Analecta Plautina

발행: 1877년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

180 CINUO ); v. 429 NIKILMOROR Ritschelius:

ΝΙΝ LMORON , unde verum ille iam divinando assecutus est). De non minus difficili loco v. 441 sqq. , ubi plura legi quam Ritselielius Geppertusque, denuo inspecto

codice agam.

V. 449 neutra lectionum Ritsclielianarum recta, Sed

potius haso: INUIDIAMINUENΙΑΜ, quamquam paenultima

littera adeo incerta, ut ob spatii angustias Vix videatur posse locum habuisse. Multo melius quadraret E vel I. V. 465 restitue te nunc, cum A quoque sic collocet. In palimpsesti pagina 284 solito frequentius in emendandis librarii erroribus versata est manus correctoris cuiuSdam, quem diversum statuo esse ab eo, qui alibi eadem opera fungitur. Litteras enim exiles parumque accurate pictae et Scripturae novae eX parte ita comparatae, ut eum qui addidit hominem sat indoctum arguant. Neque enim ille intellexit v. 471 renem illi aput ter aut lubente me he=wle facies V. 474, et invecta in V. 478 quaeritato pro quaerito forma VerSum plane pessum dedit. Quae autem ex his additamentis Ritschelium et Geppertum fugerunt, haec sunt: V. 471

littera supra scripta quamquam discrepat a forma in proximo adhibita non fuisse tamen videtur alia atque A: num sorte

vol - PLANILOQUAR scriptum est, ut saltantur Maius et Geppertus p. 48 ΑGE legentes, egregie autem erret hic, post AGE ullam litterum sequi neganS.

V. 488 ACCUMBERE Ot 489 SUBSELLI ut reliqui,

490 AEEI, 493 ACCEPI cf. p. 175 huius commentationis).

30 Lacunula post LIBE membranae vitio debetur. - Ceterum v. 476 GRAUARI planum est.

192쪽

181 V. 501 ego sic legi ab initio: QUAENPΑΤESΤDECIES,

ubi quid tandem lateat nescio. V. 509 Ambrosiano duce scribe: nunc, quoniam mihi amicum euerior c e ,. credetur tabi. Recte Geppertus quoque p. 43 quoniam, minus recte ut videtur idem teaminium: quamquam in QUONIAM MIΚΙΑMICUM, quae est mea lectio, concedendum perobscurum esse MIKL

in versu qui sequitur palimpsestus Bolliti tu confirmat. Versus 520 hanc formam erui: UTCUIQ ΚOMINAEES- PARATASΤPERINDEAMICISUTITUR. Itaque verum vidit Bitschelius, Cliarisio duce apices palimpsesti sic ut ex eodem ego dedi interpretatus, plane contra fallitur Geppertus p. 48, PROINDE AMICISUNTUSUI legons. Qui errat quod ait

nunc sane extremas tres litteras non iam apparere, eas tamena. 1847 legi potuisse. Omnia nempe ea, quae Geppertus Obiter ut videtur illo anno palimpsestum percurrens enotaVerat, postea autem Mediolanum redux non iam reppererat, dum absit temporum iniuria intercidisse opinatur. At mihi persuasum est codicia condicionem his post Maium Ritscholium Geppertum armis non adeo mutatam esse, duo scilicet si exceperis: locos post illos medicina chemica donuo oblitos, et folia versusque tam misere SerVata, ut quicunque ea inspicit non possit vitare novam membranae particularum iacturam. Ubicunque igitur hodie membrana exstat neque ea laesa est novo liquore, omnino non habebimus rationem Gepperti a. 1847 supplementorum'.

sufficit. Mihi quamquam fere AESΤΕΤ locum habere visum est, tamen aliud quid latere suspicor. In fine res t e lahat utrique recensioni commune et bene dictum est: nulla igitur hoc loco glossematis suspicio. V. 523 Ρalatini a domo, Acidalius domo: et ita Am

brosianus.

V. 524 a palimpsesto est omnino abesse Videtur.

193쪽

182V. 525 absentem BCD, AP vol AB-)SENTE recte A.

V. 526 in Ρalatinorum recensione offendit coniuncta cum correptione u 0que significatio insolita vocis erilis genitivum adsciscentis, ut sit liber, inmunis. Ob id exilem Ritscholio suspectum. Nihil novi adfert palimpsestus, qui plane cum BCD consentiat.

V. 530 Gepperti p. 52 QUI falsissimum: ego enotavi QUOD. V. 531 KODIEEXONEREMIISΝΑUEM scriptum est, ubi coniunctivus s oneramus BCD) vide num ei quod in proximo sequitur ONEREMUS debeatur. V. 534 MODOINI RO A quoque collocat, v. 535 ΑΤΤΕ,

P. 150 his locis palimpsesti scripturae nondum notae cum Palatinis consentiunt: v. 539 additum a Ritschelio nunc non exhibet; v. 543 CAELEPS sicut BC; v. 544 PORRO ut B, non obsecro ut CD; v. 545 ESΤΑΡOLOGUS. V. 547 scribendum cum A: ego tibi meam filiam ... pro ego meam tibi stliam ..; minus enim hoc quam illud ad usum Plautinum quadrat. Contra male v. 548 palimpsestus absteomittit.

V. 548 AEQUOM, v. 551 INQUID.

Ad v. 583, ubi e Pamphilipyse o spes Palatinorum Scriptura Ritschelius effecit Pamphile, o salus mea squam coniecturam nunc ne ipse quidem tueretur), de si haec adnotat: SPES in Α quoque est, in quo ea uox prima est paginael 167J'. Fugit sum ibi O SPE SMEA ita scriptum esse, ut O litteram praeter morem a reliquis distantem addiderit corrector. V. 585 mihi visus est Ambrosianus REDIISSE exhiboro offame, salve Pamphilo tribuere: quamquam sat dubia lectione. De v. 587 Studemundus apud Muellerum 'Nachtrage

p. 144 adn. 1 recte rettulit, nisi quod MEILLE scriptum est quemadmodum etiam Geppertus p. 45 legit), non IULLE. Versum 589, qui in BCD totus Epignomi est, ita hunc

inter et Gelasimum distribuerunt, ut Camerarius amboS . . uocem, Gruterus autem illud quidem ambos . . uocem alterum

194쪽

- 183 dicentem sacerent. Verum vidit Gruterus, cum haec sit eius in Α specieS:

. . . . .

Duorum qui secuntur versuum in solo palimpsesto Servatorum lectionem non mediocriter promovere potui. Enotavi autem haec:

ubi ADME etiam Geppertus p. 45; recto Ritschelius SCIT ' 'U ' S, falso idem et Geppertus l. s. s. SCIΤIUST vel SCIΤIUS: ceterum neuter ΙΝUΙΤΑSSEMDOMUM vel SED. De supple- montis cogitavi multis: evidens D mdum repperi. Exhibet sano A quoquo QUINTUSTANS, sed TU corrector punctis longiusculis delevit. V. 597 tibi a palimpsesto abest: neque tamen, quodecogitaverit quispiam, praefigitur sicut in D factum est) versui qui sequitur. Is enim talis p. 168, 1:

. . . . . . .

CENAMCOQUIIbi vides initialem esse paullo maiusculam, ut in principiopaginae; deesse n post cenare itemque post censes; addi ΤU, quod omittunt Palatini. V. 608 ita in si scriptus est:

Non recto igitur Ritschelius ΤΑΝΤOOPERE; nihil spatii anto IUBE. NEΝΕΒΙΤΑΤ quamquam non prorsus certum, proba bilius tamen Geppertiano p. 52 NEREBIΤΑΤ. Si recte ego legi, ne errore duplicavit librarius, ut Camerarii emendatio

confirmetur.

V. 612 supra II in PROXUMO scripta est L cuius forma iod litterae sat similis.

195쪽

184 V. 615 talom legi: QUIDAGISGELASIMEORATORES-

non ΚΙ). Versui 623, cui restituo formam CONTENUO, praefixum est σφιεῖον - -, quod quid significet me latet. Acrius intenta oculorum acto perspexi veram tertii v. 624 vocabuli scripturam, quam neque Ritsclielius neque Geppertus p. 54 enucleaverunt. Est autem illo locus talis:

DIXT EQUIDEM , ubi DIXΤΙ vidos factum sx DIXIS, Slittera lineola squae num altius pertineat obtectio lacit ut discerni nequeat) deleta, Ι non Τ) supra posita, I ante S in

Plano errore librarius v. 625 DIEMMORΤALES dodit pro DIIMMORTALES. V. 632 st 633 Ritselastius e Palatinis et Ambrosiano

composuit, cum Singuli Versus in Singula recensione exstent hi:

BCD : iamne abisti gelasime uide quid es capturuS consilii

Palimpsesti scripturam eandem quam nos eruit Studomundus

Studiorum I, 1 p. 208, nisi quod CARO legit pro OΑΡΤΟ.

Visum est autem nobis hoc quoque locum habi re posSe, atquc Ρ littera adeo melius quam R ad servatos apices quadraro. Quos etiamsi rectius ille quam ego interpretatus est, tamen non dubito quin ita ut legere mihi visus Hum scribendum sit. Non sequor autem RitSchelium utrumque Versum recipientem, Sed statuo eOS unius diversam recen

non neglegendum quod expuncta est UΤ particula, quam in Palatinis omissam coniectando assecutus est Acidalius. Fortasse delevit qui inspexerat codicem Palatinorum recensioni similem: ad sententiam enim patet eam accommodatissimam eSSe

196쪽

atque adeo necessariam. Si recte RE legi, librarius syllabam errore duplicavit, ut Aescelities. Peccavit idem v. 639 ONE-RADO scribens. V. 682 in palimpsesto hine omissum et ADUENΙΕΝ- ΤΕIS scriptum est. - Scaenae quae sequitur titulum erui hunc:

Laceratissimi v. 691 has enotavi reliquias:

2 l. c. 4 l. c. 4 l. 7 7 7 p

OLE IN LI I LOCOM Ibi si recto legi littoras sextam et septimam, de trulleo quispiam cogitaverit. V. 692, ubi Palatini iusto longiorem exhibent versum sat est sertio homini modeste melius facere Sumptum quam ampliter, nihil medicinae assert Ambrosianus, ubi haec videre mihi visus Hum:

Quid si hoc SΑΤΙS undo latius pullulante corruptela laetum sit Palatinorum sat est) natum ex STIC. nota 2 Satest deleto versum bene fluere etiam Lomanus vidit. Meliust pro melius scribendum non est quod moneam.

ut Palatini. Raro accidit ut verborum qualis in CD est ordo comprobetur, qualis in vetere codice refutetur palimpsesto. Cuius rationis exemplum habea v. 701, ubi temtin hoo B, hoc tecum AOD. Non mediocris laboris fuit paginas 156, 13 ot 14 v. 699 lectionem eruere, quae neque Ritscholio neque Gepperto feliciter cessit. Est autem haec:

Confirmatur igitur quamquam alio loco) Ritscholii his

supplentis emendatio; rectum - licet non sufficiens - Rit-

Oxhibere.

197쪽

CAPUT XV.

n O Vae Scripturae βλ). Fabulae versus: Studemundus: Codices:

argumenti v. 1 Tres res D oum spatio initiali

31) Non commemoravi e in codicibus pro ae Scriptum, cuius scripturae aliis locis diserte mentionem sacit Studemundus, aliis non item. Neque correxi quae corrigi possunt in adnotata D libri discriptione, quam ut nullius utilitatis omnino omittendam censuerim. Denique non amplius haesi emendans tamen quae nominatim affero) in accuratius discriminandis secunda et tertia Ursiniani manibus, quamquam in ea re satis sane difficili et non nunquam adeo incertissima saepius errat Studemundus. Id quod vel inde plane apparet, quod eam manum, quae titulos scaenis praefixit, in priore sabulae parte Bb, in posteriore autem De Rppellat. Hanc nos constanter De nominavimus. Usa est autem eadem atramento paullulo lividiore quam prima - D a , cuius color ad flavum propiusculo accedit. Scripsit ut iam dixi titulos, raro in contextu versata. Db ipsos poetae Versus correxit, sed ita, ut saepe a Da D), Saepiuscule etiam a De aegro discerni possit. Undo Db hio illio nihil significat nisi: illa manu correcta similiora esse Da quam D c. Fortasse Db ipsa est prima manus, quae scriptum codicem relegit et emendavit. De Dd vide ad III, 1, 8. - Nescio - ut hoc addam - quanam de ratione Studemundus personae notas in B exstare testatus sit, de ipsis autem earum litteris graecis tacuerit. Neque vero nullius est haec rea momenti. Unde enim, illo modo si adnotatur, disci potest in scaena IV, 3 veterem codicem ancillarum verba aliter distribuere atque Spongelium et tres ibi, non duas ancillas discerni Sunt autem earum notae r ε Θ, quarum prima praefigitur Verbis erae . . dedit v. 26, secunda usu venit in V. 15. 17. 18. 25. 29. 30 ante supposivit, atque inusitata quidem forma E, cum soleat alibi ita potius scribi: e), tertia in v. 16. 22. 23. 27. 28. 30 ante sibi . 36. 41. 48. 62. Ceterum ubi servatae sunt aliarum personarum notae, Diniarchi λ est, Calliolis B, Astaphii E.

198쪽

1 Perparuam

19 citius I, 1 titulo ADVCodices: PROLOCUS, BP liter parma P a rubricatore adli., et p ante er erasast Boicius BDV men o A ante DV addidisse

manum recentem docet cum atramenti lividit solde splendentis color, tum insolita A litterae forma quae ebl A, non AI D

absqabsq) absq est absqui, non

iracundiae iracundio B

DV litteris A praestetit 16

rete

Piscis Diseis B33 aliquod aliquod Da eae aliquot

quoniaquonia D

ae ut videtur de as dubitari nequit

amare amare Da eae amore

commenta ancon menta BConmenta'

melius meus eae melius, ii man. res.

commertium comertium D

2, 10

SRUSeruare.

um Sum

staret Stud.J post disciplinam pm sonae spatium

otiosius D

malegerentis malegerentis, m eae in facta, m

pecuaria priore pecuaria priore a G u facta Baia e corr. facti Ba

199쪽

Fab. Vers. : Studemundus: a Codices:

I, 2, 46

copiae hie .

agere agere Da, agere al. man.

recepis tu recepisti D

II, 1, 1

Proteram Potera Da, Protera Dc ut vid.

pecus pecus, u litterae mine parte eae

conpositas conpοSitOS, OS G us, Ba32ὶ Propius hoc quam illud ad vorum accedit; ELIC enim ex HIC

factum.

33) L inguis dubium non est. Additus a rubricatore color effecit, ut A esse videatur. Sed plane diversa A littera in proximi versus principio Amantis).

200쪽

Fab. Vers. : Studemundus:

52 quisquam 62 potest 63 ceteris 64 uide Du, uidi Db65 eram

3, 1 iscis IM, DPiscis Db10 otia 16 quasi 17 perdiuinant24 luculenta4 titulo PRONESIUM 4 qui ue7 D sost salua in

erium, R e m r., fortasse e c, Discis Da, in margine interuλre neque in eadem μ orsus Vitaea

etia D quasi, ν ima liti. u vel i, Dpre diuinant Bluculenta, prioris i pede e corr., altera eae i, Da

D ante Phronesium in marss. eater. didit Do idemque eandem litteram prius in v. qui antecedit post hercle additam delerit

animo, a, eae i τel n vel m, Da 34 Studemundi adnotatio significat: utiis ex uiuis puncto addito

correctum.

35 Dc dubitasse videtur, utrum Piscis an Discis supplendum

esset.

SEARCH

MENU NAVIGATION