장음표시 사용
41쪽
fratrum ' Quae reor cia celebrare se credunt aemuli sacerdotum ' Secum esse Christum , cti u collecti fueritu, in aritur, qui extra ecclesiam collictuntur ' iri enim )acem Christi et concordiam rumpit, adversus Christum facit. Qui alibi praeter ecclesiam colligit, Christi ecclesiam spargit Occidi: talis potest, coronari non potest, quia talibus, si etiam animas posuerint, non erit illa fidei corona, sed pers licte poena. Unitatem enim, InquIt, qui non tenet, non tenet legem, non tenet Patris
et Filiisdem, vitam non tenet et salutem Inter line Vide Studium f. c. I.
et affectuin istius boni pastoris, o quantum Xplicuerit iste sanctus Cyprianus intimae dileetionis circa miseriam eorum, quos vidit acoro in periculis, quos cernit lapSOS Sse in pee
uatis, quos intelligit docidisse a stabilitat fido ut christianae relligionis, qui sic loquitur' in libro de lapsis: Quid faciαm,
dilecti'simi fratres, suci ειαris vario mentis aestus Quid, aut quomodo dicam ' lacrimis magis quam verbis opus est ad exprimendum dolorem, quo corporis nostri defenda est plaga, quo populi aliquando umerosi multiplex lamentanda est iactura. Quis enim sic durus ac ferreus, quis sic fraternae caritatis oblitus, qui inter suorum multiformes ruinas et lugubres ac multo squalore deformes reliquias constitutus siccos oculos tenere praevaleat, Nec erumpente tatim fetu prius gemitus suos lacrimis quam voce promat ' Doleo, fratres, doleo vobiscum, nec mihi ad leniendos dolores meos integritas propria et sanitas privata blanditur, quando plus pastor in gregis sui vulnere vulneratur. Cum singulis pectu meum copulo moeroris et funeris pondera luctuo8a sarticipo. Cum langentibus plango, cum deseritibus de fleo, cum iacentibus iacere me credo, iaculis illius grassantis inimici mea imul membra percu88α Sunt, αε-τientes gladii per me viscera transierunt. Immunis ac liber fuisse a persecutionis incursu non potest animus in prostratis fratribus, et me prostravit assectus.
8. Haec beatus Cyprianus martyr loquitur, qui nimio pietatis affectu miseriis aliorum compatitur, qui Super diVersis ecclesiae periculis dolet ac tristatur, iuxta quod illius
mulieris Ommota sunt viscera super filio suo, quem voluit
ficta mater, sicut legitur in libro Regum dividi Solomonis i R'g ', λβ gladio, no vel sibi Viveret vel propriae matri, quod scilicet
eXemplum Verus pacificus noster dominus Iesus Christus voluit contingere in figuram nostri, ut ex hoe discernantur
filii alieni gladio spiritus, quod est verbum Dei. Si enim
sanctus Ambrosius oeuisse legitur, ut, quando incerta Sunt iudici do falsis filiis occlesiae, per spiritum di Seernantur, quom scilico sanctum Ambrosium inducit praedictus papa
Hildobrant in scriptura sua dicens, eum XCommunieRSSe Theodosium imperatorem pro culpa Sua quadam, ut Si quoque statuat it confirmet partium rauarum scismata. Sed
1 Cypriatius I. l. s. 215, 2. 2 CL ibidem s. 223. 3 Ibidem p. 215, 9. 4h Ibidem i. 239. 5 In epistula ad Herim annummissa Jasse l. c. p. 458).
42쪽
16 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . ipse quo lite Sanctus Ambrosius eclosiam non divisit, sedon quae eae Saris Sunt Caesari et quae o Deo oddenda osso d0cuit, qui Theodosium quidem imperatorem compulsum tumultu quorundam qui o Cohaorobant, vindicare Thessalonicensium Seoliis gravissimum, celesiastica Cooreuit disci
plina; quom inter alia ruditionis verba alloquitur ita, sicut in oculosiastica logitur' historia riua dicitur Triportitat:
Coaequalium hominum et conservorum princeps es, O imperator, ιλλυδ autem omnium est Dominus, eae omnium et creator, cuiu8 tinc suscipe
Ninculum pro caede Ipopuli non praecedente iudicio perpetrata, quoniam medicina haec est sanitatis maaeima. At imperator inquit Tuum opu8 est et docere et medicamina temperare, meum Nero Oblata Suscipere. I nc Ambiositis admonuit, legem eum sancire in po8terum, ut sententiae principum sufer animadversione differrentur ab executoribus in diem trigesimum, quo locus misericordiae vel, si es tulisset, poenitentiae non periret. Paruit imperator Theodosius et inculum eius solvit Ambrosius. Qui etiam locorum differentiam in ecclesia tunc docuit, quando eidem imperatori post oblatum munus ad altare, iuxta quod in Constantinopolitana ecclesia solitus erat agere, sustinenti, intra cancello Sacroi tim perceptionem mysteriorum emandavit per archidiaconum. O imperator, interiora loca tantum sacerdotibus sunt collata, quae ceteri nec ingredi Nec contingere permittuntur purpura Namque imperatores facit, Non sacerdotes. Et in hoc quoque o egressus imperator paruit ipsamque communem cum ceteris aesPectationem deinceps servavit admodum laetus,
utpote nutritus divinis eruditionibus; quod i tandem, sicut ipse ait, discere ei contigerit, quae di erentia sit imperatoris et sacerdotis, et quod viae an invenerit magistrum veritatis ECQ 1lla XCommun1
Catio, quam utili erat e etesiae pariter atque ipsi imperatori Theodosio, quae nune in ea, de qua agitur Seriptura prodendi suismatis ponitur Xempl0, quo Separentur principeS vel milites ro publica ab imperatoris sui consortio simulo obsequio. Neque enim tale aliquid temptaverat illo muruso turris validissima eclesiae, Ambrosius, quando etiam pulsabatur pro studio hereticorum Valentiniani imperatoris et matris eius Iustinae minis atque verboribus. Unde et inter alia virtutum suarum insignia loquitur de is, digna memoriae Scriptura δ: Venerandus, inquien S, Imbrosius pro catholicae ridet
unitate, non cum ceteris, sed pro ceteris mori elegit; non enim cum pereuntibu perire voluit, sed ut salvarentur alii, ipse se periculo saepissime dedit. Et cum mandaretur ei ab imperatore tradi basilicam. respondit: Nec mihi, inquiens , fas est tradere, nec tibi accipere, imperator, expedit, igitur noli gravari, ut putes te in ah, quae dirina sunt imperiale aliquod ius habere, noli te aetollere, sed, si is dititius imperare, esto subditu Deo, quo uiam scriptum est Quae Deo, Deo, quae caesari, caesari Ad inperatorem, inquit, palatia 43ertinerit, id sacer
1 Historia tripertita IX, 30 Cassiodori opera Venet. 729 I, p. 19.
320, cuius narrationem breviorem aedilidit. 2, Qua sit mese initis: sod hanc rem ipse Ambrosius eisdem sero Verbis narrat, ep. 20, igne
43쪽
DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 17 dolem eclesiae. Satis in dicant iace vel pauca do plurimis sancti Ambrosii dicta se facta, qualis ot quanta in ecclesiasticis rebus ac diseiplinis debeat oesso diScretionis Observantia, ne per neglligentiam ipsius discretionis, matri Omnium Virtutum, aliqua oriantur seandala. Veruntamen Vae, inquit, homini Μaiih D, 7. illi, per quem scandalum venit. Magna quidem Sunt eandala, hereSe atque scismata, quae Stendit apostolus aut eadem SSe aut aequalia. Convenientibus, inquit, nobis in 'Ioimi'
unum in ecclesia audio scissu''as 88e, et eae parte credo.
Nam portet hereses esse, ut et qui probati sunt manifestisant in vobis. Hinc et beatus Gregorius in 18 libro
Moralium Q Ilia, inquit, rava de Deo sentiunt, alii recta de auctoritate tenent, sed unitatem cum fratribus non tenent, illi errore dei, isti vero scismatis pe=ypetratione dioisi sunt. Unde et in pS prima
parte decal0gi utrarumque partium Culpae Xprimuntur, Cum divina voco dicitur: Diliges dominum Deum tuum eae toto by corde tuo et eae tota anima tua et eae tota mente tua, atquemo subditur: Diliges proximum tuum sicut te ipsum qui enim de Deo perversa sentit, liquot profecto, quia Deum non diligit. Qui vor de Deo reeta Sentiens a Sanetae Celesiae unitate divisus est, Constat profecto, quia proXimVm non amat, quem habere Oeium re eUSat. Et si qui diaee'ut, quo 1. IOBA 20. niam Diligo Deum, et fratrem suum oderit, menda in St, sicut sanctus Iohannes apostolus ait. Igitur magna Sunt Scandala, hereses et scismata, de quibus et dicitur in euangelio, quoniam Mittet Filius hominis angelos suos, et colli-: Ii gent de regno eius omnia scandala. Regnum Dei hoc est ecclesia Dei, angoli Dei hi sunt annuntiatores verbi Dei, quales fuerunt Ambrosius atque Innocentius, Saeerdotes Dei, quorum unum introdueit in scriptura Sua saepe dictus papa Hildobrant oxcommunicasse Theodosium imperatorem, alterum vero Arcadium imperatorem. Quare hoe scripserit et quare in agro dominico hoc seminaverit, bone quidem intelligunt, quibus adhuc cum ceteris Christi fidelibus integra manet christiana fraternitas, quibus ire unitatem Celesiae est Sincera caritas, qua Cilicet caritate Oncordat membrorum unitas. Sicut enim in uno corpore, ait apostolus, multa h. in
membra habemus, omnia autem membra non eundem actum
habent, ita mi iti unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter alterius membra. Ergo noStri non 8 propositi, singulas illius papae sententias per totum describere, Sed tantum ea Commemorare, quae Videntur praecipue quidem
a totum 1, quod iam chard emendavit.
44쪽
18 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA.posse implieos si atriim animos ad studium eis malis confirmare, quae etiam possunt nos ipsos inde seribentes aut alios logontos in botui in aedificaro, qui, dum ConvertimuS studium nostrum ad cognitionem oculos insticae disciplinae, intelligimus an per unctionem Sancti Spiritus, qui docet no de omnibus, quomodo porteat nos conversari in domo Dei, qua est occlesia Dei viventis, Columna et firmamentum veritati8. 9. Scriptum est enim Τ, quod Innocentius papa Arcadium imperatorem XCommunicaverit, e quod in depositione sancti Iohannis opiscopi consenserit Sed unde hoc assumptum Sit nos quidem adhuc incertum tenemus, Sed hoc pro Certo noVimus, quod ne in gestis Romanorum pontificum in-Venitur, ubi gesta pariter eiusdem Innocenti describuntur, nec in libro decretorum ius reperitur, ne in Tripertita
historia, ubi plus quam alibi legimus de illius depositionis
Sententia. Veruntamen episcopi qui ipsum Iohannona deposuerant catholici orant; unde Gelasius y papa in libro contra faut0res Agathi, ubi scribit, quod apostolica sede more
maiorum, etiam sine ulla Synodo praecedente, Xsolvendi quo synodus iniqua damnaverat, et damnandi, nullia X- istente synodo, quo oportuit, haberet facultatem. Scinetae,
InquIt, Romanae memoriae Iohannem Constantinoi yolitarium syno Dis etiam catholicorum praesurum certe damnaverat, quem sedes apostolica
etiam Sola, quia non consensit, absoloit. Dieitur autem Arcadius
imperator XC Ommunieatu fui8se, eo quod Consenserit in
boati Iohannis opiscopi depositi0nem. Sed quamvis pari
Rom. 1, 32. Sententia ConStringat apo Stolii eos, qui faciunt et qui consentiunt facientibus, tamen iuXta humanam rationem levioris quodammodo culpae Si qui consenserit, quam qui facit. Et cum illi praesules qui deposuerunt praedictum pontificem sint plane catholici iuXta sententiam sancti papae Goliasti qualiter Arcadius imperator consontions facientibus ipse meruit Specialiter excommunicari vel damnari Corto multa sunt Arcadii imporatoris privilegia quae recipit ecclesia. utpote sibi Valde necessaria, sicut testatur liber christianorum imperatorum de fide catholica, ideoque non repellit eum a
Communione sua. Constituit namque eum fratre Suo Honorio. Supplicante celeSia, ut, quaecunque a parentibus ut imperatoribus christiam statuta sunt diversis temporibus circia Sacrosanctas ecclesiaS, maneant inviola a itque incorrupta.
1 Spurin epistula Innocenti I. p. Nicephoruni Callistum, Hist. ecl. XIII, 34 Constant, epist. poni. Rom. App. l. 905. 2 Epistula Gelasii papa ad episcopos Dardaniae, hie l. c. I, p. 392. et 400.3h Codo Theodosianus id QInon ol, t. XVI. it. II, 0 32.
45쪽
DE UNITATE ECCLESIAE CONSEl VANDA . 19
nihilque Gyrivilegiis immutetur, sed omnibus q)ti ecclesiis deserviunt tuitio deputetur. Si itis utem, inquit, in hoc
genus sacrilegii proruperit, tit in ecclesias catholicas irruens sacerdotibus et ministris vel ipsi divino ciuiui locoque cili Mid importet iniuriae, si non pote/'i' per procuratorem provinciae comprehendi, digntis videlicet talis capitali sententia puniri, sit cunctis non soltim liberum, sed etiam laudabile, factam atrociter sacerdotibus aut ministris iniuriam veluti publicum crimen persequi. Constituit quoque ecclesia teste, iuXta edietum priorum imperatorum, Omne8 quo Clementiae Suae regeret temporamentum in tali religione Versari, quam divum Petrum apostolum tradidisse
Romanis religio usque adhuc ab ipso insinuata declarat, ut scilicet secundum apostolicam disciplinam euangelieamque doctrinam Patris ot Filii set Spiritus sancti unam Deitatem sub pari maiestate et sub pia Trinitat credamus, nihil dissonum profana division facientes, sed Trinitatis Ordinem per- Sonarum assertione ac divinitatis unitatem catholica religione
Venerantes, reliquo autem, qui ab eorum quo Commemoratio specialis Xpressit fidei communione dissentiunt, ut manifestos heroticos ab ecclesiis expelli, neque his penitus p 08 hae optinendarum ecclesiarum pontificumque facultatem permitti, ut Verae ac nitidae fidei sacerdotia casta permaneant nec post evidentem, inquit, praecepti nostri formam malignae locus detur sttitiae. Et iterum Qui divinae, ait, legis sanctionem aut nesciendo confundunt aut negligendo violant et Ufendunt, sacrilegitim commi sunt. Constituit etiam Arcadius cum fratre suo Honorio, Celesia te Ste, ut, i quis acerdotum contra quietem p dblicam aliquid moliri fuerit deprehensus, secundum legem divae memoriae Gratiani vitam agat centum milibus ab eorum coetibus sepa- NatuS, a quorum est societate discretus. Et post plurima
occlesiastica disciplina statuta Edictum, inquit', quod de
unitate per Africanas regiones clementia nostra direaei per diversa etiam loca proponi volumus, ut omnibus innotescat, Dei omnipotentis unam et veram fidem catholicam, quan Tecta credulitas constetur, e8se retinendam. Omnes autem, inquit β, hereticos atque scismaticos et ceteros catholicae ecclesiae adversarios aeterminari praecipimus, primo
a pontificium facultatemque eod. Theod. x Nicenae cod. Theod. c divinaem gratam 1 emendavit Goldastus.
46쪽
20 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . ab aspectu Romanae ιrbis, deinde ab omnibus ecclesiis, ut iis nihil eae moribus, nihil eae legitus sit commune cum catholicis, quonian quod in reti Visne divina prave committitur ad iniuriam omnibus refertur. Neque vero hereticorum, inquiti, dementia, sive scismaticorum pertinacia conetur ulterius perpetrare quae repperit, neque iis illicita habere concilia sive profana usquam docere adit discere praecepta licitum sit, neque anti Stites eorundem audeant,idem, quam non habent, insinuare nec ministros, cum ipsi non sint ministri Dei, creare. Quotiens autem, inquit , de religione agitur, piscisos convenit iudicare, in ceteris vero cauSis, quae ad usum tibiici iuris pertinent, legibus oportet optemperare. Constituit etiam idem Arcadius imperator cum fratre Suo Honorio, aeque catholico imperatore, ecclesia supplicante, ut, quicquid a divis princ/pibus constitutum est, vel si quae singuli quique antistites pro causis ecclesiasticis impetrarant, u poena sacrilegii aeternalitercon Ser Ueritur. Quorum unu anti Ste Romanus, scilicet Boni- factus, scripsit , inter cetera ad eundem Honorium verbis
supplicibuS: Issa, InquIen S, ecclesia devotionem latram christianissi)ne
imperator, meo quidem Sermone, Sed tis venerabili aspellat feetu, quam Christus Deus noster, vestri idus rector et gubernator imperii, uni desponsatam sibi et intactam virgiNem servat, Ne in eam aliquos patiamini insidiantium procellarum luctus illidi, et quietam faciem tempestatis insolitae timore turbari gloriosis8ime et tranquillissime imperator auguste,
et cetera, quibus idem papa precatur, ut a principe hoc quoque constituatur, quatinus in Urbe Roma nunquam per ambitum antistes ordinetur' cui inter alia rescripsit imperator Honorius: Illud, inquien S. pietati nostrae satis placuisse
cognosce, itod sanctimonia vestra ollicita est de ecclesiarum aut populi perturbatione. Proinde volumus id ad cunctorum clericorum notitiam pervenire, et i sciant omnes, ab ambitionibus esse cessandum ae si duo contra fas temeritate concertantes fuerint ordinati, nullum eae his futurum penitus sacerdotem, sed illum solum in Sede apostolica permansurum, quem eae timero clericorum Nova ordinatione divinaιm iudicium et niversitatis consensus elegerit. Unde id observandum est, ut omnes traii quillam mentem et pacibicos animo eae erenitatis nostrae admonitio ite custodiant, nec aliquid seditiosis coii spirationibus temptare conentur, eum certum sit, nulli piartium sua studia profutura.
10. Haec pauca de plurimis constitutionibus celesiasticis sive Honorii sive Arcadii imperatorum oXempli gratia deseripsi
a continetur 1 emend. . b minuere I emend. Struvius. c ordiuet , quod iam s. emendavit d ita inseh. concertantium Q.
Haec lex ἐι Valentiniano et Theodosio lata est. Epistula deere torum papa Honisaei ad Honorium Rugustum p. in sellium l. c.
47쪽
DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 21muS, ut pariter recogn08eamus, quali o quam utilis suo ritocclosia Arcadius, qui nune pro condendi scismatis studio inducitur fuisse excommunicatu SiVe damnatus, quandoqui domcertis manifestum sit indiciis, beatum papam Innocontium, qui dicitur uni Xcommunicasse, ecclesiasticas iuXta disciplinam sae ordotum OSSe pariter et ObSerVaSSe regulaS, quarum una vel praecipua est de Oneordia regum atque Saeerdotum; quia omnes res, inquit Sanetu Leo papa in tutae esse non
possunt, nisi quae ad divinam confessionem pertinent et regi et acerdotalis defendit auctoritas. Ipse enim Innocontius scribit in 23. capitulo decretorum suorum de rei publicae etiam administratoribuS: Quaesitum est, inquien S, super his, qui post bapti8onum administraverunt et aut tormenta sola eaeercuerunt aut etiam capitalem sententiam protulerunt. De his, InquIt, nihil legimus a maioribus de finitum meminerant enim, a Deo potestates has fuisse conce88a8, et propter indictam noxiorum gladium fuisse permissum, et Dei ministrum esse datum in huiusmodi indicem. Quomodo igitur reprehenderent factum, quod auctore Deo iderent esse concessum ' De his ergo ita, ut hactenus serUatum est, sic habemus, ne aut disciplinam evertere' aut contra auctoritatem Domini venire ideamur. Ipsis autem in rationem
reddendam gesta sua omnia sernabuntur Notate autem diligentius
hae beati Innocentii verba, qua vel sola videntur sufficere contra illius papa Hildebrandi scripta, quae ipSe non praevidobat posse destrui per ipsa sanetorum patrum Xempla, quibus contendebat firmare partium suarum studia. Dum enim docuit, regi raneorum contradicendum et non ommunicandum esse, Qui potestas a Deo concessa est hereditaria suecessione, videtur Dei ordinationi rostitisse, qui etiam ipsum Dei ministrum, cui gladius os permissus ad vindictam noXiorum, dum studuit gladio adversariorum deicere, non
solum duplicavit gladium, iuxta quod in Egociolo legitur. 'a
vel triplicavit, sed et multiplicavit, et non solum divisit populum christianum, sed et sacerdotia, ut multi sint episcopi in parte ista, plurimi autom in parte altera. Unde et Supradictus papa Innocentius: Si instituta, inquit', ecclesiastica, fratre8,
plena fuerint vigilantia ab omnibus Dei sacerdotibus observata, cessabit ambitio, conquiescet di8sensio, hereses et scismata non metaerit, locum non accipiet diabolus saeviendi, manebit unanimitas, iniquitas superata cαlcabitur, veritas spiritali fervore lagriabit, a praedicat labiis cum τoluntate animi concordabit, implebitur et dictum apostoli Ut unanime Rom. i5 5. unum sentientes permaneamus in Chausto, nihil per contentionem Obis Phil. 2,2 4. Neque per inanem gloriam indicantes, non hominibus, sed Deo nostro . Tim. 1, 17. εα αtori placentes, cui honor est et gloria in saecula saeculorum. Amen.
1y Leonis opistula in Pulcheriam, Min schius i. 603. y Decreta Innocentii papae ad Exsuperium Tolosanum episcopum, in Schius p. 32. 3 Epistula Innocenti papa ad Victori cum Rotomagensem epise , ius chius p. 31.
48쪽
22 DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA .li Atquo iterum idem Innocentius papa est certe in
eaeemption nit , sollieitit lo et tristitia fratrum, quam saepe pertulimus imperatore praesente, cum pro pace ecclesiarum Saepe rogaremus, cupientes eos iu nostra recipere viscera, qui requisiverunt sanitatem, ne diu membra
ab unitate corporis haberentur aliena. Qui etiam, ut supra dictum est, loquens de ministerii poteStatum: Quomodo nititores, inquit δ,
nostri reprehenderent factum, quod auctore Deo videretur esse concessum' De his ergo potestatibus, ut hactenus servatum est, sic habemu8, Ne aut dis 'iplinam evertere aut contra auctoritatenu Domi rei venire videamur, quibus certe in rationem reddendam sesta sua omni Servabuntur. Nullatenus enim, Itiquit, condemnari potest dum an eaeamine, suem Deus
suo iudicio reserpauit. Cee, quomodo tali ille apostolicus aliorumque simul postoli eorum virorum OnSen Su errorem eorum, quotquot reprehendunt potestate in eo Ordinatas,
catorem me constituo. Proinde lectoris prudentia pariter et dili gentia attendat, si eum Seriptura sancti huius Innocentii sermo Hildebrandi papa conveniat, qui eum diuit Arcadium imperatorem quasi iudieatum XCommunicasse Vel damnaSSe, qui tiam hoc addidit, scribens pro regis Francorum deiectione, quod beatus Gregorius ita per Seripturae Suae de ere- tum constituerit β, ut Si quis regum, sacerdotum, iudi eum atque Saeeularium pergonarum constitutionis suae paginam agno Seen contra eam venire temptaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat. De quibus tandem rogibus vult
ut hoc intolligamus 2 cum nihil tale in scriptis illius X initido et ris rogorii adhuc legerimus, qui deferebat honorem
cui obebat honorem, sicut docet apostoliis, qui non reSiStebat nec resistendum docebat potestatibus, eum resistens aliquis resistat Dei ordinationi, qui praeeipit reddere quae Sunt eaeSaris nesari. De quibus, inquam, regibus Vult, ut propositum illud capitulum intelligamus nunquid de regibus Franeorum, sive de imperatoribus Romanorum Certe sanetissimus ille papa Gregorius appellat Romanos imperatores
domino Suo et e Servum eorum, rege autem Franeorum filios suos ae o patrem eorum. Nam eum Ompori S Sol,
simoniacam et neophytorum here Se longe lateque prorsus eXereviSSe Scripsit inter cetera regibus Francorum, Sicut
logitur in tertio libro do vita ipsius Gregorii papae Pute no
49쪽
DE UNITATE ECCLESIAE CONSERVANDA . 23
vos sutiliarite res ectu petimus, prαecellentissimi lii, ut detestabile hoc malum simoniacae heresis ac neophytorum de reunt vestri nibus studeatis prohibere et nulla apud vos incusatio, nulla contra animam vestram suggesti locum inveniat, qui facientis procul dubio culpam habet, sui quod potest corrigere negl/git emendare v. hut In quarto
libro legitur ita scripsisse inter alia Sabiniano suo Constantinopolitano diacono, ut hoc loquatur imperatori Mauritio:
Unum est, In UIth, quod breviser suggeras sereni88imi domini Nostri8, e .lib. II, c. . quia, si ego servus eorum ellem me in alicυius mortem miscere, Longobardorum geris Nec regem nec duces nec comites haberet atque in summa confusione dinis esset Sed quia Deum, ait, timeo, in mortem cuiu8-
libet hominis me miseere formido. Igitur Iongobardi tunc nom-poris pagani erant et invaSores Italiae a perseeutore ecclesiae, et tamen ille anetissimus papa Gregorius noluit pro Dei timore quicquam horum facere, quae Supradi et Sunt posse efficere, scilicet ut Longobardorum gens ne regem nec duces nee Omites haberet atque in summa Confusione divisa esset, quamvis vel ipse Vel ecclosia sustinuerint talia
ab iis illata incommoda, qualia scribit in 18. super EZe-
cielem prophetam homilia: Quid est, iam octo, quod libeat in hoc
mundo' ndique luctus aspicimus, undique gemitus audimus, destructae urbe8, versa sunt ca8tra, depopulati sunt agri, in solitudinem terra redacta est, nullus in agris incola, paene nullus in urbibus habitator remansit, et ipsae lyarvae generis humani reliquiae adhuc cotidie et sine cessatione feriuntur, et nem non habent asella caelestis iustitiae, quia nec inter ageli directae sunt actiones culpae. Alios in captivitatem duci, alios detruncari, alios intersci videmus. Quid est emo, quod in hac vita libeat, fratres meis Si et talem adhuc mundum diligimus, non iam gaudia, sed vulnera amamus. Ipsa autem, quae liquando mundi domina esse videbatur, qualis remanserit Roma, conspicitis, immensis doloribus multipliciter attrita, desolatione civium, impressione hostium frequenti ruinarum. Ibi iam senatui' ubi populus ' Omnissaeeularium Uignitatum ordo exstinctus est in ea, et iam vacua ardet
Roma. Ree paSSn St a Longobardis ecclesia, haec passa est et Roma, hae passus quoque est Sanctus Gregorius papa, qui, cum facere OSSet, ut Longobardorum gens nee regem nee Comite haberet atque in summa confusione divisa osset, nihil horum facere Voluit, quia vir reetu inetimens Deum fuit. Qui enim, inquit', Deum timeo, in mortem
cuiuslibet hominis me miscere formido.
12 Sed ut magis ac magis convalescebat Civilis, immo e XII1γplus quam civilis discordia, per quam O Stro quoque tempore facta sunt prope Similia, riualia Superior Sermo demonstrat per Longobardos acta esse in Romana re publica, ut tam
1 Ibidem p. 162 Greg. opp. V 6). 2 Ibidem I, p. 1374. 3 Ibidem IV, p. 162.
50쪽
24 DE UNITATI ECCLESIAE CONSERVANDA . miserabilis, inquam, confusio rerum convales en saeta nune pur Ohristianos in oculosia, dosoribit illo sa0pe dictus papa Ilildobrant, regem Francorum tune etiam, nune imperatorem Romanorum, Christianae legi OSSO Ontemptorem, CeleSiarum vidoli 00 at tuo imperii destruetorem atque heretieorum aueto
municatum. Nos autem Confidimu moliora de eo et speramus in Deo, ut potius Sit ChriStianae legis amator, Celesiarum o imperii defensor et hereticorum atque SeiSmalleorum destructor, Si pro contentioni Suae et errori perseverantiao0rum non potuerit fieri Correetor. Omne enim, quod in e-prehensibile est, catholica defendit celesia, SICU Seribit Marcellinus papa. Ergo poteSta a De ConceSS reprehensione est plane indigna, de qua apostolus, immo per apOStO- 1. Petr. 2, 17. lum Dominus hane regulam eon Stituit Deum, inquiens, timete, regem honorificate, quoniam et honor regis iudicium diligit. Sod illo Hildobrant contra inhonoravit regem Franeorumo accusavit eum erimine pessim apud Horimannum Metensem episeopum, intendens, ipSum crimen, quo testificatur osso eum christianae legi Contemptorem et Celesiarum atque impuri destructorem simul et hereticorum auctorem et consentaneum, perVenire ad notitiam Cunctarum Celesiarum. Quin potius audiat omni e celesia, quam magna sit iniustitia canonum Rerosaneta transgredi Statuta, de quibus ad I0han nem Larissaeum epiScopum ita Ieribit beatissimus papa
GregoriuS: Haec, InquIenS, consona sanctis patribus di nitione
sancimus, ut, qui sacri nescit ut contemnit Obedire canonibus, nec sacris administrare altaribus nec communionem capere si dignus .
Ecce enim aerosancta Romana celesia fas habet iudicandi do omni occlesia. Sed Fabianus papa scribit omnibus episcopiS: Nullus, Inquiens, praesumat unquam accuSator esse simul et iudex et testis, quoniam in omni iudicio quattuor personas necesse est semper adesse, id est iudices electos, accusator es idoneos h defensores congruos atque legitimos testes β. Iudices autem
agent in aequitate, teSte in Veritate, neeusatores intentione ad amplificandam causam defenSores eXtenuatione ad minuendam causam. Quae eum Observari oleant in saecularibus
quoquo iudiciis, nonne multo magis debent observari in dis-p0sitionibus oculosiasticis Unde idem, qui supra Fabianus
papa Si in rebus, Inquit', saecularibus suum cuique itis et proprius ordo servandum est, s tanto magis in ecclesiasticis dispositionibus nulla