장음표시 사용
381쪽
tanti Reges timuerunta seu iuramentum propositum, quo exigitur a singulis ut iurent, non poste Papam ulli concedere, ut aliquans violentiam aut damnum personae Maic statis suae inferant Iic ut iurcnt se, non obstantenualibet sententia excommunicationis vel declarationis, personam Regis cfensuros, Arcuctaturos omnes conspirationes, prodi-' itines contra ipsum alia similia, quae in eo Iuramento continenturi satis aperte ostendunt, post puluerariam coniurationem Reu gena magno timore uilla correptum ac de his satina
uia sinit 'Rg i Transe Auctor ad aliam attem
ia componi. similitudinem desumptam ex oratione Sancti Gregorij Nazianzeni. dicit autem nutum esse similitudinem intc Iulianum, WIacobum,nili quod ille erat Imperator, ille est Rex At Bella tminus non posuit summam similitudinis in comparatione Iuliani cum Iacobo, sed in comparatione rci cum re, fraudis ciuit nati. de,ncgo iij cum negotio. Sed tamen quia placuit Auctor Apologiae conferrescii anT perso ' nas, insistamus eius vestigijs,4 considercinus
disti militudi nes Iuliani imperatoris,& Iacobi Regis P=incipio, inquit, Iulianmfuit Apsa ra,totirifidei Christiana renunciauit, quam olim professufuerat, si denuo in Ethnicum,uelpotiissin Atheum conuersm est: Rex nos Zer Christianinest, nec unquam deseruis eam religionem, quam propemodum ι- ιcte rinbibiit, nec professoauem sesam aliqMaudo erubum haecine sed noti
382쪽
cst verum, Iulianum in Atheum fuisse con Luod bur'. uersum , cum e contrario ab unius vi cultu, ad muliorum Deorum venerationem tran ' μ' si erit, ut potius polytheus, quam atheus dici debuerit Iacobus autem cum Catholicus non sit, nequo Chri ita anus est. Sic enim o qui tu S. Augustinus lib. de gratia Christi cap.ro. Hanc Uebet Pelagius gratiana confiteri, si vult non sol una vocari , crum etiamelle Christianus . inibus verbis satis aperte deesarat, cum Chri itianum non cite, qui haereticus cst. Et clarius ac fusius sanctus Atha nasius oratione 2 in Arianos, non procul a lx initio, multis argutarentis probit, nullum haereticum proprie dici poste, vel elle Christianum. Et multo antea sanctus Cyprianus lib. epist. Σ. ad Antonianuin scripserar, Chii-:stianus non cst, qui in Christi Ecclesia nonost Iacobum autem Regem non esse Catholicum tectis est Λuctor Apologiae , qui in singulis furni paginis huius libri nomen Catholici illis relinquit, qui Romani Ponti ti-
cis Religionem sequuntur: qui autem Catholicus non est, hoc ipso haereticus est Catholicus enim atque haereticus contraria sunt, undies Sc nox, ut tumon, tenebrae N cquenomnino verum est,iacobum numquam descruisse Religionem, quam prim tu siccperata Nam ex parentibus Catholicis natus, C ho ,
lico ritu Baptisminx, ac per hoc Catholican Religionem , fidemque suscepit. Sed iniuria temPorum in educatorcs sectarios incidit, qui eum ex Christiano Caluinistam fecerunt.
383쪽
Et si vera sunt, quae narrantur ab Iss, qui eum intime nouerunt, cum in Scotta Pu Iitanus, MProtestantium inimicus esset nunc in Anglia Protestans est, Sc uritanorum aduersarium
se gerit Pergit Iulianiis contra Christianos se conuertit, tantummodo quod in confessione causa Christiperstarent: Rex nosZer hac in re cum subditis agens, id tantum fectat , ut nota extet alia
qua, qua distingui possit intersubditosfdeles,
perfidos. t nos supra non semel ostendimus, quemadmodum Iulianus Christianos vexabat Religionis Christianae causa sic etiam Regem Iacobum mulctis pecuniarijs, carceribus,cxliijs, extremo supplicio Catholicos vexare, quod ReIigionem Catholicam nolint deserere &hoc ipsum Iuramentum O rendere, ut fides Catholica de potestate summi Pontificis
abnegetur Pergit Iulianisnisfuit Christianorum euersio Regi nostrosnis non ali propositus est , quam isdem Christianam in statu tranquillitatis atque oti tueatur. At nos cotra videmus Iacobo Regi finem pro possitum esse, sectam Protestantium in statui anquillitatis daotij tueri, ad eum finem obtinendum, primum Catholicos omnes, deinde etiam Puritanos opprimere. Pergit Iulianmeo tendebatὰτ homines adduceret ad Idololatriam patrandam: Rex nositer eo tantkm, ut subditos suos adducat ad manifestam professionem naturalis sitasdei, ac ciuilis obedientiae , hac velut tessera Obmgnandam. Cur igitur in toto Iuramento ciuiuilis obedientia&naturalis fides ne semel quidem nominatur, perpetu autem potestas
384쪽
summi Pontificis abneganda proponitur Pergit Iulianin eam rationem praecareris iniuit, Ut subreperet incautis. non cogitantes Uaqueares: Regis nostri tota ratio, quam sequitur ac in re, plana estis euidens, omni procul obscuritatis integumento; siquidem nec venia vlli unquam negauit eorum, qui adiurandum vocarentur, δε- liberandiscum per otium, commentandi de eo,
in quod iuraturus esset. Et si quis fori interpretationem requireret, suppeditavit item omnem, quantam quisque postularet. Sed istam planitie,&euidentiam nos crassiores, simpliciores minime cernimus Fingitur cnim Iuram e tum ad ciuilem obedientiam in rebus mere temporalibus exigi,& tamen verba Iuramenti ad po-reltatem Pontificiam euertendam maxima ex parte referuntur. Neque dicitur manifeste, Ego iuro Pontificem Romanu non esse caput
Ecclesiae, vel Ego iuro Regem Angliae caput esse Ecclesiae Anglican ei in spiritualibus. Si
enim hoc diceretur, nemo deciperetes sed dicitur, Iuro non esse parendum excommunicationi Pontificiae Iuro Pontificem non posse absoluere subditos ab obedientia Regis. Iuro Pontificem ab hoc Iurameto me liberareno posse, quia legitima, plenaque auctoritate mihi ministratum est. 4imul, ut haec minus: offendant,permiscentur multa de proditionibus, de conspirationibus, de Regia pet sona a violentia,& caedibus liberanda: quae cum omnes naturaliter horreant, fit, ut totu Iuramer
tum incaute suscipiatur,ne qui illud recusauerit, in suspitionem proditioius vel cci irati
385쪽
m incidap. . Pergit. Sed summa dissimilitudo in eo pertitur, quod Iulianus eos i alit, ut Ida lolatriam perpetrarent statuta, imaginibini co-dendis: Rex, o ter, om nectiaim subditi, qui quidem de Religione cum eo sentimus, adeo longe absumus ab hac culpa, ut a vobis haeretici vel e noemine censeamur quod ab Idololatria patrianda Attii masi tam longe refugi ranus. Imo vero in hoc ipso militudo Ri maxima similitudo est nata Iulianus voluitia, qui Christianos ad Idylolati iam pertrahe re, sed ος culte,&sub colore ciuilis adorationis Iliog enim Imperatoris siue crimine a Gliristianis adqrabaturi quia sciebant Imagini Imperatoris cultum ciuilem exhiberi, ut pisImperatos exhibebatur. Sed Iulianus Ima- pizem suam ita pingi ita iterat, ut in tabulanuelinteo Iouis quoque Imp ratorem coronantis. Imago cineretur ut qui Imaginem Imperatoras adorabat, simul Iouis imamnem adoraret. Et quoniam Iovi, qui Deus agentiabus credebatue, inius Irnagmi non ciuilisi culius, scd diu incis exhiberi solebat, hic fraude Iulianus C aristin nos sub colore ciuilis honose iis Imperatori debiti,ad cultum diuinum im gini Iouis exhibend:n d est,ad Idololatriari ipatrandam, S icro Deo cultum de neganduna ad diicebat Atque hoc cit omnino, quod Rex Anglorum imitarus est. Proposuit enim Iura mentum . quo sub colore ciuilis obedientiae in temporalibi is Regi debitae, eidem Regi obedidientia sacra, ut Primati in piritualibus prα- staretur, Sc aciem obedientia vero Ecclesiariptius rimati denegaretur, ut supra latis
386쪽
aperi demonstratum est. Quod autem Auctor cultum Imaginum .A.
Christi,in Sanctorum Idololatriam vocat, Inon est mirandum, cum, ut ipse confrictura dotiutria. unus hic articulus sit inter multos, quorum causa haeretici Protestantes a nobis Catholicis Censeantur. Neque enim maginum sacrarum
cultus Idololatria dici potest, nisi ab ijs, qui Imagines Christi Sanctorum Idola videri Volunt. Et quoniam Idolum est imago falsi Dei, propter quod Apostolus , nihil elle Idolum, pronunciauit in Epistola I .ad Corinth, sap. 3. quia videlicet Imago est rei nusquam, existentis, non pollunt aduersari Idola vocare imagines Christi,in Sanctorum, nisi existiment Christum falsum esse Deum, Uanctos eius falsi Dei amicos, Sc seruos esse, denique Chri itum,in Sanctos nusquam esse, nihil sie quae existimatio sine haeretica necne, ipsis aduersarijs iudicandum relinquimus. Certe Synodus septima Generalis ante annos circiter nongentos anathema
dixit ijs, qui Christivi Sanctorum Imagines Idola nominare presumpserint. Venio nunc,omissis conuicijs, iugis quae ad rem non pertinent ad exemplum allatum ex lib. 2. Machabaeorum. Sic igitur Auctor Apologies loquitur pag. 8 . Ac Primo, inquit, quod ad Eleat ira attinet,si Archipre uter ra De exemp*rio esset recusandi Iuramentum a Rege oblatum, Etianari. νε-bona, tam , constans, quam iit Elea aro, cη a porcinu carnibu gustandis abstineret,
387쪽
. h. beria Cardinale non sane inscite posset hoc emplum ad suam iustitutum comprobandum.
di infra. Sed cumfundamentum malumsit ac viriosum, discium super impositum non potest ullo
modo esse turnum quod enim exemitum, qua-so reperitur in uniuersa sacra Scriptura quo Fecusatio Iuramenti a Rege oblati, vel detractiopbedientia erra Ugempraestandastabiliaturi Ego
vero audeo dicere, meliorem causam habete Catholicos Iuramenti recusandi , quam Elca-zarus habuerit carnis potcinae non gustandae, Quamuis enim auctoritas imperantis utrobiaque sit eadem ditamen materia , de qua praeceptum traditur, omnino diuersa est ibi enim de carne porcina non gustati di, hic de potestate capitis Ecclesiae non abnegada lex datur &opinor, aduersarius non negabit potest tem capitis Ecclesiae rem esse longe sublimiotalem carne porcina; sed in eo semper aduersarius vel decipitur, vel decipere alios nititur, quod affrmat in Iura muto a Rege propositoc nihil aliud contineri, nisi ciuilem obedientiam Regi esse praestandam. Haec enim causa est,cur quaerat exemplum in Scriptura diuina, quo detractio obedientiae stabiliatur. Nam si aduertere vellet e Iuramento Potestatem summi Pontificis labefactari, euerti, facila exemplum inueniret: nec solum exemplum, sed etiam praeceptum diuinum quo potestas
summi sacerdotis euidentissime stabilitur his Iri,M Nam Deur. 7. sitis aperte legimus. Qui su
stat. --n, perbierit, nolens obedire sacerdotis impexanti rio, qui eo tempore ministrat Domino
388쪽
Deo tuo, sententia Iudicis morietur,4 au se malum de Israel. Numer. Is vidcmux horrendum iudicium Dei in Core, Dathan,&Abiron, quos una cum familiis ipsorum terra absorbuit, Vescenderunt vivi in infernum propter schisma,& defcctionem a Moyse,ac Aaron, qui tunc summi Sacerdotes erant, de Ecclesiam Domini legitime gubernabant. In nouo autem Testamento non imperatori vel
Regi, sed Apostolo Petro, vcm Vicarium suum super familiam suam Christus consti . tuit, ab ipso Christo dictum scimus mus d- cumque ligaueris super terram , erit ligatum in Coelis in quodcumque solueris super
terram, erit solutum in Coelis, Matth. c. dccum eidem mandauit Ioan vli imo, ut oves gregis sui utique omnes pasceret, simul etiam
ovibus madane credenda est, ut ab eo se pasci,
regique humiliter, obedienterq permitteret. Quod autem Aduersarius adiunei de Iuramento Saulis primum Regum I . ad rem nihil facit. Prinnim enim non tractamus de Iuramento seruando , sed de iuramento suscipiendo. Deinde Iuramentum Saulis orn-nino temeratium fuerat desideo iudicio totius populi mortem euasit Ionathas , qui illud non seruauerar. Sed tamen placuit Deo, ut Ionathas propter Iuramentum non seruatum in vitae discrimen adduceretur, ut Saul ipse proprii fili iacturam faciens, de Iuramento temere suscepto poenas daret. Pag. 88. Transit Auctor Apologuae ad c em De V.-νυ
plum sancti Bassilij, quod Bellarminus in epi p. sitis.
389쪽
stola sua posuerat,in multa dicendo nihil dicit. Cavillatur primum a Bellarinino omissa tamquam sibi contraria, verba illa Theo doreti de S. Bassilio, Imperatoris quidem amicitiam magni se pendere cum pietate , qua remota perniciosam csse dicere. Sed Bellar minus non librum Theodoreti describere, sed quod ad rem suam faciebat .adducere voluit. tantum autem abest, ut eam sententia sibi contrariam csse iudicet, ut eam libentissimc , gratissime q. suscipiat. Nam dc ipse amicitiam Regis Anglorum magni pendit cum pietate, sed ea Cimota perniciosam esse dicit. sed videamus quisus rationibus aduertarius Bellarminum refellit, quod ad exemplum sancti Basili pertinet, omissa longa narratione, quae ad id olum adhibita est, ut liber grandior redderetur. Jam, inquit, comparet, qui vult causam san Et Basilircum causa Archipresbyteri: Nam alioqui nec orthodoxum Regem decuit cum tam Ariano atque haeretico Imperatore conferre Basiliuitentatius,ut Arianus esse vellet: Lis nulla mota es Archipresbytero de causis dei. Basi iis nisi Verbum
ei diuinum obstiti set, imperatori libens obtemperasset: cum Archipresbter illud agitur ut ob temperare non nolit quamuis id ab e Verbum Dei exigat Basilliu permagnifecit gratiam Imperato russalua pietate eam promereri potui sit. archipresbyterum hortat:ι Cardinatis,ut rej- si ''Untaneum sit pietati, ut amplectatur. Bellar minus Regem orthodoxum cun er' haeretico non composuit sed Re
390쪽
Ariano .vexantem Catholicos cum persecutore Catholicorum recte conferri posse existi Icqussu mauit. Porio Basilius tentatus quidem est, ut
Arianus esse vellet , sed sub colore subtilitatis --
dogmatum tentatus est. Non enim Basilio di. M. cstum est, Esto Arianus, vel noli esse Catholicus, sed Noli propter modicam ψgmatum subtilitatem Imperatori resistere. Sic igitur N Archipresbyter non aperte tentatus est, ut Prismatum Apostolicum abneg rer, sed occulte, sic sub colore ciuilis obedientia Regi praestan εdae. Qu9d autem lis nulla mota Minrcti prel-hytero de causa fidei, nescio qua fronte dicere
audeat, qui scit illum Catholicae fidei causa
comprehensum in post Iuramentum praesti tum adhuc in carceribus detineri; ut omittam, quod in ipso Iuramento plurimae lententiae iunt, quiad potestatem summi Pontificis labefacta iam pertinent. cque verum est cum Archipresbytero id tantum agi, ut obtempedira re non nolit, quamuis id ab eo Verbum Dei exigat. Nam Archipresbyter iam rabiempera iiit,etiam sit verbum Dei ab eo contrarium exigeret Nerbium enim Dei cst, Oporici obed re Deo magis, quam hominibus, Act. . Perii que falsum est etiam illud , quod Bel hirminus hortatus sit Archipresbyrerum, ut gratrum I C-gis reiiciat, ct si consentaneum sit pictati, vicam amplectatur Bellarminus enim de grati Regis amplcctemia vel relicienda , nc veri, uiri quidum fecit in epistola sua , sed hortarus erit Archipresbytcrum , ut poenitentiam agat de iurameto uim is facit c suscepto,quod salua c6,