장음표시 사용
231쪽
trau eunte pictu a Deo oversus, donec Deus ipse Pergratiam illum corrigat , reique convcriat. Inst. 3.' In eo , qui Begem ossendii, Post transc---n actum nihil aliud remanet , nisi rCatus Pocuae, ex quo ille dicitur majestatis reus. Ergo a pari et C. F. Neg. cons. et Parit. Regis enim amicitia, quam Crimen majestalis violat, ac solvit, nihil essicit ii trinsecus in anima homitiis. At Dei amicitia , quam solvit peccatum , efficit intrinsecus in anima hominis
rectum Ordinem voluntatis ad Detim per gratium San- Cliticantem. Hic nutem ordo semel per peccatum Pcr turbatus , ita manet, doti e rcstituatur Per gratiam. Corollaria.
s I. Ereo peccatum 'veniale absolute quidem non inducit in animum macialam , sive habituale precatum i. om non sit, at soluta aversio a Deo , ut supra dixiamus. dii ducit tamen inaCuluin secundum quid , ut ais
S. Thomas . eo quod via imam privat nitore illo , qui ex dei vore , atque actibiis charitatis rei iiset , ideoque Peccata ipsa venialia aliquo modo sordcs dici Possunt; vinde ait Leo M. Serm. IIV. in Quadrax. Necesse est
de mi/ndano pulpi re etiam religiosa, corda Sordocere.
unas inulenti sordes quotidiana poenitentia , et servcntiores etiaritatio actus abluunt.' II. Quoniam macula peccati sita est in habitualivoluntatis aversione a Dieu ; hinc sequitiar , riori ma Culari animam absolitio per solam revum turpitim ii 1ellectionem. Non est enim tutellectiis , sed voluntatis mimum conjungere , et aisimili re bbjecto ; unde di- itur Oseae IX. Io. Facti sunt abominabiles sicut ea , quae dilexerunt. Contra vero intellectus objecta sibi assimilat , et spiri .i quodammodo reddit, Solam veritatem iii iis si citi R., . ac repraesentans. Quod patet ex intellectu divino. qui non foedatur ex coguiti oraeclarissima rerum etiam turpissimurum quarum ips Peccatores Pudet ; sed ex accidenti hi tellectio animam uaculat, quia occasio esse solet, ut voluntas ad ma-ltim moveatur. Sic cogitatio rerum turpium libidinem id Minuat, injuriae aeceptae iram , etc. QuaPropter
232쪽
De Aetibus h remavis, eorum . regii saer in W98ollicito cavendum est, no diutius eiusmodi objectis, quae incautis subrepere soletit , advcrit mus animum s I. IIx di et is et u in sequitur , Mi uti pos' ' uitiuue Pec colν mortalis maculam sine alia ausorri, cum nota nos sit lionio Simul este a Dco nucinus, atque ad eum. Convcrsus. Potest taui en im ius Vruialis reconii macula Sine alia ausorri. Cum cnitu macul ne illae Dilli I. a iussi sint , nisi privatio se enitoris cliaritatis , possitque Itomo circa liuia in objectiani esse ferventior, circa aliud frigidior , ac remissio x , Potcst renunx Veuiale Piccatum sine .ilio remitti, atque aboleri.
De Virtutibus generalis Ado. I. IMXpli exta peccatorum natura, ac TVisione,
iam conii ur a ratione de Virtutibus disputati dum est. Sicut enim peccatum est Perturbatio recti ordiuis cor ira logi in voici nam Dei ; ita e contrario virtus cos eo vallo est recti ordiciis iuxtae legem ipsam. II. Cum autem rationalis eruatura posita sit mcdia Inter lacum , Et res inseriores , reetus, ordo in eo CSt,
ut Dco in haci cat, eumque diligat propter ipsum iseipsam Voro, resque in seriores diligat propter Deum uitio victui ab Augustino Lib. XV. De Cio. cast. M. definitur ordo amoris. Mihi, inguit , oidetur quo ades nitio bresseis , ac Dera ri tutis ordia est amoris. tuam dei innionem saesto varias in locis indulcat , et explicat. Et quidem ad thano definitiouum facile reduci possunt ciliae sive a. Pliit' ophis , si vir a Tlicol - .sis excogitatae. Quod euiu, Aristotiles desinivit viri fetem . cyane bonum facit hab lem se , et iactum rius bonum ; et I kalo qua bruc , beates ιe pirimus, ossi ad krne , b ΠIρque olo n. io ducimur ; S Thomas ,
233쪽
ego distis. TheoI. Lib. IX. cap. XXVI.
m ducimur ; eo nullus male utitur, eramque Deilis in nobis sine nobis o 'eratur , per gratiam scilinet , quae prima liberum movet arbitrium. III. Verum ne qua in hae tractatione ambiguItas ait L animadvertandum est . nos hie dissercre dc Veravi tute ; hoc non de ea , quam Philosophi inflatius praedica, ut i sed de virtute non solum ex om-cio , ac sne proximo , verum etiam ex D Itimo sine Persecla , quae ad beatam vitam saltem ilichonte nos dirigit , quamque Patres simpliciter virtutem appella-
Iz. Bursum spectari potest virius vel quoad habἱ- tum , sive permanentem ordinem voluntatis ad Deum, vel quoad actum , sive qui habitu in praecedat, et ad euin disponat , sive qui ex pracccdenti habitu conse
V. Cnm autem ordo amoris nihil aliud sit, nisi ipsa char s vel aetualis, si actualis est amor , vel fabiiualis , si amor habitualis est , quaeritur 1. u-n im esse possit Vera Virtus sine charitate, u.' utrum sit ili aua Virtutum divisio , an vero unica sit virtus , scilieci charitas ; 3.' utrum omnes ita securneonnexae sint Virtulas , ut una siue aliis esse nequeat.
Italia est pera pirtus sine aliqua Oharitote saltem accucIi, et imperfecta , si e qualicumque amore boniιatis.
Prob. I. Apostolus I. Cor. XIII. Varios enume-Faus virtutum actus ei iam heroicos ,' sic ait: Si m inuero Omnem fderi , ita tir montes transferam , Charitatem autem non habuero , nihil sum : et si distribuero in cibos paupertim omnes facultates meas , et i tradidero comus merem ita ut ardeam , charitatem autem non habuero, nihil mihi prodest. Quo ex loco sic ooncludit S. Thomas xa. uae. Q. XXIII. art. 7.χα Aροstolo nulla olatias sine charitate prodest; Sed. Mera Piritis mulliam prodest secundiam illud Sap. VIII.
234쪽
De Aetibus humnis, eorum'. regula cic. 231tem docet , quibus utilitis nihil est in uita hominibus:
ergo sine charitale pera Virtus esse non potest.
Prob. II. ex PP. I.' Augustinus Epist. GLXVII. al. IXIX. Ut bre iter, inquit, generaliterque complectar , quam de Wirsute habeam notionem . . . Miretus est charitas , quri id quod diligendum est , diligitur. a.' Chrysostomus Hom. XAIII. M Epist. ad Ilom. Virtutis principium, ac finis est charitas : hauchabet radicem. 3.' Leo di. Semn. X. in Quadrag. Audax stini sine charitate Mirtutes , nec potest dici iuquantalibet excellentis pirtuosum , quod non dilectionis Paritis ediderit. Idem alii docent. iProb. I H. ratione. Non potest esse vera virtus, nisi ad debitum sinem ultimum dirigatur: Non est vera Wirtus , inquit Augustinus , nisi qui se ad eum f-nem tendia, tibi est bonum hominis , quo melius noruest Lib. V. De Civ. cap. 12. Moeris non usciis , sed Inibus distinguendas esse a uitiis pistules Lib. IV. conι. Itil. ωρ. 3. Non potest autem ire sinem ultimum dirigi , nisi sinis ipse diligatur ; sinis enirn est qui maxime diligitur. Atqui debitus finis ultimus nota id iligitur , nisi charitate. ordinatio debita ad Inem est
per charitalem , inquit Sia Thoinas Ioc. cit. Ergo vera. virtus sine charitate esse non potest.
Licet Derm Mirtus nihil aliud sit, misi ordo amoνis 'siue ordinia charitas ; nou unica tamen, Sed multiplex ese distinguendu pirtus. 1 Prob. Licet omnes humaui actus , ut boni sint, ad Deum tamquam ad ultimum finem reserendi sint , ut supra docuimus ; tamen pro varietate oblecti , ac fiuis
Iroximi varia est humauorum actuum species. Ergocet Omnis vera virtus ex charitate proficiscatur ; quia tamen varia sunt objecta , ae lines prorii mi, Variam etiam virtutes distingui necesse est. Praeclare Augustinus Lib. I. De morι,. Eocl. cath. caρ. L5. Quod sὸνirtus ad beatam ollam nos ducit , nihil omnino e3segimulem a in Periri, nisi summum. amorem Dei
235쪽
Itaque illas Vitatuor urniales'. . . , sic eliram de ire non dubitem , tit i mPerantia sit timor integriam se Praebens et , qucit amatur , fortitudo amor facile lo-lerians Omnia Pro 'ter quod ama tir; Iustitia timor soli amato serviens , et Propterea ricle dominans ; Prudentia senior cis . quibtis auuti citur , tib eis , qtii S impeditiar , Sugaciter seligens. Sed hianc timorem non
cujuslibet, sed Dei esse dicimus , idest stimini boni ,
summae Stiyientiae , sum viaeque concordiae. Ergo. Corollariiam. Quemadmodum igitur Sol iste . cluom videmus, etsi unus pro va iis tamen cilcctibus magnam exhi-het virtutis suae variei alcm , sic charitas , quamvis illa , pro varietate tamen OHectoriam varias induuvirtutum se imas. Si rgo in I uni immediate seratur tamqNam Objectnm mat riale primaritim , et aliquod ejus attribulum tamquam moliotim , sive objectum for male , virtus Theologica est , eaque varia pro Varietate divinorum alluit ulorum , ad quae pratocipue TC fortiar ; si in bonum Creκium , quod a Pseratur ad Deum , virtus est moralis , eaque rursus varia pro Varietate honorum , quae ad Deum summum bonum . reserri
Etsi pirantes morales sine charisa e Merae, a Perfectae Mirtutes non sunt , cam n Si osteriam honestatem Asyicias ; strictius loquendo Ditia dici non Possunt. Prob. I. ' Quae, inspecta ope m honestate , non solum vituperaro non possumus, verum etiam merito, Terieque laudamus , ca strictius loquendo vitia dici non possunt. Atqui etiam imi toriam, nec Gertim Detim eraciter , justeque colentium quaedam facta pol ἰ mmus , pel nopimias , pel audi inius , qtiae secundiam Iustiliae regulam noti soliam pituperare non Possum S, reum etiam merito , recteque laudamus , quamqvum
236쪽
De Actibus humanis, eorum I. regula ete. Σ3x' ex Due des ei aut , ux tu itiit Augustinus Lib. De Spiritu , et lit. CV. 2j. Talia sunt multa Graecorum , et Romanorum egregie gesta. Idque confirmant Do- creta S. Potiti sicum Pii ν . e. Gregorii XIII. quioani Baji propositionem damnarunt: Omnia opera, 'fidelium sunt Peccata , et Philosophorum pii luto.
sunt citia. Ergo et C. u.' Non usque adeo , ut saepe monet Augustiuus , per Peccatum detrita est in homine imago Dei , ut nulla in eo veluti cxtrema lineamenta romanserint
per quod aliquod opus ex osticio et sine proximo bonum possit efficere. Sed illud , ad quod ipsa per sui mago Dei non penitus detrita inclinat . ac movet, non potest strictius loquendo vitium BPPellari. Ergo etc. Seholion. Virintcs morale , ac civiles , Pae sine ulla charitate ab impiis , vel inlidulibus exercestur, licet stricte vitia dici ne ideant , ut mox diximus , si objectum ,
ac sinis proximus bonus sit , et ad Communem humanae societatis utilitatem plurιmum conducatit: pccca tamen qui eas ad debitum Don refert sinem ; quod peccatum non ritium est OPeris, sed Miltiam osterautis. Nihilominus Patres uno complexu in iis virtutibus considerati tes et operis Disicium et Vilium operantis , Iamquam unum moraIe Obicctum , saepe affirmant ,
opera iusidelium , licet egregia , non virtutes , scd V tia potius essc existim Udas Proinde , inquit Augustinus Lib. XIX. de Cio. Cαρ. 24. oirtiates , quas Sibi habere ridetur homo in Per quas imperat coryori , et oitiis ad quodlibet authiscendum , nisi ad Deum
retulerit , etiam insae pitia sunt Antius , quam Virtutes. Ad hoc autem umbratiles hujusmodi virtutes UR lent , ut homines Inluus sint improbi , minusque pum
237쪽
Obie. I. eoni. Im' pro . Nemo negaverit, Ue bonam esse , ac laudabilem Pietatem erga parentes, clementiam . et misericordiam erga afflictos , fidem , ae justitiam erga aIterum. Αiqui multorum insidelium. hujusmodi facta Iaudantur. Ergo potest sine charitate
N Dist. nas. Nemo negat , Vere horiam esse Pietalem et . ex os telo latitum , et sitae Proximo , e nc. Absolute . et otiani ex parte subdist. Si ad debitum. finem ultimum ex aliqua Charilate resera inr, con .
Fecus, neg. Isti ergo , qui sine ulla charitate ejusmodi opera secerunt , Iicet ex ossicio , et sine proximo non precaverint , ex fine lameu ultimo deiecerunt 'Cum unque facit homo aliquid , ubi peccare non υμ etur , si non pro 'ter hoc factu, Proρter quod facered bet, peccare contancitur, ni inquit Rugustinus Lib. IV. eoni. Iulian. ca'. 3. Et Lib. XIX. De Cisit. east. 25. Licet a giathiasdam tunc verae , et honestae putentur esse Dirtutes , cum ad seipsas referuntur, nec Proρter aliad exρetuntur , etiam tunc in salae, et superbiae sunt , et ideo non sirtiates, sed pitia judica da sunt, non quidem ratione ipsius operis, sed vitio. operantis. Inst. I.' Sicut inter actus bonos , ac malos nuduRest in indioisio indisserens , ut supra docuimus , ita inter Virtutem , et 'vitium , nihil medium est. Ergo si infidelium siue eliaritate bona operi Verae virtutes D. Funt , vera vitia dicenda sutit. Sed hoc negatur ira PrOP. III. Ergo non secum iuvicem cohaerent nostrae ἀoctrinae enpita. N. Dist. maj Inter virtutem , ae vitium nihil meditam est in iudividuo ae tu operantis , conc. Iu Spe-ete , si vo in ipso operis objecto , ac siue lyroximo , neg. Fatemur linque , eum , qui in individuo operae Virtutis exercet, quae ad debilum non resert finem , Non bonum, non indifferentem, sed vitiosum esse; εed hoc vitium non ipsius operis , quod bonum est, oed vilium est operatius. Patres autem iuspicienteS Hon. sol undi sitiaco by Got si
238쪽
De Actibus humanis, eorum'. reola etc. oliam officium , ac proximum sinem , sed etiam ιkiectum operantis, tamquam unum morale , Vitia potius , quam virtutes appellarunt quaecumque infidelium ossicia a charitate scjuncta. Ceterum potuerunt
infideles atque impii ex gratia Dei aliqua bona sao
rc , elium ex sine ullimo , quae verae virtutes dicen
Inst. a.' Moralis honestas , quae in actibus ex ollicio , et proximo siue i, viis elucet, Deo utique placet. Atqui quod Deo placet, Vera virtus est. Ergo et αDist. maj. Moralis honestas Deo placet. quatenus ipsa per se seorsim spectatur, conc. . Quateuus ad Deum ab operante non refertur neς' . .
Obiic. II. Charitas ipsa a fide proficiscitur. Ait enim Augustinus 1 ih. I. De doct. Christ. ca . 3I. Non Potest aliquis diliere quod esse non crediderati
Ergo nou est ipsa aliarum virtutum radix, hi praucis pium. U. Neg. cons Nam I.' ipsa fides esse Don potest sine aliquo pio credulitatis affectu , et supernam rabam ore Veritatis ; unde ait ipse Augustinus Tract. XXXVI. in Ioan. Aemo cr dere potest, nisi potens: hoc esti aliquo pacto amans veritatem. 2 ' Quia si ponatur fides siue ulla onmino charitate non erit Vera,' ac perseeta virtus , ut docet S. I bonias ua. 2ae. Q. V. art. 5. Cum credi re sis actus intollectus assere' tientis Mero ea imperio Ooluntatis : ad hoc quod ist. tactus sil perfectus , duo requaruntur, qu9riam unum
est , ut intellectus infallibiliter tendat in suum Mnum, quod est pertim : ali id atitem est , ut polumus insa libiliter ordinetiar ad ultimum finem , molater g emuSSentit Mero . . : Fides autem in . mis non est μι
tus eis. Ceterum posita fide ex pio iΙlo credulitatis affectu, sive impersccta et, uritate , per fidem persici tur ipsa charitas , ideo ine ait Augustinus , veminem posse diligere , scilicet per charitalcin persectam, quod esse non crediderit. Draecedit igitur ipsam fidem compitatio rerum credendarum , sequitur Pitis credulitatis affectus in voluntate , quae est imperfecta quaeda Maharitas , tum fides ipsa Goncipitur , p at quum, βpς. ,
239쪽
Ast. l. ' Quod, amissa pCr pe Caium Charri Ris.. manet adhuc in animo, potest esse siue ulla charitate , ideoque a charitate non oritur. At ui Diria DCC P C- atu in charitale, manet ucra fides in peccatoribus, ut Commium Tridenti utini Sess. VI. can. 2η. dc finivit.
F. Dist. min. Matiet vera fides , amissa chririt utchabituali . et justificante , conc. Ami a omni Prorsus etiam factuali, et imperiecta chairitate, S ue amore veritatis , neg. Damia 1 igitur duci litim Litteranos , qui per solam fidem justificari Itomui cui contendentesnssci bunt, non milli jusὶiliam, sive charitatum justificantem , qui ii simul sides ipsa destrua ML. t Perperam tameta itide concluditur , destriscia habituali charitate . nou manere adlino in homine qualemcumque Veritalis amor in , quo sorvatur fides. Inst. n.' Idem Concilium Sess. VI. Cay 6. varios DNna rotas , et cxplico os motus animi, quibus ad justificationem disponitur, ait, iidem praecedere i paulucharitatis initium ; Ddm post fidem, timorem, a spem in Dcum, ait, peccatorcs ipsum Deum tamquam omnis jussitiae fontem diligere inci itini. Ergo si fides praecedit ipsi ui dilectionis initium , a dilectione nou oritur.
H. Dis . aDI.. Coucilium asserit , sdem praecedere initium charittitis in corde dominantis qua Dcus ut omnis justitiae sons super omia diligitur, coisc. Asserit, praecedere omnem imperfectae e haritatis moliam, quo Deus tamquam omnis veritatis sons utrumque diligitur , n g. I jus ergo charitalis 'initium , ex Tristcntino post sidem , timorem , ac sPem Coricipitur, quin homo mnpetur adoeratis peccata 'er odium aliquod , ac delestiationem. I.jusmodi autem odium, quod ad Conversionem, et justificationem roquiritur , debet emeouPer omnia , ideoque ab ejusmodi charitale oritur, suae supcr omnia sit. Non vero Tridentini Patres, apsam fidom ex alio imperfecto dilectionis motri Proficisci , eum ibidem dicant, Iiomines gratia Dei excitatos libero voluntatis actu mover, ad credenda ea M'iaue divinitus reuciata sunt , qui quidem voluntatis,
240쪽
De Actibus hiamanis, eo ιHq. rsum ete. 237mo us sinc aliqua dilectione esse non potest, ut Lib. V I. ca'. s. explicavimus. Din. 3. Ex Augiastino Fides 'rima datur, ex quia ivi etretitur cetera, ipsa nempe dilectio Lib. De praedest. Satici. CN. 7. Ergo, . κ. Dist. Ex fide impetraliar ipsa dilectio persectior, cono Ipse priinus dilcctionis qualiscumque motus, neg.
Virtutes omnes in gradu perscio tro secunt inoicem
connexae sunt . ut tina sine C teris esse non
possit. Secus i ero , si imperfectae. Prob. I a. pars I. ex PP. .' 4ugustinus Lib. VI. De Trin. ov. 4. Virtutes, inquit quao sunt in animo hianiano , qnampis alio , a que alio modo singulae intelligantur , nullo tamen modo se arantiar ad inoicem. a v Ambrosius Lib. De Paradiso caρ. 3. In quo tiliqua sartim , qnas diximus , principalis est Miritis , in en otiam ceterae PraeFto FuΠι , quia Usae albi sunt connexae , concretaeque Virtutes. 3. Hieron trans in Cap. XVI. B. Philosophorum quoque se tentia est , et Apostoli Iacobi , ut cui una defuerit, huic omnes deesse Putentur Mirtutes: et in Cap. LI I. Vistrates insticem se sequuntur, et sibi haerent : itarat qui unam habuerit, omnes habeat , ee qui una caruerit, cunctis careat. 4. Gregoritas M. Lib. AXILRDral. ca '. I. Una iisque piritis , Sine aliis aut Ommiuo nulla est , aut imperfecta , quod et ibi lusius eplicat. Idem docent Bevnardus Serm. de Anniane. otiiqia C. Prob. II. Nulla vera , ac Persecta Virtus esse potest sine prudentia. Atqui prudentia , quae ad cuncta agens da se cxletidit , sitie ceterarum adjumento virtutum 'Crsceta i sse nequit; '. Don enim est Perseete prudens , siti temperantia , sortitudine , justi ve caritorii. Ergo Pt Q. Hac ratione etiam Gentiles Philosophi hanc doctriuam tradidere , ut Aristoteles Lib- l. Moria. cap.
v 3. Cicero in Libris De O ciis , et in QuaeratonibusTtis lanis , aliique.