장음표시 사용
31쪽
hus. In Topicis ipse a 4Pctu rebus, e modo: cum mulier viro in mammeonuenit, omnia quae mulicris fuerint,viri sunt, dotis nomine. In locorum ira
stulane paulo post: coniunctus huic causurum loco lorus isse est, qui et itur ex edus u. ut enim caussa et clam indicatsc quod ellcctum est, quae fuerit causas demonstrat. Hic locus suppeditare solet oratoribus,Cr poetus saepe etiam phialosophis sed cr his qui ornate, er copiose loqui possunt, mirabilem copiam diacendi eum denuntiant quid ex qua re fit futurum .caussarum enim cognitis,coagnitionem euentorum t. In libro de Oratore: Ex vis autem quaesunt orta de e fuasi aerarii corpore, er ad belli adiumen Cr ad ornamenta pacis utimur:
vectigalibus seriamus. Quintillanus: Quae utique sunt,esia sunt, si sapientia bonuin uirum Acit: bonus uir est utique sapiens: ideoq; boni est honeste mere: mali turpiterier qui honesti sciunt, boni: qui turpiter, mali iudicantur rem.
Aut,plerunque exercitatio robustum corpus sicit: sed non quisquis est robustus, est exercitatus: nee quisquis exercitatus, robunm est. neque quia ortitudo praeis stat ne mortem timeamus: quisquis mortem non timuerit, uir furtu erit existia mandus.nee si eapitis dolorem mi inutilis hominibus Sol eger haec ad demonis stratuum genus maxime pertinent. Virtus mit laudem: sequenda igit . At Maluptas in arar fugienda igitur. Recte autem monemur causu non utique ab ultimo esse repetendas: ut Μedea, Utinam ne in nemore Pelio. er quae sequiaratur. Alia ex comparation: Naiorum,aut parium, aut minorum. Ipsi in Topicis: Ex comparatione autem omnia ualent, quae sunt eiusmodi: Quod in
re maiore uilet, ualeat in minore: ut, In urbe fines non reguntur: nec aqua in urbe arceatur. Item contra, Quod in minore,udeat in maior licet idcin rem
plum conuertere. Item, Quod in re pari valet, Maerat in hac, quae par est: ut, Quoniam usus autoritas Iundi biennium est,' etiam aedium ut in Iete aedes non appellantur: er sunt catorarum omnium, quarum annuus est usu. uaerat aequiatis, quae paribus in ea is paria iura desiderat, in lacorum trustitione. comparantur igitur ea omnia, quae aut maiora, aut minora, aut paria dicantur: in quibus lectantur haec, numerus, steries, uis: quaedam etiam ad res aliquas aspctio. Numero comparantur: ut, PIura bona paucioribus bonis anteponuntur: pauciora mala mala pluribus : diuturniora bona breuioribus: lange Cr Iare peruagari angustis: ex quibus plura bona propagentur, quaeq; plures imitenatur,erficiunt:σ in hoc genere, quae sequunto .commonstrato enim Ioco,quislibet langius poterit prosticere. In libro de Oratore: Mesora autem,inquit Crminora,er paria. sic ex maiore, Si bona existimatio diuit ijs praestit, Cr pecuania tantopere expetitur: quanto gloria magis expetenda is Ex minore, si bis
paruae eon uetudinis causa huius mortem fra tam fmiliariter, quid si ipse amasseis amia Ne mihi Aceret patri: Ex pari, Si est riusdem σ eripere cona
32쪽
tra Rempublicam, ex largiri pecunias. Quintilianus: Apposit vel compararia
xu dicuntulti quae minora ex maioribus, maiora ex minoribus, ex paribus
probant. confrmatur coniectura ex maiore, Si quis sacrilegium jicit: icis ersurium. Ex minore, Qui sese ac palam mentitur, peierabit. Ex pari, Qui ob rem iudicandam pecuniam accepit, Cr ob dicendrum M iam te limoniam acciupiet. Iuris confirmatio est elasimodi. Ex maiore, Si adulterum occidere licet: Crioris eaedere. Ex minore, si forem nocturnum occidere licet: quid latrimem Expuri, Quae poena aduersus intermorem parris iusti est, eadem aduersius matris. Quorum omnium tractatus versariar in ossetfinis. Ha magis mitionibus aut qualitatibus pro uni, Si robur eorporibus bonum: non est minus sanit. Si furatum siclus: magis sacrilegium si ab Enentia uirtus: Cr continentia. si mundus prouidentia regitur administranda ea Restalica si domus aediscari sine ratisone non potest: quid agendum in naualium cura er armorum Fit, inquit etiam mintilianus, ex pluribus ad unum, Cr ex uno ad plura comparatio: unde squi semel Cr saepius,Cr ex parte ad totum,ex genere ad steriem,ex eo quod continet ad id quod eontinetur, aut ex difficilioribus ad faciliora, eτ ex lange mastis ad propior infinitas est rerum comparatio. I ucundiora, grauiora, magis necessaria, bonestiora, utiliora. Ae ut ex cicerone, que ponit Quintilianus. prostramus exempla ex maiore, pro cecinna cicero: Qui exercitus armatos mouet,is aduocationem non videbitur mouisses Ex faciliore, ut in cladium Crcurionem: At uide an facile feri potueris tu, cum is mus non sit, cui tu conuersisti. Ex discillare, vide quaeso Tubero, ut qui de meo ficto non dubitem dicere,de Ligarii non audeam confiteri. Et ibidem: An sterandi Ligario caussa non sit, eum muri apud te lacus sit etiam pro altero deprecandis Ex minore, pro cecinna: Itane vero sare esse armatos, satis est, ut vim Mam probessis manus eorum incidere non est sabs
Vt definitio,ut contrarium, ut ea quae sunt ipsi,
contrario ue eius aut similia, aut dissimilia, aut conssentanea,aut dissentanea, aut ea quae sunt quasi consiuncta, aut ea quae sunt quasi pugnantia inter se, aut earum rerum de quibus agitur, caussae, aut caussas rum euentus , id est,quae sunt essecta de caussis,ut distributiones, ut genera partium, generum ue Pars
tes,ut primordia rerum, & quasi praecurrentia, in
33쪽
quibus inest aliquid argumenti, ut rerum contenotiones, quid maius, quid par , quid minus sit, in
quibus aut naturae rerum, aut facultates compas rantur.
laci repeterentur: quod nec alijs libras ipse DFet,nec scriptores eaeteri,qui t picum rationem tradiderunt. Arbitrabantur ex Vs, quos uidimus, nonnulli, summatim colligi superiores locos. In quo rubi Mu uidebantur, quod ea, rum rerum fui coaceruatio, quae starsae fuerunt: hic autem locos tanta Draxitate numerauit, ut nulla fuerit opus repetitione. Dicam quod sentio, P fleaquam posivisset argumentorum sedes, quae verae σ1latiles essent, uidit aliis esse non ita disimiles: quae quoniam parum Amrent, nihil dissare uiderentur: unde quoque liceret Oratoribus argumenta producere. Vs porro nomna deae fuerunt: superioribus igitur quadam similitudine comparauit. Quod onera derunt haec adverbia, ut, quasi, saepe repetita. quae tam demum congruunt, si qua forte ducitur aliunde translatio simonis. Est igitur uera finitio, quodam imago sinitionis. Sunt uere contraria, quaedam similia contrariorum De securias igitur locis persimilitudinem dirus Acta est haec descriptis. I an experiamur exempla. Vt definitio, Si comoedia di inuntio uisae, steculi confiuetudinis, imago verrisu, illa certe legenda esti Vt contrariam, N ihil educationi pueritiae contrarium magis, quam patris indulgentia, tollenda igiatur. E ducatio Cr indulgentia non sunt contraria: sed quemadmodum contraria se demoliuntur,sic bonos mores eorrumpit indulgentia. Hoc modo in oratioanibus multa facit contraria uideri, quae non sunt ipsa contraria: ut iudicio rcensorum pro cluentio. Ut fi lia, cicero Philipp. quinta, Quid interest utrum hanc urbem oppugnet, an huius urbis propugnaculums Similia uult esse urbem obsidiari a M. Antonio, π coloniam Mutinensem: quae tamen fnalia
non sunt. Vt disimila, Accipe quae sinulta tradit Cicero: si Mem pris; edeba tutor, CT procurator. Di1ylae hoc modo, Non quemadmodum Irtim debet tutor,er procurator. Nam loco parentis relιctus est tutor, non item proacurator. Haec sunt ut disimila, er tanquam derrentia. De consentantis, CrpraecianentibM,CT repugnantibus ciccro secundo de Oratore fuit mentionem,
ex hoc proponit exemplum: Non si Opimium defindilli, carbo, idcirco tequbonum ciuem putabunt. Similaoe te, Cr aliud quid quos e perstic uium est, quod T. Gracchi mortem saepe in concionibus deplora; li,quod P. Aphricani no
tis socius supi, quod eam legem in tritanata tuisti, quod sic cr a bovis dis.
34쪽
seu sti. consendinea sunt: carbonem non esse bonum ciuem,er ista mile iamianiprase: Dissiendinea uero Cr repugnantia, liccsese, Cr ciuem bonum esse.
At quid differunt consonmea, Cradiuncta s In priore locorum enumera fione conueniebant in unum genus adiunctorum : nunc autem dinrahuntur haedifrentia. coniuncta,quod Er nomen ostendit, tempore sunt finitima, Cr proam cohaerentia ut metus,pallor: consi cinea 'e quidem consequuntur, sed tempore nonnihil di, tint, nec proximὶ cohaerenit: ut illa ciceronis. Q gasi puis antia demanstrantur excmplo superlarcneque enim pugnant,malἡ anti astistis, praesens que ratio melior, sed ut pUnantia construntur. Quasi cause, cicero Philippici Tibi creti confitendam, causam pernicios imi belli in perso, na tua con Eulye. Non M. Antonius causa belli ciuila reat, sed a cicerone causisse dicebatur. Vt euentas, exemplum proximam in contrarium recurret. Diastributiones capiunt Cr partitionem,Cr diuisionem. Si diuidas lectes, Cr conafras ad enumerationem partium,constitues smaram tanquam partium disti iabutionem ut quum superior locus fuerit de numeratione partium, hic sit de nurimeratione iram: ut, si spongia neque herba est,nequestutex,neque arbor. haberi planta nullo modo potest. Distributio intre colores habetur in Rhet ricis ad Herennium. Uerum cicero posuit enumerarionem partium: diuisionem autem ut enumerationem esse uoluit. Genera sunt marum, non partiam. Rursus partes erunt tollas, haud generis. Haec ergo dicuntur ex similitudine, si T. Graecinas Cr Saturninus in tribunatu sunt iure caesi, magistratum seditio. sum necare licet. Magistratia est genus: Tribunatus Ibecies: Tγberius er suis turninus partes. Vt primordiu er quasi prccurrentia. Vide consentanea. Quin lilianus: Ex initijs summa colligitur. Non posum togam praetextam sterare.
quam exordiam pullam videam. certἡ inur consen ea, CT adiuncta, Cr procurrentia non in magnum discrimen est, quin posint adiunctorum nomine cotistineri. Vt rerum contentiones. id est, ut comparationes, quando res natura maior pro minore,aut minor pro maiore, aut impar pro puri sumitur. Ouidivi secundo Factorum Romule concedas sicit hic,tua magna tuendo moenia riuae
dederas tranfilienda Remo. Maius est Romulum moenia condiditipe, quam ce sarem Augustum condita struasse: hoc vult tamen ut minius baberi. Faculas uis est in rebus: Vt definitio. Breuiter tractat lacos, quos exposuima. Vt rimordia. o. caussas dicit, hoc est, locum a crasu. Contentionc . I d est, comparationes,
quoniam comparando alterum cum altero contendimus. Aut naturae reis
r um. comparationes enim fiunt in naturis rerum, ut dulcibus ad auctera, utilibus ad inhone1ti. Facultates. ut proniones, Cr artes, Cr scientis inis
urbe comparantur: Cr mitates, id est, opes. Dcultates, inquit cicero, sunt aut qui
35쪽
32 n. TVLLII CICERO Nis i quibus milia st,aut sine quibus aliquid confici non potes
ut laris dum C. F. Omnibusne igitur ex his locis argumentadusint argimm sumemuset C. P. Imo uero scrutabimur,& quaeres mus ex omnibus : sed adhibebimus iudicium, ut Io
uia semper reiiciamus, nonnunquam etiam communia praetermittamus,& non necessaria. a j x x is PM , Ιἔ VAM iρ- , m s naturam cognoueris,si proposita' lucrit ad cicendum materia, fingidos perscrutabere. Qisaerentisi nihil descrit locus primus, aut si quod attulari non in multis frict ad rem propos murantes ad secundum, cr in deinceps, donec excutientur argumenta. Argu menta aut euidentia, aut credibilia propensiora. Nam leuia,inquit, semper rei ciemus. Ex argumentia igitur optimum, quod Armstatim: deinde credibile ma sunt communia,ut quibus uterque litigator uti post σαnt in non repugnanatis, scpenumero praetemittenda. Tamen ta Cr apud hune in orationibus suus leuibus arginentis lacus, er communibus. Quid ergc lauta semper rethcienda arbitraturi quia praecepα fruntur in id, quod est optimum, drinde quod optimo proximum. Si quid sua natura sit improbandia quo tamen utamc non tam praeceptifuerit,quam inopiae atque necestatis. Ergo semper Ieria reiiciemus in delestia. Si uero tempus requiret, utemur unquam serivi in bello: post prolium cannense. o. ., ιι A. . Omnibuβnc igitur Ex italacis arginendi sumentur. Sane docet in a. tima Topicorum parte quibus quaestionibus, qui lari magis congruunt. Idique hie ait, Eruenda ex omnibus λου locis argumenα ut adhibendum iudi mda Ieauia rei vimus. nam leuia a coniugatis punt argumem inuruilianus: sed causa se una Ieria aliquando habet, quae alia caussa grauia puciuerit. quare hoc ipse Orator poterit perpendere,er perinde rei 1 re inutilia Cr utilia caussae accom
C. F. Quoniam de fide respondisti, uolo audire de motu. C. P. Loco tu quidem quaeris, sed pia mus quod uis explicabitur,cum ad orationis ipsius,
a T R E LOCO tu, id ni, ex ordine tu quidem quaeris. Nam propositum fuerat, oratori inueniendum quemadmodum freret ijs, quibus persuadere Metilet, Cr quemadmodum motum eorum animis ad net, ex quibus alterum reu
36쪽
Uignatos, ni i qui minores bis maioribus continenturi contemplare potius ἰqui admodum sit affectus infertus orationi, ac quaestioni. Orationis liquit partes quatuor. Diιae ualent ad impellendos animos,principium, Cr peroratio Has itas partes qui praeceptas a Jequitur, eodem negotio de motu praecepit Iain qu .uo uel in demonstrationem cadit, uel in deliberationem, uel in iudiaciam. Quibus cum siti propria quaedam Scires,atq; distincta ratio tractans,quae arte cossigitur,ne se ni intre praxipiendum ea connitu quonam quod I; gonus artata iuuetur. Ergo permixta sunt de motu, ycius praecepta, nili qμ ratio ampli scandi traditur. Locos tu. iii nt,ubinam motus excitetur, Cr in qua orationis parte o. v A L c
C. E. Quid sequitur igituret C. P. Cum inuenes Pistositis.
Tis , collocare. uius infiinita quaestione ordo etiidem fere,quem exposui,locorum. Dis post Tio fecunda pars est Rhetorices, eas sei esstis is iii ...
propria. quia rerum est Ast itio, uerborum compositio. Dill ositis,quonruam accommodatur ad finem quae liomi,dιuittitur in eam, quae cit quaestionis
inlinitae , Cr eam quae sinitae. Di simitu in infiniri quaestione ordo est idem lore, inquit, quem exposui locorum. Tamen postea dicet utriusque quos boni, furuicinesedi possitiuncata darbitror Seium, quod utroque modo tro Euri potest consultatio. QAod exemplo si demon trauero, ope preciam P
cturus uideor: quoniam Cr ad loquendam,Cr adscribendum pl. rimum ualet. Sumamus igitur infinitam quiuionem ut, Mors est contemnenda. quam ut brea inter explicemus,adhibeamus ot dine locos. Al sinitione, Nihil ut cur morte terreamur. quid enim mors ni aliud, quam corporis Cr animae dissolutios qua membris ut carcere,quin anima liberetur, notus Crs auri Cy iucunda es deinbet. Ab enumeratione, Etenim siue natura di joluimur,parenti omnium reaerum obtemperandum eo tu esto,deorumuoluntainbueca μή rendum eqsa re animo, quod optimam fit non nulla, aut Oous abolera. Ab et mologia, Horte quidem milia omnibus liberamur, qua de re mors a nob.,, ut a Graecuμrγ,a separandia partibns nominatur. quae seiunctis quid habet malis quia non potius boni, si coniunctio fuerat ira cra, omnibu rtunae procella o noxias ae coniugatis, Mori igitur bonum qi,er itio mors bona,quamsicut molestia antecedit, in quoque subsequitur Ficios.. A genere, i ra'simus per eam ad deorum societatem, sempiternams immortaritatem quosi nudus esstransitus reser dandas, non eru iactuenda mors, una quadam uia a tinctio.
37쪽
34 N. TVLLII cIcERONI srem diuturniorem, vitam. κ stecie, Enimuero summi uiri per grauitimulabores Cr cruciatus acerbi fimos properauerunt ad hanc Hernitatem, nee
timuerunt hoc genus mortu quod si est optabile,ut Hi planum Iicerunt, mors promo etiam cum dolore coniunm laudabilis. A' Aivilitudine, Ab arbo ribus fructus uel sua stonte cadunt: semina frumentorum stonte moriuntur, ut transeunt in messem: solus homo traducetur inuitias A' Adirentia, cuis
ius exitus non est ut caeterarum rerum'. caetera corrumpuntur nullo tempore
reditura: homo solus tum maxime uiuit, quando mori uidetur. x contraviris, Haec vita in corpore moleγα gravis, nustra: mors igitur quicta, suauis, atque iucunda. Ab adiuinctu, sed improbi mortem impatienter Irrunt, quia qui in uoluptatibus summum bonum collocarunt, qs omnibus mors gravis
est. Si probe uixeris, migrare iucundum est:β improbe, pertride. Leun est haec uia sapientifimis quibusque, propterea quod non grauius putant . uici
migrare, quam in hunc lucem venire. Ab antecedentibus er consequentiatas, Nihil esse graue existimant, quod sit a natura connitatum. Nascimur, ergo morimur. Et quia morimur, idcirco nascimur. x repugnantibus, Ab ulcro prodimus ad mortalitatem: a morte progredimur ad immortali tem. Non hoc bonum mors afra Cr non erit bona : affert autem, bona uiatur, neque mctuenda. A' causes, Porro ubi mortali corpus elanguescit, iam se tibera nimbrorum compagibus, ut pro seruitute libertatem, pro teneabris lucem, pro labore praemum consequatur. Ab elyctis, Quae si bona a
morte pariuntur, non potast mors,nisi a dementibus improbari. x comparatione, Fac tamen malam esse cur diuturniores molestias anteponimus cur tot eu us,tot pericula,tot aerumnas,lini morti,eii, pcrbreui norimus Hue adde,
si uost exempla. Haec scripsi sim ostenderemus esse verum,quaestiones inamidis ordine locorum posse traffui. QAod aurem non utis feri oporteret, excepit his uerbis,Ordo est idem 'de,quem exposivi locorum. a. v ALLA. Cum inumeris. Cum materiam fumi osccut is in sud tibi orandum. Collocare. Suo loco dicVre.
Distositis q . In definita autem,adhibenda sent etiam, quae ad ἴψη ' motus animorum pertinent. C. F. Quomodo igiatur ista explicaset C. P. Habeo communia praecesmiis tr. pta fidem faciendi, & comouendi. Quoniam fides I u. Miu, in firma opinio. Motus autem, animi incitatio, aut steries. ad uoluptatem, aut vi molestiam, aut ad metu, aut
38쪽
cupiditatem . Tot enim sunt motus genera, partes Plures generum singulorum. Omnem collocatio nem ad fidem accommodo quaestionis. Nam est in proposito finis, fides: in caulla,& fides, Zc motus. Quare cum de causia dixero, i n qua est propositu, de utro dixero.
vi DE T vR hoe uelle, nihil motam pertinere ad inflatam quo s τ R a s. pionem: quo tamen utitur in Oratione pro Sexto Roscio de toto genere pararicidii: qui locus est communis. Rursus in quaenione finita non utique motus erunt: quod Quintilianus Uirmat, Cr Atheniensium probatis exemplo: qui diu oratione quidem,non ita motu in fuerunt. Quid igitur haec praecepta uoalutis Praecepta Rhetoricae non bunt de re necessaria, sed accommodatiore.
In quaestione propositi sunt rariores cscuo: in cui se cr tapothes freque
tiores. sic enim multo mesius, CT ad obtinendum tutius tria tur. Sed age.
quid omnium Mit motus, er alliam ad distositionems Nam proponit pera inde, atque sine motu non popu baberi distositio. Respondet ine, Omnem collocationem, inquit, ad mem accommodo quaestion . In proposito nisests san causa, fides Cr motus. Ex quibus verbis colligitur, propositum, id est, infinit in quaestionem, non des rare motu sed probationem: caussam uero, id est, finitam quaestionem, probationem, motumq; velle. I am si finis
o sides ex motus, anismi pro caussarum generibus uarie mutantur, necesse es admotum ex parte rediret dili optionem. Quod autem non sit res eadem,sdem acere, Cr commouere, desinitionibus, ut par est, ostendit. Quoniam mes syma opinio, motus auem es antim incitatio, aut ad uoluptatem,σα Fides argumentis emitur: Motus autem locis asti tuum. Argumenta porronis sie accommodarent ad utiluatem caussae, crdine nare ae De loearentur. sed quia rocri, qua ratione, quoue ordine doceantur, Cr moueantur animi, digeruntur omnia pro utilitate caussae. Restit inquirendum, qui fui, ut motus omnis anum quatuor generibus conflet, quum mae mossis moueatur animus. Deinde si caussa minor est, propositum maius, quo pacto propositum cause contineri dicaturi notus omnia, quod ait cicero tertio Tusculo aut boni,aut mali opinione excitatur. Voluptas est ex opinione boni praeis sentu' cupidii autem boni Iuturi, quod immoderate appetitur. Aegritudo contra, ex opinione malorum praepentium: Metus autem futurorum sic qua
tuor aflictum genera stituuntur, uolupi π aegritudo siue molestia derca .as praesentibas: cupiditas er metus de Iutaris. Moniam a tem inulta
39쪽
3ε M. TVLLII cICERONI ssunt uoluptatum partes, σ cupiditatum, item moleni in terrorums, asse-uci a partes esse plures generum singulorum. Veniamus ad sicundum. Proinpositum est ut genus, caussa ut species. I n stecie dulcm est genus, quinetior genus est pars una formae. Hoc finitio commonstrat, Homo est animal ruationale. hominis duae partes: altera est animal, genus. Hoc modo in ca I propositum est, uti ius pars. Non quomodo quidum foede somniauit: non animaduretcbat steckin constire ex genere π disterentia,ean:s alteram parat fusi pere genus. a. v ιι A. In definita autem. Hoc dicit, In qtuctione infinita fidem facismus eo modo, quo locos disimus. At in ipsi definita, locos alios adhibebimus, de quibus dicetur suo loco ad motus animorum Aciendos. Hisco conis munia praecepta. Nam eodem tempore,inquit,Cr se Acim, Cr cum . mouebo ex locis definitae quaestionis, id est, quaestionis quae in cogam ercomplexum venit pcrsonarum. Quoniam fides est firma opinio. ideo si movet animam, obnixe opinatur. Tot sunt enim motus. In tot genera diuiditur af lus, ut ipse in tertio Quisionum Tusculanarum. It que voluptatem nunc pro ste, Cr molestium pro dolore posivise ui turhis cicero, ut Vergilius in sexto exponit. Partes plures. id est, mutitae sunt lyccier, in quae haec genera diuiduntur: ut ipse iii tertio Qvinionum Tusculanarum docet. Omnem coli. Tam fidem aciendi, quam move
di in GVultatione, id est, definita quaestione, uri propositione, id est, in 'iam quaestιone. In caussa. Hoc est, definita quaesione. Nam in eam cicoro ipse uocat in Topicis. In qua est propositum. Id est,quaesis insenita, uti e alibi vocat. In causa autem ideo propositum ebe dicitur,quoniam causa, id est, 'ita quaestio, probatur semper per propositum, id est,
per infnitam quaestionem neque enim obtinere unquam potuero licuise claridium, utpote insidiatorem, occidere: nisi constet licere omnibus insidiatores suos occidere.
caussa: in gene C. F. Quid habes igitur de causia dicera C. P .r r tris sitit, Auditorum eam genere distingui. Nam aut auscul/tator est modo qui audit: aut disceptator, id est,rei,
sententiaeq3 moderator, ut aut delectetur, aut stas tuat aliquid. Statuit autem, aut de praeteritis, ut ius
dem: aut de suturis, ut senatus. Sic tria sunt genes ra, iudicii, deliberationis, exornationis: quae quias' lauda
40쪽
in laudationes maxime consertur, proprium habet
iam ex eo nomm. TRIA genera crassarum.cuis sua quidam propria distositio.Tenm aYL, ,. tum inquit FabiusCr prope impulsum, ut non modo plura genera, sed etiam
penὶ innumerabilia uideatur: quaerendaras,quo moti priores,rem tam late fuissam lam breuiter astrinxerint. Ergo tria Iaciunt genera auditorum. Vnum, quod ad delestitionem conueniat. Alterum,quod consilium accipiat. Tertium quod de causis iudicet.cicero quid auditora genere dininguit: Aut,inquit, ausculator est modo qui audit,id es diuitum auditor. Aut dificeptator, id ei qui de re cognoscat: ues,ut interpretatur, rei sententias moderator. Si a culmior est modo qui audit,res copuratur ad dele ionῆ, cn genus est demonstraatiotus. Si dilicemior est is qui audit, aut stituit de praeteritu, iudiciale genus est: aut de turis,ddiberatio est' quae δε cadit in praeteritum, ratione futuri cu. .dit. Quia dubitatio diu tcnuit multos,bae demostratione colligit esse tria vanera causarum,nes plura,nes pauciora,demonstratiuu, delibcrativum iuditaciale quae uerba ut duriora vitat. Primum genus exornatione appellat, quod ad delectationem comparatum res exornare debes: parte meliori, Cr frequenatiori nominatum,non ab eu,quae est vituperatiotus. , Auditorum eam genere distingui. Id est,quot sunt auditorum genera, α v α ι ι tot sunt etiam caussa genera. Auscultator modo. Id est,soli auscularet,no etiam deliberat , t iudicat. Aut disceptator Hoc est,discusor proa sitae sententiae. Vt aut delectetur. Quod est demonstrati ut generis. De praeteritis. ut iudex: Cr inde iudiciale genus. Aut de Iuturis. Vt senatus: Cr inde Viberatiuu causse genus. Iudi M. Id est, iudicialis. Desi: rationis. Hoc est, liberativi generis. Et mor nationis. Hoc ei demona strativi quod rebus exornandri accommodatur. Proprium habet nomen. Quia a multu laudativum,er Paneg ricum nominatur.
C. F. Quas res sibi proponet in istis tribus ge ne, mi finis singu
ribus oratores C. P. Delectationem in exornatio ior g ic ne: in iudicio aut saeuitiam, aut clementiam iudicis: in suasione autem, aut spem, aut reformidationem deliberantis. C. F. Cur igitur exponis hoc losco genera controuersiarumet C. P. Vt rationem collocandi ad finem cuiusque accommodem...u