장음표시 사용
251쪽
III. Mendaciam pag. 8. Odi parricidia, execror conlpriationes sed occasiones desperandi datas nemo inficiari
Quod occasio desserandipuluerar, proditoriari non erat data, ut iste mentitur sed quod a Jesuitu edocti irruebant in hocsanguinarium fricinus, Uide Monitor Tras pag. Isa. Is s.ct Actionem in proditores. Responsio. Verissime datam fuisse occasionem desperan di Proditoribus, testantur, grauissima edicta in recusates adire Ecclesias haereticorum quae tanto grauiora sunt, quanto magis speraue rant Catholici sub nouo Principe mitigadam fore acerbitatem persecutionis Elizabethar
Reginae. Qusd aurem a Iesiuitis edocti non fuci in proditorcs,solis Iuce clarius est. Ipsi enim Proditores sub ipsum mortis articulum publice professisuns, nullum se habuisse, vel auctorem, vel socium in eo facinore ex Iesui-tis,uel alijs Catholicis Sacerdotibus. Id mihi retulit vir nobilis, fide dignissimus,qui supplicio Proditorum interfuit, lauribus ipse Lis audiuit protestationemvnius ex praecipis Proditoribus. Ipse quoque Garnet tus publi-cὸ dc in iudicio coram multis nobilibus,& ad patibulum coram populo protestatus est, eam proditionem sibi non fuisse notam,nisi in cofessione sacramentali notam a se damnatam, toris viribus impeditam Actionem in Pr di res,aaiam Rex citat, plena cffc mendacijs
252쪽
maximis, illacissimis perspicuum est ex responsione iam edita,vel breui pr*ditura,quam ego antequam ederetur, vidi, is iratus suis iam inueniri homines, qui mentiri auderem delebiis notissimisci nisi legissem apud Eus bium lib.'. hist. Eccles.cap.3 ex versione Ru Lfini, a persecutoribus Christiano rum conficta
fuisse ac a apud Pilatum de passione Christi,& per omnes prouincias disseminata plena blasphemiss, mendacijs. Quid enim mirum est, si de seruulis Christi acta scribantur eiusmodi, si de ipso Domino scripta fuisse dubia
IV. Mendacium pag. 26. . Nam ab eo iuramento non solum Catholici, sed etiam Caluinistie Puritani abhorrent. Puritani non abhorrent a iuramento Prima-οώ,sed 3 ridiesuscipiunt, ηec unquam resus runt Euadem etiam primatum uatur Catiι inmJUit. lib. . cap. ao, . . Responsi Q.
Puritanos Caluin illas abhorrere a iuramen-ro Primatus, ex Praefatione monitoris, S ex
Basilico Doro eiusdem Regis didicimus nam in troque libro Rex Puruanis tribuit Anarchiam. Anarchia enim, Monarchia, siue Primatus cpntraria sunt. Non tamen negauerinua Puritanis admitti iuramentum Primatus,scd temporalis, qui ad Ecclesiam protegendam,' non ad spiritualia eius negocia administranda pertineat.Sic enim explicatur Plimatus Regis in confessi one Scotica edita anno is si Es
253쪽
quoniam, inquiunt, percipimus Ecclesar, id religionis nostrae tranquillitatem,instabilit tem ex salute, lono regimine Regiae maiestatis, tanquam instrumento conto latorio di-ilinae misericordiae, huic Regno pro Ecclesiae conseruatione, iustitiae administratione inter nos, concellipendere: spondemus,& promittimus corde,1ub eis lena iurameto, subscriptione, icenis, defensuros eius personam; auctoritatem. D dignitatem bonis, corporibus, de vitis, in tutelam Euangelii Christi, libertatis Patriae c. Atque hic est Primatus, quem Caluinus agnoscit lib. . Instit. cap. 2 o. qui Primatum in spiritualibus verum, proprium, neque Regi neque Pontifici unquam permisit incut Regi domesticum testem adducam, extat liber Richardi Brancolit, qui se Cantuatiens. Archiepiscopum vocat, cui titulus est , Praetensia Puritanorum disciplina in quo libro cap. 11. haec leguntur Hinc est ut veritaten aperte fateamur in quod Caluinus nullo imodo ferre poterat, Regem Henricum octauu caput Ecclesia vocari, aut suprC-naum gubernatorem in terris Ecclesiaru Dei, quae in suis ditionibus erant haec ille, qui eo-dcm capite, dessequentibus duobus id in primis demonstrare conatur, negationem Primatus Ecclesiastici in Regibus, communem esse Ρuritanis cum Papistis,ac eo maxime differrea prorestantibus Puritan s. V. Mendacis pag. ast. Principio non scribit Pontifex, se ceroteasti ei ob calamitates, quas tempore Reginae,
254쪽
aut initio Regni Iacob Regis, in Anglia pro
retinenda orthodoxa fide Catholici patiebantur, sed ob calamitates, quas hoc tempore patiuntur. Confuratio.
Verba ipsius Breuis recitasse,s hoc mericium ςρnfutasse sic enim scribit Papa Magno maero nos semper assecerunt, tribulationes , ct calamitates quas pro retinenda Carbolicasia iugitens sustinuisitis.sed eum intelligamus omnia hoc te pore magis exacerbari, afflictio nostra miram in
modum aucta est. Responsio. Omnino verba ipsius Breuis recitasse est confictum fuisse mendacium demonstrasse. nulla enim fit in verbis Breuis mentio temporis Regina Elizabethar, aut initi Regni Iacobi .perperam ergo verba breuis ad illa tempora referuntur, praesertim cum neque tempore Reginae neque initio Regni Iacobi, Paulus V. Pontifex tuerit. Scribit igitur de calamitatibus Anglorum Catholicorum, quas initio Pontificatus sui grauissimas fuisse, Manno sequente, quo primum Breue Icriptum est, noni parum reuisse accepetar. VI. Mendacium pag. aδ. In primo articulo Italuti J confirmantur leges Elizabethae. Confutatio,
Inprimo articulo istius statuti nugasit mentio de confirmandis legibus Regina Eliet abethae. VII. Mendacium pag. q. In Io articulo Ceiusdem statuti additur, ut si tertia vice Catholici propositum iurame q
255쪽
funa recusauerint,capitis,uit que dispendium
Nulli seiusmodi arsiculus in toto illo statu - 1ο. ubi, via de proponendo hoc iuramento tertia Dico, vel de capitis, vitai distendi vita mentio habeatur. VIII. Mendaciumpag. 3o. In Q habetur, ut qui Principibus externis militare voluerit, is prius iuramentum praefatum praestet, alioqui perduellis habeatur. Confutasio. Non dicitur in statuto, quod perduellis habebitur, sed quo elonia rem habebitur,qui Priἡ-cipi extraneo militare votuerit priusquam iuramentumsusceperit. Respohsio ad tria praedicta. Statutum, cuius articulos in libro meo descripsi, habetur in libello Latino edito Rhotomagi anno I 6ος cuius hic est titulus. Breuiculus duoruni nuper in publicis Comitiis Anglicanis actorum anno Christi 1ςος Iacobi Angliae Regis tertio in eo libello habent omnia illa,quae Rex negat haec enim sunt vel
ba ipsa articuli primi Visum est Regia Maio ii, Regnis Proceribus , sistibi, qui ad hoc
rumentum conuenerunt, omnes in primis lGges tempore Ellyabetha, est aliorum Regum con-rea Papista stabilitas Urmare ratas habere. Articuli vero decimi haec sunt verba, Qui vero rertia vice iuramen, rem de Primatu Regis in IIiritualibus recusauerit, si modo Regi,ut illipro-ρ natur placi erit, capitis, visu dissendiopu
256쪽
nlatur Arriculi duodecimi haec sunt verba ultima, Statuitur auctoritate pradicta,ut quia rangae baim Regni subditus, post decimum diem Iuni insequentem, Principibus externis militare volueris,MPrius iuramentum ρν abit: alioquin serduellis abeatur. Haec ad verbum in eoibello habentur. Ac ut fidem meam certius liberem, quia libellus elegantissimus est,dabo operam ut primo quoque tempore recu-
IX. Mendacium pag.2F. Ostendimus eo iuramento, negari poter statem Apostolicam tum ligandi, tum fouuendi. Confutatio.
Nullissentantia a sertoria in isto iuramento, nec ullum verbum, nisi conditionale de Fontseu potestate ligandi, velfluendi. Responsio. Neque Auctor dixit per assertoriam propo sitionem negatam esse Pontifici potestatem ligandi,& soluendi sed per iurationis formulam assirmauit esse negatam qui enim iurar, ut hς formula praescribit, pariturum se Regi,
non obstante sententia excommunicationis a Rentifice lata, is negare censetur potestatem Pontificiam ligandi per sententiam ex com . municationis:&qui iurat ut eadem haec for .
mula iubet)&credita nullo se posse absolui, ac ne ab ipso quidem Pontifice, ab obligatione huius iurarrienti, is negat in Summo Pontifice potestatem soΙuendi. Quod autem Rex dicit,nullum esse verbum nisi conditionale in hoc iur mento det Pontifici potestate ligadi,
257쪽
vel soluendi: non apparet in quo sensu veritate nitatur. Ista si quidem verba, Vere credo, certa conscientia teneo, quod neque Papa, neque ινιιiuis alim me ab hoc iuramento velissimvlgάsiarticula absoluere possit non sunt condition ia, sed absoluta; in hac iuramenti formula expresse continenturo ad potestatem Pontificiam negandam circa absolutionem, apertissime pertinent. X. Mendaciim pag. 37. Diocletiano,& Neroni vellent nollent, ipsi etiam Summi Pontifices subiecti esse cogebantur. Confutatio.
Q sed Christiaη sine exceptione, non coacta sed libere, propter conscientiam Ethnic. peratoribis subi ciebantur: vide Apolli. nostram
Qus d Christiani subditi Regibus, vel Imperatoribus, etiam Ethnicis propter coicientiam subi j ci debeant, mobedire in iis rebus, quae contra Deum no sunt, nos quoque docemus;
sed si qui sint eoru Imperio non subditi, etiam si Christiani sint, certe subiici, gobedire non tenentur, nisi forte vi, 'potentia adacti. Exempla habemus in pr decessis ribus Regis
Anglorum,& colorum Romanis enim
Ethnicis Imperatoribus regnabat in Anglia Lucius Rex Christianus in Scotia Donabdus Rex item Christianus quaero igitur a Iacobo Rege, utrum existimet Reges illos Christianos Lucium, Sc Donat dum ciebuisse obedienitam, de subiectionem propter conscien-
258쪽
tiam Imperatoribus Ethnicis,negabit opinor, neque alia de causa, nisi quia Summi Principes erant in suis Regnis,&ideo non subdit Imperatoribus Romanis. Eodem igitur modo Christiani subditi Imperatorib. Ethnicis, obedientiam illis debebant secundum conscientiam: summus autem Pontifex Christi Regis;
sum Vicarius Imperatoribus terrenis iure subditus non erat, ac per hoc obedientiam illis non debebat: sed tamen, tum quia pol stas eius nota non erat Imperatoribus paganis, tum quia viribus temporalibus destitutus erat, vellet nollet,ut dixi, subiectus esse cog batur. XI. Mendacium pag. 7.
Quibus verbis Breuium Clementis VIII.
Iacobus Scotia Rex non excludebatur,sed includebatur potius. Confutatio. Si Brevia , Clementis, non excludebant me a
Regno , sed includebant polim cur ea ammis tradidit Garnetrii quare non mihi videnda
seruauit, ut sibi , αβιὰ Catholicis apud magnatiorem inde gratiam conciliareni Responsio. Breuia illa Ponti fieta, neque nominatim Iacobum Regem cxcludebant, neque nominatim iii cludebant: sed hortabantur Clerum, &populum Anglicanum Catholicum , ut curarent quantum in se esset, ut Rς eligerctura fide Catholica non abhorrens:& quoniam talis existimabatur Rex Scotiae, ideo per ea Breuia includebatur potius, quam excludebatur, nostro saltem iudicio. An autem,& cur ea Bre-
259쪽
uia Gametrus cremauerit,ignorare me fateor Vidit fortasse posse verba breuium in malam partem accipi vel audiuit Iacobum Regem vere a Catholica fide alienissimum esse. Ideo Breuia quae tunc prodesse non poterant, igni 'bus tradadit,ut non obessent. XII. Mendacium pag. 6O. Ex quatuordecim articulis in iuramento fidelitatis comprehensis , undecim sunt , qui Primatum Pontificis in spiritualibus alti
Ex se artieulu ne unis quidem Pontifeis Primatum in syiritualibus attingit. Quorsum enim attingerat,eum contra Frimatum Ponti iris in Firitualibus expressum alibi iuramentam
Responsio. Ex quatuordecim articulis in iuramento comprehensis,ut Rex ipse diuisit, jumerauit per quatuordecim oppositas Dropositiones in Apologia sua pag. 32 soli sunt tres primus , tertiusdecimus,l quartusdecimus, qui de potestate Papae nihil dicut. reliqui omnes de potestate Papae in excommunicandis, vel de ponendi Principibus loquuntur eani vero potestatem ad Primatum in spiritualibus pertinere dubium non est, cum Papa non excommunicet. neque deponat Principes, nisi Λpostolica potestate:Apostolicam autem potestatem spiritualem esse onmes fateantur. XIII. Mendacium pag. 6 Iiuer alias calumnias, ita profert in m
260쪽
dium,quod Bellarminus vel conscius, vel a ctor fuit proditionum aduersus Reginam Elisabetham. Confutatio.
Numquam dixi in asologia9Zellaranis muerauctorem,vel conscia is se proditionum aduersia Reginam Elisabetha, sed proditorum Pra-ceptorem,eumque tam prauis, perniciosis dogmatibus eorum mentes imbui ut iis facillimum esset thesim transferre ad hypothesim ct qua ille e theis dictaret, adsua machinat ones pro re
Responso. Apologiae verba pag.18. haec sunt, iam ex eo numero Sacerdotum. Iesultarum, qui cti praecipui Proditores erant . proditionum
grauissimarumfautores in nuperamReginam initarum, Patrem Robertum Asiarminum pro uno expraecipui uis velau Zoribus, vel oraculis celebrare non dubitauerunt.& ad marginem notat, qui sint illi proditores dicens, Campianus, ct Hartus. vide colloquium in turri Londinensi ha -bἱtum. Ex his verbis quis non iudicet, Campia, num,&Martum vocari Proditores, Meorum
auctorem fieri Bellarminum 3 Sed quoniam Campianus M artus nullius proditionis conuicti fuerunt, in turri Londinensi, ubi Bellarmini scripta allegata sunt,non de prodi tionibus, sed de Controuersis fidei disputabatur: Bellarminus Hartum numquam vidit , Campianum semel duntaxat Romae nrransitu salutauit ac per hoc neutrum discipulum ti buit delique quia neque in cathedra