장음표시 사용
271쪽
Liber XIX. 1coni forma nomen habere videntur evellitur Sili. recte cod. a recepit.
g. 32 e codd. in80rendum est syathis cum vulgata, namque apud Apuleium post temporis punctum ponitur, substantivum propter vicinam Oeem Spartum OmiSSum QSt. g. 37 recte int scripsit accepta tantum istula, quod υπροτερον πριν et γενομενης ἐπομβρίας The0phrastus apud Athenaseum epit. II p. 62 dixerat. Vox enim tantum in codicum varietate acceptam turi suis vel accepta turr suis latet.
38 3, 14. 386Sunt et in fungorum genere Graecis iteli i0
gicae πῆι a Theophr. I. 6. 5 oll. thun epit. II p. 61 appellatur, accusativus πῆιας apud Athenaeum Vulgo legitur, in codicibus πῆικας et πεζικὰς Scribitur. E nostro loco apparet ' fungum a n0minativo πῆι πῆικα vocari, itaque apud Plinium perices restituendum erit.
41 3, 15. 38T laserpicium h apud auetores Graediae evidensissimos invenimus alum imbre rel.
Th0ophrastum III. 1. 6 dicit, qui vetustissimus auctor fuit, evidens appellari nequit. Evidon enim si qui intolligitur non qui intulligit. Itaque vetustissimos littera e e proxima Oce adsumpta corruptum esse affirmarem, etiamsi nulla codicum auctoritas accederet. Qu0 quum in codd.r integrum legatur, eo certius recipiendum erit.
E S. 3T tonitrua crebra, tunc nasci colligitur, apud Athenaeum it vulgatam lectionem βρονταὶ p. 62 σκλληραὶ, τοτε γίνεσθαι perperam a Schneidero et indorsi in βρονται , σκληρα τοτε
272쪽
corpora XL primis diebus iurgaule; vilia his
Tribus robus laserpicium utile esse praedicatur, foliis, caulo et liquore qui et e radice et e caule capiebatur. Αt- quo de foliis iam locutus erat Plinius Theophrastum Ι. 3. 1 secutus, itaque ad caulem liquoremque oscribendum transit. Illo h0 minus vesci ait decocto S Soque , εσθονοπτον Th00phrastu dixerat consequens est ut proximis verbis se liquore agor viduatur. Quod fit copula quae in codicibus non legitur expulsa, elix enim ipse liquor indicatur. Adverbium quoque terti l0co movere nolim, quum ins0litam verborum c0llocationem a Plini ad amari cognoverim. Hac- tonus vindicanda fuit codicum scriptura, in fine sensus corrigatur necesse est. Scilicet ultima v0cabula hoc modo scripta exhibentur: put stant eum his omnibus c. yurgunte vitiis omnibus d. put stante vitia his omnibus R. Quae vitia inde orta sunt quod in archetypo semel scripta erat Syllaba, quum duo inter se similes scribendacessent in et ui qua restituta correctisque iis qui indu ducti sunt errores laudum denique qua laser in medicina summa XXII 101 tribuuntur, memores totum locum ita
restituemus: Post L. a c. i. e. h. v. d. SSoque, ilia O eorum quoque .XL p. d. purstante in vitiis omnibus. Proximos sensus Ianus recto sic interpunXit, ut ante
Sili distinguebantur Vellem etiam . 44 vulgatam lecti0-
273쪽
Liber XIX. 73nem color restituisset, in codd. prima sequenti Vocabuli littera OrrUptam.
Spinosus ei cauli - - Semen tu rubrum St. 0 uos in medicina usus habeat, dissemus Suo loc0.
rubrum Hermola Barbari est coniectura, codices ad unum omnes habent rubia Magnam autona Sili collata Diose0ridis III. 50 descriptione corruptelam se reperiSSeputavit, quam ita fere correXit: Semen eiu viride, tum rubrum, postremo nistrum est. Rubia quos rel. At ver hoc si int0rpolare, non emendare. OdeStius Ianus rubrum est. Rubia quos coniecit. At vero non rubrum sed nigrum fructum rubia perlaetum esse traditur a Dioscoride itaque ante V. rubia nonnulla excidisse apparet, quae ad Semen . . fructum pertineant. Deinde voce rubia color diversus continori putandus est. Neque qualis fuerit difficit inventu urit, cum reputaveris, apud Di0Seoridem legi καρπὸν... πεππι- νόριενον μελανα ρ ζα. ἐρυθρα . . . Haud dubie igitur
semen eius nigrum est radiae rubra tuos rel.
4M 3, 18. radicula nascitur saliva ubique Sed sponte praecipua in Asia rel.
Contraria sunt Verba saliva, sponte, ubique, in Asia Itaque scribendum est praecipue. - Finem Sensus Ianus emendavit.
49 4, 19. antiquitas nihil prius mirata Si quam HeSperidum h0rtos ac regum donis et Alcinoi item pensiles, Sive illos Semiramis sive Assyriae rex Cyrus Deil.
274쪽
Quaerentibus nobis, quomodo Plinium ab inerudibili
errore, quo Cyrus 8syriae ro dicitur, liberemus, unus Apuleiu Viam monstrat, codices enim nostros e libro hoc quident loco interpolato descriptos osse sponte intelligitur.
silue Vossemiramis Sive assyria reastin Syriis fecit Sili. gregi quidem elicuit Assyriae restina, sed dum codicum et puluit octi0nes tomore contaminare Studet, . sive pone . restina transposuit et v. alius excidisse ratus Cyrus in Syrus mutavit Ianus autem Apuleium neglexit, in c0dicibus Cyrus e Syrus corruptum esse arbitratu est, credo, cum S- Syriae regem nescio quem Syrum imperasso sibi persuasisset. Nos vero Apuleium summa fide sequemur. 8Syriae i. e. Babyloniorum reginam nominasse putandus est
Α88Jria enim n0mino Babyloniam comprehendi vo VI. 11T0 121 fficitur in eam quo nomino appellat, cuius ultima syllaba is etiamnum X stat roliquum est ut prima indagemus. Itaque neque de Aroitu neque de multi cogitari licet, quam e Syne ullo ut 0 Armeniaca Eusebii interpretatione novimus es. Niobulir opusc. I. p. 208 , etsi eandem fuisse apparot qua e Media Babylonem advenerat,
Nebucadnegari uX0rem. Nam sive ab illa sive a marito hortos en Siles Xstructos esse et Herosus apud Iosephum
X. 1l et Diod0rusi. 1 Plinii quo sequalis Curtius V. 1. 3b
tradidorunt. Aliud igitur nomen circumspiciendum erit, quod is qui in in die auctorum numeratur, HerodotuSI. 18 suppeditat, cuiusque prima littera cum praecedente vocabulo confusa exstat. Quid multa lugendum est: sive illos Semiramis sive Assyriae restina Nilo cris fecit. Ceterum Plinius promissis non stetit, namque XXXVI. 94 de Babyloniorum h0rtis nihil rotulit, scilicet praematura morte quominus opus absolveret praepeditus Magno igitur argumento Apuleii excerptis, utut corruptis, maiorem in
275쪽
Liber XIX. bro dubia fidum habundam esse domonstravimus, neque dubitabimus quin S. 0 ex horto remisit et saturica legamus. g. 2 Pintianus recte voculam ne ante fabuloso inseruit. g. 3. Ianus bene medulla scripsit.
55 4, 19. 392 Servatur alg0r aestibus Xe0gilaturque ut alienis mensibus ni algeat.
Ferenda videretur motusta eiusdem foro vocis repetitio, si in codicibus repuriretur. Quum vero a listur, c istura listora exhibeant necessario scribendum St: servatur liquor aestibus rei.
quabit quo pecunia separaverit. Itaque HerculeS nullum macelli ve eligat maius suil Ἐ0mae clamore plebis ineusantis apud omne principeS,
donec remisSum Si portorium mergi huius compertumque non aliter quaestuosius censum haberi aut tutius ac min0re 1 01 lunae iure, cum credaturpen Si . ea pauperum in Solo sp 0nS0r Si et sub di reditus Superficiesque eael quocumque gaudenS.
Sili bono M loco difficillim meruit, cum corruptum esse demon8traret eaque verba quae emendatione indigerent, designaret; nam danus qui verbi aequabit subiectumqu0d in sensu prOXimo superiore legitur herba esse voluit, quid tando dixisse ii videretur Plinius, non declaraVit. Id qu0que praeclaro a Sili factum est quod ante cum voculam quam excidisse vidit Cetera qua tentavit . bene a
276쪽
Strachio refutata sunt. Et trachio quidem omnino 880ntior cum is in iis quibus Aou potius quis mutavit illud impr0bo, quod oei mox audaci coniectura alteram lex substituit. Tot enim odo Plinius Vespasiani censuram laudavit, qua constitutum videtur osse ut levato vel sublato edulium vectigali es arquardi. antiq. ΙΙΙ. 2 p. 208 certum quoddam tributum a s0li 0880880ribu eXigeretur, quod quale fuerit et quo usque permanserit ignoramus. Hoc enim tributo sesso etiam si ut ea pensio quae pauperum inmaculi fuserat ab iis sexideretur in qu0rum agris olera
macelli provenirent. Tutius enim tum census habebatur, eum in sol sponsor esset, minore fortunae iure , cum non incerta navigatione sed superficie contineretur, , quae Stuo Siu8 , cum o0rum roditus sub dio i. o. palam et certo constaret. Quae quum omnia ad censum reserantur,
illa quoque qua plebei promittitur aequalitas ad censum Spectare putanda est. Persidietur igitur huius l0ci mondatio a Silligi et Straelii inchoata, cum verbo aequabit suum subiectum reddidoris et scripseris:
dorli maximae placebant, quia non egerent igni unde et celaria appellantur sae ilia concoqui te oneratura Sensum cibo et quae minime meeenderent te Siderium lanis Par 0rum rel.
In initio voconi horti genetivum esse trachius recte animadvertit, ceterum praeter necessitatem quia in quae mutavit, quum ille genetivus ad . caul , quae in Superior Sensu logitur, resoratur. Gravius mundum in fine sententia ab uno Pintiano deprehensum est. Fieri enim non potuit, ut a panis desideri prisci Romani cave -
277쪽
Liber ara. Trent: nam etsi pulte non pane diu utebantur, cf. Varro L.
L. V. 10 sit linius XVIII 83 , ad compondium quidem
nihil intererat, utrum panis an pultis desiderium oreretur. At magnum inter ea lorum genera discrimen intorcedebat quae Venerem stimulant, asparag08 raphaΠ08, rapa dico, quaeque eam aut inhibent aut non concitant. Audacioretamon intiani coniectura Denexis Si quam quae probetur facilius et, nisi fallor, elegantius desiderium per Se Ositum intolligetur, ut apud Horatium epod. 17 80, quod ditio graphia proXimi Vocabuli corruptum, tum praVR Or- recti0n interpolatum St. Legendum igitur esse censeo: et quae minime accenderent desiderium. Pars rel.
61 4 22. 3950uaedam iacent crescuntque, mi iucurbitae et cucumis eadem pendent rel.
Rectu puleius singularem cucuruit i. e. cucurbita Scripsit, qui alter vocabulo confirmatur. Pluralis sex initio vocis et prodiit. S. 64 Ianus bene litoribus n0n litoriis legit e codicibus, quibuscum OnSentit puleius, es. Columella I. 3 p. 461 d. Bip. In proximo senS cum intiano et Selinuidero legendum est aut mutia.
Infra colorem commemorat, quare e Apulei inserenda videntur verba colore aureo.
C0rlex viridi lener; deraditur nihilominus in cibis Cibus saluber a levi pluribu modiS, X his lamen qui persi ei humano ventre n0n queant sed inlume Scant.
278쪽
Ita Sili. O codice , quem tamen in fine sed non scrip tum habere putaverim. Ceterorum magna est varietaS. Habent enim cibus saluber ac lenis c d saluber hic te iis puleius, cibos salubres lene aeaeistimantis , Sed exis Apuleius non queant a c d nequeant Apul. sed e sed non a dispul.
Atque vetustum vitium iam in primis exemplaribus suis se reapse intelligitur: quomodo enim cibus, qui perficinoqueat saluber appellatur Quem a Chrysippo medico damnari XX. 1 traditur, h0 quoquo loco improbari particula tamen evincitur. Atque id quidum levius quod . non in plurisque codicibus malo inseritur. Nam quae non concoquuntur, intumescunt in alvo cf. XXII. 136). Maius autem illud quod relinquitur insendum inde ortum est quod verborum ordinem librarii porturbarunt porturbatumque variis modis restituerunt. Distinguatur enim oportet corte in re medica utilissimus es Dioscoridos II. 161, IV. 18b et cibus ad
Vescendum plerumque noXius, in medicina non 8 pernenduS, cf. XXII. 14. Itaque dolota voce cibus vel cibos reliqua sic ordinanda erunt: Cortex viridi tener deraditur τὸ ξεσμα apud Dioscoridem saluber ac lenis pluribus modis; nihilominus in cibis lamen existimant qui persci intumescant. tamen retinui X Apuleio, quod cum . nihilominus etiam XVII. 118 coniungitur, existimant e melioribus codd. recepi, eum praepositione in eo dum modo iunctam, quo X. 133 legitur eXi8timatus inter raras aves. Cuius usus similia exempla a Gra8bergor p. 12 collecta invenies.
279쪽
Liber XIX. 79 Ita vulgo logitur o Dioscorid II. 138 at vero longe
aliud nomen in codicum corruptela cherain a , cheram , ceram T d latet, non herian . e. ηοείαν, quod Ianu dubitanter proposuit, sed cerain. Quippe disertis verbis Theophrastus IX. 15 5 nominat ην κεινοι ii Hoc νανον αγρίαν
87- 5, 26. 399 Manium Curium imperatorem quem Samnitium legali aurum repudiatur asserentibuS, rapa torrentem in lae inventum annales no Stri proflidere.
Prorsus non int0lligo, quid illigium impulerit ut 0ptimam Vocem quam in margine annotavit, in linii narrationem On reciperet hospitirem dico, quam ipsam S DI Oxhibent, seviter T in hospitum a in hospitio, graViUS quod mireris D in ab hostium corruperunt. Illa enim Oee, quam etiam Ianus negleXit, ante v repudiatur inserta ad rerum quoque memoriam aliquid addor licebit. Apparet enim Curium quum Samnitium quondam hostium tum iam clientium, ut Cleuronis de re pubi III. 28 40 verbis utar, legat0s exciperet in eo fuisse ut 0spitium iis ronunciaret: pr0pter offensionem , Opinor, quam Pyrrhi Socii 0ntraxerant. Ceterum paulo post g. 88 verba laphylinos Graece dicitur ut in ninibus libris editis reperiuntur, ita in quatuor illis codicibus quos ad hunc librum corrigundum adhiberi licet, desunt Iidum V. Graece vel Graeciae alieno Oeo ante V. Seritur OnServarunt, quo insigm document edocemur omnes ad unum Xemplar idque a lacunis non immune referri. Unde vulgata lecti derivata sit, nescio.
280쪽
bolbinen o Th00phrast VII. 13 9 atque o ood seni capite g. 5 milva, quam vulgatam lectionem Sili. Ian. temere contempserunt, reStituenda Sunt.
401 98 - 6, 31. amplissima autem radiX lapath0, ut quae deseenda ad tria cubila Silve Stri minor et umida, ess0SSa quoque diu vivit.
Numerum corrigere non ausim, qu0niam fieri potuit ut librarii, quibus scriptor ipse utebatur, numerum τριῶν η υποδίων qui apud The0phrastum VII. 2 7 exstat, perperam interpretarentur aut notarent de quo errorum genere in chro stomathia p. XVIII verba feci)'), altorumtamen errorem eodem heophrasto auctore interpungendo tollam, ut omnia praeter duas Voce recte ad lapathum reserantur a. a. l. v. q. d. a. t. cubila, SilveSiri minor, et umida res.
Folia uiaXime concava uni cepae, et hy0. Non q9vo Sed ii τειον nominatur a Theophrasto I. 10. VII. 4. 10, itaque scribendum est stelio stelν0 Apul. p. XXXII. d. Sili. o d); dum valet duri. 10 et 0T, ubi stetin et Genium in , etyn et Gentium in cra legitur.
101, 6, 31. Cepae genera apud Graecos, Samothracia, Al- si dena rel. 403
Ita S. 124 Plinius apud Theophrastum II 6 3 non ιανόφυλλον sed μονοφυλλοι/ g. 12 apud eundem VlI. non Oniῶδες sed noci δε transtulit, ite in . 104. VII. 4 9 0nOίον sed ιον. t.S. 120 lacuna eodicum VII. 3. 3 simili modo expletur, quo aga in libro Suo suppletam reperi SSe putan