장음표시 사용
251쪽
, De Aetibus hi manis , eorumg. regula etc. inraleni , scd naturalem , aut rius certitudinem Dolasti perare certitudinem ejus Propositionis, quae naturali ratione cognoscitur. quod tamen ab Innocentio XI. explosum cst , damuuta illa quorundam propositione : P Oluntas non Potest e cere , ut assensus Met4it magis Irmus, quam mereatur pondus rationum ad assensum imμest enlium . ' ) Requiritur quidem ante sident inquisitio rationum , quae probant , vcre Deum locutum ESSe , ut asseusus sit prudens. Sed ea posita, nicus por gratiam Dei propositae veritati 'simpliciter ,
VI. Quaestiones alias ab Scholasticis agitatas, quodnam sit objectiam formiale quod , et sub quo idei, auεcilicci Dcus iit. prima veritas in essendo , an vero indicendo; uirum divina revelatio ingrediatur objeccum formate idei , an vero sit conditio sine qua non , ex cetera ejusdem generis libenter omittimus ; quae vid re potes apud Gouet Tom. IV. Tr cl. II.
S De sdei dioisione. I. Dividitur primo fides in habitualem , et actu Iem. Habitualis est ipse hi, bitus fidei divinitus infusus,
atque an im ui inclitians' ad prointe. sacili torque mederidum. Actualis vero est actus fidei quo rebus , a Deo revelatis assenti mur. .
II. Rursus fidus aettialis , sive ipse actus fidei di-Viditur in interiorem , et exieriorem. Interior est int mus meritis asscurus rebus a Deo revelatis : exteriozVero est ipse assensus verbis , aliisve signis extrii se cus editus , si Me manifestalus, uli I. Porro sides acinalis sive interior, sive exterior, Vel est im 'liaita vel eiplicita. implicita est, quβ εο neratim credimus omnia , quae Deus revelavit, Veiquae continentur in altiori aliquo priticipio , quod Oredimus, Sicut in existentia, ae providentia Dei eou tinetur etiam mysterium Trinitatis , incarnatioutS exοψ Unde S. Thomas in ea Verba Apostoli mb. Accedentem ad Deum oportet credere quia e t 3 . t
252쪽
Gquirentibus se remunerator sit . uit : si esse dDina includuntur Omnia , quae credimias in Deo aeternaliter existere , in quibus nostra beatitudo consistit. Ira fide autem yrctoiuentilia iucluduntur omuia, qtiac lem poraliter a Deo disponsantiar ad hominum saltilem , quae suut νia in beatittidinem. Explicita vero lilles. est , qua leuiatim amaeulis tr dei assentimur expres 3 ut eae. gr 14mitati , im amationi etc. IV. 1Ienique fides sive hubi tuticis . vive actualis dividitur in vivam , et mortuam i lcirmutam , ct insor in m. Fides viva est, quae Per charitatem. Peratur, Gal. V. D. Mortua vero est quae operibus bovis est Vacua. Formala dicitur , quae est in homine Chariatatc , sive gratia sanctificaule exornato et informis Veri quae est in peccatoribus Fides nutum formata etiam viva est; ubi enim est charitas , ibi et boua etiam sunt opera Sιeut e contruvio fides insorinis etiani mortua est et Sallem quoad opera ac terum vitae Iracriotoria. Ceterum fides viva, nc formata, ab ius vini, ae mortua non dissert vecte, sed una, eademque est,
quae PPo varia hominis , in quo est, disPOsati an, atque bubilia, variam denominationem habet
I. EXplieata superius fidei divisioue , cum qit'ex
mus de fidei nocessitate, de oliathus ejus Partibu , quae supra exstlicatae sutat 3 quaestio potest itiSt;tui. II. Igitur i. ' lidex habitualis formata , ae viva pa Tis st nccessitatis, ac gratia sanet ilica HS , is qua sejungi nequii. a.' Fidem aetiatalem in i uiantibus necessariam Don esse, manifestum est, Cum uullius ac ins paces Sint , et baptismate tantum suscepto , Salvi
253쪽
μ .dolibus humanis, eorum'. regiaa ete. 25 I S. I. χ. De necessume interioris actus fidei in adultis. Ado. I. Diximus saepe, necessitatem aliam esse medii, aliam 'raece 'ti , earumque naturam , ac disserentiam explicavimus. II. Praeterea ubi de gratia, de Trinitate. ac de Ii carnatione tractavimus , diximus etiam tum generatitude necessitate fidei , inm speciatim de necessitate fidei explicitae Trinitatis, et Incarnationis. Bic tu ineu ubi proprius videtur locus , repetenda simul breviter, quae aliis in libris sparsimi , aci sustus dicta sunt, simulque
adjicienda ea , quae alibi , propterea quod non eratit ejus loci , praetcrmittenda putavimus.1l I. unlricus Zuinglius in Professiona indei Francisco I. Gallorum Evgi oblata Socratem . Platonem , Aristidem , et quod mirabilius cst , Herculem , The-
. seiani , aliosque in regno caelesti cum Giristo , Patriarchis , aliisque sanctis collocavit. Ad eumdem ac-ecsserunt errorem, qui plus aeque Sinensium ' lintrintores . falso affirmarunt, eos templum habuisse antiquissimum Deo creatori sacrum , multoΝque ex iis, spiritu Dei plenos , morum sanctitate claruisse a . Denique BerriaFerus, et Harduinus docuerunt. ante Christi adventum , imo etia innum iis iti locis , ubi praedicatum uou est Evangelium , vigilisse, ac vigeretiaturalem rcligiononi , qua per cognitionem naturalem. Milius Dei rgmutieratoris pervenire homines ad aeternam beatitudinem valeant. Quae quidem . dogmata Christianae religioni prorsus adversu hic bruviter res
254쪽
25a Inst. Theol. Lib. IX. Cap. XXVIVPROPOSITIO I.
Actus fidei intreior neeessaritis est adultis necessita e medii ad justisseationem , et Sistutem.
Prob. I. Apostolus Heb. XL 6. Sine sde , aequis,
impossibile est placere Deo ; credere enim DPortet accedentem ad Deum ε quia est , et finquirentibus sου remunerator sit, ct Roin X. io. Corde eroditur adjtistitiam , quac verba de fide actuali dictu esse , ma- uisestum est. Mare. XII. lti. Qui pero non credide rit , condemvabitur. Ergo. Prob. II. e. e PP. I. Augustinus Lib. De Pec . Orig. ccty. 24. Srne fide , tu fuit, unius mediatoris Dei, et hominum hominis Iesia Christi, nec tint quos justos , ut justi esserat . a 'eccatis Potuisse Indi duri , et Dei grmia justifcari, o ritus Christia , non dubitat. a.' Leo M. Sem. LXIII. Uua fdes justi caseit uviseersorum Iemporum sanctos, ct ad ea dem . 3Pem , et idem pertinet quidquid Per media orem Dei , et hominiam Iesum Chriseum Mel nos constemur factum , Mi Patres nostri adorarere farie t-dum , nec inter Itideos, et Gentiles tilia est distinctio, 3. Denique Coue ilium Tridentinum uota soIum ex Scripturis , sed ex perpetua Patrum truditisue doret. Sess. V. De justis Cay. 8. sidem esse humamae sa-tatis initium , fundamentum , et radicem omnis jusι scationis , sive qua impossibile est placere Deo , e ad Iliorum ejus consortium pervenire. Ergo eis.
Diluuntur Objecta. Obsee. L. Iustinus Martyr olor. I. Christum,
inquit, esse rationem illam , c us omne hominiatre genus part Cem est . . . suρra demonstravimus , et viai ctim ratione Miserunt , Cnristiani sunt, etiamsi athei eaeistimati sint , quales apud Grecos fuere SO-Crialea , et Nertactuu3. uaeo est: ipsissima, Zainglii , Diuitig Corale
255쪽
De scribus humanis, eommq. regula etc. 255 totumque, quos supra commemoravimus, doctrina
N. Dist. maj. Ex Iustino , qui cum ratione vixerunt Christiani sunt laxiori , et i myoprio sensu , cori. proprie, Meg. Vult ergo Iustiuus, eos , qui juxta r gulam rationis Vixerunt. , fuisse aliquo pacto Christianos , quia humana ratio rivulus qui datu est, et participatio a cleruae rationis , quac erbum est Dei Patris illuminans omnem homiuem penientem in hunc 'raudiam . quod quidem Verbam. caro sactum, est Christus Iesus. Numquam autem Iustinus Gentiles Philosophus vore , ct proprie Christi .nos appellat, cumtqles Proprie non sint , nisi qui Christum , idest Verbum Dei incarnatum, ejusque doctrinam universam Prositcntur.
Obio. II. Clemens Alexandrinus Lib. I. Strom. ait: Per se quo ne aliquando Graecos justifcapie Philosophia. Ergo nou neucssaria fuit fides. m. Dist. ant. Iustificavit Philosophia exterius, cone. Interius , neg. Ait enim ipse Clemens Ub. VI. Strom. is, qui justi erant ex Phiaos ορεια, non solum ορus at Me tu Dominum , sed etiam ut discedere et aeuitia simulacrorum, quibus verbis manifestum est, eos
non suisse vere justos. Unde concludit eodem Lib. I. Strom. Abraham non ex osteribus justificatus est ;sed ex fde : nihil ergo eis Phu θερphis post pitae em Proderit , etiamat nunc recie operentur, nisi dem habeant.
256쪽
Noa satis est, aestim Mei semel in pita elicere , sed scivius , ac frequenter illum elicere
Prob- a. pars. Quod sit praeceptum , aliquando licere actum sidet, constat ex desinitione Alexandri II. qui eam damnavit propositionem. Homo nuctoramquain Γitae Suae tempore tenetur elicere actum f- dei , spei , et charitatis ex ot praeocytorum dis inorum ad eas pirtutes pertineutium. Quod autem non sufficiat. actum illum semel in vita elicere, constat ex desinitione Innocentii XI. qui eam etiam dum navit illesim : Satis est actum Idei semel in pila Hic
re. Ergo. Prob. ua. Pars. I. Apostolus Rom. I. II. Galae.
IV. etc. iIluὸ saepe inculcat : Itistus ex Ide Misen. Atqui cujus vita spiritualis ex fide pendet , is saepius
fidem renovare debet, sicut ille, cujus vita animalis ex PAue ni itur , ae sustinetur , saepius panem edere debet. Ergo et c. a.' Fides , ut ait Petrus, est luceris rita lucens in caliginoso loco II. Pet. I. I9. Sed in Ioco cilliginoso , ubi somel a Iuce avertas oculos, int- Itingis , et corruis. Ergo. 3. ' Deniqn varii sunt Iiu- nauae vitae actus , in quibus actum fidei repetendum csse, certissimum est, ut primo Cum rationis usu i cipit: tunc enim homo primum ad Deurti cori vertereonimum debet ; secundo cum gravis Cotitra fidem ten'tatio pulsat ; tertio cum suscipienda sunt Sacramenta , aut vacandum orationi ; quarto demum iu exitu Vitae. Ergo ete.
Seholion. I. Praeeeptum eIiciendi actum fidei aliquando ipsum Per se obligat, aliquando eae accidenti. obligat quidem ex accidenti , cum scilicet alia occurrunt Obeun cla munia, quae nisi actus fidei eliciatur, recte exer--ii nou possunt , ut l illi humanae Vitae actus .
257쪽
quos Paulo unis tertio loco commemoravimus. .Perse ipsum voro oblivi, cum licet alia noli Occurrant,
ipsam tamen fidei virtutem exercere iubemur. ' Ρneri quidem cuino satis ipsis proposita fides cst a parentibus , aut ab Eceles ae ministris in ipso illucescentis rationis tuitio quod tamen moralem aliquam latitudinem halici ) aclum fidei elicerc tenentur, ut post S, T, Omiu commuiliter Theologi assirmatit. Sed
quolics hoc praeceptum in anno , aut meris , aut die urgeat , de sui tum non ost ; generati ni tamen dici sine erraudi Pcriculo poteris , toties esse actum fidei repe- eridum , Ut vore de liptuine dici possit , illuni ex si- de vivore, i raecipue vero in diebus sestis , quibus mysteriorum tiari in moria celobratur. . Cetcrum omiseSacitono, suas ex fidei principiis , ac regulis , et sine debet i et icere Christianus . sicut debet Philosophus ouatic, actus suos ad rectae ratiouis regulam , ac sinem dirigere. II. Cum fides, ut supra diximus, alia sit e τὶ liciata . alia)im iacim, non sufficit impliciae simul crode- Te Omnia . qua e revelata sunt, Sive quod eodem redii. quidquid credit Ecclesia i sed nonnulla sunt ex-Ρlicite credenda. Et quidem i. ' tu quocumque homi-
Num statu necessarium Sintipor suit necessitate me Ilim cilcre , Deum esse . et quidem rcmuneratorem in altora vita , ideoque animam hominis esse immortalem :Credere enim oportet occedentem. ad Doram, quia est, vi inquirentibus se remunerator sit, unde colatraria opinio ab Imiocentio XI. damnata est.2. In statu vero legis Evangelicae necessavium est Praeterea necessitat 'medii credere mysteria Ss. Triti itatis , et Incarnatiotiis , ut d uimus Lib. IIL Cay. a 3. Lib. VL. Cay. Io.3.' Praeterea necessitate praecepti tenentur fideles scire Symbolum Apostolorum , Orationem Domi uicam , praecepta Decalogi , et Ecclesiae , nec non Sacramenta suscipietida, et Missae sacrificiumes Et de Symbolo quidcm, res est explorata ex perpetua Ecclesiae pra i quae omnibus sareulis non ministravit baptismum vathecia mei is, nisi symbolum didicissent , et hodio etiam in Bituali Paro oram patri uos munet, eorum
258쪽
esse officii, iat insantes , quos de sacro sonte smi Ia triunt , symbolum edoceant. Et quidem turpissimum est, Descire Christianum praecipuos fidei articulo . qui Continentur in symbolo , quod ab Augustino dicitur Serm. LIX. de Verb. Eoang. H. CXXXV. daTem'. Regula fdei nostrae brepis , et grandis : bre-Mis ritimero perborum , grandis Pondere sententiarum. Symbolo autem merito oratio Dominica adjungitur , quia fides oratione servatur , et seuolurn profert b Dorum operum. De Decalogo autem , et ceteris, quae Paulo ante diximus. res est per se manifesta, cum Nemo possit vitam ducere Christianam nisi illa sciat. Cumque haec omnia duplici ratione sciri possint, veIecilicet memoriter et distincte , vel quoad substantiam, Neocsse est, fideles ea scire memoriter, ot distincte, nisi adeo sint natura stupidi , ut nulla' id omnino ratione , Dullo labore sperari possit, quod Vix potest necidere. Et haec quidem prae oculis hab8re debet Facerdos , cum poenitentem earum rerum ignorantia laborantem deprehenderit. Qua de re sti Lib. VIII. Pari. V. diximus. Sed multo magis his de rebus sollicitos esse Pastorςs animarum , necesse est, qui deo rium suarum interitu rationem reddituri viant: item missionarios , , qui vel ad infideles , vel ad haereticos mittuntur ; quorum nonnulli pravissime hac in re Errabant, praeSertim apud Sinenses. quibus ad Ecclesiam venientibus proponere musterium Crucis, alia que Beligionis dogmata metuebant. Sed de symbolo γipso non uulla scitu necessaria sunt, quae Sequenti I. II. possiemus.
259쪽
De Actibus humanis. eorumg. regula ete. 23 g. II. De Θmbolo. Ado. I. Θmboli nomen duo signifieat, eollectionem
scilicet rerum a pluribus collata ruin , et tesseram mi litarem. Utroque autem sensu fidei nostrae regula symbolum dicitur ; quia scilicet tessera quaedam est, quaveri Christiani discernuntur ab ethnicis , et quia eo lectio est plurium articulorum. II. Est autem articulus fidei primaria fidei propositio . omnibus ab initio ad eredendam proposita. quae Peculiare, ac distinctum a ceteris dogma contineta Sic autem dicitur per metaphoram a me mitris humancorporis , quae saepe dicuntur articuli. Sicut enim corporis membrum est praecipua quaedam Pars peculiarem habens usum , aliisque minoribus Constatas par tibias , ut caput, brachium , pedes etc. ita iidei artitaculus praecipua quae in est fidei nostrae pars . ex minoribus partibus composita; et Peculiare quoddam dogma explicans , ut Credo in Dcum Pa trem Omnia Potentem, Creatorem Caeli , et terrae. Licet ergo omnis fidei articulus sit etiam propositio fidei ; non omnis tamen propositio, quae Si Ve continetur in Scripturi. , sive ab Ecclesia ex traditione desinita est,
articulus sidei dici potest. III Τria autem Symbola Cath.lica Ecclesia prosi
tetur , et servat; haereticorum enim varias excogitatas formulas nihil moramur ; systolicam , Ni aeno- Constantinopolitanum , et S. Ath nosti. Apostolicum est, quod a tempore Apostolorum s inper sidelibus traditum est, ut fidei norma , ac tessera. Nicaeno-Cou- stantinopolitanum , quod a duobus illis Conciliis au elum est, adjeetis iis, quae ad Arii, et Macedotiti haeresim convellendam visa sunt necessaria , cui dein He etiam particula Filioque , ut in Lib. IV. cap. I. diximus, adjuncta est. Denique Athanasianum est , quod sub tanti Doetoris nomiue est editum. De Symboli igitur Apostolici , atque Athanasiani auctore di-
260쪽
IV. Erasmus Paraphrasi in I Inith. revocavit in dubium, utrum revera Apristolicum Symbolum ab ipsis Apostolis compositum fuerit. Calvinus Lib. II. Inst. Caρ. I 6. I 8. id nota esse anxie inquirendum,nit. Negant vero Vossius Dissert. I. De tribus Θm-hoI. Dupinus in Biblioth. Tom. I. Anonymus auctor Historiae lan soli Apostolici ; Basnagius etc. At catholici seie omnes illud aTrmant revera conditum eSSe ab Apostolis.
Sambolum Apostolicum merito hoc nomine insignitum est , imo repera est ab ipsis Apostolis
Prob. I a. yars , quae etiam conceditur ab iis , qui Symbolum illud ab ipsis Apostolis conditum ' sse , aut Nepant , aut dubitant. Quod ab ipsis Apostolorum temporibus traditum est sidelibus ut rogula lidei. quam Apostoli praedicarunt, id merito Apostolicum dicitur; etsi eius sortasse ipsi Apostoli non fuerint auClores, sicut etiam A 'ostolici canones dicuntur , qui disci-PIinam continent, quae tempore Apostolorum viguit. Atqui ejusmodi est Symbolum Apostolicum. Patros enim vciustissimi illud veI ab ipsis Apostolorum te porthiis traditum esse fidelibus , amrmant. I.' Ire- Iraeus Lib. I. Cap. a. ail: Ecclesitim P r orbem te rariam dis 'ersam ab APostolis, eorumque discipulis illud acceyisse. a.' T r tillianus Lib. coni. PraxeamCαP. 2. Rit, hanc regulam Db initio Eoangelii d cucurrisse. 3.' Id lysiis, docent alii complures collectia datali Alex. msι. Siaec. I. Dissert. XII. Ese
Prob a a. pars Li Ex celebri illa Augustini regula Lib. IV. De bapt. coni. Donat. can. 24 Quod uni--rsa tenet Ecclesia , nec a Conciliis institutum , sed Semyer retentum est, nonnisi auctoritati Ayostolica tradi um, rectissime credittir. Atqui umbolum Ap stolicum ritiiversa semper tenuit , ac tenet Eicclesia , Nuc in ullo legitur Coucilio institulum. Ergo. Prob.