장음표시 사용
41쪽
contestatum esse diuinum iudicium ac dixis. se, multos esse Reges, sed nullum ratem esse, qualis ille, qui est Papa super Ecclesiam una di totius. Sed si Iacobus Rex nulla ex parte Pontifico inferiorem se esse aflirmat; certe non id amr- mare potorii de Regibus Angliae praedecesib-ribus suis. Extat Epistola Henrici secundi ad Alexan- summitatum III. Pontificem in haec verba Sanctis. bH . .ri sim Domino suo Alexandro, Dei gratia a μνὸν ,. tholicae Ecclesiae Summo Pontifici, Henticus Eecti m. Rex Angliae Dux Northmaniar, c Aquita- Dp sensti niae, Comes Andegavensis, dc Cenomanensis i iv ' fallitem,& deuotae subiectionis obsequium. ι sitimis .i Vestrae iurisdictionis est Angliae Re. 4num, quantum ad seu datari iuris obligationem vobis dumtaxat obnoxius teneor Scastringor. Experiatur Anglia quid posti Romanus Pontifex Vide Petrum lesensem epist. 36. vel Cardinalem Baronium tom. I 2. pag. 6ς . Extat epi. Aleon orae Reginae Angliae ad Caelestinum III ubi haec leguntur: Nonne Petro Apostoli, cin eo vobis omne Regnum, omnisque potestas regenda committitur Benedictus Deus, qui talem potestatem dedit hominibus. Non Rex, non Imperator, aut Duxa iugo vestrae potestatis eximitur. Vide haec, Malia multa his similia apud Petrum Bles. epist. i s. vel apud Card. Baronium eod. tomo, pag. 86s.
Extat querela Resis Anglorum aduersus
42쪽
Regem Franciae ad Innocentium III tanquam ad communem iudicem, cap. Novitide Iudicijs.
Extat Legatio Richard Regis Angliae ad
Pontificem Romanum in haec verba Pater Sancte salutat Excellentiam vestram Dominus
noster Rex Anglorum Richardus,ac postulat sibi iustitiam exhibeti de Duce Austriae vide Matthaeum Paris. in historia Anglicana anni Domini MCXCV. Extat apud eundem Matthaeum Patis in hist. Anglicana anni Dominii a X ILLresignatio totius Regni Angliae, Myberniae
facta a Ioanne Rege Angliae de consensu Baronum in manus Innocenti III. Pontificis, dc receptio eorundem Regnorum in Dudum: ita ut Rex tanquam secundarius Dominus Romana Eccletia illa se habere agnoscat; ἰin signum subiectionis debeant successores eidem Ecclesiae fidelitatem praestare,& homa-gium recognoscerer necnon in annos singulos mille marcas sterlingorum eidem. Ecclesiae numeraro. Ergo Rex Anglorum ex testimonio, lententia maiorum tuorun aon solima
par non est Romano Pontifici sed duplici
iure subiectus, uno communi omnibus Christianis hominibus , ratione Apostolicae potestatis, quae in omnes extenditur, iuxta illud
Psalm Constitues eos inpostolos videliscet Principes super omnem terram altero proprio ratione direct idominij, quod in Regnum Angliae, Hiberniae Romana habet Ecclesia, teltibus duobus omni exceptiona
43쪽
maioribus Henrico II d Ioanne Regibus. Ahia. , ; f Vi h*ς subicctio multo est antiquior, histarias ct si 'Olydor Virgilio credimus scribit enim
ast Romano lib. . hist. Anglicanae, Inam Regem fuisse P. Huni primum, qui Regnum Anguae Summo Pontifici tributarium fecit circa annum Domini
tia, D C A L. Idem postea tributum confirma
tum anno Domini DCCLXXV ab Ossa Rege: nec non postea Rege Atulpho anno Domini DCCCCXLVII. Denique a Rege potentissimo At lorum Sc Danorum Canuto, qui regnare coepit in Anglia anno, Dominii X VI. Idem tributum confirmaritum testatur Ingulphus, qui ante quingensos annos scripsit historiam.
m.. Porro quod attinet ad Hyberniam, ius lon-
IV. ρὸnt. Q maius incam Pontifex habet. Constat enim Ruibus An ab Hadriano IV. Pontifice datam fuisse eamatorum tub Insulam Henrico II. Regi anno MCL VI. certis cona conditionibus multis, quas Reges Anesiae
didii minime seruarunt. Extant de tota hac retestimonia historicorum mulielmi Neubrii, gensis lib. 3 cap. 9 Polydori Virgili lib. I 3. . Nicolai Sanderi de Schismate Anglicano ad ann. Is a. extant denique littere inpostost. Iicae Ioannis X X II ad do ualdum II.
44쪽
De comparatiane Regis, cardinatis.
A p. LV. ALLE L A ratio, quae Regem mouit, ut Apologiae suae nomen suu no adscriberet uitam paritas Cardinalis Sellar.ad Regem I, cohuam . sic enim ipse loquitur pag. 3. Altera tacendi nominis ratio mihisuit eorum conditio,cum quibm addisceptandum descendebam. Quam- auam enim aiscis Pontificia Breuia notabam, mihi tamen idpraecipue laboris dederam, ut BA- Iarmini littera ad Ela uuellum refellerem. Neque vero mihi nauam persuasi tantum esse in purpura Cardinalitia ignitatis, ut occurrere Regi fulgoripar,ac aemula, ct velut aquali Maiestate cum eo possit ad certamen componi. Namor multa millia in subditis habeo, qui 'lendore
natalium sella in non concedant in hanc illii Ecclesiasticam dignitatem, Cardinalatum
inquam, nescio quo loco, aut precio habeam siue ad scripturae auctoritatem siue ad Imperatorum constitutiones expendam e cum sit nihil aliud, quam noua paparum institutio, quam in immensum excrescere decusorum nostrorum, Regumin-
quam . qui his aliquot seculis rem Christianam
rexerunt,mollis, ct ad omnia Fontisici connivens lenitaspermisit. At ego non video in disputatione Theologica quid necessc sit paritatem natalium, aut dignitatis, aut Imperij quaerere, cum solan cessaria sit paritas ingeni, allie doctrinae.
45쪽
Henricus VIII. Rex Anglorum non indignum sibi putauit,aduersus Martinum Lutherum monachum, vel, ut ipse Rex loqvitur, fraterculum scribere. Iulianus quoque Imperator, quia non contentus Impcriali splendore, cupiebat etiam clarere nomine eruditionis, scripsit libros non aduersiis Reges, sed aduersus magiitros Christianorum, cumque Cyrillus Epilcopus copiosissime confutauir.
Denique Nero Imperator cum cantu, isse thara cum antagonistis in Theatro decertare
vellet, non quaesiuit Reges aut Principes, sed homines peritissimos musicae artis, quos si vi- ci ce, tum magnam gloriam adeptum se esse
Sed quando Rex Anglia Maiestate sua indignum dicat, ut vel ipse scribat in Cardina- , limonium tum Rege longe inferiorem, vel Cardinalis inveteris Ecela ipsum scribat Cardinati longe superiorem laesis de mi*ς comparatione Regis, d Cardinalis adducam, epe , iudicium, S testimonia Patium veterum, qui
uiuatium. irmn quingentis annis floruerunt, quos a se recipi Rex ipse supra testatus est. Igitur Cardinales nihil sunt aliud, nisi Epis copi, presbyteri, cumiaconi, Elcctores, Consiliari, Coadiutores Summi Pontificis. Ac de Episcopis quibuscunque etiam non Cardinalibus, scribit Gregorius Nazianzunus in Oratione ad populum timore perculsurra, Principem, siue Praesidem irascentem in me, inquit, libere loquentem aequo animo fcrtis nam vos quoque porcstati meae, meis
que subselliis lex Chiisti subiecit Imperium
46쪽
enim ipsi quoque gerimus, addo etiam p
stantius, atque perfectius nisi ver aequimiest, piritum carni falces submitere, doc lestia terrenis cedere haec ille, qui aperie docem Episcopos potestate spirituali maiores sici, Regibus, iotestatem spiritualem praestantiorem csse temporali, atque rerrcna. Sanctus Ioannes ChryIostomus in lib. sed: Facerdotio, confert potestatem Regis cunipotestate Sacerdotis, qu nomine Episcopum praecipue intelligit, ac dicit, sacerdotem tanto maiorem a Deo potestatem accepine, quanto coelum terrae, quanto animae corpψ-ἔibus praestant. Reges enim corpora ligandi, atque soluendi potestatem habent Sacerdotes vero animas ipsas ligansi&soluunt. . Sanctus Ambrosius in lib. De dignitate Sacerdo dili cap. 3. Nihil, inquit , e: in hoc faeculo excellentius Sacerdote,nihil Episcopo subhmius reperitur. Aetne solis hominum testimonijs nitamur, quamuis doctissimorum, anctissiniorum, ar-que antiquissimorum audiamus Spiritum Sanctum per os Apostoli loquentem in Epist. ad Heb. cap. 7. Sine ulla contradustione mino i meliorehenedicitur.vbi melior ponitu pro maiore, iotiore, omnium consensu Curtum autem est, Regem ab Episcopo benedici, non Episcopum a Rege proinde sine contradictione potior Rege Episcopus est. Quates Episcopi quicunque mai 'res sunt Regibus, multo magis Episcopi Cardinales maio-Rc-gibus erunt.
47쪽
Iam vero de Presbyteris eadem ratio es Sunt enim presbyteri minoris ordinis Sacerdotes,4 quamuis sub Episcopis,tamen potestatem ipsi quoque habent animas ligandi atque soluendi Reges, Principes benedicendioc Saccificium illud admitandum celebr di, quod Angelicas virtutes longe superat. Quare sanctus Ambrosius, cum Theodosius Imperator in prcsmyserio sedere vellet , iussit
eum arceri, dicens: Purpura Imperatores facit, non Sacerdotes refert haec Theodoretus lib. I. hist. Eccles.
Addam verba seueri Sulpitly auctoris
eiusdem seculi,& testimonium lancti Martini de dignitate presbyterati Cum ergo narrauisset Sulpitiis, Sanctum Martinum aliquando ad conuiuium Imperatoris Maximi, cum noe presbyteris suis rogatum accessisse; ita sit iunxit Conuiuae aderant, velut ad diem festueuocati, summi,atque illustres vici,Praefectus, idemque Consul Euodius, quo nihil unquam iustius fuit, Comites duo summa potestate praediri, prater Regis, Iatruus, medius inter hos Martinipresbyter accubucrat ripse autem sellula iuxta Regem post consederat, Ad medium fere conuiuium cui moris est pateram Regi minister obtulit ille Sancto admodum Episcopo dari potius iubet, expectas atque ambiens ut ab illius dextera poculum sumeret. Sed Martinus, ubi ebibit, paterani presbytero suo tradidit, nullum scilicet existumans digniorem,qui post se prior bibereta. nec integrum sibi fore, sit aut Regem, aut eos, qua
48쪽
a Rege erant proximi, Presbytero praetulisset. haec ille Vicies Rex, quale fuerit iudicium sancti Martini , viri omnium ore laudatissimi; de dignitate presbyterorum. Qubd si quicunque presbyteri, solum quia presbyteri, tali ac tanta dignitate praediti sunt, ut etiam Regibus praelata ritur, quis iure mirabitur, si Card males aequales Regibus a nonnullis esse dicantur
potiis de Diaconis Ecclesiae Constantinopolitanae sanctus Ioannes Chrysostomus in ipsa Vrbe Regia, in qua Imperator residebar, a stirmare non dubitauit, maiorem eos ipsis Imperatoribus habere potestatem sic enim ad eos loquitur hona 83 in Matth Si Duae quilpiam, ii Consul ipse, si is qui diademateo natur, incivino ad caici cohibe, 6 coerce. maiorem tu illo habes potestatem. Et si Diaconi Constantinopolitani, Chrysostomo au ictore, malo tem Ducibus, Consulibus, ipso etiam Imperatore potu starem habebant, cur non eandem habeant Diaconi Romam, auqueis pytissimum, qui Cardinales, id est, principales totius Orbis terrae Diaconi sunt Quae cum ita sint, desinat Rex Anglorum dicere, Cardinalitiam dignitatem n eicio quo loco aut precio habeam. Iam enuia discere potuit ex Patribtis veteris, d prinutivae Ecclesiae, quam solam probar, quo loco, aut precio, ha Caia nalis bendi sint Episcopi, Presbyteri, de Diaconi μ' Electo atque inde coniecturam facere quo loco, aut τε GρU '.
precio sint habendi Episcopi, Plesbyte, i, caret Σ
Diaconi Caldinales, qui praetet sacrum ordi asuiri, Lia
49쪽
nem Electores sunt supremi Eccles a Cath licet Praesulis, Iacerdotum omnium Principis, atque ipsius Christi in terris Vieari generalis , eiusdem coadiutores, consiliatij principales. . . . At, inquit, cardinalatus noua est Papaxum' ' uenstitutio. Non ita est nam si Cardinales ut Episcopi, Presbyteri, Diaconi considerentur, a Christo ipso instituti sunt, ab initio Ecclesiae, usque ad nostra tempora Frdur runt. Itaque tam sunt antiqui, quam antiqua ipsa Ecclesia est. Si vero consideretur officium Eligendi Pontificem, eundemque consilio atque opera adiuuandi, semper hoc officio functi iant Presbyteri, Diaconi Romani, cum Episcopis Vrbi adiacentibus. Hoc solum inurerest inter antiqua tempora, .recentia,quod
olim ob paucitatem personatem ynon distin guebantur presbyteri, de Diaconi Romani Cardinales a non Cardinalibus, sed omnes in
communi hoc officio fungebantur:postea vero crescente numero Presbyterorum Diaconorum,S confusionem,ac tumultus varios ipsa multitudine pariente necesse fuit, paucos ex multis sicligere, qui hoc munere fungerentur,atque ij dicti sunt Episcopi, Presbyteri, Miaconi S. R. E. Cardinales. Neque haec reuocatio ad paucos, eminentia, quae inde sequuta est Cardinalium, amfecens est, ut noua dici possit, cum anni quingenti vcvexent ab eo tempore, tinerentur Multa enim scribit de Cardinalium amplissi Im d raritate, qtia etiam Patriarchas, Prima .
50쪽
res omnes siperabant, Petrus Damiani in Epistola ad Antipapam Cadaloum. Vixit autem Petrus Damiani ante annos sexentos Multa scribit sanctus Bernardus in lib. de consideratione, ubi praeter carieradicit, Cardinales de omni Orbe esse eligendos,quoniam totum Orbem sunt iudicaturi. Multa leguntur in prQbatis historicis antiquis, ex quibus Abbas Vrsbergensis in chronico ad annum Do mini IlI6. testatur in Concilio Generali sub Paschali Secundo vocatos Cardinales,potiora membra Ecclesiae. Hanc vero eminentiam dignitatis,neque Rex probare poterit,e conniventia, vel lenitate Principum tempora' lium processisse; nos apertissimam rationem rcddidimus, cur tanta sit dignitas Cardinalitia, quia videlicet, ut diximus, ipsi soli Summum Pontificem eligant, eique ut coli tetales,ac coadiutores in xegenda uniuersali Ecclesia semper assistant. Ac ut absoluamus hunc locum de Cardinalibus excutiam etiam breuiter, quae multa infra Rex adiungit siquidem non contentus ijs, quae hoc loco scripsit iterum pag. Ii 6 ad
idem argumentum reuertitur, ac primum CX-
probrat Caa dinali Bellarmino obscuritatem nataliu Iam, inquit, praeter Regu Maiectatem esse puta, ut in lite ac certamine Cardinali se. componat, saltem cum eo Cardinali, o P nonfelicitu, ac illustrius , Mam iste natin sit Fatetur με ellus i. Bellarminus, parentes suos homines priuatos ieci non ellos, d probos uille Avunculum hosfiritui vero habuisse Marcellum II Pont. Max. cui uatus.