M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars volumen secundum, ... Cum scholijs, & coniecturis Pauli Manutij. Corrigente Paulo Manutio Aldi filio M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars, id est, Academicarum quaestionum editionis primae libe

발행: 1552년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ACADEM. QVAεs T. Meteretane enim recentissima qMeque sunt correcta er emendata maxime. 3nunquam Antiochi maester. Philo,magnus uir, ut tu exi limas ipsi , negarit in stabri quod coram etia ex ipso austebamus,duas Academias esse:erroreb eoru,qui staputarut Oarguis. η', isqvit,ut dicti sed ignorare te no arbitra' quae cotra Philonem Antiochussir sierit. Immo uero ore istam, o totam ueterem Academiam,ὰ qua assum D diu,

renouari a te,nisi molestum est,uelim: simul aspidamus in Mams uidetur. sane istud suidem, inquit: sem enim admodum infirmus sed uideamus,idem ne Attico placeat feri a me quod te uelle uideo. Idibi uera nPit isse:quid est enim,rκοd malim,quam ex Antiocho iam pride audita recordari simul uiderestis ne ea comode dici possint latinequa cum sunt mcta n collectu essedimus omnes. Tu Varro ita exors s est.socrates mihi uidetur,id quod costat into omnes,primus a rebin occultis,o ab ipsa natura inuolutis,in quilus omnes ante euphilosophi occupati fue arsit vocavisse philosophia, ad uita comune adduxisse,ut de utitutis heπ uitiis,omninos de bonti rebus, malis quaererer,coelestia aute uel ocul esse a

nostracogiatione ceperet,uel ι maxime cognita esset,

Ubil tamen ad bene uiuendum . hie in omnibusfere sermonibus,qui ab lys,qui illa audierat,perscriptiuas

risicopiose sunt,ita distular,ut nihil affrmet ipse,rea fellat alio nihil se 're dica visi id ipsum, eos pre stare eaeteris,quod idi,quae nesciat cire se putet ipse se nihil scire id unuscia ob eas re se arbitrari ab Apol

92쪽

εῖ sapiati,nen arbitrari siesse 're εμod nesciati sine

in diseret constanter,et in sentetia permaneret omnis eius oratis tu in uirtute laudada,ini, omnibui h minibus ad uirtutis studiu cohortadis cosumebatiar , ut Socraticorulibus,maxime Platonis intellis p rest.Platoni, aut auctoritate, tui uarim,et mκlt sex, copημsset una π essenties duobus uocabulis philosv uae forma instituta est,Academicorum, et Peripatetisrursu rebus congruente nominibus disseis

rebant.=usmeum Speusippum sororisfilium Plato pulis phia quasi haeredem res nisset,duos aute praestat simi studinat s ct na Xenocratem abalietis niuar Aristotele stagiritem : qui eris in Aristotele, Pre auriri dicti sunt,sula distulabant inambuines

in Lγceoriri autem,qui Platonis distituto in Acad mi trucid est altera ramnsium, eius erat e sermones babere μω xloci vocabulis nomε buruerunt: sed utriq; Platovis ubertate completi certa quandam disi linae si mulam remposuerunt, et ea quis pira mesae refertam:issam autem Socratham dubitatisti m de omnibus rebus,o nulla affirmatisne adbiblia consuetudinem d Ferendi relis erunt. ita facta est dissertat,quod minime Socrates probabat, ars quaedί philosophia, rerum ordo, descriptis disi lime . quae arvis erat primo duobus,sit dixi,nominibus una: nihil erum inter Peripateticos, et illa veterem Acades miam differebat.Hundantia ci adam ingerit praestabat,ut mihi uidetur quidem, A1istoteles sed idem fons erat utris; , er eadε rem expetendarum fimenda rumq; partitis.Sed qηid ago liquit i aut pum ne so

93쪽

Pu rectum in orationerauum,siquid consenties, quid repugnans,li dicando. primam partem illa be ne vivendi a natura petebanos paratam esse duebat,neque ulla alia in reinisi in natura, quaevisinse

illud summum bonum,quo omila referrentur: c π.tuebant ,extremuesse rerum expetendara,er Dembρ m,adeptu esse omnia e natura, animoin cor pqre,o uitaGorporis aute alia ponebant esse inuto, alti in partibus: ualetudinem ires,pulchritudine in toto.in partibus antem siensius integros, o praestantia aliquam partium 'Puru,ut in pedibus releritate , vim in manitas laritatem in uoce in lingua etia explanata uocu impressionem. Animi aute,quae seneia coprehendenda ingenii uirtutem idonea. eas abi' in natura,π mores diuidebanturinaturae celeritatem ad disicendum,π memoriam dabam: quom sitrunq; mentis essetpropriλο ingenii. Moysi autem putabat

exercitationis assiduitatelauim ratione formabatiis

quibus eratphilosophia ipscin qua quod inchoatu est,

94쪽

ctio natur omnium ; rem, quavis animi, ponκnt, una res optima ergo haec animorum. vitie autem uenim erat tertium adiuncta esse dicebant quin ad uirtutis usum ualerentilam ianus aiami bonis errarporis cernitur in quibusla,quae no ra natur qwa beatae

vitae adiuncta sun homine esse censebat q asi parte quadάcivitatis ora uniuersi generis humanissum esse coniunctu ca hominibus humana suada societate. de de summo qκidem ae naturae i bono sic aesticaetera autem pertinere ad id putant, aut ad ageiasi,aut ad tuendum,ut diuitias,ut opes,utgloriam,vigratis.lta tripartita ab iis inducitur ratio bonoru atque hae illa sent tria genera,quae putat pleris Peripatellios clico rapid quidem non falso : est esum hae partitio illora: illud imprudenter i ullas esse Academicos, qκi tu apupellarentur,allos Peripateticos arbitratu omunti haereratio π utrisque hic bonorusnis uidebatur,adipi'qμα essent prima in natura,sκaes inspersipe expeted aut omnia, aut marimari sunt autem ma ima,

qμα in ipso animoris in ipsa uirtκte uersantunii qM Omnis illa antiqua phil phia sensit in una utra tute essensita beata uitinec tamen beatissima, nisiactnngeretur eν corporis in caetera, quae pura diei sint,ad ni tutis usium idonea ex hic descriptione, do

95쪽

ri m,εκα erant curventes eum descriptione naturae.

Mnde'amicitia existebat iustitia. -- αεκitas. haec et uoluptatibus,et multis vitae comodis anteponebat Liae qκidem fuit apud eos morum institutio,et ei s artis,qnam prima posia,forma,atqκe desicripti . De natura autemsid enim sequebatκryta dicebat,ut ea QMderent in res dκan.ut iners esset esticiens iters autem 3 asi b ic se praebens a q a efficeret ν aliqvid.ineo,quod eyceret,ulm esse censebant in eo autem,quod efficeretur ateria quandἔ: in utroque tamen utruqκe:neque enim materia ipsim coberere po

vitutilitamur uerbis interdi. ina tis. Nos Mero,inquit Atticus, 3μin etiagraris licebit utare, cu voles

re latina forte doci t. Bene sane facis:sed enitar,ut satine tis sinisi in huiuscemodi uerbis, ut pbiloseophis G rhetorice,aut pissice, aut Balaince appelle,

sinus,ut aliis miatis, copuetudo tu utitur pro latinis. iualitates igitur appellatu, uasamsότητας Graeci uos Ot:quod ipsa apud Graecos no est uulgi uerbii,sed philosophorsi,atq; id in multis. dialemcorsi qκοε , verbanusta uit publica suis utumnet id quos comune omα

96쪽

LῆI B E R I. redenda haec nuc primum tractare renamκν ρΤu uero, inqua, Varro bene etia meriturus mihi Mideris de tuti civibus, si eos no modo copia reo auxeris,ut secistisid eriam uerbom. Audebimus ergo, inquis,nouis uerbis in te a dfore i necesse est. Lammi ν qualitatu sunt alta principes, alta ex iis ortae. principes sunt uni modi,er simplisti. ex his autemonae uariasu hely qum m ttiformes.stas aer εὐα

cie ε; carente omni siti qualitate faciamus. n. trauctando usitatius hoc icerba,π tritius)materia quanidam,ex qua omnia e pre a atq; essedissim 3 ae tοοta omnia acciperosit,omnibusq; modis mutare, atq; ex omni parte,eos etia interire non in nihilu,sed in

suas partes,quae infinite secari,ac diuidi ρο int, cu sit

nihil omnino in ursi natura minimu, quod diuidi nequeari. 3κα σκte moveatur,omnia interusilis moueri,

quae inter da ire insinite diaui possint in in ita moneatur ista ui quam qualitatem esse diximus, iasie ultro citroq; κersetur: er materiam ipsim totam penitus commutari P tant,π ita effici quae appessat quacta. quibus in omni natura cohaeret cotinus

97쪽

Ac ADEM QUAEST. uelim omnibus subpartibus messe mutari extra quem nulla pars materie sit, nullκmb corpus: partes autem esse mundi omnia,quae insint in eo, quae natura sentiente teneatur,in qua ratio perfecta ivr, quae sit eadem sempiterna: nihil en im ualentius esse, o qno intereat. quam uim animn esse dilat madheaudem esse mentem,sipientiamq; perfecta: que denm appellat,omnius rara,quae sunt ei subiectae,3 si prudentiam quandam,procurantem eoelestia maxime, inde in terris e quae pertinet ad hominen,qua interdunecessitatem appella quia nihil aliterposit,atque ab ea costut m sit,inter quasti fatalem π immutabile

continuationem ordinis sempitemL nonnκηεκα qvi dem eande fortunam, quod effriat multa improuisabaec necopinata nobis propter obscuritatem ignorationem s causarum.aertia deinde philosophiae para, qμα erat in ratione,'in disserendo, sic tractabatur ab utrisqκe,quaqua oriretur a sensibus,tamen no esse iudicium ueritatis insensibus. mentem uolebant rerum esse iudicem olam censebant idonea, eui crederetur,

quia sola cerneret id, quod siemper esset simplex, ere lini modi,π tale quale esset.hae illi Ideam qpella,

bant,iam a Platone ita nominataminos recte steriem possumus dicere. pensius aute omnes hebetes, tardos esse arbitrabatur,nee percipere ullo modo res eas,quae subiectae sensibus uidereturi,quae essent aut ita paruae, ut sub sensium cadere non possent ,aut ita mobiles,πeocitat ut nihil unqua unum esset constans, ne idem quidem,quia eotinenter laberentur, ueret omnia. itaque hac omne partem reru vinabilem appellabat.

98쪽

L I B E R. I. 6sscientiam au te nussuam esse cepebant, nisi in animi motionibus,atq; rationibus. qua de causa definitiones veru probabat, has ad Omnia, de ei ibus disceptabatur,adhibebaLuerboru etiam explicatio probabatur, qua de causa quaeq; essent ita nominata qua eo mologia appellabat post argumentis πη-rern notis Atebatur adprobadκm'ad concludedum id, quod explanari uolebat in quo trudebatur omnis dialeEliu ea disciplina,idest orationis ratione coclusae. huic quasi ex altera parte oratoria uis dicidi adhibebatur,exa plicatrix orationis perpetuae ad persuadedum accommodatae.haec erat illis prima ὰ Plutone tradita: cuiκs quas acceperim distulationesti uultis,expona. Nos

Mero uolumus,inqua , ut pro Attico etiam rettondeλεt recte,inquit,restodes: praeclare n.explicatur Peripateticorum. π Academiae ueteris aQferitas. Ariastotelesprimuis ecie quas paulo ante dixi, labefactavit: quas mirifice Plato erat amplexatus ; ut in hisqvidia diuina esse diceret. Theophrast saute, uir croratione suauis,. ita moderatus,ut prae se probitate quadam, π ingenuitatem ferat, uehemetius etia fre t quodά modo ueteri, disiciplinae auctoritatem huliavit endis virtute suo decore mbecillum reddidit, et netauit in ea sua positum esse beate uiuere. nam

Strato eius auditor, uaquam fuit acri ingenio,tameab ea disciplina Omnino semouedus est qui cu maxis me necessariam partem philosephiae,quae posita est in uirtute'moribus,reliquisset, totumq; se ad ini estigatione naturae cotulisset;in ea ipsa plurima disicedita suis. Spe lpus aute et Xenocrates a primi Platonis

99쪽

mo,er Crates,unas Crator in Academia congregsti,

diligerer e quae a superioribus acceperat,tuebantur. iά Polimone aiaruerunt assidue Zeno, π Arcesilas sed Zeno cum Arcesila anteiret aetate, ualdes subtiliter dissereret,π peracκte moκeretur;corrigere cona: tus est disciplina. ea suos; i videtur,eorreElionem expilaabo, icut solebat Antiochusmihi uero,inqua, detur: quod κides idesignificare Poponia. Zeno igitur nullo modo is erat,qui,ut Theophrastas, neruos κinistis incidere sed cotra qui omnia , quae ad beata uita pertineret,in una κirtute poneret,nec quidqua aliud numeraret in bonis,idq; appessaret honestii. quod eet smplex qμοdda,er sola, e una bona.caetera autem etsi nec bona, nee mala essent,iame alia fecuda naturam dicebat,alia naturae esse cotraria. ijs ipsis alia interiecta ore media numerabat. quae aute pecudum nat ram essent, fumeda, quata aestimatione dignata docebat .eontras cotraria.neutra ante in mediis relinquebatiun qvi Jκs ponebat nihil omnino esse mo

meti: sed quae essent sumeda,ex iis allia pluris este aesti

mada,alia minoris quae pluris, ea praeposita appella.

aitq;peccatum ,offici π corra licia media locabat quaedam redie facta sola in bonis amoribus ponens, Inraue,idest peccat in malis officia aute seruata, praetermissas media putabat,ut dixi csis superiores

non omnem Rirtute in ratione esse dicerent,sed 3 asdam uirtutes natura,ant more perfectas: bic omneu

100쪽

LIBER I. 46 in Milone ponebat. cums illi eagenera

supra dixi, seiκngi posse arbitraretur: his nee id Gomodo feri posse disserebat, nec uirtutis Unm modo, insuperiores, sed ipsum babitu per se esse praecluom,

nee tame uirtute cuiquam adesse,q in ea simper uteretur cums perturbatione animi illi ex homine non tollerent, turaq;'codolescere, concupiscere,

extimescere, efferri laetitia diceret, sed ea contrahe feni n angustκms dedMeret:hic Ommbus bis tuasi morbis uesuit carere sapiente. cums eas pertκrbationes antiqui naturasses esse diceret, π rationis experstes,alias in pane animi cupiditate,alia ratione collocaris: ne bis qκide assentiebatur nam'perturbationes uoluntarias esse putabat, vinioniis indicio μ' omnium perturbationsi arbitrabatur esse mutum immoderatam quandam intemperantia. Haec

fere de moribus: De naturis ante siesentieba priomum ut in quatuor initiis rerum illis quinta hac natisram, q a puperiores sensius er mente effri rebatur,non adhiberet: statuebat enim ignem esse ipsam natκram,q- 3 us gigneret, e .mente atq; ρημε. discrepabat etiam ab iisdem,l nκllo modo arbitrabaαιμr 3 id vi effri p4se ab ea, quae expers esset tarpo inris. cuius generis Xenocrates.superiores etiam animum esse diserunt.nectiero, aut quod efficeret alti,quica i 3 od efficereturio se esse non corpκs plκα rima autem in illa tertia philosophiae parte mutauit. . in s a prim m de sensibus ipsis quaedam dixit noua: Iquos iunctos esse censiuit P quadam quasi impulsioune oblata extrinsecus e quam ille φαναασιαν ., nos

SEARCH

MENU NAVIGATION