장음표시 사용
41쪽
non absimili fortasse ratione in Menandri tabula colocatum erat, quam qua in Truculento exstat I, 2, 62 sq.: A st. Dum vivit hominem noveris: ubi mOAuost quiescas; Τe dum vivebas noveram. Di. An me mortuom arbitrare γes ibid. v. 72 Sq.: Di. Non hercle ego oppidot' ') occidi: sunt mi setiam fundi et aedis. A St. Quor iJbsecro ergo ante Ostium pro ignoto alienoque' adstas 2 Quae autem in Truculento post verba An me ni tuo arbitrare Z in secuntur in libris:
Qui potis festJ amabo planius 2 qui antehac amator Summus Habitus si est CD) .istunc ad amicam uerius uerimonia
referre, in eis Camerarius meras que=ήmonias, nunc pro rati ne Spengelius, deniquo de iis endi pro resim endi verbum Κiesstingiust. S. S. P. 625 certis rationibus restituerunt; sed nec hobitus nec refer res sit erres Κiesstingius) quem iam Muellerus l. s.
Ac si cui argutum illud, quod ex proverbio de quo agimus inesse possit sententiae, Euclionis ingenio non satis convenire videatur, quam Utero loco proposui scripturam etiam simpliciter accipias licet..58ὶ ego oppido praeclare supplevit Muellerus l. s. s. p. 68l totus Berghius i. s. a. p. 102, esto omnino Brixius Epist. ita SDeng. p. 8 ΔΗ- sentiente Κiessi ingio l. s. s. p. 626ὶ cf. Aulul. III, 1, 5: totus dialeo atque oppido perii. 59) Sed non modo quem Spengelius attulit similis est Pseud. v. 248: Mortuost qui fuit, qui est is vivost multoque qui ibid. v. 309 sq. insequitur similior: Atque ego te vivom salvomque vellem. I's. Eho an iam mortuosty B. Vtut est, mihi quidem profecto cum istis dictis mortuost. Ilico visit amator, tibi lenoni supplicat, verum etiam ipse M nander iii Epiclero eadem ut videtur ratione usurpavit: Tl h' ovvεκpoc ura06υ, 6που τ', rvtvτεc-οὐδἐ rv.
42쪽
a. p. 615 reprehendit coniunctivum recipiendum esse puto, sed:
Qui potis amabo planius 2 qui antehac amator Summus Habitast, nunc ad amicam meras querimonias deferre β')l Sed ideo hos vorsus exscripsi, quia ad novam tractationem nos perducunt. Etenim ut ea quae ex incertis Menandri fragmentis attuli ipso concessi plus minusuo incertum esse num forte ad Plauti fontem pertineant, ita certa Sicyonii vestigia apud Alciphronem ex Truculento deprehendisse mihi videor.
Nam in Simalionis Petalaeque mutuis epistulis I, 35. 36)
non modo Simalioni eadem cum Diniarcho condicio est, To
TOUc ευTυχεcTεpouc θεparraivibioic orrobυpεc0ui I, 35, 1; ei. 3): sed in Petalao epistula tam multa cum Truculenti locis concinunt, ut casui attribuere nequeas. Ac primum quidem ad Verba qui ante o amator summus Habitust, nunc ad amisiam meras querimonias defore accedit: bε η TuλαiVα 69ηvoebou, Ουκ cpacriiv Ρorro cum versibus I, 1, 3l sqq.: Priusquam unum dederis centum quae poscat parat: Aut altrum periit alit conscissast pallula' ), Aut empta ancilla aut aliquod vasum argenteum Aut vasum alienum raptum aut cleptus lectulus μη)60ὶ Nimirum infinitivus est exclamationis quem non miugis opus est exemplis illustrem, quam quod eum' pronomen post enuntiationem relativam omissum est vel quod Astaphium non ipsum adloquitur I iniarchum, sed per tertiam personam de praesente verba facit. Quas autem Ssyffertus Philol. t. XXVII p. 46 I ac Muellerus l. s. s. cs. Nachir ' p. 19) mutationes protulerunt, iam ad irritum cadunt. 61ὶ CL Κissalingiua l. s. s. p. 617, Μuellerus l. s. s. s. 610. 62ὶ In codicibus cum exstet aut Masum ahenum aliquod aut electus lectus CD) laptiles cum Goellero transposuerunt aut aliquod v. a. Sed consideranti ceteris huius enuntiationis membris sua quibusque verba
reddi ob ipsam repetitionis molestiam saliquod di aliquod i aliquid) verisimilius erit pronomen malo suppletum verbum expulisse. UndΘ raptetιm scripsi coli. Ρsoud. v. 655 sq.: Hostis viros rapere soleo eae aciae eae hoc nomen mihist. Pol te multo magis opinor vasa ahe aedibus. Vi-
43쪽
i, 2, 79, ubi cum dudum conioeissem Amantis si qui non danunt, non didici b at o lur e cs. p. 10 sq.
confirmari haec mihi quodam modo visa sunt Alciphronis loco: εrib bt dv μη Tic o bibouc πε iunciu To καλOV. Iam vero audeo Vel propius ad haec verba accedens pro fatulari
Amantis si qui non danunt, - non didici fame faro1ril CL similem traiectionsem Capt. v. 4 36 neque ierun/osiore u nec 3nostis eos e 3 tum fame Vidi itemque Aulul. II, 4, 32: fani hercle ditendam si = es, nan qnam dabit μ).deas etiam Poen. IV, 2, 40 sq. in ambiguo Obscaenoque ludentem: Faeso quod manufesti moechi hic hau ferme solent . . . refero v a Salva). Iam versu exeunte cum Italos secuti correxerint lectetis dapsilis, suo iure Κiesstingius i. s. s. p. 620 negavit hoc aptum esse lecto epitheton. Quare a cod. B scriptura prosectus iterum verbum rostituere ausus sum, primum taciti itionuntiandi scribendique erroro pro cleptus lectulus Prodiisse clectus lepti itis, dein Hlectus Iaptiles dopravatum esseratus. Clepere et rapere autem cum etiam Pseud. v. 138 coniuncta exhibeantur, non te sugiet tirofecto quam lepide talia potissimum meretricum damna commemorentur, si Astaphii do adulescentium furtis rapinisque conquestiones I, 2, 1 - 19) in memoriam reVO RVeris. 633 Italorum correctionem quod pereat debeatque quod petra debeatque libri optime Κlossiingius refutavit; sed et quod ipse voluit quode elut ematque et quod Buggius proposuit l. a. s. Ρ. 462 quod dare dehibeat usque - ubi semper. . . et sque quam induxit locutionem nequaquam defenditur Curetii. I, 3, 49 sq. quo NSque . . . Semper - caret Probab litate. Ad ea quine restitui cf. Pseud. V. 259: Heu heu, quam ego
malis 1ierdidi modis, Quod tibi detuli et quod dedi. Ut petra ex deferat, ita II, 2, 24 ex dari A) factum est patri in Palatinis, sim. 64ὶ es. Stich. v. 163 sq. Ceterum ut his verbis Astaphium, ita in
Asinaria Cleaereta meretricem sine donis dati8que amantium vivere non posse iuculcat, velut v. 521 sqq. , ubi qui orationem eius claudit
Hie dios summust apud me inopiae excusatio,
44쪽
Ηarum sententiarum similitudo cum eo minus fortuitaeSSe Videatur, quia ex una eademque fabulae parte desumptae sunt, accedit locus ex altero quo Diniarctius introducitur actu IV) cum Simalionis verbis congruens: ἔτε poc EV λOlbopoυμεVoc καi ὰπεiλ v, θλλ' bεoμεvoc Kal OVTi-
Quia nil habeo omnia agam precario. His verbis quae interponuntur in codicibus miti animos vi imihi eis Spengolius dubitanter substituit tit animos tollam et eum ilia pro eomnia sic B, omnis CD), Maehlyus hoc uni manimi m movet, BuggiuΗ unde animum moveam illi. Sod si non tam a corruptis eodicum vestigiis proficiscimur et ex eis quid effici possit primo loco quaerimus, quam sententia quid requirat exploramus exploratumque quomodo librorum relliquiis accommodari possit indagamus - quae una in locis adeo conclamatis desparatisque probari via ratioque potest, contra quam dici nequit quam saepe peccent critici -, quoniam Diniarchus sibi 'precario' agendum esse dicit bεo-μεVoc), quia nil habeat, oppositionem desideramus ὰπεiλ v), quid si rom teneret sacturus esset. Iam si reputarimus quam saepe ' i' et 'precario' ex adverso stent veri non dissimile orit in imu latore Mim; tum vero pro ammos mov/seribendum serit ia- amovi spor anima movi sic depravatum); et mihi quoniam locum iam non habet, seliciter accidit, ut in 'cod. B verae scripturae vestigium remanserit: dispesto nimirum H-c prave mi hi suppletum est λβ), ut sic locus c011stituendus sit:
nemini eis quae nuperrimus editor hariolatus est probabiliorem speciem induisse videbitur. Siquid video non de excusanda, sed de excludenda agitur 'inopia' cf. Rud. v. 617), ut reponendum sit Hic dies summiist apud med: inopia exclusust domo rei foras . Fidem conciliant v. 494 sqq., ubi cum Cleaereta consilium illud exsecuta sit, Argurippus conqueritur Mater supremum tua mihi dixit: domum ire iussit Libanusquo addit: Homo hercle hine eae elusust foras. 653 CL Tur. Eun. v. 319: hanc tu mihi vel vi vel clam vel precario
Fac tradas ; Cic. pro Caec. 31, 92: Nec vi nec clam Nec In ecario possidere; praeterea Rud. v. 733 ti assis mecum, Mil. Hor. v. 453 sqq. 66) Εx syllabis malo suppletis etiam Amphitr. argum. RerOSt. V. sdepravationem rθpetam:
45쪽
In prOXima autem scaena clam Diniarchus dicat: Sine eaepem tri v. 40), Astaphium tauci iam si audivisset haec verba replicat: Immo opperirer vis est e Urisser Sed praeter has Alciphronis opistulas otiam libri III epist. 50 ad Sicyonium respicere Videtur: Oυκ θυεχον ai 69 V
Hoc loco cum condicio universa ad Phronesium Diniarchummie quadrat - quod parum est - tum quas ad nimia amantium dona describenda adhibetur locutio cυVOiκiac κuiuΥ9Oυc non potest non in memoriam revocare sunt mihi etiam
fundi et aedis: siquidem habes fundum atque aedis: euge fundiri aedis, per tempus subvenistis; nam fundi et aedis obligatae sunt ob amoris praedium I, 2, 72. 75. 84. II, 1, 4). Quod
omnem rem noscunt, geminos Alcumena enititur.
Nequaquam licet cum Spengeliis Philol. t. XVII fa. 1858J p. 562;Τ.M. Pl. p. 239ὶ eiciatur, ad quorum commemorationem argumenti summa tendat; sed si geminos eum illa substituimus geminos illa Both.,
Flecheis , sacile ni pares suppletum esse Al cumilia. 67 Sed etiam v. IV, 1, 11 aliquid mutandum est: 10 Nunc speculabot, quid ibi agatur, quis eαι intro, qui soras Vsiniat: procul hinc Observabo, meis quid fortunis fuat. Non observat enim Diniarchus quid fortunis suis fiat, cum nihil iam habeat, sed num forte fortuna liuaedam prosperaque sibi se onerat occasio. Quare cum libri praebeant miles quid fortunis fuat reponendum orit mi illi si quid fortunae fuat ac deinde ut versus consistat non sine elocutionis emolumento veniat delendum misere ad quis eat intro, qui foras suppletum: Procul hinc observabo mi illi si quid sortunae fuat.
46쪽
κυε tu τε Tap αυTO0 cκη Πτε Tat δ' ')' iκauou bε καi Tobro 68ὶ Ρraeterea eandem apud eundem coniunctionem habes Epist. Satura. XX, sed proprie, non de largis amantium donia usurpatam: εiTOUc πλουciOUc ἐωρ μευ TOcαυτ a ευbaivovi it cυv6oac, Si τOcO0TOvxpucov, Tocο0τov-69Υυpov ΦΥκλεicuμ oi, ω0'Tac-6cac ἔχοντεc, uvbpcirroba hi καl Zευτη καl cu voiκ lac καl ΛΥpου c. 69 In cantico quo Phronesium hoc consilium exΡlanat non pauca insunt, quae hoc loco accuratius exsequi non possum: duas enim recensiones coniunctas exhiberi puto v. 1 - 11 et 12-22, cum V. 23-28 utriquo parti adnectendi sint; sed vel sic restant, quibus oratio amplificata esse videatur, velut V. 15 cf. Κiessi ingius i. s. a. Ρ. 632, Fleckeisenus Ann. phil. t. CV p. 367) itemque v. 17. Versum stulam 22 cum Flecheisenus l. s. proscriberet, haud iniuria Kochius ibid. opposuit verba quasi puerper io cubem interpolationem vix redolere. Sed quod stravida ferri non posse in puerpera Flecheisenus cum Muellero contendit nullis artificiis redarguitur. Quare cum nec Spengelii nec Soyiserti nocΚochii coniecturae sufficiant, nec Muelleriana l. s. s. p. 396) cuiquam placuerit, ex libroriam scriptura: eumque ornatum ut gravida quasi puerp. c. Buechelerus l. s. s. p. 57I: Sumque ornata ita ut aegra videar q. p. c. effecit acutissime. Nihilo minus aliam rationem admittendam esse puto ob locutionem paullo molestiorem ita ut aegra videar quasi puerperio cubem. Namque tu tradita scriptura quoniam et stravida onsendit et verbum desideratur, utraque simul removetur Offensio, si mecum in gravi da) perfectum quoddam latere suspiceris, da syllaba ut eadem ratione adiecta sit, qua II, 6, 55 cod. C pro paristra ex Phryssia corrupto substituit pari stratia. Itaque scribendum esse puto: eumque ornatu mi adcuravi, quasi puerperio cubem. Iam ne quis in eo offendat quod ad ravi induxi, cum versu demum 20 adcrιratam exstet, hunc vel ob versum 28 pro intonaolato habondum
47쪽
ε puc Tu V. Quae cum alias ex primis Diniarchi meditationibus redintegrant, tum hanc: I, 1, 5: Quot amans exemplis ludificetur, quot modis
Pereat quotque exoretur exorabuli8.
ὶ uot illic blanditiae, quot illic tractindiae, Sunt quot superbimenta: di vostram fidem, huit Quid perierant, dum eliciant pretia, munerat Ceterum in illa Alciphronis opistula III, 50 cum sagax Mei-
esse nemo infitias ibit. Breviter adiungam ex eadem sabulae partu V. Π, 6, 45: u, nequeo caput)Τollere ita dout itaque ego medulo me dolo CDὶ neque etiam stant
Pedibus mea sponte ambulare recte dolet Studemundum Spengeliumque restituisse, Vix recte nocSpengelium egomet dolui vel ego me erueio nec Flecheisenum l. s. s. t. VIII p. 811 ego med uro. Nam inter caput et pedes cum aptissimo modulla' commemorotur, hanc vocem in medulo latere persuasum habeo, etsi ipse versus qui probabiliter refingi possit nondum enucleavi. 70ὶ De horum versuum scril,laira disputati Aet. Soc. phil. Lips. t. II P. 458 sqq. , ubi cum proposuerim quot ius per lamentae pro sumit quot sui per clamanda, iam ex librorum vestigiis vocabulum eruero Ru8us Sum, quod detrεpoipiq responderet; elidiant) pretia autem quod pro etiam) prete substitui ho confirmatur, quod V. 7 codices blanditer exhibent pro blanditiae. Ceterum Maehlyum interim pericla amanda commendasse non asseri em nisi insulsam scripturum dudum in editione vulgatissima Taubmannο-Gruteriana exstaro DE LOrengius quidem Burgian. Jahresber.' a. 1873 p. 386) monuisset in ceteris apte demonstrans Maehibrum parum novisse hominum doctoriam commenta.
48쪽
λ c irro λαυco μευ Thc Πλη cyio Viac Optimum contineretrimetrum ex 'nescio quo poeta comico traductum', mhaud inepte et hunc quoque versum ex Menandri Sicyonio depromptum esse arbitrabimur et Diniarchi verba in comparationem adscribemus II, 3, 21 sq.: Ut rem servare suavesti vae misero mihil
Postpartum flebo qui antepartum perdidi. Verum nunc siqua mihi obtigerit hereditas,
Magna atque luculenta, nunc BOSiquum Seio Dulce atque amarum quid sit ex pecunia: Ita ogo illam lede pol servem Itaque parce Victitem, Ut - nulla faxim cis dies paucos Siet. Haee habui de Menandri Sicyonio cum Plauti Truculento conferenda quae in medium proferrem. Ex quibus simul et illud apparuit contaminatam non esse Τruculentum et illud vix certa ratione inniti quod Berghius loco quem Supra exseripsimus p. 15) affirmat Τruculentum omnium maxime suo ut dicitur Marte a Plauto compositam esse. Nam equidem
non novi fabulam, iii qua tam multa Sutis accurate ex graeco fonte expreSSa esSe etiam nunc demonStrari possit.
Sod quod antea de incertis saepe iudiciis generaliter
definitis monui singularum rerum accurata enarratio Si desit, non minus de eis quaeStionibus Valet, quae ad ipSa l octae verba pertinent, quae eo cautiore Opera pertractandae Sunt, quo difficilior in hac potissimum tabula omnium corruptissima certa vel probabilis Saltem contextus quem vocamus
latero videbatur, sed Ilebo ledo : flectoli J) eodem temporis suturi usu ruthibitum, quem post Teustelium Brixius nuper explanavit ad Nil.
49쪽
recensio est. Hoc iam quomodo intellegi velim locis dopr8logo primaque fabulae scaena decerptis ita probare liceat, ut omnino hae partes qui constituendae esse mihi videantur paullo uberius simul declarem. Itaque prologum in sino potissimum mutilum esEo cum pridem G. A. B. Wolmus de prol. Pl. p. 11, Osannus Anal. p. 180, alii dixerint, adeo fixa ac stabilita haec opinio est, ut Dgiatκho l. s. s. p. 61 Spengelio quodam modo vitio verteret, quod ita versus 20 sq. constituiSset, quasi narrationem clauderent Sed hoc per se tantum abest, ut vituperandum
sit, ut contra quae Sola fere prorSus Sana Sunt Versuum corruptissimorum verba Quid multa' reapse abrumpi sermonem finirique indicent. Immo illud dicendum erat quam Spengeliua sententiam extricavit: Quid multa 2 tris vicissim pereunt mulierem: His eum animo, dum habent, res exenterabitur locum non habere in sine, sed in principio argumenti, quore vera eXStant, unde hauSit Seripturam, Arg. v. 1:Τres linam pereunt udulescentes mulierem.
Attamen et Muellerus eandem sententiam agnovit, nisi quod sieissim illud litteris non sensui accommodatum evitavit, et Buggius antea ei vel alias superinstruxerat mutationes Philol. t. XXXI p. 259; iam vero mutavit l. s. s. p. 401: Quid millia 2 tris, ut dixi, pereunt mulierem.
Atque Palatinorum archetypum post Quid multa detrimentum l
concepisse et eod. B ostendit cum quinque litterarum spatio
50쪽
Stulo superet muli re servans et CD Omisso quod Sensu careret Suic novum a Sumeret muliere versum incipientes. Quaro id critico sectandum erit, ut medium versum expleat servatis quam maxime et fine et principio. Iam per Quid multarconelusionem indicari si tenemus, quid aliud super i muliere esse dicamus atque super ac i. e. Super Me muliere, ut in medio versu vel Stuto littoris satis conveniens olim si guid restat exstiterit 3 Quod si recte ut puto enucleavimus, etiam de versu qui sequitur paullo Sutius tutiusque statui poterit: Hiscum anima ad eum liabentierceteritur Collato enim Poenuli prol. v. 122 sq.:
Quod restat, restant alii qui facient palam
non dubitabimus quin extrema VOX orta sit ex compendio male intellecto emerii scoσιῆ D); itemque ex aliorum prologorum similitudine eum habemιer concludimus tam hi se gumbemo fuisse vel tam seuo aduenam, ut veniet saltem et iam sere certa sint. Denique cum et adulescentis persona significanda sit 'ceterum super hae muliere' qui proserat et ipsum dicendi verbum eodem loco desideretur quo prior Versus la
Quid multa 2 si quid restat super hae muliere,
Eccum amans narrabit iam huc qui veniet ceterum. Haec igitur Di improbantur - ac probabiliora saltem videntur quam ceterorum commenta -, nihil in ipso prologi fino desideratur, nisi sollemnis spectatorum adlocutio, velut: Tantumst: valete, adeste eum silentio
Contra in eis quae antecedunt haud pauca intercidisse dudum ex v. 18 Kiesstingius i. s. s. p. 618 evicit: Ea se peperisse puerum simulat militi. Nam eum nihildum de milite dictum sit, cuivis facile apparet ita primam eius mentionem fieri nequire; itemque non solum de Diniarcho et Strabace agendum erat, sed ante Omnia
etiam de ipso puero supposito, quem Diiii archi ipsius filium