장음표시 사용
231쪽
QILEST. LXXXIX, ART. VI ET VIII. 153
nionem illam si qua aliqui poSuerunt quod daemones habent corpora n turaliter sibi unita Secundum quam poSitionem etiam potentis sera SitivaS habere possunt, ad quarum cognitionem requiritur determinata distantia. Et hanc opinionem etiam in eodem lib. cap. 3 et 4 AuguStinus expreSSe tangit licet hanc opinionem magi recitando quam asserendo tangere videatur 2), ut patet per ea quae dicit De civ. Dei, lib. XI, cap. 10). Ad tertium dicendum, qud futura, quae diStant Secundum tempUS, non sunt entia in actu; Unde in SeipSi non sunt cognoscibilia; quia sicut descit aliquid ab entitate, ita deficit a cognoscibilitate. Sed ea quae sunt distantia secundum locum, Sunt entia in actu, et Secundum e Cognoscibilia. Unde non est eadem ratio de distantia loci et de distantia
De his etiam , quaest. LXXIIII art. 4 ad , et Sent. IV, dist. 50 quaest. III et IV, et De Verit. quaest VIII. art. 2 ad l2 et De anima, art. 20 ad 5.
Ad octavum sic proceditur. 1. VidetUr quod animae Separatae cognoScant ea quae hic aguntur. NiSi enim ea cognoscerent, de ei curam non haberent. Sed habent curam de hi quae hie aguntur, Secundum illud Lue xvi 28): Habeo quinque fratres, ut testisicetur illis, ne et ipsi veniant in hunc locum tormentorum. Ergo animae Separatae cognoScUnt ea quae hic
2. Praeterea, requenter mortui Vivis apparent vel dormientibus vel vigilantibus; et eo admonent de his quae hic aguntum Sicut Samuel apparuit Sauli, ut habetur I Reg. xxvm . Sed hoc non eSSet, Si ea quae hie SUnt non
cognOScerent. Ergo ea quae hic aguntur cognOSelant. 3. Praeterea, animae Separatae CognOScunt ea quae apiad ea agUntur. Si ergo quae apud no aguntur non cognOScerent, impediretur earum cognitio
per localem distantiam; quod Supra negatum Si art. Praeci). Sed contra est quod dicitur Job, xiv 21): Sive fuerint mi ejus nobiles,
sic ist nobiles, non intelliget.
CONCLUSIO. - Cum animae mortuorum secundum ordinationem divinam et modum esSendi, segregatae Sint a conversatione Viventium, nesciunt Secundum natur tem cognitionem, quae hic aguntur: ex gratia autem eSt, Si animae beatorum, quae hic
Respondeo dicendum quod secundum naturalem cognitionem, de qua nunc hic agitur, animae mortuorum neSciunt quae hic aguntur. Et hujus ratio ex dictis 4 accipi potest sart. 4 huj. UaeSt.), quia anima Separata cognoscit Singularia per hoc quod quodammodo determinata est ad illa vel per vestigium alicujus praecedentis cognitioni Seu affectionis, vel per
ordinationem divinam Animae autem mortuorum Secundum ordinationem divinam et secundum modum Ssendi egregatae Uni a conversationeViVentium, et conjunctae conversationi Spiritualium SubStantiarum quae Sunt a corpore Separatae unde ea quae apud O aguntUr ignorant. Et hanc rationem assignat Crogorius Moralium lib. Xu, cap. 14, in princi),
si Quaest. LI, ait explicatam plenitis ac Sanctorum quidquid ad hanc vitam specta dogui- discussam. iione altiori cognoscunt. 2 Juxta Petavium in dubio est utrum S. Au- 4 In hoc loco plenius assignantur quatuor gustinus hanc sententiam ipse amplexus sit Vid. modi quibus anima notitiam singularium habet Petav. De angelis . hoc St, per praecedentem cognitἰon in . per ali- 5 Anima separatae nesciunt secundum natu quam assectionem , per naturalem habitii linem, ratem cognitionem quae hic aguntur sed antimae per divinam Ordinationem.
234쪽
dicens Mortui, vita in carne Vi Ventilam CS eo qualiter disponatur, nesciunt; quia vita Spiritii longe PS a Vita carniS et Sicut corporea atque incorporea diverSa Sunt genere ita Sunt di Stincta cognitione. Et hoc etiam Augustinus Videtur tangere lib. De Cura pro mortili agenda. cap. 13 ,
dicens quod re animae mortUOI In rebUS VlVenti Um non intereunt is Sed
quantiam ad anima beatorum, VidetUr esse disserentia inter Gregorium et Augustinum. Nam Gregoriu ibidem Subdit V Quod tamen de animabus sanctis sentiendum non Si quia quae in tu omnipotentis Dei claritatem vident nullo modo credendum eSt. quod Sit ori aliquid quod ignorent. Augustinus Vero lib. De cura pro mortui agenda, cap. 13 et 14 expresse dicit quod nesciunt mortui etiam Sancti quid agant Vixi et eorum filii; , ut habetur in Glossa interi. Au Stini Super illUd Abraham nescivit nos sa Lxtu . Quod quidem confirmat per hoc quod a matre sua non visitabatur, nec in tristitiis OnSOlabatur, SiciatqUando ViVebat nec est ita probabile ut sit sacta vita feliciore crudelior et per hoc quod Dominus promisit Iosiae regi quod prili moreretur, ne Videret mala quae erant populo perventura, ut habetur IV. Reg. IIJ. Sed AuguStinus o dubitando dicit unde praemittit: Ut olet accipiat qui SqUe quod dicam n Gregorius autem assertive quod patet per hoc quod dicit: Nullo modo credendum est. magis tamen Videtur, eQUndum Sententiam Gregorii, quod animae sanctorum Deiam VidenteS, Omnia praeSentia s), quae hic aguntur, cognoscant. Sunt enim angeli aequaleS de quibUS etiam AUgustinus eod.
lib. De cura pro mori. 3gend. 39. o RSSerit, quod ea vae apud vivos aguntur, non ignorant. Sed Dia SanctorUm animae Sunt persectissime justitiae divinae conjunctae, ne tri Stantur nec rebU ViVentium Se ingerunt, nisi secundum quod juStitiae divinae dispositio exigit. Λd primum ergo dicendum, quod animae Ormorum possunt habere curam de rebus vi entium etiamsi ignorent Ortam Statum Sicut nos habemus de mortuis, ei Suffragia impendendo, MamViS Omm Statum ignoremus. OSsunt etiam laeta Viventium non per SeipSOS CognoSeere, sed vel per animas eorum qui hinc ad eos accedunt, Vel per angelos seu daemones, Vel etiam Spiritu Dei revelante Sicut Augustinus in eodem lib. dicit cap. 1o . Ad secundum dicendam, quod hoc quod mortui 'Ventibus apparent qualitercum e Vel contingit per Specialem Dei di Spensationem, ut animae mortuorum rebus viVentium interSint et est inter divina miracula com putandum vel hujusmodi apparitione fiunt per operatione angelorum bonorum vel malorum etiam ignorantibu mortuis: Sicut etiam vivi ignorantes aliis viventibus apparent in somnis Ut AuguStinus dicit lib. praedicto, cap. 10 . Unde et de Samuel dici poteSt, quod ipse apparuit per revelationem divinam, Secundum hoc quod dicitur Leeli. LM. 23J, quod dorminit, et notum fecit regi sinem itae suae vel illa apparitio sui procurata per daemones, Si tamen Ecclesiastici auctorita non recipiatur 2 , propter hoc quod inter canonicas Scriptura apud Hebraeos non habetur
I Ista cognitio restringitur ad omnia praesentia cret delinitus et sancitus est in quo et i singularia seu sensibilia. Sed non amplectitur ea Ecclesiastici eontinetur. Σειν tamen cliber illo
quae ad solum voluntatem etiam creaturarum pro ranonico habetur a S. Thoma leui ei aspectan ut co-itationes ordium inter quas bitus inst Patribus inter 'nos l mens sulit orationes OStrae. Alexandrinus Origenes, Tertullianus Cyprianus, 4 die loquitur . Doetor quia nondum ex Athanasius, Basilius Ephrern . Epiphanius. Αm- preMiis canon Scripturarum innolirerat rata alis rosius Augustinus Fulgentius citari possunt. Postinodum a coucilio Tridentino Sess. F.
235쪽
QUEST. XC ART. I. 155 Ad tertium dicendum, quod ignorantia hujuSmodi non contingit ex
locali distantia, sed propter caUSam praedictam in Ors art.).
DE PRIMA 0MINIS PR0DUCTIONE QUANTUM AD ANIMAM, IN QUATU0RARTICULOS DIVISA. Deinde considerandum est de prima homini productione; et circa hoc consideranda sunt quatuor primo de productione ipsius hominis; secundo de fine productionis; teitio de statu et conditione hominis primo producit; quarto de loco ejus. Circa productionem autem consideranda Sunt tria primo de productione hominis quantum ad animam secundo quantum ad corpus viri tertio quantum ad produωtionem mulieris. - Circa primum qitieruntur quatuor Di Utrum anima humana sit aliquid laetum, vel sit de substantia ipsius Dei. - Supposito quod sit facta, utrum sit creata. I Utrum sit facta mediantibus angelis. - 4 Utrum sit acta ante
ARTICULUS I. - TRLM AMMA SIT FACTA, VEL SI DE SUBSTANTIA DEI l .
De his etiam Senti H dist. 47, quaest. I art. et Conti gent. lib. II cap. 85, et OPUSc. II,
Ad primum sic proceditur. 1. Videtur quod anima non Sit sacta, sed sit de S Stantia Dei. Dicitur enim Genes ii, ): Formavit Deus hominem de limo terrae, et inspiravit in faciem ejus spiraclitum vitae, et factus est homo in animam viventem. Sed ille qui Spirat, aliquid a Se emittit. Ergo anima qua homo vivit, est aliquid de substantia Dei. 2. Praeterea, Sicut Supra habitum eSi quaeSt. xxv art. 5), anima eStsorma simplex. Sed sorma eSt actus. Ergo anima eSt actu puruS, quod eSt Solius Dei. Ergo anima eS de substantia Dei. 3. Praeterea, qUBJcUmque Sunt, et nullo modo disserunt, sunt idem. Sed MUS et men SUnt, et nullo modo disserunt; quia oporteret quod aliquibus disserentiis disserrent; et sic essent composita. Ergo Deu et menS humana
Sed contra est quod Augustinus De Orig. animae, lib. III, cap. 15 enumerat quaedam quae dicit esSe multum aperteque perVerSa, et fidei catholicae adversa; M inter quae primum est quod quidam dixerunt, u Deum animam non de nihilo, sed de Seipso feci SSe.
CONCLUSIO. - Cum anima humana sit quandoque intelligens in polentia Deus autem Sit purus actus, impossibile est eam esse de Dei subStantia, sed factam esse
Respondeo dicendum quod dicere animam esse de Suhstantia Dei, manifestam improbabilitatem continet. Ut enim ex dicti patet quaeSt. LXXIx art. 4 et qUMSt. xxxIV, art. 6 et T), anima humana est quandoque intelli-gen in potentia, et Scientiam quodammodo a rebit acquirit, et habet di-Verea potentias quae omnia aliena sunt a Dei natura, qui eSt aetUSIUrUS, et nihil ab alio accipiens q), et nullam in se diversitatem haben S, Ut Supra Probatiam Si quaeSt. , art. 7, et quaest xv, art. 1 . Sed hi error prinei-M De id est contra manichaeos gnosticos et Braearensi I an. 5 legimus : Si quis animas priscilliani Sias animam mostram mon osse cile humanas et angelos eae Dei gredi substan- ubstantia Dei nec partem aliquam substantiae tu extitisse, sicut Manichoeus e Prisciἰlia- ipsius, ei liabere naturam longe diversam ac nus diserunt anathema sit. inseriorem duod oncilium oletannii in pro 2 Hinc sequeretur quoque ad naturam Dei eum
sessione ijdei sic delini : Si quis daeeri rei horrenda blasphemia reserendum fore quod animae rediderit animam humanam Dei, tionem, est mutabilis, quod peccat quod sit impia, quod re Dei esse substantium; oathema sit. Ita sino in da iunabitur si pes, literit eSSe tali S, etc.
236쪽
pium habuisse videtur ex duabuS40SitionibuS antiquorum. Primi enim quinaturas rerum conSiderare inceperunt, imaginationem transcendere non valentes, nihil praeter corpora eSSe OSUerunt et ideo Deum dicebant essu quoddam corpus, quod aliorum corporum Udicabant SSe principium. Et quia animam ponebant esse de natura illiu corporis quod dicebant esse principium, ut dicitur me anima, lib. , text. 20 et Seq.), per con SequenSsequebatur quod anima SSet de SuhStantia Dei. Juxta quam positionem etiam manichaei Deum esse quamdam lucem corpoream existimantes, quamdam partem illius lucis animam SS POSUerunt corpori alligatam. Secundo vero processum sui ad hoc quod aliqui aliquid incorporeum esse apprehenderunt non tamen a corpore Separatum, Sed corpori formam. Unde et Varro dixit quod Deus estis anima mundum intuitu, vel motu et ratione gubernan S, AUgUStinUS narrat De CiV Dei. lib. xu, cap. 6 . Sic igitur illius totalis animae partem aliqui posuerunt animam hominis, Sicut homo est pars totius mundi, non Valentes intellectu pertingere ad distinguendos Spiritualium Substantiarum gradus, nisi Secundum distinctiones corporum. Haec autem omnia Sunt impΟSSibilia, ut supra probatum est quaeSt. , art. 1 et 8). Unde manifeSte salsum S animam esSe de substantia Dei. Ad prinium ergo dicendum, quod inspirare non est accipiendum corporaliter. Sed idem est Deum inspirare, quod Spiritum sacere; quamvis et homo corporaliter Spirans non emittat aliquid de Sua SubStantia, sed de natura
Λ secundum dicendum, quod anima, etsi sit forma Simple Secundum
Ad tertium dicendum, quod disserens proprie acceptum aliquo differt; unde ibi quaeritur disserentia ubi est convenientia. Et propter hoe oportet disserentia esse composita quodammodo cum in aliquo disserant et in aliquo conveniant. Sed Secundum hoc licet omne disseren Sit diversum, non tamen omne diversum est disserens, ut dicitur Metaph. lib. x, text. 24 et 25). Nam Simplicia diversa sunt seipsis; non autem disserunt aliquibus disserentiis, e quibus componantur Sicut homo et aSinu disserunt rati nati et irrationali disserentiis, de quibus non est dicere quod ulteritis aliis disserentiis disserant.
De his etiam infra, quaest cx m. art. 2. et Sent. lib. II dist. 28, quaest. II, et De Potent quaest. IIIart. 9, et quodl. II art. 2, et puSc. ii, cap. 93, 5l 22 et 250. et opusc. I tu cap. 5.
Ad Secundum te proceditur. 1. Videtur quod anima non Sit producta in eSSe per ereationem. Quod enim in se habet aliquid materiale fit ex mat ria. Sed anima habet in se aliquid maioriale, cum non it Betu purus. Ergo anima est facta e materia non ergo eSt Creata. 2. Praeterea, OmniSaetus materis alicujus videtur educi de potentia materiae; cum enim materia sit in potentia ad actum, actus quilibet praeexistit in materia in potentia. Sed anima est actus materiae corporaliS, Ut, ejus desinitione apparet. Ergo anima educitur de potentia materiae.
4 Ex hoc articulo habes quomodo per ratio Τoiuullianistarum dicentium : animam Filii ex .nem inieri tuas haeresim Seleuci et Hermire dicen anima Patris, sicut corpus ex corpore generari lium Daninias non creari a Deo; item enthusias item Manichaei dicentis radam non a Deo, sed alarum dicentium : animas factas esse ex igne; principe materiae s quela ictum et Evam simi- tem Luciferianorum dicentium Q aniniam to liter. missis propagatani esSe de carnis substantia citem
237쪽
0U EST. XC, ΛΩΤ. II ET III. 4573. Praeterea, anima Si forma quaedam. Si igitur anima si per creatio-nΘm, pari ratione Omne alia formae; et Sic nulla forma exibit in esse per generationem; quod OS in ConVenien S. Sed contra est quod dicitur Genes. i Creavit Deus hominem ad imaginem suam l). Est autem homo ad imaginem Dei Secundum animam. Ergo
anima exivit in eSSe per creationem. COΝCLUSIO. Tun animae rationali sicut esse, ita etiam fieri proprie competat,
non possit autem lieri ex materia praejacente, neceSSarium Si eam productam esse per creationem.
Respondeo dicendum quod anima rationalis non potest fieri nisi per creationem; quod non est Verum de aliis Ormis Civila ratio est, quia cum seri sit via ad esse, hoc modo alicui competit fieri, Sicut ei competit esse. Illud autem proprie dicitur eSse, quod habet ipSum eSSe, quaSi in Suo eSSe Subsistens. Unde Solae Substantiae proprie et Vere dicuntur entia accidens Vero non habet esse, sed eo aliquid est, et hae ratione en dicitur; sicut albedo dicitur ens, quia ea aliquid Si album. Et propter hoc dicitur u taph. lib. vii text. 2 et 3 , quod re acciden dicitur magi enti quam ens. Et eadem ratio est de omnibus aliis formi non subsistentibus; et ideo nulli formae non subSistenti proprie convenit seri, sed dicuntur fieri per hoc quod composita SubSiStentia fiunt. Anima autem rationalis est forma SubSistens, ut Supra habitum Si quaest. I xxv art. Unde ipSi proprie competit esse et fieri. Et quia non potest fieri ex materia praejacente neque corporali, quia Sic eSSet naturae corporeae; neqUe Spirituali, quia Sic subs- infitiae spirituales invicem tranSmutarentur; necesse est dicere quod non sat nisi per creationem 2 . Ad primum ergo dicendum, quod in anima eSt, Simi materiale, ipsa Simplex SSentia, formale autem in pSa est esse participatum, quod quidem ex necessitate Simul est cum eSSentia animae quia SSe per Semon Sequitur ad formam. Et eadem ratio esset, Si poneretur compoSi tu e qVadam materia spirituali, ut quidam dicunt; quia illa materia non est in potentia ad aliam sormam, sicut nec materia coeleSti corpori alioquin anima esset corruptibilis Unde nullo modo anima poteSt fieri e materia praejacente. Ad secundum dicendum, quod actum extrahi de potentia materiae nihil aliud est quam aliquid fieri in actu quod prius erat in potentia. Sed quia anima rationalis non habet esse suum dependen a materia corporali, sed habet esse subsistens, et eXcedit capacitatem materiae corporalis, Ut Supra dictum est quaeSt. xxv art. 1), propterea non educitur de potentiam teriae. Ad tertium dicendum, quod non est simile de anima rationali et de aliis sormis, ut dictum eSt in Orp. art.).
De his etiam locis supra art. 2 notatis.
Ad tertium sic proceditur. 1. Videtur quod anima rationalis non sit producta a Deo immediate, sed mediantibus angelis Major enim ordo in Spiritualibu est quam in corporalibus. Sed corpora inferiora producuntur per
3 Item celesiast. FI : Deus ereavi de nium visibilium invisibiliumque factorem. terra hominem hoc quantum ad corpus et se f5 In hoc articulo . homas errorem -- eundum imaginem suam feei illum illud pugnat philosophorum qui, ut alexandrini exis- quoad aniniam . timarunt animam a substantiis separatis grada- 2 Quod si a concilio Nicaeno in symbolo fidei tim emanare. definitum est Credimus in unum Deum om-
238쪽
corpora superiora, Ut DionysiUS dicit De di V. min. cap. 4 Part. . aliquant ante in lect 2 et 3 . Ergo et inferiore SpirituS, qui Sunt animae rationales prodiaciantur per Spiritu SuperioreS qui Sunt angeli. 2. Praeterea, lini PerUm reSpondet principio Deus enim est principium et finis rerum. Ergo et eXitUS rerum a principio respondet reductioni rerum in finem Sed insima reducuntur per prima, ut Dion 'iu dicit De eccles. hierarch. cap. 5 pari. 1 . Ergo et insima procedunt in eSSe per prima Scilicet animae per angelOS.
3. Praeterea persectum eSt quod poteSt sibi Simile sacere, ut dicitur in taph. lib. v text. 21 . Sed Spirituale SubStantiae Sunt multo magis perseetae quam corporales. Cum ergo corpora faciant Sibi Similia Secundum Speciem, multo magis angeli poterunt facere aliquid infra Se Secundum Speciem
naturae, sellicet animam rationalem.
Sed contra est quod dicitur GeneS. II, 8 , quod Deus ipse inspiravit in
faciem hominis spiraculum Pitae. CONCLUSIO. - Cum anima rationalis non possit produci per transmutationem
alicujus materiae, sed solum per creationem, Olus autem Deus poSSi creare neceSSeest animam rationalem produci a Deo immeestate.
Respondeo dicendum quod quidam 1 poSuerunt quod angeli, Secundum quod operantur in Virtute Dei, causant anima rationales. Sed hoc est omnino impossibile, et a fide alienum. StenSum eStenim ari praee.)quod anima rationalis non poteSt prodite nisi per creationem. Solus autem Deus miret creare; quia SoliUS primi agenti PS agere, nullo praeSUPp Sito; Um Semper agen Secundum praeSUpponat aliquid a primo agente. Ut SVpra habitum eSi quaest. xv art. 3). Quod autem agit aliquid ex aliquo praeSUpposito, agit tranS mutando; et ideo nullum aliud agens agit nisi tranSmutando, Sed solus Deus git creando. Et quia anima rationalis non potest produci per transmutationem alicujus materiae, ideo non miret produci nisi a Deo immedidie. Et per hoc patet solutio ad objecta. Nam quod corpora causant vel sibi similia vel inferiora, et quod Superiora reducunt inferiora, totum hoc pr
venit per quamdam transmutationem.
ARTICULUS IV. - Tnt: ANUA HUMANA FUERIT PRODUCTA ANTE CORPUS 2 .
De his etiam infra quaest. TVIII, art. 5. et pari. III. quaest. I art. 5 et , et Sent l, list. l7, Brat. II art. 2. et Coni. geut lib. II, 8P. 8l, et De Potent quaest. m. rt l0.
Ad quartum sic proceditur. 1. Videtur quod anima humana fuerit prO- dueta ante corpus. Opu enim creationis praecessit opus distinctionis et ornatu S. Ut Supra dictum est 3 sqUaeSt. xvi et Lxx . Sed anima pmductam in SSe per creationem ut Supra habitum Si sart. 2 UJUS UaeSt.);eorpus autem lactum eSt in sine ornatus. Ergo anima hominis producta est
2. Praeterea anima rationali magis convenit cum angelis quam cum animalibus brutis. Sed angeli creati fuerunt ante corpora, Vel Statim a principi cum corporali materia corpus autem hominis formatum est sexto die, quando et bruta animantia Sunt producta. Ergo anima hominis fuit creata ante OPPUS. 3. Praeterea finis proportionatur principio. Sed anima in sine remanet post corpuS. Ergo et in principio suit creata ante corpuS.
a m me sorte ad Averroem et Algaretem allu 2' Juxta doctrinam isatholidam anima andunt qui dixerant animam nostrata Procedere mana producitur simul cum suo corpore. euia aiore formarum, qui juxta eos est ut sima in duini er alti r intunditur nim autem ante domus i. ei a teolai habitum est.
239쪽
Sed contra est quod actus proprius sit in potentia propria is Cum ergo anJma Sit propriu actu corporis, ninta producta eS in Corpore.
CONCLUSIO. - Clim Deus primas res instituerit in perfecto Statu Suae naturae, anima autem, quae Si par humanae naturae, non habeat naturalem persectionem nisi secundum quod est corpori unita dicendum mi animam humanam non esse productam ante corpus.
Respondeo dicendum quod Origenes Periar. lib. I, cap. 2 et 8)posuit non solum animam primi hominiS, Sed anima omnium hominum ante corpora simul cum angeli CreataS, Propter hoc quod credidit omnes spirituales substantiaS, tam animaS quam angeloS, F UIle OSSe Secundum Suae naturae conditionem, Sed Solum merito diStare Si quod quaedam earum corporibus alligantur, quae iant animae hominUm, Vel coelestium corporum quaedam vero in Sui puritate Secundum diVePSOS Ordines remanent. De
qua opinione Silpra jam diXimVS quaeSt. LVil art. 2 , et de relinquatur ad praesens.-AuguStinu Vero Super Gen. ad liti lib. Π, cap. 24 2 et 27)dicit quod anima primi hominis ante corpia cum angelis Si creata, ob aliam rationem : quia Scilicet ponit quod corpus hominis in illis operibus sex dierum non fuit productum in actit, Sed Solum Secu dum CauSale rationes quod non poteS de anima dici, quia nec e aliqUa materia corporali aut spirituali praeeXiStente saeta fuit, nec e aliqua Virtute creata produci potuit. Et ideo videtur quod ipsamet anima in operibus Sex dierum, in quibus omnia saeta fuerunt, Simul cum angeli fuerit creata et quod postmodum propria voluntate inclinata fuit ad corpus administrandum. Sed hoc non dicit asserendo 1 ut ejus verba demonstrant dieit enim loco cit cap. 29 Credatur, Si Ulla Scripturarum auctoritaS, seu Veritati r lio contradicit hominem ita factum sexto die, ut corporis quidem humani ratio causalis in elementi mundi eSSet, anima ero jam pSa rearetur. Posset autem utique hoc tolerari Secundum eos qui puniant 2 quod anima habet per Se Speciem et naturam completam et quod non unitur corpori ut sorma, sed Solum ad ipSum administrandum. Si autem anima unitur corpori ut sorma 3 et Si naturaliter pars humanae naturae hoe Omnino esse non poteSt. ManiseStum Si enim qUod Deus primas res instituit in
persecto statu Suae naturae, Sectandum quod UniUSeviusque rei Specie exi-gobat. Anima aUtem, Uni Sit par hUmanae naturae, non habet naturalem persectionem, niSi Secundum quod eSi corpori unita. Unde non suisset conveniens animam Sine corpore Creari. SuStinendo ergo opinionem AuguStini de operibus Sex dierum, dici poterit quod anima humana praecessit in operibus Sex dierum Secundum quamdam Similitudinem generiS, prouiconvenit cum angelis in intellectuali natura ipsa vero fuit creata simul
cum corpore SeeUndum alio Vero Sancto tam anima quam corpus primi hominis in operibus sex dierUm Sunt producta. Ad primum ergo dicendum, quod si natura nimae haberet integram speciem ita quod Secundum Se crearetur, ratio illa procederet ut per se in principio crearetur. Sed quia naturaliter est forma corporis, non fuit Seorsum creanda, Sed debuit creari in corpore. Et similiter est dicendum ad secundum. Nam anima, Si per Se Speciem
Queniat ni ilum et alia plura in i levi 2 Ut platonici. libris diei ipsemet Augustinus tradit Retract. 5 Illud definitum est a papa Clemente in
lib. I, cap. 24 quia a loquin Veram cominu concilio Viennensi et habetur in Clement. fit. nemque do 'trinam de anima irimi hominis, De sum Trin. . creata simul cum corpore , ex PreMe docet Deeivit. Dei, lib. XII, cap. 25 .
240쪽
haberet, magis conveniret cum angeliS; Sed inquantum eSilarma corporis, pertinet ad genus animalium, Ut formale principium. Ad tertium dicendum, quod animam remanere poSi corpuS accidit per desectum corporis, qui St OrS; qui quidem desectus in principio creationis animae eSSe non debuit.
DE PRODUCTIONE C0RPORIS PRIMI HOMINIS, IN QUATE0 ARTICULOS DIVISA. Deinde considerandum est de productione corporis primi hominis; et circa hoc
quaeruntur quatuor ' De materia e qua productum rei. - 2 De auctore a quo productum est. I De dispositione quae ei per productionem est attributa. - 4 Demodo et ordine productionis ipSi . QTICULUS I. UTRUM CORPLS PRIMI Η0MINIS SIT DE LIMO TERILE 1 .
De his etiam Sent. II, dist. 7, quaest. I. art. ad 5 et art. 5 ad 2 et dist. 5, quaest. II art. 2corp. et ad 4.
Ad primum si proceditur. 1. Videtur quod corpus primi hominis non sit sactum de lirno terrae l). Majori enim virtutis est facere aliquid ex nihilo quam ex aliquo; quia plUS diStat ab actu non en quam en in potentia. Sed cum homo sit digni Ssima creaturarum inseriorum, decuit ut virtus Dei maxime ostenderetur in productione corpori ejus Ergo non debuit fieri ex limo terrae, sed e nihilo.
2. Praeterea, corpora CoeleStia Unt nobiliora terrenis 3). Sed corpus humanum habet maximam nobilitatem, cum persciatur a nobilissima sorma quae eSt anima rationali S. Ergo non debuit ueri de corpore terrestri, sed magis de corpore CoeleSti. 3. Praeterea, ignis et aer Sunt nobiliora corpora quam terra et aqua quod ex eorum subtilitate apparet. Cum igitur corpus humanum sit dignissimum magis debuit 'fieri ex igne et ex aere quam e limo terrae. 4. Praeterea, OrpUS humanUm S compOSitum e quatuor elementis; non ergo est laetum e limo terrae, Sed ex omnibus elementis. Sed contra est quod dicitur Genes. Π, T): Fomnavit Deus hominem de limo
CONCLUSIO. - Quamvis homo, ut medium quoddam existens inter Spirituales creaturas et corporales Substantias, e0rpu habeat ex qua tuis elementis compositum, peculiariter lamen quia erra et aqua in corpore hominis abundant de limo terrae, hoc est, terra aquae permixta formatus dicitur.
Respondeo dicendum quod cum Deus persectus sit in operibu Suis, persectionem dedit omnibus Secundum eorum modum, secundum illud Deut xxxv 4): Dei perfecta sunt opera IpSe autem Simpliciter persectus tecti oc quod Omnia in Se praehabet non per modum compositionis, Sed simpliciter et unite, ut Dionysius dicit De div. Om. cap. 5 leet 4 , Omodo quo diversi essectus praeexistunt in causa Secundum dia virtutem unam. Ista autem persectio ad angelo quidem derivatur, Secundum quod omnia Sunt in eorum cognitione quae Sunt a Deo in natura producta per Iormas diversa S ad hominem vero strivatur inferiori modo hujusmodi
Ex hoc articulo liabes quomodo per ratio claritatem virtutem in haec in semota insiluendi, nem destruas ei rorem ligenistarum dicentium ζ juxta mentem peripateticoruin . Adae somnationem de limo terrae allegorice et 4 Ite in Eceles xxxiii : omnes homines defigurate, non historice esse intelligenda in . olo e eae terra unde Adam formalus es ι: 2 Iia cod. Alcan. aliique cum Nicolai l. item Sap. Illum qui primus Orni Hus est non si de limo seri in a Deo paler Orois terrarum, uuaei de limo .54 4'ropter incorruptibilitatem, subtilitatem. erra .