Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

luerit, is prius Iuramentum praefatum praestet, alioqui perduellis habetur. In I 3. statuitur, ut nobilis qui in externis regionibus seruire voluerit, cum duobus fideiuubribus Regi se obliget sub poena ducentorum florenorum , quod nullo umquam tempore Romano Pontifici reconciliabituri quam cautionem nisi proficiscens dederit,reus mortis erit. In I . statuitur,

ut qui post decimum diem Iuni huius anni assos subditum aliquem Regis Anglorum ad

fidem Romanae Ecclesiae pertrahet, aut pertrahere conabitur iis perduellionis, Sc laesae Maiestatis reus habeatur , de re ipsa poenam illam subeat, nisi in Angliam reuertatur,4 intra sex dies a reditu crimen confessus, duo Iuramenta suscipia: unum de Primatu Regis in spiritualibus,alterum contra potestatem Pape in Prin cipes Christianos.

Haec videlicet est incredibilis illa clementia Regis in Catholicos,ob quam summus Pontifex crime falsi in curtit, quod scripserit, se non leui dolore astici, ob calamitates, quas Catho Iici pro fide orthodoxa retinenda toleraresco guntur. Qies maior calamitas excogitari potest,quam propter vitanda sacra sacrilega, oeibus spoliati, pro recusando Iuramento perfidiae, carceri perpetuo an pipari, pro exhortatione ad Catholicam fidem, quasi Maiestatis reum morte mulctaria I nihil, nisi ciuilem obedientiam Rex requirit, neque aliquid molitur conscientiae causa, cur Λrchipresbyter,

alij qui ciuilem obedientiam, suscepto Iura- meto professi sunt, adhuc carcerib detineturλ

312쪽

pro iuram del. 181

Sed volo ipsum etiam Apologiae auctorem, Sacerdotibara iit nolit adigere, ut pro hac veritate testimo. rasi

nium dicat. Ipse igitur in hoc libro suo pag. . .'

1o .extollens Principis mansuetudinem, sic alta iam isasitu. Gratioso Edi 'Io permissum est sacerdotibin omni nee inuantis. bin ron comprehensis, Uriam extra custodiam de , -- μ, gentibin,intra certum. constitutum diem eae gno migrare Admiranda profecto gratia, exilium permittere lacerdotibus , qui comprehendi, quamuis diu quaesiti, nequiu crant. Si tibi exilium gratia videtur, quo nomine vera supplicia appellabis An non est magna cali mitas, si cogaris poenas grauiores exilio pra

Ar, inquies Edicta ista editassint post con iurationem detectam. Verum est,sed non per A t 'θη tinent ad puniendos Proditores ted ad Catho

Iicos omnes, religionis caula,ciuexandos. Sed mo an praeterea ante coniurationcm illam cohcepta Ratni Iaco in ipso primo anno Regni S primo Parta mento conlirmauit omnia Edicta Reginae 'eaque non parum auxit. At ipsa etiam Regina Edi sta illa edidit exacerbata ob excommunicationis sententiam in se a Pio V. latam. Imo Ctiam ant a. nam anno Dominicis 3. in primore dii sui anno, diu ante PisV. Pontificatum, Iuramentum subditis suis suscipiendum pr6- rosuit de Primatu suo Ecclesiastico, idest, de

noua haeresi ab Henrico parente suo excogitata.poena autem recusantis uramentum, prima vice fuit amissio bonorum, carcerque perpetuus .altera vice,poena capitis, quam perduellus sustinere coguntur. cfert Nicolaus Sal1-

313쪽

derusii. 3. de schumateAnglicano hoc totu S quae vidit, 'uib.interfuit scripsit. Anno eaqueti,idestiues'. Missa facietibus,vel audietib. adiudve quodcunque officium Ecclesiasticum, ritu vereri procurantibus, sacramentuque alia quod Romano more administrantibus, grauis

indicitur mulctaci ni intrum prima vice ducentorum aureorum , aut carceris ad sex menses.secundavice quadringentorum aureoIum, aut guia is carceris ad annum. tertia vlae omnium bono-Ehias rha rum perpetuonam carcerum. secundum qua

Lu; AA 'gςm m. in rcere coniecti stant Episcopi ... Abia luximi, quorum nomina idem Sanderus des uia. cribit in eodem lib. . de Schilmate Anglica no .quibus addit lib. I De vis bili Monarchia

ad annum Domini I 6 pCI multos etiam no-

laicos eadem de causa carceribus manci- patos, qui Pinnes vim carcere, vel in exilio. extincti sunt. Et tamen Auctor Apologiae di- cere auder, secer id scire Eli Zabetham Regi- nam nenaitiem relisionis causa in iudicium vocasse neminemque damnasse. Item ante sententiam Pij V .palam esse, nullam a Regina Elizabeth grauiorem mulctam Catholicis impositam, nequestuetiores leges, aut ullam capitalem poenam in Catholicos constituto.'Qus modo enim nullum Catholicum Regina, religionis causa vocavit in iudicium, nutilumque damnauit, si tot Episcopos, torque laicos illustres, ea solum de causa carceribus

inclusit,quod ipsam caput Ecclesie agnoscere. iecus rent Non est fortasse causa Religionis,uctum regimen Ecclesiasticum, idque suprec

Dissilia πιν

314쪽

pro iuram. Hel is

mam, a summo Pontifice ad Regem terrenum, imo etiam ad foeminam trafferri possit3 aut non est grauis mulcta iudicari damnari exilio,aut carceri perpetuo mancipari Qu modo etiam ante sententiam Pi V. nullam grauiorem mulctam Catholicis Regina imposuit,nequeullas seueriores Ieges tulit,neqtie ullam capitis poenam constituit; si anno sue idest annis nouem ante Pi V. Pontificatum, legem tulit de Iuramento Primatus sui incipia

ritualibus,ab Episcopis imprimis suscipiendos&prima vice recusantibus amissionis bonorum, carceris perpetui:secunda autem perduellium poenam constituit. anno sequenti

leges illasis mulctas instituit in Catholicos.

Religionis Catholicae exercitia usurpantes,

quas supra descripsimus 3 sed nimirum Auctor Apologiae, vel nihil omnino legisse nos dei bus Anglicis,vel oblitos esse credit eorum,quet de persequutione Anglicana multi illustres

Scriptores literis mandauerunt ad memoriam

posteritatis sempiterna. Omitto de industria plurima edicta, quae variis temporibus Eli Ea-hetha aduersus Catholicos, solitas Religioniqeausa, promulgauit quae omnia Iacobus Rex

confirmauit:&quibus non pauca addidit,quet typis mandata pasem cerni possunt 2 Pergit deinde Auctor Apologiae pag. 22. ac dicit Pontificem iniuste in suo Breui prohibuisse subditis Regia Maiestatis, qu minus de obedientia sua erga ipsum profiteantur. sed ubi haec prohibitio in Breui Pontificio habea eur,no dicit,nel dicere potesticum nulla tali

315쪽

prohibitio squali in ipso Breui legatur pro in inde hoc inter falsa, quibus Apologia seniun

ma est,re friatur'. subiici I. continuo, ad ver

bum refert verba illa Breuis Perspicuum Jedebet omnibus Catholicis, quod huiuirinodi Iuramentum, salua fide Catholica, salute animarum suarum praestari non possit, cum multa contineat,quae saluti fidei aperte ad-r ictum im uersantur. His paucis recitatis, ait, Ho vetus piμ si se Letum quadrat, quod de Philosopho circumfer koiada Cιri tur, M ita a coidcapauca probatomo vero nimiso omnino probat. At iam supra respondi,in Breui Pontifici, non theologicam disputationem, sed paternam ac breuem admonitionem contineri,ubi nihil necesse sit probationes adiun- si sed bene habet quod haereticus de Vicacio,,br. ;..is Christi dicit. Juod de ipso Christo paganum

tib=I. tiuu dixisse constat. CerteGalenus in li 3. de disse Meo Max rentiis pulsuum cap. .scripsit, Christum pluusior sim cia dixisse, sed nihil demonstrasse quod idem H eodem Domino Saluatore nostro Auer-ν roem dicere solitum ferunt ac ne ipse eodem vitio laborare videatur, ut multa dicat,& nihil probet, su pra scripta verba Breuis Apostolici, hac insolubili argumentatione cosutat ricam inquit, qMmoda professo fidelitatis erga Pribcipem in subditis,possit e regione religioni, stolari animaram aduersari, tam longe excedit meam Theologram, quantulacumqAe illa sit. ν prorsω nouam, exoticamplane assertionem se, non possim quin existimem ines ex eius ore proferem

nam animarum caecumenicumPastorem satis in-

316쪽

sulse reditat haec ille Cuius conuicia,& scr-monis barbariem sciens praetereo. Illud assi r-mo, Auctorem Apologiae sibi fingere propositiones, quas Oppugnet4M ex iis, quasi in ipso

Breui aperto continerentur,argumenta conficere proinde argumentationem eius , non

Theologiae, sed Uialecticae terminos omnes ac leges excedere Amumit enim Breuilonii re ser U

ficio prohiberi professionem fidelitatis gae, '.ἡI

Principes, quasi ea cum Religione& animarum salute pugnaret .at nihil eiusmodi habetur in Apostolico previ quid autem suis Regio iuramento,quod cum Religione &salute ani marum pugnet, propter quod ab eiusmodi Iuramento abstinendum esse summus Pontifex censeat, moneat Pa nobis est paulo ante demonstratum. Ostendimus enim , eo iuramento negari potestatem Apostolicam, tum alligandi,tum absoluendi;ac per hoc, negari fidem Catholicam, sine qua salus aeterna obtineri non potest 4 per huiusmodi Iuramentum, non tam iurari fiaelitatem ad Regem, quam abiurari fidelitatem ad Christi Vicarium. Quocirca testimonia Scripturae diuinae quae Apologiae Auctor statim adiungit, non piR-bant falsum esse quod Pontifex scripsit, sed quod ipse ubi Apologia auctor finxit Scri-Ρxum, inquit , cst Iosuae i. quemadmodum Moysi obediuimus in omnibus itavi tibi obediemus. Sic Propheta Hieremias cap. 27. Hor x xv cst populum,ut oscultarent Regi Babel, dicens : Submittite colla vestra subici iugum

Rctis Babylonis, eiquein populo eius iis

317쪽

uire. Similiter Israelitae se gesserunt apud pha raonem, cui etiam supplicarunt Exod. s. ut veniam daret libere discedendi. Similiter apud Cyrum Esdr. i. a quo impetrarunt veniam reditus,aedificandi templi gratia. Denique Apostolus ad Rom. Omnes mortales hortatus est, ut subiecti essent propter conscientiam. scri iurata Ad haec omnia testimonia breuissime re simonia non spondemus. His testimoniis probari obedien

riam .ua R. non est contraria obedientiae ad Deum. quod se doe.nt. nos libentissimx confitemur sed non probari obediendum esse Regibus etiam Christianis, quando iubent fieri quod non lieet Christianis quam responsionem reiicere non potest Auctor Apologiae qui pag q. allegat sanct um Augustinum tract.in PL.Ias .iradicentem: Milites Christiani seruierunt Imperatori infideli,,ubi veniebatur ad causam Christi, non agno-stebant nisi illum, qui in coelis erat: quando volebat vi Idola colerent, ut thurificarent: praeponebant illi Deum. Sic iguus nos Catholicos Anglos admonemus, ut Regi terreiso serviant,atque obediant, dum non iubet quae

displiceant Regi coelesti. Displice autem Regi

coelesti, ut potestas Vicarii sui, quem reliquit in terris, inuem constituit super familiam suam , vel penitus abnegetur , vel in alium

transferatur.

Nem sancti Pergit deinde pag. v . G s. profert testimonium Augustini Tertulliani, Iustini, Ambrosij Optati, Gregorij,quibus probatur,qu.d nos initum negarnustac buri hinc O-

318쪽

bus etiam infidelibus obedientiam a subditis fidelibus sed verba sanctim rcgori ex libro

Epistolarum, epist. 6 I. praecipue notanda, obseruanda , d cum Breui Pauli V. Pontificis comparanda censuit quod id clicet Gregorius Mauritio inperatori subiectum se fatebatur eique obediebat aulus autem subditos Regis, ne ciuilem quid cm,ac licitam obedietiam, Principi suo exhibere permittit. Sed quod attinet ad sanctum Grego rium, ipse idum in Commentario Psal. io I te suomois statur Mauritium Tyrannum potius, quam si Imperatorem fuisse, quales antea fuerantDiocletianus, Nero,quibus vellent nollent, ipsi annu. etiami summi Pontifices subiecti esse cogebantur. Quod autem Paulus V. a ciuili obedientia subditos Regis auerterit, in reui eius ad verbum, in hoc ipso libro exposivo, nusquam legitur si1mma enim totius Breuis est, ut Christiani Catholici potestatem Christi Vicarij, fidumque Catholicam non abiu-

Tenta. quae certe abiuratio, neque ciuilis, neque Iicita est i. i. Transit auctor Apologia pag. 26. W17. An Concilia P tribus ad Concilia neque contentus est de sub impe-

monstrare ciuilem obedientiam Regibus . zz' O subditis deberi sed addit, tota etiam Episco, porum Concilia Regibus fuisse subiecta. Ac primo loco adducit Concilium Arelatense,

Caroli magni temporib. celebratu, cuius haec sunt verba in ultimo canone: Haec letitur Domino Imper.prς sentada decrevimus,posceres

eiiis elemetu Vbii quid hic minus est,eiuspru

et i

319쪽

dentia suppleatur, si quid secus quam ratio habea ius iudicio emendetur ι si quid ration a. biliter taxatum est,reius adiutorio, diuina opi-m tulante clementia,perficiatur, Resp5deoEpis.

I-isator tenta,non solum de negotiis Ecclesiasticis,sed auctoritat criam de politicis in eo conuentu egisth peri oruorist multa in communi quoque de clericis,&laicis statuisse , quae sine Imperatoris prouid Entia executioni mandari non poterant. Extant in eo Concilio Canones,quartus quintus, quibus abusus laicorum retormantur,qui acceptiS muneribus, Presbyteros in Parochiis constitutos amouere δε eorum loco alios introducere rentabant. Extant Canones,duodecimus,

decimus tertius,de pace inter Episcopos, MComites, ut Comites audices obedientes fini Episcopo, inuicem consentiant adiustitias faciendas,in munera pro iudicio non accipiant. Extat canon quintus decimus, ut pondera,& mensuraevbique ς qualia sint. Item Canon vicesimus tertius, ne Comites, vel Vicarij,seu Didices, vel Centenarij, sub mala occasione,vel ingenio, res pauperum emant, vel

per vim tollant,aut quolibet argurriento su Eipiant: sed si cui aliquid possessionum emendum, aut vendendum sit, id in publico coram Comite, Iudicibus, nobilibus ciuitatis facere debebit. De his igiturin similibus

Patres loquuntur, cum Imperatoram rogant,

ut siqvid minus est in his Decretis, eius prudentia suppleatur, si quid secus quam ratio tabeat, eius iudicio emendetur , si quia ratio

320쪽

nabiliter taxatu est,eius adiutorio perficiatur. Addit deinde Auctor Apologiae , Concilia quoqueFrancfordiense, Arelatense, Turonense, Cabilonense Moguntinum ac Rhemense, penitus sese Carolo tradidisseri Generalia vero Concilia, Nicamum, Constantinopolit num, Ephesinum, & Chalcedonense Imperatoris pietati δέ prouidentiae sese in omnibus submisisse Piguit vero illum non solum Conciliorum verba referre, sed eti m loca notare.

Neque ex tot Conciliis aliud in specie allegauit, nisi ex Epistola Concilij Ephesini ad Augustos pauca quaedam verb , quibus Episcopi

se ab Imperatore conuocatos testantur,ac ab eo petunt, ut quae gesta sunt contra Nestorium,robur suum habeant. Ad quae nos reuissime respondemus. Con Cantilla ι

cilia Episcoporum , iussu quidem interdum realia iussu Imperatorum congregata fuisse, sed in execu 'NIV

rionem mandati summi Pontificis, ad quem is ma

propriὸ generaliumConciliorum conuocati ra summo pertinet, ut perspicuum est in pistola Conci Pontifice. Iii Constantinop .ad Pontificem Damasium,in qua dicunt se Constantinopoli conuenisse, ex mandato literarum ipsius anno superiore ad I peratorem Theodosium datarum sed de hac re inferius dicemus. Illud etiam fatemur,

Concilia saepe ab Imperatoribus petiisse, ut 'di''

Decreta sua protegerent,& executioni nian se zzz dari auctoritate sua curarent Falsum auru csse, inutilionem quod AuctorApologiς hoc loco scribit, Con decretorum cilia se penitus,&in omnibus submisisse Impe-ρ tumni τῆtorum pietati,atque prudentiae quasi praeci e

SEARCH

MENU NAVIGATION