장음표시 사용
181쪽
. V. 885, ubi Palatini prius quam quicquam conuiui datis, Ambrosianuου recte prius quam cuiquam conuitiae dabis. Quisquam illud ad quoiquam redit. Vetus codex quanto praestet CD libris novo exemplo docet v. 889. Ibi enim hi nimium tinnis non places, illo satis miro errore, ut videbatur, n. t. n. taceS. At pristinae Scripturae reliquias, non errorem exhiberi palimpsestus ostendit, unde restitue: molestus ne sis: nimium iam tinnis: tace. Turbas videtur movisse quod post nimium interciderat iam vocula. Quamquam potest etiam de diversa recensione cogitari in hunc modum: nimium tinnis: non tactar. V. 893 palimpsestus ad praeclaram redit hane scripturam: . . tat quoqui sublivido. Sublimgulo a sublingulus sicut subre-9ulo a Subregulus. Subregido autem habes in inedita libri glossarum' glossa, velut in Ambrosiano B 36 ins sic tradita: dti olosis J Tetrarctat subregulo. V. 901 eum promisisse fortiter dimit sibi in si est, v. 918 stratioticus esse homo cluear iam. V. 933 haec legi:
massister bene repperit Buggeus. Restat iam VOX antepaenultima, quam Super ero Verbi synonymum esse patet. Non
habeo quod omni ex parte litteris enotatis susticiat. Inter N autem et D spatio contineri possunt RΙ vel ELI vel ΤUvεl ΚΙ vel similes litterae.
V. 955 scribe cum A nou prOSNS . . .
In titulo IV, 2 Studemundus Festgruss' p. 56 sqq. dicit ΙΑ post SIM intercidisse. At integrum nomen SIMI A pro
certo etiamnum dispici potest. Versus 959 hanc formam erui e pusillis veteriου scripturae frustulis, quae superiori foraminis margini adhaeroni:
versus reliquiae tam sunt exiguae, ut qui legendi parum
182쪽
gnarus palimpsestum inspexerit non dubitem quin haec ibi scripta esse praefracte neget: nihilo tamen setius recte me legisse persuasum habeo. Ceterum dolose illud eoniectando iam assecutus est Camerarius. CD libri, ubi dolos et ego et hic, cum A comparati docent veteris scripturam dolos ego et hic ita natam esse, ut dolose in doloset corrumperetur, et salso iteraretur, suo denique loco Omitteretur.
V. 960 in PORTAADPROXUMU exit. V. 973 IPSEESSE, quae est sat frequens in palimpsesto
pro ΦSe Sese corruptela. Multo autem praestat quo Palatini redeunt ipset S SGe. Quattuor scripturis a BCD discrepat versus 975 in Ambrosiano conformatio:
in Α est. V. 979 cum A scribe ipse ego sum, adadracmS . . . QuacriSRitschelianum confirmat codex rescriptus, non item eiusdem perforator v. 980, ubi legi:
Ibi cum lacunarum alteram explpant SUM 4tUΤUES, alteram autem videantur certe explere posse USESPE litterae, sic fortasse interpretandum est: Ni uestitu's, es se ovor parietum. Perfossor pro perforor iam Itali correxerunt. V. 987 ex Oho sic BCD) cum Bothio faciendum esse Oh, non eho cum Italia et Camerario, palimpsestus docet. V. 989 in Α talis est:
mutus Palatini. Falso IPSUSΤ Ritscholius et POLYM- Stude- mundus Studiorum I, 1 p. 171. Hobabilior in fine I quam E. v. 1129 purissimis baccheis conformatum sic exhibet
183쪽
172 BONIMEUI RIPAUPERANTIMPROBI AUGENT
Palatinorum Scripturam ita explicaverim, ut alent Ait corruptela uua eum emendatione Servata, rem meam autem et mali glossemata ad me et improbi spectantia. Augent, quod oppositum Verbo pauperant, bene dictum est eique alunt minime praeferendum. V. 1158 Muelleri emendationem iam diem multum GSe ... palimpsestus confirmius.
V. 1179 scribe cum A sanein retis' itemque v. 1l82n in malam crucen u hoc enim loco EIN ex EIIX natum. V. 1187 eum in Α haec mihi apparuerint p. 419, 5 sq.: QUIDDOMINOQUI NIΑ - -
ad lacunas autem explendas optime quadrent DSOM stTISMEAQUIDEMΚΑECΚΑBEO litterae, palimpsesti recensionem patet quid socii omittere. V. 1l91 quoniam post parvulam quae ΚERCLE exeipit
lacunam sequitur E litterae caput illique lacunulae bono respondeat V litterae spatium, scribendum propono: r Fonde, obsecro hercle t ero scrio hoc quod te rosso, quae Verborum collocatio quam sit commendabilis non est quod moneam 'Τ).
Versus 1204 in palimpsesto pessime habiti sicut paginae 420 versus 1 - 13 omnes) haec enotavi: ------ N SMEDIΤΑΤUMMAI EST ubi prior lacuna circiter 10 litteris minor quam qua ΝΟΝ -
ut vid0atur SYCOPΚΑΝΤΑ omissum fuisse, altera autem non UGA, sed UGΙ litteris par est. V. 1222 eum A scribendum hiscis te hau sinum moriri . . V. 1234 cum in fine I certissime apparet, scribendum
eSSe apparet: Sequere tu. nunc ne eXpectetis, dum huc uia redeam domum. 27) Idem coniecisse Muellerum Nachtrivio' p. 140 ex Lorentiinppendice nunc demum video.J
184쪽
V. 1291 Ritschelianum SEDILLI errori debetur; legi enim p. 397, 13: SEDMEΚOCUO-. Ceterum Palatinorum
memoria sic videtur diseribenda: Sed hoc me uotat uim Facere nunc, quod fero: Si qua in hoc spes sitast mihi. Parum successit Ritschelio v. 1295 lectio. Ibi ego ita:
Anapaesti esso videntur: cur ollo adflicter 8 n quid dii, madim, in os igitur mi ebrius inructas'. Paginae 398 exemplum Ritschelius dedit in adnotatione critica. Quocum confer Ais nostrum hoc: ΡSEU
185쪽
Novae lectiones sunt ut taceam de locih minus memora
ut videtur certe; 19 QUICQ'. V. 5 cum lacuna IBETPERGINI litteris expleatur, in Α verba aliter collocari videntur: certe nullo modo dubitabilis est exitus RUCΤΑREΜΙΚΙ. V. 11 soli servati DICE litterarum pedes perpallidi sunt neque tamen dubitationi obnoxii. V. 13 SIM lacunae explendae sufficit. V. 16 post E locum habet CTAR. V. 18 post ΚΑΕCFACIpraeter T nihil videtur secutum eSSe.
V. 1322, ubi Ritscholius falso TERGUM, palimpsestus cum Palatinis consentit, nisi quod recto UMERUM pro hu-mm ι. Idem v. 1317 QUAESSO. V. 1317 ΚΙNC ut Aeidalius, v. 1333 NECEGOISTOS, v. 1334 SI ut Itali.
CAPUT XII. Stichi loetiones Ambrosianae.
Sticti I, 1, 7 7) adsies ti m Ritscholius duce Ambrosiano, in quo dicit fortasso etiam ADSIDEDUM legi posse. Atque
ita cum re vera exhibeat eodemque Palatinorum adsidet mredeat minimeque repugnet sententia, reponendum est illudodside n/.Ιbidom v. 8 SALUINE probabilius in Α legitur quam SALUENΕ. Loqui de re uiri. n Salii e δ: se. viri. V. 44 recte Ritscholius SΙΤ legit, falso Geppertus p. 54 SIC. Item v. 59 et 73 lectiones Ritschelianae ΚΙS et TE,
non Geppertianae ΚIC sit ΤΙ cum ipso codice congruunt. Ceterum v. 47 post ΡLACET personae spatium palimpsestus interserit, Omittit autem v. 9b ante MOREM. V. 89: Is est ecastor: si Pre aduors-ι hominem occupemus osculum. Nomini scripserunt Dousa et Scaliger, comprobat
Sat difficilem lectu paginae 279 versum 19 I, 2, 67
quamquam non prorsus erui, plura tamen mihi quam
186쪽
Atque quod poties exhibet palimpsestus, eam leVem eorruptelam esse puto pro potis, quam formam iam Scaligerrestituit. Post Ν videbantur velut OS vel EC, ante UT praeter Τ 3 4 minores littorae locum habere. Hinc unum paene pro certo concluseris, iam in A et BCD librorum communi fonte Versum corruptum exstitisse. Si autem in Α olim fuit
quod sane sat esset mirabile - , corrulitelae originem ita quispiam explicaverit, ut mulier esJ tamquam interpretamentum Nos voculae adscriptum, postea vero in ipsum versum intrusum aliud quid, velut penitus, expulsisse censeat. Unde eveniret haec Versus Scriptura, ut neminem fugit, perquam dubitabilis: gui solis nos penitus uitare, is uitet: ut cotidie . . . Ceterum utriusque recensionis archetypus in versu qui sequitur quoque
corruptela videtur inquinatus fuisse: logi enim in Α ΡOSΤ-ΤRIDIE, quod item vetus exhibet. V. 152 Ritschelius scripsit si quae forte eae Asia nauis M i eo aut hodie uenerit, secutus ut putat Ambrosianum. At is non EOAUΤ, sed ΚΑUT exhibet, quae est falso aspirata aut particula, ut nihil medelae ex palimpsesto peti possit. Ceterum v. 150 ΚΙCARCESSITO idem.
V. 190 Ambrosianus dicitur eandem cum Palatinis corruptelam cenam foris traxisse, cum recte C ΕΝΕΜ FORIS Ox
ptum est. Num alterius vocis tertia A littera item ut prioris N puncto deleta sit, nunc discerni nequit ob eius loci desectum
membranae et superinductam novam scripturam. Ceterum
Gepperti par sit, quod ut in textum recipiamus ille suadet, vel certo talium in -ssit formarum usu reicitur. V. 214 planissime CONTENUUM: cf. contenere', coniecere', 'confecere', sescenta id genus alia. V. 228 seribe strigilim' cum Ambrosiano.
187쪽
- 176 V. 255 Palatinorum memoriam inmm ut iubste mutuum nobis dares versus ostendit laborare corruptela, quam hercle inserto Pylades, addito tu Ritsclielius sanandam putarunt. Succurrit egregis Ambrosianus, in quo Ritschelius IMMO . .
At accuratius contemplatus paginas 73 versum 6 mox in-
tolloxi ΑΒΤΕ legi non posse, sed pro si potius S scriptam osse. Qua littora duce VOBIS ante MUΤUUM apparuit. Atqus UOBIS voci sine ullo dubio praecedit A sique UT
litterae, quarum tamen prior prorsus obtecta, altera autem potest sane quamquam minus probabiliter) E vel I sesso. Unde evadit scriptura ob congruentia inter se uobis et nobis commendabilis haec: Ιmm6 ut a uobis mittuom nobis dares Versus 271 lectionem neque Ritsclielius neque Geppertus p. 51 eruerunt. Uterque enim eius principium cum Palatinis conge tire et in medio versu ATQUEPICΤURA ΡIC PUΚΑGeppertianum typothetae error esse videtur) Scriptum putavit. Quod contra sic ego legi: STATUTFACΕΤΕΑΤ-QqIΤPICTURA ASΤΙΤΙΤ, ubi stat aperte e Sat corruptum. Itaque Ambrosani recensio ad
Sat iis faceted atque ut pictura ustitit. referenda sit. V. 288 admodum turbatus est dum in Palatinis tum in palimpsesto. In hoc autem, ubi Ritschelio LUBENTE apparuit, ego LUBΕΝΤΕΜ dispexi. Itaque quidnam Pinaeium laseisibundum tam lubentem currere A, quidnam dicam pinacium laseivibi dum tam iubenter currere Palatini, unde cum Scaligero Ritscholioque quidnam dieam Pisaeium tam lua mulum currere Z restituens tam lubente'n vel tum lubenter glossema δ' )ita explico, ut adscriptum id esse censeam, quando tiam anteliaeatim sim nondum intereiderat. V. 291 Ritsohelius DONA QUE, Ogo DOΝΑΑΤQ aut - quod fortasse pusillulo veri similius - DONAMu , qua
28 Cf. v. 285: curre, ut lubet.
188쪽
in scriptura nescio quid lateat nisi corruptela. In versu qui sequitur non discrepat Ambrosianus a Palatinis, qui ct go nam. V. 296 Ub deis muta in a deeis: sic enim palimpsestus. V. 302 EDISSERTUM A habuisse probabile quidem est, sed incertum, cum p. 274 v. 1 post QUIN dividatur reliquaque Versus pars ita exhibeatur v. 2, ut anto DISSERΤEMVsil DISSERΤΙM et lacuna hiet et nova scriptura Veterem obtegat.
Titulus scaenae secundae actus secundi est PANEGYRIS
PARASITUS. V. 327 salso omittitur, v. 330 post NOS) recte interponitur perSOnae Spatium.
Non commemoro pluribus locos, ubi Ritschelium fugit palimpsesti scriptura PINACIUM, velut v. 330 et 334. Peraonae spatium omittitur v. 332 post PINACIUM, ponitur v. 334 post PROPUDIOSE, omittitur v. 335 ante ROGAS. Mea versus 340 lectio hasio ost: ΑΤEGOΡΕRIICUIMEDULLASLASSITUDO PERBIBIΤ. Quam si cum Ritscheliana contuleris, videbis inter ego et cui nihil interesse praeter sequi, cui scriptum non quoi, lassitudo non sequi cui voculam, medullas exhiberi, nihil interpositum inter lassitudo et ser- bibit. Sintiliter versu qui sequitur Ritschelium non mitiusquam Geppertum latuit collocari MISEROCUI, scriptum esse
sunt librarii. V. 348 sqq. quaeritur utrum aranearum an araneorum probetur. Atque Nonius masculine vel neutre exhibet araneo= um et eom ι, illud Palatini quoque, qui tamen earum et v. 350 illas. Palimpsestus Nonii auctoritati accedit
v. 348 ARANEORUM hubot, v. 349 EORUM veri similius
189쪽
legitur quam EARUM, v. 350 ILLOS scriptum esse iam Geppertus p. 42 ') narravit, v. 355 ot ARAN EOS sit ΑΒ Α-NEAS legi posse adnotavi, v. autem 349, ubi in Ρalatinorum misera fulsebunt videbatur latere miser algebunt, exhibet MISEREALGEBUΝΤ. Ceterum glossaria quoque docent
fluctuasse Romanos inter aranea et araneus et araneum. Philoxenus enim p. 17, 55 αranea et araneum ζ αραχνη; idem p. 17, 57 araneus et αραχνη , Placidi p. 27, 13 librorum pars: oici ela: araneorum gemus, guod volam lucet. Cum Α scribe v. 349 omneis tel , V. 356 negotiossam, V. 363 cutissa, v. 364 semetu Palimpsestus enim SEMEL volSIMEL). DEICIAMQ in excitatorum versuum primo etiam
V. 351 CAPELLAS, COPIAM et extrema Versus VOX non ECFERO, sed EGOFECERO, quod recipiendum, V. 352NASSIΤERNAM eum Festo. V. 365 EMARI
V. 371 Ritscholius duco glossario Plautino pro interim emendavit interibi. Confirmat palimpsestus, idem exhibens. V. 372 sit 373 neque Ritschelius neque Geppertus p. 52 et 47 verum viderunt. Scribendum est cum Ambrosiano illo loco ESLOCUΤUS, hoc sic: uenit, inquam. n tutin .sus issum uidisti8 lubens. V. 376 Ambrosiani scriptura est ESTQUIUENΤREMUESΤΙΑ, quo redire iam int6llegis Veteris codicis equi ... Nihilo autem setius corruptela latet, sicut hiatus docet. Con-Venienter versus proXimi Verbis ac utabo regis scribo: lunam svir rumgue multum. π ersi qui qιmirmn uestiam. Do v. 378 vide supra p. 162 exposita. V. 387 in solo eodice deleticio servatum cum talem legisset Ritschelius:
cancellos addidit suppletis vocabulis spes et utero famem, pro aliquando, cuius litteras extremas tres incertas esse adnotat, aliqua me poetam dedisse suspicatus est. Mihi haec illio
paruerunt: 2s) Egregie tamen fallitur ALIQUI cum spatio ante Α legens, ubi recte iam Ritachelius ITIDEM.
190쪽
Recte igitur Maius aliguando legit ac cancelli removendi sunt.
V. 388 EI et ita scribondum) sit 389 REUORRAM sicut Palatini, 391 GAUDEANT sicut Pius.
V. 394 doleo quod enucleare nequivi, quid tandem in codice seriptum esset. Post SIMITU autemse qui M litteram iam Geppertus p. 43 vidit: eundem tamen aiebat legentem pro certo contendi potest errare. Enotavi hanc versus for
Luderet qui haec e SIMΙΤURΑΙΙEBATILLE: λ=no uenisse eum simitur aliebat ille esto huc citus corrupta esse putaret. V. 396 vulgare dicendi genus, ex quo apud posterioris aetatis Acriptores iubere verbum dativum adsciscit, duce Ambrosianae recensionis auctore hoc loco sicut aliis ad ipsum Plautum refertur: habes enim in palimpsesto i intro non sicut Ritschelius legit i i int= oJ, Pisaeisi,ne iisbe famulis 1 em diuinam mihi apparmi scriptum. V. 400 Palatini ibo intro ad libros et diseam de dictis anesioribus. Ibi Ritschelius ad logis quod coniecit comprobandum nihil adminiculi derivare potest e palimpsesto, in quo item DICΤIS scriptum sit. V. 420, ubi BCD quam 1nultas tecum miserias mul-esiuerim, in Α extremam vocem Ritschelius legere non potuit. Est autem ibi quoque MULCAUERIM. Ceterum non debebat omittere hunc locum Deuertingius ad Ρlacidum
p. 66, 22: mulcantem aerumnas: mismae uiuentem; aerumna est miseris. Quae glossa quamquam ad Stichi versum defendendum aptissima est, tamen nemodum mirum hunc amilcandi verbi usum explicavit.
V. 422 ELEUI KERIA CAPERE palimpsestus, eodemque
Ρalatini redeunt. - De scribendis versibus 427 429 psrdifficilibus et in solo A servatis nondum mihi constat. Omnium autem exitus erui: v. 427 EXPEiu Ritschelius: 'APIDI-, Gep