Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Videat ergo Rex qua ratione habeat pro intoleratida dololatria reliquiarum, & imaginum

Sanctorum venerationem , cum neque reliquia neque imagines sint idola, neque earum

veneratio sit latria.

Porro Iconomachi dicti sunt , non qui stallas, atque imagines quascunque ex quominque loco deturbabant; sed qui ex templis limagines, aut statuas Christi QSanctorum sustulerunt, aut confregerunti quod a Caluinianis passim factum elle, notissimum est: ne- Calainiani que Rex patitur,ut opmor, in templis Angliae

verisimilco Cruces, aut imagines palam extare. Catholici

Vero, qui Iconomachos pro haereticis habenti

Imagines quidem adorant, sed ea adoratione. de qua scriptum est, Adorate scabellu pedum eius Psal. 98. ubi per scabellum pedum Domini, Arca lignea intelligitur: non ea de qualegimus , Dominum Deum tuum adorabis, illi soli seruies Matth. Imaginibus non Iupplicant,quippe qui sciunt eas cia sum audiendi non habere, sed ante imagines prostrati supplicant Sanctis in Coelo cum Christo regnantibus, quorum illae itini imagines sanctitarem ahquam imaginibus Stictorum tribuunt, sestrelativam, idest quam habent ex co quodSan rctos pios repraetentant , de quali lanctitate

scriptum est, Exodi 3. Locus, in quo stas terra sancta est. 4osite s. Locus in quo stas tinctus est. Is 98. Adorate scabellum pedum eius, 'quoniam sanctum est. Ex quo intelligimus faulum es e quod Rex dicit, haec omnia antiquis esse inaudita, cripturis e diametro contraria. quin

142쪽

taput VIII. 119

Ita quin potius antiquis ut paulo ante ostendimus notissima erant, scripturis maxime cohaerentia: ut non Satanae fraus haec Ecclesiae obtruserit, sed pietas veterum conseruarit,ac impietas Nouatorum euerterit, ut omnia monimenta salutis obliuioni apud Christianum

populum traderentur. Pergit Rex, tamen omnia excusan ram

culis Idolum scilicet nihil esse pse autem rerum; quaesunt, ct veri Dei imagines venerari. Aiscria plura omnis rei a Deo condirae similitudinem colivetat non igitur nihil fuit, cui Deus cautum deferri interdixit. Sed nec serpens auem, nec compus Musis nihil erant ille ramen contritus est, hoc absconditum , ne idesolat i materiam cau-Dm praeberet. Respondeo. Idolunt nihil esse sententia lum Apostoli Pauli est. i. Corinth. o. quae senten T. .atia non significat, Idolum nihil omnino esse, si ab

cum sit res corporalis,& sensibus exposita: sed iam nihil asenihil esse ratione repraesuntationis, quiaDeum se . fictilium, ianum , siue imaginatium, non te alem, ac verum lepraesentat. Inde recte nos colliginius; imagines Christi non esse idola, quia verum Deum humanatum reprς sentant; imagines Sanctorum non esse idola, quia veros Dei amicos,&seruos repraesentant quomodo etiam imagines Regum 6 Imperatorum idola non sunt, quia veros homines re-

Iraesentant quo sensu imago Iouis, si sol uni ominem illum repraesentaret, qui sepulchra habet in Insula Creta, idolum non esse sed I

143쪽

cum existimatur repraesentare Iouem in Coelo scdentem, tonantem, idolum est,in nihil est, quia Iuppiter neque in coelo est, sed in gehenna, neque fulminat,aut tonat sed flagella,

supplicia sustinet.

Porro scriptura no vetat coli similitudinem omnis rei creatae,absolui. sed omnis rei creatae, quae pro Deo acet piatur nam Exodicio. Vbi prohibentur coli similitudines omnium Ierum, quae sunt in celo, vel in terra, vel in

aquis; prius prohibentur fieri,&postea prohibentur coli: Non facies, novir, tibi scuI-ptile, neque omnem similitudinem,&c &postea. Non adorabis ea, neque coles at fieri absolute non est proni bitum; nisi fianr, ut habeantur pro ijs: nam ipse Dominus iussit fieri ad ornatum Propitiatori similitudines Cherubim. Exodias. Et alias iussit fieri simili-

tudinem Serpentis. Num. 2 r. Et rursum Salo mon fecit in templo similitudines boum, lec num,&aliarum multarum rerum. Item 'declaarauit Deus praeceptu, non facies tibi sculptile, &omnem similitudinem, cum ait Exodiro. Non facietis mecum Deo aureos, largena

reos, id est, non facietis sculptile, ves similitu dinem, quae sit vobis pro Deo, ita ut non sim ego vobis solus Deus, sed sint alij mecum. Et Rex ipse fatetur licitum esse fingere statuas,&pingere imagines. Quoad modu igitur prohibitio imaginum faciendarum non est absoluta, sed estringitur ad imagines, quae habentur pro Dijs sic etiam prohibitio imaginum eolandarum, non est ab loluta, sed restringi-

144쪽

Caput VIII. 13 i

tur ad imagincs, quae coluntur, ut ij. Nana, alioqui solubant Iudaei venerari prostrati ad terram imagines Cherubim , de alia quae erant in Propitiatorio. Sic enim loquitur sanctus Hieronymus in epili ad Marcellam, qua exhortatur, ut commigret Bethlehem: Venerabantur, inquit, quondam Iudaei San: csta Sanctorum , quia ibi erant Cherubim, de

Qu9d autem dixi venerationem istam fuisse cum prostratione ad terram, colligitur ex voce hebraica in illis locis Psalm. 3. Adorabo ad remplum sanctum tuum dc Psal. y8. Adorate scabellum pedum eius vox enim hebraica vitarim sonat incuruate vos, siue prosternite vos ad templum,ac ad scabellum pedum eius. Iam vero serpens aeneus, corpus Mosis, quamdiu non habcbantur pro Diis, idola noti erant, ac pet hoc non nihil, sed aliquid erant. Sed cum coepissent fili Israci sacrificare se penti meo coeperunt illum habere pro Deo

dc tunc idolum euasit,i nihil quia Deurri fictilium repraesentabat; Sc ideo zelus sancti Regis Ezechiae illum confregit A. Reg. g. Corpus Mosis abscoditum fuit, ne in idolum' verteretur apud eos, qui ad idololatriam propensissimi erant proinde non sui unquam idolum,ideo semper aliquid fuit. Pergit Rex,&multum laborat, ut probet, Quarta ob- prohibitum esse imaginem Dei non solu coli, ' δε- ...

sed etiam fingi. Sed Lbore opus non est. Si enim agatur de imagine, quae Deum ipsum. v cst in se repraetentet: ulmodi inligo

145쪽

nulla ratione fieri potest. & hoc probant argumenta Regis, cui nemo in hac parte con- tradicit at si agatur de imagine, quae repraesentet Deum incarnatum, non ratione Deitatis, sed ratione carnis vel repraesentet Deum, non ut est in sua natura, Messentia, sed ut ap-

paruit in specie hominis senis apud Danielem cap. 7. vel in specie sedentis in solio sublimi, eleuato apud Isaiam cap. 6 velit, specie columbae Marcia. Ioann. I. vel quomodo pinguntur virtutes ad significandas earum proprietates, quae dici possunt imagines metaphoricae, non propriae et his modis imaginem

Dei nihil prohibet pingi, neque Regis argumenta aduersus eiusmodi imagines vllas vires habent. Transit postea ad Crucem Domini veram, ac negat ratione contactus facratissimi core ris vllam ei venerationem deberi adfert argumenta quaedam Ioannis victefi, quod si Crux ob contactum veneranda est,ueneranda

etiam fuisse labia Iudae quae Christum osculata sunt;& manus illius ministri, qui Christum alapis caecidit& alterius, qui eum Cruci assi-xit . quae argumenta haeretici Ansii iam olim refutauit Thomas V valdensis, in lignis Catholicus Anglus. pietaι Oetaν Sedit Rex videat, quantum absit a pietate Cathosicora Sanctorum Patrum, qui primis quingenti iv ερις ι annis floruerunt:legat S.Cyrillum Hierosoly

vita ex ligno sanctissimae Crucis a sancta Helena inuento, Mundu pene totum continuo fui me

146쪽

Caput VIII. 33

repletum,certatim ambientibus omnibus eius particulas. legat S. Paulinum epist. ix ad Seuerum, ubi dicit, se ad illum mittere particulam verae Crucis auro inclusam , ut summum,& preciosissimum donum legat eundem Natali io. sancti Felicis,& videbit incendium m ximum particula sanctae Crucis ostensa subito fuisse restinctum. Legat S. Ioannem Chrysostomum in hom. Quod Christus sit Deus: cognoscet ardorem fidelium in perquirendis particulis sanctae Crucis, atque auro includen dis . Legat S. Augustinum lib. . de Civit. Dei, cap. 8 ubi scribit,ad terram sanctam ex monte Caluariae allatam in Africam miracula fieri so lita, & se cum alio Episcopo eam infodisse, de Orationis locum super eam constituisse. Qiis quaeso honore S. Augustinus prosicquebatur Crucem Domini, qui sic honorauit terram, quae Crucem ipsam attigerata Et quoniam Rex adiungit, etiam per m ἴ;. bram sancti Petri facta esse miracula. tamen tinctum Petrum non fuisse passurum, V sua solam. umbra,imo nec sua persona adoraretur ,audiat

quid idem sanctus Augustinus dicat de umbra,' devinculis sancti Petri Sic enim loquitur in serm. s. de S S. Apostoli Petro&Paulo: Merito per omnes Christi Ecclesias auro preciosius habetur ferrum illud poenalium vinculorum si enim tam medicabilis fuit obumbratio visitantis,quanto magis catena vincientis 3 Si inanis quaedam species vacuae imaginis habere potuit in se vim salutis, quanto Plus de corpore meruerunt attrahere salubri-

147쪽

tatis ferte pondere sacris impressa mem' bris vincula passionis 3 Quamuis autem santius Petrus ex virtute humilitatis non fuisset passurus, dum in terris viveret, ut siua persona, ne dum umbra sua adoraretur, tamen ob hanc ipsam humilitatem dignissimus est, qui non solum adoretur adoratione illa, quae Sanctis conuenit, non ea quae soli Deo propria est sedit eius vincula, auro precIΟ-sor aestimentur: religioseque in Ecclesia, niuersia colanturo ' Post Crucem Domini spretam, transit Rex ad Purgatorium irridendum. Iam, inquit, mrgatorium, iam illa friuola , qua id commentum consequuntur indigna existimo, in quibin opera ac temptu impendatur. Sane Beliarminus, nullum ei ex scripturis fundamentam astruere potuit. Hoc eum tantummodo percontari velim, An viridis ille amoenus campira, qui in Purgatorio forentibus spat3 extenditur interfluenteria ristinctissit, ut sifori in eam regionem peruenero,aucupio temptu,ac otium fallam. Ego vero nin ista contemnere decreuislem: responderem quod respondendum esse exi-pigatorium stimarem. Sed iam hoc solum non tacebo, enlaimnuli quod praeterire veritas ipsa prohibet. Falsum t - - est in primis a Bellar mino nullum fundamen-

Si quidem lib. 1. de Purgatolio Bellarminus viginti scripturae sacrae testimonijs Purgato rium astruxit Addidit etiam testimonia Pamrrum antiquissimorum, tum Latinorum, tum Ularcorum. Et eodem lib. I. cap. I. aduersi

148쪽

Caput VIII. 133

Petrum Martyrem , qui scripserat Purgato sum non pertinere ad dogmata fidei,demon trauit Bellarminus , Purgatorium ad fidei dogmata ira perspicue pertinere, ut quodlibet aliud certissimum dogma fidei, ut nullo colore a manifesta haeresi excusari possit, qui Pu

gatorium negat. Deinde quia Rex friuola vocat quae Purga' torium consequuntur,& in eis numerat Satisfactiones pro defunctis legat apud eundem Bellarminum lib. i. de Purgatorio, cap. IO. perspicua testimonia omnium Patrum Graecorum , dc Latinorum, cogitet, an friuola dici debeant, quae unanimi consensu Patres antiquissimi docent,ab eo, qui in hac ipsa prς- fatione testatus est,se non ausurum reprehendere ouae Patres unanimi consensu docerit. Deinde quod attinet ad viridem amoenumque campum Purgatorij sciat haec a Bellarmino libo, cap. . quem locum Rex citat ad marginem, relata esse ex Venerabili Beda, nobili simo Anglico Doctore, atque ab illo petens dum esse, an interfluente riuo distinctus sit. Quam qua superuacanea cogitatio est,quem admodum se habeat Purgatorium, apud eos, qui Purgatorium negant, cum suis onstedicos non Purgatorium, sed chennam manere.

Ultimo loco Rex ponit Primatum sancti Petri inter ea, quae sibi admittenda non esse iudicat; atque hunc praecipuum articulti esse dicit,in quo a nobis dissentiat. Sic enim loquitur pag. 8. Sed in hac omni ratione nondum Romana Religionis arcem attigimus, id est, capu*

149쪽

kcris , Petris primarum nam qui hunc art eulum negant, ex Bella in sententia Catholia

eam fidem negant. Episcopos esse in Ecclesia de

here, tanquam institutionem Apostolicam, ac 4rdinationem Droinde diuinam cantra uritans, contrai Bellarminum sempersensi, quin

gat Episcopos a Deo immediate Mam iurisdictionem accepisse; sed nihil mirι a Puritanu eum stare, ciun es ita nihil aliud quam Puritanopa- ista sint. Eiqvio studio in Dissoporem, Gracclesiastica Hierarchia spolitici taxat ordinis: usa defensionem semper incubui,eodem in confusam illam anarchiam in parilitatem Piniarita

norum inuectissum, ut ei ex Basilici mea Doro satis constat. Primae M S. Ita est omnino; qui negant caput Ecclesiae Petri,emsquo sanctum Petrum fuisse, eumdemque Prima-

.ἡ A: a V in Λpostolos habuisse, atque in eodem

his T . Prim tu Romanos Pontifices sancto Petrotic4μν .i succedere, i fident Citholicam negant. Id multis libris non Bellarminus solus probatum reliquit, sed plurimi alij Doctores itholici, atque inter alios Nicolaus andetus Anglus, in libris de visibili Monarchia Ecclesiae, quos hactenus a nullo scriptore refutatos vi limus. Episcopos esse in Ecclesia debere, idque divina ordinatione; nos etia scimus Vocemus. Sed alia quaestio est, Vtrum Episcopi necessario esse debeant in Ecclesia, alia vero, Vtrumam inediate iurisdictionem a Deo accipiant, an a Petri succetare. Nam Presbyteri quoque Diaconi necessario, de diuina ordination

150쪽

Caput VIII 13

debent en in Ecclesia:& tamen iurisdictio. nem non a Deo immediare, sed ab Episcopis accipiunt. Itaque duo ista non pugnant inter se Episcopi diuina ordinatione sunt in Eccle sa, dc iurisdictionem immediate Pontifice Summo accipiunt neque ista quaestio apud nos ad fidem pertinet,sed interDoctores libe-

rὸ disputatur. .

Qus vero ex Puritanos cum Iesuitis Ineptae. comparet,omnino mirabile est, cum Puritani paratioIε Anarchiam Iesu itae Monarchiam Ecclesiasti m pro viribus defendant. Neque minus ad ..is mirabile est,quodRex hoc loco fateatura Pu a critanis Anarchiam, maritatem quandam introduci, iamen in hoc ipso volumine, ubi quartum mendacium Torti refellit dicat Iuritanos non abhorrere a iuramento primatus, sed quotidie suscipere nec unquam recusata. At si Puritani non abhorrent a iuramento Prima tu'quam Anarchiam, lari rato introducunt Denique mirum quoque est, quod Rex tam iniquo animo ferat, quod Bellarminus scripserit , Regem Iacobum in cori

fuisse Puritanum, ut etiam hoc mendacium Cardinalitium vocet pag. s. cum tamen extercofessio Scotica a Puritanis ministris conscripta, ra Rege subscripta Edemburgi die 18. Ianuarij anno Domini 18I. Regni eius A. quam confessionem scripto libro refutauit Episcopus Vasionensis, natione Scotus, librum suum edidit Auenioni anno I oti venunc omittam coniecturas alias ,quas supra re

tuli. Nam de ista re sollicitus non sum, neqxv

SEARCH

MENU NAVIGATION