qui Strueturam eon Sequuntur, Optime e Xplieari osse, nova adveniente forma. Cum enim struetura organion et illa quae onm eon Sequuntur, ad XtonSionem Corporis Spe etent, ea, eodem remanetite rindipio e quo OXtonSio Pullulat, eadem esse OSSunt in Corpore Vivo et in Cadaver Atqui id venit in casu quia nova forma iii format illam ipsum materiam quo ab anima informabatur Ergo identitas strueturpe et quorumdam neeidentium non impedit quominus nova forma dicatur advenire.
394. O . Q. Subj0otum oui forma unitur ipsi formae prsesupponi debet; Atqui subjoetum oui anima unitur est
COIDUS ; ergo OrPUS qua eorPUS anina; ΡrMSupponi debet; Atqui si obet ni)inue r. supponi anima non dat Orpori ipsum Ss Corpori Ergo. Reu . Dist maj. Subjoetum Qui anima unitur Praesul poni debet quatenus ante unionum jam eonstitutum est iueSSe corporeo per aliquod vineipium quod non remanet, alia forma adveniente eon . quatenus Conjungit Ur Umno' a forma, liriori retenta, ne 'o Distinguimus ariterminorem Subje etiam cui anima conjungitur est orpus in SUO SSe constitutum per aliquam formam quἴ non manet, adVeniente anima cono. ita manet, ne90. Alii VerbiS, anima immediat conjungitur materi ae riniso, Sed materia h*de rima antequam informetur ab anima est conjuneta
cum alia forma, uXta ea quo diXimus in Cosmologia.
AB T. III. DE ORIGINE ET DURATIONE ANIMAE
395. Animam humanam originem iubere a Deo per Γentionem uistincta thesi probant a uotores ad eos refellendo Squi vel animam dicunt esse divini Substantio partieulaim,
313쪽
DE ORIGINE ET DURATIONE AI IMAE. 297 aut emanationem quam iam Vel doeent eum, non e CUS CCOIDUS, O Creatarum nusarum aetioli pro Venire. Sed revera homines isto Confutare non est Pero pretium. Generatim si probatur animam a Deo ero uri. Quum
anima sinita sit, pro lue debet pro uoltur autem Vel X aliquo subjeeto, vel e nullo Atqui rodite nequit ex
aliquo Subjecto ; non e Subjeeto compoSito, quin anima diversae est natur Od non e Simpliei, quia implo nequit discorpi in partes Ergo producitur e nullo subjeoto; Atqui quoc ita produeitur, reatur Ergo anima Originem dueit per reationem; porro Solus Deu ereare OteSt, ut
in litiologia Naturali probabimus. λ
1. Quamqua in in lio articulo non agamus de orporis livmani origine, occasionem tamen suminuis aliquid dicendi de illo systemate quod trans-yormismus diei solet. Asseram istius fautores animalium Species non esse stabiles sod species inferiores naturali et successiva etione in alias atque alias periectiores fuisse evolutas, donec ipse homo Xurgeret. Opinio vetus est, siquidem an refert ipse Aristotele eam tamen OVavest induunt moderni volutionistae, ad quos refellendos Ibauen asseri ejuvat. Specios animalimn stabile esse constanS XPerientia teStatur. Ergo iit stabiles non semper fuisse dicantur, deberet id constar vel a priori vel a posteriori. A riciri non constat ut patet, et udVersarii concedunt. Sed neque constat a posteriori nullum enim indiuium liabolui istius mirabilis peregrinationis ab inferiori ad nobiliorem poeiem. Levera historico constat animalia semper eamdem formam eoSdemque mores habuisse, ut Patet X antiquissimi AEgyptiorum Sculpturis, nee non ex os riptionibus quas de iis in antiquorum libris reperire est. Idomconfirmant geologies observationes. In Stratis enim telluris reliqui ' animalium inveniuntur, quin tamen ullum sit vestigium sive formarum Primitivarum, sive transitionum intorinodiarum a formis perseetis ad Dei foetiores imo fossilia definitos liai notores X ibent. Ad id magis consiminandum, uotoritat in plurium qui in robus geologicis ominent ut Sunt Lyeli AgassiZ, aliique asserunt auctores qui hane rem fuso tractant immo testimonia Proserunt ipsorum adversariorum qui admittunt Xompla nulla istius transmigrationis afferri posse. Unde admittere Possumus con 'lusion in ad quam Post accuratam fautorum analysim sevonit C. Elam, M. D. quamque exprimit hoc syllogismo Vithout ori siention a theorotio cone0Ρtion is a moro sigmont of the intelloet; ut tho thoor oforgani evolution is an in vorinod thooreti conception thor foro organicovolution is a muro si mont of tho intolle t. fortiori nec valent relate ad hominem. Maκκolla, De Deo Creante, Disp. III.
314쪽
runt erroneae Sententiae omne in eo Convenientes ut
anima Corporibus 1 poeXistentos ne orent. Putarunt alii cum Platon animas in sideribus primitus X titisse, Verum ob scelus quoddam inde exturbatas, atque in mortali Or-l Ore, veluti in arcere, inelusas fuisse; alii animarum transmigrationem ex uno Corpore in aliud Propugnarunt; immo quandoque e corpore humano in eduinum, quum sei eo dedecoram vitam egissent; alii demum, post Leib-ntigium t Wolfium doeuerunt omnes animas Simul temporis initio, conditas fuisse, sed sopire in quibusdam eor-ΡHSeu S organteis dono producto et evoluto corpore quod incolere debent, livio conjungantur opiniones has confutatas reperies apud mulios auetores Ci Liberatore, Tongiorgi, anse Verino, te. nobi ea historie more retulisse satis est. Vora doctrina tenet quamque animam
a Deo creari, quando Corpori S conjungenda. Quo autem rcimeis tempore id eveniat, determinari nequit. Multi opinantur animam creari et uniri corpori eum hoc debitis organis instruetum est ali 0 ontra docent id seri in ipso ooneoptionis momento . Ratione 'lup Utrinque asseruntur probabiles Sunt reuentiores multi posteriori opinioni adliperent. Atque hae Sumulant relate ad primam
quaestionem. 397. In alterarius Stieetat animarum durationem, quaeritur utrum animarum tintinnarum X istentia quibusdam limitilbus eontinentur, an sempiterna futura Sit. ReSPOndet ratio anima esse immortales, Semper ei Cet Xtituras. Quod antequam probemus, notamia Sut Stantium liquam duobUS Odi perire osse, vel eorruptione Vol unnihilutione. Primo ex his modis unima orire nequit uni quia nullas habet artes tum etiam quia intrin See a Corpore non dependet in multis suis operationibus. Hine non aliter quani per annihilutionem osset X istontiam amittere Duillitationis porro causa Solus Deu esse OteSt;
315쪽
DE IMMOI: TALITATI NIM F. 299 annihilatio nim est essatio Conservatioriis, et consei Vatio sest, ut in Theologia i debimus, eontinuata reatiori ergo, quum Deus Solus re et et Conservet animas, Ipse Solii ea Sannihil ire Potest. Ergo probatur animus Semper Xiituras hoe Pso, quod robatur eas numquam antithibitum
Antiira humana, 08 uratis tem a serpsere, per pHtH9eaeistet et vivet. 398. Anima a corpore Sejuneta non aliter Xistentiam amittere posset nisi quatenus a Deo annihilarotur Atqui anima nunquam a Deo annihil ibitur Ergo nunquam Xi- Stentiam amittet, atque adeo Si immortalis. Nam ut
Deus aliquid tinnihil iro clientur, debet esse motivum divina sapientia dignum quod hoo postulet Atqui non modo
nullum datur motivum, quod anima unnil illationem postulet, Verum etiam iura dantur motiva, quae OStultant Perpetuum animae conservationem; Ergo univin nunquam
annihil abitur a Deo. 1'. Probatur p= in ι ι Jpars minoris. Si quod esset motivum quod postularet animi u anni hi lationem, illud repoteretur vel e ipsius animpo natura vel e Separatione corporea vel ex sine unim in i stitutori vel ex aliquo bono
a motivum hoc opeti ne luit X nimpo natura, quia non modo nihil est in anima quod perpetuo conservationi opponitur, sed otium Ahil est quod onservationem ionPOStillat; Si quippe natura sua indestructibilis. b Neque motivum repoti otest e Separatione. Nam
eatenus Separatio 1 puberet motivum eur an inin anni hi laretur, quatenus anima ViVere nequire in Corpore Sejunein
Atqui anima vivere ot0S a corpore Sejuno in Ergo e-liaratio motivum annihilutionis Di pubere nequit ita enim,
316쪽
300 ANTHROPOLOGIA. iup animae QS propria, eontinetur actibus rationalibus; Atqui hi uetus Xerceri possunt, posita Separatione Ergo anima Vivere PotoS Separata a corpore. Revera ut habeatitur ne tuS requiruntur Potentia objoetum, utriusque conjunctio Atqui li 0 omnia dantur. Datur potentia, quin intollo eius Ut voluntas Sunt aeuitate in Orgati leae, Seu animae solius Atqui quod Proprium est alicujus non amittitur alio fore utile Ergo de Potentiae non pereunt, Pereunte Corpore. Datur Objeetum, nam Si nullum esset Objectum ro anima Separata, nullum etiam esset pro aliis sentibus iii tolle elualibus,rius Coti Sortium nil iam Um m.
10ria habunt Atqui hoc diei nequit Ergo noctu illud.
Datur tertium quod notus requirit; si quidem saeuitas attingere debet suum objectum pro diversa sus existentiae conditione. Ergo istut nunc anima humana attingit suum objectum e Conversionem ad materialia, ita ab omni corpore Soluta, hae conversione non indiget, sed intelligibilia immodiat attingit. Stat ergo animam iVere OSSO
o Ex sin homini pro stituto non modo nullum etipotest argumentum ad Minoendum animo human in desitionem, Sed Otiu evinoitur eonir urium. Nam sinis naturpe Di Strae praestitutus est propria folieitas et gloria Dot hieprimarius, illo se undarius n. 300b Atqui hi finis potest attingi ab anima separata. Gloria suippe Dei Onsistit in Cognitione et amor quom ni in rationalia de Ipso hab0nt; et in hac ut iam Dei ognition et amore ita est hominis felicitas Atqui cognitio et amor Sunt actuSintellectus et voluntatis Ergo his facultatibus manentibus, illi uetus possunt ab anima exereseri Atqui probaubinus facultatos rationales non esinere, nee OSS deSinere per Sel arationem animae a corpore Ergo sinis acthue attingi potest immo otest tam perseetius attingi, quia a
corporis graVamine liberata, melius anima elicere potest autus qui Sud naturae reSpondent.
317쪽
DE IMMORTALITATE ANIMAE. 3016 9 Domum nulli in potest assignat bonum, quod Deus intenderet animam an nihil ando. Certo bonum Xtrinse- cum Dei est sua Ipsius Horia Atqui lis o obtinetur erentia rationalia Ergo si anima in illitum redigeretur, non modo non daretur bonum ullum quod X inde Proxeniret, sed illud ipsum bonum quod si proprium Dei, amitteretur. Stat ergo ullum esse motivum quo animae annihilationem a Deo postulet. 2'. Probatur altera pa) s minoris. Plura dantur motiva lupe positivo Xigunt perpetuam animae ora SerVationem. Tria indieabimus, quoruni primum Petitur e tinturnanimae rationalis alterum e ultimo sine reationis 'ertium, et 1 peeipuum, o felicitatis desiderio. a Primum argumentum Sic aueis Verbi evolvit D. Thomas: Dous qui est institutor naturae, non retrahit
rebus, quod Si Proprium naturi earum; Stensum autem
est quod proprium naturis intelle ei utilibus est, quod sint perpetuae Ergo hoo eis a Deo non subtrahitur Contra Gentes lib. 11 e. 55 . Aliis verbis: Si Deus anim se humanae e Xtinetionem vellet, aliquid pugnans cum Sapientia sua de corneret Atqui hoc admitti sequit Ergo neu illud. Nam Deus ereavit animam indestructibilem, atque operationum Vitalium capacem etiam post diseessum corporea Atqui si am postea annihilaret, manifeste ageret contra conditionem in qua Ipse hanc eamdem animam constituit Ergo eam nunquam annihilabit.b Finis ultimus creationis, ut Saepe diXimus, est gloria Dei extrinseca Atqui sinem uno i eripetuum esse ratio ostendit Ergo perpetua esse debet illa creatura per quam solam potest hic finis obtineri Atqui haec est anima humana Ergo perpetuo haec eXtitura dicenda est. Reverasinis ultimus est illo in quo ultimatim quiesei agens Ergo si forta ui extrinseca perpetua non foret, non esset siniSultimus sed medius, atque adeo id ad quod terminaretur
318쪽
ob Dous ipso posuit in hianaana natura dosidorium soliuitatis Atqui ous sibi contradiceret si hoc posito desiderio, nil nani anni hi iret Et go anno nunquan an nihiliabit. Dosidoriunt otii ni quod in on ibit roli oritur, quod ni im- quam non Se rodit, quod homine in movet ad agendum tui hibori nequit, ab ipsa hominis Datura proficiscitur; Atqui hujusmodi sesso oonstat desidorium soliditatis Ergo hoc a natura rosciscitur Atqui quod a natura roseiscitur id a Deo, a turpe auctore provenit Ergo Deus est
qui posuit in nobis soliditatis dosidorium Atqui soliditas
et immortalitas ita connectuntur ut sine a illi obtinui inequeat Ergo anima humana immortalis dioenda est.
Nam dosidorium soliditatis in hac vita non Xpleri a tet;
ergo deb0 posse expleri in altera. JamVer Ut expleatur, roquiritur ut adsint illa omnia bonamus Cogno Seuntur humanu natura voSporadere, et absint illa omnia mala a quibus iumana natura refugit; Atqui homo - Ognoscit ei potuitatem Xistenti: esse bonum a inas liuinaniae responden S, quippe in qua nullum reperire est destrueti Dis elementum ac Proinde datur positiva Capacitas vivendi semper, i et totalem Xtinetionem magnum malum
ducit, et quidum talo a tantum ut vel illius timore non possit non angi Ergo elicitatis assequenda homo nequitesse capa nisi immortalitas sit una e proprietatibus animo humana essentialibus. Ergo vel Degandum est animam sol ieitatis osse apacem; ne dicendum nonnisi ad ludibrium et torm0ntum desiderium verae felicitatis Deum homini indidisse vel admittondum animum in nihilum numquam iri redactum. Primum et altorum salsa osse patent Ergo tertio est adhaerendum, animae humanae immortalitatem profitendo.
319쪽
899. O . R. Evidenter probari loquit Deum non OSSenninant a litanianam an nihilare immo attenta tum infinita Dei potentia, tum reaturarum contingentia, ratio Suadet Contrarium. Hinc arguitientum illud quod a libera set Voluntate pondet, Cognose ab iomino nullatenus potest; Atqui ei potian aninis conservatio a libera Dei vo natatu pend0t Ergo ab homine cognosci sequit trum Deus dubit voliseeus sempiternam Xi Stentiam nil humanae.
JResp. Hic non agitur de eo quod seri possit Hi non possit a Deo, sed de eo quod Deus faeie vel non faeiet. Argumenta qupe dedimus probant Deum de sueto animam non esse anni hilaturum, atque id sum ei ad rem nostram. Cori si una Dei potentia attendatur, vel una Contingentia creaturarum, illud omne potest Deus in nihilum rodigere quod ex nihilo produxit; sed divina potentia sumi deb0t cum aliis attributis divinis probavimus autem animae anni hilationem componi non posse eum Dei sapientia et bonitate. Quamobrem argumentum de luetum duplieitor
peccat 1'. quin Deus satis voluntatem suam maDifesta
Vit, ut probant rationes quibus thesim stabilivimus; 2'. quia negari debet, eum Dosita hominis creatione qualis
nune obtinet animam liumanam immortalitate privare
400. O . 29. Forma Xistere equit extra id oujus est forma Atqui anima humana est forma corporiS Ergo
extra corpUS Xistere nequit. Hoc argumentum magis valet relate ad animam humanam quin anima humana Separata a corpore esset in Statu violento, vel certe in Statu minus perfecto, nam pSius activitas nimium contracta foret. Rem Dist. H. Forma quae ita unitur materiae ut nullam aetionem habeat intrinsece a materia independentem, exiStere nequit Xtra id cujus St Ornan ono. forma
320쪽
804 ANTHROPOLOGIA. quae ieet uniatur ante rip0, notionem sibi propriam habui et a maiorin intrinsee independentem, existere nequite Xtra materiam, necto Et pariter distinguo minorem: anima est corporis forma, ita tamen ut non omnis ejus actio intrins000 a Corpore dependeat, conc. Sed US, .s. Falsum praeterea Si Statum Separationis esse Violentum; quin liuet unio animae et corporis sit naturalis, ipsorum separatio etiam naturali est unio quippe durare non potest eum orpus sit conjunctioni ineptum Aetivitas autem animae Separatae ieet aeten8ive minor it quia non amplius habentur operationes iis animalis, quae OrporiS CONSOrtium nee essurio requirunt est tamen major inten-8ive quia anima, ut nit D. Thomas, est liberior ad intelligendum in quantum per gravedinem et Oeeupationem eorporis a puritato intelligentiae impeditur. V Loquimur hie, ut patet, uXta ea quae ratione naturali cognOSeuntur; Selmus autem per sdem animam Corpori, non quidem Or-
ruptibili sui in eorruptibili, iterum conjunetum iri. 401. O . R. Si anima ess0 immortalis, homine mortem non timerent Atqui homines timent mortem Ergo
anima non est immorta S. Rem Di8t maj. mortem non timerent, quatenu est violenta Separatio a corpore, necto quatenu est tranSitus ab hac vita ad futuram, subd.; si rebus sensibilibus non adhaererent, et praesertim si certi essent de Sorte quae eos manet in futura Vlia, eono. Seeu necto. Applica hane distinctionem minori EX Tongiorgi. 402. b. 4'. Argumentum X desiderio felicitatis deductum nihil probat quia si quid probaret, dici deberet
nullum dari naturale desiderium quod non Xpleatur; Atqui multa dantur desideria, quae licet naturalia, ne X-pleta manent, qualia sunt desiderium divitiarum, honorum, Vitae temporalis, etc. Ergo argumentum illud nihil