장음표시 사용
82쪽
g 1. De codice J Mus ei Britannici.
Inter codices Plautinos longe maximu8 numerus eorum
est qui priores octo tantum tabulas exhibent, quorum plerique pertinent ad saeculum XV, nonnulli ad XIV, unus Saeculo XI tribuendus est; isque propter venerabilem vetustatem inprimis dignus est quem diligentius perscrutemur ). Quod J littera designamus, exemplum Friderici Ritschelii sequimur qui moleg. p. XLI de eius auctoritate haec pronuntiavit: Mutatum fabularum ordinem secuta est earundem in duas partes diremptio, quarum altera ab Amphitruone ait Epidicum, a Bacchidibus ad Truculentum altera pertineret. Ex illarum codico b repetendi B et D, quorum binas partes ex eis quae supra attulimus intellegitur seorsum acriptas esse: repetendus J, qui est membranaceus Musei Britannici , rectius autem ut opinor undecimo quam decimo saeculo tribuitur: repetendus denique is fr), qui fons exstitit reliquorum octo fabulas complectentium, saeculo autem XIV. vel XV. scriptorum fere Omnium: quorum etsi pergrandis numerus est, tamen nullus vel ex B vel ex D vel ex J manavit'.
i) CL Hildyardum praelat. Aulul. p. XV et Wagnerum p. III. Habet codex solia 194. Continet Τusculanas disputationes, libros de inventionurhetorica, Rhetorica ad Herennium; Plautus incipit a fol. 113. Singulaetabulas ita sunt distributae r Amphitruo sol. 113 - 127 ; Asinaria 127' - 139'; Aulularia 139v-149v; Captivi 150 - 162 : Curculio 162' - 170 Casina 171 - 180'': Cistellaria 181'-186 ; Epidicus 186v-194 . Ceterum mouendum est iam Benileium hoc codice usum esse et ad decimum eum retulisse Haeculum; cf. eius adnotationem ad Terent. Hautontim. l
83쪽
Quae verba qui reputaverit, certe dubitabit. J codicis auctoritatem parvi pendere, qui ex eodem fonte manaverit undo BD. Hoc autem rectissime statuisse Ritschelium miror quod Wagnerus, qui solus post illum accuratius hunc librum tractavit, adeo non perspexit, ut correctum eum eSSe a grammatico medii aevii sibi persuaderet ideoque haud ita multum ad rem criticam exercendam valere uua in re prorsus eum opinio fefellit. Nolo singulas eius ratiunculas hoc loco percensere, cum satis sit unum eXemlitum afferre, quo rem maxime stabiliri ille opinatus est.
Nimiru occidor. nisi ego intro huc propere propero currere, Exstat is versus inter medios iambicos Senarios, quod cum fieri non posse perspexisset Benileius ad Heautontim. Ι 1, 20), fretus auctoritate J codicis, qui 11ropere omittit, hunc restituit senarium: Nimirum occidor, ni intro huc propero currere. Quem contra roctissime Ritschelius Protogg. p. CXXX versum trochaicum' inter trochaicos post II 2, 65 transposuit. Quare ita abutitur Wagnerus, ut correctorem consulto Atatuat omisisse illud propere, quo iambicum Veraiculum efficeret. Nolo commemorare correctorem hoc si voluisset mi quoque pro nisi debuisse restituere, quod non fecit; nec id premo, plurimos Versus multo corruptiorea eundem correctorem intactos reliquisse: quid quaeso simplicius cogitari potest quams opere ante Wπσο mero errore intercidisse 2 Qua re cavendum ost ne vol tantillum tali argumento tribuas; alioquin quovis pignore spondeo, me demonstraturum esse, C quoque esse correctum exemplar codicis B vel B codicis vol eius sontis). Prorsus autem ratio me fugit qua ductus epigramma
2ὶ es praes Aulul. p. XI: It seems to me froni tho instances given that J is a corrected copy os an archetypo whicli followed alimost the samo recension as B, though there mere severat discrepancies bet een them; but sis to tho present state of J itself, it is in every respect much in-larior to B and must be used Which much caution, since me ciun neverknow What is reatly due in iis archetype or What to ita emendator'.
84쪽
sub finem codicis exstans in rem suum Wagnerus Verterct
potuerit tale: Exemplar mendum tandem me compulit ipsum Cunctantem nimium plausum exemplarier istum Ne graspicus mendis proprias idiota repertis Ad deret. et liber hic falso patre falsior eSSet. Unde si quid concludendum est, certe illud erit ipsum quoque a librario codicis J ex fonte transcriptum eSSe, cum nec stravicus pro graphi 6 nec ad deret pro acideret veri similosit eum qui composuit exaraturum fuisse. Quae quamquam ita sunt, vix tamen contenderim J codicem )pari cum B auctoritate esse, id quod ne do CD quidem licet affirmare; sed ea maxime ratione inferior est quod a librario Saepissime dormitante scriptus est. Quod statim tibi ex exemplis quae inha ponam apparebit. Quae uncinis inclusi ea tonendum est a B petita in J non exstare. Asin. 640 sqq.:
Eadem istac opera suaviust complexos fabulari. LI. Non omnia eadem aeque omnibuS, ere, SuaVia eSSe Scito. Vobis ou suave amantibus complexos fabulari.J
Sine: at hercle cum malo tuo magno, Si hoc caput Sentit. ε)
ΕVCL. Pol ego hauscio quid post fuat: tuom nunc caput sentit.
33 Amphitruonem, Asinariam, Epidicum contulit Hermanno Hagero intercedente meum in usum vir doctus Londini commorans; ceterarum sabularum habui collationem ab Aemilio Braun factam quam mihi bono- volentissime commodavit Rilachelius. In nonnullis sane discrepat mea collatio cum eis quae Wagnorus adnotavit; velut hisce versibus: V. 1 quin sim R. qui sim , v. 80 prospeaei W. perspez0, V. 91 que rit W. quaerat , v. 121 tue rei hoc W. tuaeque rei hoc), v. 143 a ento W. advenio solus J). Nonnulla ex hoc codice protulit Ussingius variia locis, qui quid de eius auctoritate sentiat exponit Prolog. p. 155, ubi hunc quoque codicem ad B fontem referre studet. 4) Pusillas codicum discrepantias in exemplis quae supra posui non anxie curavi; neque versuum discriptionem quae ibi traditur re-
85쪽
Cisteli. IV 2, 83 sq.: Mea haec erilis gestitavit filia. LA. Mentiris: nam mea gestitavi id non tua. Epid. I 1, 75 sqq.: Illic hinc abiit: solus es nunc' quo in loco haec ressit vides Epidice: nisi quid tibi in tete auxili est absumptus eS.
Tantas in te impendent ruinae: nisi suffulcis firmiter, Non potes subsistere, itaque in te irruunt montes mali, Neque ego nuncJ quo modo e. q. S.
Ibidem III 3, 33 sqq.: Te pro filio
Facturum dixit rem esse divinam domi Quia Τhobis salvus redierit. PER. Recte institit. AP. Immo ipsus illi dixit conductiιm DSSE eam, Quae hic administraret ad rem divinam tibi Facturum hoc dixit rem esse divinam tibi domi.')JEgo illic e. q. S.
Quamne hodie per urbem utorque Sumus de sessi quaerere γ ΕP. Ego sum defessus reperire, Vos defessi quiserere. In universum autem affirmare licet, J propius ad B accedere quam ad D, quod cum scripturis haud ita paucis tum eo maxime apparet quod in J aliquoties versus vel versuum Piurtes prorsus omissi sunt, quos secunda demum manus in Hcodicis margine adnotavit. Velut Amphitruonis versus 755 sq. mutili in margins B suppleti sunt Secundae manuS OPPru, in J verba ego vera ac salsum dicere. AM. Neque tu illi neque mihi viro ipsi credis γ' prorsus desiderantur, quod nonarchetypo tribuendum esse apparet. Atque idem cadere in Casin. ΙΙ 6, 24 videtur ex ratione quam ceteroquin inter
5) MIM nugne es AB; solu8 es num J et deteriorum librorum plurimi, unde retinuit vulgata. 6 Versus 35-37 in inferiore margine a man. II additi sunt simul cum V. 38. Cf. p. 134.
86쪽
D et secundam manum B codicis intercedere compertum liubemus'). Nam ibi quoque verba postremo illuc quod volumus eveniet, gaudebimus' in margine B suppleta sunt, cum in J omnino desint. Quamquam cum D quoque J codicem convenire haudita raro observari licet. Exempla sunt velut Aulul. Ι 1, 16 ubi haec habes in B: Abscede etiam nunc. etiam Ohequam lacunam ita supplet J: Abscede et iam nune et iam nunc et iam olis Fero idem est in D. Aulul. Ι 1, 5: qua me nunc Dd; me qua B omissa vocula nunc. ΙΙ 4, 38 plorabundus Dd; ploran- liis B. Quibus exemplis si operae pretium videbitur nullo negotio ex ipsa Aulularia et ex aliis fabulis addi possunt alia. Ut autem his locis J meliorem scripturam exhibere adscito D codico probatur, ita idem fieri posse in eis quoque fabulis, quae in D non exstant quis negaverit 7 Unde apparet in his saltum d non magis ex apparatu critico excludi posse quam D in aliis. Commbde vero accidit ut ex parte vel Ambrosiani testimonio usi auctoritatem huius codicis firmare possimus. Placet ex Epidico nonnulla exempla subicere.
Estuo empta tibi haec istis legibus γ e. q. s. Roeto J mihi pro tibi exhibet, quod idem est in Ambrosiano, nisi quod vocula haec omissa eSt. III 4, 51 B: meum ynatiu ipse hanc fidicina emit . . . fidisinam: in J deest emit et lacuna est post hanc. B glοη- Semate depravatum esse docet A: Meum gnatum. Is ipse hanc destinovit fidicinam.
Quaqua tangit, Omne amburit. si propius astest calefacit
87쪽
Perobscura est haec scriptura; nec Ambrosianus sat claram assert lucem, in quo haec visa sunt upparere:
Q U AQUA TANGIT OMNE AM TU CALEFACIT Succurrit versui J codex qui haec exhibet: uuaqua tangit omnem hamburit. Si propius estes. estu calefacit Unde certe exitum versuη talem nacti Sumus:
Sed cum nec versus patiatur verba si propius adstes aestu', nec Ambrosianus propter spatii angustias videatur continuisse, haec initio scripta fuisse conieci: Quaqua tangit, omne amburit. prope Sist, aeStuculefacit. Estes in J dithographia ortum est sest estu); prope sist abiit in propius est; et possunt certe ea quae proposui in Α exstitisSe. Consulto ea elegi exempla quae Ambrosiani auctoritatu
defenduntur'). Quibus nixus non dubito quin Epid. Ι 1, 50 quid igitur rectius traditum sit quam reddigiti B), ut sic
videatur versus scribendus esse:
Itemque apparet male A. Spengelium Epid. III 1, 4 sq. tibi
8ὶ Qune ex A profero, ea sciendum est deberi Gustavo Loewe amico, qui Mediolani commorans Epidicum sabulam meum in usum accuratissime descripsit. Cf. p. 116.9) V l, 11 ita in B exhibetur: quaeritant me in manibus gestant copulas se cum si nu iunde tirofectus Scaliger ingeniose proposuit secundi . J habet secum suam, quod esse gemm simul et illud secum simu discimus ex Ambrosiano, unde SECUMSIMUL Loewius feliciter eruit. - V 1, 2 B exhibetiquae rat praeda sed est in rasurM, J: quae ea praeda; inde Camerarius: quae mpta ea praeda est, quam scripturam Geppertus Postquium in gutae rat empta eae praeda corrupit dicit fuisse in codicibus I nnianis; cf. p. 82. Quae ex Α profert idem QUAEEMPTAEXPRAEDA EST, ea Loevio non iam Upnruerunt.
88쪽
vocem bis positam defendisse scf. Τ. Maccius Plautus p. 117 sq.); qui locus talis est in B omissis pusillis discrepantiis): sitne quid necne sit Scire cupio. Chaer. Per illam tibi copiam Copiam tibi parare aliam licet. scivi equidem in principio ilico Nullam tibi esse in illo copiam. Strat. Intorii
Deest posterius Ubi seoplam sibi) in J. Verba autem parare
illico tam bene conveniunt numero trochaico, ut inde suspitio oriatur initium potius quam finem turbatum esse. Quid autem simpliaus potest cogitari quam pro cinpiam copiam parare scribendum esse copiam compararer Unde tales puto dedisse Plautum versus:
Sitne quid necne sit Seire cupio. CHAER. Per illam tibi copiam Comparare aliam licet: scivi equidem in principio 1lico
Nullam tibi osso in illo copiam. SΤRΑΤ. snterii hercle ego ruppid0J. V 1, 43 ita edidit Geppertus:
Quid 2 ego modo huic frater factus sum, dum introseo atque exeo γhiatu turpissimo; cf. Mueller Plaut. Pros.' p. 713. In J versus ita exit: dum ego introeo atque exeo'. Conicio autem talem olim fuisse versum: Quid 2 ego modo sum huic frater factus, diim ego eo intro atque exeo 2
Sum post modo addidi ego, Camerarius post faetus y .
10) III 3, 27 B lacunosum praebet hunc Versum:
Iadudu se alius ui - aso j I hic filium. Contra Jr Iamdudum se alius tuum uidisse hic filium. III 3, 33 in J talis est: Mirum hoc qui potuit fieri e. q. H. idque recte; B hoc quod exhibet.
89쪽
Praeterea autem commemorandum duco, J saepius concinere cum Secunda manu, quae B codicem correxit; cf. I 1,
III 4, b sc mmo trasso). Quod quomodo faciat ad auctoritatem eius stabiliendam, facile conicias ex eis quae dixi in Flechoiseni Nov. annal. vol. 113 sa. 1876) p. 352 sq. Sed ne in eis quidem fabulis quae simul ex B et I pendent, J prorsus inutilem esse hisce credes exemplis: Amphitr. v. 572 ita edidit Flocheisenus: Merito maledicas mi si stioni id ita factumst. Removendi sunt uncini, cum non illud, quod a BD abest, in
J servatum Sit. Αsin. v. 98 talis est in B: Non offuturum si hodie effeceris.
I habot set , quod si id interpretatur Ritschelius Νο v. Exc. Ρl. p. 93; idque ipsum in J exhibetur. Amphitr. v. 1035 in BD sic traditur: Vos inter uos partite parcite B): ego abeo mihi
negotium est. Flecheisenus auctore Ritschelio Proteg. p. 130) ista inseruit inter vos et inter, quem contra C. F. W. Muellertis Plaut. Ρros.' p. 355 dispertite proposuit. Rectius illud esse docet J: Vos inter uos istaec partite e. q. S. Quamquam id quoque licet conicere Plautinum versum talem fuisse: sntor vos istaec partite e. q. S. Amphitr. v. 627:SO. Verum actutum nosces. AM. Quem 2 SO. Illum
Pro quom B quam, D qua exhibet personarum notis in medio verΗu nullis. In quibus cum dudum me male habuisset nosces bis positum, ut posterius mirum quantum videatur frigere, nunc prorsus mihi persuasi versum aliter constituendum esse propter J eodicis memoriam hanc:
Verum ae tutum nosces inquam illum noScees Seruum sosium.
90쪽
Suspicor autem talem fere olim exstitisse versum: Verum actutum nosces, inquam, me Illum servom Sosiam.
Cf. v. 619 ot 625: Quis istic Sosiasty SO. Ego, inquam. qu6tiens dicundismst tibi γQuis homo 2 SO. Sosia, inquam, ello ille. quaeso, non intellegis γAsin. v. 96 talis est in B:
Qua me arte. qua UXOre quatu Servom Sauream
In D arte super me scriptum est, in J autem glossema illud prorsus deeSt. Asin. v. 61 pro in melio Sumus J habet 'enoseisins, quae scriptura nescio an praeserenda sit.
Ibid. V. 675 meorareU B; me ora res in rasura b fuit)Ι); mω arem J. Ibid. v. 503 ) erederes nunc quod ex quid hi) D; quo id B; crederes quod nunc 'o sine correctura . 'r'. ASin. v. 105: Quid si sorte in insidias devenero PQuae verba cum inter omnes nuric constet interpolatori deberi, quaerere licet num casu putea ea in J omissa osse, quem librum saepius. glossemati8 vacare constat. Magis
animi pendeo quid iudicem de Aulul. II 1, 33:
Sed his legibus si quam dare via ducam. Nam quamvis dubitari nequeat quin ad interpolatorem haec sint referenda, tamen in J errore facile potuerunt omitti
II) Αsin. v. 560 ita scribendum conieci: No illa pol pro merito nunc tuo memorari multa possunt. nunc in omnibus libris extat; pro illa pol exhibetur illa edepol. 12 Quibus adde ex Aulularia haec: II 1, 11 me post tibi soli . debetur; III 1, 1 ciues J, uiues D; uires B. Ceterum eiusdem sabulae
commemoro V. II 2, 30 fortasse sic sanari posse: Di me servant. salva res est; salvomst signum: nil perit. signti feci ex si qui vi, quod in libris est. Viderat Euclio aulam etiamtum bene opertam esse; frustra igitur trepidus fuerat veritus ne Megadorus auro insidias vel parasset vel Diuraturus esset.