장음표시 사용
321쪽
suo . e. oratorie ita descripsit ut a minoribus ad maiora gradatim ascenderet summamque noxios distinguondi difficultatem sexornaret. Et illa primum quid om cortis quibusdam notis indicantur quae S. 92 descriptae a conviviscorumque ministris facile animadvertebantur. Has prima verba brevi repetunt: Ut diximus, illo pernicialia probant talia, quod e codd. corruptela probandi alia nullo negotio efficitur. Talia . . notae illae probant vel redarguunt pernietales cibos se dilutus rubor, rancidus aspectus et similia Iam ad ea progreditur quae domus urbana dominos familiam quo necessario latent, a Signa dico qua etiam a Dioscorido IV. Mindieantur his verbis: η γαρ ἐλοις κατιωμένοις ἐρακεσι σεσηποσιν ... παραννονται Sequitur haec a rusticis
solis ibi tantum ubi boleti provenerunt deprelisendi posse.
Qua maior difficultas interrogatione Xprimitur, cuius ViSabrupta oratione augetur deprehendisse qui nisi streste poS- sunt qui nisi . quae Viderunt accurate nuntiarunt, futurum est ut convivae nobilissimi misere ccidant. Tertium idquo maximum restat quaedam enim vitia mi ἡρπετων φωλεοῖς παραφυονται, ait DiOScorideS tam recondita sunt ut etiam
rusticos illos in ipso solo fugiant. Atque Plinius quid
mum quid scripserit. Scilicut verbum ad quod deprehendisse cogitatione suppletur, in litteri ne quidem latet nequeunt. Atquo ita duabus litteris di in , quattuor idem in eunt mutatis talis locus prodibit:
Ut diximus, illa pernicialia probant talia; si calistaris clarus, concoquil deprehendisse, collistunt si alia vitia nequeunt: si Serpentis rel.
322쪽
122 Liber XXII. Nescio cur optimorum librorum docti0nom taxo ita R. saxo spreverint editores. sagum enim ne altero quidem loco XVI. 1 40porios sed linum, irimam eius generis arborem, cuius SuXta XVI. , taxus describitur.
ex Syria nunc maxime importatur . . e XSliticio omni Cyrenaico, ut diXimuS.
No hic quidem putidam interpolationem editore sustulerunt. Vocabulis enim e Cyrenis quae neque in RV neque in d inv0niuntur ut par est omissis non XIX. 38, quem locum ill attulit, sed XIX. 1 respici intelligitur, ubi silphium natum imbre picuo dicitur Scribendum est igitur:
I. p. o. h. imbre et Silphium venit primo, ut dictum est; e. S. n. etc.
S. 10 codicis V luctionum desperantia cicatricem iam olim Gronovius recte Sed frustra probaverat.
490 110, 24,51. 'de aqua mulSa). Repentina, praeclaram utilitatem habe in cibo aegrotantium levi hoc Si alicae elulae, viribus recleandiS Ori Stomachoque muleendo ardori refrigerando.
ore boni codices, ardorein ardores T d, quod etsi minus concinnum Iano placuit. Tertium his casibus ablativum addo alica eluta cli S. 128 genetivum enim post V. hoc est vix ferendum SSe putaVerim. S. 13 infundantur quod exstat in rotinondum ota pastillos reserendum St.
323쪽
Liber XXII. 123 HippocrateS, quae nunc omne in alicam ranSeunt, quanto innocentior alica.
Ad hiulcam maneamque rationem explendam non unscit quod Ianus post extremum vocabulum posuit exclamandi Signum. Comparativo enim comparationum alicae et hordei factam esse comprobatur voce contra, quae in cod. legitur. Itaque aut lacuna indicetur aut locu quaeratur op0rtet, quo talis quae sententia flagitatur utriusque generi comparati instituta esse videatur. Qui re Vera X-
stat ibi ubi orbum elui in libris logitur, ab editoribus duo doletum est, quod paulo ante Scriptum repererant. Ita enim pergit linius Hippocrates, sorbitione niamen dari lotam velut aliudve quom sucum tisanae contra quanto innocentiore alica Item vetuit quamdiu pedes uersidi essent etc.
160 25,77. 492 Ratio haec aceti sextario uti dilui mellis uncias duas iustum est; la temperatis sextariis tribus, dee0ela urina l0lii sextariis duobus usque ad crassitudinem calidumque imponi dolentibu uiem-
Rationem non constare Pintianus animadvertit neque tamen probabilem mundandi viam ingressus si Sili ut solet doloci saluto nisi meliores libri invoniantur desperavit, cautius Ianu lacunae signum apposuit. Nobis ante omnia quid scriptum libri S S. habeant, videndum est. Ad unum
omnes logunt diluuntur mellis unciae duam decoctae farinae Sextarios, Omnia rectis Sime, nam hoc perleve vitium est quod
ante v. usque littera uri. o. II excidit. Tres igitur sextarii ita temperantur ut uni aceti in quo duae unciae mellis dilutae sunt duo lolii addantur sequitur nulla mutatione Opu QSSe Sed tranSpo Sitione, qua numerus ornarius duos illos sarina dolii SeXtario non antecedat sed sequatur Sunt autom XXVIII
324쪽
litterae i. e. unus archotypi versus quae praepostero loco inforta turba illa concitarunt atque restituto Ordine cribendum erit: Ratio haec aceti ea turio uno direm itur meliis unciae clune; iustum est decoctae urinae lolii sexturios duos usque ad crassitudinem calidumque seu temperatis sextariis tribus imponi dolentibus membriS.
Ad hunc librum proximumque emendandum codicibus V prausertim utendum est, nam cod. R a libri domum XXV . 30 rursus incipit. Qui quamquam sunt inter Sebonitato fere pares, tamen cod. a in re dubia maiorum idem habeo, atque pr0pterea Saepius vulgatam Scripturam recipiendam esse Statuo, nisi et ea familia quae codd. d 0- praesentatur et cod. Θ qui ad ossianum propius accedit huius octionem comprobaverit. Os autem Oc08, ubi a reliquis oditoribus se antiquioribus vel nuper ab Iano ructius quam a Silligio iudicatum esse censeo, qui quidem non pauci Sunt, Selen praetereo.
Cinis Sarment 0rum viliumque et vinaceorum condylomatis et sedis vilii medetur.
De vitibus omnino agitur, itaquo non possunt ite ut par a genere di8tingui, atque 1 ἐκ χων κληιι των καὶ στεμ- φνλων τετρα Sola commemoratur a Dioscorido V. t. 0-que tamen vocabulum ipsum dolendum erit, nam de vite alba Plinius proximo sensu locutus erat. Copula deleta scribendum videtur
Cini sarmentoriis vitium et Pinaceorum.
recentes Stomachum et spiritus innas seu alvum turbani.
325쪽
ἐκταρπιτσει κοιλίαν καὶ ρι νευματοι στομαχον, Dio Seoridos ait V. 3 i. o. rec stomachum spiritus inflatione et alvum turbant. Spiritum malo codd. habent g. 2l non ampeloleucenso ampelon leucen scribondum est, quod Od a u. Duchen,
incorruptum d praebui et quod in indico huius libri ablativis ari divisim scriptis ot loco Diosc. IV. 18 probatur. g. 26
uret iuretet a non vitie eum V legendum videtur. g. 37 42 in chrostomathia p. 23 sqq. tractavimus, ubi g. 38 osse casu IniSSum St.
44 1,2 3. 496 Utiliter et fovetur vino calido virilitas iumentis; insusum autem cornu is laSSitudinem aufert.
In torpolatum locum ill dedit, numque codices haec habent infusu cornu cornus Θ lassitudinem auferunt sic Θ, aut perio auferri quo accuratius Secutus Ianus infuso cornu lassitudinem auferri Scripsit, ita scilico ut infinitivus a proXimo verbo estant regatur. Atqui adipem vino mixtam in faucos infusam lassitudini romedio osse Columella VI. 30 diserto tradidit. Interpunctione mutata, nam virilitas
hominum est, non iumentorum, Seribo M. f. s. v. c. virilitax, iumentis infusa Se vina cornu lassitudinem auferunt.
Vennae lamen nimio caput emplari convenit.
Codd. piceum Barbarus picem Helvencvucro columen V elven vacro quo tumen , unde recte Ianu in ustro, quo tamen elicuit, in quam mendationem et ipse olim incidoram. Minus delic est altora coniectura qui Helvetico legi voluit Holvetidi inini vini nulla risero virtus laudatur an summis laudibus vina
326쪽
picem ita hic quoque anus seribendum esse vidit resipienti XIV. 8 cf. b. 3 colobrantur quae Viennensem agrum nobilitabant, Arverno Sequanoque et Helvico generibus distincta. Helviorum igitur agrum . . commona orari apparet de nominis forma dubitari licot: llin o libri XIV. 8 helven o nostro loco. Helvii igitur, qui a toloma00 II. 10. 8 Ἐλυκωκοι appellantur, otiam Holvoni nominati fuisse putandi sunt, unde et supra set hi lugendum est Helyenico.
498 49 m ibidem. minime vero istulis rigentibus et genis stantibus aut deseelis Mavibusi.
Ultimum vocabulum ad explicandum vicinum appositum neque ab ipso auctore scriptum esse iam copulae absentia officitur fateor mo otiam de altero et stenis dubitare. Nam set linius palpobras non coeuntes statim commemoraVit, et in V d, qui soli a Sili. h. l. collati sunt, essentis scribitur littoris, falso, ut videtur e proximo verbo istentibus repetitis. g. 0 scribo unicam spem hanc vini.
51,5 - 1, 25,26. si dissoluti si stomaehi, largius dandum, et Sicibus non descendat. Inter vini genera quae singi
docuimus, ne fieri iam arbitror, et Supervacuum est eorum Sum docere rel.
Laudabili sevoritato Ianus v. luroius et docere, quae Sili. e , quem nihil esse quam coniecturas a Dalecam pio collecta Saepius monui, recepit, simulquo verbum Stquod ex ingenio Sili. addiderat, postronio et quod besta libris S S., omisit: octissim q. idem structuram Sen-tontiae praeposition inter impudiri intell0xit. Quod vero i/iter in illo mutavit, soliortius quam accuratius secit. Quod senim it in V xstat, haud dubio niter i. e. inter quod
327쪽
vulgo et in legitur illo compendio, non mitto Xprimitur. N hoc quidem probaverim quod . V fortasse omnia inserendum esse propter locum XIV. 111 pronuntiavit Fierionim non ad vini stenera Sed ad usum reserendum est Gravius in priore sententia mendum remanet aegre enim Opula caremus, nisi verbis illi si cibus non descendat nova quaedam cardiaci morbi pecies et repetita curatio significatur. Atque id omnino ita se habero Culsi loco III. 19 quom Hard. attulit, docemur. Qui 08tquam aegros post vomitum cibum sumere iussit, si ne id quidem , inquit, ,manserit, sorbere Vini cyathum, interpositaque hora sumero alterum. Quocum ut linius consentiat, vocabulo inter in iterum mutato sic scribe: si d. s. stomachi. dandum Sc quem modo dixerat, vini
si cibus non descendat. iterum Viniis era nec fleri iam arbitror et Si er acuum eorum Sum, . . eorum usum nec fieri et SuperVaeuum S SQ.
Vorba olet qui interpolationi deberi ait Sili. transpositione corrigore conatus est Ianus qui olet. Quod si reputaveris non tantum florem sed etiam oleum odoris Suavissimi osso os XII. 109), facillima mutation Plinii orbaomondari intelliges odor floris oleique somnum facit. 99 in b, bo nol
Vulvae a ventris ueliones sisti de eo elum eius palmam lato dicit); leni cinis ad tormina polus in vino albo, in vulvarum villis efficacis
Ρluribus orbis operditis hanc nuntiationem inquinari
328쪽
128 Liber XXIII conquestus est Sili. scilicet libris SS. tomore spretis. Qui quum non ad sed e tormino habeant, scribendum est:
I . . . . . . eius. it in cini et torminu potus in vino albo in t/lν. v. c.
Vocabulorum acidia multu quae non reperiuntur in cod.a, iterum non neceSSurium St, nam de acerbo malo tantum agitur, alterum ineptum esse iam ill animadvertit itaque optimo libro auctor expungenda SSe arbitror.
flendum ut Vum. Non inspersi Odices habent, sed per se. Contraria Sunt acini in cibo aut potione sumpti iis qui per se bibuntur. Itaque Scribendum est
l. t. S. i. c. a. otionibuS, per Se bib. e. s. c. a. S. a.
b04 122 7 63. de te si eca loquitur). Utile et dee0el fovere earum seminas. Decoctae quoque eaedem cum seno Graeco utiles sunt elpleuritieis e peripneum0niet S. Cum illa coctae torminibus prosunt, libiarum ulceribus cum aeri Silore et .
Locum satis impuditum anus interpunctione mutat, c0rroxii laudabili illo quidum instituto, eventu impro Spero. Duin enim Plinii orba sic ordinat: . . d. earum, Emi nos quoque decocto eodem c. Gro co utiles . e. p. f. eri' pleumonicis ita enim scribit cum ruta cociae et Omnib/ιs prOSunt, lib. ete , Dioscoridis auctoritatem immerito videtur neglexiSSin eaque irimus id dubitasse quibus reliquorum
329쪽
Verborum emendatio tamquam stabili fundam sent inniti 0-bsebat. Qua enim ille I. 133 sic elocutus est: συν myri νιι δε
ἀνεφημένα στροσων στὶν ei κλυσμα, ea Plinius ad verbum eodem auctore SuS XpreSSit cum ulti coctae forminibuSprosunt. Vocem torminibus Graeco στρυνων respondere intelligitur, iam a Barbaro nescio an e Suis Odicibus receptam cocta et omnibus, quod libri nostri absent, Ianus maluit in cocto et omnibus mutare, qua in ad Sententiam apte, non diiudico, unum moneo coctae omnibus vi difficilius in coctae torminibus corrigi. Ita hoc I'linii cum Dioscoride consensu restituto alterum initio loci anquirore lubet. καὶ ις τὰς οἰμηλισεις δ ιμιγνυται καὶ ις γυναικείας πυρίας μετὰ τηλεως η πιι σανχὶς Dio Seori de Scripsit apparot lani rauci montionem a Sili recte ad seminas referri, Ianum librorum IISS. Scripturam heminas quoque recte quidum rostituisso sed malo a seno Graeco seiunxisse. Sequitur tertius utriusque Seriptoris OnSen SUS. 2οῖς Περιπνευμονα χρονίοις Ψύθεσι quae sunt apud Dioscoridum Plinius plouriti addidit. Itaque voce t quae aliis ab os inest mutata levique transpositione facta legimus Utile est dec fovere earum feminas V soque cum Pn Graeco;
decoctae uest D ulit S uni f. h. e. p. Cum ut rel.
Commotae orationi locu non est quae Suppleta ante v. que hoc enim in clibris ruperitur, syllaba mundatur: ea Γ SVS neque cibus cf. g. 13b 36. g. 41 cum libris erusio ut apud Dioscor. I. 1bT, non ceraSa cribo.
330쪽
130 Liber XXIII aSperare e lussina bilem pellunt poli rel.
At quid ait Dioscor. I. 88 8 nempe ρι κουσι παλαιαῖς βηξί; itaque c0pula transposita scribendum est iussim et bilem pellunt rel.
Nuces pSae amTgdalae uni arae) Sanguinem Sistunt eum amylo ei menta, lethargicis et c0mitialibus prosunt, capite peruncto epinyclida Sanant, ae vino Velera ulcera putreScentia, ianum morSu cum melle et sursures ex acie ante solupraeparata rel.
Plura in hoc capito munda intianus deprehendisse sibi visus est, ita tamen ut o suis ipse dubitationibus dubitaret. Is autem quem adscripsimus locus interpunctione correcta cum Dioscorido facillime conciliabitur. βοηθεῖ, ait . 176, . . . reo ἐπινυκτίδας συνοἰνω προ δε σηπεδονας καὶ ρῖπητας και κυνοδηκτα συνμελιτι. Haud dubie igitur Scribi oportet F. . . . . . c. a. e. menta, letharyicis e. c. proSunt C. peruncio, epinyclida sanant e vino vetere ita recte Ian. ex Optimi libris), ι. putreScentia, canum morsus cum melle, et furfure rel.
Nuce a bellanae ... corp0ri et pinguitudini conserunt plus quam si veri simile. Hae losiae rei.
corpori l mouitudini ara , corpori et in pinouitudinisi e corpori et in mouitudinem, quod iam Gron0vio videtur placuisse nam utrum e doleat an retinuat e verbis ipsius non constat in Tum sunt verisimile est est ortae V, verisimile. Tostae , si remisimile. Hae hue di tostae Ti, unde codd. et V inter se e0mparatis officitur: plus quum veri simile Posiae rei. - . 153 cum a V scr. potu, g 1b alterum