Scriptorum contra Donatistas pars II (CSEL 52)

171쪽

sitis, non posssim nisi unum ligpro quod diearem nune uaro proponis has duo, utrum nos innoeantis imus an uos rei sitis. Misis ut unum schis duobus eligam quod respondeam si ego nolo unum diesro quia utrumque leo, at nos innoeontego uos reos nos age innoesenti dicimus a salsis et alumni sosis eriminationihus uastris quieumqua in atholiea possumus salua onseientia dieare se sanetis odies nos tradidias nee idolorum supplieationi hns onsangissa nae quamquam Oeeidiassugi si quid aliud mali soletis obieera nee os qui oris, quod quidam nee do ipsis prohastis ista laeerunt, eontra nos regnum se lorum sad ontra a ipsos lausisse quia unusquisquanostrum sarrinam suam portat ees hahas unum , et uos omnes noeentes et seeleratos fas non alios aliorem eriminibus quae apud uos a quihusdam ommittuntur sit a quihusdam reprohanduntur sed erimina gehismatis a quo immanissimo is saerils o nam nostrum a potest dieera immungm quamdiu non eommunieat unitati omnium gentium nisi eogatur dieerado eelegia quas per omnos onias diffunditur ineislans ab Hiarusal0m, christum fuissa mentitum see habes alterum. aeea reddidi tibi duo quorum in notabas ut unum dieera mus utiqua attanagre debuisti utrumque a ohis ossa dieio saltem si se uolabas, rogar nos ut unum diesremus eum uidares quia utrumque possemus. 222. Sed si miseentia Ohis est, inquis, tir nos seriosae ramini respieito paululum alaruas astras, quae non anti aequo mors parantum suorum solis fustibus armantur sed ei seeures et laneeas si gladios addidρrunt, at agnoseit quorum potius uox essa obeat quid nos θ' saetimini titi si reos nos, inquis dieitis, ni nos quoisitis innoeent 8 hiebrauita respondeo ideo quaarimini rei a innocentibus ut aedesinatis Asa si et ineipiatis eas innoeentos see utrum qua elegi nostrum et ad astrum uirumqua respondi modo tu

172쪽

potes utrumqua dieare, ad die utrumque, si de laesi. arte enim non potestis in eadem ausa eas innoeanus in qua satis noeentes ergo inno egnis estis nolit mirari quod ad paeam, quaεrimini a fratrihus si auram oeantas nolita mirari quod ad sanam quastimini a regibus sed quia horum norum a1rarum uohis usurpatis alterum a nobis auditis issu alis anim nobis innoeentiam a nohis autem auditis quod impia uiuatis , aeripit irarum da utroqua quid dieam si innoeantaria astis quar christi testimonio euntradieitis si auum noeentos quare ad eius miserieordiam non eonfugitis nam et distimonium in ast a rhi untiat ah misarieordia ius in fraterna

earitati.

VII. 228 Petilianus dixit 'strimo, til saepe iam dixi-15 tis, qualis es uastra praesumptio, Ni de regibus praestimatis, inseriti mutar honum est parare im domino quam sperare in homine honiam es speradi in domino

quam sperare in priri eipibus J224 Augustinus aspondit: Nos non speramus in homine, re ad quantum possumus homines admonamus, ut in domino sperant nee paramus in fineipibus, sed quantum possumus prineipes admonemus, ut in domino parant, at si aliquid a mineipibus pro utilitat Oeellasia satimus non in is tamen 8 p ramus. ε qui enim o apostolus in illa trihuno parauit tamquam in prineius, a quo si hi egit ut deductores darentur armati, aut in ipsis armatis tamquam in hominibus quorum multitudina autus suasit insidias parditorum. ad se uspipsos quod ab imperatora basilieas uobis ut addarantur peti stis arguimus tamquam in Iuliano prineipe speraueritia, sedas arguimus quod a Christi testimonio desperauaritis a nius unitate ipsas basilieas aparastis eas nim iuhant inimieo Christi ae piatis in quihus iussa Christi onumnsiretis dum

173쪽

alitor ommuni condieton qua homin. sunt aliter diuersia donis, quod ill aliud agit in rebus humanis, illa aliud non visim audir/nda idola de rarra quod tanto ante futurum praedicium est, posset quisquam iuber priuatus habon orgo rogag reppta Psaris humani poeistat eo ipso quo reges sunt undo sie domino semiant quomodo non possunt qui reges non sunt 211. Ista ergo eum ogitent, audiunt At illud quod a trihus pueris ipse commemorasti at audiunt sollemnitate mirahili tuae anim adam seriptura maxima in seelasis eantatur quando ipsa festiuitas struantiores laeti etiam eos qui eetero anno opimiora sunt quid ergo putatis animi habere hristianos imperatoras, eum sudiunt ies uaros missos in amisum

ignis ardentis quia regi ad iniquitatΑm adorandi simulae ieonsantire nolitarunt, nisi ut eo tent iam libartatem saneto. rum ne rogi potestate ne poenas immanitata ossa Rupo Ibrari gaudeantque se non esse s numaro alium regum, quieontgmptoros idolorum quasi saerilegos puniebant piones tam eum in consequentihus audiunt undam sum non solum pus-rorum sed si ammarum deo seruientium tanto miraeulo ter ritum etiam ipsum eospissa deo fruir in timor et xvi Iotar eum tremora et apprshondisso disciplinam nonne intellωgunt ideo ista ossa onseripta et tanta est shritate reeitari, ut at saruis si is ad saerilegium regibus eadant si ipsis regibus, ut ad religionom go eredant proponantur rampla uolentes ergo ei isti ex ipsius admonition psalmi quem tu quoque ipse. ruisti seriptis tuis, intella io ot rudiri t aruire domino irtimor et exultare eum fremore et approh ρndore disciplinam quam inunt audiunt quid illa rex postea dixerit dixit enim propositurum s deeratum omnibus populis quihus imperitabat ut, quieumque dirissent lasphemiam in deum sidrae Misae

174쪽

Abdenago interirant et domus forum dispgrgorontur si si sosum deerenisse eo oseunt ne blasphsmarstur sus tampsrator ignium titharator trium pilororum, prociet eo tant quid aes nesa εhsant in regno suo. ns in suis dolibus idem ipsa datis exsuffletur remissor paeeatorum et liberator iam totius rhi

212. Vide itaque eum adusersus nos aliquid pro unitataeatholies reges ehristiani eonstituunt na foris in labiis uastris tamquam seripturarum diuinarum imperitos eo arguatis inra orde autom astro satis oeus ps dolastis quis sim serat istam uestram aerii agam odiosamque falladiam in ipso uno Danihele roges aeeusara quia in laeum sonum missus ast et reges non laudaro quia sublimiter honoratus est eum etiam quando missus si magis olim saluum suturum quam morii dirum ipsa rex ersdsrsi t da illo sollieitus non anaret pdein do audetis dieer ehristianis hi id is his est eum in smetiti quia Danihεl a rogo perseeutionem passus sat at non respieer ipsum Danihelem somnia regibus fideliter interprotantem, dominum ρgam appellantam munera et honores aediae pientem itemque et in eisdem tribus pueris quod seusante adorare statuam in ammas missi sunt inuidia flammas do regibus xeitara quod autem a rog si praedieati t si honorati sunt taeor et abseondere eees rex fuerit perseeutori eum hi/ei leosthus ani halom quid eum so saluo recepto gaudos et gratulans inimieos ius dilaniandos et consumendos eisdem leonibus misit fuit perseeutor an non fuit uolo ρ- spondeas si enim suis eur ei Danihel ipse non restitit eur praesartim tanta familiaritate saeillime potuissat hi nobis dieitis, ut aes ab hominum graeeutions suoesmus sim autem propterea perseeutor non fuit quia sestus in sanetum uirum ommissum iustissimo indieauit quomodo uindicandum

175쪽

ast a regibus, quod Christi saeramenta xsufflantur si pro . pheta membra, quia in perieulum missa sunt si uindieari merearent iram eone o ot manifestum agi paraMularam fuistas agam cum re pueros quod simulaerum adorare noluerint misit in flammam sel quaeso utram fuerit persaeuior, eum illud deeratum propoguit ut interirent si domus eorum uastarintur qui las amarant unum uorum deum si enim parsaeuior fuit eur ad uerba peragentoria r spondatis aman psi autem non fuit eur eo pergamiores dicitia qui uos ahlasphomia furora Murrant si enim cogunt o supplieat rai dolo, illi sunt simila impio agi nos tribu pueris: si autem prohibant opugnare Christo uos estis impii, si se saeitis. quid sis aulam illi si se torrihil ita ustant ago non leo: tu in ni sitiud quod di eas si pio imperatores non uis die sere. 213. Si h se xampla dam thala et trihus pueris ago eomma umoras pomi fortasse resistares at in has nostra lampora a illis temporibus sumi non dabulas clamares deo gratista, quod a

ipse posuisti ad id quidἡm quod uol Abaa: ad uidas a potius

ualuissa ad id quod nolobsta an non si ista astra fallacia sedorror humanus sat utinam ita sit amanda ergo ne timeas,

non indε aris minori immo uero maioris inganti sis animosutatis flamma eonsione extinguera quam falsitatis ahulas intellogando uitare. XCIII. 214. etilianus dixit: Ubi eae dei, tibi inristiani usti ira si e cies et mortis Mitis o iubaris is 215. Augustinus aspondit Ad hoe uida quid dimat Oh r.4. Christi par totum orbam terrarum easdε si mortes neelaeimus nae ictamus . ista faeiΑntibus mulio oviaratius saeuitis qui hae in hominum mantibus ontra uitam aeta nam ommittitis. XCIIII. 216. Patilianus dixit: si iam os nos uiatia, quan

176쪽

inuisos Israhitis si autem inimi s si, iris oti oetidiris inimi sp217. Augustinus aspondit: e inuitos attrahimus se dei dimus inimieos, agd quaaeumqua uobiseum agimus, quamquam his agamus inuitis ex ea itala aman agimus, ui uolentas uos eorrigatis eorreetiqua uiuatis nam nemo ni ita uit at invitus a timo puer ut o uolens digeat inuitus uapulat et oe plorumque a homina earissimo si hae quidam uobis reges diearent si perirent ad hoc anim eorum pol la diui id alius ordinata es sad eum at isti non seriunt, uoceladiatis. X V. 218. Patilianua dixit: une aulom ratio est quaevi in natantia vinituris, tiori eram nos fatis oenbula dieatia

la gnopara euparemus eorrigi uos ab haaralleo retore nollemus: eum auum hoe uohiaeum agamus ne sitis haeretiei, quomodo haereti rum eommunionem magnopere eupimus dissensio quimpa uocat diu lato Dei haaratteos, pax uaro at unitas aethraatho. linos eum ergo inde hue uenitis desinitis gag quod odimus

et in ei pitis aggl quod amamu S.

XCVI. 220. Fatilianus dixit: Nisiti landem de Mohtis titi timqtii diemis si innoeentia vohis si eis nos fe=; Metoniis iptivi si eos nos dieitis, qui nos i eruis innoeenses p221. Augustinus respondit o aeutissimam omplexionem l. an potius inoptissimam loquaeitatam nonno ibi proponi solstut Igatur aliarum de duobus quod respondeatur, hi uirumque non potast eligi nam si mihi proponaros ut ligaram alterum da duobus quid diearem utrum innoeantes an noeentes simus, uel rursus ex aliis duobus utrum rei sitis an non

177쪽

sitis, non possam nisi unum eligera nod dicerem nune uaro proponis hae duo utrum nos innoeento simus an uos rei sitia si uis ut unum x his duobus ligam quod sapondeam. trago nolo unum diears, quia utrumqus leo, at nos innoeentiget uos Nos nos eqs innoeentas dieimna a salsis at alumni sossa eriminationihus patris quieumque in atholiea possumus salua eonaeientia tegra se sanetos eodiees nos tradidisse nee idolorum supplieationi hus Ongensisse ne quemquam Oeeidissano hi quid aliud mali solstis hieere isse os qui foris quod quidam tigeras ipsis probastis ista taegrunt, eontra nos regnum aeaelorum sed ontra so ipsos lausissa, quia unusquisquanostrum saretnam suam portat eos hahes unum , et uos omnos noeantis si gestgratos eqsa non alios aliorum eriminthus

quas apud uos a quibusdam ommittuntur at a quibusdam reprehenduntur, ρ erimina sehismatis, a quo immanissimo is saerilegio nemo uestrum se potest meera immunem, quamdiu non eommunieat unitati omnium gρntium nisi eogatur di redo eelasis, quas si omnes antas diffunditur ineisiens ab Hierusalam Christum fuisse mentitum ees hahea alterum. oeeo addidi tibi duo, quorum tu olehas ut unum dicere mmus utique attendar dahuisti uirumqua a nohia possa diei et salum, si ho uolebas rogara nos ut unum dieeremus eum uideres quia utrumqua possemus. 222 sed, si innoeentia Ohis est, inquis en nos feres Mettimini rospieite paululum auritas uastras quas non anti aequo more parantum suorum solis fustibus armantur sed ise res h laneea si gladios addidorunt, si agnosetis quorum potius uor ossa dehoat quid nos ferro redimini uti si reos nos, inquis diei is, quid nos quaeritis innocentes hie breuiter respondgo ideo quaarimini rei a innoesntihus, ut udasitigiis esse si et incipiatis esse innoeentos see utrumque elagi nostrum et ad uostrum utrumquo respondi modo tu

178쪽

lth. II 8 221-97, 24 1 41aliga unum da duohns inno egnis ostis an noeentes nequa potes utrumma dieare, sed die utrumque si ho plaeet. erte enim non potastis in eadem musa gas innoeentas in qua glisnoeantes si ergo innoeantes astis nolita mirari quod ad paeom, qua/rimini a ratrihus si anum Oeenus nolit mirari quod ad posinam quaarimini a rogihus sod quia horum duorum alterum uilis usurpatis alierum a nobis auditic usurpatis enim Mis innoeentiam a nobis autem auditis quo impia niuatis . aeripit irarum da utroqua quid diem si innoe anteat astis, quare christi testimonio euntradieitis si autem noeεntos, quar ad eius missrieordiam non eonfugitis nam stras stimo nium ius est de orbis nitati et miserieordia eius in fraterna

earitate. XCVII. 223. Petilianus dixit: P Demo, ut saepe iam dixi ra m , qualia est Misa praesumptio, vi de eothus praestimatis, diem a Dauid honum est parara n domino tiam sperare in homina boniam os speναν in domino quam sperare in Fineis ibiis 224. Angustinus aspondit: Nos non apstamns in homine. Eo se quantum possumus homines admonamus, ut in domino sparant nae paramus in prineipibus, ad quantum possumus

prineipes admonamus, ut in domino parent, at si aliquid aprineipibus pro utilitata ecclesiae stimus non in i tamen apstramus nequa enim o apostolus in illo tribuno pgrauitas tamquam in prineipa, a quo sibi sit ut aduetoras arantur armati, aut in ipsis armatis tamquam in hominibus quorum moltitudin sag ptus suasit insidias perditorum sad se uos ipsos, quod ab impεrator hasilio uobis ut redderantur patiastis, arguimus tamquam in Iuliano prineipe speraus itis, sed ad arguimus, quod de Christi testimonio asperauaritis a uius unitat ipsas agilies saparastis eas enim iuhanti nimieo christi aeeapiatis in quibus iussa christi eontemneretis dum

179쪽

IIII contra illo, a Paliliatilualidum a nam uobis idatur quod Iulianus onstituit di. eens hoe quo qua supplieantibus Rogatiano Pontio. Cassiano atrae horis episeopis sed et eleri eis ae eo- dii ad eum uium, ut abolitis qnae aduersus ossina a seriplo porpora ggsta sunt in antiqnnm sta in m euneta suo eantur invalidum autem et salsum quod christus eonstituit diessat aritis mihi astas in Nigrus alam si in totam Iudas am e samariam tusque in totam terram obseeramns uos eorrigimini redit ad hane sui dantissimam totius octis unitatam, ut non auarhis apostata Iuliani as usibis saluatoris christi in anti

quum statum enneia quoeantur miseremini anima uestrae. non iam Constantinum et Iulianum omparamus ut quam sint impares demonstremus non dieimus 'si uos non sperasti in

homina at in prineips eum homini imperator pagano et apo lastata diristis quod apud eum sola iustitia id eum ahar/i quibus preeibus e raseripto sient ibi seriptum agi sient allegationis gesta distantur pars Donati uningrsaliis nsa si multo minus nos eriminari a uohis dabamus tamquam spere. mus in homin At in tineipa si quid a constantino uel a meatoris ehristianis imperatoribus nulla saerilega adulation peti-nimns aut si qui ipsi non s/untihus nobis memores rationis

quam domino reddituri sunt sub euius uerbis fremunt eum audiunt qua ipsa eommomorasti ei nune, restes, intelles ite et eatara sit alia multa ultro pro eelesiae atholieae unitate meonstituunt od taeeo de Constantino Christum sit Iulianum uobis opponimus parum die - deum t hominem filium dei a filium ρhannae saluatoram animarum nostrarum et inter elargni animae suae eur in basiliet possid/ndis Iuliani reseriptum tenetis et in seelsaias ae amplgetenda christi Deuangelium non tenetis elamamus si nos quas per param

180쪽

gag tangunt in antiquum statum euneta ranae sntur

antiquius a Mangstium chripti quam reaeriptum Iuliani antiquior at unitas christi quam para Donati antiquiores sunt seel εgia pisee ad dominum pro unitata christi quam Me ctiani t otitii et Cassiani ad Iulianum pro paria Donati an parperam geritur eum agas prohibent di sionem, at non per peram garitur eum piseopi diuidunt unitatam porperam geritur, eum ad das dandam Missiam Christi astimonio rogos

parviunt et non perperam geritur, eum ad negandam e elasiam is chrigii testimonio piseopi ontradieunt Ohsseramus ergo ut non ontra euangelium sod seundum suangalium etiam uatha ipsin Iuliani eui sie supplieastis audiantur si ea quae e param est sunt in antiquum statum euneta suoesnlar. XCVIII. 225. Milianus dixit mos os miseri, Neu is qui Hrsectilioniam emiseriinriti dum uestras ii/itias nonanimns quaeritis, non tam fidem perti m Dudito in dili itis quam confra ipsorum maii iam, qaiorum nobis palmeisia mpiarastis, non esister q-- tit noti 'vi in thressitis metussi etint ulmos atque in magno Nilae emi Io a omnem quo timetur, et til fyramnietis furor, ut memimem mestinc tinti tim sim per uti Nel imari, si si ad aream moliti a constitiis inno Mitim Minna et poenas sine vestra formidine speetrituri si hoe est vitare perietilum, sussere si hri inam, ne non sitim vi tibilis iris es fidem Liponi

- perdere, ne vitii ias mittatis diei enim domini, Oh, iasius si omnem tinti iam Neri facias et animam e iam perdas quid a his ommutationem pro anima via' 226 Augustinus respondit: Utilis asso ista exhortatio G ad Oor si ea quisquam in bona ausa uteretur omnino honε