Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

At inquitRex,potest inchoari tempus huiusi numeri ab anno quo Pompeius Magnus templum Hierosolymitanum diripuit. Omitto id gratis dici: illud ad refutandam hanc supputaritionem sussicit,quod ab illa direptione templi usque ad annum Domini DCVI. quo Bonifa- Maaὐ cius sedit,sunt anni DCLXX. Itaque necesse -- ω est vel sanctium Ioannem fuisse deceptu, quod is .isi βςrimonio est, Vel errare eos, qui volunt numero 666 designari tempus aduentus Antiri christi. Quod autem Rex dicit,sexaginta annix post obitum Bonifacij III fuisse confirmatum Regnum Antichristi, ataue hoc indicari per numerum DCLXVI. aliquid esset si posset ostendi aliquid peculiare accidisse anno

DCLXVI. ut aliquam mutationem regiminis vel creationem noui Pontificis vel acquisitionem noui tituli,aut aliquid eiusmodi. Sed cum annus Domini DCLXVI inciderit in Pontificatum Vitaliani qui iam aliquot annis sederat, pacifice,ac sine ulla innovatione sederat: nulla ratio reddi potest, cur tempus illud tam insolita reuelatione notari dubuerit. Vt omittam quod supra dixi, hunc numerum nominis Bestiae, non temporis ab ipso sancti,

Ioanne nominari.

Restat visio quarta ex cap. II. Ap c. quae quanto prolixius tractatur Rege, tanto breuius expedietur a nobis. Describitur enim in eo capite magna quaedam Meretrix insidens Bestiae, quam Rex Antichristum esse vult idceo posito fundamento multa disputat de Antichtisto,addens etiam de infelici huius Mere-

212쪽

tricis exitu ex cap.I8. I9.&χo. quae omnia prae tereunda existimo;quoniam per eam Meretricem Antichristus intelligi non potest & fundamento euerso totum aedificium corruat necesse est. Non posse autem peream Meretricem in Multiν, atelligi Antichristum, probamus primo ex sen in tB. tentia veterum Patrum. Patres enim permulti ε ' A pcream Meretricem, intelligunt uniuersita tem impiorum. Ita sanctus Augustinus in Las Are rhas,Aymo, Richardus,Anselmus, Beda,& Rupertus in cap. 17. Apocalypsis: Albintelligunt Romam imperantem, siue Romanum Imperium, quale erat tempore Apostolorum, cum dominaretur omnibus gentibus,&omnium gentium seruireverroribus.Sic exponunt Tertullianus in libro contra Iudaeos,&lib. 3.contra Marcioncm,&sanctus Hieronymus in epist ad Marcellam δε in altera ad Algasiam'.ti. Et confirmari potest horum auctorum sententia ex eo quod sanctusPetrus in epist.priore cap. vltimo Romam, qualis tunc erat,sub nomine Babylonis significat. Et san-etiis Ioannes hanc ipsam Meretricε magnam, Babylonem appellat:ac ut explicet de qua Ba- 'Done loquatur,dicit esse ciuitatem, qua habet Imperium super Reges terrae, sedet super montes septem.

Adde quod ex sententia Regis pag. 88. Mali-bi,perBestiam, cui mulier insidet, Antichristus intelligitur.Sic enim loquitur S. Ioannes cap. 37. Et dixit mihi Angelus, quare mirarisa ego dicam tibi sacramentum Mulieris raesti

213쪽

quae portat eam, quae habet capita septem; A tornua decem. Bestia, quam vidisti,nisi¬i est, de ascensura est de abysso, cia in interitum

ibit.Sic autem Rex loquitur : Ocitaua, qua est Bestia quaerat, non e rictitura est in perditio. nem, ipse sontichristin. Iam stellia, quaeris,Misau. Viiς ς porx x, Antichristus est, quo modon ..is.,. ipsi mulier est Antichristusa quis ferat equitem

cum equo co cum equo confundi, ut eques supra se ipse se- fundunt dere dicatura Ignoscat igitur Rex nobis tardioribus: si malumus cum antiquis expositoribus aliud per Bestiam,aliud per mulierem thsidentem Bestiae intelligere, quam cum Nouatoribus Bestiam cum Meretrice confundere A que haec de Antichristo hoc loco sussiciant.

miluuntur maria Calumnia. 'Ap. ' XIII. E X p Eoi T disputatione de Antichristo, Rex multa addit aduersus Catholiis cos quae breuiter refellenda sunt pag. Io 9. t certe, inquit Rex , credo, non est illa mediocri animarum negociatio, cum homines , usque eosse repromisione aeternaesaluti ascinantur vlfacite persuadeatur fraterhulo , Regem Sominum suum confodere imberbi dolescentulo in vitam proximi successoris perdite inuadere mutitis iis Serenissima Regina nuper defuncta necem svim coniurare; denique me Imperium obtinea,

214쪽

re nitrati pulueris impetu Regnum, Regnii ordines funditin euertere,ataue ita tam animi, quam anima iacturamfacere -- a Hic grauis omnino reprehensio est,&quan .is,tais to est grauior, tanto grauioribus testimoniis uita risus confirmari debuisset nam si ex particularibus latur. hominum factis de doctrina iudicandum ess non solum doctrina recentiorum Catholicorum; sed etiam veterum omnium Doctorum, siue in Republica antiqua Iudaeorum , siue in Ecclesia Christianorum hanc calumniam pati posset.Illud unum in libris Ecclesiasticis inue-'nio b indulgentiam peccatoruli a Summis Pontificibus in generalibus Conciliis conces.sam fuisse iis,qui Cruce suscepta in bellis Christianorum Principum aduersus infideles arma sumpsissent. Atque hanc Indulgentiam praedicatam ego , tum ab aliis viris doctis, sanctis, tum praecipue a sancto Betnardos Domino cooperante, Iermonem confirmante sequentibus signisci ut ipse breuiter modesteque testatur in praefatione libri se cundi de Considerationes Se fusius hoc ipsum scribiturini lib. de vita eiusdem S. Ber-

nardi cap. . -

quod Sicariis promissa sit spes aeternae vitae, si Regum vitae insidientur, nusquam legi, numquam audiui. Sed contra potius legi in Concilio Constantiensi sesL is publice damnatum articulum illum, Quilibet Tyrannus potest, debet licite, meritori Loccidi per quemcumque vastallum suum, & subditum, etiam per clam culares insidias,&subtiles blan-

215쪽

ditias,vel adulationes 'non obstante quocun- que praestito iuramento, seu confoederatione. factis cum eo, non expectata sententia, VEImandato Iudicis cuiuscunque. Hunc articu- tum ita damnauit Concilium , ut haereticos censendos,& ut haereticos puniendos esse decreuerit, qui ciuimodi articulum pertinaciter defendere voluerilit. Illos autem, quos in exemplum Rex adduxit, fuisse persuasos ab aliquo Ecclesiastico Antistite subpromissione, spe vitae aeternae, ut facerent quod fecerunt, Rex non probar, neque ex condissione ipsorum, aut aliis iudi ciis constare potest. Sed si Regi placeat vera audite, vellegere, facile inueniet doctrinam, quam obiicit Gatholicis,propriam esse Noua-

' Certe Ioannis uiciem Angli, quem Protea - τ .r stan resin pretio habent,&eius laudes in capi-

Dominosar te libri posuerunt Foxius,ac Crispinus histo-isas in riae noui Euangelij in Anglia scriptores illi articuli sunt in Concilio Constantiens damnati sess. 8. Nullus est Dominus ciuilis, nullus est Pi e latus, dum est in peccato mortali. Item populare possunt ad suum arbitrium Dominos

Peccantes corrigere.

Hi sunt articuli Patriarchae, vel Prophetae vestri uiciessi, qui non ob tyran idem solum, sed ob quodlibet adulterium, vel sacrilegium, vel iniustam cςdem, vel ob quodcunque aliud Iethale crimen Dominos priuat dominiis suis:& quasi iniustos possessores tradit populari-hil pro arbitrio corrigendos Atque ex hac doctritia

216쪽

Caput XIII. Is

doctrina natus esse videtur error, de quo paulo ante diximus. Quis autem Lur heri temporibus auctor fuit tot millibus rusticorum, ut aduersiis Pi incipes

irma sumerent nonne Ministi ire formatae veI.

deformata potius a Luti ero religionis matholicos certe fuisse sed monis ilhus auctores, ne aduersarii quidem scribere ausi sunt. Qui

vero Franciscum Regem Francorum secundum, fratres matrem, coniugem sumptis armis interficere moliti sunt, nonne Fiat rescuangelici fueruiri,auctore B eZa, suasore Caluino Id surius narrat in historia anni salutis MOLX. Qui denique sunt, qui tot turbas in Scotia aduersiis hunc ipsum Regem excitarui, quique eum in ordinem redigere , ranarchiam introducere voluerunt, nonne illi ipsi qui reformatam Caluini religionem , ut ipsi eam vocant, in Scotiam introduxerunt hoc Rex ipse in suo Basilico Doro aperte testatur. Desinat igitur no tam illam Catholicis inurere, quam in Doctoribus suis inhaerere negare non potest. Subiungit postea Rex pag. 6. nonnulla de excellentia Regiae dignitatis su-era Cardinalitiam,quq omnia sunt a nobis ex ἀ eussa in capite de comparatione Regis,&Cardinalis. Pagi 2o. Iterum reuertito ad inuidiam conflandam Catholicis apud Reges ob exemptionem Clericorum sed illud praecipue reprehendit, quod scripserim sanctum Gregoritim Mauritio Imperatori coactum paruisle. Non

I et inquit i ex Vominem,Christianam San H

217쪽

istim viri Gregor,,humilitatem traducere. kasii uisset violentum coactum Obsequium Ur

gorio,vel non satu valente, vel non auso repugnare,qua in re non iniuriam Gregorio tantumfacit,

sed omnino humilitatis, ac patientia Ilendorem illum, qui in prima illa , ct adhuc oriente Ecclesia,aepraesertimsub persecutionum sevitianititat, foeda, turpir labemaculat si haec ingens mar ris, ct Christiana patientiagloria non demissionianimi θοntane sed Hecessitati adscribatur, quod aut viriba aat animis defecti instar Iudaeorum autTurcisorum mancipiolum fortioribm adu/rsariis cederent:contra SS. Guli PetHique praecepta, qui propter conscientiam sabditos esse iubent; contra illam etiam Tertulliani pro Christianu volutam, stantiquorumPatrum apertam professianem,sub;que repetitam. Hseminis. HAEc ne, qui primum memini e deberet. na alunia, me quicquid scripsi, ex verbis sancti Gregorij

cir S. Gre scripsisse citaui Epistolas, citaui Commenta-g θ,oebea ria in Psalmos poenitentiales, ubi Mauritium Imperatorem Gregorius Papa cum Nerone, riam. Nilocletiano comparataeumque grauisti me

reprehendit, qu bd Ecclesiam Romanam sibi subiugare , quodque iugum importabile, oli, Reipublicaram ponere voluisset. Oportuisset fine Regem ad loca citata ex sancti Gregori, libri aliquid respondere,& si me falso aliquid

citas onuincere potuisset,lum demum iure me impudentiae notasset. Miratus autem valde sum, quorsum exempla M artyrum testimonia SS. Petri , de Pauli allata pertineant quasi non possit hu=

218쪽

militas,&jόtientia seruari, simul violentia,&crudelitas persecutorum reprehendi. In r. lib. Machab. cap 7. Martyres sanctissimi,&patientissimi, mirum patientiam praedicat fanctus Cyprianus lib. . epist. 6. S. Gregorius Nazianzenus integra oratione, sanctus Augustinus, Malii passim , Antiocho Regi dicunc Τ quidem scelestissime in praesenti vita nos perssis, sed Rex Mundi nos pro suis lcgibus

defunctos, in aeternae vitae resurrectione lusci tabit Christus ipse humilitatis,4 patientiae verum exemplar,non timuit patientiam amittere, si seruo caedenti se diceret, Si male locutus sum, testimonium perhibe de malo: sin autem bene, cur me cedist Ioann. I 8. Sanctus Stephanus primus Martyr a vestigiis Domini non recessit , cum persecutoribus suis dixit, Dura ceruice, Mincircuncisi cordibus, d auribus , vos semper Spiritu sancto restit illis. Acst. . Neque Apostolus Paulus blitus est

patientiae,& humilitatis, clim Pontifici iubenti percuri oscius dixit, Percutiet te Deus paries dealbate Act. 23. Similia legimus in hiltor iis sanctorum Martyrum, ipsarum etiana. anetarum Virginum Agathae, Agnetis,4 alia

Dein cle, cur quaeso maculatur humilitas,in parientia Marryrum , si dicamus, eos coactos subiisse flagella, vulnera, ignes, rotas Satis: enim humilis, patiens est, qui coactus fidem negare, aut crudelem mortem subire mauult iubire mortem, qua tumuis crudelem. natu-

219쪽

rae repugnantem , quam negare fidem quamsus magis vellet, neminem est e, qui tam duranici necessitatem imponeret. nam ut loquitutS. Paulus a. Cor. s.fNolumus cxpoliati, fed supervestiri, ut absorbeatur quod mortale est avita. Et sancto Petro praedicitur a Cliti sto Martyrium, per ea verba Ioan. 2I. Clim senueris extendus manus tuas, talius cinget re, deducet quo tu non vis. Et S. Augustinus lib. Io. confess cap. 28. Quis,inqui velit molestias,&disticultates pati stolerare rubes eas,non amare. Nemo quod tolerat, amat,'eisi tolerare amat quamuis enim gaudeat se tolerare, mauult tamen non esse quod dolere t.

Sed maxime admirandum est , quod ex cum loquitur de pati cntia Martyrum, adducat pralaepta SS. Apo lorum Petii lausi iubentium propter conscientiam subditos esse Principibus. Quasi Martyres Sancti con-rra piaeccpta Apostolorum facerent, quando contemn cntes iussa Principum malebant mori, quam eorum legibus, edictisque parcre,quibus Christum abnegare, maemonibus immolare iubebantur Tegibus enim Principum, quae contra legem Dei non pugnant, nemo,

nostrum dicit, parendum non est a subditis. sed de eiusmodi legibus non agitur, cum de

Martyrio agitur

Pag IhI. exagitat Rex locum quemdam ex Recognitione librorum meorum, quam nu- per edidi. Et quamuis sciam Regem, non tam esse coe msstim in allanis rebus, ut libellos vix id es editos ad se deferri curet satis in i

220쪽

telligam , quis in eiusmodi rebus Regi laboret respondebo tamen, Mobiecta crimina breui responsione purgabo. Nupero, inquit, tractata,cui titulam fecit, Recognιtio librorum de controuersiis r uniuscuiuisue nostrum populos , ac subditos nostris fascibus superiores esse voluit, Et paulo infra. Inter cetera, eximere Clericos ab omni temporalium Principum potestate es non modo Pontificis, sed stinia populi supra nos imperium stabilire pene pracipua sunt egregia ius recognitionis argu

menta.

Ad haec ego respondeo, exemptionem Clericorum a temporalium Principum potestate, docuisse me cum omnibus omnino scriptoribus Catholicis , tam Theologis, quam Iureconsultis quaestio enim aliqua est de iure, quo Clerici sunt exempti, sed aliquo iure exemptos ella omnes docent. Cur ergo mihi uni tribuitur, quod est mihi cum omnibus communera quod autem subditos Regurri ipsis Regibus superiores fecerim , non poterit Rex ex libris meis probare , cum contra Dotius in lib. De laicis, debere populos legibus Regum temporalium, non solum ex ne 'cessitate, sed etiam in conscientia obedire, eis. que subesse,in subiacere langa disputatione

docuerim.

Sed audiamus egregium arguoaentum Regis aduersus Clericorum exemptaonem. Et quidem, inquit, in illa eximendorum Clericorum quaestiρη , eo studi , eas, contentione d FGgnat,vis Caesarem neget legitimum Iudic m

SEARCH

MENU NAVIGATION