장음표시 사용
51쪽
ea virtus, Ho ctrina fuit, ut etiam ab hostibus testimonium acceperit Theodorus enim
Bibliander homo Lutheranus in tabulis suis Claro nologicis, ubi Pontificum successiones describir; Sedit, inquit, anno mi v. Marcellus II vir sanctus,ac doctus. Sed etiam si
2ιώ- ἡ.. C id bellarm. parentes habuisset opifices,n. . -- aut rusticos, modo Catholicos, d pios, noli ad celsa erubesceret, cum sciat Principum Apostolosita digni rum, alterum piscatorem, alterum tabernacu- rara μή pi' lorum opificem fui illi: Dauid quoqueRellum, divinistiam. Opuntam a pal cui ad Regnum euectu:
Et quod maximum est, Christum Dominum nostium fabrum, fabri filium dici, haberi voluisse, ut nos humilitatem dc contemptum Mundi doceret Et Apollo tum audiat dicentem in priore ad Corinth. cap. i. Videte vocarionem vestram , fratres, quia non multi sapientes secundum carnem, non multiti potentes , non multi nobiles , sed quae stulta sunt mundi clegit Deus, ut confundat fortia.
Addit Rex, Ecelsiastica illa dignita DCamdinalitia videlicet qμamquam Priincipum incursa, ut iam dixi, ad hoc praesumpti honor, Lmen ascendit tamen si ad eius originem, cuna bula redeamus, nihil est aliud, quam titulin Presbyteris in Diaconis paroeciensium Ecclesiarum Vrbis Romae attributus olim quidem Presbyteris itaeonis cuiuslibet Cathedralis Ecclesia uniuerse cancessiti sed cum ei modi Cardinarium ingens Amutitudo undique Romam commeantihm Urbem implerent, tandem nomen
52쪽
narumparoeciarum P tms in iaca mire- seruatum. Et cum amesanctum Gregorium nemo
illis tatuli meminerit, a sexve ruis, chris stum annis quibusdam Epistolis di dinata bin loquit Mae,atque ita maestispost Apostolos seu Iis, hodierni isti Sedis Apostolica electores , inuisi nibus, incogniti'ς m, Ia obuisis
Non miror simulta hic dilagmuc non vera, zzziz
quoniam Rex,de rebus sibi incognitis,&sine non eun auctore loquitur Non est verum. Diaconos qui nCardinales habuisse olim titulos parcerienses; tituli enim paroeciarum solis Plesbyteris dabantur, Diaconis autem Eeclesiae aliae, quae Diaconiarum nomen habebat. Neque verum est olim Presbyteris, et Diaconis cuiustibet Cathedralis Ecclasiae permissum Lui attulum Cardinalitium ratissimae enim Ecclesiae his vocibus utebantur: ac ne in Romana qui dem Ecclesia tempore sancti Sylvestri omnes Diaconi Cardinales erant, sed soli septem tempore autem Symmachi Pontificis soli viginti octo erant tituli Cardinaliunx Presbuterorum, ut ex Conciliis Romanis sub Symmacho intelligi potest Presbyteri autem Romam mulis plures erant quam vigintiocto. Illud etiam non est verum, venisse unquam ad Ur-Mm ingentem multitudinem Cardinalium non Romanorum id enim ex nulla historia
quod sciam probabitur. Neque illud est
Verum, nomen Cardinalis ademptum alijs, M solis Romanis reseruatum nam inqae ad
hanc diem Ecclasia Compo stellana habet
53쪽
stos Cardinales. Neque verum est, ante temporassiancti Gregorii nomen Cardinalis fuisse inauditumi qegitur enim nomen septem Di conorum Cardinal lim Ronam Ecclesiae in concilio Romano su Mancto Sylvestro, qui trecentis nis sanctum Gregorium antcceia
Subiungiti Rex, Sed quomodo, inquit, prater ratione uaporiginis , ae institutionis i myr digiose elatiret ex paraeclarum Presbyteris,ae Diaconis nune Principes sint, Regum1αqMales. est ex ad Episcopali dignitate minori sints die soli Pontxficu electores , qui cumgeneralium conciliorum vice fungantur c unde etiam seu generalium conciliorum exoleuitiimo ut nonnaue istorum colle ei fi sit Tontificem eligi . qui supremam in Reges sibi auctoritatem vis atrhoc,inqviam, tam insolens incrementum quomodocuerit, nullisis repugnantita adpuueris,nostra est omnium prouidere, qui cum in terris Vicari Dei simin , iure optimo suspectos habere debemis, istivi modi nuper exortos Frincipes, qui sua oria
Hic quoque Rex ex ignoratione rerum nostrarum, &quia nimis magnam fidem habere videtur hostibus Ecclesiae, multa non vera sibi elabi passus est. Non enim praetor rationem, institutionem suae originis sed potius secundum originis rationen , institutionem Cardinalitia dignitas creuit. Nam, Ut supra diximus,antiqua institutio erat,vi presbyteri;
54쪽
i Diaconi Romani cum vicinis piscopis
Pontificem Romanum eligerent, eumque consilio do opera adiuuarent sed postea e crescente nimium Presbyterorum, Diaconorum multitudine, paulatim haec finctio ad paucos redacta est. Ita pauci illi super alios eminere caeperunt, ut Cardinales, id est, primcipales Episcopi, Presbyteri, Diaconi, a que adeo Ptincipes Ecclesiastici iure dici poLlant: quomodo qui secundas parte a Regibus
obtinent administranda temporali Republica, Principes temporales dici solent. De aequalitate cum Regibus distinguendum a nati esse censeo: nam si de potestate temporali ser Rrbi is messit, de Imperio, de opibus, de viribus, de serior μ'
armis, dubium non est, quin Reges longe ac προ 'longe Cardinalibus praestent si de potust te busti, pia
spirituali, atque Ecclesiastica agatur; non solos inuali ρο- Cardinales: sed omnes Episcopos, Pressiyte clesia iiςομ- ros, Diaconos Regibus superiores esse; paulo ante ex testimonio Eccletiae veteris demonstratum est. Quod vero apud Iurisconsultos dici selet, Cardinales aequiparari Regi-'bus, de externo cultu, monore intelligen- dum videtur usus enim obtinuit, ut quemadmodum Principes omnes Regibus cedunt,sic etiam cedant Cardinalibus: Min hoc paritas qiuaedam etfe viedtur.
Quod addit Rex, Cardinales Presbyteros,&Diaconos aliquando minores fuisse Episcopis non Cardinalibus, verum est, quoniam eo tempore non solum inferiores erant, quod a linς ad potestatem ordinis,ut etiam hoc tem-
55쪽
pore sunt; sed etiam quoad potestatem regedi Ecclesiam uniuersialem, quia ipsi quoque ad
Concilia Romana vocabantur, da nobiliore Ioco siedebant, quam Presbyteri,& Diaconi Cardinales olim etiam ad electio item Summi Pontificis admittebantur. Sed posteaquam soli Cardinales Elecho res esse, tu in Consistorio cum Pontifice Maximo Ecclesiam uniuersalem administrare caepetunt mirum videri non debet, si Cardinales Episcopis non Car Caiatis.ι K. in/libus antepositi sint. Non tamen est ve-seneralium rum, qua hoc loco Rex scribit, Cardinales conrilinum cum Pontifice fungi vice Conciliorum gene- μ'ηρ ralium,& ideo usum generalium conciliorum penitus exoleuisse nam ab eo tempore quo caeperunt Cardinales ea eminentia exccllere, qua nunc excellunt, habita si in multa Concilia generalia, tria Laterahensia, duo Lugdunensia, unum Viennense, unum Constati ense Unum Florentinum, unum Tridentinum, de alia paulo minora. Concilia ergo Romana particularia exoleta erui,& in eorum locum Consistoria Cardinalium successisse videtur, Concilia generalia non exol uerUnt.
Neque illud verum est, nisi ex collegio Cardinalium Pontificem elisi fas non esse. Scimus enim his postremis quingentis annis electos fuisse Pontifices Callistum II. Eugenium III.
Vrbanum IV. Gre orium X. Coeles inum V. Clementem V Vrbanum V. Urbanum VI.
Felicem; quamuis hic postremus legitimus non sit habitus, qui omnes extra Collegium erant. Qus aut: Rex addit, a Romanis
56쪽
Pontificibus supremam in Reges sibi auctoritatem vindicare si per vindicare significare. velit, usurpare, omnino negamus , sin autem vindicare, si quod suum est asserere libenter admittimus sic tamen, ut per auctoritatem, ion despoticum imperium, sed paremam, is ue pastoralem potestatem intelligamus, de quare saepe dictum est, & insta iterum recurro
up d etiam Rex ait,ad Reges,ut Dei in ter ris vicarios , pertinere curam videndi, quomodo tam insolens incrementum Cardinalitiae dignitatis caeperit, nulla ratione admitti potest sunt quidem Reges Ministri Dei in auri Iisi rerris, ut eos vocant Sapiens in lib. Sap. cap.6. rLDιisitine Et Apostolus ad Rom. 13. sed ministri sunt in in temporali iis, quae ad terrena, temporalia spectat. nam quod attinet ad spiritualia, caelestia, atque uno verbo ad Ecclesiastica,VicatisDei Episcopi sunt, quos Spiritus Sanctus posuit regere Ecclesiam Dei, quam acquisiuit sanguine suo Act. χo. Et summusVicarius ille est,cui Dominus dixit, Sequere me, Pasce oves meas Ian. at proinde videte, an, Sc quomodo, &quousque crescere debeat dignitas Cardinali tia, qtiae est ecclesiastica, spicituatis,ad Reges
Minus verum est, quod Rex addit, istiusmodi-nupeo exortos tincipes suu suffragijs seipsos ad summum fastigium evexis te Regibusque se deinde componere. Nam neque maper exorti sunt nisi quingentorum anno rum, aut etiam sexcentorum spatium, 'upex
57쪽
diei possit neque suis ipsi suffragijs, sed auest
ritate eius, qui Dei locum tenet in terris euecti
sunt. neque se Regibus ipsi componunt, non enim Cardinalis erat, qui scripsit, Cardinales aequiparari Regibus quod quomodo intelli- gendum sit paulo ante diximus. Postremo haec Rex adiungit. Sed hac est pra-cipua , quam nobis inferunt, iniuriis, quod ius Christianis commune Regibin in generalibin Concit, , nobis adimant, cum illorum habendi modum, penitu sustulerint, eorum vi, ac pol s Eate ad se pertracta, ct veluti monopolio in Pontifcio Conclaui constituto. Et tamen si fesu ira, aut expectati superesset, passe Christia os
omnes ad aliquem in Retigione donsensum a duci , id esset a generali concilia expetitisndum, isdicto in locum commodum, nee s 'ectum conuentu, ubi Christiani omnes Principei aut per se,
auipe Legatosρυμ arisse, ct Ecclesiastici Om nes , qui Chrsianam religionem protentur illisis veteribu vera, antiqua, Catholica, Apostolica fidei fundamentis adhaerescunt,tutum
accessum , ac commeatum haberent, incendiarti
Puritanis exclusis. Ad hanc vltimam partem pari breuitaterana u/ri respondeo quod enim nulla auctoritate, autia da 'bui ratione probatur, simplici negatione refelli mori habui let. Primum igitur nego, sublatum esse mora citis D dum habendi concilia generalia nego Vim N My potestatem eorum ad Cardinales pertractam: nego in Pontificio Conclaui esse quasi monopolium constitutum Iam enim concilia genea
58쪽
talia enumerauimus, quae his postremis annis celebrata sunt. Qusmodo enim vere dici potest, sublatum esse modum habendi generalia concilia,cum concilia celeberrima,& plurimpaulo ante hoc seculum, hac ipsa aetate nostra sint habita Qupd autem Rex queritur, factam sibi a que aliis Regibus iniuriam quod communeius Regibus Christianis in concilijs generali bus sit ademptum: qua veritate nitatur non video, cum in Concilio generali apud Triden-rum habito interfuerint Legati Caesaris. R gum pene omnium, Irincipum plurimorum. Qu9d addit, indicendum fuisse Conci ilium in locum non suspectum, comodum: id quoque praestitum est, cum Tridentum in finibus Germaniae, atque Italiae constitutum locus aptissimus, Δ minime suspeetus a Sum molontifice, caesare, alijsque Regibus MPrincipibus iudicatus sit. Qiud vero dicit, omnes Ecclesiasticos, qui a conre Christiana Religione profitetur tuiu accessu μμ νε- --
8c comeatum habere ad c5cilium debere hoc f. ' vero est, recedere a forma quatuor primorum auam a con- cociliorum,vel potius ommu,quet habita sunt .im Ercu Vnquam in Ecclesia cociliorum Cocilia enim ἀε μι si Episcoporu sunt, non omni u Ecclesiasticoru; alioqu1 nullus locus tale conciliu caperet. neq; de dogmatibus fidei iudicare ad omnes pertinet, sed ad Principes Ecclesiaru, qui Episcopi sunt sic enim loquitur Cociliu Chalcedonense, unu ex primis quatuor, quae a Iacobo Rege admistuetur Mitte foras superfluos i cociliuni
59쪽
Episcoporum est. Cui consentit Imperator Theodosius in epistola ad Concilium Ephetinum, tom. I. cap.32 sic diuens Illicitum est eum, qui non sit in ordine sanctissimorum Episcoporum ecclesiasticis immisccri tractatibus. Ne tamen quaererentur Protestantes,aut Caluiniani, inuitati sunt omnes,& saluus conductus publica fide praestitus, dilatae quoque rerum grauissimarum determinationes in longa tempora, ut pactum comparandis atque ad Concilium veniendi, non deesset Omitto quae dicuntur in Iesiuitas, luritanos, quoniam ad conlucia pertinent, non ad doctri
Quod Card Belzarminus nuta iniuria Rege is affecit, cum Apostolicorum Treuium,
Epistola sia defensiunem suscepit.
ΡΣ Roa postea Rex in praefatione sira,&vt rationem reddat proposui iuramenti, de pulueraria coniuratione satis copiose disserit De quare quod mihi dicendum videbatur, scripsi in alio libello, qui huic Apologiae adiunctus est. Venit tandem ad Bellat minum, primum pag. 3. x coniecturis probare nutitur, librum, quo Breuia Pontificia, Spi-itola Bellarmini defenduntur,eiusden Bella mini esse, non Matthaei Torti, cuius nomen gerit.
Ad hoc Dcilis responsio est fatetur Cardi-
60쪽
nalis Bellarminus librum esse suum , sed visi pra admonui, non est visum illi suum nomen inscriberes, quia neque aduersarius nomen inscripserat suum. Queritur deinde de modo scribendi, quod sit ab omni modestia alie nidque probat pag.is ex praefatione Typogr pho Politano adicripta, hi Cardinalitia dignitas cum Regia dignitate componi videtura Aream praefationem neque Bellarminus scripsit, neque usque ad hanc diem cognoscere potuit, quis eius praefationis sit auctor aut quis tandem ille sit Typographus Politanus. Cardinalis enim librum suum , sine ulla praefatione, vel dedicatione Coloniensibus excudendum dedit. Qua vcro modestia soleat inscribendo uti,tectoribus iudicium relinquit. Arguit deinde pag. i7. Rex fastum Cardinalis in scribendo, atque inde colligit, eum cum
Rege qua sit de pari dignitate contzdere, quod
eius breuitatem in scribendo imitari voluerir. uuam ego, inquit, inscribendo breuitatem, ea dem ipse in restondendosequi voluit. quo copendio in secundo Pontificis Breui refulando Uineram, eodem in me voluitvti;meos exemissesepene i tra unius pagina angustivi coercere. Et quoniam sacramenti delitatis summam in articulos aru tuordecim distribui peccare in suam amplitudianem credidisset , nisi inpublicorum, num diactum qu istud iurametum continetur, in totidem
Deus bone quam misera conditio est sub eo Rege vivere, qui iniuriam sibi fieri iudicar, si quis ab eius exemplo scribete discat. Alis