장음표시 사용
331쪽
23o Instit. Theot. Lib. IV. Cay. XXXIV.
Visita . roso' cibo, redimo . t 'go , Colligo , crinilo scilicet vigilare infirmos , polum pinchcxu sitientibus , cibum esurientibus , v dimere C ipli Vos , tegere nudus , .eAcipere hospites, si puli re mortuos. Uuae vPro p rtinent ed mimam , item Suut Septem. h CC nil evo Ucrsiculo explieatae :COvstilo, carye, doce, solare, remitte , fer ora ;hoc est, consilium dore diabitanti, corrigCrc peccaulem , docere igDurantem , consolori amictum , remittere ossen-Sionem , pali riter terre homi Dc, molestos, orare pro omnibus. Quamvis autem omnia haec officia scuerati rueleemo uti dici possMut , vos tam eu , omisias C turis , quae nihil difficultatis Italient , dicemus hic dumluxatder sola eleemosyna, quue ad victum, atque vestitum indigetiti praestandum P rii et i in sequenti vero articulo de fraterna correptione. Ill Sed ut ea , quae ad eleemosynam pertinciat, explicculur clarius, I. ' ν Pelendum est quod supra diximus, triplicem esse Decessitatis gradiani, Communem. grauem , extremam 2.' addendum lite est, bo- Da temporalia, quae eleemosyriae maloria esse possunt, ita triplici esse posse circumstantia, vel enim sunt' necessaria vitae , ita ut sine iis non Possit , qui ea possidet, seipsum , et suos alere , Vel Sunt Superflua quidem vitae , sed necessaria statui , sive conditioni legitime adeptae ; ita ut sine iis debeat quis ad humiliorem statum descendere; Vel denique sunt sum
persua non solum vitae, verum etiam Stutui, ct Coum ditioni cotiserv ndae.
IV. His igitur explicatis , quoniam nonnulli prae-zeptum eleemosynae , quo nihil est in Scripturis ex- Pressius. convellere falsis interpreta me illis conati sunt , juvat ea quae ad rem pertinent, sequentibus Pro Si lionibus explicare.
332쪽
Extat praeceptum elemos)nue faciendae, et quidem grauiter obligans. Est dogma fidei. Prob. I a. pars I. ex Scri 't. Deuter. XV. II. Non deerunt pauperes in terra habitationis tuae : ι ι oego praecis io tibi, ut nyerias manum fratrI tuo egeno , et pauperi. Et Eccl. XXIX. 15. Conclude eleemosVnam in corde Paulleris, et haec Pro te exorabit ob muni malo. Tob. IV I. Ex substantia tua fac
eleemosynam. I. Tim. V. L8. Γιortibus huyus saecura Praecipe . . . . facile tribuere. Atque his similia sex-ectities in Scripturis ocCurrunt. Ergo. . Prob. I a. piars. Illud pracceptum graviter obligat, cuius violatorcs charitate , sive gratia sa0otiscantevrivatitur , utque ueterna Poetia Putriuntur. Atque CluS- . in odi est eleemosynae Praeceptum S ait cui in Joanues I Ioan III. i . Qui habuerit substantιam ut usmundi, et uiderit fratrem suum necessitatem habere , et clauserit piscem sua ab eo, quomodo charitas Mea
manel in illo 8 Et Matth. XLV. 4 i. praedicit Chri-Ftus , Praecipue propter elcmosynae omissionem se dicturum reprobis: Discedite a me maledιctι tu ιgnem Geternum, qui Paratus est diabolo , et angetis Uus. Esurioi enim , et non dedistis mihi manducare ; stlι-oi , et non dedisti mihi Polum ; hosyes eram , et non
collegistis me nudus, et non Cosyri ursiis me ','ι r- mus , et in carcere , et non cisitustis me. Ergo. γProb. II. ulraque Pars ei PP. I. ' Basilius uotua. in perb. Luc. sic divitum iudueit loquentem : Θιem tandem injuria afficio , dum quae mea fiant, Premo , ae retineor Cui sic rc spondet : Quaenam autem, me Q,
autem uianc habes, unde tibi contigerunt y Sr a Iorια-na dixeris , implua es, qui Creatorem non agno cauriec ei, a quo accepisti , gratiam ullam habeas. Διsua Deo ea te habere consteris, GPer jam cauaam, quum
333쪽
rran accpyeris. Aiιλλι rutiquus est Deus , qtii ca 3 qπσs ad serpandam citam attinent, nobis hnud aeque distrabit ri y'Ecquid est, etir tu Θιbus abGndus, ille Contra egeat y an non omnino, ut et tu benignita isae fidelis .isdministruimms mercedem res ras, et ili ing tuis Pallentiae praemii . ornetur ' Siccine Mesrocum in pastissimo atque in plebili seuritiae tuae sinu Dmnia coerceas , nemini te invuriam inferre eensPs , ol homines eorum usu syolians y Qtiis est avarus' an non is , qui in eo quod satis ess, nou acquiescit 'Quis spoliator 8 uu non is, qui sua cuique e Φit ZIianc igittir ας-us, et spoliator non es, qui ea quae administrationis cuti a suscopisti, tua ducis ot quis homini oessem detrahit , citra contropensiam
tur est ; qui nudum non induit , cum id facere pos-3it, alio nomine a 'ρellari u bet ' Hum liei est panis
olle, quem relines ; nradi oestimentiam , qu d in arcis GSSer as, ejus qui calceis caret et calcei illi , quia 'ud te corrum untur; τρ/utis illud aurum , quod humi defossum hiabes. Ac 'roinde tot homines injuriu, quot Suut quibus Praehore 'ntcras.
quit , dicitum , Mecessaria sunt 'iauperum res alienae Possidentur , cum suρersua Possidentur.3. - .lirysostomus tram/l. II. Lye has tro : Quemadmodiam res alis aerrarii custos , si com missus sibi Vccunias illιs a 'sis , qHibus est jussus distribuere , i-- pertiri neglexcrit; sed in suas contulerit Dolus tales , eisdblicias , Plectitur , et exauctoratur,s ita Pir di esse gerere debet, ad instar quaestoris cujuspium . pii ab ι 'so Deo Mectavias ρ 'eribus erogandas acoeyerit. Quant ostior si majorem ejusmodi 'ecuniarum. COPiam ,
uuam Poscat Scire ι sitis uecessitas , suos iu usus COn-Mertat , se gra issime Plectendiam esse noo rit nouenim ejus sunt quas Possidet, sed Couserseorum , quos
egestas a dixerit. Idem passim alii docerit Patres. Νiliit etiim est in Scripturis , et Traditione inculca tum apertius , quam esse divinum praeceptum , idque gra Vissimum largiendi eleemosyuam. Ergo etc. Verum hoc, 9uod generatim diximus de praecepto eleemo
334쪽
De Ae tibiis, humanis, eorumq. regula efc. 233 synae ad dogma sidei pertinere , de Singulis , quae supra positae fiunt, circumstantiis, enucleatius explicandum est.
Si pauper est in ea trema necessitate , Succurrendum ei est eae bonis ollae nostrae superfluis , licet ad decentiam status necessariis. Ppoh. ordo enim charitatis Mostulat , inquit Laymati Lib. II. Tract. III. Cay. 6. Per se. loquendo , et ceteris Aaribus , ut Proximi Vitam Pluris faciamus , quam dignitatem nostram. Quam doctrinam pluribus alioriam auctorum , non niique rigidioris doctrinae sectatorum , sentetitiis confirmat. Ergo. Illud tamen animadvertendum cst, qnod sicut pro Seipso , suaque Vita scrvanda , Non tenetur quis extraordinaria quaedam adhibere reni edia, quaς cum immensa bonorum omitium jactura conjuncta sunt , ita nec pro servanda vita proximi. Ideo diximus iti pro-Positione ad decentiam status non vero ad starum imrum , et cotiditionem , quasi quis debeat in extrem proximi DccessItate omnino statum mutare , et ex no-
Lili , et divite , fieri plebeium . et mendicum. Uua-Propter recte .morict P. Cones De Charit. I. V. ροα
Dium . iudicio prudentiam destimandum eMe , quantum de suo statu debeat quis diminuere , ut extremae Proximi necessitati succurrat.
335쪽
s 34 Init. TIGI. Lib. IX. Cap. XXXIMPROPOSITIO. III.
In papi necessitate succurrendum Parveribus est nonssium ex bonis statui superfluis, pertim etiam ex iis , quae ad aliquam status decentiam ,
ac splendorem necessaria Suut.
Prob. I ex verbis Ioannis supra Iaudatis : Qui h huerit substantiam hujus virandi et oiderit fratrem
Muum necessitatem habere , et clauserit Discera sua ab
O , quomodo charitas Dei mauel in illo y At qui bona habet, licet ad spIendorem status necessaria , re vora habet substantiam hi jus niundi, cx qua siue gram vi incommodo potest alteri opitulari : qui vero in gra-Vi necessitate est, revera dicitur necessitatem habero, etεi non extremam , talem tamen , ut qui non fert DPem , cum commode possit , claudere Disccra sua videatur. Ergo si ei in tali tempore non Succuraturi,
Prob. II. Unusquisque proximo succurrere debet Cadem ratione, qua sibi eodem tempori: , a 'raecessitate succurri vellet. Atqui nemo est, qui inigra vir cessitate non vellet, ut homines ditiores aliquantum de status sui splendore minuerent , ac sibi opitularcntur ; quis enim non indignatur , cum videt in magnum equorum , ac famulorum nunte ruin insumi ea, quae ipsum a gravi necessitate sine gravi . divitis incommo do servare possent y Ergo et c. Quapropter urgeule annonae penuria, ac caritate , aliquantum resecandum est de impensis , quae ad splendorem status servandum fieri consueverant, ut Paupe ribus subveniatur , id ine eo magis , quod in ejusmodi publica necessitate multi sunt pauperes , qrii non solum SraVi , Verum etiam extrema necessitate laborant.
336쪽
In necessitate communi opitulandum Pauperibus est. eae 6onis tum pilae , tum statui sui esuis. Prob. I. Christus absolute pronunc;at Luc. II. l. Quod sui rest , date eleemo uam . nullo discrimine , Aut gravis , arit communis Decessitatis. Et in extremo judicio po is aeternis addicturus est eos , qui Osiari iatibus etsi in extrema aut gravi non. essent nec sSitate , cI 'omo unum largili non fuerint. Sio ctia in in veteri To tamenio jubet Deus Detiter. XV. D. Pra cmio risi , ut aperias nitiuum fratri tuo meus , et Para cri. Eigo etc. V os. II. ox iis Patrum sententiis quas supra re- Cilavimus , aliisque innumeris , quae proscrri possent ;ex quibus constat , liac Iege Deum permittere , ut inaequali, sit inter homines divisio honorum , quae ad otii 'inm hominum vitam alendam croata sunt , ut di-Vites superfitiu' egcnis distribuerent. Iline S. Thomas duobus ex capitibus debilum largiendae eleemosynae repetit, scilicet ex stiperfluitate bonorum, et ex gra-Vi proximi necessitate ; ita ut si necessitas Proximi D a gravis, sed eommunis sit, diviti vero hona ad itae, et status decentiam superflua sint, adhuc cleemosynam dare praeceptum sit. Dare , inquit, eleemo- Fuam de sup mus , est in praecepto , et dare eleemosFNam et , qui est in extrema necessitate Ru. 2ae. Q. XXXII. ara. 5.' Prob. III. ratione. t.' Si non esset praeceptuml irgiri eleemosynam in communi pauperum necessitate , jam haec Decessitas non solum gravis , verum otium extrema evaderet. Nomine erit in serente opem , Utique pauperibus moriendum esset. a.' Unusquisque Proximum debet diligere sieut seipsum. At dici non Potest, allertini diligere sicut seipsum , qui in commutii uecessitate duriter ei opem ferre noli Ergo ete.
337쪽
De Actibus humanis , eorumg. regula ete. 33
es et Reipublic- , cum hinc cessaret industria civium , commercia , artes . agri cultura langueret , mi uuerentur Communes divitiae , et copia civitatis. Ergo. N. Neg. maj. Sunt enim cotiditioves nonnullae , quibus servatis , ad altiorem gradum ascendere , charitatis lex mitii me vetat. I.' Si ascensus iste , spectaν is omnibus circumstantiis , conveniens , atque Proba-hilis sit, Don somniantis cupiditatis delirium , ut saepe accidit. a.' Si non om uiuo pauperibus in communi necessitate positis eleemosyna uegetur, sed tribuatur quantum Christiana prudentia suggesserit. 3.' Si ius ravi pauperum necessitate haec .scendendi , et status mutaudi cogitatio abiiciatur , ne subtradiatur eleemo-
O D. III. Si vera sunt quae a Patrihus asserui
tur de praecupio eleemosynan in communi pauperura necessitate , idest eum , qui superflua non tribuit, retinere alienum, sequeretur, pauperes in communi rie cessitate surripere posse supernua divitibus. Hoc autem absurdum , et damnatum ab Innocentio XI. in ill i propositione : Permissum est furari non solum in extrema necessitate , sed etiam in graui. Si enim in
gravi Decessitate surari non est Permissum , midio mi nus in communi. Ergo etc. Neg. mo. In extrema enim necessitate surari licet, quia tunc omnia communia sunt, ideoque ille, qui suratur in ea caussa , non alienum, sed suum ae Cipit. At in necessi Iate communi , imo. et in gravi,
licet divites generat sin pauperibus ex superfluo Decurrere debeant , Don tamen ex justitia uni potius siu=iari pauperi opitulari debent , quam alteri. Ideoque Seti per charitatis est, non justitiae quod singulari pau-Peri tribuitur; cruod enim uni negatur , tribui potesvalteri quae qiudem electio prudentiae divitis relicta est. Potest etiam in alios pios usus impendi , qui sortasse
majoris momcnti sunt. Dcccat ergo semper contra ju- litiam pauper , qui in gravi, aut Communi necessitate furatur. Quod enim superfluum est diviti. non est ex
justitia huic pauperi in indioidtio debitum. Sed jam nonnullae hic quaestiones explicaudae Suut,
quae pertinent ad rem Draesentem.
338쪽
munibus P peribus erogari debeat , seu Pue/mni sit CleemOSNnae quantitas , quae communibus Pauperibus debeatun U. Christus quid in omnia . quae Supersunt , pauPe vibus erogari jubct. Sed superfluuiu non in aliqua certa mensura consistit. sicut non in aliquo indivisibili puncto consistit quod est statui Decessarium. Terva inus Necessarii, inquit S.,Thomas Ia. Mo. Q. XXXII. art. 63. non est in indipisibili constitutias , et multis btractis , adhuc remanet , unde POsAit conrenienter aliqtiis pilam, mansiger secundum P Prium Starum. Quapropter considerandum est t.' quid soleant impendere homines pii ejusdem conditionis. Qui aut citi investium immoderatiore pompa , ocdium magnificentia ,
et ornatu , Mint r aequalos excellere contendit , jam charitatis legein violat . et supcrfluum , quod pauperibus debebat, in cupiditatis gurgitem projicit. a. 'CO siduranda est familia alenda , filiorum numerus , et necessarii sumptus , ut ii aliquem vitae stat sim juxta Conditionem suam suscipiant. 3. ' Quaedam etiam se vanda est pecuniae flamma, ut aliquibus occurratur necessitatibus , quae in illa status conditione solent a cidere. Sed ut adverti l S. Thomas Ia Iae. Q. XXXII. art. 5. Non oportet, quod homo consideret omnes ca sus , qui Possunt Contingere in futurum , hoc enim esset de crastino cogitare ;'quod Dominus prohibet. Sed debet dijudicari supersutim . et necessaritim Se cundum ea . quae probabiliter , et in Pliaribus occurrunt. Verum haec Omuia non privata cuj iisque cupidi late ; sed arbitrio viri prudentis mctienda sunt; alioquin numquam invenietur Super ilia uia , ex quo eleemosyna socienda sit. Utide damnata esse ab Innocentio NI. illa propositio: Viae in sal culiaribus inoenies, elicimin Regibtis , suPersuum sititui : et ita piae aliqais tenelur ad eleemos)nam , quando tenetiar tiantiam ex Sia Per o statui. Celerum multo strictius esse debet hoc
Viri prudentis arbitrium, agitur de iis, qui I 'celesiasticos hahcnt reditus , et bona et illi enim quidqu: d h
339쪽
De Aetibus humanis, eommq. regula etc. gare debent. Imo si curam habenI.animarum , etsi iis Mou Occurruut pauperes , qui eleemosyciam, Ciant , ipsi sponte inquirere tum corparales , tum spiritualeser ditarum sibi ovium necessitates ; et erga ritos pae Teutuni vice sungi, ut monet Tridentinum Sess. XXIII.
De Re9 orm. Ca'. I. Q. II. Quibus ex bonis facienda sit eleemosFna r ... Eleemos vitatu faciendam esse ex bonis proprijs , non vero ex alienis, aut alteri debitis. Ex honis qui, dem Propriis , et non alienis , sic enim jubet Deus Tob. IP. I. Eae,substantia tua fac eleem obnam. Et Prov. III. 9. Honora Dominum de tua substantia.
Et B. LXI 8. Ego Dominus diligens judicium', et
odio habens ra'iuam in holocausto. Ex bonis vero alteri non debitis ; non enim peccandum contra justitiam est, ut exerceamus misericordiami: ideoque qui aere alieno obligatus est, vel alias aliquid debet resti tuere , Prius necesse est, ut justitiae satisfaciat, deinde si quid supererit, tribuet charitati. Ceteram tu e trema pauperis necessitate licet etiam, aliena surripere, i Iropria non suppetant, ut ei succurratur 2 tune enim
Q. ΙΙΙ. Quιnam possint , aut debeant largiri elee
mosinas pN Eos omnes . qui rerum suarum non solRm d
mitilum sed et liberam habent administrationem ; ex rebus enim vel alienis , vel quae alienari vetau ur , eleemosynam dari non posse, manifestum est. Ex quo Sequitur, nco famulos ex rebus domini. ; nec filiosis milias ex rebus paternis eleemosynam largiri posse. Licet tamen famulis. et filiissamilias ex eo, quod sibi ad sustentationem honestam datum est, demere ali
ruid . quod pauperibus tribuant, dummodo id non ceat aut in detrimentum laboris , et operae , quam do mino debent famuli , aut in familiae dedecus, quod filiis amilias cavere dehent. Ceterum de bonis castrensibus , seu quae militia comparaverint , vel de gumicaStrensibus, quae officio publico , aut heneficio Eo etesiastico filiis amilias adquisiverint; quoniam eorum Plenum dominium , et admiyistrationem habent, eice mosvnam sacere posse sili ossamilias, nemo negat.
340쪽
Uxor vero de bonis quidem para hernalibus cleemo inas, quas volet largietur: sed de bonis dotalibus. aut alias ad maritiam perii uerilibus , non Pol erit nisi Vulgares , et modicas largiri eleemosynas , quas aliae ejusdem conditionis Iaruiri soloni. Denique Blaula r/iam Praelati. quae su tentationi Religiosae familiae
Praelati venita in Q. IV. Quibtis eleemosyna facienda sit pH. I.' Salvo ordine cliari latis, do quo supra di-Ctum est , clei mosyna omnibus facienda est , si opes Suppetant , nec ab ea Oxcludendi peccator S , Si vere
Pauperes sint; Ut sitis. inquit Cliristias Matth. V. 45. Ivlii Patris pestri , qtii in caelis est , qui Solem Suram crisi lucit stiPer bonos , et mnios , et Pluit Suyer ju-δt S , et in stos. Unde generatim dicitur Tob. IV. 7. li aMertere faciem ttiam ob ullo hau 'ere. Et Luco
λ I. 3o. Onini petenti to tribtie. Imo respectu P Catorum Potest esse eleemosyna aplissima occa Sio, et modus eos salutaribus monitis ad incliorem frugem rc-Vocandi. 3 a.' Pauperes, qui mendicare erubescunt, quoniam in graviori esse solent necessitate , quam ii, qui sti-Pem Ostiatim mendicani , ceteris pracserendi sunt ex Pso charitatis ordine Siant en/m .inquit.Lco M. Serm:
CCre' tibescunt, et mesunt miseria tacita egestatis
fmgι , quam Publica petitione confundi. Intelligendi ergo h. e. quaerendi ) isti fiant , et , ab occtilia
necessitate stibierandi , ut hoc tyso amρllas gaudeant, Cum et 'austeriali eorum consultum fuerit, ire pudori. 3. ' Qui validi sunt viribus, sed ignavi, cibotiosi, is veI nu Ila , vclbsalis modica eleernos na prael, nda est. Qui non piati Operari , nec mavducet, ita fuit A-Postolus II. Thessal. IlI. io. Ceterum spectandae sunLWrram , et Iocorum circumstantiae , ex quibus dij ad Candum est, utrum ii ex ignavia laborem detreCtetit , Mu ex eo , quod Iaboraudi occasiouem iuvemre nota