Waltrami ut videtur Liber de unitate ecclesiae conservanda

101쪽

I E UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 750 loguro capitulum quod clam e deeretis Romanorum On-1085. tisicum. At illo surreXit et legit, quomodo robus suis aliquis expoliatus aut a Sede propria Vi aut terrore pul8u non potest necusari, vocari, iudicari aut damnari, antequam Omnia sibi ablata o integro rostituantur ot cum omni privilegio Suo ius proprium reformetur, et ipse pacifico diu suis fruatur honoribus, propria sedi regulariter restitutus. Quod et Nicaenum constituit concilium, ut nemo pontificum praesumat, aliquem sui eXpoliatum rebus XCommunieare aut iudicare. Ad liae cum obmutuisso Gobohardus altZburgensi ecclesiae are hiepiscopuS, qui ausam adverSae partiSerat acturuS, utpote apud uos maximo vel ipsa senectute sua vel scientia scripturarum siVe eloquentia reverenduS,

tum quidem intulit orinhorus Morsoburgensis celesiae epiScopus, ubi in canonibus scriptum osset aliquid iusmodi do multoribus 2 Et segetinus archiepiscopus porrigeri eiS librum: Ecce' inquit, ipsi legit consequens huius rei testimonium, qu0modo huic quoque seXui Oporteat iustum iudicium fieri, et quomodo e mulier quidem deboat obiectis reSpondere, donee permittatur ei, rem familiarem libor diutius Ordinare' t. Tum Omnes advorsae partis episcopi ita Sunt confusi se ita devicti, ut non haberent, quid ad haec reSpondere OSSent, manente apud ecclesiam Dei victoria, quoniam

obstruetum est os loquentium iniqua. Sed hirae reSonabRnt f. Ps. 62, 12.

laudes Deo, illinc autem erat murmur multus in turba de sermon illo. Quidam enim dicebant, quia BonuS St, lii Ioh. 7, 12. autem dicebant: Non, sed seducit turbas'. Undo facta dissensione inter ipsos etiam principes adVersae partiS, Oeci SUSost ibi Thiodorichus comes, habens in coniugi Sororem Egberthi marchionis; quem cum alter Thioderielius, SuuS scilicet cognatus, coepisset defendere, Oeeisu est et ipSe. Et certe, nisi fuga eripuiss0t donum Hildinisholmonsis ecclesiae episcopum et fratrem eius Chuonradum comitem, ipsi pariter occubuissent per manus operantium iniquitatem, qui ambo multa post haec passi Sunt adverSa per proVinciales patriae suae, scilicet Saxoniae, quia noluerunt reverti ad partes factionis suae Ad extremum eroe OeeiSUS St

a quidem emendavit Goldast.

1 Haec quaestio a attram post eventum ficta videtur esse. Magis probandum est, quod Ann Magdeb habent Capitolum hoc nec universaliter verum cf. S. XVI, p. 176). 2 Cf. Decret Pseudoisidor. d. Hinschius p. 18. 3 Waltramus solus ex omnibus scriptoribus illorum

temporum res in illo conventu gestas ad sententiam imperatoris narrat, eiusque verbis maxima fides habenda est propterea, quod ipse conventui interfuisse videtur et quod eius unius verba non pugnant eum rebuS

102쪽

76 DE UNITATE ECCLESIA CONSERVANDA.16s5 Chiloni adu comes in publico praelio, dum ageret ibi stronuissimi militis officium pro imperator Henricho. At frater eius Udo episcopus captus et vinculatus ab Egberdo marchione sustinuit multos et diuturnos cruciatus sub tyrannica illius crudelitate, donec promisisset, Hildinishoim civitatem epiScopatu Sui, quam per multos dies idem marchio oppugnaverat, Se traditurum esse quod tamen non fecit, licet illo tyrannus uni de datis obsidibus caput amputari praeceperit.

XX, 19. Celebrato, sicut dictum est, Conventu epi Seoporum atque principum, citius abierunt catholici a concilio malignantium, o forte inciderent in manu inimi eorum suorum; quibus enim parcerent, qui de Suorum caede quidem sociorum sese non abstinuissent Sed his ita gestis, dein do indicta est Synodus apud Oguntiam secunda hebdomada post pascha Secundum Constitutionem edi apostolicae, ubi On- Venerunt eum imperatore legati ipsius sacrosanctae sedis apostolicae, Petrus scilicet episcopus ortu ensis ecclesiae et duo cardinales Romanae ecclesiae Aderat etiam omnium epiSe Oporum consensus sive do Italia η sive de Gallia, in quorum alternis cordibus vivit spiritalis amor et gratia, de qualibus scribit sanctus Cyprianus epi Se OpUSJ: Unitatem, in

quienS, tenere frmiter et vindicare debemus maxime Nos epi8coFi, qui in ecclesia praesidemus, ut Fiscopatum quoque unum atque indiuisum

probemus. Prae8idebant quoque huic synodo P egelinus Aloguntinae ecclesiae archiepiscopus et Eilbordus Trevirensis archiepiscopus atque Sigevinus Coloniensis archiepiscopus. Lie

maru autem remen Sis arehiepi Se opus, quia non poterat adesSe miserat illuc legatos suos, Sua vice promittenS, Se ad Omnia eon SenSUrum, quae pertineant ad fidem catholicam

et ad pacem atque unitatem ecclesiae. Reliqui vero episcopi qui illic tum fuerunt ii sunt quorum nomina Subscripta

quae conVentum Sequebantur. Nam eos qui ab imperatore stabant non tam cladem accepisse quam victoriam in illo conventu reportRSSe. apparet vel itide, quod nec do eiusque fruter nec uterque hie dericus ad partes actionis suas reverti voluerunt. Praeter nitramum de hae

Mogontiae habetur, cui intereuit imperator, tibi pria esentibus legatis Romariorum omnes episcopi rebelles iniperatori deponendi iudicantur, eteri vero anathemate, ut videbatur, eondempnantiir. Ibi etiam communi eo n-se ιsu Otque consilio constituta est a Dei. Eius pacis L L. II, p. 5

Waltramus nusquam mentionem facit GD Cypriani perii p. 213.

103쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 77sunt Thii, lorichus Viri clunensis ecclesiae opiscopus, Ion-1085. richus piscopus Loodiae, Chuonradu episcopus Traioc tonsis occlosiae Udah icus Eth statunsisy ecclosiae episeopus M fgin-wardus Frisingensis ecclesiae epi8COpus, it episcopus Ratis-Ρ0nae, Ruobbordus episcopus Baben bergensis' oeclesiae IIuoκ- inannus Spirensis celesiae episcopus, Otto Constantionsis eccleSiae episcopus, ureardus episcopus de LOSanna, Sige-fridus episcopus e Augusta, Gebehardus opiseopus Bolie- mensis o Praga, Udo Hildinisheimensis ecclesiae episcopuS, Henrichus Paderbrunnensis in episcopus, Erph episcopus Monasterii, Folcmar Mindensis ecclesiae episcopus; ibo Tullensis

ecclesiae epiSeopia S, quia per Se pSum ade8Se non potuit, per legatos suos, qui vice Sua intererant, huic Synodo Consensit et subscripsit Burcardus quoque Basilisensis ecclesiae episcopus et otio StraZburgensi ecclesiae epiSe Opus per legatos Suo Consenserunt et Sub8cripserunt, qui propter hostes ecclesiis suis crudeliter nimis imminentes domum

dimissi sunt. Et multi simul presbyteri atque diacones interfuerant huic synodo congregatae in civitate Moguntia, ubi

et omnium, sicut dictum est, episeoporum aderat ODSen SUS,

sive do Italia sivo Gallia, immo de omni catholica ecclesia, in quorum alternis cordibus vivit spiritalis amor et gratia, ut, sicut unitatem tenore firmiter et vindicare debent maxime epise0pi, qui in ecclesia praesident, ita episcopatum quoque unum atque indivisum probent. Multae siquidem ecclesiae faciunt unam catholicam ecclesiam, et licet plures facti sint

demque ecclesiam catholicam. Quam scilicet unitatem qui non tenet, alienus est, profanus Si et hostis est, sicut XCOmmuni sanetorum patrum iudicio diffinitum ost. Sod ali qui episcoporum exierunt ab illorum Ommunione, quorum conventus est siVe Consensu ibi fuerat pro recuperanda pace vel ecclesiae vel rei publicae, qui etiam e multo tempore noluerunt usque adhue Communicare edi apostolicae, sine cuius auetoritate ne ipsi quidem possunt alicuius episcopalis officii ministerium ab ore ideo quo ipsorum hereses et SeiS-mata ab omnibus catholicis reprobata sunt atque damnata

cum ipsis auctoribus pariter et ConsortibuS Xternae Ommunionis atque perfidiae. Hi autem sunt, qui aut fugiendo episcopatu suo dimiserunt, aut eos per bella maxima sibi

vindicando usurpaverunt, ne Communicarent iis qui ommunicant catholico imperatori vel sedi apostolicao: Geb0hardus altgburgensis ecclesiae archiepiscopus, artVigus Magadaburgensis ecclesiae archiepiscopus, Adalber Wirigi

104쪽

78 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA.burgensis ecclesiae episcopus, Altinan atavi ensis celesiae episeopus, Adalberdus V ormaeiensis ecclesiae epi SeopUS, Bure ardus albet statunsis ecclesiae opiscopus, erinheru SMerseburgensis eclesiae episcopus, Guntherus Citicensis ecclesia episcopus, Benno Misniensis ecclesiae episeopuS, Hariwigus h Wirdunensis ecclesiae episeopus, Heri mannUS Meten Sis ecclesiae opiscopus, Reginhardus alter Mindensis ecclesiae episeopus, per Studia partium subintroductus, Wi-golt alter Augustae episcopus, per studia partium Subintroductus, oboliardus alter Constantiensis ecclesiae epi Se OpuS, per studia partium subintroductus, Henrichus alter ader-brunnenSis episcopus, per studia partium subintroductus, Sed ne adhuc quidem initiatus. xxi 20. Isti 1 praeferentes nomen sacerdotii saepe anten ammoniti, nune autem regulariter Vocati, quia noluerunt ad pacem Christi et ecclesia reverti, e auctoritate edi apostolica sunt deiecti atque damnati ; quod, sicut scribit Gela

SIUS RpR, non soliton praesuli apostolico facere licet, sed cuicunque pontisci licet, quemlibet locum hereseos secundum regulam ante damnatae

a catholica communione discernere. Magna quidem heresis est, Dei

resistere ordinationi, cuius solius est potestas dandi imperii,

qui dat felicitatem in regno caelorum solis piis, 'egnum vero terrenum. et piis et impiis, sicut ei placet, cui nihil iniuste placet. Qui enim, 1nquit AuguStmUS', regnum dedit Mario, ipse et Caio Caesari, ut sugusto, ipse et Neroni, qui Vespasianis e patri vel lio, suavissimis imperatoribus, ipse et Domitiano crudelissimo, et ne per institos ire nece88 8it, qui Constantino christiano, ipse apostatae Iuliano. Magna,

inquam, heresis est, Dei ordinationi resistere, quod constat supra scriptos 1 pseudo episcopos feciss0, dum destruere nitebantur regnum Henrichi regis a Deo sibi collatum, resistendo ei atque repugnando usque ad effusionem sanguinis multorum hominum. Ex hac crudelissima heresi multae hereses et scismata emerserunt, ut ne divinae nec humanae lege quicquam nunc valeant apud illos vel contra illos, qui inique agunt, qui, dum nuSquam non erra SS mon Strantur. Sacro Sancti esse apud suos describuntur, apud quos nihil sancti vel sacri invi0latum tenetur Praevaluit etiam apud

1 Qui episcopi in locos damnatorum iussu imperatoris succeSSerint, Waltramus non commemoriit. Sed secundum Gesta abb. Trudon. SS. X, p. 240 Guulo quidam Herim anno M0ttetis successit, in locum eriti heri Merseb. venit Eppo Chr. opp. Morseb., S. X, p. 184 , in locum Altinurini Patav. venit Horim rennus, frater ducis Liuioldi V. limanni c. 15, S. XII, p. 2343. Nomina aliorum in Ann. Wirgeb et in V. Gebe hardi uec. e. 8 invenimus. 2 Mans VIII, p. 17. 3 CL Augustini per VII, p. 138.

105쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 79oos iii iusni odi siliat periuriunt atquo Orfidia, ut heroticorum sit nul Callioli eorumque ConseSSion Permista, cuneta verno et syncorae ro ligioni Sint turbata, Calliolica tuo et apostolica puritas confusa. Periuri quippo patricidis ot matricidi cautorisque, qui non l)OSSidebunt regnum I)oi, ab apostolo comparantur, quam ei licet Sententiam nultu homi-1.Tim. 1, 10. num OSSO Olvere probatur, ideo quo maiori damnationis sententia episeopi involvuntur, qua porturi esse declarentur', qui praecipue e mandato Domini per euangelium simul et ex Constituto Canonum iurare prohibentur. Iuraverant quippe

Henricho regi omnes suprascripti episcopi absque his qui ex occasione belli SaXonici furtivo sunt introducti; quorum perfidiam ut horosus atque scismata si quis diliguntur attondito discutit per singula, perspiciet Sane, nunquam ab initio

nascentis celesia tot et tanta sicut nune Sunt fuisse scandalorum genera, quorum cum Supra diXerimu aliqua plura adhuc dicemus, quae per singulos illos Seudoepiscopos in ecclesia in gesta, cum ea quae gesserint in re publica sint omnibus manifesta Sicut enim per unum Seribentem eorum omnium vulgata transgre8Sio St, qui in eandem eismatis atque perfidiae reciderant actionem amplectendo magis at tuo defendendo sui Gregorii partem quam Catholicae celesiae universitatem, Si in uno eodemque, qui pro omnibus scripserat vel scribendo omnium Voluntate prodiderat, euneta, quae ad notitiam rerum satis abunde iudicamus sufficere, studomus fideliter XPOnOΓΘ.21. Primo quidem dicendum est, quod sino aerimis XXII)dici non oportet, quia maior nostra, aneta Settieet Romana ecclosia, in tantam despectionem apud adVersae partis episcopo Venit, ut Sicut in Romana re publiea non potest rex

aut imperator esse, nisi quem idem ipsi velint, qui, sicut

Gelasius y conqueritur, sed apostolicae potestatem primatu sui

pare. Unde etiam quidam infami personae, qui seribit, se suosque partem sui Gregorii defendere, praesumit contra saneta sanctorum loqui et magnificari advorsum nomoneatholica ecclesiae Dei, praedicans, eam esse in parte sui Gregorii, apud Supradictos quoque Seudoepiseopo esSesancta sacerdotia Dei, ipsosque esse Spirituales atque in caelestibus conversari et esse filio Dei, aetero autem XCOmmunicatos et heretico atque Sei8matico S SSe quieunque subiecti sunt vo communicant ei qui n0n est in parte ali

a declinarunt 1 bene emend. chara.

1 Gelasi opist seu commonitorium ad Faustum; ans VIII, p. 18.

106쪽

80 D UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA.Cuitis, Sed in toto, scilicet inporatori Henricho sive ig-berdo eidemque pontifici Romano, apud eos denique nihil nisi ad condemnationsem valere Christi et ecclesiae aeramenta, quae sunt baptisma et Chrisma ot corporis aesangminis Domini mysteria. Ergo quibus e causis et qua necessitate igberdus papa sit electus, supra iam diXimus,

qui certe per eius, quae Voro S Romana CeleSin, On Sensum et per Suffragium Henrichi regis eiusdem quo Romani patriti est ordinatus. Sod Sylverius papa, sicut legitur in Gostis Pontificalibus , olim per vim levatus est vj et ut neerdotes ordinationi eius iuxta antiquum morem vel deeretum Subscriberent, Ompulit tyrannus quidam Theodorus'. Quod eum Optinere non posset, licet causam hane gladiis ageret, tamen post ordinationem ipsius Sylveri subscripserunt ei omne Communi Consensu, propter adunationem videlicet religionis et pacis, ne forte sustineret ecclesia aliquod scandalum scismatis. Nune autem Romana eclesia o patritius Romanorum consenserunt in igberti electione, et tamen ne POS Septimum annum , quo defunctus est Hildobrant

papa, licet Romanam celesiam talem pontificem habere, qualis catholicum corpus ecclesia non dividit, sed integrare illud sit unire intendit, cum in Chalcedonensi concilio statutum Sit, ut intra tres menses debeant episcoporum ordinationes fieri, nisi fori necessitas excusabilis coegerit dilationis tempus protrahi. Ecce, ad quid pervenit mater Omnium ecclesiarum, ut Subiaeere videatur iudiei perverSorum,

qua ius habet de omni occlesia iudicandi neque cuiquam do ius licet iudicar iudicio, sicut constituunt deeret eunOnum Ecce igburdus, qui et Clemens papa, cuius doetrina

Certe Si apostolica et Cuius scripta vero sunt catholiea, leui

didicimus o illa, quam tractare SuscepimuS, epiStola , quae scriptor illius pervertere molitur interpretatione falsissima, sicut probabimus in sequenti libro, illo, inquam, Clemens papa inscribitur falso fur atque hereticus ab homine iniquo et doloso. Veruntamen Supradictus papa Sylverius, iam beatissimus, Sicut legitur' factus, postquam revocare noluit Antimum patriarcham, hominem hereticum, a beato Agapeto decessore suo depositum pro nequitia illius, pr0pter hoc per iussionem augusta est depositus cui Vigilius archidiaconus eius Successit, qui praecipue depositionis ipsius causa OX-titit, 'ui etiam tundem papam suum deportari in iXilium

ix Liber pontis. i. 59. d. c. l. 129. 2 Indo efficitur, haec verba eXeunte anno 1092. scripta esse. 3 s. l. III, i. 2. 4 Liber Pontis. l. e. p. 130.

107쪽

DE UNITAT ECCLESIA CONSEI VANDA. isocii, ubi cum amo tribulationi et qua angustiae, sicut legitur Τ, u8que ad Ortoni sustentavit. Hae quamvis Vigilius fecerit, nemo tamen in hane praesumptionis nudatiam prorupit, ut ipsum comanne oculosia pontificem vel hereticumvol furem descripserit. De quo certe Vigilio, postea perpesso multa pericula pro ecclesia, quam ipse magna regebat industria, do illo, inquam, scribit Arator subdiaconus in Opere suo δ, quod de actibus apostolorum Composuit heroico metro:

Publio libertas. Vigili sanctissime papa,

Adoenis incluso solvere vincla rectὶ. De ladiis rapiuntur oves pastore ministro Inque hi oneris ferimur, te revocante, piis. Hoc tibi, magne pater, cum defero munus amori8, Respice, quod meritis debita sola tuis.

22. Igitur Clemens papa cupiens gregem Domini et XXIII oves Christi ex rapina ac devoratione bestiarum agri eripere, et quod perierat quaerere, quod infirmum OnSolidare, et quod aegrotum erat sanare, quod fractum alligare, et quod abiectum erat reducere, constituit apostolica auctoritate, supradictam synodum fieri in regno Theutonico apud metropolin civitatem Moguntiae, ut agersetur ibi do id catholica et paee celesiarum atque concordia; ideoque aderat ibi

omnium OnSensus epiScoporum de omni catholica ecclesia,

in quorum alternis cordibus Vivit spiritalis amor et gratia, ut, sicut unitatem tener firmiter et vindicare obent maxime episc0pi qui in ecclesia praesident, ita episcopatum quoque unum atque indivisum proborit. Aderat etiam imperator Henrichus, praecipue auctor huius synodi, quia nihil tutum neque firmum poterit esse in his quae sunt eiusmodi, nisi defendat ot probet ea regalis auctoritas pro maiestate imperii. Sed adversae partis episcopi, cupientes hane indictam Synodum praeoCeupare aut praevertere, convenerunt infra hebdo io β.madam pascae in castello quodam Saxonia Quidilingoburg

nomine, ubi locus est congregationis feminarum De Servientium sub canonica institutione. Et ut conspirati eorum plus valeret et deciperet columbae simplicitatem, quam Serpentis astutia non temerasset, adduxerant quondam Sub Specie

legati sedis apostolicae, qui dictus est otio piscopus Ostiensis

ecclesiae, eum iam Clemens papa praesideret Romanae ecclesiae. Intererat etiam huic conventu rex Saxonum Herimannus, cui ne apud suos quidem tribuebatur honor regiuS, a quo

tunc et illius synodi coepit tractatus. Nam memoratu otio episcopus: Audiens ego' inquit, quod rex vester legitimum

a Lib. poni. d. c. s. 130. 2 Arator χω actibus apostolorum ed. Arnigen, utphan. 1769. p. 19-21. epist ad Vigilium . 3 6 et27-28.

108쪽

82 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA .a085. non in beat coniugium, Sed e consanguinitate sociatum, iudico, inter cum et uxorem eius fieri divortium'. Huius iudicii sententiam eum non approba8sent assidente epiSe Opi, dicentes, agenda linius o templa tune non 8Se, Se Cundo intulit, se iudicare bonum o iuStum SSO, ut re eeele Siarum, quas SaXones atque Thuringi usurpassent, in proprios SUS rostituo rentur spoliatis ocelestis atque monasteriis, quibus fuissent oblata ne De Consecratae. Hae quoque Sententia eum non placuisset episcopis Τ, utpote timentibus Osfendere prae- Sentiam OXiorum, qui pariter convenerant ad roborandas parte Coniurationi Suae, tune rogabant ipsi, rogabant et alii principes Saxoniae, ut his atque huiusmodi omissis, On- sentiret eum eis ad ea quae coepissent agere se quidem ConveniSSe, ut tractarent, quomodo defendere possent parte Sae studia sui Gregorii papa eiusque anathema ire regem Henrielium renovare ne populo indieare , quod XCommunieatus Sit omni et Salvus esse non possit, quisquis Henricho

regi in aliquo communicaverit. Tum illo otio flexus est ad voluntatem eorum et Onsen Sit, quia Vento agitata harundo sextitit. Damnaverunt iterum omnes qui aderant piscopi Henrichum regem et iustificaverunt multis modis sui regorii partem, agente ipsi omnia contra regulas et institutaee Clo Sine, qui non conveniSSent ad synodum in loco celebri,

in civitate scilicet episcopali, qui c0nvenissent in festis diobus paseae, in diebus scilicet gaudii et laetitiae, ut miserias

miSerorum augerent, Ut Seditione ne proelia renOVarent, ut

etiam fidem destruerent. Unde audiant ipsi iustificatores sui Gregorii et damnatores imperatoris Henrichi, cum ipsi magis sint damnati, utpote destructores fidei, audiant, inquam, de huiusmodi sententiam sancti papa Geliasti Non

tam propter religionis, quIt', causam student dissositionibus sublicis obviare, sed potius per occasionem regiae alligationis ea tholicam idem

moliuntur evertere et tali commerti, sperata praestare, cum ego et decessor meus non solum minime in hac parte damnationis nomen imperatoris attigerimus, sed insuper, postquam adeptus est regiam potestatem, honoriscis eum literis salutare curavimus. Sacerdotes auteni, qui praevaricatoribus Se communicasse propria voce cor essi Stirit, a communione

apostolica submoverunt decessores mei, quibus scilicet damnatis si ipsi placet misceri, non potest nobis. Inquit, imputari, quibus si velit

a togationis GH b commento Gel.

1 Diseidium quoddam intor adversarios Henrici Xortum erat. s. epist. illam, quam Willelmus abbas Hirsaugiensis des Ierim annum regem misit Sudendorf, Rogis tr. 15. 16). Mirum est, quod attramus eius opistula O

109쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSEI VANDΛ. 83

impe) atoa abscedere, tanto octi α Nobis Non pote8 esse damnatus, sed potius id gratiam synceram communio uix admissus 11. 1 l 'ii oli1-sius ostendens, non te oro cum persidis Vel cum Sociis por-fidorum liabero conventum, iuXta quod dicitur in Salmo Psi. 25, 4. Non sedi in concilio vanitatis et cum iniqua serentibus

non introibin Neo ecclesiastici, Inquit, momi est cum his qui poltitiam habent communionem permixtamque cum persilis miscere concilium, quoniam qui voluntario Sectantur Contagia ersidorum emarati

sunt certe ab apostolica sede Ideoque, It cum talibus et apud tales, etiam si esset necesse eri, nulla posset synodus proυeriire.

23. Ergo ius atque Urbanus, Lucius etiam atque Symmachus ot rogorius Romani pontificos constituerunt sub anathematis interpositiono, ut praedia divinis usibus tradita et caelostibus socroti dicata noni praesumat humaniSusibu applicare, quia sive alienator sive venditor alicuius ecclesiastici praedii magni Vel Xigui, cum accipiente pariter iudicantur esse sacrilegi. Et cum ituri sint certe iuxta divi- , . h nam Sententiam in supplietum aeternum, qui e propriis facultatibus non sublevant necessitate pauperum, quid dignum aestimari poterit iudicio ae damnatione eorum, qui diripiunt aliena, praecipue autem quae sunt Dei eclosiarum Ecce in Supradiet conventu aderant, qui multarum ecclesiarum possessiones et praedia invaserant pariter et OSSederant, et hoc ita fiori sacerdotes Saxoniae consenserant. Qui enim his quae sunt huiusmodi non restitit suggestione qua potuit, consensit, cum X auctoritate diVina dieat apo StolUS, non Rom. 1, 32. Solum qui faeiunt prava reos SSe, Sed et qui On Sentiunt facientibus. Primum quido in locum tonuit in illa malignantium ecclesia supradictus otio Hostiensis episcopus, qui nunc a Saxonibus eorumque consortibus dicitur papa Urbanus, Super qualium Certe ambitu et promotione Supplieat imperatoriiselasius papa, immo per Gelasium catholica ecclesia:

Desinant, quaeso, te temporibus tuis quidam se occasionem perturbationis ecclesiasticae praecipitariter ambire quae non licent, Ne et illα quae male appetunt nullaterius apprehendant et modum suum apud

Deum hominesque non teneant. Atque iterum super eiusmodi alloquens etiam senatum Romanum Id senatum, inquit, per

tinet Romanum, ut memor dei, quam a parentibus su8cepisse H meminit, contagi vitet communionis externae, ne a communione edict

vo8tolicae, suos absit, reddatum externus Cum enim in ordinatione Successoris sui Clementis dicat Petrus apostolus β:

meo meα praedicationis et doctrinae cathedra eum, qui ci/pit eam et

110쪽

84 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA .

audacter XJpetit, mori requirit, ined ornatum moribus et in uerbis erudi-

itim. Ille autem Saepe dictus Otto praecipitanter ambivit tinvasit sedem apostoli eam, usus manu et auXili pessimorum, apud quos nec divinarum nec humanarum valet aliquid constitutio legum Symmachus papa, generali praesidens Synodo,dlXIt: Si quis, papa superstite' et eo inconsulto, aut subscriptionem pro Romano ponti catu commodare aut pro alio promittere aut sacramentum praebere temptaverit aut aliquod certe sustragium polliceri vel de hac causa privatis conventicillis factis deliberare aliquid aut o decernere praesumpseriis loci sui dignitate vel communione priuetur. ECCeautem in privatis conventiculis agitur de pontificatu sedis apostolicae, quae sub ildebrant certe videtur privilegia primatus Sui amisisSe, eum ipse Voluerit n0 apud eam, quae mater est Omnium ecclesiarum, Sed in parte suorum esse ius potestatemque iudicandi non solum de unaquaque cole Sia, sed de ipsa quoque Romana celesia. Ideoque, sicut Leo papa scribit et catholica ecle Si consentit Privilegium meretur

omnino imittere, sui permissa sibi abutitur potestate.

24. Ecce enim idem Hildebrant Coloniensem ecclesiam suis quoque privilegiis spoliavit, qui Hartvigo Magada- burgensis ocele Siae episcopo hoc concussit et hoc iussit, ut terminos patrum transgrediendo ' invaderet parrochiam alterius metropolitani episcopi et ordinaret episcopum quendam Rogin hardum in Mindensi ecclosia ad contemptum et ad iniuriam igiwini Coloniensis archiepiscopi. Hoc etiam exemplo memoratu otio episcopus ostia Moguntinam ecclesiam suis qu0que privilegiis spoliavit atque ipse transgrediendo simu) terminos patrum parrochiam metropolitani episcopi invasit et ad contemptum atque ad iniuriam egeliniarchiepiscopi Gebellardum quendam in Constantiensi ecclesia episcopum ordinavit, cum adhue etiam viXisset Ono episeo pus ipsius Constantiensis ecclesiae; sed iam pridem ab ea eXpulsus est iniuriose, quia noluit in parte Hildebranti osse

et esse communioni eXternae. Si vero Sanetorum anonum

regulae custodiuntur et observari mandantur vel ab Hilde-brant vel ab otione, pro quibus vos, qui habetis Zehunam arum, occiditis et gelatis, litigatis et belligeratis, ne sit alius pontifex sedis apostolicae, nisi per quem disciplina oeelosiae evertatur et qui contra auctoritatem Domini venire videatur, ut iam omnibus heretieis aditus ianuaque pandatur.

1 Decretum synodato Symmachi npno, hie I, p. 46. 2 Decreta Leonis ad opis c. diversos p. insolitum p. l4. 3 CL An n. burg. ix. 1080, S. XVI, s. 437.