Apologia Roberti S.R.E. cardin. Bellarmini, pro responsione sua ad librum Iacobi Magnae Britanniae regis, cuius titulus est, triplici nodo triplex cuneus; ... Accessit eadem ipsa Responsio iterum recusa, quae sub nomine Matthaei Torti anno superiore

발행: 1610년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

certe Principes gratissimum habent: quod ilIoscripsit Totus componitur Orbis Rugis ad exemplum Adde quod Bellarminus non iciebat,se aduersus Regem scribere , cuius nomen insonte libri non viderat,in fidem habueratiis qui nunclauerant librum Anglico idiomate esse, cscio cuius Decani Sacelli Regij, versionem autem in Latinam linguam esse Chrono graphi cuiusdam Regii, quas ille personas neque de nomine, neque de facie nouerat. Ita aque non potuit Regium in scribendo modum de industria aemulati, qui Regium librum esse nesciebat:breuiras autem in scribendo, Vistinctio,quam sit illi familiaris vi amica, norunt omnes, qui libros eius legerunt, ut opus ei non fuerit ab aliis haec discere. . . Descendi paulo post pag. 18. ad accusationem multo grauiorem,atque vi. u, si inani bacsuperbia, samplitudinissua ostentatione ita animum expleuisset via grauiore in me iniuria peperaret,videri sane tolerabiliorpotuisset. γκης vero quid esse causa dicat,cur pane cotinuis in me, meam r. pologiam conuicii uam responsionem referserit Z Nam cum ego nuisuam Testaminum verbo atrociores erim, 2praecipue id cauerimore hominem mendaci in uiare illis hac lege huma sitarisoreta, novies sertis verbis, me mentiri

pronucia oeseptiessas arguit. quod perinde est,aesi mendacium mihi exprobraret cateris vero eontumeliis,nescio an ulla pars libri vacet,cuius modisunt, nuga, conuitia,temeritas, vanitas, impudentia,blasfhemia,sermonis barbaries, cum r

62쪽

Caput V. . '

inepta fingere historias, audacia qua in hominem

sana mentis cadere non potest, veloensu commun caret meritia is leuitin, ρmnem omnino pudoremis conscientiam exuisse, mala de nobiscum agit , ut lectoribiu perfa ct nefas imponat Hiser ei modi conuiciis nescio ullam ne paginam

Ad haec ita reipondeo;primum, breuiter, Scdistincte scribere,iaon potest superbiae vclar- rogantiae imputari nisi ab eo,quem nimia perturbatio traniuersum agat. Dcinde quod au A simorum ctor Apolos iae, quam Rex suam esse nunc di Ἀπιψε -- eit, nullo atrociore verbo Bellarminum laese I a j.ii, ,rit, neque mendacisinsimulauerit: falsum esse, rebo laseri ipsa Apologiae verba testantur haeccnimiunt eius verba pag-3T. Magnus a s praclarus Controuersiaru scriptor Cardinalis nuper exiesiatus Bella inm, sua quoque talento captum hoc opin bonum locupletat, ct amplifcat, dii qua abesto admoto, calcaribus infixis seditione acuit,acceditq. misis huc ad Archipresbyterum litteris, iisque ita scriptis ut mirumsit quomodo partim animi pas', partim ambitiosmfulcienda Pontificis Monarchiastudium,eum ita abripercis lumen iudicjta

docti Oiri perstringere, Ofascinare potuerintld. 7 Cunctos, ita quis,mecum hicadmirari non p. sum qui exoptem am crassum errorem tam doetivir . pag. 69. hoc nobis in qu si, notu est, quod nisi quidam e Cardinalib. in illo negocis, maioriprudentia, maturitate infuissent quam Pontifex:

fasti ipsi Pontisicir, in quos relatiIunt Diui, nobis

63쪽

cissent. pag. 33. recte omnino quadrat inBellarmi Fium tam inepta similitudine tentem Foeta et stis illim sententia, Perdere quos vult Iupiter, hos

dementat.

Haec, Imilia a se scripta oblitus erat Rex, quando dixit,nullo ali ociore verbo a se laesum tuisse Bellarminum inisi forte non si fit habenda verba atrocia, exiesuatus Cardinalis, flabellum seditionis,ambitione abreptus, crasse errore detentus, aperte mendaci conuincedus, a Ioue dumentatus, dcc quae tunc libens prae-rerij, quoniam ad argumenta non ad conuicia respondere decreueram. Postremo quod ego disertis verbis noui cs Regem mentiri pronunciauerim, c scpties arguerim falsi,ut Rex ipse conqueritur, omnino

inficior.Iam enim supra dixi, Apologiam illam numquam me pro Regia scriptura habuisse; nam, neque auctor Apologiae Regem se aliquando nominauit,quin potius semper se pro Regio administro,ac defensore gessir. At neque ministrum Regis mendacij, vel falsi, vel

Nonas eon barbari sermonis accusare deberes. Ita est, sinierari, son vera scriberet; si non sciens, prudens menti-Micia μώρη retui;si latine loqui didicisset,quae enim men- - es, dacia unt, non scio latin happellare, nisi mem--ii et daci, quemadmodum etiam nugas,conuicia, mitia in libro blasphemias,confictas historias,sermonis bar---Vψri bariem,& alia id genus, quae in Apologia repe- η't- ri,suis nominibus appellaui. Iudicium lectorum erit,an talia sint, qualia esse dixi. Qiram quam si Regium librum csse scire potuissem sementias notassem,a vel bis acerbioribus hoU

64쪽

ntiris gratia temperallam quo honore dignunon existimaui Dccanu, vel Chronographu illum, quo non me solum,sed ctiam Summum Pontifice,Vicarium Christi, Christum Do-ri,initam inuerecunde tractari videbam. Ultimo loco,pag. Iricommemorat ex quae propri ad iniuriam suam pertinere arbitra r .sed haec, inqit forte in ignetnm Apologia auctorem solummodo probra mittebat; Jmo vero, nec mihi ipsine nomini meopepercit Modo affrmat clamentem Pontificemsensisse, me non abhorrere afde Catholica. Me in ScotiaPuritanum Protestantihm inimicum extitisse. Alibi con-ehidit, Qui Jacobin nos Catholicm voci hareticus est yterum ex Christiano Caiainistam fecerunt.Alio loco; Neque omnino verum est,Jacobum non deseruisse Religionem suam primo susceperat. Et posteaquam Iuliano apostata me

contulisset, hoc argumento rem cocludit. Cum Catholic non sit, neque Christianim est. Si hac honesta necne ratio cum Rege agendi,vestro sanesiudicio relinquo, quos non potest tanta contumelia uni estri ordinis illata,nongrauiter commouere. Hic vero libenter audirem, honestum ne, an turpe Rex existimet abhorrere a fide Catholiaca. Si enim turpe sita fide Catholica abhorrere, ut re vera turpe est, non fecit Regi Bellar minus iniuriam , cum scripsit Clementem VIII. Pontifice sensisse Regem Iacobu a fide Catholica non abhorrere.sua autem honestum sita fide Catholica abhorrere,non fecit eidcnν Regi iniuriani, cum assit mauit, Regem Iaco- t

65쪽

bum non esse Catholicum, quia Catholicus non est, haereticum esse, cum haru duo contraria sint. Sed ad singula breuiter respondeamus. Di- eo, nullam factam esse regi iniuria, ex eo quod factae memoriae Clemens Pontifex una nobisse cum spem habuerit bonam de Regis convcrsione, existimare caeperit ex eo potissimum quod Catholicos in Scotia quietam, ac tranquillam vitam ducere patiebatur , eum a fides atholica non abhorrere. Sperabat enim, Scsentiebat de illes, quod bonum illi esse credebat. quod si verum non est Regem asside C tholica numquam non abhorrui sin nos decepti sumus, Pontifex quoque spe sua frustratus est, sed non ideo iniuria Regi iacta est, quia sperauimus, o, sensimus de illo, nostro iudi-

Cio,pneliora.

Quod autem seripsit Bellarminus Regem in

ScotiaPuritanum,&Protestantium inimicum

fuisse,ad historiam, non ad iniuriam pcrtinet. Id autem ita esse non absolute pronunciauit, sed addidit,si vera sunt, quae narrantur ab iis, qui eum intime nouerui. Itaque de rebus sibi

ignotis aliis credidit,qui fide digni visi sunt. Sisilia narrarunt,ipsi viderint QRamquam non desum coiecturae ex B A MILIAE O po Ri,Vndeco firmatur quod scripsit Bellatininus nam lib. f. pag. 6. sic legitur. Et, mihi mea conscistia certepersis isset, Religionem istam, quam ire otia iamprofitemur psis expressis,etiam conceptisscriptura verbis fundatam esse Sc. lib. veros; pag.4o. At vero,inlata, reformata religio in

66쪽

Caput V. 33

hane nostram Scotiam diuinoplane miraculo introductae icto dicit enim miraculo introductam; quoniam a furiosis, cupidis Puritanis introducta fuit. Ex his locis colligitur, Rei geminScotia Scoticam religionem professum csse,&displicuisse illi quide mores Puritanorum, qui illam introduxerant,sed non Religionem, quam per illos miraculo introductam, idest,

per malos homines bonam religionem inuectam arbitrabatur.

Porro illa consequutio , quia Rex Iacobus non estCatholicus, hoc ipso haereticus est;non potest vitio verti apud eum, qui Catholicum se non esse palam profitetur , cum in tota illa Apologia nomen Catholicorum semper tribuat illis, qui Romano Pontifici adhaerent; a

quorum fide,&religione se abhorrere non negat. Quamuis autem in hac praeArione, Catholicum se probare nitatur, cum tamen a Ro Nomen Carimana religione . a Romani Pontificis obe loliraselisit dientia alienum se esse dicat;non ideo iudicio si Orbis terrae Catholicus unquam haberi, Vς ει. . lydici poterit quoniam nomen Catholici, Ec sum. clesia Romana ita obtinuit, ut etiam haeretici interrogati, ubi ad Catholicam nueniatur, non suas domos, sed istam unam ostendant, in qua ab Apostolicis tempotibus per succcssiones Episcoporum conseruata est antiqua traditio,& unde haeretici omnes, tamquam rami fracti exciderur. Itaque . Ambrosius,in Oratione de obitu Satyri, cum dixisset Quaesiuit, an cum Episcopis Catholicis consentirer,mox

addidit explicationem, idest, inquit, an cam

67쪽

Romana Ecclesia contentirer de quo nomine vide quae diximus in extrema pagina prioris

nostri libelli, qui huic Apologiae assiunctus est.

-.....:-: -- Iam vero quod dixi , haereticum non esse Iianis.=ὸ briitianum, non ideo dixi quod ignorarem,

proprisChri ampla quadam significatione Christianos dicitia i posse, quotquot in Christo baptizati Christum se colere profitentur: sed quoniam proprie illi

soli veri Christiani sunt,qui veram,atque integram Christi fidem in eius Ecclesia tenent, .nulliq. haereticae sectae adhaerent. Quae communis est sententia veterum Patrum, qui priniis quingentis annis floruerunt,ut S.Cypriani lib. .ep. 2 ad Antonianum. Et lib. de unitate Ecclesiae, S. Athanasi Dorat. Σ. aduersus Arianos, S. Hieronymi in Dialogo aduersus Luciferianos b. Augustini lib. de gratia Christi ca. 2 o. Et aliorum, quos gratia breuitatis omitto: quare si iniuria est de non Catholico dicere Cum haereticum ac per hoc non Christianum esse, non de me queri debet, qui iniuriam sibi fieri credit; sed de Patribus veteris Ecclesiae, qui me ita loqui docuerunt. Ex quo intelligimus, non esse falsum, neque iniuriosum dicere, eum qui ex parentibus Catholicis natus est, lapii simum Catholico ritu suscepit, ac postea ab educatoribus deprauatus in haeresim incidit; ex Christiano haereticum factum, religionem, quam cum baptismo susceperat .dimisisse. Non facit, inquam, illi iniuriana, qui hoc dicit, scd vere iniuriam grauisssimam illi fecit qui eum abstraxit a matre Ca tholica, desinstituendum Caluinianis tradidit.

68쪽

Caput V si

Neque enim dubium csse potest , quin hoc

tempore Iacobus Rex , non solum unus esset ex ordine Regum, sed etiam unus e numero Catholicorum Regum, si a parcnte Catholica institui potuisset. Porro Principes Orthodoxi merito commoueri deberent, si alicui de ipsorum ordine,&numero nota haereseos iniuste inureretur:

sed quod Princeps, qui ab ipsorum religione

abhorret;qui, ut Antichristum execratur, qu ς illi ut ChristiVicarium colunt;qui intercessionem Sanctorum palam irridet; qui venerationem reliquiarum intolerabilem idololatatam vocat qui denique Purgatorium, Missam, Mςaetera fidei Catholicae dogmata conspuitὶ haereticus 3 non Christianus dicaturi moIeue ferre non possunt, neque commoueri,nisi co- motione fraterni doloris, quod tantum Regem, quem ipsorum ordini sceptrum,& coro, na coniunxerat;ab ipsorum communione haeresist schisma disiunxerir. Acit Rex intelligat, non esse nouum in Ecclesia, ut Sacerdotes Domini libera voce arguant Reges haereticos adscribam hoc loco

verba S. Hilarij Episcopi ad Constantium Imperatorem Asianu,ex libro qui incipit, Tempus est loquendi, quia iam praeteriit tempus

tacendi: Nunc, inquit,pugnamus contra per

secutorem fallentem , contra hostem blam

dientem, contra Constantium Antichristum . . ,. , Et infra. Sed temerarium me forte quisquam putabit, quia dicam Constantiu Antichristum esse quisquis petulantiam istud magis , qua

69쪽

constantiam iudicabit, relegat primum Ioa hem dixisse ad Herodem, non tibi licere facere istud. Et infra. Proclamo tibi Constati,quod Neroni loquuturus fuissem, quod ex me Decius maximianus audirent. OtraD cum pu-knas contraEcclesiam saeuis,sanctos persequeris, praedicatores Christi odis, feligionem tollis,Tyrannus non iam humanorum, sed diuinorum.' aec tibi a me,atque illis socia,atque Communia sunt a vero nunc propria tua accipe Christianum te mentiris, Christi nouus hostis es Antichristum praecurris, arcanorum mysteria eius operaris. Condis fidem,coria fidem vivens, Doctor prophanorum es,indoctus piorum Episcopatus tuis donas, Sacerdotes custodiae mandas, exercitus tuos ad teriorem Ecclesiae disponis. Et infra. Scelestissime mortalium, omnia persecutionis mala ita temperas, ut excludas in peccaro veniam δε in confessione martyrium. Et infra. O tu sceleste

quod ludibrium de Ecclesia facis soli canes ad vomitum suum redeunt: tu sacerdotes Christi resorbere ea quae expuerunt coegisti. Christianum te loqueris, sed qua non sis, ipse testaris. haec ill qui ex veteribus, manctissimis , laudatissimis atribus unus est. Possent addi non dissimilia ex Lucifero Caralitano, ex Gregorio Nazian Zeno, ex aliis sed ista pauca hoc loco sitfficient. Neque verum est, quod quidam suspicati sunt,libium illum S. Hilarij,

Constantio defuncto, editum fuisse. nam vivente editum,&viventi oblatum conuincit Card. Baronius tona. . annes.pag.7ὲJ,

70쪽

suod Cardinalis Reliarminus directe responde rit ad vologiampro iuramentosdeliratu. Aduersarius vero statum causa mutet, ct ad alia extra rem diσrediatur.

OsTEAQUAM Rex modum scribe di Cardinalis Bellarmini seu stra reprehedit, aggreditur scriptionem piam, siue materiam libri, ut ipse loquitur,reprehendere. Sic enim scribit pag. 9. Iam vero argumentum, subiecta materia libri modo tractandi probe couenit. misiquam enim ad id, in quo cause cardo vertitur, directe resondet. quippe duo tantum sunt capita, de quibu in pologia disserui, ut sepra monui. prius viprobarem infidelitatis Sacramento nihil aliud , quam obedientiam mere ciuilem. secvlarem Summis Principibi a Subditis debitam contineri alterum ut ostenderem, hanc in Reges potestatem a Pontifcibus inique usurpatam, cum

Scripturis, Concili3s, ct Patribus pugnare. Prius non aliter quam hac vitiosa consecutione refutat cum hoc iureiurando ius abdicandorum Regum Pontisci negetur, ne quidem excommunicandorum potestatem illi relinqui. Nec posterius dissu- rationis mea caput a , machinis adoritur, quam illis Christi verbis, Pasce oues me, o,Tibi dab octaues Regni Caesorum Si nemini unquam Catho-Eρο id dubium fulse.

SEARCH

MENU NAVIGATION