장음표시 사용
121쪽
Pergit deinde Rex, ac de intercessione San ctorum scribit, Scio ego Christumpraecepisse, ut 4d ipsum veniamin, quicuquepeccatis oneramur, istum quippe nos refecturum: leuaturum. Scio Paulinn, humilitatem, est religionem Angel rum prohibuisse, mηemi, tu odi venerationis cultum in superstitione, ct humilitate, non ad parceodum corpori, non in honore Iiquoad saturitatem carnis, sed qua ducia, quove auctor decurratur ad Deospenates istos, siue L rulares, quas aulicos, ct familiares Dei optimi Maximi nescio. Sed nos hoc loco non controuersias disputandas suscepimus, sed quo honore veteres Patres primorum quingentori in annorum Rex assiciat, demonstrare voluimus. Ostendimus autem paulo ante, id est, in primo cap. huius ApoIogiae veteres Patres Graecos,&Latinos magno consensu intercessionem Sanctorum verbo, exemplo docuisse. Quare
falsum est quod Rex subiungit pag. 42. istos
articulos ante Christi quingetesimum annum inauditos, anuisos in Romana ossicinar center esse excusos.
Ad id vero quod Rex obijcit, Christum prae Foliam ob cepisse,ut ad ipsum veniamus Respondeo .ad
: zz' Christum nos venire, siue ad ipsum per nos,
Me mi, siue per alios adeamus. Nam QEuangelista Sanctorum. Matthaeus cap. 8. ripsit : Accessit ad eum Centurior cum tamen non per se accesserit, sed per alios, dicente eodem Centurione, apud Lucam cap. 7. me ipsum non sum dignum arbitratus, ut venirem ad te vere enim
122쪽
hon ipse per se accesserat , sed miserat seniores Iudaeorum 4 cum audisset Dominum ad se
venire, misit iterum amicos dicens, Domine noli vexari, non enim sum dignus, ut sub tectum meum intres. Neque ideo falsum est, quod ait Matthaeus Accessit ad eum Cent Do Sic igitur donos vere ad Christum accedimus, cum ad eum per intercessionem Sancto rum accedimus vere quoque semper ad Patrem per Christum accedimus cum Sanctos oramus, ut a Deo Patre per Christum nobis
impetrent ea, quibus indigemus.Neque enim sanctis Iocum Dei, aut Christi damus; neque eos pro Diis, aut pro Christo habemus: edeos rogamus, ut quae nos a Deo per Christum optamus, petimus ,eadem ipsi, qui Deo propinquiores, gratiores sunt, noliis a Deo per Christum impetrare dignentur.
Ad illud autem de Religione Angelorum nget
Respo deo cum Patribus eum locum Aposto 'i πια li explicantibus, doctrinam fuisse haereticorum, neminem posse per Christum ad Deum accedere, sed per Angelos, qui mundum fecissent, per Prophcta loquuti essent: ho
rum igitur fictiliorum Angelorum religionem Paulus prohibet. Sunt nonnulli, inquit S.Ioanes Chry stomus hom . . in ep. ad Coloss. qui dicunt, non oportere per Christum reconciliari;&ad Patrem accedere, sed per Angelos. propterea Paulus, sursum ac deorsum quae de Christo sunt versat. S. Hieronymus in epist.ad Algasiam quaest. 1o addit,reprehendi ab Apostolo eos, qui Angelis, vim ijs sacrincabant.
123쪽
Christianos autem Angelis, vel sanctis sacrificcasse nemo demonstrare potest. Pergit Rex pag. 2. ait susds Romana Ecclesia' in fisi articulos ante quingentem 1num Christi annum inaudito, ct inuisos recenter excudit , non sum credo damnandu pro h retices, si ad haec nouitia, ct nupera non acridam. In his articulis priuatas illas Missas numero, in qκibus sacrissculus simul stpopulipem sonam, sacerdotis sustinet. In his quoque est
sacramenti mutilatio , qua laicis partem illimmediam subtraxerunt, Transubstantiatio,Adorandi causa eleuatio, Insupplicationibus Sacramenti circumgestatio , Supererogationis opera, quibus thesauri Ecclesiastici nomen iure optimo accommodauerunt , rapti tio Campanarum, mille praeterea nuga, ct quidem super omnia illa veneratio statuis, imaginibus δε-
Non esse haec nouitia, lupera, lorurn pleraque non elia ante quingentesimum Christi annum inaudita facile demonstrabo sed Lebsi. c. exi mi nouitia. nuper essent non ideo ,h.lieatu Rex qui ea negat,ab heresi immunis esset. Ha-habat noua hetenim Ecclesia Catholica, cum nouae con-hareseidam trouersiae exoriuntur,ius eas explicandi,&ter-
'UM minandi et eos qui non obediunt, haereticos declarandi, wa communione sua eij ciendi. Neque poterit unquam vera ratio reddi, cur licuerit Nicaeno primo Concilio quaestionem ab Ario motam deffinire,&Arianos haereticos dicerri Concilio Constantinopolitano primo quaestionem a Macedonio, LEunomio alla-
124쪽
tam explicare, & Macedonianos, atque Eunomianos haereticos declarare ue Concilio
Ephesino primo quaestionem a Nestorio in-rioductam profligare, mestorium haereticum proclamare , Concilio Chalcedonensi quaestionem ab Eutychete,& Dioscoro agi tatam componere sd Eutychetem, Dioscorum inter haereticos numerate: non licuerit postea Concilio secundo Constantino politano quaestionem de tribus capitulis moram definire, Sc qui contra sentiebant haereticos dicere; neque Concilio recito Constantinopolitano quaestionem a Cyro 6 Sergio Monothelitis allatam explicare, Sc Mono thelitas haereticos declarare meque Concilio Nicaeno secudo quaestionem ab Iconomachis introductam profligare, MI conomachos hae. reticos proclamare; Neque Concilio Later nensi quaestione de veritate corporis Dominia Berengario agitatam componere, Beren garium inter haereticos numerare , Neque ut alia omittam Concilio Tridentino quaestiones a Luthero,& Caluino disputatas examinare, 6 iudicare, Sc Lutheranos,in Caluinianos In haereticorum numerii referre. Eadem enim
est cmper Ecclesia, eadem auctoritate, iO- testate praediti; cum ea semper erit ille qui dixit: Ecce ego vobiseum sum usque ad Mundi consummationem.
Sed veniamus ad Missas priuatas, quas Rex nouitias, d nuperas dixit. Missas priuatas, ' re Io cit, in quibus nulli participant Euchari ια Riam praeter Sacerdotem , non esset nouitias,
125쪽
&nuperas, testatur S.Ioannes Chrysostomus, qui homil. . in epist ad Ephelios queritur depopulo suo, qui rarissime ad communionem accedebat, cum quotidie Missa celebraretur: Frustra, inquit, habetur quotidiana oblatio, cum nemo sit, qui simul participet, At,inquies si frustra fiebat, non lcbuisset fieri. sed quςstio
nostra non cst, an recte fieret, sed tantum an fieret. Rex enim dicit rem esse nouitiam, δίante annum Domini quingentesimum inauditam, minuisam. Et tamen Chrysostomus qui vixit ante annum quingentestinum testa-rur quotidie suo tempore celebratam fuisse oblationem, neminem cum Sacerdote simul participasse. Nec tamen concedimus non debuita fieri
oblationem sine participatibus , alioqui enim S. Ioannes vir sapiens, dc doctus eam non fecissct Quod ergo dicit frustra fieri, significat. frustra fieri in ordine ad communicantcs,non frustra in ordine ad Deum. Optabat enim Chrysostomus, ut etiam optare se dicit Tridentina Synodus sess. χχ. cap. 6. ut simul offerretur sacrificium Deo,&populus communi Ο- ne reficeretur sed si populus communione tefici negligeret; non ideo lacrificium Domi εhi omittendum eIat. Habemus praeterea alia exempla veterunt,
qui interdum sacrificium offerebant pro causatam particulari,& in loco tam angusto ut non sit ullo molia credibile adfuisse alos communicantes Scribit S. Augustinus lib. s. Confessi Eap. n. dum mater eius apud Ostia Tyberina
126쪽
sepeliretur, oblatum fuisse acrificium corporis Domini pro anima cius cadauerciuxta sepulchrum constituto Scribit etiam lib.χχ. de Ciuita Dei cap. 8. Vnum e suis Ρresbyteris sacrificium corporis Domini obtulisse in domo quadam rustica ad eandem domum a malignorum spirituu vexatione purgandam. Certe locus, causa satis arg runt, non adfuisse qui communicarens Sanctu quoque Gregorium Nazian Zenum in exigua cellula extructo Oratorio oblationem celebrare solitum testatur Sozomenus lib. 7 hiit. c. s. quae loci angustiae populum communicantem non admittebant. Sed ratio praecipua, cur Nouatores Direntur, quod in EcclesiaCatholica celebretur mysterium Eucharistia sine pallicipantibus cst; quia non credui Eucharistiam institutam fuis se a Domino, ut offerretur Deo in sacrificium; sed solum 't sacramentum communionis se set, despopulo bsterretur in alimonia spiritualem si enim sacrific1um admitterent, facilEintelligerent, posse sacrificium offerri Deo prohopulo, etiam si populus de facrificio no participet manducando, modo participet impc
Et quoitiam sciebat Rex sacrificium Missae
essEantiquissim uni, Mesentionem eius ela- tribus omnibus fieri, quippe, qui scripsi iis suo Basilico Doro lib. . antiquitatem sine veritate,elia vetustatem erroris , idque etiaris de Micsa dici posse aft1rmat; ideo non fuit ausus inretres nouas ponere sacrificium, siue Missam,scd solum Maisam pilua tam , quam non tacite ar-
127쪽
bitrabatur in libris veterum Patrum inueniti posse. Sed cum Missim, vetustatem erroris ecse pronunciauit, non potuit diuinare, in hac praefatione scripturu se fuisse se reprehedere non ausurum , quod Patres primorum quingentorum annorum unanimi sententia docet.
Neque enim vetustas erroris, sed potius testimonium veritatis dici debet, quod sanctisIimi. doctissimi, tantiquissimi Patres unanimi co-
Vide si placet de sacrificio Missae, id est, de
oblatione Eucharistiae Deo in sacrificium , S. Iustinum in dialogo cu Triphone, S. Irenaeum vita cap. 32.33. 4 . Tertullianum lib. decor anilitum, & lib. .contra Marcionem,r Cyprianum lib.a ep. . dib.I. contra Iudaeo, cao 16 Eused tum Caesariensem lib. i. de dei fiόnst. Evang.cap. vlt. S. Ambrosium lib.χ. epist. 8.δε in Pl. 38. s. Gregorium Nyssenum in orat de Resurr. S. Basilium in Lit iusta, S. Ioannem Chrysostomum ho m. 24. in priorem ad Corinth. ωhom. 17. in epist ad Hebrgos. s. Cyrillum Hierosolymitanum Cat chesis mystagogica, S. Hieronymum in primum cap. Malachiae. S. Augustinum lib. . de Trinit. cap. .in lib. 22 de Civit. Dei cap. 8.s Cyrillum Alexandrinum in lib. de ador
tione inspiritu, dc veritate. S. Leonem serm. 8 de Passione Domini. S. Fulgentium lib. Dad Monimum cap. 2. Secundo loco.inter nouitia, lupera exponit Sacramenti mutilationem,quod videlicet apud nos populus sibina specie commu-
128쪽
nicet. Sed nos nulla scimus in Ecclesia fiet Sacrameti mutilationem, neque parte dimidiam hucis disse subtracta. Siquide duae species Eucharistiae necessario requiruntur ad sacrificiu- si in sacrificio altera deesset, recte dici posser sacrificiu mutilatu. At ad essentia Sacrameli Ei charistiae quaelibet ex duabussufficit, pro indo Sacramentu sub specie panis, est verum,atque
integrum Sacramentum, Sacramentum sub specie vini verum atque integrum sacramentum est: nec tame sunt duo sacramenta,quanis do simul sumuntur per modum unius esectio , nis; secus autem si unus sit meret Eucharistiani
sub specie panis, alius sub specie vini , vel si unus, idem sumeret hodie sub specie panis,
Simile est in baptismo, siquis unica mersione SumptisEu- baptizetur,integru baptismu recipit: si ba εptizetur tribus mersionibus, integrietia ba- ''t 2ptismurecipit. Si vero unus unica mersione,& .atim, i alius trina mersione baptizetur, vel unus, dolis quaide hodie unica mersione,cras altera, aertia mdie tertia mersione baptizetur; multa baptismata erui. Et quemadmodu Ecclesia Catholica ius habuit,aliquado iubere,ut trina mersione baptismus dareturnaliquando,ut unica tantum mersione id fieret; sic etiam eade Ecclesia ius habuit aliquando liberum relinquere, Ut sub una specie, vel sub duabus Eucharillia re ciperetur , aliquando iuberes, ut sub una tantum reciperetur Mus autem ab initio Ecclesς non deessent, qui sub natantum specie communicarent, nec tam cu
129쪽
Sacramentum mutilare dicerentur, multis te stimoniis antiquitatis probare possumus. Primum initio Ecclesiae adhuc seruabantur lum 'li' eremoniae legis,ut notum est ex cap. 2I. Acto-qμim is p rum Apostolorum, inter quas una erat Votum vi tiis Nazaraeorum non bibendi vinum. Non est tum staris. autem credibile, hos contra votum suum bibisse de calice Domini: quamuis enim in cali-lice Dominison adsit vini substantia adsunt tamen accidentia, sapor, color, calor, de similia: Nazaraei autem tanta religione abstinebanta vino, desomni quod inebriare potest, ut ne uuas quidem passas gustare possent, Numer. 6. Itaque propter hunc tantum Religionis rigo-tem omnino credibile est. Nazaraeos eique tamen credibile est, eos omnino a comu.nione abitinuisse. Restat igitur, ut sub sola
specie panis communicauerint. Atque haec ratio est eur sanctus Lucas Act 2 scripserita Erat utem perseuerantes in doctrina Apostoloru, i communicatione fractionis panis, oratione. Vbi non addidit quidquam de calice, sed solum meminit fracta onis panis, quoniam ab ea specie nulli se abstinebant. Neqtie ne gant aduersarij, in hoc loco per fractione panis intelligi diltributionem Euchariltiae. Id certe admutit Ioannes Calumus lib. 4. Instit. capa7. g. Eadem fortasse causia est, cur Apostolus de calice scripserit4. Corinth. Io Calix benedictionis, cui henedicimus de pane aurem, Panis quem frangimus Calix enim temper benedicebatur, sed non semper omnibus
130쪽
distribuebatur: panis autem semper frangebatur, idest,diuidendo porrigebitur.Vnde paulo infra: Unus pani , inquit, inum corpus sumus, qui de uno pane participamus neque de calice aliquid addidit, quoniam ut unum corpus simus, hoc sussicit, ut de uno pane participemus.
Deinde Manichaei sub sola sipecie panis Eu να-
charistiam sumebant, ut disertis verbis scribit quitatis. sanctus Leo serm. . de Quadragesima, ubi etiam addit, eos ut Romae a Catholicis inte noscinon possent, solitos cum Catholicis panem Eucharistiae sumere, a calice autem abstinere. Quod si necessarium fuisset eo tempore
Eucharistiam sub utraque specie sumere dc omnes fideles eam sub utraque specie semper
accepissent et neque Manichaei latere potuitisent, qui a vino semper abstinebant. Et S. Epia phanius, E Augustinus inter errores Manichaeorum numerassent, Eucharistiam sumeresin una specie, eo modo Sacramentum mutilare. Cum ergo numquam inter errores Manichaeorum id positum fuerit, & diu inter Catholicos Manichaei ob communionem latue 'rint, perspicuum est in veteri Ecclesia non defuisse, qui sub una tantum specie communica
Pr terea mos erat antiquissimis tempotibus, rarti Vt qui vellent, Eucharistiam in manibus sumerent,ac domum deferrent sumendam,cdm eis Opportunum videretur. Id testatur Tertulli nus lib. 1 ad uxorem. S. Cyprianus in serm. F.