장음표시 사용
301쪽
rem uniuersi gregis sui, non Regem aliquem sed Apostolum Petrum esse iussit proinde, qui B. Petro succedundi, non qui Regibus sit c- cedunt, Primatum super Christianos obrine ta&si Reges Christiani sunt, dubium esse non potest, quin Apostoli Petri successores super illos etiam pastoralem habeant potestatem; Non ergo Breue Apostolicum sinistrὰ inter- .pretando Iuramentum. causa est mortis temporalis fidelibus Anglis sed Iuram e tum apte ad decipie dum compositum , causa est ijsdcm Anglis mortis sempiternae. Pag. s. pergit auctor Apologiae,ac dicit, Surnum Pontilicem contra bonos mores, χο suetudinem Principum Christianorum vehementer peccasae, quod Regem indicta causaeondemnauerit, partim annumerando eum
persequutoribus, partim seuere imperando, ut Catholici ab hoc sacramento abstineant, quod dum detrectant,fidelitatem suam profiteri recusant. Quod aurem Pontifex in his duabus rebus peccauerit, probare se existim uitauctor insolubili argumento, dum ait Sὶ
Pontifex existinauit se Regis esse Iudicem competentem, cur non auditum damnauit sin autem
'Pont ei nihil cum Rege negoti est carsalcem y.M- V. suam immisit in messem alienam Sed quaquam n Christi Vicatius, si Pater, dc Rector est, Vt V
Ahaza.. rissim est Ecclesiae uniuersae Iudex etiam
fame .sadda competens eis omnium Christianorum, ac μα - - , per hoo etiam Regunt, ut Christiani sunt i τη-- men si proprie loqui velimus, summus Pon risex A LV V. non ac persona Regi υ
302쪽
sed de Iuramento iudicauit quando autem quaestio est, utrum aliquod Iuramentum licitum sit, an illicitum nemo Iudex magis co
petens fingi potest ipso summo Pontifice:
quoniam agitur de re lacra, de re spirituali, de xe, quae adialutem vel perniciem animae pertinet. Itaque summus pontifex, cum a Iur
mento, quod noxium animis fidelium iudicauit, subditos suos absterruit, id fecit quod pa-1tot facit, clim oviculas suas aicet a pabulo, nenato. Et quemadmodum pastorio iudicat neque punit terram qua pabuIum mortifer protulit; sed ovibus suis consulit, dum eas ab eiusmodi pabulo remouet: sic summus Pontifex non Regem proprie iudicauit, eddaru- nauit, sed Cathqticos suos admonuit, Iura mentum propositum non posse tuta conscie-.tia suscipi Frustra igitur auctor Apologiae laniat Regem indicta causa condumnatum. ineptum quoque dilemna sibi fingi cum notide damnatione Regis, sed de Iuramenti repre
At, inqui ct, si Iuramentum reprehenditur, consequenter reprehendituris, qui Iuramen omisma itum suscipi iussit. Respondeo, P egari non poeia hendero. it it,quin reprehensio Iuramenti aliquo modo' '
ad eum pertineat, qui Iuramentum piastri πα--
psit sed aliud est reprehendere opus alicuius vorara. nominis,stud. hominem ipsum in iudicium Propter opus illud vocare nam fieri potest,ut onustion placeat, tamen ab auctore iuridice discutiendo, & damnahdo abstineatur. Sic igitur summus Pontifex Iuramentum res
303쪽
hendit,sed Regis personam non attigit.neque opus fuit ut causam diceret, qui in ius vocatus
At, inquit, in eo peccauit Pontifex, quod Regem persequutoribus annumerauit, dum Ruis in arbi ad Martyrium pro recusatione Iuramenti surrissetὸiμ' scipiendum,Catholicos suos hortatus est. Renta ris . . pondei, non annumerauit Pontifex Regem' sub raj0 1nter persequutores absolute, sed in eius arbi--mpesuu trio reliquit, velletne acquiescere veritati, ror nomina aduramento illicito obtrudendo cessare, de Rex pacificus haberi an potius vellet contra innocentes saeuire persequutor sanctorum Martyrunt nominari. Attatem in eo Pontifex peccauit,qubd Iuramentum fidelitatis prohibendo effecit ut apaciuilam subditi debitam obedientiam Regi suo non uberienti m exhiberent. Respondeo, si Iuramentum so-
. az lius fidelitatis isset, neque aliud requirere
nisi ut subditi omnes, etiam Catholici, Registbiecti e sent in hiebus omnibus,quae contra fidem Catholicam, obedientiam Deo, &summo Pontifici debitam non essent; nemo Iuramentum reprehenderer, neque opus
fuisset Breuibus Apostolicis populu Catholicum admoneri. Nam clemens VIII. fasciae memoriae Pontifex, de hic tela Paulus
V. eius in Apodolica Sede successor, non
semel per literas Catholicos Anglos admonuerunt, ut Regi obedientiani, qu Regibus, secundum Scripturas sanctas debetur,diligentaeime exhiberent, Ma tumultibus,& seditionibus omnino cauerent. Sed ubi vidit Iur
304쪽
mentum a Catholicis peti, in quo per speciem ciuilis obedientiae, fidei Catholicae abnegatio petebatur,admonuit uos, ut caueret insidias, dc memores essent Apostolici dicti Obedirepportet magis Deo, quam hominibus, Act. s. Pag. . consert auctor Apologiae Bullam Pi V. aduersus Elizabetham , cum Breui Pauli V. ac dicit, nihil fere interest in tet Bullam Pi V. qui Elizabetham nominatim excommunicauit, S Breve Pauli V. qui Iur mentum fidelitatis a Catholicis suscipi prohibuit ille enim populos ab obedientia Regianae absoluies; iste obedientiam Regi praestari,
Omitto conuicia, vel blasphemias potius indumv. Pontificem sanctum, ac de Dei Ecclesia optime meritum. neque enim ad conuicia, quae solis conuiciantibus nocent, sed ad rationes,& argumenta, que minus pereris,aupparum attentis nocere possunt, respondedum esse putauimus. Hoc igitur interest intrastuς micri uritatem, qua utendum esse Piu non sine iusta iis .fBusiam causa censuit,&lenitatem, quam iusta etiam 1NU. de causa adhibere placuit Pauloci quod ille e Pauli U, Reginam iamdudum propter' esim exc5-
municatam a iure, generatim,iterum nominatim excommunicauit,& excommunicatam declarauit. 'uoniam cum excommunicatis
nominatim dc publice declaratis non licet conuerseri, ac secundum Ecclesia Catholica seges eiusmodi vitandi sunt, ideo Pius V. populum Catholicum ab obedientia Reginae. ad eum modum excomunicatae, de declaratae,
305쪽
iustissi me absoluit,& liberauit tali enim seu iaxitate utendum esse tempora illa suaserunt Paulus vero V. experiri volens,ah medicame tamitiora fortasse magis prodessent, praesese tim cum agendum esset cum Rege maioris prudentiae, atque doctrinae,ac cuius parentes Catholici semper fuerunt: non iudicauit hoc
tempore expedire,ut Rex nominatim excom-n unicaretur, vel excommunicatus publice declararetur ac per hoc non solum non absoluit populos ab obedientia, quod fecerat Pius,sed neque vetuit, ut egi obedientia in rebus reporalibus praestaretur, ut falso aucto Apologiae assirmat. At prohibuit suscipietur iam iiis mentuo fidelixatis Nem prohibuissὸ suscipi sipi tu . Iuramemum cuiuscunq, fidelitatii,stileius su- πυδει ius, quae cum infidelitate coluncta esset. Clim enim Christiani fidelitatu dςbeant non sol unii egi terreno, sed etiam Principi spirituali, qualis est christi in terris Vicarius: nullo moia dolicet Christiano viro, ita iurare Principi terreno fidelitatem, ut simul iuret se Principi spirituali minime pariturum, etiam iiij rebus, quae proprie ad ipsius pertinent potestatem. Qui
Pontifex Iuramentum illud suscipiendum non esse censuit tantumque interest inter Bullam iij V. : Breve Pauli V. qirantum inter cauterium ignis, aut vena incisionem. unctiliouem itionem olei, aut dulcis pharinaci po-'
306쪽
pag. 8.rursum auctor Apologi Pontificem carpit, Qu9dsi Regem respicias imprude ter, si Catholicos iniuriose se gesserit Imprudentis,inquiri est, respectu Regis, quodpartitim
minutatim Iuramentum non refutauerit, vel
quod verbulum, qua sententiola, vel quidquid id est eriminis, culi duramentum insimulat, nullo detexit indicio. Nolo in nugis tempus conssi
mete,ea de causa non discutio Improprietates auis eo, vocabulorum,&lutulentam orationem huius νο-ι
interpretis. Illud unum respondeo, Pontificis Maximi propositum non fuisse librum re,futationis coqscribere, ideo necesse, fuisse, ut Iuramentuli uniuersum, Vel partes eius,a lumentis, varijs ex locis petitis confutaret, pistolam scripsit, quae vicem Edicti representaret tunc autem vere imprudens Princeps haberi deberet, si iniquam actionem prohibere se non posse crederet, nisi librum integrum Philosophorum more conscriberet. At, inquit,si Pontifex notasset auidis Iu ramenta diffliceret, fortasse Rex partem illam ramenti vel deleri passus fuisset vel eam benigna interpreratione molliuisset. Respondeo, non particulam aliquam Iuramenti summo Pontifici displicuisse, sed ipsam Iuramenti substantiam, ut sic loquar, finem ipsum, quasi scopum, quo verba omnia diriguntur. Etiam Cal- quando autem sperandum erat, ut partem ut ista 'πι-
aliquam principalem huius Iuramenti deleri 'Rex ille pateretur qui Iuramcntum altorum Tua sub poena capitis suscipi iussit de Primatu suo asti it si- in Piritualibus3Nam ab eo Iuramento n5 soli
307쪽
Catholui, sed etiam Caluin istae uritani abhorrent, S tamen ex partcmillam eius Iuramenti deleri, vel mitigari numquam pari voluit. Qu*d autem auctor Apologiae adiungit de iniustitia Pontificis in Catholico facile refutati potest. Iniuctitia, inquit, est Catholicorum releritu, namsi ita ovium fui.set Mai stati sua in Iuramento quippiam vel mutari,vel interpretari , eo labore penitu subleuari fuissent Catholici,ct exonerati illico: ecus,omnia Rex, ut erant, tenere velle . nihil immutare firmiter secum statuisset tamen hoc inde lucri percipere potuissent Catholici , ut eorum renitentia, hac umbra hoc veluti inuolucro posset obtegi. q.od non tanquam claudicantes in fide sua erga Principem a Is ramento abstinerent, sed tantum ab anxietine, scrupulis quibusdam perplexi,
quibm tentera ipsorum confrientia torqueretur: quam anxietatem, ac teneritudinem Pontifcia damnatis verborum quorundam in formula Iurament peperisset haec ille. Sed iam diximus nullam omnino spem haberi potuisse, ut partes illae iuramenti tollerentur, quae continent abnegationcm fidei Catholicae, de Primatu Ecclesiastico Romani Pontificis quod si anxietas conscientiae iuuare posset Catholicos apud Regem , omnis iamdudum persecu- tio cessasset Scit enim ex Catholico Anc inque emilem obedientiam in ipsa ejus coro-
. H.a iam natione ex nibutile , neque Iuramentum n-
roseis tini clitatis abhorrere, nisi ubi fides Catholicii cεronario periclitatur Pag. 26. posteaquam 2 reue Potificium cum
308쪽
iuramenti formula, a pag.9 usque ad Is.in te gre descripserat, aggreditur auctor Apologiae tefutationem Breuis ac primo adscribit sum
mo Pontifici crimen falsi , quia initio Breui rem
ωcalamitates,quas pro retinenda fide Catho sitionis eaώ- Iica, Catholici in Anglia patiuntur. Vt aute 4 ρ - - : falsiitatis Pontificem omnino conuincat,ordi ' tur ab ingenti clementia Elizabethae Reginae, 'quam a clementia Regis Iacobi longe superatam assirmat. Hic, inquit, Pontifex dolorem, re magnum animi sui moerorem exprimit, propter tribulationes calamitates , quas ro retinenda
sis Catholica iugitersustinentflijsai. Vbi prae ter crimen falsi quod in sereni mi Domini nostr
Regis contumeliam tantopere redundata dissimulare non possum, sed ut res postulat, palam profiteor, ct quodcerri seiopra mesro 'Roginam Eliax abetham neminem ex FontifciisIrentionis causa, in iudieium votasse, neminem adsunti cium in cicondemnasse,anteqκam eorum scelera es flagitia, veluti,nuita Regina poenas qum pertularant, ei extorquerent: quod cuiuis aquo rerum aestimatori ct actiones ipsas cum eorum circumstantiis pruindeate pensiculanti manifestum fet. haec ille. inriposteaquam eadem felicitate scribendi, multa similia repetens,&inculcans, dcfunctae Reginae Manibus, ut ipse loquitur, parentasset .vel ut Anglicana editio significare videtur, acti ficium obtulisset: transit ad Regem, atque ait, Non possum sane non confiteri, pro amore, quoi rin veritatem feror, quod quali cumque fueritae gina iam a clementia in montistiosiqua fuit am
309쪽
ptisma, tamen ea mansuetudinis , ac pietatum eosdem exempla, qua conspeximu inserenit a Rege, longo praeteritam Regina manssetudinems perarint interuallo,cte. Dabit hoc loco nobis eniam auctor Apologiae, ut sicut ipse sibi li- cere existimauit, criminis falsi Christum Do-i, mini, idest Pontificem Maximum sine ullo
Veritatis colore accusire ita nobis vicissim Iicear,medacia sua in ipsum vere regerere. Principio, non scripsit Pontifex se moerore assici ob calamitaxes, quas tempore Reginae Eli Z
bethae, aut initio Regni Iacob Regis in An glia, pr retinenda orthodoxa fide Catholici
patiebantur:sed ob calamitates,quas hoc rem- , Ore patiuntur. Ergo,ut criminis fit sine leue
quidem vestigium i ipso Pontificio Breui
adhaereat sitis est si probemus,ingentes aerun nas propter Religionem ferre coactos esse Catholicos anno Domini Ioas quo tempore rises alis breue Apostolicum scribebatur. Hoc autemia ebboinca ipso anno scimus duo Edicta in Anglia pro- ,holim lata mulgata eiusmodi,vtyel sola sussiciant. d omnia huius Apologiae coarguenda mendacia. Edicti prioris summa haec est, titulus ut supra admonui est, o Addetegendo streprimendos recusantes PM pistas. In primo articulo confirmantur Ieges Elizabethae,aduersus Catholicos iam olim stabilitae In i iubetur, ut Praefecti locorum inquirant in Catholicos omnis ordinis aetatis, qui templa hapreticorum adire recusanta imia posita mulcta viginti florenorum , si negligentes in Catholicis perquirendis extiterint.
310쪽
Inu statuitur, ut acriter puniantur Catholici, qui communionem,seu coenam haereticorun
more, sumere recusauerin r. Inq. sancitur, ut
qui recusauerit sacris haereticorum interesse, si conuictus in iudicio fuerit, soluat in menses singulos flore nos ducetos In .ltatuitur, muccta ducentorum florenorum in sin ualos menses qu ab Elizabeth a constituta fuerat,i r cusantes adire templa haereticorum leue onus
esse copiosis hominibus , ideo additur, ut Rex
inuadat duas tertias partes bonoru omnium, tertia parte sola relicta eiusmodi recusantibus. In 6. statuitur,ut qui recusauerit cinnam Calui-ia isticam sumere, soluat primo anno florenos ducentos, secundo quadringentos, tertio sexcentos. In .additit ut qui templa haeretico-ἔm frequentare coeperat,ec postea relabitur in crimen non frequentandi, soluat statim florenos sexcentos. In 8. decernitur, ut qui recusant Iuramentum illud suscipcre, de quo nunc
agimus, coniiciantur in carcerem sicariorum atque latronum. In, additur, ut eidem in ca ceribus detento,proponatur iterum buramen
tum: quod si recusauerit, amittat omnia bona, arceri perpetuo mancipetur. In Io addi tur, ut si tertia vice propositum sibi Iuramcntum recusauerit, capitis vitaeq. dispendium pamtiatur. In I declaratur, tabulas illas in quibus aliquis accusatus reperitur; qu bd a templis haetericorum abfuerit,vim suam obtineant, non Obstante quocunque errore, qui in accusatione formanda,aliterve contigerit. In Q. statui