Vindiciae Plinianae

발행: 1866년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Liber XXIV. 131item, ut nescio quis apud Daleo qui K odistis n0mino de- Signatur, mittendum esse censeo. g. 60 lepidum Silligit Operarum vitium Sucus feminis Ianus servavit, Strachius D-lidi audacia in sucus seminis correxit Harduini librum neuter inspeXit.

161 9 81. 09 Lenius Sue oleum est ex eadem myrto, leniuSel vinum quo numquam inebriantur.

Dioscor. . bb. . ὁ ἐζ - α Drii δε γινομενος οἰνος κραμπαλος ἐστι προπινομενος. Apud Plinium aliquot verba exciderunt, veluti quo qui se ante confirmarunt.

Qui ad hunc librum a Sili. excussi sunt libri SS. V a d lacunis mundisquo dosormati magnum libri R qu hic

quoque deficimur desiderium movent. Pleniore libro Barbarus usus videtur SSO, cuius copiis caute adhibitis nonnulli loci probabili curto modo restituuntur; atque haud raro vulgatis potius quam Silligi lectionibus ruet adsensus est Ianus Ceterum cod. a Ossian meliorem QSSe conSeO r i. e. Dalocampi M. vel an interdum secutus est Sili., athnsem Luciliburgensem codicem E esse nuper in ephemeridibus a me oditis Eos II. p. 3bi exemplis pr0bari, ptimi codicis a ita similem ut nonumquam praeserendu eidem esse Videatur.

Ita Sili. 0 , cui nunc E adiungitur, rectissime vulneribus sit vulgata lectione anus. At non vulnerum Sed ulcerum nomen phagedaenas esse Plinius XX. 279.

332쪽

132 Liber XIV. tradidit. Distinguuntur autem Dianantia ulcera n utreScentibus, quae . 38 appollantur. Transpositis igitur ultimis

vorbis scribendum 8Se cenSOO ulceribus manantibus quae phastedaenica vocantur, condylomatis, PulneribuS.

Rhagadas sedis i pedum panosque et ungueSScabro emendat vulvae duritias et converSioneSodore, item lethargi eos strumas eum sarina h0rdeacia . . . decocta ad suppurationem perducit.

Omnino Dioscoridos I. 4 cum his verbis conspirat κηρω δε, ait, I a μιγεισα λεπρον μυχst ἀνίστησι, τυ ματ τε στερα καὶ σκληρία δ&κτυλίου διαφορεῖ συνκριθίνω δε ευ' η'εῖσα λεν eo . . χοιρύδας περιρρῆσσει. Vidos de solis lothargicis eum acore quos Colsus III. 20 picis odore ocreari tradidit. Quocum Plinius consentiet, cum ita verba eius distinxeris:

. . OnPer Sion S, Odore item lethargicos

512 41 7 25. Est et pissusphallos mixta bilum in pice naturaliter ex Apolloniatarum agro. uidam ipsi miscent praecipuum ad scabiem pecorum remedium.

Non ea tantum pissa sphalios quae arte fit, sed etiam ea quae nascitur remedii usum praebet. Distinguendum est: ex se ostro quidum ipsi miscent praecise ete.

Gronovium S. I. secuti sunt qui ortus scripsit: odicosa et Dioscoridem . 1 sequi portebat. νυδδες ν τῆ παρατρίς ει umidum illud appellatur; et ultritu trita

333쪽

Liber XXIV. 133

V odoratas in cod. a, et attritu odorotus in logitur. Scribendum est igitur verbis recte ordinati P . e. c. p. n. e fluens et attritu odoratus verrucas pase tollit.

uquae proholis T d. in a lacuna videtur inesse, si modo recto , quod est apud Sili. in a muto Scribendum

est igitur: suitu quoque atque prost. e. a. e. Ita turae pro

67 9, 41. 15 18 Myricen, quam ericam vocant, lenaeus similem scopis Amerini S.

Orationem ita non cohaerer ipse Sili sensit, Ian. iam coniecit, facilius ad sensum ut libri IIS S aeque accommO- datum nam camericam habunt eum ericam a erit: Myricen etiam . . S. 68 ceteri codd. habent ruvis autem auctor, a strat i auctor, nomine quippe proprio non intellecto. Scribo stro vis rasistrulus auctor. S. 13 Sili interpolavit, non correxit Ianus mutilam esse rationem apparet. Talem lacunam S. 2 inesse editore per8peXerunt, quam equidem non post V vocant sed post V aceto ita fero explendam esse e Dioscoridis loco I l4 arbitr0r: ritu cum melle et illita cum ceto ptery Via stanstraena Sque cohibent uno versu XXIX littoratum restituto. S. 94 bitermone non erythro funus Sed erythrodanum Scribendum esse: hoc enim genus et Dioscoridos III. 150 t nostr loco libri MSS. praebent.

nos marinum est Duo genera eiu rel.

Primo vocabulo Ianus lacunae Signum trudenter inp-

334쪽

134 Liber XXIV. posuit quae o proximi nuntiati fine in cibo datum facillimo

sic expletur: Dictum OS . e. rel.

520 105 - 11, 64. de cummium generibus agitur)

. . . Urinnm Cient, maritudine hebetant adstri elis celeris; quae X amygdala amara St Spissandique viribus ei si eastior, habet e Xealsaelorias vires. Praeponuntur prunorum autem et eraSorum ac vilium sideant illitae ei ad Stringunt, . . . pro Sunt et tussi veteri quatuor oboli in muSlo poliS.

Talom locum si libri S S. exhiberent, remedium e coniectura petendum videretur neque enim quae amaritudinus Duque quae cetera sint, facile intelligitur tum vocabuli viros ro potitio valde displicet. Atqui non viribus habent codicos sed visceribus, e quibus iecoris amaritudine XXIII. 12 vulgo lugi ut cod. a auct0ritate confirmari meminimus, adstringi autem viscera XXIII. 39 legimus. Hoc igitur dicit Plinius, renes solvi, cetera Viscera adstringi, vocabulumque visceribus transp0nendum S ita ut pone ceteris legatur. Prunarum autem cummi in amygdalae prae-p0ni quis non miretur, qui XIII. 66 possimam cummim prunis diei reputavorit omnia quae a medicis proponuntur

genera commemorantur, atque hanc pSam Oeem quae eodem

sonsu VI. 12 usurpata est libri praetero omnes exhibunt. Quo ruria mentione facta Scriptor ad amygdalas redit, quas tussi prodesse tradit quatuor obolis in mixto potis, sic enim vulgo et in codicibus legitur . I o musto cogitari nequit, ne de mero quidem, qua sacillima monitati Dioscoridis auctoritate eommendatur. At vero quod apud illum I. 176roetu ex optimis libris legitur με- κρατον ποδ ει', in editionibus Aldi et Asulani μετωκράματος scribitur ManifeStum Ost igitur. in io Grauci script0ris libro quum Plinius in

335쪽

Liber XXIV. 13b manibus Jabobat tandem Scripturam fuisse. Quapropter

scribendum est: - adStrictis ceteri visceribus q. e. a. a. e. visSandique racacior h. e. vires aistem runorum Sic ) proponuntur aut L Pm sum e. c. a. vitium - Siccant L. . . in mixto potis.

10 m 12, 65. Spinae Aegyptiae Sive Arabicae laudes in d0

Unam spinam Arabicam Dioscoridos III. 13 nominat, ito in indie libri nostri boni codice R V a d spina rabica sola loquuntur verisimile est igitur, hic quoquo dueadem Spina agi atque re Vera pinu Arabicae genetivo casus ad habent, additis orbis pinu Aestistia a spinae Aestutiae , V. Sive utrum in cod. Murbaesensi fuserit an a Cornario ad Diosc. l. l. Suppletum, nune diiudicari nequit. Sellico idem veteri alicui grammatico acciderat quod nuper Silligio. 0qu enim Plinius h. l. XIII. 63, ubi de spina A0gyptia verba fecerat, e XII 6 set 2 respexissu putandus est, ubi murram et mastichen in Arabia se spina nasci dix0rat. Illius δενδρον γενοριενου ἐν Ἀραβία ὁμοίου τῆ ιri τιακῆ ἀκύνθη etiam Dioscoridus I. T sentionum sadit. Superscripta igitur in archetypo libro sive glossa sive potius correctura spina Aestyptia fuerat, qua inde in

contextum no Strorum librorum irrepsit.

109 12, 67. 522Ε aeacia e spina lil in Ae plo alba nigraque, arbor ilem viridi, sed longe melior Si prioribus.

Nosci cur librorum SS. lecti Et caciae . . meliore melior e ad meliorem V ab oditoribus spreta sit.

Ibidem. b23 Semen . . . colligitur autumno, ante colle elum

nimio validius Spi Ssatur Sueu e sollieulis aqua

336쪽

136 Liber XXIV. caelesti persu sis in pila lunsis exprimitur organi S, tune densatur in sole.

Ne hic quid om intelligo cur activum spisso ab editoribus neglectum. Sit, quod in omnibus libris S S. reperitur. Fieri nim nequit ut sueus spissotur, postrem densetur at optimo spissandi viros aboro dicitur. Itaque legendum est:

121 - 14 74. de cyn0Sbalo S. euro Spa Sto). Fert et uvam nigram in aeuius acino nervum habet, unde euros pastos dieitur, lota alia vivam cappari.

V. tota eum a Saepius mutilo, non quidem miserim, sed cum verbo proximo sup o toro coniungo. Scilicet nervum qui in solo acino insit, toti frutici nomon odisso ait Pli

nius.

525 162 - 17 s02. id aehaemenide hane raulem regibus Iersarum eo me di aut hibi et .

V v. comedi aut desunt in eodd. Va Α, 00sso obobant in oditionibus. Itona

v. nutem in libris iis dona SS. non reperitur, itaque expungondum Orit.

Tordylon alii semen silis esse dixerunt alii herbam per S . ,Πο si sesilis, octo Hai duinus cf. Diosc. V. iii l. Ν scio quidni , sitis es leo iam h in sextum recipere dubitavorit sil nim herba non St.

337쪽

Liber XXV. 13Teonglutinanda, adicitur de eo et vinum ac mel. . rurSuSque eo quilur in aereo vase ad dentium

dolore . . αποτίθετροι δε ἐν χαλκῆ πυξίδι Diosc. IV. 32, atquo hoc ipsum costitur i. e. coagitur vel colligitur cf. XX. 3 in cod a reperitur. Neque enim vereor, ne V. rursu vulgataloctio dolandi videatur.

186 et 187 19, 120. 529

nihil ompndandum, sed librorum SS. auctoritus vindicanda erit. Ac priuium quidem feni Graeci editores, foeni vel faeni codicos doderunt. De Graeco quidem loquitur Plinius, sed id cognomen, quo S. 184 apposuerat, et hic et proximo enuntiato brevitatis studiosus omisit. Deindo Timon quod in omnibus libris legitur tymon E)ab editoribus in Domion

mutatum est, quoniam illud nomen in indico auctorum non invenerant. Nescio cur Theodoni nomen in sensu proximo superior et XX. 03 illacessitum oliquerint: nam no hic quidem inter auctores commemoratur Scilicet medici fuerunt, quorum remedia Plinius e libro nescio quo cognoverat.

In hoc libro mendando ad eos quos supra memoraVimus libros inde a S. 30 eod. , qui in hoc quidem libro codici a insordum posthabendus videtur in paucis capitibus cod. palimpsestus es sorianus accessit. S. 4-l in chro- stomathia p. 236 sqq. tractavi, in quibus nunc . eum Iano scribi malo ors, b. cum S. I. quadripertitis, S I 4 cum Sili. hullim.

21 3, 6. 30. . nisi sorte confines oceano Britanniae velut pr0pinquae dica Vere.

vel /ti propinquo et roseinque Se 88Or. i. o. velut e rOpinquo, ut XXX. , recipiendum haud dubio. g. 23 cum Vi ac praesens non ud praes n lego.

338쪽

138 Liber XV.

35, 4, 17. Herculi eam quoque adseribunt, quae pollinaris, apud Arabas allere iam Sive altercalagelluml, apud Graec0 ver hy0Scyamo appellatur.

Tribus vitiis locus laborat est enim et mutilus et corruptus et interpolatus. Primum igitur vocabula sive alter-can Venitis quae ut hic et in indice libro I. ab omnibus libris IIS S. absunt e Murbacensi ornarii ad Dioscor. IV. 49, de quo nihil omnino c0nstat, male ill et Ian. receperunt dudum ab arduino expulsa. Nam n Latina quidem Videntur esse. Tum initio quaedam intercidisse Pintianus rectissime animadvertit apud nos illo inseri voluit, ut XXIV. 142. At si v Apollinaris nudo posita non intelligitur quae cum

Horculis contraria e88e videatur, tutius erit praepositione repetita secundum cod. r scribere om/d alios, apud nos. OStremo Arabes Latino loquuntur in septissimo. Vocabulum enim auercum

ab altoreando duci Scribonius Largus compos 181 ab Harduino laudatus his orbis luculenter nos docet Alter qui

biberunt . . mente abalienantur cum quadam verborum alter-

cotione inde enim hoc nomen herba trahit altercum. Itaque non Arabas sed Romanos nominari apparet, neque praeter cod. , cuiu nulla est prae reliquis auctoritas, libri nominaverunt Arbitis habetis, rubilis V R in negotiis agendis quasi rabiosos sive causidicos pugnaciter loquentes, ut est verbis utar. Haec igitur Plinius scripsisse putandus est:

H. i. s. a. qucte sectilinaris apud alios, apud nos a rubulis ulter cum apud T. v. h. a.

532 3T I, 17. 0uippe etiam soliis e0nsia mentem eorrumpi, Si plura quam quatuor bibant etiam antiqui in vinoli tui in depelli arbitrantur.

339쪽

Liber XXV. 139

bibantur deindo arbitrantis, arbitrantes VRd Lacunam Ianus participio recepto recte indicavit, vocabulo biberunt non satis veri similiter explevit. Quid desit, Dioscoridis verbis IV. 6 demonstratur: τοία δε η τέτταο ποθέντα συνοὶ νω ήπιἄλους πυoετους θεραπενει scilicet num serus soliorum. Itaque Plinii verba talia sero misso arbitror: . bibantur et iam rentiqui damnarunt, tribus in vino f. d. arbitranteS. g. 4 cum ut est in ' scribo institur eae cuspide decutiens eum ladio.

43 5,19. 33 hanc etiam praeciso nervos glutinare saeiunt.

Leve sane vitium nec tamen praetermittendum, cum codieos in hoc Θ hae a haec habeant, cribendum SsΘha - lutinari.

. . ab ioc Melampode vale appellatum unum hellebori genus mel amp0di0n Aliqui past0rem eodem nomines invenisse radunt iapra purgari pasto illo animadvertentem latoque laete earum sanasse Proetida surentes quamobrem de omnibus eius generibus diei simul convenit.

Nescio cur do omnibus ollobori generibus simul agendum propterea videatur, quoniam unum a Melampode repertum sit. Scilicet unus versus excidit cuius hoc fere argumentum suerat quamobrem resin portione ilium donatum esse.

48 - ibidem . de hellebori generibus 53b Utraque caule palmi serula et rel.

Caulis palmi non est καυλὸς παλαιστιαῖος Diosc. IV. 148): scribatur portet palmari.

340쪽

140 Liber XXV.

536 49 - ibi lem. plurimum autem nascitur in ele monte et p- limum uno eius loco circa Pyram.

Post v vionte Ianus, nusquam ill interpunctionis signum apposuit, debebat post optimum collocari: μοναχου δε φυεται τῆς ἰτης περὶ τῆν Πυράν, Theophrastus inquit hist. l. X. 0. . Ibidom in vitibus mutare non audeo, polorat ni Plinius apud Theophrastum pro ἐν ἀμπελῶσι legere ἐν ιμπέλοιc.

537 82- Ν,42. quidam cachiam vocant se. uphthalmum .

Codidos SS. o hic et in indico aut calcham aut chalcan appellant, de qua litterarum transposition Schnoidorus V. χρυσανθεμον docte di8putavit cachium vitioso Dioscorides III. 146. Quam corruptolam non erat cur editores probarent.

Scr. Is haρmon, Achaemo enim et apud Theophr. IX. l o in indico schemos. hemos appellatur.

Sic rectissimo ante Sili logobatur, qui praesens tempu8 inveniunt e codd. lorisque scripsit. Miror no auum quidem intolloxisso persectum, ubi do inventione semel acta sermo est, desiderari quod ipsum in Optimo Od. a reperitur.

Nolata est haec eius maligni lus in alia herba maior.

Rocte v. animalis quam a intiano dolori falso Sili retulit. Ian. e codd. restituit, ei / in eiusdem mutare negleXit. g. 10, vereor me Plinii ipsius error quo Gallium pro

SEARCH

MENU NAVIGATION