장음표시 사용
181쪽
Liber XIII XIV. 77Miriabuntur tilii . . . . In his libris scriptu erunt philosophiae Pythagoriciae. Hoc idem tradit Piso. . . . fuisse, eosque combustos ra Q. Petilio praetore, quia philosophiae scripta essent Tuditanus quatuordecim Numae decretorum fuisse libros duodecim fuisse Varro nam ipse e illographia Ortum videtur)... se 'timo, Aulia Secundo. . . continentes idem tertio et S. C. Ponit, quo comburi eos Placuerit.
Theophrastus, qui proximus in magni Alexandri aetate scribit circa urbis Romae annum CCCCXL, magnum iam huic arbori honorem tribuit rel.
Bene sic illigi iis vulgatam Scripturam CorreXit, praesens tamen tempus in Scripsit mutare malim, quo tempore etiam XV. l. utitur Nam XXXIII. 13. persecti notio in participi ineSt.
Cytisil plantae cubitales praeseruntur Scrobe pedali. Seritur per aequinoctia rei.
Noscio quid sibi velint ablativi. Num enim tum tantum cubitales plantae praeseruntur, quum Scrobes pedalisost Atqui plantarum altitudo non a scrobibus pendet, sed scrobes pro altitudine latitarum acienda erit Legendum est mutata interpunctione: praeferuntur Scrobe peduli seritur rel. es Columell. V. 12.3.139. cum intinia post V referta aheophr. H. Pl. IV. p. 2 inserendum est maria.
Visula . . . magi quam denso Varum partu rel. Excidisse verbum aliquo di arduinus intelleXit, quod etsi
182쪽
certa coniectura Xplere non licet, adiectivum fuisse vocabulo dens contrarium manifestum eSt. Itaque Propter Onilitterarumque similitudinem magno excidisse puto. Ma- na enim visu lae uva suisse e Columellae III. 2. descri-ntione colligitur. Qui argitim, licet vi Sula minorem vastinivis exuberasse, visulam lato solio fructus tueri narrat. Inde coram visu, sed iucundam Sapore esse linius . 28. refert, quale Sunt quas hodie sepi ZZutelle Itali appellant. Quapropter in eam Sententiam me inclinare fateor, ut hanc ipsam, in Latinis Sabinisque collibu frequentissimam, veterum Visulam SSe arbitrer. In sequentibus
Siquid om Tuscis peculiaris est udornis atque etiam nominis Florensia. Est opima Arretio tal-p0na Pl. egregie illigius coniecit legendum esse cognominis; qu ne ver praetere mutare Oluit, optime X plicari po sunt. Uva Florentia oppido cognominis suit, quod nitinio non nominatur. rretium posSidet sertilem ni ponam aliasque non pariter opinias.
Vinaciolam soli noverunt Sabini et Laurenti.
Ita vulgo scribitur vel propter terminationem vocabuli Lia urenti vitiose, ut recte animadvertit illigius, qui reperire e non potuisse nit, quid hic lateret. Pro laurenti codd. ac dant caluenti, unde certa emendatione efficio Caleni, quorum vina cum Sabini etiam apud Horatium Carm. I. 20 9. Omponuntur. Simili corruptela infra g. 65. pro Calena Od. a Xhibet Calentia.
Ceterae vites miscellae maXum in quem Vis agrum
183쪽
conveniunt in ora recte conduntur. Vuns Suspendas, duracinas, Aminea maiores et Scantianas opportuni SSim RS ESSE.Ultima verba et Scantianas opportunissimas esse in omnibus quantum scio, codicibus omissa illigius se Catone recepisse ait. Fecerat id quidem iam antea intianu S, sed immerito. Leguntur quidem apud Varronem De Re rustica . 5S, verum apud Catonem C. , apud quem quae praecedunt, veri Simili coniectura emendare aggressus Sim. Keilius in Obs s. crit in Catonis et Varronis de re rust libros Hal. MDCCCXLIX. p. 48, aequentque in linii libris desunt. Neque omnino Scantia nas Catone nominatas esse proXimis verbi demon Stratur. Nam ibi Amineam proxime dictam Varro Scantianam VOCASSe perhibetur, unde apud Varronem non et Amianeas et Scantianas, Sed et Amineas seu Scantianas legendum esse apparet. At Ver locum, ut Vulgo Scribitur, intelligi prorsus non posse contendit illigitis. Quippe non meminerat attractioni in vetusto Sermone frequentis, de qua Opina De usu ant locut in ed. SalluSt. Haveream p. II. p. 30 p. disseruit. Sicut enim in oratione pro lege Voconia habita p. Meyer. . I ii diXit Cato: agrum quem vir habet tollitur et Originum D. 5. d. agener. , , agrum quem ut Sci habuerunt campestris plerus Aboriginum fuit', quidni hic quoque ita loqui potuit:
Quas suspendia duracinas, Amineas maiores, et ad fabrum ferrarium pro PasSi hae recte Seroantur, i. e. duracinae et Amineae quae Suspendi Solent, pensili , utilinius . J6 loquitur . . con Cnmaratae nodo , eaedem etiam apud fabrum Servantur, ut scilicet fumi labrilis gratiam nanciscantur V ibidem . De his igitur verbis immerito illigius videtur dubitasse, in antecedentibus interpunctione peccari non animadvertit. Quum enim Varro
184쪽
l. 25. cetera Vites, o de his miscellas iam Xume, in Omne genus agri convenire ut inem secutus tradiderit, manifestum est, interpungi debere, quem adnioduni apud Catonem . i; vulgo fieri videmus:
Ceterae vites, miscellae maxume, tu . . c.
... Rhominio Palaemoni, lias grammatica arte co
lobri, in hisco X X annis mercato rus DC M nummum in codo in 'o montano ocimi lapidis ab urbo
devorticulo. Scripta nec sunt anno DCCCXXX. s. g. 46. Itaque
anno DCCCX. nlaemon praedi Nomentana emi SSE PU-tandus esset, quae intra decimum fore curae titium Senecae vendidisse traditur . 5l. Qui quum etate inmprovectior iberio regnante Boniae litteras docuerit atquenni Secessum principis id est ante a DCCLXXIX. disciplinae laude floruerit es Sueton. De ill grana 23), nil canam . DCCCXX. Senectutem pervenis se videtur. Fieri id qui deni potuit quod vero Seneca anno DCCCXX vineasn Palaemone mercatus esse dicitur, in ud dubie salsuiu est. Namque iam anno DCCCXVIII. mortem obierat. Apparot
igitur numerum a corruptum atque ut se reuix
legendum esse. Alterum P rneserendum CSSe nrbitrarer.
ilium v ante a facile e X cidere potuisset nisi . l. seprinceps tum eruditioni ac potentiae rappellaretur, qui imipso anno DCCCXV. Senecae potentiam in si notam esse constet, s. acit Anti XIV. 52. Praestat igitur XXX scribere, ita ut Seneca qui anno DCCCVIII. domu et villa nuctus esse a Tacito ian. XIII. IS. resertur, magni quibus iam tum pollebat opibus os ib. XIII 42 vineas Palaemonis acquisivisse videntur , invisi alias ut nox g. 51. traditur, c licet insensus Claudii amicis. In iisdem quum Columella ut a Singula iugera Senecae culeo Octonos reddi -
185쪽
Liber XIV. 181 disse tradat, inter annos DCCCX. et DCCCXVIII. libros de
re rustica editos esse ODSequitur. Ceterunt distinguantur Oportet vineta ala uinonis ad decimum lapidem sita a No-inentan Senecae, de quo ipS Ep. lud loquitur, quod ad quartum lapidem a ncito Ann. XV. 60. collocatur. Quod g. 5l a Plinio commemorari arbitror. leguntur ibi vulgo:
51 ibidem. 232iant praedii eius amore capto nec ut non puderet inviso alias Pialaemono et ostentaturo
tradere palmam eum, empti quadruplicato vineis illis rel.
Ibi codd. , Murba c. et udaei De SS. p. 614. Cribunt litis reaiones et ostentaturo, reliqui . ressiones mittunt, quod e proXimo versu male huc transscriptum atque Sic transponendum videtur: inυis alias et ostentaturo tradere Patinam ressionis.
Vocabulum enim eam illographia e primis vicitii emptis litteris ortum Sse putaverim. Probe autem tenendum est, optimo codicem et hic et in proXimis libris nos destitui. Hoc igitur dicit Plinius Senecam in ea regione quam et ipse incoleret, primatum Palaemoni tradidisse, licet bene gnarum Ore ut homo anu et arrogantiae plenus victum a Se agrum colendi Scientia virum eruditione ac potentia insignem gloriaretur, quod praedia egregia arte reddidisset, quae ne in peSSimi quidem elegantioris soli dici possent i. e. quae Vel inter PeSSima deterioribus annumeranda viderentur. Ita eniin Xplicandus est locus 3 50,
in quo illigitis immerito haesit.
quando et poSten Saepenumero Septenos culeos
singula iugera hoc est amphoras centenas quadragenas musti dedere.
186쪽
Grammaticum quidem decet accurate mensul RS X-plicare, Plinium in re quotidiano vitae commerciique Sutio tiSSima non decuit uuare verba uncis inclusa ab eodem liOmine non indocto adscripta esse e X istimo, quem l l. 85. PaSSuum rationem pedibus Romanis expressisse vidi Inu p. 3. Cui ea quoque tribuenda videntur quae enecae accidisse narrantur. Quum ni in Plinius de Annaeo Seneca, princi 'e tum eruditionis ac potentiae, secutus e SN et, ille infausti viri coleberrimi exitus memor adscripsit uae postrem nimia fuit super ipsum, verbis quidem SuS gravibus et veris, sed vi Latinis atque hoc loco valde ineptis. Quodsi quidquam ad narrationis ni gumentum OH serrent, i Onovi accederem qui corrigendum esSe intuitruit nunc ni iiiii an eatenus toti tum discedo quod ea quoque quae Praecedunt, male eieci se videtur.
Ac nequis victam in hoc antiquitatem arbitraretur, idem Cato denos culeos redire ex iugeribus scripsit rel.
Primum e eod. reponendum videtur At, deinde legendum arbitretur. Novo enim xemplo sertilitatis allato e tamen antiquitatem non vinci monet O Cntonis verbis demonstrat ideo ad Scriptis, ne quis arbitretur Pl. Cato autem quum scriberet de re tosti m eventura cogitare non potuit.
In reliquis claritas oneri non sui alicui annosuit omnium generum Onii a L. Opimio consule rel. Ita eo te cum veteribus X cnipli et illigi iis et arduinus distin X et unt, quem ante Vocem tilicri punctum posuisse falso reseri illigi iis , Quod autem id in vulgatom
187쪽
Scripturam bonitas quam e codicibus Salmasius p. 46 B. in bonitatis mutavit, retinuit, V. D. assentiri nequeo. Manifesto enim non claritas bonitati, Sed anno genu opponitur, ita ut quum nullum genus praeter ea, de quibu disseruerat Ρlinius, clarum perhibeatur, annus, quo Opimiu consulatulanctu ESt, clarissimus appelletur. Itaque e bonitati quod in codd. o reperitur, ablativum efficere Oportet, quo CauSaeu annus clarus fuerit, contineatur. Scribendum est igitur: - claritas generi non fuit alicui, anno fuit omnium generum bonitate rel.
62, 6.8. 236 Exolescit hoc quoque copiae potius quam bonitati
studentium. Recte illigius vocem ultimam Xplicari non osse contendit, quapropter cum Dalecampi culpa copiae legit. Sed facilius leniusque scribetur studentibus. In ni Chetypo
enim e V. TvDκTIn solita litterarum B et v permutatione factum videtur TUDETIV.
de quibus consensus aeVi iudicaverint, haec
Sunt. Unius aevi unus consensus est itaque legendum iudicaυ erit. Ceterum quae praecedit narratio, a Silligio non intellecta, ita est explicanda. Libertus qui palatum Augusti penitus nosset, hospiti dixit, Sibi quidem vinum quod exhibebatur, novum et ignobile Videri, sed Caesaris gustuitam accommodatum ut ille non aliud poturus esset.
Tria eorum genera decima parte aquae addita quae musti Xpressa Sit et ita nocte ac die madefactis vinaceis rursusque prelo subiectis; alte-
188쪽
1S Liber XIV. rum, quomodo Graeci factitavcre tertia parte eius quod cxpressum sit addita aquae rei. L iram ita seri praecipit Columella II 40, ut aqua
dulcis vinaceis insundatur decima parte vini quod uno die factum sit, atque deni Dioscorides tradit V l3. Apparet igitur, sicut in ultero genere tertiam partem eiu musti quod expressum sit, addi iubet Plinius, ita in primo genere deeSSe vocabulum, quo mensura quae cum nati Stiportione comparetur. Id autem manifesto fuit auum, quod, quum in rchetypo v. v qua coniunctim Criptae X starent, acillimo fieri potuit ut a proximo librari omitteretur. Eodem modo in mensuris indicandis adverbium quam usurpatur a Livio II S, XLV. IS, Columell. 1. S. et aliis Scribondum est igitur: a Idita quam quae.
Vinum sit c o siliqua Syriaca, o piris malorumque omnibus generibus, sed e Punicis rhoiten
Vocant, et e corni rei. Vulgo legebatur e Punicis quod rhoiten vocant. ii O- nomen cum optimi. libris recte omisit Silligitis p verum tum interpunctione mutata verbi sed e Punicis voca ut parenthesi includenda erunt Melius orta Aso scribitur:
In pro X imo Oo g. 104. - quod ita silvostris nyrti bacis factum Si myrtidanum vocatur; hoc manus tinguis.
alioquin Plinio non inusitata cs. XV. 97 hic corrupta esse
189쪽
Silligitis coniecit, ita fortasso, ut mihi vid obatur, emendati dB: manu Stiryem cingit, ita ut voce stir 'em in pro tarchetypo Sic mutilat ΜΛΝv TI cIΝGIT littera lici prOXim Scribae temere repetita visa eSSe StatuaS. Verum quumniatius certe a Dioscoride menti sacta fuerit, et Saepius Plinium auctores suos aut male intellexisSe aut negligenter Contulisse constet, atque etiam mor XV. p. manus Suco tinguere dicantur. Satius erit locuti non Sollicitare.
- nec non lin quae St muSti, pice et natura. Hanc Harduini coniecturam ut vix intelligibilem merito improbavit illigius Codd. haec habent: Θ quae est
mulci a quae est mulsi, d quae simulet Sententiam tamen loci recte videtur Harduinus perspeXiSSe, qua musto etiam sicuti pice vina condiri linius diXerit, s. g. 4 et 12l. Coniecerim igitur ita fortasse Scribendum esSe: nec non aliqua Si musti Picea natura. g. 141. sine dubi cum arduino legendum est Dunt. Qui enim Sero Xpergiscuntur, hora quibus alii vivunt, Somno velut mortui transigunt, s. g. I43.
- apud nos cognomen etiam hac virtus po- fandi moruli Novellius orquatus Mediolanensis, ad proconsulatum usque a praetura honoribus gestis, tribus congiis, funde et cognomen illi fuit, epulis uno impetu, Spectante miraculi gratia Tiberio principe in senecta iam seVero atque etiam Saevo alias sed ipsa iuvenia ad mirum proxio morat.
Verba atque etiam saevo alias ut adulterin recte a Pintian et Muret Var loci. XV. 16. delentur Quid enim
190쪽
illud alius ad hanc arvntionem conserti Scilicet nil scripsit ea librarius, qui tinni nevia in alibi iberi uni et suisse et appellari me initiisset. Quibus eiectis pulchre Severa principis senectus iuventuti bibaci opponitur. Alteria in quoque glOSSem in Superioribus latere videtur. Quum enim in universunt ni Otando orquato cognomen additum esse iam tradidisset linius, nil notavit idem ille acutus grammaticus, recte haud dubie, a tribus congiis ricon-gium vocatum RSQ. In g. l 45. sermone recte vulgo edebatur, quod nil orationi concinnitatem unice pium St.
Porgilla Ciceroni M. F. binos congios simul haurire solitum ipsi obiicit Marcoque Agrippae a temulent Scyphum impactum.
Haere in molesto vocabulo ipsi, quod hoc quidem loco serri vim poterit Quare nut ad Agrippani reserendum scribendumque est ipsiaue Marco A, ut quod praestat: haurire solitum S Se. Sollium enim sui Ciceroni haurire.
243 6 l, 2. optima autem aetas ad decerpendum inter copiam bonitatemque, incipiente baca nigreScere, quam vocant ruppas, Graeci Ver drypolidas.
Quam pro voce interpolata Nostri scripsit illigius, quum tamen suas dicendum suisset Codices vero ad exhibent cum qum D quam Itaque haud dubio legendum est quum una enita quum nigrescere incipiunt bacae, ruppa tio initiantur, cf. XII. I 30.