장음표시 사용
241쪽
SEVERINO VARESCHIbere: faeminis autem non omnibus sed solum id petentibus et quando non est periculum offensionis infidelium: hocque facimus magna adhibita diligentia, cautela ac circumSpectione, ne Scandalum etiam passivum demus, totamque Christianitatem evidentissimo eXponamuS periculo. Vix enim unquam de ullo alio crimine accusati fuimus nisi quod lex nostra nimiam concederet cum foeminiS familiaritatem, quod caput earum aperiremus ac aqua ipsi lavaremus, quod manibus nostris tangeremus et non Semel ob id in magno periculo fuimus, ut omnino eliceremur ex Sina, totamque christianitatem perderemus. Quid autem dicerent Sinae, si nos viderent foeminarum pectuS ac ScapulaS aperire ut Sancto oleo passim inungeremus illas partes quas illi adeo in mulieribus tectas ac occultas volunt ScrupuloSe; magna enim ac plane admiranda immo et laudanda est mulierum Sinensium honestas ac modestia, qua in re 280VJ omnes totius orbis longe superant nationes. Vix unquam foeminas per plateas in Sinis videbiS; Si amicum viSites, foeminae numquam comparent, neque in mensa aut prandio cum marito, si alii etiam amici adsint; interiorem domus partem inhabitant visunuin dictam, ad quam Viris non patet aditus; crimen enim esset hoc tentare, etiam Si casu accideret aut honesta ex causa. Vestes mulierum ad terram usque demissae sunt et vesti annexum colare collum totum tegit; de manu viri aliquid accipere vitio vertunt: cum forte aliquid Offertur supra mensam aut Scamnum ponitur, quod inde mulier accipit, neque nuda manu Sed manica vestis tecta. Maxima mulierum pulchritudo parvis tribuitur pedibus; propterea ab infantia stringunt fasciis ne crescant. Credo sapientis alicuius inventum fuisse ut eas domi contineret, ne facile per Vi S cumarent. Coeterum quod indecentissimum credunt Sinae est, si alicubi viri cum meminis conveniant, quod nec ad festa publica, aut ad I ... J in δ' faciunt: esset enim indecentissimum. Hanc ob causam non possunt simul cum viris ad nostra templa admitti, ut supra dixi, ideo particularia habemus loca ubi solae conveniunt, cum Commode fieri potest, ad missam audiendam ac reliqua peragenda iuxta catholicae religionis leges. 281rJ Ouaesitum. His positis, quaeritur num omnia Sacramentalia in baptismate meminarum adhibenda Sint. Certum enim est quod haec pericula ac incommoda non oriantur eX Sacramentalium Saucitate, Sed quia res etiam sanctissimae ab hominibus male saepe accipiuntur, Vel ex malitia, Vel ex ignorantia, nec facile potest tam politum regnum ac adeo in hac materia Zelosum contrariisque moribus ac legibus pertinaciter deditum ab omni suspicione inhonestatis liberari.
Eaedem circumstantiae ac incommoda militant in Sacramento extremae unctioniS Si foeminis dandum sit omnibus. Nam propterea domuS adeundae eSSent aegrotarum et Secreta mulierum conclaVia, muliereS tangendae; quod Sine magno Scandalo ac nota gentilium saepe fieri non pOSSet. Oua itum. Quaeritur ergo num Sufficiat pro tempore petentibus solum hoc conferire sacramentum in regno Sinarum ob rationes Supradictas. Iterum quaeritur num negandum Sit, cum incommoda ac pericula prudenter futura preVidentur.
1. Ρ. Socius ouantum ad primum quaesitum censuit, supposito graVi periculo in facto exposito, esse locum benignitati S. mi dispensandi ad tempus circa usum illorum sacramentalium quae apud Sinas inhonestatem redolent, in baptismum tantum mulierum adultarum. kδη Una parota illemibile.
242쪽
Ouantum ad secundum cenSuit missionarioS debere miniStrare extremam unctionem mulieribus Sinensibus praetententibus Isici I28 lvi et non postulanteS, Si pOSSunt, adhortare
ut petant et posse omittere aliquam unctionem; in caSu vero graviS periculi prudentiae missionariorum eSse remittendum ministrare vel non. Ita est, D. Michael Pius Passus de Bosco socius R.mi P. Commissarii generalis S. officii. 2. Pater generalis Semorum Ouoad primum quaeSitum censuit sacramentalia ab ecclesia inStituta quae non Solum Sunt ad omatum, Sed ad significandum, adhibenda esse omnia in baptismo etiam foeminarum, ubi S .muS non dipensaverit. In proposito autem veris existentibus narratis) esse locum dispensationi in aliquibuS prout S. mo placuerit. Ouoad Secundum, stantibus his quae exponuntur, posSe in aliquibus casibus sufficere si ministretur tantum petentibus, in aliis etiam petentibus posse vel ministrari omissa aliqua ex unctionibus, vel etiam interdum denegari, si gravia incommoda atque pericula prudenter praevideantur futura. Ita est, Fr. Henricus Burgus Gen. Ordinis Fratrum Servorum BMV. 3. Pater Spinula Congregationis Somaschae fuit in voto quantum ad primum missionarios de se non posse abStinere ab usu Sacramentalium, saltem practice loquendo. Esse tamen locum in praesenti ut S. D.N. dispenset pro aliquo determinato tempore, ne in baptismate foeminarum adultarum unctio pectoris et Scapularum adhibeatur. Ad secundum vero sufficere etc. Ouin etiam negari posse, dummodo grave damnum
Ita est, D. Stephanus Spinula Cong. Som. 4. Ρ. Ieronimus Ari Carmelita censuit adhibenda, iuxta decisum a S. Congregatione anno 1645. Ouoad secundum idem censuit quod P. Magister socius Rev. mi Patris Magistri Commissarii.
Ita est, Fr. Ieronimus Ari Carmelita. . P. Sfortia Pallavicinus Societatis Iesu cenSuit quantum ad sacramentalia posse mi SSiO- 282rJ-narioS ea omittere in casu particulari ex gravi causa, et certe locum esse dispensationi. Ouantum ad Sacramentum extremae unctioniS Satis esse si detur petentibus foeminis; et si grave malum immineat wSSe etiam petentibus denegari, Vel aliquam unctionem omitti.Ρ. Pallavicinus Sfortia Societis Iesu. 6. P. Generalis S. ti Augustini fuit in eodem prorsus voto admodum Reverendi P. Sfortia Pallavicini. Ita est, Fr. Paulus Luchinus Generalis S.ti Augustini. T. P. Modestus a Ferr. Ordin. Min. Conventualium consultor S. ti Ufficii cenSuit Sacramentalia in baptismo esse omnino adhibenda, ut de anno 1645 decisum fuit, vel ad minus solum illud praetermittendum ex quo rationabiliter praevidetur Secuturum scandalum vel aliud damnum, alia vero adhibenda.
Ouoad secundum censuit nullo modo denegandam extremam unctionem petentibus; tum quia non omnes unctiones Sunt de substantia illius, unde in casu necessitatis poSset per minores unctiones administrari; tum quia cum possint sacramentum paenitentiae infirmis adminiStrare absque periculo gravis mali, non videtur cur etiam extremam unctionem eisdem conferre non Valeant.
243쪽
SEVERINO VARESCHI8. Ego Raphael Aversa fui et sum in voto posse ex iusto timore Scandali Seu damni praetermitti aliquam caeremoniam de qua quaeritur, et multo magis posse in hoc a S mo indulgeri; magis tamen debere
conferri petentibus extremam unctionem, nisi maius scandalum seu damnum iuste timeatur, et nisi denegetur ad infirmam acceSSUS
9. I282vJ Fr. Vincentius Pretus commissarius generalis S. ti Officii.
Ouia missionarii fatentur se in partibus Sinarum solemniter ministrare baptismum Omnibus ViriS quos contigit baptizare cum omnibus caeremoniis solitis et etiam foeminis quando abest periculum et offenSio, Solum petunt ut posSint omittere non omneS caeremoniaS seu Sacramentalia, Sed aliqua, nempe unctionem pectoris et Scapularum aliquarum foeminarum et appositionis salivae in os earumdem et non petunt omissionem istorum sacramentalium absolutam, sed modificatam et circumstantiatam, scilicet quando ex appositione ipsorum in quibusdam foeminis oriuntur scandalum et offensio gentilibus et exponitur tota christianitas periculo evidentissimo ut perdatur, putat in hoc casu esse locum dispensationi ut possint omitti talia particularia sacramentalia, animadvertendo sicut ad evitandum Scandalum corporale tempore peStis apud Europeos parochus potest in danda extrema unctione uti Virga oblonga argentea aurea vel lignea ad ungendos infirmos peste laborantes, ita posse missionarios ad evitandum Scandalum spirituale passivum procedens ex ignorantia vel infirmitate ad fugiendam omnem speciem inhonestatis quae ex conSuetudine congenita Sinis concipitur ob tactum manualem illarum partium uti virgis oblongis ut supra ad ungendum pectus et scapulas dictarum mulierum, Si tamen usus talium Virgarum deservire potest ad evitandum scandalum et speciem inhonestatis, ut gradatim possit induci usus consuetus istorum Scramentalium. Ouoad sacramentum extremae unctionis cum detur a missionariis omnibus viris et etiam aliquibus foeminis cum omnibus caeremoniis quando non oriuntur supradicta incommoda, Solum petunt omiSSionem istius sacramenti in aliquibus foeminis in totum vel in partem, Scilicet quoad aliquam unctionem quando ex appositione dicti sacramenti vel aliquarum unctionum oriuntur Supradicta inconvenientia: fuit in voto ut possit concedi in hoc casu dispensatio omittendi ministrationem dicti sacramenti in toto vel in parte Vel poSSe etiam mi SSionariOS adhibere unctionem per praedictas VirgaS Si hoc modo ceSSarent incommoda, ut fit in noStri S partibuS tempore peSti S. Ita censeo, Fr. Vincentius Commissarius generalis S. Ufficii. 10. Ρ. Raimundus Capi succus Magister Sacri Palatii censuit sacramentalia in baptismo esse adhibenda; illa tamen missionarii tali circumspectione administrent, hominesque talibus instruant documentis, ut ab omni suspicione inhonestatis liberentur, ut decisum est in S. Congregatione 1645.
Ouoad Sacramentum extremae unctionis censuit nullo modo denegandum esse petentibus, quia non omnes unctiones sunt de substantia ipsius, ideoque in casu necessitatis vel ad evitandum damnum quod ex eius omissione Sequeretur, poSSet per minoreS unctioneSministrari.
Ita est, P. Raimundus Capiseccus Magister Sacri Palatii.
284ri Ouid facti circa dubium seu quaesitum octavum, quod rat de CaeremoniiS erga philosophum Cumucium.
244쪽
Cunfucius philosophus apud Sinas eximius floruit Sub imperatore Mng, qui regnavit ante Christum annis 5 19, quo tempore apud Sinas nulla dabatur idolatria. Haec enim pestis primum Sinas penetravit sub Mingo imperatore 65 annis post Christi Nativitatem. De hoc autem philosopho, post magnas adhibitas diligentias ab omnibus Societatis Iesu mis-SionariiS, Sequentia VeriSSima cognita sunt. Primo. Ouod eius doctrina sit in maximo apud Chinas honore ac aeStimatione, quam omnes amplectuntur ac Sequuntur, non Solum Speculative, nullo modo discrepando aut dubitando de minima Sententia quam protulit, sed etiam in praxi sequendo consilia omnia ac statuta confirmat hoc Trigauitius, Lib. 1, c.
Secundo. Quod ab eius obitu ad haec usque tempora tum imperatores tum litterati magnos illi tribuunt honores et annis singulis ea die qua natum dicunt et initio uniuscuiusque mensis: confirmat hoc Trigauit lib. 1, c. 10. Tertio. In eo omnes conveniunt Sinae, ut nullo modo Cunlacium ut numen Venerentur nec ullas ei faciant caeremonias Deo proprias sed solum tamquam insigni viro, ac de
Republica benemerito, 284vi qua de re ita Trigauit ibidem: siNec litterati viri solum, sed
ipSi quoque regeS per tot retro Saecula mortalium tamen, et non etiam numinis alicuius ritu Veneranturis; capite autem decimo ita ait: 6Nullas porro praeces ei recitant nec ab eo quidquam petunt aut SperRntis.
Placuit Trigauitii testimonium ad hanc rem citare: nam haec typis edidit, antequam alii Religiosi praeter Societatis patres Sinas ingrederentur et multo antequam dubia haec mota eSSent, nimirum 1616; praeterea quia ordinavit suam Historiam ex R. P. Mathaei Ricci Commentariis: unde haec testimonia non tam Trigauitii sunt, quam ipsius Ricci, in litteris, loquela, legibus ac moribus Sinensium peritissimi, ut patet ex Trigauitii praefatione. Credendum autem tantos Viros in re tanta errare non voluisse, nec minus diligenter
Ouarto. Addo certissimum eSse, atque a duobus millibus annorum confirmatum, quod hos honores eo tantum nomine philosopho tribuant, quod Magister fuerit Sinarum omnesque fieri gratitudinis ergo pro beneficio quod doctrina sua rei publicae praestitit. Confirmat haec omnia illud, quod accidit paulo post eius mortem; controVerSum enim fuit inter regem ac philosophOS quonam pacto tantus Vir esSet honoranduS. Duae fuerunt OpinioneS; una, titulo regis honorandum esse dicebat, eo quod Sua Virtute eam dignitatem meritus fuerit, licet non obtinuerit. Fundabatur haec opinio i285ri in axiomate sinicae philosphiae, quod habet Cunfucius in libro siChung Yungis, cap. 1T, in quo asserit
magnam Virtutem regnum habituram et Summum dignitate, Summum etiam Virtute eSSedebere. Altera opinio fuit, ut tamquam totius imperii magister honoraretur, quae praeValuit. Declaratus ergo fuit totius imperii magister: numquam autem tractatum fuit apud SinaS, ut tamquam deuS aut numen haberetur, vel honoraretur, atque ideo HCum Fuxuis dictuS est: μCumis familiae nomen eSt, MFuZu Sici autem magiStrum Significat.
Determinato hoc titulo, in qualibet totius imperii civitate aulam seu gymnasium extruxerunt quod Cundicii vocant; in eo habitant Studiorum praefecti, quΟS Hhioquon vocant; hic litterati ac studiosi conveniunt et certis diebus Cunlacium venerantur, eisdem Omnino caeremoniis ac ritibus quibus vivos magistros solent; qua in re discipuli Sinici diligentissimi sunt erga suos magistros, licet pro una tantum die aliquem praeceptorem habuerint in quacumque arte mechanica aut liberali. Erga Cunlacium autem unanimes' 'insunt litterati tamquam universalem magistrum regni, omni exceptione maiorem: Componunt etiam orationes ac poemata, quae in eiuS laudem recitant: ad hoc gymnasium solis 'in' La teitura di questa parota hon e dei tutio Sicura.
245쪽
SEVERINO VARESCHIlitteratis patet aditus et hoc non quocumque tempore, Sed diebuS StatutiS, Vel quando gradus litterarios accipiunt. Nulla in aula Cunfucii imago, sed solum nomen Cundicii litteris Scriptum, unicum praeterea tale gymnasium est in maximis etiam f28 vi urbibus. Ex quibus patet quantum ab idolorum templis distinguatur, ita ut mirer esse qui hoc aliter intelligant. Ouae vero offeruntur in aula Cundicii nec ex natura sua nec ex institutione hominum deputata sunt ad cultum divinum, ut patet ex dictis, vel ut tamquam numen illud venerentur, quod tamen neceSSarium est, ut Sit Verum Sacrificium, ut docet S. Augustinus, lib. 2De Doctrina Christiana, cap. 20, t. 3, ubi ait: HSuperstitiosum est, quidquid ab hominibus institutum est ad facienda et colenda idola, Vel pertinens ad colendum sicuti deum creaturam partemve ullam creRturBen.
His explicatis, duplex consideranduS eSt modus quo philosophum suum honorant; unus quem studiosi exhibent quando gradum aliquem accipiunt: omnes enim graduati simul aulam Cunfucii ingrediuntur, in qua eos expectant cancellarii, doctoreS ac examinatores; ibi simul omnes ante nomen philosophi nihil omnino offerendo, illas omnino faciunt caeremonias ac inclinationes more Sinico quas omnes discipuli faciunt suis magistris vivis; atque ita cognito philosopho Cunlacio pro magistro, gradus accipiunt a cancellariis, ac diScedunt. Ouaesitum. Quaeritur iam, num hanc accipiendorum graduum caeremoniam christiani litterati agere licite possint; et hoc hactenus Societatis Iesu missionarii permiserunt facere; quia Vere nec umbram superstitionis includit, ut omni adhibita diligentia I286ri cognitum est. Si autem hoc prohibeatur, nullus Christianus gradus litterarios accipiet, ex quibus Omnis nobilitas, dignitas, honor, divitiae pendent apud Sinas, atque ita ingens impedimentum rei Christianae poneretur. Modus secundus quo Cunlacium honorant est qui fit bis in anno. Facit hanc caeremoniam studiorum Praefectus, baccalaureis aliquibus iuvantibus; ponunt autem ante Cunfucii nomen Supra terram cemum mortuum, capramque iam alibi occiSam, serica ac similia; nulla ibi fit occisio aut sanguinis effusio; praxis tamen Societatis hactenus fuit nulli unquam Christiano hoc concedere, Sed omnino prohibere, quia ad hoc feStum non omneS adeSSe tenentur et inVitati poSSunt Se aliquo praetextu excusare; prohibuimus ideo hoc, quia Videtur aliquam Superstitionis umbram habere, quamvis re bene considerata ex dictiS Solum videatur actio politica ac civilis cultus.
1. P. Socius censuit si Condicio nec templum nec altare est dicatum, nec sacrificia offeruntur nec pro numine Vel sancto habetur et colitur, posse tolerari Sinas conversos exhibere Condicio caeremoniaS pro recipiendiS gradibus. Ita est, Michael. 2. P. Generalis Servorum fuit in eodem voto quoad caeremonias pro recipiendis gradibuS etc. Ita est, Fr. Henricus Generalis Ordinis Fratrum Servorum BMV.
246쪽
3. Ρ. Spinula, fuit in voto, attenta suspicione probabili quod Confucius universaliter a Sinis gentilibus ut numen reputetur, praefatam recipiendorum graduum caeremoniam Solum permitti posse christianis praemissa protestatione publica quod philosophum solum ut hominem de regno optime meritum colunt. Ita est, StephanuS Spinula Congr. Som.
Stante Veritate Supra narratorum, fuit in voto caeremonias huiusmodi in gradibus suscipiendis, utpote intra limites meri cultus civilis et politici contentas, posse litteratis christianis permitti. Ita est, Fr. Ieronimus Ari Carmelita. 5. P. Sfortia Pallavicinus Societatis Iesu censuit posse permitti adhibita protestatione. Sfortia Soc. IeSu. 6. P. Generalis S. Augustini fuit in eodem voto P. Spinulae et Pallavicini. Ita est, P. Paulus Luchinus Generalis S. ti Augustini. T. P. Modestus a Ferraria ord. Minor. Conventualium consultor S.ti Ufficii censuit, si in gradibus illis recipiendis nulla oblatio fiat, sed intra terminos meri cultus politici et civilis contineantur, posse alia permitti, praesertim adhibita protestatione; quam credit non ita facile posse ad praxim reduci.
Fr. Modestus qui Supra. 8. Ego R. AVerSafui et sum in voto posse permitti illas caeremonias in honorem Confucii quae alias con-Suetae Sunt in honorem magistrorum Viventium, cum contingeant Solum honorem politicum et ciVilem, non autem aliaS quae SuperStitionem Sapiunt. 9. Fr. Vincentius Pretus, Commissarius Generalis Ouia cultuS quo honoratur Confucius non est malus ex parte cultus, nec in Scripto ut aperte colligitur ex his quae exposuerunt Oualificatoribus missionarii), est in voto ut possit permitti. Nam Confucius honoratur a maiori parte ut optime meritus de republica Sinarum et non ob alium titulum ut ipse CondiciuS revera optime meritus est de dicta republica, unde dictus cultus ex parte rei certe non est superstitiosus aut malus. Actiones externae corporales quae adhibentur in eius cultu Solent adhiberi ad honorandos omnes alios magistros ViVos et mortuos, nec habent alium uSum ex natura rei vel ex conSuetudine: ideo talis cultus in scripto non est malus, sed mere civilis et politicus. Si autem huic cultui adiungeretur aliqua superstititio, asSerunt missionarii non permittere ut christiani intersint. Ad maiorem cautelam possunt Christiani adhibere prote stationem, Si ex proteStatione non oriatur turbatio et seditio. Ita censeo, Fr. Vincentius Pretus Commissarius generalis Sti officii.
28Tri 10. Fr. Raimundus Capisuccus, Magister Sacri Palatii
censuit posse Christianis permitti praedictas caeremonias in gradibus suscipiendis, si revera intra limites meri cultus civilis et politici sistunt, ut exponunt missionarii. Ita est, Fr. Raimundus Capisuccus Magister Sacri Palatii.
247쪽
I290rJ Ouid facti circa dubium seu quaesitum IX, M XI, ac XII, quae Sunt de CaeremoniiSerga defunctos a Sinis fieri solitis.
Iuxta tres Sinarum sectas triplex etiam est de animabus humanis opinio. Prima sopiniol est atheorum, quae omnia casu incepiSSe affirmat, animas autem Simul cum corpore interire. Secunda est sectae idolatricae: haec transmigrationem animarum admittit et etiam infernum, sed non aeternum, at ex quo liberari animae poSSint, ut ad corpora redeant, ut ita tandem purgata ad campos amoenissimOS in India migrent, ubi siFen, turpissimus huius sectae auctor, ViXit.
Tertia opinio est philosophorum SinenSium, quae passim admittit virtutis praemium ac Vitiorum poenam; omnes ad bene Vivendum hortatur non spe praemii alicuius aut metu poenae hunc enim finem virtutis vilissimum dicit), sed quia virtus sui ipsius praemium est. Putat autem haec secta bonorum animas praemio malas paenis afficiendas, indifferentes autem Omnino fore, ut in Vaporem eVanescant. 290vJ Ex his patet, Sinas nullam divinitatem animabus concedere, nihilque ab illis Sperare posse, ut ait Trigauitius, lib. 1, c. 10. I MNihil porro in hiS... D. Ouae cum ita sint, tamen quam plurimOS quaelibet secta habet rituS, ac caeremonias, quibus defunctos suos honorant; nam iuxta philosophorum axioma, Sinae erga parenteStum ViVOS, tum mortuos ad Stuporem obsequiosi sunt, eo animo, ut illis habeant gratias de bonis quae ab illis acceperunt, simulque doceant filios, qualiter maiores suos etiam debeant honorare; qua de re multa ex libris Sinicis, quorum philosophia putat ex hac observantia maximum boni regiminis punctum pendere, nam ita discunt etiam regibus et praefectiS oboedire; nam, ut ait Cunfucius, qui de hac oboedientia multa habet: sioui domi fidelis non est ac obsequiens, nec foris regi erit; eSSe non potest, ut qui parentibus oboedire didicit, ac maioribus suis obsequi, turbas in regno moveat, ac infidelis evadat; ex hac bona educatione totius Reipublicae regimen pendetis. Eo autem modo, ac animo mortuiSSemire iubet CunfuciuS, quo Vi ViS; patet ex Cap. 19, Lib. 6Chun Yungis ubi ait: HSemiant mortuis, uti Semierunt vivis; servias f291rJ praeteritis, uti fecisti praesentibus; hoc enim
est summum oboedientiaen. Et Cap. 16 ait: siΙmpera, ut omni reVerentia, decore ac munditia perficiantur ritus ac caeremoniae erga defunctos, eodem modo ac Si mortui ante te essent, Vel ad dextram Vel ad SiniStramis. Ex his patet, Sinas non credere animas suorum defunctorum adeSSe, Sed tantum eaS honorare, ac Si adeSSent. Deinde Similes caeremonias ex Sua institutione malaS non esse, nec superstitiosas, nec ex malo fine stabilitas, Sed ex praecepto naturali, quo tenemur parentes honorare; unde solum continentur intra limites obsequii civilis, ac politici. Ρatet, quia ab omnibus tribus Sectis adhibentur, et sola idolatrica aliqua admiscuit superstitiosa, ex quo ad Sinas pervenit, SexcentiS nimirum, et pluribuS annis post Cunlacium, atque haec ab idolatricis admixta prohibent Christianis suis Societatis Iesu missionarii, relictis civilibus ac politicis caeremoniis, quae potiuS laudandae Sunt, quam Vituperandae, docenturque ita christiani, ut intelligant quid civile, et quid Superstitiosum. Ut autem ad quid facti veniamus, triplex est modus, quibus defunctoS SuΟS honorant. Primus est: cum aliquis moritur, sive christianus Sit, sive gentilis, pro inviolabili more habetur in domo defuncti quoddam altare f291vl praeparare, in eodemque imaginem defuncti, seu tabellam collocare, in qua eiuS nomen scriptum eSt, cum ornatu Odorum, florum, et candelarum, retroque cadaver feretro inclusum ponere. OmneS autem qui ad condolen-
248쪽
dum domus illas ingrediuntur, coram praeparato altari, et defuncti imagine ter, vel quater genuflectunt, humi SeSe prOSternentes, capitibus usque ad terram dimiSSiS, aliquas secum candelas asportantes ISici et odoramenta, ut in praeparato illo altari coram defuncti imagine conSumentur ac conburantur. Circa hunc primum modum nihil occurrit, nisi prout in responsione ad hoc quaeSitum. Secundus modus est, qui fit bis in anno in avorum et progenitorum suorum aulis sita Sinae Vocant, et non templa). Hoc enim HI su tangis sonat, quaS Vere familiarum memoriam vel monumenta dicemus. Has Soli habent magnates, aut ditioreS conSanguinitates; in eis nullus sepellitur mortuuS, Sed in montibus: sola ergo intus nobilioris pro avi imago, deinde supra gradus alios aliis altiores disposita sunt tabellae ad palmi altitudinem, in quibus omnium in illa familia defunctorum nomina, qualitaS, dignitaS, SeXUS ac aetaS in- Scripta Sunt, dieSque mortis, etiam infantium et puellarum, quae res non absimilis videtur arbori familiarum, 292rJ quam in Europa conficimus. In hac ergo aula biS in anno consanguinei omneS conveniunt, ex quibuS graviores Offerunt carnem, Vinum, candelBS, Odoramenta; pauperioreS autem, qui has aulas habere non possunt, defunctorum suorum tabellas domi servant, vel in loco particulari, vel etiam supra altare, ubi Sanctorum imagines, quia ob loci ac domus parvitatem alium locum non habent, quas tamen nec Venerantur, nec illis offerunt quidquam, sed ex defectu alterius loci ibi sunt. Caeremoniae enim illae supradictae a Sinis non fiunt nisi in aula defunctorum, quam si non habent, etiam Caeremonias omittunt.
Tertius modus est, qui fit ad mortuorum sepulcra, quae omnia in montibus sunt extra moenia iuxta regni leges. Haec filii aut affines accedunt, semel saltem in anno circa initium mali, herbas et gramina circa sepulturas nata eradicant, purgant, plorant deinde eiulantur genuflexiones sui in primo modo diximus) faciunt, cibos coctos, Vinumque diSpOnunt, mox, finitis lacrimis, edunt ac bibunt. Interrogati cur cibOS apponerent, dicunt, ut SuoS mortuOS eo honore afficiant quo vivos solebant, quia filiorum prima obligatio est alere 292VJ parentes, quamvis sciant quod mortui non edant, ita autem agere, ut filii di-SCant, qualiter parenteS SUOS honorare debeant, et qua veneratione. Demum dicebant alii quia ignoramuS alium modum meliorem, quo affectum noStrum explicemuS, memoriam progenitorum consememus honore filiali, et quod tamquam ingrati ac inoboedientes a conciVibus haberentur, nisi ita agerent. Inoboedientiae autem nota ac crimen Summum eStapud SinaS. Hoc totum Verum esSe patet ex Supradictis, nam nullam divinitatem in suis defunctis agnoscunt, nihil ab ipSiS petunt aut sperant, Sed nec reS quaS apponunt, aut caeremoniae Sunt, ex philoSophorum inStitutione ac placitis, Superstitiosae. Unde prima huius cultus institutio mere civilis est, ac politica, quamvis post idolatriam admissam erroreS aliqui admixti Sint. Praxis missionariorum Societatis Iesu hactenus fuit christianis suis haec omnia
explicare iuxta primam institutionem, ac omnino prohibere quid quid ex idolatria admixtum fuit, relictis tantum politicis et civilibus. 29Tri Ouaesitum. Ouaeritur itaque primo, num caeremoniae hae, quae Sunt eX philoSΟ-phorum placitis, chriStianis permitti possint, explicando illas ac prohibendo quidquid superstitiosum acceSSit.
Oua itum. Quaeritur Secundo, num christiani simul cum gentilibus consanguineis easdem licitas caeremonias facere possint, nullum enim inde scandalum Venit, immo potius si non fiant scandaligantur et legem Christianam horrent ac calumniantur infideleS, quasi oboedientiam et obsequium erga parentes prohibeat ac tollat, quo crimine nullum maius apud SinaS, ac inde, vel quia superstitiosa prohibemus, et ea non faciunt christiani, Saepe arguimur, ipsique Christiani a consanguineis odio, ac iniuriis excipiuntur.
249쪽
SEVERINO VARESCHIOuia itum. Quaeritur tertio, num adesse etiam possint christiani, praecipue facta fidei proteStatione, quando infideles etiam superStitiosa agunt, non cooperando aut auctori-Zando, Sed quia Valde notaretur si conSaguinei tum abirent, et esset inimicitiae causa ac odii.
Circa dubia XIII, XIV XV et XVJ nihil occurrit.
cenSuit quantum ad primum et secundum quaeSitum, si Vere aulae defunctorum non sunt templa, nec in illis altaria, nec oblationes, Sacrificia, nec Sinae defunctos orant vel aliquod expectant, posse tolerari Sinas conversos adhibere f29 VJ dictas caeremonias erga suos defunctos etiam cum gentilibus. Ouantum ad tertium quaesitum censuit non esse permittendum sinis christianis dictis interesse etiam cum protestatione.
Ita est Fr. Michael Pius. 2. P. Generalis Semorum censuit uSum caeremoniarum prout in facto non esse permittendum fidelibus. Iisdem tamen caeremoniis facta protestatione fidei, poSSe fideles interesse, non cooperando neque autorigando, si tamen non intersint intuitu alicuius praecepti illos obligantis ad interveniendum, sed ex iusto et rationabili aliquo motivo quod potest dari. Ita est, P. Henricus Generalis ordinis fratrum Servorum BMV. 3. P. Spinula fuit in voto nullum usum caeremoniarum de quibus in facto licere christianis cum sint, Saltem ex uSu Omnium gentium, SuperStiti Osae: nec permittendum, ut tabellas maiorum in altari Deo dicato Iesu Christi et Sanctorum. imagines ponant. CaeremoniiS autem praefatis, SiVe etiam peioribuS aSSiStere pΟSse, dummodo non coagendo nec authorizando et non nisi praemiSSa publica proteStatione quod non interSunt quia approbant tales ritus, sed ad bonum paCiS. Ita est, StephanuS Spinula, Congr. SOm. 4. P. Ari Carmelita SuppoSitis Veris quae narrantur in facto, censuit contenta in tribus dictis quaesitis, posse christianis Sinensibus permitti, facta praesertim fidei protestatione, et Sublato SubverSiOnis periculo. Ita est, Fr. IeronimuS Ari Carmelita. 5. P. Sfortia Pallavicinus fuit in eodem voto cum patre Ari carmelita. Ρ. Sfortia Ρallavicinus Soc. ΙeSU. 6. P. Generalis S. ti Augustini cenSuit praefataS Caeremonias omnes non eSse permittendaS Christianis quoad usum et cooperationem, Sed tantum quoad praesentiam localem, facta proteStatione. Ita est, P. Paulus Luchinus, Generalis S. ti Augustini. 298rJ T. H. Modestus a Ferrara ord. Minorum Conventualium consultor S.ti officii censuit non licere christifidelibus non solum praefatis caeremoniis cooperari aut illas authorizare, sed nec illis assistere, tamen hoc ultimum permitti posse, quando aliter gravia
250쪽
odia gravesque inimicitiae vitari non possent, facta fidei protestatione et sublato Subversionis periculo. Interim a patribus missionariis omnem diligentiam adhibendam, ut caeremoniae quas catholici erga defunctos faciunt introducantur: sic si cesSabit occaSio scandali et calumnine. Fr. ModestuS qui Supra. 8. Ego M. AVersa Sum in Voto poSSe permitti, cum ea tamen moderatione et explicatione quae iam adhibita fuit in responso edito anno 1645 ad articulum 12, nempe quod menSa parata Sit quaedam tabula et non Verum et proprium altare et coetera contineantur intra limites obsequii politici et civilis. 9. Fr. VincentiuS Pretus Commissarius generalis S. ti officii quoad primum dubium existimat actiones funerales quas Sinae adhibent erga defunctos posse permitti, quia, licet ab aliquibus adiungantur aliquae superStitiones, tamen eX Sua natura et ex sui prima institutione nullam habent superstitionem annexam, et a pluribus Sinensibus et maxime a christianis exercentur ut alienae et liberae ab omni superstitione.
Ouoad secundum existimat posse permitti ut Christiani simul cum consanguineis gentilibus simul faciant easdem licitas caeremonias alienas ab omni Suspicione superstitionis, maxime si ex tali Omissione oriantur scandalum, odium et contemptus legis chriStianae. Ouoad tertium existimat posse etiam permitti ut christiani adsint Caeremoniis supradictis Simplicem moralem praesentiam absque cooperatione, maxime si abSentia eSSet Causa dissidii, odii, inimicitiae inter consanguineis, adhibita etiam protestatione, Si eX ea non ConSequantur turbatio ac dissidium. Ego Fr. Vincentius Pretus Commissarius generalis ita cenSeo. 10. Fr. Raiumundus Capisuccus, magister Sacri palatii censuit ex his quae narrantur in facto posse permitti ea quae continentur intra limites obsequii civilis, scilicet purgationem Sepulcrorum, proStrationeS, genufleXioneS, plorationes; haec enim etiam permissa fuerunt ex decreto S. Congregationis anno 1645 ad Art. 12; illa vero quae sapiunt superstitionem non esse permittendam huiusmodi Sunt appositio ciborum in sepulcris. I298vJ Assistentia vero superstitiosis caeremoniis permitti poS-set si aliter gravia scandala et graves inimicitiae Vitari non possent, facta fidei protestatione et sublato SubVersioniS periculo. Ita est, Fr. Raimundus Capisuccus Magister Sacri Palatii.
296rJ Ouid facti circa dubium seu quaesitum XVII quod est de praedicatione Christi
crucifixi. Circa hoc quaesitum, dico, quod a patribus Societatis missionariis, nullo pacto differtur in Sinis doctrina passionis Christi, ipsaque Christi crucifixi imago, quoad opportune fieri potest, exponitur. Datur autem Sufficiens notitia, nam nullum sacri baptismi aquis abluunt, cui non praemittant ac dent cognitionem sanctissimae Passionis ac Crucifi-xionis Christi Domini, quem non doceant signum Crucis formare: praeterea typis historiam crucifixionis ac passionis vulgarunt variis de his mysteriis editis libris et praeces varias ediderunt de passione Christi, de quinque vulneribus sacratissimis, et vitae Christi