장음표시 사용
181쪽
ἀ78 Insili. Theo'. Lib. IX. Cap. IXII.
Propositionc damnatum cst. Item alteram Propositione G. Probabiliter existimo, judiceni Posse judicare juxta opinionem etiam minus probabilem , quis Don videt, ne Cessario nexu cum Prohahitismo iunciam esse ' di i enim iudex rerum spiritalium , quae maximi momenti Sunt , et ex quibus salus homitiis aeterna pendet, in tribunali poenitentiae judicare potest secundum sententiam minus probabilcm , multo magis id poterit judex re-Tum terrenarum . nique caducarum in foro cxlexiori , si probabilitas est tuta prudentiae regula.
ll. Sed quidquid ejus rei fuerit, illud saltem com
modi ex damnatis illis propositionibus seculum est , scilicet Probiihil smi vi nonnullis in caussis salsam esse, atque damnatam octuum humanorum regulatii. Et I. quidem in administratione Sacramentorum, cum damnata sit ea pros'. ab Innocentio XI. Non est illicitiam in Sacramentis conferendis sequi opinionem Probabium de palore Sacriametati , relicta tutior . Excipitur
tantum pauSa extremae Decessitatis in qua satius est
dubia adhibere remedia , quam nulla. a.' In iudicio Caussariam temporalium in soro justitiae ; cum et illa damnata sit propositio: Prohnhiliter .cιstimo, judicem Posse judicare juxta Opivionem etiam iniuras ΑΠΟ- habilem. 3. P In mPdendo . nul qna docuitique timetur periculum damni alieni. 4. ' Cia in probabilitas'tenuis est . licet rcvera probabi em opinionem faciat. III. Illud etiam sapienter ab Alexandro VII. damnatum est axioma : Ii liber sit alictilius junioris , rem oderni , debet opinio eenseri Probabilis , dum non coris et, rejectam esse a Sede Apostolica tamquam improbabilem. Non ergo sufficit unus , aut alter junior auctor , in opinionem probabilem efficiat , nec sufficit aliquid nondum esse sede Apostolica rejectum, ut probabile dicatur IV. Ex principiis aulcm suis coii cludunt Probubili stae, Saccrdolem in Sacramenta Poenitentiae mini-8irando opinionem poenitentis , etsi minus probabilem , sectari debere. Quoti evidenter absurdum est , cum in omnibus judiciis reus sevientiae iudicis stare debeat. Celerum si poetiiteus sit vir doctissimus , longe Scien
182쪽
De Ao/itus humanis,sortimq. rvrdael . tiam Sacerdotis antecedens , neque videatur ex pra linimi ossectu opinionem secutus Sacerdoti contrariam; poterit hic judicare , poenituntis opinionem esU.sua probabiliorem , licet hucusque minus probabilem j dicaverit.
De Peccatis , eorumque de Mone, ac dirisione Ado. Ioniam lex est humanorum actuum regu la, et quidem a summo Iegislatore Deulata , qui eam scrvari jubet , violari vetat ; idcirco quod fit contra legem , ejusque rectam applicationem,
sive Corascientiam , non modo malum est, quia naturae rationali repugnat, Verum etiam peccatum , et
offensio Dei Postquam igitur de lege , atque conscien-4ia diximus, jam de peccatis dicendum est; quorum hic primo explicanda est natura , atque divisio.
Peccatum recte de itur ab Aurtistino LM XXII. Conti Faust. ρ. 27. Dictum , factum , Oetconcupistim contra legem Dei aeternam. Prob. et exi licatur desinit . I. Verba illa: diactum , factum, pel concuPilum , explicant genas , q iod peccatum cum omnibus deliberatis actibus bonis, ac malis Commune habet. a.' Illa vero. : Contra legem aeternam Dei explicant disserentiam peccati a quocumque alio deliberato a tu. Porro tum recta desinitio est cum omni , et soli desulto conoenit. At posita flefinitio omne peccatum camplecti inri nullum enim singi peccatum potest , quod non a lege Dei aeterna prohibeatur; et id solum potest dici peccatum, Mue offensio, et ii juriat Dei, quod est a lege DG prohibitum. Ergo etc.
183쪽
Soloiantur objecta. obie. Ι. Peecatum originale, et quodcumque alitra
habiltiale peccatum veram pocenti rationem hube . Aiqui non est neque dictum , neque laetum , neque Concupitum , cum non sit actus, sed habitus. Ergo et c.
π Dist. maj. Vcram peccati rationem habent, quia ex aliquo dicto , sacto, vel concupito praeterii O , aCpirtualiter permanente ortum habent, Conc. Secus ,rim. Peccatum igitur habituale , ipsumque originale Peccatum . quod habituale est, ideo vcram P ccati ra. tionem habet, quia est aliquod dictum . iactum , Vel concupitum , vel ipsius singularis hominis , vcl Adami , quod Mirtualiter perseverat in animo. Illum macularis , ac deformans , donec maeula illa per baptismum , aut poenitentiam deleatur. Obie. II. Peccatum omissionis vero pe Catum efit. Atqui peccatum illud non est aqtus , sed ipsius actus debiti negatio. I. rgo. N. Transeat mira Quaestio enim est inter Theolo pos , utrum esse possit Peccatum omissio tris .sine ullo positiseo actu voluntatis , quo cligit non facere qnod debet. Sed data min. n x. Per ea enim verba : dictum , factum , Mel Concupitum , intelligiti ir etiam e Tum actuum negatio. Assirmatis , et negatio , inquit S. Thomas Ia . uae. Q. LXXL art. G. reducuntur ad idem genu , sicut in dioinis genitiam , et ingenitum Id relationem. ut Augustinus dicit in Libris De Trin. et ideo γro eodem css acci 'tendum dictum , et non dicitim ; factum , et non factum etc. objio. III. Οmd is humanorum a tuum malitia itan tu Voluntatis sila eSt, ut supra diximus Cay. VII. Satis ergo erat desinire peccatum , ut coram 'isum cori ira Iogem Dei , sicut et ipse Augus/intis illud dessenit Lib. de duab. ain mab. Cαρ. IO. Peccatum CSi Moluntas retinendi, pel consequendi quod justitis peral , et unde libfrum est abstinerere. Dist. ant. Sita est in actu interiori voluntatis ;ita lamen ut actus interior reddatur ab actu esteriori Dissili GOoste
184쪽
De Aelibus humanis , eorum q. re D ehc. I SE veli e mentior , et cum illo Unum actum sticiat, conc. Sccus , neg Aligustinus a uicin ideo aliquando peccatum ex sola Voluntatis perversitate describit, quia praccipue a voluntate , tamquam a Principio , omnis lictus bonitaς , ae malitia oritur. Obic. IV. Non onme peccatum est contra Iegem Dei aeternam : Dum etiam id, quod fit contra legem Dei positivam , aut contra legem humanam , peEca tum est, licet Don sit re lege Dei aeterna vetitum , nec sit prohibitum , quia malum , sed malum , quia prohibitum. Ergo. U. Νου. arat. Ipsa euim Dei aeterna lex servari jubet orditiem, ideoque jubet servari leges positivas quae vel ab ipso Deo , vel ab hominibus legislatoribus positae Sutit. Objic. V. Peccatum veniale Vere peccatum est. Seo ut inquit S. Thomas I a. arae. O LXXIV. art. 9. Ct t. peecatum veniale non est contra legem , sed praeter legem. limo. U. Disc. min. Non est contra Iegem absolute, et Simpliciter, cono. Non est coiitra legem secundum aliquam rati em , Heg. Legis ergo plenitudo est charitas , ideoque quod charita em Don dcstruit, ipsam legem non destruit , ac proinde dicitar nota esse contra
legem absolute ; licet contra legem ipsa in sit , si eoi sidero tur omnimoda logis perseolio , atque integritaL. Sic filius , qui voluntati patris obsequitur , sed noutanta alacritate, ac prompti animi significatione, quan tam optasset paler , non dicitur agerc absolute conir Patris volvatatem , sed contra. illam agit , quoad Ob diendi modum,
185쪽
18a Inrtit. Theol. Lib. IX. Cap. XXIII
Varia, est, ac multiplex peccatorum dioisio. Prob. enumeratione. Dividitur 1 ' peccatum in Originale , iluod ex Adamo trahimi et Personale, quod propria mecantis voluntate rommittitur. De ori-giuali autem peccato quoniam satis egimus Iab. V. Pari. 4. de yersonali iniitummodo hic dicemus. Dividitur a.' peccatum Personale in ac Male , et habituale. Prius est ipse actus liti manus aeternae legi contrarius ; posterius vero est macula , ac reatus eTactu praeterito permanens. a 3. ' Rursus peccatum actitate ratione potentias veIspiritus, Vel corporis, per quam committitiar, dividitur ita peccatum cordis , oris . et operis. Prius est, quod sola voluntate sit . ut odium , haeresis et . Alterum , quod litasti a committitur , ut hi asphemia. me dacium etc. Τertium quod externo opere patratur ,
υt furtum , homicidium etc. Licet autem peccatum e r- dis non semper eum pece aio oris , aut operis conjun Clum sit; numqtiam tam cra peccatum oris , aut operis
sine peccato cordis esse Potest , quod tamquam Prior ejusdem peccati gradus in corde praeeedit, ut S. Th
mas advertit in . uae. Q. LXXII. an. 2. 4.' Butione vero objecti dividitur actuale peccatum in peccatum contra Deum , contra Proximum , et eo tra seipsurn. Quamvis enitu omnia peccata contra legem Dei, ideoque contra Deum ipsum pugnerit , ta men quia nonnullae virtutes αμε τως ad Deum ipsum Teseruiatur , ut sidcs , spes , charitas 3 aliae ad Proxi mum , ut justitia, misericordia etc. aliae denique ad seipsum , ut temperantia , fortitudo ei: ideo Protat peccata variis illis virtutibus opponuntur, varia dicun
5.' Batione modi dividitur in peeeatum commissionis , quo violatur praeceptum negatiotim , quod Sem Per obligat : et omissionis , quo violatur praeceptum
si vii 'tim loco, M tempore opportuito, quo obligRt
186쪽
De Actilus humanis , eorumg. regulo etc. IM6.' Ratione subjecti dividitur tu carnale e βpirituale. Illud in carnali delectatione , ut gula , luxu ria et c. est positum; hoc vero in spirituli perversa delectatione consistat , ut superbia , ira , invidia etc. Λ-postolus tamen Galal. V. Omuia peccata vocat OPera
.' Dividitur in peccatum simpliciter dictum, et peccatum in Spiritum Sanctum, quo scilicet repellucitur , aut im9uguantur gratiae dona , ideoque remitti non posse dicitur neque tu hoc saeculo, neque m 1aturo Matth. XII. sicut morbus insanabilis dicitur Cum amrolus m .dicinam respuit, licet Possit Deus illum
anu abiliter sanare , et peccatorcm clusmo ii convertenre , quod raro accidit . .
Dividuntur peccata in capitalia , et ea quae ex capitalibus velut e fontibus oriuntur. Sunt autem ex Gregorio M. Gι XXXII. Mor. cap. 12. peccata caPitalia septem , superbia , avaritia , luxuria , ira , suta , invidia , et acedia.' ' Dividitim etiam in pcecatum iguora aliae , infir- .mitatis, et malitiae , sive ut alii accuratius dicunt , ex ignorantia , . ex inserinitate , et ex alitia. Primum est , quod ex vincibili ignorantia vel juris , vel laeti committitur ; alterum , quod fit ex ameeedente Pa sione tertium . quod ex libera ipsius peccati electione de industria committitur. . , IO.' Celebris est peccati divisio in mortale , et veritaIe : de qua gravissima est inter catholinos , et hae
I 1.' Nuperi vero quidem TheoIogi novam excogitarunt peccati divisionem in Philosoρhicum , et Theo- Iogicum. Peccatum Philosoρhicum appellant actu
humauum naturae rationali repugnatitem : 1 heologicum vero actum humanum amicitiam Dei solventem , atque aeterua poeua dignum. Et quidem omne peccatum uinumque gravissimum in eo , qui actu nou --
itat de Deo dum peccat, dic uiat esse peccatum pli iosophieum quod nec amicitiam Dei dissolvit, necneturDam merebur poetiam. Quo principis posito, nubIam erit fortasse I peccatum theologicum Nec Poe
187쪽
actu cogitat i Merito igitur novam hanc dootrinam damnavit Alexander VIII. anno 169o. in ea propositione : Precatum Philosophicum , quantumcis gr-- , in eo , qui Deum rei ignorat, pel de Deo actra non cogitat, est graoe 'peccatum , sed non osseum Dei , nec peccatum moratile dissoloens amicitiam Dei, aeque aeterna Poena dignum. M. Bis explicatis peccati divisioni hus, nos primo de adiurit , deinde de habituali disseremus. Et de actualiquidem peccato , praetermissis aliis divisionibus, in quibus vel nulla controversia est, vel noti tanta, ut rem faciat impeditam , atque obscuram , I. ' de divisione pcccati actualis in 'mortale, et oeniale clisputabimus ', a. ' Vanam illam consulabimus divisionem pe
cati P hilosophici , et theologi ei, qua Diba poterat excogit ari pestilentius.
A ria sunt , quae de hac disisione pereati scitu mae N e necessaria . expendemus. I. Utrum revera intelea peccatorum tinctio , ut alia mortalia sint, alia vero venialia, I. ' Qua in re sita sit inter mortale, ne veniale peccatum disseretitia. 3 φ Quaenam couditio NM essiciant, ut peccatum censeri debeat mortale. 'S. I. Utrum pera sit peccati distinctio in mortale,
Ado. I. Lutherani, et Calvinistae negant , esse Ped eata Ratura sua venialia. Nam ut diximus Lib. VII. in eorum Systemate eoneupiscentia mortale peccatum
eSi , omnia homi Dum opera inficiens. Sed in justis , et Caedestinatis propter eorum fidem, sive fiduciam in eum , peccata illa non imputari docent. In infidet Bub Vero , ac reprobis imputari, et esse mortalia 3 i
188쪽
De Actibus humanis , eo mir. rerum etc. I 85 ut non ex natura peccati sed ex subjecti varietais Peccatu aut omnino non imputetitur ad culpam ne i Veni quidein, aut imputentur in culpam mortalem ae terna poena expiandam. In eumdem errorem impegisse videtur Bajus his propositionibus: omne quod agit Peccator , pel servus premti, Peccatum est, ct tam est peccatum natura sua pentale, sed omne Pc caltim meretur Poenam aeternam. Quas Propositiones icum aliis Pius V. Gregorius XIII. et Urbanras VIII. damnaruiit, ut in eodem Libro diximus. II. Joannes vero Gerson Lib. De pila spirituati, et Almainus Tract. III. cap. 2o Ioatines Rossensis Contiari. 32. Lia heri docuerunt, misericordiae Dei esse tribuendum , quo peccata Venialia non puniantur Reterna Poena , quam natura sua mererentur. Quae quidem doctrina a Lutheri, ac Baji systemate longe distat. Non enim docent Auctores illi , concupiscentiam reddere omnia opera hominum mepata uiortalia , quae justis propter fidem itoli imputantur ; imo agnoscunt Peccata quaedam , quae charitatem natura Sua non destruunt ,
Doc Dei amioiliam dissolvunt , quaeque ideo penialia dicuntur ; quamvis putent , misericordiae Dei tribue dum esse , quod vel in vita hominis, vel post mortem eliquando remittantur , nec pu uiantur acterna Poena.
189쪽
136 Instit. Theolog. Lib. M. Cay. XXIV.
Est dogma idei , esse peccata quoedam natiam sua mortialia , quaedam autem venialia, quo e Dei iamicitiam non dissolount , ideoque Mera ratdistinctio peccatoriam in mortalia,
Prob. I. ex Scripturis, in quibus i. ' quaedam memorantur peccata a viris ju,tis putrata, . quae tamen fuere mortalia . eosque justitia spoliarum. Quis enim negaverit , peccatum Adae , qui siue dubio justus erat unte peceatum , imo et pracdcstinatus , suisse mortale , ut omnes docent Patres, ut mani seste eruitur ex gravi latc poenae 3 Quis dubitavcrit, mortale fuisse Peccatum Davidis , Salomonis , Petri , qui tamen aut C Pe eat um iustitiae laude in Scripturis commendantur t a. Quaedam e contrario peccata in se ipsis levia in Scri-Piuris dicuntur , si eum aliis comparentur gravioribus Matth. VII. 3. Quid autem Mides festucam in Octilo fratris Dιi , et trabem in oculo tuo non uides Z ....' Ocrita ejice primum trabem de oculo tuo , et tunapidebis ejicere festucam de oculo fratris tui. Levia Rutem ista peccata non dissolvere Dei amicitiam , patet non solum ex oratione Dominica, tu qua omnes
justi iubentur dicere ; Dimitte nobjs debita nostra ,
Verum etiam ex ablutioue pedum , qua Christus in ultima coena significavit , viros etiam sanctitate in-εigues quasdam ex usu rerum terrenarum maeulas Cou trahere , ut communiter Patres ablutiouem illam ex-Plicant. Ergo non ex hominis cotiditiove, sed ipsa Per se Peccata sunt vel mortalia, quae viros etiam Iustos Sanctitate spoliant, ideoque eL poenis aeternis
addicunt i vel xenialia , quae ab ipsis justis admissa Don eos justitia privant , ideoque nec vita aetCrna. Unde dicitur Matth. V. aa. Qui irascitur frutri Suo , reus erit judicio ; qui αutem dixerit futue , reus erit gehennae ignis , quibus ex vel bis patet, non omui a Puccata gehenuam 1εuis mereri. Prob.
190쪽
De Actibus humanis, eo iamque regula et . IRI Prob. u. eae PV. 3. ' Origenes Rom. XXXV. in Luc. Tertulliatius Lib. De cinisna Cv. II Cuprianus
I . LII. aliique in rerbis iliis Christi Domini Liac.
XII. 59. Dico tibi , non exies in Ie , donec etiam noris- sinatina mittitium reddas , Per novissimum minutum intcIIigunt venialia peccata, quae punientur quidem. Sed Dora in Belernum. 2'. Ambrosins Servi. 6. in Psalin.
CXVIII. Hieronymus Lib. II. coni. MDin. Gregorius M. Lib. IV. Dialog. caρ. 39. in verba illa Apost Ii L. Cor. III. I a. Si quis superaedificat su er o
Hamentum hoc nempe Christum ligure , D
nutu , iliρulume. . . . balous erit , sic tam n quiasi Per ignem , docent , igne illo leviora peceatu expiavi , ac puta iri , ita tamen ut uetornam salutem noti adimant. S.' Augustiuus Enchrid. caμ. 22. Non ideo , inquit mendaciiam Roterit aliquando laudari , qui
nonnumquam pro Eult te τι triaudam mentιmur. Pe C Ium ergo est, sed semiale quod bene olentia excusat
Et cap. I i. De quotidianis breoibus, leoibusque 'e catis , sine quibus haec Pisa non ducitur , quotidiana fidelium oratio.satisfacit. Idem docet Concilium Ilite-vitatium . Can. 6. I. et. 8. Unde,Tridentinum Sess. VI. cai'. iai. Licet , inquit . tu huc mortali Di a quantuinois Sancti , et justi in leola saltem , et quotidiana , quae etiam Menialia dicuntiar, peccata quaviloque cadunt , non Propterea dessiunni esse justi. Prob. III. ratioue. I 'Si peccata Oinnia gravia es serat, quaeilamen justis nota impularentur ; se lucretur, idem peccatum in insideli quidem puniri poena aetc na'. in justo vero nulla , ne levi qui Om poena plecti. Sed hoc absurdum eSt ; curn cacteris PuribuS , Uxori sabilior sit infidelis , quam fidulis unde inquit Apostolus Heb. X 29. Uti auto magis putatis deteriora mereri supplicia . qui filiam Desi coraculca erit, et Suu-gMinem te lamentit ollis iam duxerit, in quo sanctiscatus est , et spiritus gratiueic0ntumeliam fecerit Z o. 'quaedam peccata natura Sua charitatem destruunt, quaedam vero non destruunt , sicut et inter homines quae dam Sunt, quae amiciliam omnino dissolvunt, quaedam vero inter amicos facile inlexuratur. Erου. etc.