장음표시 사용
101쪽
indueens egerit illi nihilominus lamen omnes et singuli in us-
fragia eunt, et ubi is qui inductus est omni trus visus fuerit admittendus esse, tum demum neque citius in τὸ κοινὸν γραμματειον inscribitur. am diligenter et tam in vera illi iura sua ventur Phrateres igitur et gen neia haud immemores huius
legi et Apollodoro haud dissidentes ipsumque me haud ignotum
sibi habentes, sed probo seientes ex Apollodori sorore me a tum, decernunt omnes nomen meum inscribendum, dum ille solito moro per aera deierasso t. mo ego pacto ab Apollodoro adhuc superstite sum adoptatus e tabulis pli raterum inseri plus
hye titulo Thrasyriis Apollodori, ipso oram adoptante patre legibus id fieri sinentibus. V iseo oectulis oratoris, quilam videnter et perspicue rem exponit nihil addendum habeo: quae enim de tempore quo inscribebantur'. l. logimus dissero ad eam e gasionem, qua hae de re mihi amplius agendum erit. Inseri plus phratriae libro deinde indueendus est tabulis lexi arehie is sive demi libro, ut idem mox enarrat ): priusquam ego e ludis pythicis redirem ita eum demotis egit Apollodorus: se Iecisse ut nomen meum e lilii sui phratriae libro inseriberetur opesque mihi tradulisse quoeirea hortari se demo laxui, si quid sibi humani accideret priusquam ego redirem, in librum suum lexiarchicum nomen meum inseriberent hod titulo: Thrasylis Apollodor , neque eontra laeerent et illi qui-dεm istis auditis, tametsi adversarii in eonventu dem uirum quererentur negantes me adoptatum esse, tamen et memores eorum, quae ipsi ante tum audiverant tum norant, iureiurando per aera diei in lex tarphicum intulerunt nomen meum, sic itiApollodorus prae eperat tam certum liquidumque meae adoptionis negotium iis videbatur V i. Hae instituta cum valeant lantum de adoptione iri te vivos, eadem opera videantus penes quem inscribendi eura fuerit, si
2 Fere eade in oeeurrunt in or ile uen. - si M.
102쪽
quis aut per testamentum adoptare tui aut si signatorum ali quis defuncto filius daretur illud cum locut haberet verisimile videtur aut ipsum adoptatum ut in scri heretur curasso, si nempe sui iuris esset, aut eius κύριον, si nondum in suam tu. telam pervenisset cum autem ex proximis cognatis aliquis in destineti domum adoptaretur, hic a patre aut omnino ab eo in cuius manu erat ad phrateras defuncti ducebatur' aut eum
ipse iam sui iuris esset, ipse phrateras atque demotas desuneliadibat petebatque u inseriberetur i. Tribum igitur e demum mutabant adoptabi sie Leo stratus Eleusinius e tribu Hippothontide petebat ut inseriberetur trynensium libro j. Mutarintne etiam nomen non Mtis onstat. In exemplo Thrasyli pollodori filii adoptivi de
quo brevi ante diximus, dubium est utrum filius adoptatus iam antea nomen Thras Ili habuerit an post adoptionem demum ab Apollodoro acceperit. Cum vero adoptio instituta sit eo eonsilione in miliae perirent et in singulis familiis semper eadem nominareeurrant suspicari licet adoptantem filio a se adoptato saepe nomen indidisse suae familiae proprium. Praeterea lex inparentes auctoritatem conserebat non modo imponandi liberis suis nomen ab initio, sed etiam, si voluissent delendi j quoloe hae lex traditu etsi tantum sermo sit de liberis naturalibus, lanasin idem de adoptatis videtur statuendunt esse Adoptatis, quamquam patrem et tribum et demum mutabant. male tamen eadem manebat, nam su τρὸς οὐδεὶς laetis ἐς Arru, ii disertis verbis docet Isaeus unde sequitur adoptato in matris bona eadem esse iura atque antea sed pater naturalis desinit esse κύριος filii ab altero adoptati .
103쪽
9T sum orta esse oontroversia num adoptio ab omni parte legibus conveniret phrateras de marchosque tutioiariam sententiam exspectare lex iussisse videtur priusquam adoptali nomen suo inscriberent albo, quod onsio potest ex iis quae orato in tali causa di dii 3'. Leostratus vehementissime cupieba inseribi se lainquam filium adoptatum Archiadae huius vero heredes adversabantur et postulabant ut demum post sacta in de hereditate disceptationem demotae suMagia serrent, non autem prius demotae hac in re paruerunt non propter semet ipsos, sed propter leges nam non serendum osse videbatur una quisa ora inenio deposito in hereditabem ageret sese adoptare re nondum diiudicata. Adoptione omnia iura agnationis adoptati in Miris naturalis agnatos pereunt, quod saepius ab Isaeo commemoratur, velut in orat da Astyphili hereditate ): Astyphili ανσφι is erat Cleon: huius vero pater in aliam domum adoptatus Erat in qua domo pi filii Cleonis stina erant, qua de causa Astyphilum non contingunt vi legis eos a consanguinitat excludentis. Idem in eadem oratione in nemo fuit umquam,' inquit, qui aliam in domum adoptatus eum e set hereditatem illius domus adiret unde mangipatus esset. nisi postquam ex formula iuris in priorem domum rediisset.
Eadem quoquo alio loco leguntur εὶ unde praeterea apparet adoptato nullum in bona patris naturalis ius esse: Aristaretio nim duo filii nati esse die untur totidemque siliae: alter horum Cyronides adoptatur in alteram domum reliqui sunt igitur alter filius emochares et filiae duae, quarum altera
104쪽
male oratoris est hic in oratione sua ita , Aristaretio patre desun et Demoeliares laetus est heres patrimonii cum vero De. mochares infans mortuus esset, tum etiam altera soror, sola relicta sui universarum opum heres mea mater. Figri tamen poterari ut adoptatus reciperet agna. lionis iura atque propterea ius succedendi in bona
paterna, scilicet si rediisset in domum naturalis patris, quod iam paullo ante vidimus. Duobus autem modis hoc essiciebatur, quorum altero adoptio simpliciter tollebatur. Exemplum dabit Demosthenes i , a quo discimus adoptione sublata etiam omnia quae inde sequi possint tolli. Deinde legellectat adoptato in suam redire domum filio naturali in adoptantis domo relicto. Hanc quoque legem partim iam irae laximus nunc alteram videamus partem Leoerales quidam horatore dicitur iniuria semet ipse adoptasse in Arelitastis donium huius lamen frater Midylides familiaribus morem gerens ei non adversatus erat. Deinde Leocrates silio Leostrato in Archiadis dona relicto in patris naturalis domum redierat Blevero Leo stratus revertitii in domum patris naturalis reliet in Archia dis domo filio adoptato, ita ut per tres deinceps personas primaria adoptio contra lege eonlsirmata sit . . quo violo, rogat orator, non contra leges ), cum ipso ilius adoptatus Nilum adoptatum relinquens in suam reverterit domum V te avendum est ne orator nobis imponat, dum subtili quadam ratione auditores in errorem inducere conatur quaeri enim potest num Leostratus iste revera contra leges egerit, cum nouipso ex et Arelitastis filius alloptatus patrem habebat Leseratem:
105쪽
lii se, non ilium, in Archiadi do iuum adoptaverat cum Leocrates igitur rediret, reliquit filium naturalem eos iratum in Arelliadis domo, hie igitur, ut ita dicam, Arelliadis nepos Mturalis erat ei reliel filio adoptato in pristinam revertit domum Ex alia vero parte obiici potest eos ratii in eum non habere tur pro adoptato, non potuisse reverti in Leocratis domitiai. Indiqua tenemur controversiis, quarum ius allicum nimis sera est: lio vero diditis so satis esto legem sivisse adoptatun Isaeus huius legis bis ne nilon et laeti, at ita ut ait tum p. pareat quid legislator sinat, non quid vetet . Eandem exicographi certatim coin memorant nullius tali u
106쪽
testimonium describere iuvat, praeterquam arpoerationis i , quia solus ille perdita Antiphoniis orationis fragmentum se vavit: adoptatis in paternam domum redire non licebat, nisi naturales liberos in adoptantis domo relinquerent ut testatur
Antiphon in oration do allistrati tutela et Solon ieesima prima legum tabula. Igitur etiam hic legem Soloni tribuit.
Eadem eum essent iura atque ossicia filii adoptati et naturalis j lilius adoptatus suce edebat in omnes saeultates eius qui eum adoptaverat quod tamen non semper fiebat, nam si quis filio adoptato uxore diaeta liberos procrearet nulla enim ex vetabat eum qui adoptaverat id facere , lex praecepit fas esse ut adoptatus eum genuinis liberis parem ratam portionem heia reditatis sortiretur ). Ita etiam adoptivis ius prat post mortem adoptantis in huius praedia et opes invadendi sina ἐπομα-- actione quod cum videam a Schoemanno reetissime explicatum esse, huius utar voeabulis: μβατεύgu non licuit per leges nisi suis heredibus h. e. filiis vel nepotibus naturalibus iisque adoptivis, qui inter vivos adoptati erant; qui autem testamento essent adoptati, hos satin ris uti oportebat. Quamquam Isaeus' universe loquens τὰς μιδι καλας ait, ο ει σποIητρι πάντες πρινύνται sed minus hoc accurate dictum, et qui inter vivos adoptati erant, sicuti per δια ιαρτυρίαν aliorum ἐπιδικασίας submovere poterant es. prooem ad or de Men. heri ita ipsos sine ἐπιδικαri per μα- σι αν hereditates ceu pare potuisse ostendit orator'): ἐνεβατευ
Liecta quoque adoptanti partem tantum honorum lio adο-ptato relinquere, quod fueritna licitum in quoculaque adoptionis
107쪽
genere non liquet solum enim quod exstat exemplum est huiu modi i Dieaeo genes II, Meuexeni filius. Dicae genis I nepos eum trierare luis portu solvisset in Parato, pugnans apud Cnidum Oeeubuit: hoe sine prole desuneto, Proxenus maritus Dieaeogenis I filiae pater Dieaeo genis III lestamentum pro tulit, eui fidem habentes eorun qui causam dicunt patres hereditatem dividunt si hic Dieaeogenes illi Dieaeogeni Menex enisti silius adoptatus laetus est ea lege ut triente contentus e set reliquorum autem partem rata ua sibi a iudieibus adiudicari curabat unaquaeque Menoen filiarum. V Per testamentum igitur heres seribitur Dicaeogenes III et in desua et Iamiliam
Da elionibus forensibus quae ex adoptione poterant oriri Meter egit in Meteri et Sehoemanni libro de lite attiei η.
Inquisita νηπίων et υόθων deinde sis i8των eondicione videndum est de patria potestate, quae tamen apud Atheuienses
1 I1. do Diea g. ed. p. 50, s s. 2 p. 442 sqq. - quana perverse saepius ita libri de antiquitatihus graeci in iuvenum tisam eonscriptis rea proponantur dote eremstam hae petitum ex, ij doeli ithailli Epitome antiquit rom et g . p. II se adoptione alienati non sus raraehma Metiliebant. V vitiost unda te doctiss. didie ei fine
108쪽
magis est tutela quam potestas, ideoque quam maxime ab eodem instituto apud Romanos abhorret. Ipsum vocabulum quo hoc patris ius signi lieatur apud Graeeos non exstat ita ut euipiam hae disquisitionis pars nomine a re alieno inscripta videri possit. Sunt tamen osticia atque iura patris erga liberos hae quo modo indicarem non usus patriae potestatis vocabulo ne solebam veniam igitur oro, si quem in hoc nomine aliquid ostenderit. Adeo lenis legislator hae in potes late luenda fuit, ut Dionysius mali earnasensist testetur Solonem poenas quidem sanxisse in liberos suis parentilius non hedientes, eas vero non graVes. Properemus vero ad ipsa iuris instituta videaurusque primu uid patris ossiciis, inter quae primarium est cura liberos inscribendi phratriae et dem tabulis, tum de iuribus denique de variis quibus patria potestas terminatur modis. A. De patris erga liberos ossiciis. Iam semel atque iterum leges attuli qua iubebatur pater,
eum indueere filium filiamve in bratriam, iurare
πῆς καὶ ἐγγυητῆ γυναικὸς σαγεω, i. e. se inducere cive attio et ius Lo matrimonio natum Liber autem cui nomina inscribebantur τὸ κοινόν sive ματροῶν γραμμα rias dicebatur δ).
Baiis oratorum editionibus et . p. hae de re obet adnotatio, nem xl, 13sὶ superes lite illi e Max, tibi virorum doetorum eruditio lili rariorum et grammaticorum stuporem nondum superare potuit, at istam tenaei talem ali quando supera usti iri haud iniuria augurari possumus eam dignato νεἀ Pexpellendum est νεατογκός et reseribendum Mincγωὀς, quo voeabulo Dion. li alie lareti rom. IV, 20 usus est ad Romanotum curiata comitia in i aD- Ulpita oos e
109쪽
Ipso huius disquisitionis initio dissici 1 lima oritur controversia: in superioribus auetor schoemanno explicui musinii Eue temonsitum nothum in phratriam indueere potuerit xj restat vero Manitas ex Demosthenis oratione adv. Boeotum, qui mullo maiores nobis dissicultates praebet, tu quihus en uel eandis, uti ullus agamus, iuris allici instituta non uulla Dreviter comme. moiranda sunt. Ut vidimus nonnisi genuinos liberos phratriae tabulis inseribi posse, ita iure attico pater qui liberos suos eis tabulis laserit, non curavisset, o ipso arguebat eos legitimo
modo natos non esse Pyrrhus e. g. filiam protreaverat ex eo ne ubina hanc concubinam non uxorem fuisse orator eo de
monstrat, quod ex ea nata filia in phratriam indueta non es- sat Apollodorus ' o quoque indicium iusti matrimonii dieit, . si quis liberos suseipit et eum ad phrateras tum ad demotas indueti filios, filias autem tamquam suas nuptum eloeat. Et iam lias ad phrateras inducendas esse infra videbimus. Deiani quo reminiscendum S eone ubi natum iure attico coniunetionem fuisse legibus descriptam ' o liberos ex eiusmodi coniunctione
procreatos matris condicionem seeutos esse ).uae sirmiter tenentes orationes adversus Boeotum ' diligen
S ExslΑnt inter Demost lienteas duae orationes adv. Boeotam, alter do uo.
110쪽
ter portus tremus, quo facto videbimus nullum esse dubiima. quin nulla iuris familiarum regula aes sit in iis quae ora lores lacta esse enarrent fraudem vero Plangonis causam fuisse ut Mantias peieraverit. Rem ipsam breviter exponam. Maniatias k Tli orietus, antithei filius, vir et rei publieae administratione clarus et eloquentia haud prorsus improbanda, Polyarati Cholargensis filiam duxerat, quae antea nupta fuerat Cleomedonti leonis de magogi filio. Haec Manliae duos peperit filios, Mantitheum, qui orationem habet de nomine et da dote materna, et spatrem natu minorem, qui puer obiit. Nox ipsa uxor mortua est. Haec omnia nulli dubio obnoxia sunt. De reliquis autem aliis alia videntur: quomodo res sese probabiliter habuerit explicare conabor praeter legitimam uxorem an tias eo ne ubinam habuit langonem, Pamphili filiam, ex qua duos suscepit liberos, quos nec phratriae ne dem labsilis imseri plos Plango Mantia in senescentem fraude coegi progenuinis habere i. Postquam hi phratriae libro inseripti sunt Manlias mortuus si demi libro vero nondum iu scripti erant et maior natu cui si oratori credis, a patre Boeoti nomen inditum erat tabulis lexiarehiel se antitheum inseribi curavit mox controversia inter Polyarati nepotem antitheum et Plangonis filiummius altera de dote hae autem a Selia viri haud iniuria Demostheni abiti die,itie; et Demosti, uta vi est 11, 2, 225 I. Dinarchi non esse hane oratiotiem ipse a lx bitus est annus demonstrat ol. VI 11 V,ὶ eum Dinare iv lune vix sed ita annos natus esse s Dion Hal. Din. 4, p. 538, In sequentibus autem, ut brevitali consulam lantum laudabo orationem atque II et Plangonis silium natu maiorem, ut turbas minuam, Boeotam di eam, Polyarali nepotem an om Mantitheum.1 Quae nares omnia hie illi sparsa in utraque oratione leguntur Mantiam oratorem suissa ostendit Ari tol Rhet. II, 2a. 2 Setiae loe l. l. p. 219 eense Plangoriem esse pol ima repugiatam Mantiae
uxorein sed tis qua uis altite inus patebit vi m doetissimam erratime.