Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

omnino obseruare, omni interpretatione secus suadente reiecta. Haec autem est mera pura, integraque voluntas nostra, qui de vestra salute solliciti, semper cogitamus ea, quae magis vobis expediunt. Sc ut cogitationes ,ri consilia nostra illuminet is, a quo Christiano gregi custodiendo nostra fuit praeposita humilitas, indesinenter oramuS. quem etiam iugiter precamur, ut in vo

bis filijs nostris summopere dilectis,

fidem, constantiam nauiuamque inter vos charitatem,&pacem augeat Quibus omnibus cum omni charitatis affectu, peramater benedicimus. Datum Romae apud sanctum Marcum, sub ari

nulo piscatoris deeimo Kalen Octob. M. D CII1. Pontificatus nostri anno

tertio. Ac TENV respondimus ad ea, quae aduersiis primum Breue Auctor Apologiae scribenda esse putauit. Nunc, ut ipla a1ecundo Breui una fere pagella se expedivit; sicri nos eius cauillationes pari breuitate reij- ciemus. Qusniam igitur summus Pontifex versutiae Diaboli tribuit falsos illos rumores

de conficto Breui sic ipse Auctor Apologiae' inutiae eiusdem diaboli tribuit hoc secudum B pcuc Scribit enim, Diabolum non potuisse

tantum

332쪽

tantiim nocere Catholicis aliqua alia fraude, etiam si mille annos in hoc opus incubuisset; quam fecit hoc uno Breui. ratione reddir, quoniam oportebit eos qui Iuramentum susceperunt, nunc illud abiurare quod maius est malum, quam si antea non iurassent antea siquidem Liurare noluissent, excusari poterant ob scrupulos aliquos mentis, ex particulis Iuramenti obolios: at nunc nullam habent excunsationem, si ab iurent fidelitatem quam Regi suo bis iurarunt: semel, cum p Iimum nati sunt, tacito quodam, & congenito Iurament, deinde cum verbis conceptis primum illud Iura

mentum confirmarunti . ' ei

Ad haec respondemus, non esse malum abiu iniqua Iur rare, quod malesiuratum est. Sic enim babet ista non regula ab omnibus approbata an male pro ' tu rε missis rescinde fidem sed dicet Aduersarius, non potest esse nia lum Iuram utu, quod est naturales congenitum ab ipso ortu, vel huius naturalis, longeniti confirmatio dc expres.so. Respondco, Iuramentum quod dicitur

congenitum, si quod est, non esse aliud, nisi simplicem obligationem ad obediendum su- .s riori, sub quo quis nascitur, in rebus licitis atque honestis. Neque intelligivel etiam fingi potest, quomodo in ipso ortu homo naturaliter obligetur ad neganda summi Potificis po-i

testatem sproinde Iuram e tum secundu , quod hanc abnegationem cotinet, non potest recte dici confirmatio, vel expressio Iuram etyprioris. Praeterea, quemadmodum in ortu naturali.

videtur posse intelligi Iuramentum tacitum in

333쪽

&congenitum au obediendum Principi politico sic etiam in ortu supernaturali, quem habemus ex baptisimo, intelligi debet iurame- tum tacitum, c congenitum ad obediendum Principi spirituali, qui est Christi Vicarius: ac per hoc non licet ullo modo postea Iuramentatum suscipere, quo abiurari videatur Iuramentum praestitum in baptismo. Ac de his

hactenus.

stola Cardinalis Bestarmini ad Arch ressu erum Angliae.

vtArchiprat V ne Fi ater Anni sunt fere quadra ν---- ginta, quod inuicem non viderimus. acceperatro Sed ego tamen veteris nostrae consue-- tudinis numquam oblitus sum, teque in vinea Doministrenue laborantem, quando aliter non potui, orationibus Deo commendare non destiti. me quo. que in tua memoria toto hoc tempore

vixisse , in tuis orationibus ad altare Domini locum aliquem habuisse non dubito. Ita igitur ad hoc usque tempus,nonverbis aut literis, sed opere deveritate, ut sanctus Ioannes loquitur, alter in alterius dilectione permansi-

334쪽

pro iuram Mel. o

mus sed hoc silentium rumpere coegit: nuncius, qui diebus istis de tuis vincutatis 5 carcere ad nos venit qui quidem nuncius, etsi tristis videri poterat, ob iacturam pastoralis tuae sollicitudinis, quam Ecclesia ista fecit tamen laetu quoque videbatut , quoniam ad Mar- tyri gloriam,quo dono Dei nullum est felicius,propinquabas ut qui tot annis gregem tuum verbis & doctrina pauis. sts, nunc exemplo patientiae gloriosius

pasceres. Verum hanc hetitiam non mediocriter in terturbauit ac fere cor rupit tristis alius nuncius, qui de con- stantia tua in recusando illicito Iura mento, ab aduersarijs tentata, forte etiam labefactata, dc prostrata successit. Neque enim frater charissime aura .

mentum illud ideo licitum esse potuit, quod aliquo modo temperatum, dc modificatum offerebatur Scis enim guiusmodi modificationes nihil esse aliud, quam Satane dolos atque versutias, ut fides Catholica de Primatu Sedis Apostolicae, vel aperte vel ob si v re petatur.pro 'ua fide tot inclyti Marutyres in ista ipsa Anglia ad sanguinem Vsque pugnarunt. Certe enim quibus-

335쪽

cumque verbis Iuramentum ab aduerasarijs fidei concipiatur in Regno isto, eo tendit, ut auctoritas capitis Ecclesiae a successore sancti Petri, ad successorem Henrici octaui in Anglia transferatur. Quod enim obtenditur de periculo vita Regis, si summus Pontifex eam in Anglia potestatem habear, quam in omnibus alijs Christianis Regnis habet, inane prorsus esse, omnes

qui sunt aliqua prudentia praediti, facile vident. Neque enim auditum est unquam ab initio nascentis Ecclasiae, usque ad haec nostra tempora, quod ullus Pontifex Maximus Principem ullum, quamuis haereticum, quamuis ethnicum, quamuis persequutorem, caedi mandauerit, aut caedem forte ab aliquo patratam probauerit. Et cur

quaes unus Rex Angliae timet, quod ex tot Christianis Principibus nullus timet, nullus timuit sed ut dixi, vahi isti praetextus decipuli,sunt,&strata-femata Satanae, qualia non pauca in

istorijs veterum temporum inueniuntur, quae facile referre possem, si, non epistolam, sed librum integrum scribendum suscepissem. Vnum tantum,

336쪽

pro iuram Dei. os

exempli gratia, ad memoriam tibi reta

uocabo. Scribit S. Gregorius Naziano genus in prima oratione in Iulianum

Imperatorem, illu,ut simplicibus Christianis imponeret,in imaginibus Imperatoris quas Romani ciuili quodam genere honoris, pro more adorabat, imagines Deorum falsorum admiscuisse. ut

nemo posset inperatoris imagine adorare, quin simul Deorum simulachris cultum adhiberet hinc nimiru fiebar, ut plurimi deciperentur: si qui forte fraudem subodorat Imperatoris ima ginem venerari recusarent, i grauissime punirentur, ut qui Cςsarem in sua imagine contempsissent. tale aliquid in Iuramento vobis oblato, mihi videro videor, quod ea fraude compositum est, ut nemo possit proditionem in Regem detestari, ciuilemque subiectionem profiteri, quin rimatum edis Apostolica perfide abnegare cogatur. sed Christi serui, ac praesertim prima xij Domini Sacerdotes, ubi periculum fidei subesse possit, tantum abesse debent a susceptione illiciti Iuramenti, ut ab omni etiam suspicione simulationis prestiti Iuramenti cauere debeant, na

337쪽

fidelibus populis ullum praeuaricatiό- his exemplum reliquisse videantur.

Quod egregie praestitit insignis ille

Eleazarus, qui neque porcinas carnes comedere, neque simulare comedisse voluit, quamuis grauissima tormenta jibi cerneret imminere ne, Ut ipse ait in . lib. Machabaeorum, multi iuue-hum per eam simulationem, ad legis

praeuaricationem animarentur. Neque

minus fortiter Magnus Basilius,

exemplo ad res nostras magis accommodato, cum Valente Imperatore se gessit nam ut in historia scribit Theo clo retus, cum Prqfectus Imperatoris haeretici hortaretur sanctum Basilium,

yt non vellet propter paruam dogmatum subtilitatem Imperatori resistere: respondit vir ille sanctissimus, &prudentissimus, Non esse ferendum, ut de diuinis dogmatibus vel una syllaba cor . rumpatur, sed potius pro eorum de msone, omne genus supplici ample- flendum Equidem arbitror non deesse apud vos, qui dogmatum subtiliatatem esse dicant quae in Iuramento Catholicis hominibus proposito con- inentur rac non esse propcer rem

338쪽

pro iuram Mel. 3ir

tam paruam Regis Imperio reluctandum. Sed non deerunt etiam viri Sancti, ac Magno Basilio similes, qui palam assirmabunt, non esse de diuinis

dogmatibiis vel minimam aliquam syllabam corrumpendam, etiam si tormenta,& mors ipsi toleranda proponantur. Inter hos unum, vel potius

horum Principem atque antesignanum te esse par est. Et quamuis, vel inopinata comprehensio, vel acerbitas periequutionis, vel senectutis imbecillitas, vel quid aliud in causi lae,rit, ut constantia titubaverit confidimus tamen de Domini pietate, &de diuturna tua virtute, fore, ut qui sancti Petri,&sancti Marcellini casum aliqua ex parte imitatus videris, eo. rundem fortitudinem in reparandis viribus, WVeritate asserenda feliciter imiteris. Nam si rem totam diligenue apud te cogitare volueris, videbis profecto non esse rem paruam quae ob Iuramentum istud in discrimen adducitur, sed unum ex praecipuis fidei nostrae capitibus , ac Religionis Catholicae fundamentis. Audi enim

quid Apostolus vester Magnus Grego. V iij

339쪽

tius in epistola a librita scribat Apo stolicae edis reuerentia nullius prae .sumptione turbetur tunc enim status membrorum integer per seuerat, si ca put fidei nulla pulsetur iniuria. Itaque iancto Gregorio teste, cum de Prima tu Sedis Apostolicς vel turbando, vel minuendo vel tollendo satagitur, de ipso capite fidei amputando, ac detΟ-tius corporis, omniumque membrorum statu dissipando satagitur. Quod item sanctus Leo confirmat serm. . de assumptione sua ad Pontificatum cum ait Spccialis cura Petri a Domino suscipitur, c pro fide Petri proprie supplicatur , tanquam aliorum 1tatus certior sit futurus, si mens Principis victa non fuerit. Ex quo idem ipse in Epistola ad Episcopos Vienen sis prouinciae a firmare non dubitat, Necesse esse exortem illum mysterii esse diuini, qui ausus fuerit a Petris oliditate recedere qui rursum ait: QujLquis huic Sedi Principatum existimat esse denegandum illius quidem nullo modo potest minuere dignitatem,sed ina flatus spiritu superbiae suae, semet ipsum in inserna deinci g t. Atque bςρ

340쪽

pro iuramen fidei ars

quidem alia eiusdem gener s multa tibi notissima esse certo scio, qui praeter caeteros libros, visibilem Monarchiam an deri tui, scriptoris diligentissimi, rae Ecclesia Anglicana optimc meriti saepe legistiri quique ignorare non potes sanctissimos Viros eosdemque doctissimos Ioannem Roffensem, dc Thomam Morum, pro hoc uno grauissimo dogmate duces ad Martyrium plurimis alijs, cum ingenti

Anglicae nationis gloria,no stra memoria fuisse sed in memoriam tibi reuocare volui, ut colligas te,& magnitudinem rei considerans,non tuo iudicio

nimi sim fidas, neque plus sapias, quam oportet sapere. si forte lapsus tuus

non ex inconsideratione, sed ex infirmitate humana, ex metu carceri S M suppliciorum profectias est, non ante- p ouas libertatem temporalem libertatig rhe filiorum Dei meque ob momentaneam, .leuem tribulationem fugiendam , amittere velis aeternum

glori pondus , quod ipsi tribula

tio operatur in te. Bonum certamen diu certasti, cursum ferme consummasti, fidem tot annis sitruasti.

SEARCH

MENU NAVIGATION