Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

Bellarminus aliqiud unquam dixit neque irilistis aliquid scripsit , quod ad proditiones

pertineat: videatRex qua conscientia dicat ea, quae probare numquam poterit. XIV. Mendacium Pag. 64. Scit Bellarminus Campianum contra haereticam prauitatem solum conspirasse.

Confutatio.

cu' Campiantu ultimo supplicio affectu est,

non in causafuit , quod contra baraticam prauitatem,or hic libellator videri vult sed quod contra Ruinam Elisabetham ct hvim Regni tatim conspirauerit.id quὸd ex actibus iudicialibus euia dentissimi constabat.

Disputationes tertio habitae Ministrorum cum Campiano de fideCatholica in turri Londinensi, satis ostendunt causam veram supplici praesertim iam post disputationem tertiain accerrime tortus Campianus fuerit.Non tamen ignoro, neque nego conficta fuisse crimina conspirationum, quae neque ipse fassii est, neque de iis ab aliis conuictus fuit Actis iudicialibus in Campianum quae fides haberi debeat, docent acta similia in Garnelium. XV. Mendacium pag. F. . Cur Henricus arnelius, vir doctrina omnis generis,ac vitae sanctitate incomparabili , Itimo supplicio affectus est, nisi quiarcuelare noIuit, quod salua conscientia reuelare non

Poterat Confutatio.

Quod huius nefandisa in oris notitia, non exsta confessione , ad Henricum cyarnettumperue-

262쪽

neris, ut iste mentior ed aliis etiam modis nec ex nius sedpiarium reiatione, ita ut salua conscientia illud reaelasse potuisset, vide. Ionis. Pras pag. Ir ct Cumiri Northa tomi ti-

brum.

Responsio. Vidi Monitoriam Praefationem, vidi etiam Actionem in Garnelium: sed vidi quoque responsionem, qua actionis illius menciacia iac- teguntur,& inde in sentetia confirmatus sum, quam ab oculatis , Mauritis testibus acceperam, non fuisse ullo legitimo indicio probatum, proditionem puluerat iam alia via quam sacramentalis confessionis,ad Garnet tum peruenisse,qubd ipse in iudicio, d ad patibulum confessus est

XVI. Mendacium pag. I. Itaque Sixtus Pontifex neque Regem caedi imperauit, neque caedem a priuato illo homine factam approbauir. Confutatio.

Quam flendidum sit hoc mendacium, patet ex oratione ipsa Sixti Quinti. Responso. Nulla apud nos Sixti V. extat oratio:& quae ab aduetiariis edita est, quamuis fidem non

mereatur, tamen in eam sententiam commo

de potest exponi, quae in responsione nostra

legitur pag. TO. TI. 72. XVII, 4 Vendacium pag. 9 I. Qus d autem additur de Stanteiana proditione,non fideliter, neque vere narratur, siquidem more suo auctorApologiae muliis additis

263쪽

mendaciis historiam foede corrupit

Confutatio.

Q a dicta sunt deproditione Stantilana ecitata erant ad verbum ex apologia Alani pro causa Stanteiana ut ibi videre est.

Responsio..,

Apologiam illam totam nullo verbo, omisso, genuo legi, nec inueni verba illa qua Rex citet uit. dicit quidem Alanus bellum Regin quo in Hollandia oppida Regi Catholico eripuerat, fuisse iniustum, rideo oppida illa Regi debuisterestitui: sed non dicit. Quod quandoquidem excommunicata esset Regina, Ur haeret ca non solum liceret iam eius subditis, verum etiam necesse esset ab obligatione conscientia, nudare eam omni, quo possent praesidio, est siue exercitu sue oppida, serras, ct propugnacula eius obtinerent. Ra Hi fano hosti tradere, Ruina deinceps nihilhabentepropriumi vel suam haec inquam, non dicit Cardinalis AKnus ktamen Rex affrmat haec ipsa ad verbum recitata esse ex Apol'giaAlani,pro causa Stanteiana Apologia illa extat Anglice, Gallice,&Ilatice. consulat lector Apologiam, iudicer. XVIII. Mendacium pag. 93. constat Henricum Garnet tuiti in publi iudicio cotissanter semper dixisse, iteque se, fieque ullumIesultam fiuius conspirationis auctorem, vel complicem, vel consultorem, vel consentientem ullo modo fuisse.&paulo posti ipsum instante morte coram innumerabili popul longa oratione protestatus est

264쪽

1aber qui inseribitur , Actia in proditores,

nostra Monitoria Praefati pag. 3I. 32. clarὸ

auincunt contrarium.

Responsio. Monitoria Praefatio narrat, non probat Aetio in Proditores sine pudore metuitur de iis rebus,quae notissimae suntAngliae uniuersae: sed ideo edita est, ut apud exteros fidem inueniat,& fallat incautos. XIX. Mendaciumpag.97. Iacobus autem cum Catholicus non sitin que Christianus est. Confutatio.

Contra. Ego vero Catholicus ,ut quifidem profitear vere antiquam Catholisam, ct solicam.aeproinde vere Christianm sum vide eo I

deinceps. . . . Responsior

Vidi confessionem Rcgis in monitoria Pra fatione,&ex ea planesimanifesteque didici Regem non esse Catholicum plurima enim Rex camnat, negad, quae fides Catholica etiam antiquissima semper docuit. Non potest au- te naici Catholicus, qui aliquam partem Catholicae fidei tenet, sed qui totam tenet alioqui omnes haeretici Catholici essent. Et si Texintsolicus est, cur in tota Apologia pro iuramento fidelitatis, eos Catholicos vocat,quorum fidem, Religionem detestatur XX. Mendacium pag. 28. Et si vera sun r, quae narrantur ab iis, qui eum

265쪽

, 46 Apologia

intime nouerunt,cum in Scotta Puritantis Protestantium inimicus esset, nunc in Anglia Protestans est, turitanorum aduersarium se gerit. Confutatio ..contra Pualis Puritanm era=n in Seotia,vide

Uationem inBasilicon orisn,θMonit. Pra- fat.pag. 3. ρ. Responsio. IVidi ista duo, sed vidi etiam confession enis coticam Puritanorum , cui Rex subscripsit. sic enim incipit confessio Breliis in generalis confessio Christianae Religionis , secuntdum Dei Verbum,&Aista fartamentorum subscripta Regia Maiestate, eiusqite familia, diuessis aliis: ad Dei gloriam, iocum exem plum omnium Edernburgi 28. Ianuaris,anno

Domini isso. Regni eiust . Legi quoque in ipso Basilico Doro Regem dicentem,se cer-t cosnouisse Religionem , quae viget in Scotia, esse verissimam in eligionem autem quae viget in Scotia, fatetur ibidem Rex diui no miraculo a Puritanis seditiosis introdu-tiam &c.

266쪽

Sequuntur Historia, quM Rex ementitas dAris cum resonsione. CAP. XVI. Hima H ria ementitastes. 7O. NsTABAT eum Henricum IIII naturali morbo erilactum fuille.

Confutatio.

Non constabat , quandoquidem historici

nonnulli aliter scribunt i; vinculis momtulimfuisse , velfame,velpoedore, Ducit carceris. lege Fasciculum temporum adannum O9 . Metiaraeum Epitome uniuers. s. c. 's. Patilinis Langium in Chronico Cirinensi ad annum IIo 1. Jacobum ut helingium in Epitome rerum qiermanicarnm cap. a δ. Responsio. Dixi in loco notato, constare Henricum IV. non fuisse occisum gladio,aut veneno,sed naturali morbo extinctu ubi opponitur natura

liun orbus, gladio, veneno, siue is morb. naturalis contractus sis ex crapula siue ex inedia, siue ex nimia deabulatione, silue ex nimia deletione in carcere, siue ex luxu, deliciis, siue . ex poedore situque carceris. inare cum nullus historicus reserat, Henricum H II. ruisle occisum gladio, aut veneno constat veritas histo riar, quam adduxi. Sed praeterea constat et lairi Henricum In nota in viliculis, nec pindri

267쪽

carceris, aut fames, sed naturali morbo desiui.ctum Leodi anno Ito 6 cum adhuc milites haberet, Sc bellum filio occulte mouere vellet. vide historicos ad annum i Io 6 Godefridum Viterbiensem , Additionem ad Lambertum Schaphnaburgensem, Dodechinum in additione ad Maiianum Scotum, Sigebertum in Chronici, Syffridum Presbyterum in Epito- me, Abbatem Vrspergensem Othonemari singensem,&alios. Porro pasciculus tempo fu, Patilus Langius, pauci,qui dicunt illum obiisse in carcere : vel decepti sunt ex eo quod Henricum in carcere fuisse nouerant, elapsum

autem ignorabant,aut non recordabantur: vel

certe dicunt obiisse in carcere riuia ciuitas Leodiensis, quae fere sola illi relicta erat ex toto Imperio, pro carcere computabaturuII. Historia ementitapag. 3, A quo vinculo excommunicationis ut ab solui mereretur, ad istam humilitatem se ipse Henricus IV. sponte deiecit.

Confutatio. Henricus IV non fonte, nec metu excommunicationis Papa, qsam inualidam censuit)ed metu amissioni regni, vita se se in tantum humiatiasse testatur historici, Lamb.Schaphnab.adania

fina in regorio VII. Auctor ita Henrici IV . Truno in historia Belli Saxonie , Cuspinia-nm in Henrico IV. Sigonim e Regibiti Italia ib., Lai irdmin Epitome hist unia ers cap

268쪽

. Respontio Hetiricum IIII sponte se ad illam humilita, quoniam non vi adductus sed propria voluntatε accessic ut omnes citati historici,&ali permulti testantur. Accessisse autem ad Papam, ut a,inculo excommunicationissiluereturivi etiam absolutus filit,iidem historic testes sum. Qu9d autem ab excommunicatione absolui dest iterauit, niRegnum amitteret, verissimum est. iam enim Plincipes Germaniae decreuerant,euin Regno priuare,si annum integrum in excommunicatione perseueraret.Sed ista non pugnant inter se,neque essiciunt ut conficta sit historia, quam retuli iidem enim historiciutrunque dicunt,&Henricum sponte ex Germania in Italiam a P pam venisse, summa humilitate absolutionem ab exeommunicatione petiuisse, accepisse:& eam fuisse potissimana causam, cur abis Ioliuionem tanto labore, & humilitate quaesierit,ne regno spoliaretur. III. Historia mentita pag. 83. H chistoria Alexandri III. Friderici Barbarossae ceruicem pede conculcantis est dubiae

fidei.

. Confutatio.

At non est dubias apud historieos

dine multi a ment,ut Nauclerus, Iacobin

, Responsio

Cons historii reus non est , qui histo- in I

269쪽

tiam aliquam dubiae, dei esse dicit: sed qui fal-

saan historiam narrat nisi vocabulis abuti velimus. Sed prariere historici quos Rex citat, Iec cutiore lunta. antiqui enim nihil tale scripserunt. Porro Romualdus Archiepiscopus Salernitanus, qui interfuit, ex omnia accurarisD1ime descripsit,Frideri cum narrat toto corpore procubuisse ad pedes Alexandre Pontificis, mox autem a Pontilice cum lachrymis benignissime subleuatum quod idem narrat Rogelius eiusdem aetatis auctor in annalibus Anglicis . At, inquit Rex nulli rem illam scribui, nemo negat. Respondeo argumentum hoc conclude Ic, quando veteres attirmant,ac nullus eius temporis, aut posterioris negat sed quando ita ecentiores astirmant, non est mi-tum,si veteres non negent quod diuinare non oluerunt a recentioribus confingendum fuisti. IV. Historia ementita pag. 83. Quid aliud Fridericus timuit, nil ex communicationem Confutatio.

At Fridericum timuisse solam excommunicationem nivisius antiquus historicinscribit:sed I peri . domini' amissionem potissimum timuisse

restantur plurimi, Martinus Polonus ad annum Ii66. latina in Alexandro III. Latiardus in Epitome hist.uniuersalu cap. a Ia. NauclerusΠ-neratione Ao. Jacobas V Almphelingias in Epito

ne rerum Germanis cap.32.

Responsito. Ψd Fridericus timuerit, docet ipse in ot

270쪽

tione,quam habuit Venetiis coram Pontifice, maxima Procerum multitudine, quam ex Romualdo Salernitano Archiepiscopo refert Cardinalis Baronius tomo in annalium pag. 14 ubi aperte professus est agnoscere se et- rorem suum,& schisma cuius auctor fuerat,inihil magis timere, Modisse quam ab Ecclesia separationem. Idem etiam constat ex facto. nam permissus non est Venetias ingredi, nisi antea ab excommunicatione absolutus esset. Sed clim eum Pontifex per Episcopos Hostie-sem, Portuensem Praenestinum absolui iucsisset; tum demum Dux Venetorum illi obuiam profectus est, eumque in Urbem Vene tiarum magno cum honore, 'ublica laetitia introduxit.Neque vero historici allegati con

prarium testantur cum enim dicant, eum timuisse, ne ab Imperio caderet, hoc ipso censentur dicere, timuisse excommuniicationem, per quam nisi mature absolueretur, Imperium amittere potuisset. V. Historia ementita pag. δδ.

Adde Cuspinianum in hac re de Turcae fratre veneno sublato aliorum historicorum t stiponiis destitui.

Confutatio.

Eadem historia a pleri ne aliis celeberrimis historicis memoriaprodita est vide Franciscum

Guicciardinum lib. a.hist. Ital. Faulum Jovium lib. a.hφsui temporis,Sabellici Ennead Io.IM'. Cominuatorem Palmeri ad annum I 49 . Responsio.

Historici cita; narrantquidem fratremTus

SEARCH

MENU NAVIGATION