Analecta Plautina

61쪽

illum I, 1, 68; 2, 92), quam meram putat simulationem eSSe

nec reapAe adeAse infantem aliquem scit: his versibus certissime eum puerum' commemorat. Quae cum ita sint

etiam opinor pro opus sest) insertum vix probari poterit, cum quia eadem ratione IV, 4, 20 rodit:

Di. Nilnc puerum roddo. Ρhr. sinino amabo ut hos dios aliquos sinus Eum esse apud me. Di. Minume. Phr. Amabo. Di. Quid eo opust 8 Phr. In rem meamSt. tum Vero quia, etiamsi sex opinione' tantum suppositionem Diniarchus iam commentus erat, mente non comprehendimus

comperta fraude amicae qui tanto stupore exclamet II, 4, 80 sqq.: Pro di immortalis, non amantis millieris, Sed unanimantis sociae sidentis fuit,

officium facere qu Id modo haec fecit mihi: Suppositionem piseri quae mihi credidit,

Germanae quod sorori non credit soror.

Ostendit s0su iam mihi medullitus Se mihi infidelem nunquam dum vivat fore. Immo simplex Diniarchi ingenium a tali suspicione longe

remotum erat. Iam vero haec si animo comprehenderis idemque si reputaveris non modo aptissime Aese excipere: Peperisse simulat sese ut me extrudat foras, Atque ut cum solo pergraecetur milite; Mihi verba retur duro sod: an me censuit

Celare Se potesse gravida ss foret 2

particeps Astaphium est: unde ubi primum conspexit I, 2, 26) ad cenam vocat, nisi quod deinde ut sit in convitia se abripi patitur cum adu-loscente, quem se ipsam Odisse nusquam dissimulat II, 1, 1; 2, 65). Sed scoleris cognitio ut ne offendat potius quam capiat iuvenis animum, ipsi aperienda amicae est, non ancillulae. Hinc explicanda sunt I, 2, 33sqq. neque eo cum Goelgio descendendum, ut iocularia Astaphium prosereo dicamus: die Antioort der Astaphium At ein fibremtithiser Schera, da sie nach IL I, 5-13 wohi reeias, dass Phronesiiιm vor' Diniarct nichis geheim halten wurde.' Nam tali sententiae nec ipsa verba I, 1, 93 sqq. favent et aperte refragatur, quod Astaphium abeunto Diniarcho se aegre animum continuisse, non lascive locatam esse prodit II, 1, 1: IIMahe, requievi quia intro abiit odium merιm.

62쪽

Verum etiam versus qui hunc conexum conturbant in ipsis codicibus tam perverso ordine inseri, ut vel inde auspicio augeatur ex margine eos adscitos esse: iam Vel eum mente captum esse concedes, qui de histrionis cuiusdam additamento, non de mera miseraque interpolatione cogitet lTules autem omnino in hac scaena interpolationos 'δ)locum habere vel eis qui occaecato sere Studio codices venerantur persuadebit versus I, 1, 60: Phronesium: nam phronesis est sapientia ). Sed nisi egregie fallor mirum hoc loco accidit, ut intctr-l retamentum superinditum sit - interpolationi. In po enim facio cum DgiatZhone l. s. s. p. 57 post Verba: 55 Postremo in magno populo in multis h6minibus Re placida atque otiosa victis hostibus Amare oportet Omues qui quod dent habent non P08Se per Mam particulam adnecti: Nam mihi haec merotrix quae lisc habet Phronesium

Quod enim Spongelius Plautinissimum osso dicit cogitations

93) Eius quam modo explanavi interpolationis insignem similitudinem habet quod Capt. I, 1 post v. 24 qui inseruntur in libris versiculi non dubium est quiu explicandi causa - ex prologo sortasse - adiecti sint cf. Brixius l. l.). De hiatu in Truculenti versu interpolato item

ut in eo quem mox tractabimus Nam mihi haec meretris raro fortasso exemplo cum Gepperto facientes dicamus licet sollemne illud 'hiatum non sollicito'. Si tamen removendus est, puerulo scripserim, de quo iam Spengelius cogitavit. Deminutivo reposito etiam Buceli. v. 65 restituendus: Quid ab hae metuis 2 Quid ego metuam r6gitas 2 adulescens homo, ubi cum homo adulescens in libris sit, coli. v. 88 Fieri nil potest, Noae mulier vinum homini adulescentulo equidem homo adulescentuluci praetulerim et rostas pro rogitas eadem ratione v. 206 in B perperam illain;

ef. rogaS V. 206. 216. 258. 331. 802. 980, cum v. 1195 rogitas de iterata quaestione usurpetur. Quamquam probe scio non severe discrimen

servari.

94) In quo unum mireris operae pretium fuisse Spengelio ita inversum verba redigere, ut quod sententia postulet nomen in φpovnciv

63쪽

addi: Ralia de amoro dixi, nam ipse expertus Sum' cet ., ita aptissime defenditur versibus 55-57 si per nam adiunguntur: Nam me fuisse huic fateor summum atque IntUmum, Quod amantis multo pessumumst pecuniae:

Eadem post piam alium repperit, qui pilis daret ' Damnosiore mihi sexinde exilio B) immovit loco,

65 Quem antehac odiosum sibi esse memorabat mala Babylonienssem militem. Haec Vides quam apte ac perspicue per Nam cum illis conectuntur, quem VerSus 58 sq. adeo conexum disperdunt ac dissipant, ut de interpolatione eo minus dubitaturus sis 'q), quod frigida illa adnotatio ac ieriloquax' - sit venia verbol grammaticuli quam comici ingenio dignior est. Simul autem hac obsservatione aliundo petita illam offensionem tollimus, quam Reinhardio DgiatZhonique repetitum post prol. V. 12 me hobitat nn nomen quolat Phronesium movit illud quae his halet Phronesium. Quamquam per se non nimia offensio esset, si tale quid in transcursu iterum spectatoribus inculcaretur. Velut nemo puto in eo haerebit, quod cum ipso Diniarchus dixerit V. 74sq.: εNam ego Lemno adveni Athenas nudius tertius,

Legatus quo hinc cum piiblico imperio fui ty),

95) Versum ex praeclarissima Buocheleri coniectura dedi qui-

manifestaac libri), prae qua ceterorum conamina ne asserenda quid msunt. De versu 64 postea videbimus; v. autem G2 sententiam Maehlyus nuper Corrumpere conatus est l. s. s. P. 115 amanti proponens quod quam perVersum sit v. 24sqq. docent. 96ὶ Utraque igitur quam l. s. s. Detiaigho explanavit offensio, ut retractatum' esse hunc locum evinceret, una cum sublatis istis versiculis sublata est.

97ὶ qaιο hine transposui cum Bothio, Spengelius cum malo hinc

quo publico imperio' induxerit sc . Κiesstingius i. s. s.). Nam autem hoc quidem loco nulla ratione Ostendere debuit, cum Diniarchus ubsolutis iam meditationibus querimoniisque ad id se convertivi in rerum veritate quod conquerendi causam dederat: tamdiu so Athenas reversum esse neque tamen amicam etiamtum visisse, quae verba sibi dare se potesse censeat. Id ipse quodam modo Dgialaho innuit p. 58: lass ernach seinen langen Diehr abstrakten Elagen mul Refleaeionen uber die

64쪽

53 Phronesium repetit II, 4, 4:

Quid tam miscetus Lemno adveniens qui tuae Non des amicae, Diniarcite, savium γubi quod Lemno potissimum adveniebat non maioriου certe momenti erat ad savium amicae deserendum. Illa autem Diniarclii verba qui Secuntur verSuS: Sed liec quibus melius est Astaphium ost ancillula Cum ergo quoque etiam inihi fuit commertium

in eis quam ersa quoque etiam Verum PSSe coniecturam

Seysserti Pliilol. t. XXV p. 4 ,5 non ost quod post Kiesstin-gium l. S. A. p. 622 moueam; idem vero Seysterius in Stud. Plaut. p. 26 sq. ses. Pliilol. t. XXIX p. 412) doctissima disputatione effecit versum 76 nequire cum Camerario ita constitui :Sed haec quis mulier est 3 Astaphium ancillulaSt, pronomon demonstrativum cum subiungi non anteponi soleat interrogativo. Sed quod ipse suasit: Sed haec quidem eius est Astaphium ancillula,

vix loco convenit quaeStionem removeri qua Diniaretiuου abrumpenes incohatam narrationem ad procedentem mulierem

animum dirigit. I ius vero vel tale quid, quo cuius ancilla Astaphium sit indicetur, propterea non requiritur, ut ille Voluit, quia et ex eis quae secuntur Statim hoc apparet et indo colligi poterat, quod ex Phronesii habitatione nota Spectatoribus in scaenam prodit. Iam hec qui bu s cum ferri non ΡOSSit eadem ratione ecquis restituemus, qua idem vitium et v. II, 7, 29 ct sexcentis locis sartum est, pro melιus est autem non video melius quid substituamus '') quam secetuis)und T 74 f. be celat es deuilich Quo minus antea dicendum ei erat: U. 74 f. enthalten stera de das Gessent heil von dem reas mau Nachitem Vorat Veganssenen eriparten mussie.' Nam Lemno illum advenisse qui ipsum contrarium' esse possit meditationum istariun vix expediius.

98) Idem nescio an III, 1, 18 reponendum sit. Pro: Talec qui si nulla ost A quis aperit hoc ostium Spengelius scripsit: si ecquis intusty ecquis aperit ostium ' Muellerus

65쪽

naιIhest, ut recuperemuS: Sod ecquisnam illist 2 fiftaplitumst anc1llula. Nunc priusquam in primae scaenae interpolationibus indagandis pergam de duorum quos supra attuli versuum Scriptura tractandum est. Ac primum quidem v. 55 in multis hominibus languidissimum post in magno Impulo miror tamdiu sollicitasse .neminem cum ne codicibus quidem sed Camerario debeatur. . In libris enim inest:

Postremo id magno populo in in populo CD) mulier

hominibuS.

Itaquo in quod vario loco exhibetur nil nisi correctionem id

vocis esse exstat atque eminet. In extremis autem mulierhominibus latere mulierem accusativum eo libentiua agnoscimus, quia aegre tali additamento caremus ad verba amare oportet omnis qui quod dent halbent. Quod cum non procedere videatur ob versiculum interiectum re placida atque otiosa victis hostibus, alteram utriusque VerSus partem commutatam esse censeo, quod facilius accidit in versiculis membratim incisis Τ' ); quare pro multor Mom: mulierem, pro mitus Vel rmur 5: marts restitutis assequimur:

autem p. 426 cs. Nachir.' p. 157) pro At vidit Sed exspectandum csSer quod ipsum corrigere vix iusto audacius erit, siquidem it, 2, 6 pro Sed ab A servato Ad B, At D, Aut C habet. Iam vero non tam

hoc male insertum, quam ecquis miste repetitiuu esse iudico, ut coniciani:

Sed ecquisnam illist 3 hoc aperitur ostium. Etenim Strabacem nondum aedis pulsasse, sed AstaΡhium cum ille non extemplo intro ierit sponte prodiisse cf. II, 4, I sq.) prima eius verba demonstrant. Nam alia Men. V. 676 condicio est ubi postquam pulsante Menaechmo Erotium exiit, ante aedis astat se sibi inimicum magis quam amicae' et vultu et dicto prodens. 99) Nam eodem fere redit, quod Berghius i. s. s. Ρ. 84 innumeris hominibus dedit. 100) Ac ne quis opponat eodem quem sustulimus ordine exstare Poen. III, 1, 21: Praesertim in re populi placida stinuo intersectis hostibus,' idem contra quem restituimus in Persa servatur v. 753:HOstibus victis, civibus salvis, r6 placida pacibus 1 uescctis Bello extincto, re bene gesta, integro exercitu sit praesidiis cet.

66쪽

Postremo iii magno populo, victis li68tibus, Re placida atque otiosa mulierem maris Amare oportet omnis qui quod dent habent. Graviore corruptela etiam v. 64 laborat cf. p. 52) quo Spengelii scripturam non est quod post Buechelerum vituperem; neque id quod Κiesstingius proposuit l. s. s. p. 621 ad ea

quae Secuntur arcte cum hoc Versu conectenda necommodatum

est. Sontsentiam loci Buggius tali scriptura reduxit:

Damn 3siorem, illum exin summo habuit loco, Quem antehac cet. Sed alia ratio praestare videtur, praesertim cum Summo loco post summum atque intumum V. 61 moleStius repetatur. Namque quem apte locum contulit Buggius Curc. v. 363 inde ut postquam coniunctionem insequi potuisse demonstraret, uti quoniam insequeretur Ostium tibi conveaei, Ginde me ilico frotinam dedi): in codem advertendum est ilico adiungi, quod non modo post ubi saepissime infertur, verum etiam post id quod hic habemus postquam exstat velut Mil. Hor. V. 1432, Merc. v. 220. Quare pro loco in huius versus exitu ilico restituimus, quod simili ratione II, 4, 89 corruptum est. Iam vero mihi nι) cum veri non absimile sit ex mero m littora

ab damnosiore-m avulsa ortum esse, qualia persaepe accidisse in vulgus constat, ex versus 65 sententia siluem antehac odiosum sibi esse memo rabat maia) in immovit dubium vix erit quin amavit lateat. Itaque cum in tali scriptura quodammodo acquiescere pOSSimus: Damnosiorem, ex Inde amavit 1lico, tamen altius ni fallor res expedienda ost. Nam ex verbi notione simplici amavit praestare deamavit videtur, librorum auisem scriptura immovit fortasse ex superscripto im derivanda sit, quo inde amavit pro Gim deamanit substitutum correctum ibant. Quodsi proponimus: Damnosiorem, exim deamavit ilico, in Mim accentu non magis Offendendum erit, quam in etsi eodem versus loco posito PSeud. V. 87 itemque in adeo And.

67쪽

V. 120: Adeo modesto, adeo venuSto, ut IIIl supra Iam vero ad interpolationes ut redeam, versum 2:

Amanti dum id perdiscat quot pereat modis

teneo adhuc miSere ex aliorum Versuum frustulis' conflatum esse, cum imprimis et tot modis pcreat versu 5 rediens manifestam reddat interpolationem. Eadem fere ratione Boechelius l. s. s. p. 28 versum 20 Ob versus 13 similitudinem proseri-bobat. Atqui horum Versuum aliam condicionem eSSe contendo, ut vel desideretur aliquid oratione nude ac ieiune perversum 19 finita. Nam v. 13:Τumptat benignusne an bonae frugi Sies quoniam tanquam propositionem continet eorum quae Secuntur, aptiSSi me eisdem paene verbis conclusio fit:

Itidem 1sti amator, set id quod oratiir dedit Ausue est benignus potius quam frugs bonae.

accurate retractaVit O. Brugmanus I. s. s. p. 23, qui quod adeo illud in suspicionem vocare ausus est, valde dubito an cuiquam processura sit correctio versus venustissimi atque integerrimi. 102) An: ἔμβλεii ou cic τὰ lavnlaατ' cic oboriropoc 2 Nam tbc oboi-τropcic ix', ac ne vix quidem, sanum esse ' ob insolentem significationem dum, Ῥια O Meinelitus persΡexit.

68쪽

Porro quod eodem loco BOechellua cum Bergilio l. S. S. P. 49 sq. itemque assentiente ReiI1hardtO l. S. S. p. 98 VerSUS 49 sq. delendos osse censuit plane adstipulor Bueclielero nimio sano facilius esse ereptum ire de Plauto versus male traditos quam Vindicare ac perpurgare Nam quippe qui certo scio minime redolere sermonem Plautinum nescio an ex Ciceronis potius quam Plauti liarum particularum usu Boechelius iudicaverit. Sed quamvis bene memor sim praecepti Bueelieleriatii, tamen non vereor ne idem ipse vitium contraxerim, eum olim v. 17 Eq. contenderem in metrum non redigendos eSSe,

sed pro interpretamento verborum piscis ne effugiat cavet habendos. Nam in librorum memoria dum huc dum illuc reteor impedit piscis usque adeo doliu foras edumit ut concedendum sit po8so sane et dum repetitum praeter morem Plautinum et hiatum vitiosum i u huc dum illuc una cum corrupti reteor necessaria emendatione remOVeri, itemque versu insequente donicum restituto traiectisque edi it foras versum enfici, tamen nec piscis pluralis numerus facile poterit expediri de uno piSce cum amante comparando quamquam et anteis dictum est et insequitur itidem isti amator sc. ut piscis neque offensio haud vana vitari, quod si iam eo amantis capiendi descriptio perducta est donicum eduXit foras, incommodum ineptumque est quo pergitur interim ille hamum vorat.103ὶ Sic ille perpurgavit versus Scorti lenones gu i BCD): Nam si nusquam alibi sunt, circum argentarias Scorta et lenones qui adsident cottidie, Ea nimiast ratio. Vorsu 50 nuper Scytarius Philol. t. XXIX p. 408 pro Eri plus) proposuit Ibi spm , quod iam Bitscholius Opusc. t. ΙΙ 386 Camerarii scripturae Triplo plus) addendum esse existimaverat; foro plus Spengelius fere plus Κiesstingius voluit, qui quidem v. 45 ΡrO 8cortor umptus est fere cf. O. Ribbeckius Bestr. a. L. v. d. lat. Part.' P. T) ΡrO- posuit se. pl. est foro: sed hoc loco quin recto Ritscholius hic inseruerit post scortorum nec Brugmanus l. s. s. p. 50 dubitavit nec ego. At V. 50 plus recte iterari non crediderim, sed tale quid remotum esse: Maiorem ibi frationem se.).104 isti pro est ex aureis Buecheleri coniectaneis est, quibus item V. 27 propitiust debetur pro potius est ac v. 16 inierit pro inierit.

69쪽

Iam igitur videas quaeso tot tantisquo machinis adhibitis utrum qualescunque Versiculi moliendi sint, an locus ex tali fere interpretamento repetendus: dum huc, dum illuc retorquet sc. rete), impedit piscis usque adeo donee fo) as edurit. Contra perversus esset si quis exempli gratia v. 12 quod

metrum non expleret, damnaret. Nam verba: 10 Primumdum merces annua is primus bolust ob eam tres noctis dantur. efflagitant plane talem enumerationem qualem olim exstitisse membrum truncatum docet: interea loci

Aut ara ut saut CD) uinum aut oleum aut triticum Ubi cum pro ara iam Itali aera invexerint, Spengelius poStaliorum commenta proposuit: Aut mirum aut aera aut vinum aut oleum aut triticum.

Atqui rectissime Brixius in Epistula ad illum data p. 4tum aurum pretiosius esse monuit quam quod hic locum habeat, tum verbo quodam aegre nos carere quoniam temptat

huc trahi nequeat. Idem Ann. phil. t. CI p. 426 languidiorem Seysserti scripturam improbavit: orando vel Poscendo aut aera - triticum Temptat cet. Sed quod ipse suasit Brixius:

Aut orat aera aut vinum aut oleum aut tr1ticum, haec verbi collocatio nequaquam defenditur versibus 32 sq. aut aurum riit aut conScissast pallida cet. , nam illic non modo singulae res, Verum etiam facta, quae Orandi causam meretricibus dent, inter se opponuntur. Sed quod de auro probe Brixius observavit, ibidem una etiam aera trahamua Oportet, quam Vocem eo minus tolerabimus, quia ipsa quoque quamvi& leni coniectura effecta est. Nimirum mercede annua accepta intra dies proximos eis modo rebus orandis meretrix amantiS animum temptat, quae per convivendi convivandique Occasionem requiruntur 'quod bibit, quod comest, quod facit 105) Quas de hac Gronovit coniectura miros B, miror CD) SeFD

fortus suspiciones movit Philol. t. XXV p. 751 sqq., aptissime refutantur eo quem Κiesstingius excitavit loco ASin. v. 751 sqq.

70쪽

sumpti', non ipsam confestim pecuniam Quare cum antea de aliis supplementis cogitassem, iam Satis confidenter pro aularasa ut commendo auctarmorat: Aucturium orat: vanum aut oleum aut triticum.

Cf. Merc. v. 486 sqq. cum Festo Pauli p. . auctarium dicebant antiqui, quod Super mensuram vel pondus it Stum adiciebatur, ut cita nidus vocatur in modis: Visne eam ad portum'. . . Atque crimam mi ἐλ=wm 1πetior I inti quanti poscit, sin tanti iliam emi r Immo at et tum adicito, vel mille nummum 1plus quam poScet. Sed duo restant loci, quos praeter rem ab editoribus in

Spengelius itemque Brixius i. s. s. p. 3 a cod. B profecti correxerunt: Itbdst amidea in aedibus lenoniis yyy) et amica qui

dem propterea nominari secundum Brixium deaideratur, quia pares insequens alioqui non habeat quo referatur. At hoc Pstrum Valet; non magis enim v. 13 temptot verbum diserta meretricis mentio praecedit, quae ipsius Diniarchi animo perpetuo ObVersatur ac Sponte ex sententiarum ratione cogitatione adsumitur. Ac vix puto in cod. B scriptura reconditius aliquid latere quam quod CD exhibent: nam et a facile ex cst nota declaratur et eo nihil esse videtur, nisi αcorruptum, Sicut idem codex II, 4, 35 pro nec habet naitemque omnes II, 5, 21 prececaveo pro praecaveo. ΙΡSum Vero ita et vix aliorsum spectet, quam ad ita est, sicut et pro tal

substituitur ΙΙ, 2, 14 itemque est pro et II, 4, 41: ut tota

sententia ita est in aedibus lenonis eo certius ex notatione marginali repetatur, quod resecto hoc versiculo nihil omninodoficit destituitve orationem.

106) Satis apte conseres, quae Ballio meretricibus praecipit Pseud. V. 187 sqq.: Hedulium frumentum, carnaria Aeschrodora, olivum Xustulis ab amatoribus comparare iubentur, omne penus summat Im Virum, quibus deliciae est, cum Phoenicio exposcendum sit. 107) Quod Maehlyus l. s. s. p. 114 voluit Ita regulast in aedibus lenoniis vereor ne ad linguam latinam pertineat, quam ' culinarem' di