Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Liber VIII. 47

Verba ut vulgo leguntur explicari non OSSe recte Silligi iis nimadvertit et lacunam loco inesse putas, quam deleto vocabulo id a codd. R. Sane alieno ita explere conatur: atque ob sucini similitudinem huic comptiratas, sucino rel. . At vero inepte Sucinum bis eodem verborum tenore nominari, semel voce huic indicari manifestum est. Neque quod Date campius coniecit: Sucinum proditum Murri ullo modo potest, nam non proptere Su Cinum ita generari prodebatur, quoniam lyncurium eo modo gignebatur. Levi transpositione Sanandus est locus. Hoc dicit Plinius, quin e lyncum urina gemmae Oriantur,in Verbo

OUQεῖν λυγγουQιον Ppellari, cf. XXXVII. 34. et heophrast. De inpid. 2S, Fragm. 15. p. 35. d. Schneider. Dioscorides De mat med. II. 90 Scribendum est igitur: subuentes atque ob id lyncri Dium ocatas, ricino rei. g. 152. verba Rabies canum iri ardente homini pestia fera, ut diximus, ita morsis letali quae metu immerito lacessivit sannus Philol. VII. p. 396, qui debili standamento Votori illi Dule campii, de quo iam Supra p. p. l. locuti sumus, inni Xus ira et iam X edit Parmen Si, ut videtur, qu ne in exempli Lugd. margine citatur, letalis Scripsit, deinde cum eodem ale campi Vetere codice verborum

ordinem ita mutandum esSe arbitratu ESt, ut verba ut diximus statim o S ardente Sequantur. Verum e memoria negligentius I. I 07. Plinius laudavit, ubi canos toto eo spatio in rabiem agi diXerat, de homine nihil addiderat, quem tamen insanabili inoi S a canibus et alia causa in rabiem actis tradidit VII 64. Reliqua Gesta erus Chrest.

p. 35 I. optime ita Xplicuit: i. c. Cum INOPSi a Cane rabios letalis sit aquae metu S .

152쪽

14 Liber VIII.

obliti aere ita enim cum Salmasio p. 95 sqq. legendum cst ita paucis intermissis pergit Plinius:

Maius augurium apud priscos plebeiis circensibus e X cusso auriga ita ut staret in Capitolium cucurrisso equo aedemque ter lustras Se Quomodo lineo verba intellexerit illigitis, ne divinari quidem licet auriga eniti ita prosecto curru excuti non potuit, ut Staret in curru. tecte vulgo scribitur ut si e codd. praeter R*d omnibus, quod idem significat quod alias hac si et Similiter g 75. usurpatur. Apparet Ver Cum ea vi vocis quod praecedit ita non bene conciliari. Quapropter o ditio graphia repetita verbi auriga terminatione

ortum S Se videtur, Cribendumque: - excuSSo auriga, ut ii staret, in Cap. rel.

186 169 - 43, 68.

Noc nisi spatiosa in cubitat laxitas Varia namque Somno Vi S a concipiunt asini ictu pedum

crebro rel. Τalum locum e codice . constituit illigitis. Et id quidem rectissimo secit quod non tantum Barbnri interpolationem previt spatiose incubant, litis atteruutur, sed etia in vulgatam luctionem, nitidae De Sse P. 2l6. o codicibus nescio quibu prolatam nam quibus libris ses usus sit Budaeus, nunc non con Sint, optimi quidem vi videntur esse nocen Sendi). Barbarum aute in zippellavi quem Silligitis nominat, scilicet sanio Sum illu in Veterem codicem Dale campii, que in ultu in omnino sui SSU pei Suasum habeo, licet non Barbari tantum Sed liorum etia in virorum doctorum coniectura ea Sigia comprehendit ei SpeXerim. IIoc

certe loco et iusta g. 20 3. Scriptura e V in Dale campii margine allata in vetustis Xemplis quae ab Hermolao Bar-

153쪽

Liber VIII. 149baro pendent, veluti Benedicti editione reperitur. Quae nutem vulgo leguntur verba nec nisi spatiosa incubitantlaxitate et a bonis codicibus abhorrent et usui loquendi repugnant. Verba enim incubare et rariSSimum sitim cubi in re in tantum intelligi possent, ut Supra a Xitatem cubare dicerentur Sini, quae tamen pro lecto Si V Strato vix vel ab audacissim Scriptore usurparetur. Silligium nutem quae in ConteXtum Verborum recepit, Pro Veri germanisque Plinii verbis ne ipsum quidem habere confido, quia in omni en Si Sint de Stituta. Quum vero et cod. incubitat, et disertius etiam II exhibeat in cubita, quidni una litterula mutata Scribemus nec nisi spatiosa in cubitu laxitas, hoc sensu onSini quum dormiunt astum tantum spatium est . e. Satis est, Sufficit. Locutione autem se spatiosa

laxitas saepius utitur Plinius, veluti II. 21S, XI. 109.

anserum, in entum M. Apici, sic arida saginatis ac Satie, necatis repente mulsi potu dato.

variis quae missi hunc docum prolatae sunt Coniecturis una Barbari nam coniecturn usus isse videtur, quum satietate quidem etiam in il legatur, sed a in I tantum, id est in Vetere male campii, qua ipsa m. l. Barbnri lectio significatur is satietate id est , post Satie talem probabilis appellanda est. Displicet tamen violentia Structurae, qua VOX repente alia interiecta ab ablativo CnSu, Cum quo tamen artiSSi me cohaeret, dirimitur Facilius et elegantius, opinor, Scribatur: nil satiem. Voracissimum enim antina non vi undam, sicut anseres, ad fartilia con Sumenda pii erat ut adigeretur, Sed

154쪽

i50 Liber VIII XI.

stium tandem aliquando Saginam Satiatum renuebat, necn-batur. g. III. Verba lenta omnia esse eiulis recte Piu'tianus videtur eiecisse. g. 173. verba id est Parvum murum loco Aristotelis De generat anim. II S. in τουτο δ εστιν 'l'Mονος ἀνύπηρος male translata intinerito sollicitavit. Accidit enim Plinio persaepe ut Aristoteli verba minuS CCurate in usum suum converteret. De quibus sestinantis scriptoris erroribus diligenter disputnuit Montignius in dissertatione Bonnae IS44. edita, quae inscribitur uuaestiones in C. Plinii Secundi naturalis historiae de animalibus libros p. 50 sqq. g. 82. recte Vulgo graViore interpunctione post V. dictator Victiniarum deScripti a ludorum Xeniplis Separatur. Nam quod . 93. OS coepere non interpungitur, perarum viti tribuendiana est. g. 224. inani erito de lacuna cogitavit illigi iis propterea quod . quam in Ril omittitur. Saepe enim singulae litterae o syllabae nonnullis codd. ab Sunt, quo Vitiorum genere Od. Praesertimin laborat.

188 4 oti, 3 2. Sod in mari os o Indico belluae circa solstitia

maximo visuntur. Tunc illic ruunt turbines, tunc imbres, tunc deiectae montium iugis pro colla ab imo vertunt maria pulsatasque ex profundo belluas cum fluctibus volvunt, et alia tanta thynnoruni

multitudino ut magni Alexandri classis haud alio

modo quam hostium acie ob ia contrarium agmen advorsa fronte direxerit aliter sparsis non oratCVndore. On Voce non Sonitu, non ictu sed fragore terrentur nec nisi ruina turbantur.

155쪽

Permirum est locum non difficillimum memine interpretuin intellectum, praviSque n quibusdam coniecturis sollicitatum esse. Nam praeter GeSnerum iSt. nim. 4. I96. 24, qui vocem thynnorum sive Plinii sive librarii orrori deberi arbitratus est nemo perspeXit non de thynnis, Sed de balaenis sermonem esse. Poterant tamen V. D. vel ipso Plinii loquendi usu melior doceri. Quae enim hic magni Alexandri classis vocatur, ea non pro quibuΝ- libet aco donum navigiis habenda sed eadem sui Sse putanda est quam VI.16 sqq. lM, XII 86 appellat, Scilicet quae en rcho duce rubrum mare X ploravit. Qunm hyili is ni inis id est belluis sive balaenis territam fuisse l. l. VI. 96. brevi monuerat. Narrati autem quae OStro loco legitur, tam egregie cum alii aliorum Scriptorum descriptionibus conspirat, ut sine dubi e ipsis Nearchi commentariis petita esse videatur. CL Nearchi fragm. 25. d. Geier. apud Arrianum Ind. c. 30 Il), Diod XVJI 106, Curtius X. 2. Et primum quidem quod ad pugnae navalis instar proras contra balaenas direxisse perhibentur Macedones, id his Arriani verbis exprimi manifestum est: κωὶ

Ver Sequuntur aliter parsis nou erat ei adere iam arduinus recte explicuit. Scilicet in itinere sparsi, prout Velorum remorumque veloci in ferebat, navigabant. Quum vero ordine soluto bellui resistere non Blerent, ii earcho si inui et agmine instructo nil versu novos hostes incedere iussi sunt. Quod verbis Arriani κατγ υστινας παQcirtuo)υίγεω o disertius etiam ii indicatur, quibu Nearchus iussisse traditur καὶ π&λIλύζοντci ὁμου o ίω πυκυν υ

156쪽

152 Liber IX.

legamus neque Savisis, quod subridicule illigi iis coniecit. Quos vero instis nec pinis in fugiendo utenditin esset lΛ Vero, quaerit illigitis, id verbium liter cui bono itandiectu in est rapti in liuo quadrare intelligitur, modo coimStruatur cum verbis nou erat. Significat ni in sentio qui, utpote Sparsi non potuissent vadere , siculi XXXIII. 20. Iugitur: neque ni in liter potuissent trimodia nulorum mitti illa quidem quae sequuntur, in quibuΝ n-gnam corruptelam latere suspicatur Silligitis, quidquam molesti in boni. Rhetorice eadem repetit quae apud eor-clium degerat L ictu telorum non terreri belluas immaneS,

sed ne voce quidem ut Onitu tubarum Solo stagni t Verum maximo si agore, qui et clamore sublato et tubarum On- Centu et ni morum rem Oi utraque trepitu efficiebatur, tandem eo compulsas suisses balaenas, ut m quas Subirent. II revius Curtius trucem modo CBntum Commemorni, Nearchu ve O niti pudori innum: υτIU ααυτου fi IN O σου

Vides igitur, omissis illis verbis et tilius tuum thynno- Dum multitudine qua in pto procedat oratio. Num igitureiicienda sunt an alio Ortasse ab loganda Minime, se in litor interpungolida Scilicet D plurima et mnXima Dimalia in Indico mari conspici ubi paulo supra dixit Plinius, magnitudinem nostro loco luculon in descriptione Xortiat, multitudinem obiter ita tangit, ut thynnorum grege quin tibi reperiantur, aequos sere S Se con Codnt. Ad rem qui- dein quod attinet, Otum est et D OSpor ingentum thyn noruin copiam quotannis reperiri cs infra g. 49 sqq. Λthun.

157쪽

Liber IX. 53

VII. p. 30I E sqq. et in conia Gaditano frequentissimilia

esse id genus piscium, cf. Strabo III. p. 145. ali nutem ablativo absoluto, ubi nullum participium additur in primi delectatur Plinius, Veluti, ut unum pro multis exemplum asseram XVI. ISS. alias cortice inextrica bili legimus, vel accommodatius etiam XXXI V. 37. Sin gulorum quoque inexplicabili multitudine. Significant igitur verba in parenthesi ponenda, multitudinem quidem et alias in thynnis tantam conspici quantam in bellitis Indi-

Itaque totu locus Sanu salvusque remanebit, dummodo in hunc modum interpungatur: bellutis eum fluctibus olυι ut et alias tanta thynnorum multitudine , ut magni Alex rel. In sequentibus . I 0. Satis mirari nequeo, cur illigi iis interpunctionem alucampi et arduini quam antiquam Barbari et elenii, quam et Gesta erus probavit et ego nondum inspectis veteribuS Xemplis ponte restituebam, sequi maluerit. Narratur ibi Τiberio principe in Santonum litore bellua reperta DSSO,

interque reliquas elephantos et arietes candoro tantum cornibus adsimulatis, Nereidas Vero multas.

rurranius prodidit, Xpulsam belluam in Gaditano

litore rel. Ita recte interpungi et scripturae varietas indicat, uniti nonnullis codd. Veluti M alecam pii, quem illigitis

r nominat, hic vero asserre negleXit, et Barbari, additur υeΓo, et Verborum Structura necesSnrio postulat. Si enim incipiendum esset a verbi Nereidas ero multas Tur. prodidit, Xpectaretur profecto Seu verbum Seu Opuin, neque ita continuari liceret orationum e uisum belluam.

158쪽

. . . in qua Sontentia misso Aristotelem video otin ullis persuasisse doctrina indignis. Nec me protinus huic opinioni orum accedere haud dis-

Simulo, quoninm rel. Ita illigitis e codd. quorum tamen R et, quum Scri-hunt vel indises nisus' vel indiguis is aliquid in archetypo

de suisse declarant, genitivum doctriniae habet , doctrinam r. Et Bari, ni us quidem e suorum librorum lectione Oniectura effecit doctrinae indauinibus, quod vulgo receptum QSt. Verum tantum abest ut indago idem significet ac , , demon Strnti O Sive seni gumentum ut ne de investigatione quidem vel inquisitione translato sensu a Veteribus Scriptoribus Stirpetur, os Boetii cher e X. Tacit. S. V. Deinde brevi argumentatione utitur Aristoteles Hist. Dim. III ae nullis doctrinae luminibus distincta. His efficitur vulgatam Scripturam interpolatione ortam Sse; unm nu-tuni illigi iis recepit, ne ipSe quidem valde absurdam esse negetabit. Tantopere despici viros doctos, quod opinionem, quam ne linius quidem . I9, salsam appellare nudet, ab Aristotele acceperant, ut indigni doctrina vocenturi Quid multa legendum est lacuna librorum Ss. X pleta: multis persuasisse doctrina insignibus. In Sequentibus nonnumquam n illigio discedo. Nam et g. 29. octe Hai duinus X plicasse videtur, et g. 33 sine dubio Iasio sinu eum Barbaro legendum est, quoniam de Carino urbe loqui Plinium proximo enuntiato demonstratur. Sicut nutem hic in Hii legitur Latio vel Laeto, ita XXXVI. 13. recte in Dd Iasii, in ceteris Lusii scribitur. q. 36. um adnataro leviter quo singulis ternos. Rectissime Hai duinii coniecit leniter. Nihil enim 1 c-

159쪽

Liber IX. 155

quentius copula que male adiecta, quam etiam X I73 delendam esse videbimus. Sumpsit enim hanc narrationem Plinius ab Agatharchide 4. p. Phot Libi. 250. Cuius locum plenius descripsit Diodorus III 2I. Neque enim erigeSta tunium secundum auctore Suo enarrat DiodoruS,

sed iisdem verbis atque illi uti solet. Quod a curatius alibi demonstrabo, nunc uno tantum Xemplo Confirmo.Quum enim XI 2 Carthaginienses ex Italia et Liguria milites mercenarios accivisse perhibentur, ipsam Ephori DPntionem XSCrip Sit, nam ipsius aetate Liguri ab Italin discerni non poterat. Ita igitur apud Diodorum loquitur

quibus inhaerentibus plenam Ventis Stetisse na-Vem portantem a Periandro ut castrarentur nobiles pueri, conchaSque rei.

Vulgatam Scripturam nuntios a Periandro quae e Onis codicibus in uno II reperitur, merito intianus et OSteum Harduinus ceterique V V DD. ut gloSSem reiecerunt. Silligius autem locum lacunosum esSe ratu Periandro Graecum dativum esse voluit, post quem Xciderit participium missos. t ero ne Sic quidem OCnbulum . Pueri habebit quo reseratur, nisi audacem attractionem Plini velis obtrudere. Ipsos enim trecento puero Corcyraeo a Periandro ardes ad Alyattem misSOS SSe, ut CnSti BrOD-tur, Herodotus reser III 4 sqq. Itaque Scribendum est: portantem a Periandro ut castrarentur nobile pueros. Praepositi enim a quae Sane in Optimi libris deest, tacilius videtur restitui tinni totum Ocnbutiriam ASos in

160쪽

156 Liber IX.

punctionem introduXit, sive ex priore editione Sun repetiit, qua contra Aristotelis testimonium Hist. Dim. IV. . et contra ipsius Plinii sententiam n opino et lolligini modo oci modo duo podos tribuuntur die e Mario ibi coniungenda Sunt pedes duo ex his sc octonis longissimi.

191 91, 30, 48. Luciatur enim polypus complexu et sorbit ace

tabulis ac numeroso suctu diu trahit, cum in naufragos urinantesve impetum cepit Ita illigius e cod. R', voce diu nisi salior e correctione irin. Iteliqui inim libri Mss. sic legunt dutrahit, me g. I. Paris dum trahit, quod recepiti arduinus, Barb. Date cana p. detruhit,od trahit Apparet in in lectionem uni ultimam commemoraVimuS, Oliqui praese-rondam OSSe. In eo enim exemplo, unde plerique libri Mess. dosoripti Sunt, tuto, Suctu du Scriptum erat, quod ditio graphine vitium recenti Ore Scribae emendar CODabntitur. Vox autem diu vividae descriptioni in liquantum dotrahit neque ad numero Sum Suctum P tum Videtur.

194 9 - 31, 51.

Univorsi cancri aliquando congregantur, SPonti vincere non Valent, quamobrem greSSi circumeunt apparetque tritum iter.

Aelianus is t. nim Vll. 24 in sinu quodam Bospori Congregari an Cro reser ibique Singulos operiri, qui contrarios luctus e Ponto irrumpuntes subire me quoniat, et agmine facto turrestri itineres locum impermen bilem circumire, O sueto Semper fieri, Sed tum tantum, Si quando voti ei notiti iis e Ponto undae in nosporum ingruant. Plinium idem narra SSO eiusque rationem ii Si unctant ut hiulca m

SEARCH

MENU NAVIGATION