Waltrami ut videtur Liber de unitate ecclesiae conservanda

발행: 1883년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 85 Dicitur enim per beatuli Iob, gerentem scilicet typum Vel Christi vel occlesiae Alι terminos transtulerunt, diripuerunt Iob. 24, 2. greges et paverunt eos. Unde sanctus patur rogorius in

16. Moralium di suos, InquIt , aliorum homine nisi hereticos desicyriat, qui a sociae ecclesiae gremio extranei existunt Ipsi enim uerminos tranfferunt, quia constitquiones 1 atrum praevaricando ruriscendunt De quibus nimirum constitutionibus scriptum est: Ne traritare liαν is terminos Prov. 22, 28. antiquos, suos posuerunt patres aut Qui grues, InquIt, diris iunt et pascunt, qui imperitos quosque perversis ad 4 19ersuasionibus trahunt et doctrinis 3estiferis ad interjiciendum nutriunt Atque a tem tre

gorium in epistola ad Eulogium, patriarcham Alexandrinum:

Meus, InquIt, honor est solidus vigor fratrχιm meorum et tunc ego honoratus sum, cum singulis quibusque donor debitus non negatur. IIIDCotiam et Gelasius papa Absit hoo, inquit, bsit bidelibus hoc sibi

velle quempiam arripere, unde videatur honorem fratrum uorum imminuere eae quantulacunque parte. Sed, Sicut Supra dictum est, alii terminos transtulerunt et ad contemptum atque ad iniuriam metropolitanorum quoque episeoporum in parrochiis Moguntia simul se Colonia ordinationes sibi usurpaverunt. Unde Callistus urbi. Romae episcopus universi epiSeopi S Si

quis metropolitanus episcopus, nisi quod ad suam solummodo pertinet parrochiam propriam, sine consilio et voluntate omnium comprovincialium episcoporum aetra aliquid agere temptaverit, gradus sui periculo subiacebit, et quod egerit irritum habeatur et aeuum. Et terum de eadem re Callistu Nullus rimas, nullus metropolitanus nullusque reliquorum episcoporum alterius adeat civitatem ut ad po88essionem accedat, quae ad eum non pertinet et alterius episcopi est parrochia, super cuiusquam dispositione, nisi ocatus ab eo, cuius iuris esse dinoscitur, ut quiddam ibi disponat et ordinet aut iudicet, si sui gradus honore sotiri voluerit; sin aliter praesumpserit, damnabitur, et non solum ille, sed cooperantes eique consentientes, quia, sicut ordinatio, ita eis et iudicatio χ aliarum rerum dispositio prohibetur Et ut metropolitanis sua iura Serventur, Ite etiam eo papa, inter cetera

scribenS, loquItur Secundum sanctorum patrum canones spiritu Dei eonditos et totius mundi revereriti consecrato metropolitarios singularum provinciarum episcopos ius traditae sibi antiquitus Unitatis intemeratum habere, decernimus, it ut a regularibus praestitutis nullα

aut negligentia ut praesumptione discedant. Quae eum ata sint otali qui dicuntur heretici termino transtulerint, ecce apud ipsos qui sunt eiusmodi Seribuntur esse sancta Dei sacerdotia, et apud eosdem s0lummodo rite colobrari Christi tecclesiae Sacramenta, ut ipsi imperitos quosque, qui sub nomine gregum per beatum J0, designantur, perversis ad

112쪽

86 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA .so persuasionibus trahant ut doctrinis postis eris ad intoritum nutriant. Sod Nisi cognoveris te, o P dchra inter utilieres,Cant. I, 7 egredere, inquit Dominus, et abi post vestigia regum id est nisi honorem tuum, quo ad similitudinem Dei os Ondita, bene vivendo cognoveris, a Con Spe tu meae ContemplR-tionis egi odore et imperitorum vitam imitare populorum, et Cultore perversorum dogmatum, quasi hoedos tuos pasce in tabernaculis pastorum, hoc est in conventiculis hereticorum. Ecuo nim defensor partium Hildebrandi scribit contra sedem apostolicam simul et contra universalem Celesiam, dicenS, eam amisisse honorem sacerdotii. Ut facilius possit decipere eos, qui credunt illius perversissimo errori, introducit testimonia Sanctorum patrum, Innocentii, Caelestini, Gregorii, Augustini. Innocentius papa Qui honorem, inquit, amisit,

honorem dare Non posse, nec ullum aliquid a eo accesisse adquiescimus, qui Nihil in ante erat, quod alius se eo posset accipere. Et verum est certe, qui quod non habuit dare non potuit. Damnationem utique quam habuit per pravam manus impositionem dedit, et qui particeps factus est damnati quomodo debeat honorem accipere, invenire Non

possum. Hae Certe Seribit In nolentiu contra eos, qui sunt eiu Smodi, quasi est supra memoratus it Vel Hartvigush, qui termino antiquos transgrossi Sunt per usurpatae ordinationis Xuessus quibus et Callistus y papa scribit: isod-

si qui8, etiam metropolitanus Oγisco s, nisi quod ad stiam solummodo pertinet parrochiam propriam, sine consilio et oluntate omnium com provincialium episcoporum extra aliquid agere temptaverit, gradus sui periculo subiacebit, et quod egerit irritun habebitur et aeuum IUXta

quod consequens etiam Caelestini teStimonium: Si quae factae

sunt, Inquit, ordinationes illicitae, emoveantur, quoniam Stare Non

possunt. Et Cum iuXta consonam sanetorum patrum diffini ti0nom dignus non sit vel sacris nitaribus administrare vel Communionem capere, qui neSeit aeris an onibus obedire, XXIV eon Sequenter etiam et introducit proposita scriptor epistolae Contra S SUOS que, qui non sunt in communione universalis ecclesiae, sed in parto sui Gregorii, illi id nostri patris rogorii testimonium, quo scribit ad MaXimum: Nos, ait, consecrationem dicere nullo modo poss) mus, quae ab excommunicatis hominibus est celebrata. Quia Nero sine ullius exempli forma violasti tantam sacerdotii dignitatem, praecipimus, ut tu ordinatoresque iii ιllat misattrectare quicquam λο aesumatis sacerdotalis iocii, nec usque ad rescriptum nostrum ad tutum vos sacri clitaris iaccedere. Quodsi contra haec agere praesumpseritis, anathema vobis sit a Deo et beato Petro, apostolorum principe, contemplationes iudieii ,est ceterim quoques

1 Hinsellius p. 550. 2 Epist. Calixti secunda c. 13. p. ius chi una p. 39. 3 Ibi d. l. 560. 4 Grogorii Epistulit IV, 20.

113쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 87

catholicis ecclesiis ultionis vestrae praebeatur exemplum. Ino Certe

siastica disciplinae, qua defensor illo partium sui rogorii introducit ad destruendum Saeordotium uniVersalis occlesiae, quae communient odi apostolicae. Ideoque interpositis quibusdam Seriptis, quibus conatur os tondere, nihil nisi ad condemnationem apud nos Valere Christi et eccleSiae aeramenta, quae Sunt baptisma et chrisma atque corpori et sanguinis Domini mysteria, post haec subiungit adhuc de ordinati notestimonium beati Augustini λ, qua scilico ordinatio solet

per manus impositionem fieri. Corporalia, inquit, sacramenta,

quae portant et celebrant etiam segregati ab unitate corporis Christi, formam possunt exhibere pietatis, virtus ero pietatis invisibilis et spiritalis it in eis non pote8t 88e, quemadmodum sensus non 8equitur hominis membrum, quando rem latur a corpore. Ergo quod in omnibus membris unius corporis agit anima, hoc agit Spiritus sanctus in tota ecclesia. Unum quippe corpus et unus spiritus, sicut dicit apostolus Praeter hoc corpus Eph. 4, 4. potest quidem aliquis habere eisdei vel baptismatis formam, sed non habet Mitam Nisi enim spiritu vegeteris, frustra foris de forma gloriaris. Si quod membrum in humano corpore praeciditur, numquid praecisum anima sequitur ' Sic homo christianus vivit in corpore Christi, quousque catholicus est, praecisus autem hereticus factus est. Oe 1lle dUOr-

partieipes permansisse in unitate universalis celesia0. Absit autem a nobiS, ut OS Xi8Semus ab ipsis, sed ipsi exierunt a nobis Sicut enim scribit sanctus pater Augustinus in

libro de vera religIonoe Posset scismaticos area dominica usque ad tempus ultionis Mentilatione ' elut paleas sustinere, nisi erit superbiae nimici levitate cessissent et sese a nobis ultro separassent. dam quod

praecisi sint de unitate celesiastici corporiS, testatur ipSe, qui in fine pistolae suae, ad quem cuneta quae dicuntur solent referri, profitetur, Se ui Gregorii partem defendere. Undo torum . Augustinus in libro de vera religione Sed quia,

InqUIt, in hac dominica area pro voluntate quisque vel palea vel frumentum est, tam diu sustinetur peccatum aut error cuiuslibet, donec ut accusatorem inveniat aut pravam Pinionem pertinaci animositate defendat Tenenda est autem nobis, ali , christiana religio et eius ecclesiae communicatio, quae catholica est et catholica nominatur non solum a suis, verum etiam ab omnibus inimicis, velint nolint. Nam ipsi quoque heretici et scismatum alumni quando non cum suis, Sed cum extraneis loquuntur, catholicum nihil aliud quam catholicam Cocant. Non enim possunt intelligi, nisi hoc eam Nomine discernant, quo ab universo orbe nuncupatur Sed pud eos, inqUIty solos quaerenda est vera religio,

a tempus ultimae ventilationis Aug. b it Aug. immo 1.

1 Augustini opera V, p. 400. 2 CL ibid. p. 1091. 1092. Augustini verba valde contraxit. 3 CL Cypriani opera p. 220. 4 Augustini pora I, p. 751 C. 5 Ibid. p. 751 F. 6 Ibid. p. 752 D. 7 Ibid. p. 75 E.

114쪽

M DE UNITATE ECCLESIA CONSERVANDA .

qui christiani, catholici et orthodoxi nominantur, id est integritatis custodes et recta sectantes. Haec enim ecclesia catholica per totum orbem valide lateque distus utitur ad profectus suos omnibus errantibus R,

unctione Spiritus sancti docente de omnibus. Praeter hane ecclesiam

quicunque est, Spiritum Sanctum utique non habet, ideoque per praVam manu impositionem damnatio ei offertur, qui absquo dono Spiritus sancti ordinatur. Quod in supra memoratorum quoque epiSCOporum, ut non dieam consecrationibus, sed execrationibus factum SSe probatur, qui contra sacros canones Spiritu Dei conditos in alienis parrochiis ordinationes celebraVerunt, qui etiam Contra consensum simulo contra disciplinam catholicae ecclesiae privata sibi conventicula con Stituerunt, qualium Certe conventicula sive ordinationes damnavit Semper atque damnabit omnis ecclesia Sanctorum, ne praeValeat adVerSu eam pars iniquorum. Unde

otiam Gelasium : Quod ineessabiliter, Inquit, repetendum est, sicut

irmum esse nullus ambigit christianu8, Omnes complices, Sectatores, communicatores damnatae emel pravitatis pari sorte censeri, ita consors erit et poenae quisquis communicaverit alicti ecclesiasticarum regularum trans

gressori. Ussu enim Prima8, nullus enim metropolitanus

nullusque reliquorum episcoporum alterius episcopi adeat parrochiam, ut ibi disponat vel ordine aut iudicet quicquam; sin aliter praesumpserit, damnabitur, sicut Callistus papa scribit et omnis ecclesia sanctorum consentit. Quod et factum est de Hartvigo Magadaburgens episcopo, quia Sigi Winus Coloniensis episcopus damnavit eum, consentient in id ipsum comprovincia)ium episcoporum iudicio, postquam nullo modo potuit adduci, ut satisfacere Vellet celesia pro iniusta ordinatione cuiusdam Reginhardi in episcopatu Mindensio. Praetendebat autem ille Hartvigus potestatem sui Gregorii papae,

qua talem sibi posset concedere ordinationem iuXta auctoritatem sedis apostolicae, ideoque sibi curae non SSe Super aliquorum vel Oeatione vel damnatione. Ecce apponit peccatum Super peccatum et iustae damnationi addit pariter ecclesiasticae vocationis et regularis disciplinae contemptum. Igitur praeter illam damnationem damnatus os etiam idem Hartvigus cum ceteris suprascriptis episcopis in Moguntia- consi synodo, iubent id fieri apostolica sede, cum nollent reverti ad pacem et concordiam catholicae Celesiae.

a it Aug. orantibus 1.

Coloniensi adscripta esset, Hartvigo non licuit, in episcopatu in densi quicquam constituero, nisi contra leg0m Decret Pseudoisi dor. ut illus αlterius terminos sui pet nec parrochiam iudicet alit aeco itini unieet agere voluit.

115쪽

D UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 89 25. Sed ex his omnibus episcopis, qui vel damnati xxvi fuerant vel depositi, unus tantum, ei licet Henno Misntonsis' episcopus, venit ad Sedem apoStolicam pro errore Suo potiturus Veniam, quam et promeruit accipere, iuXta quod ipsa mater Omnium celesiarum Romana eclosia soleat os o appellantibus quicquid pietatis est Semper offerre, quia Sirati

in contumacia persistentibus convenit nos esse severos, It aneti S

papa Gregorius, si iterum humiliatis et poenitentibus negare locum

veniae non debemus. Ergo Clemen papa poenitentem benigno SuScepit et confe8sum pro errore Suo honorifico tractavit abeuntemque eum teris apostolica sedis ad Henrichum imperatorem misit, quem et ipse libenter aeeipiens correctum dimisit liboro abiro in episcopatum suum. Sed illa satisfactio utinam fuerit pura, Syncera atque catholica, quoniam,

sicut scribit eo in papa Saluberrimum est et spiritalis medicinae

utilitate plenum, ut, quicunque se correctos videri volunt, errorem suum et ipsos erroris auctores damnari a se fateantur sine ambistuitate, ut nullum ecclesiae membrum peremptis Mensibus ravae intentionis possit

violari talium odietate. Nam Certum St, eundem episcopum

Bennonem nihil deinceps viriliter egisse eum comprovincialibus pseudoepiscopis vel cum principibu Saxoniae pro OnVentione et studio pacis ecclesiasticae, quales dicuntur a Dominopor Hosaiam prophetam Speculatore Caeci eane muti non Es. 56, 10. valentes latrare' quoniam, Sicut elaSius papa Scribit, praevaricatoribus utique consentit, qui8qui SuggeStione qua potest

non reS1StIt, et qui alios is, errore non revocat, se ipsum, Inqu1t',

errare demonstrat. Ceterum praeVarieatore ecclesiastica logis

episcopi, qui in supradicta synodo sunt depositi si omni ecclesiastica dignitate privati, Sententiam depositionis suae a sede apostolica prolatam parvipendunt, et superbia spiritu

inflati, non solum vetitum sibi officium auSu temerario usurpant, Sed etiam Seeundum anone eoneeSSam Sed apostolicae potestatem conantur eripere et Sibimet eam contra canones contendunt usurpare ideoque frequentibus conventiculis pariter et scriptis firmaVerunt ibi uno sermonem nequam, ut non possit Romana ecclesia alium habere papam, nisi sit X parte sui Gregorii, qui velit resister Henricho regi, immo divinae ordinationi, qui etiam velit sedum apostolicam invadere contra igbertum pontificem ipsius Romana ecclesiae. Sed velint nolint partes adversariorum, ecce sacri canones constituerunt, totius ecclesiae appellationes deferri ad Xamen sedis apostolieae, ab ipSa vero nusquam prorsu appellari debere sanXerunt a per hoc illam de tota ecclesia iudicare, ipsam vero ad nullius iudicium commeare

116쪽

cf. Matth.

90 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA .no de ius iudicio iudicari pra ceperunt, neque Sententiam illius oportero dissolvi constituorunt, cuius potius Sequenda decreta mandarunt. Quod si ita est, immo quia ita est, debitorunt procul dubio adversaria partis opiscopi aut On-

Sentire eum Sede apostoli ea pro pace et unitate oeclesiae aut merito condemnari utpote transgressores iudicii odisnpostolicae. In hoc nim utrique consenserunt et igbertus et ro Henrichus atque totiu eccleSiae 8SenSUS, Ut, qui S quis

', resistatino vel oculosia votiso publicao, si iis sicut Othni-

Matth 5,s eu et IIblieanu S'. Beati, laqiiit, pacisci, quoniam illi Dei Mocabuntur. Sed discordes episcopi, qualos dicuntur filii diaboli, qui alios docent, quare semet ipso non Oeent, dicentes iuxta auctoritatem patrum debere nos timor ligari vel ciniuste it χXcommunicatis non communicare Unde

sicut Golasius papa Scribit Prorsus in quamlibet se partem causationemque convertunt, manifeste' veritatis ita laqueis vj caritur, ut suis ipsi erbis possint actionibusque concludi, nec nisi solam perniciem obstinatae per fidiam residuam ,entilare l se ee AED1m quorum vulgata tran8gro S Si e St, per unum Seribentem proponunt nobis Sanctorum patrum te Stimonia, quae Sunt ire eos qui iungunt e XCommunieati Communione aliqua. Quod autem, inquit, eaecommunicatis non it communicandit m atidianitis sanctum Calli8tum: papam Eaeeommunicatos a sacerdotibus Nullus reciFiat ante trinsque partis eaeaminationem iustam, nec eis in oratione aut cibo et potu aut osculo comm/t nicet,

ne are eis dicat. Urbanu papa alde timenda est sententia episcopio, licet iniuste aliquem liget, quod tamen summopere praevidere

debet Gregorius in homilii8 Utrum iuste an iniuste obligetpaStor, pastoris tamen sententia gregi timenda est, ne is qui subest, et cum iniuste forsitan ligntur, ipsam obligationis suae sententiam eae alia culpa mereatur. Pastor ergo vel absolvere indiscrete timeat vel ligare. Is autem, qui sub manu pastoris est, ligari timeat vel iniuste Nec pastoris iudicium temere reprehendat, ne, etsi iniuste ligatus est, eae ipsa tumidae reprehen8ionis superbia culpa, quae non erat, fat. Idem rectorὶυSδpresbyteris, diaconis, nobilibus et populo aderae Persenit

ad me, Nosdam vestrorum ignorantia vel Necessitate deceptos his, qui ab postolica sede, culpa sicli nostis exigente, communione privati tint, communica88e, quosdam Nero se salubri discretione, protegente Domino, 8uspendisse; et quantum de constantibus gaudeo, tantum de deviantibus ingemisco, quoniam Sacrae communionis mysteria, qtiae ad solutionem nobis divina pietate conoessa sunt, in detrimentum animae surae magis receperunt. Et quia, sicut vobis omnipotens Detis innotescat, ehementer caritati estrae et medullitus eae toto compatior laterno jectu, obtestor

a manifesta Gel. b actibus ius Gel. o ita I rb. Christi a d iusto I. o deest a recepi eae rest.

1 Thio p. 23. 2 Hinsebius p. 138. 3 Ibid. p. 145. 4 Cregorii opera I p. Ib56. 5 Gregorii Epistula VI, 46.

117쪽

DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 91

titque si adeo, ut ab illicita se quisque communione uspendat et quos apostolica sedes in consorti conιmunionis Suae non recipit omnino refu- yiat, ne inde reus ante conspectum eterni Iudicis, unde poterat saluari,

eonsistat. Idem Ianuari episcopo Sardiniae: is ero qui ab

ecclesiastica communione Sunt suspensi Nullus religiosus secundum canonum praecepta iungatur, sed Nec illi communicandum est qui commu

nicant eaecommunicatis Gelasium contra fautores Acatii: Nihil

nobis commune cum hominibus communionis aeternae, Nec praetendat quisquam, quod alicui forsitan evidentiori non communicasset vel communicare videatur heretico. Quid enim iuvat, si illi non communicet, et his tamen communione iungatur, qui ab illius non sunt communione diversi' Quid profuit, quod videri olebat illi salam non communicare, cui per suos complices nectebatur ' Hae quIdem Sanctorum patrum toStimonia amplectimur ea qua dignum est veneratione, Sed nimium nimiumque non X- pavescimus ea pro huius tempori Conm Sione, quandonereticorum simul Catholicorumque confe8Sione permista euneta erae et Syncerae religionis turbantur cath0licaque et apostolica puritas confunditur. Ecce enim Hartvigus Magadaburgensis episcopus, qui semel ac secundo damnatus est, Sicut Vere supra diximus, ipse Videns diutius non posse Contra imperatorem episcopatum suum repugnando ibi vindicare, simulabat eum eo pactum pacis facere et Supplicem se ac devotum ei offerre ; qui etiam, ut faciliu promereri 1088. posset epiScopatum ab imperatore, promittebat, euneto principes, qui adhuc SSent cum eo discordes, in gratiam eius redueere. At imperator, prae nimio more Rei non On-Syderans, quia hipos in ovile ovium intromittere hoc non sit consuluisse eeclesiae vel rei publicae, acceptis iuramentis super promissa fidei firmitate, reddidit i iniusto piscopatum absque Synodali Conventione et absque Onsensu sedis apostolicae, quod factum est quarto anno postquam iuste depositus est synodali iudicio. Tum vero illo artvigiis naetu OceaSionem, qua posset abor liberum hinc indointroitum simul et exitum, coepit redire ad consuetae faeti O-nis Xercitum et traducere episcopos et principes totius regni ad partem sui papae Gregorii, et ut auetius resuscitaret e

a deest 1 recepi eae Gel.

1 Gregorii Epistola HV, 24 2 Thiel p. 25. 34. 3hmum

Hartvigus simulaverit, se cum imperatore pacem facere, dubium est. Nam cum alii scriptores illius aetatis de perfidia Hartvigi nihil afferanto cum altramus sub finem eiusdem capitis narret, Hartvigum Moguntiae celebri conventu et imperatore praesente festo nativitatis Domini solitas benedictiones fecisse, id quod non solum cum verbis Omnium aliorum scriptorum sed etiam ipsius attram pugnat, etiam huc in re eius Nerbis idem haberes dubito.

118쪽

s D UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA.

nutriro, ipsius incondia Hildobranti iam diu defunctio, primo

quidem per clandestina colloquia, deinde per contracta undecunque poterat conventicula sermonem intulit de excommunicatione imperatoris, de iniusta, ut ipse dicebat, successione Wigborti ad pontificatum apostolicae sedis valde autem periculosum fore cum eiusmodi hominibus communionem aliquam habere imperatori vero promissam fidem et promissum servitium libenter conservare, Si velit publice confiteri, se vinculo anathematis ligatum esse et inde solvi perparticipes sui Gregorii papae, si etiam velit igbertum do- ponere alioquin e Oenitere, quod vel Viderit hominem

OXeommunieatum, Qui nunquam debeat communicare aliquis fidelium. Haec saepius memorando sollicitabat animos plurimorum, cum iam posset fieri pax eclesiarum, nisi ipso Hartvi iuxta nomen suum durum iis renovasset bellitam. Ergo plurimi etiam episcoporum, qui damnaVerant in synodo eundem Hartvigum et in damnatione eius subscripserant iuxta apostolicae sedis decretum, is Si non Solum in communionem eum absque synodali OnVentione receperunt, sed etiam aliqui eorum contra imperatorem simul et contra sedem apostolicam eum e conspiraVerunt, ut iam e multitudine praevaricationis illorum qui eiusmodi sunt episeopOrum iustificat quodammodo videatur deVitas Graecorum, apud q)ios, Sicut GelaSiUS Papa Seribit', Deliis et ineulpa

bilis putatur esse permistio, quod pud eos nulla sit eri falsique discretio, et cum velint omnibus reprobis AESse comniuries. in multa monstrentur probit te consistere R. in hereticorum simul catho

licorumque confeSSione permiSta euneta erae et Syncerae religionis turbantur, catholicaque et apostolica puritas Onfunditur Gelasius 3 A1ι eatholiei, inquit, aut heretici erant, de

quibει illa passim latrocini detestanda aeolebant. Si heretici, prodi, discuti et legitime convinci modis omnibus debuerant, vel suis confessioni

bus e aliorum ocibus confutari. Sed mirentur alii, quod de illo Es. 14, 16. quoque HartVigo vere Secundum literam possit intelligi haec 37- ' per Hesaiam prophetam sententia Domini: Ni inquid iste est vir, qui cont/ιrbam terram, qui concussit regna, qui posuit orbem desertum et tirbes eius destruaeit Tu enim, inquit, terram tuam disperdidisti, tu popidum tuum occidisti. Haec, inquam, mirentur alii in hoc do quo nune agitur viro NOS autem miramur in illo, quod tam stultus pastor potuit tot Sacerdote et tantum populum post se in perniciem trahere,

a constare Gel.

1 No de hac quidem re alii scriptoros qui equa in tradunt. 2 Obiit a. 1085 Mai 25. 3 Cf. hiel p. 435. hi insolitus p. 648.

119쪽

DE UNITAT ECCLESIAE CONSERVANDA . 93 utpoto qui nullius fere est iteratoriae eruditioni Vel Seion-Zaeli. II,

tiae, nisi quod iam mysterium istius stulti pastoris, hoc ost β λβ antichristi, operatur in illo, de quo ad Zachariam prophetam dicitur a Domino: Adhuc, inquit, sume tibi vasa pastoris

stulti, quia ecce ego suscitabo pastorem in terra, qui derelicta non visitabit, dispersum non requiret et contritum non sanabit et id quod stat non enutriet et carne pinguium comedet, Oe est virtute Sanctorum et in Suae corpus mali

tiae traiciet. Eoc enim contigit in diebus illis imporatorum celebrare apud Moguntiam nativitatem Domini, ubi aderant cum eo aliquot episcopi et quidam de principibus regni.

Adorat etiam ibi illo Hartvigus , cui tune non Oham Ommunicavit quisque praesens epiSCOpus, clerus et populuS, Sed etiam uothardus', qui ante aliquot menses post bitum Wogelini ordinatus est Moguntinae eclesiae are hiepiSe0pHS, cessit ei in ordine et officio suo et consensit indigno modo, ut ad initia nocturnalium luctionum solitas benedictiones faceret in tam celebri conventu et in tam celebri nocte nativitatis Domini. Sic vero, si nune promulgatrix Si aut Xe-

Quiri sanetorum canonum Oguntina quoque CeleSia, non

attendens Sive parvipendens, quid gestum sit in ea, et quid gesserit ipsa, quomodo ille Hartvigiis iudicatus et damnatus sit in a. ir huiusmodi scribit Gelasius ' papa contra fau

tores Aeatii meo est, inquIeDS, ill mistura, haec est illa confusio,

qua Fer totum hoc regnum inter catholicam hereticamque communionem nulla est discretio, ideoque sicut quisquis, It ab hac colluvione cunctorum separatus 8 syncerae communioni et de catholicus comprobatur, ita quisquis illius detestandi commercii particeps invenitur, quantum

8yncera communione, tantum a catholica atque vostolica remotus est confe88ione.

1 Hanc totam rem altriimum odio Hartvigi adductum finxisse, contenderim. Nam neque anni 1088. neque 1089. die natali Christi hanerem accidisse, facile demonstrari potest. ultramum anni 1088. DKtivitator Domini in mente habuisse, elucet e verbis: Ruothardus, qui ante liquot menses post obitum mezelini ordinatus est. Nam ordinatus est 5. Kal Octob. anni 1088; et e verbis capitis insequentis : Post illos autem dies, quibus haec quae diximus facta sunt Moguntiae, concelebrata est te. edio enim anno 1089 imperatorem Praxedem in matrimonium duxisse, inter omnes constat Stum p Reg. 2899; likeh. Chr. a. 1089; nn August. a. 10893. Indo efficitur, ut quae Waltramus oguntiae natali Domini facta esse contendit anno 1088. non facta esse, statui non possit. At hoc anno imperatorem apud

Glicham fuisso, Waltramus ipso c. 35 dicit, et alii tradunt Bornoldi

Chr. An n. Hildesh. Ann August.). Anni autem 1089. diem natalem Domini imperatorem Ratisponae celebrasse, Anti Saxo narrat. 2 Hin- schius p. 649.

120쪽

94 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA.26. Ecce proponunt nobis adversarii pro suae partis confirmatione, ut deboamus timero ligari vel iniusto sud qui alios docent, semet ipsos non docent. Igitur convincit Veritas, iustitia et iudicium, quia iusto damnatus est ille Hart-vigiis iuXta meritum suum. Unde et Dominus dicit ei porMalaehiam prophetam et ceteris, qui irritum feeerunt paetum Mai. 2, 2. LeVi, paetum ei licet Vitae et pacis Maledicam, inquiens, benedictionibus vestris et maledicam eis, quoniam legem meam Super cor si posuistis. Post illos autem dies, quibus haec qua diXimus facta sunt Moguntiae, concelebrata est etiam Colonia per eundem Hartvigum ordinatio Adal- heida reginae Φ. Sed etsi Herimannus Coloniensis piseopus pro affectu consanguinitatis, qua proXime attingebat eum, non est recordatus damnationis, qua decessor eius igiWinus

damnaverat eum, tamen Coloniensis ecclesia, quae in utraque damnatione eiu Consens orat, Ommunionem eius Vitare

debuerat, quoniam nihil interest, utrum ei aliquis Ommunicet, qui eiusmodi est, sive ille iungatur communione, qui diversus non est ab illius heretici Communione. Me, inquit

Itela SIu sic assim omnia licite feri a quocunque identur et Nullunt discrimen rerum, nulla examinatio ecclesiae postulatur, sed tibique heretici intromittuntur et nemo resultat, sed velut muta pecora in captionem ducta subditis oluntatibus persiliam sectantur dam Vero apparet,

quantam perniciem generet, quod aeri an Ones negliguntur, quod imperiti, indigni, Symoniaci, neophyti ecclesii praeficiuntur, quales, Cum non possint Scientia et doctrina atque aliis operibus bonis innotescere, praeSumunt Sceleribu OStendero sese aliquid esse vel posse, et inter cetera Xtollim se contra regiam potestatem, immo Contra Dei ordinationem,' , , qui utpote militantes Deo non debuerant se vel negotiis saecularibus implicare, usurpant ibi regnum Ordinare et regere, qui debuerant eccle Siarum Oetore esse et SeSe Xemplum humilitatis omnibus praemonstrare. Sic enim discrevit Christus utriusque potestatis officia regum scilicet atque ponti-

Πeum, quatinui spiritalis actio a temporalibus distaret inciιrsibus et Deo militans minime se negotiis implicaret saecularibus, ac vicissi)i non ille rebus divinis praesidere videretur, qui esset implicatus negotiis saeeittiiribus .

Undo idem qui haec scripsit Gelasius consequenter disceritit quoquo iudicia ecclesiae a regiis dispositionibus. Quo, inquit ,

more, quo ritu aliquis damnato rum praetenditur abso litis, cum ne a ponti cibus legitime et ecclesiasticis legibus fuerit ea peditus, nee

a actingebat 1 ementi Sehard ih intromittantur 1. Alexandrinus Petrus Gel.

1 Vide quae p. 93. do ne ro dicta sunt. 2 CL hiel p. 23. 24.3 Lornet. Gelasii ap. Thielo p. 568. 4, Hoc non sine quadrina acerbitate contra inperatoiem dictum est b Thiel p. 569.

SEARCH

MENU NAVIGATION