장음표시 사용
441쪽
pra H 5 K suerit versus N, redha PH trafi. scendit rectam D H, infra vero Versus B, eadem P H mediat inter D H 5: C H. Ergo,&c.
a harmonia Mercurius Solem obseruat
Nerturivi, sicut o Venus, in metu periodiro Eccentrici Sosi astigatvi e t. Conuenit enim etiam ip-μ reuolutio exactissmecum Solis eccentrico. JHuic addi potest, quod etiam Fccentrus eccentri Merini 'pariter cum Solis eccentrico reuoluitur,atis tamen non simpliciter,sed collationefacta ad quaisum Mercur3 medium ille aquantu. Praterea iuxta recentiores obseruationes ct hypothesesorbium Solis de quibus supra pag. os )Mercurius, quod ad motum longitudinis attinet, innumero e simili dij positione orbium, eum, motuum qualitate conuenit cum Solis theoria. Etenim utrobis eccentrus eccentriem contra signorumsuccessionem incedens, O c. Vndeptring, medium apst-gaeum a vero Pt plurimum distinctum est, ct eccentricitatem mutabilem scit.
Quae Porismata consequuntur hanc harmositam
r. Solo Mercur- ,scut etiam Venus, mediomin sempersunt coniuncti. a. are Mercurius etiam una cum Sole o Venere eundem medium motum , ct idcirco pnam eundemi meditavi motus lineam Uurpat. 3. Idcirco nec Mercurius, sicut nec Venm, a. Sole
442쪽
st y A R T V s. 38'Sole ultra, qllam episycli magnitudopem ttit, digredi potest. . Vuantum sol a medio apogaeo Mercur
procedit, tantundem eccentrisi Mercurg centrum in paruo circulo retrocedit.
Dimensio orbium sphaerae Mercuris
Qualium semidiameter eccentesi, In figura proxime superiori DA, vel PH est sic.
partium, talium iuxta obseruationes Sc demonstrationes Ptolemsi,numeratur AEquanotis eccentricitas CD 3. Parr. eccentricitas ec
centrici maxima C F 9. pari. linea apogaei C N 69. pari. linea qualis tum est perigaei C Qtas et . pari. At quando centrum epicycli in perigaeum deuenit, quod fit quando centrum eccentri i descendit in D, ibi tum linea perigari est CB 37. pari. Sed linea promimi accelsius C H, & C K demonstratur 3 par 33. scr. Ita epicycli semidiameterest et2. parta 3 o. ser. Hinc maXima distantia V in apogaeo
eccentrici&epicycli constituti est sa. pari. 3Ο.scr. Quod si eccentricitas fixa maneret, fore eius altitudo in perigaeis eorundem orbium 28. Part. 3 o. scr. quanquam sane ipse V suo corpore eb, Propter causas etapositas, non descendat, orbi tamen nihilominus ista capacitas concedi necesse est. In punctis autem
proximi accessus minima altitudo sit 3 3.
443쪽
Qitorum punctorum linearum &aremina cogntistio in theoria Mereur ij requiritur
Conuenit in his I . u omnino cis tu Venere
o tribus seuperiori, cia ergo illic dicta semat, hi
etiam repetantur. Porro in tabulis Ptolemai ct siphon normn, vel ex eis derivatis, eqIsationes urgu=uentora m compurata strat ad euva eccentrici locum, quo celint 'u' cli diHuntia a terra aeqcat stenuidiametru Iι es sutrici. Eis addunt ur excestu longitudinis Lugioris, siue epicycli in apudeo, ct exίessivi longitudinis propioris, nota ei Q, q in periclo, sed qua in punctis proximi accessit ι contingunt. Eo otiam proportionalia rupilla; am longiora quam propiora referun Iur. In Prurenicis tabulis prest baphaeresies parallaxeos vel epit cli sic praepentirent ad apogaeum, excessus
autem ad accessus proximos. Prostia aphaeresis eccentri vel aequatio cen tri maxima est 3. gr. O .3O . Prosi lia phari essis parallaxeos vel aequatio argumenti m aYima epicycli in auge eccentrici est 19. gr. 3 . O . sed in proximo accessu 23. gr. ι . o IIII.
Conueniunt ne latitudines Veneris de Mercurij inter sta
cualitate intersiesknt similima, qualiter enita
444쪽
OI A P. T V S. 39r Veneris eccentrism ad relipticam, vel epkyclvi adeίcentruum decliuu est, taliter etiam eccentrisus Oepi cius Mercurst se habent: hoc tamen discri inineserimo : Ouibuscima, leg bas mria Veneris hici citis decimant in boream, ijsdem in theoria Mercuri, declinant in austrum.
Triplex. Vna ab Eccentrici obluJuitate, ea lamo bili: Reliq duae ab epicyclorma inclinationibus si militer mobilibtu depentini.
Cuiusmodi est latitudo, quam Eccentricus afferti
Polos deferentium apogea diximus vltra citra heclipticae polos vagari. Ecceutrici ergo planum obliquitatem habet, attamen eam non sicut insisperiori-bin pluηetis, fixam,sed mobilem. sapianorum eccentrici ct ecliptica tam sectio mutua, quam libratio fit super diametro mundi ad rectos angulos apo-gai lineae insistente. Diumeter ergo inclinationem ista ingubernans, est linea Vogaei oe peribai: IIuius gratia sit, ut O apogaeum oe periraum, quin potius totius theoria plani utras medietas ab eclipticatum in boream , tum in austrum libretur, sed nodi librationis qt adrante Zodiaci ab apogaeo abstunt. Hic latitudinis motus vocatur communiter Devia tio, vel IMI tio eccentri, Psolem ἔγκλιαπν ηο- minat.
445쪽
lege libratio Deviationis Eele ... trici astrii,git ut
Ectentrici Veneris ct Mercurii hanc admiψο-rum periodos proportionem Obseruant: Dum Duycli centrum fuerit innodo vel ascendente vel descendente squanquam, τι mox dicetur,epi' cli Mercurs lcentrum in boream nunqMmastendat, nec Veneris ivtycli centri in austrum: liceat tamen his alte- um nodum astendentem, alterum descendentem nominare: De propter analogiam caeterorum planestarum: siue quia alter in eccentrici medietate a cendente ad apusum, alter in meditate descend nre est) totum planum eccentrici in eclipticam incidit. Sin autemfuerit in medietate superiore, supra dia- , metrum sectiois vel librationis veris v sum: IApogaeum eccentrici, vel etiam tota verior medie- fias deuiat ab ecliptica, in Venere quidem in boream, O in Mercurio in austrum. Sed si fuerit in inferiore fmedietate, Vogaeum S destinat in austrum, peri-gram in boream. In Π sit contra. Maxima ista draiatio tepi cli centro in quaa operigast escentrici versante.
I. Apogae.ι non semper in borea,nec in austromotu in tribus superioribus contingit, sed locis alternis hilaeniuntur. a. Centrum epiycli Veneris, nunquam pem nenit in austrum, neo Mercur3 epicycli centrum in boream. Iacenim libratio talis est, visemperes
446쪽
cLV A R. T V s. 3s3 eccentrismedistas, quam vi civi ingreditur, ipso adueniente, confestim in distampartem reamson licet in Venere, o austrinam in Mercurio inclinari incipiat. 3. Hac inclinatio tacentricorum facit, ut i titudines Veneris borealis semper sent maiores, quam correstondentes australai. cintra fr in
Angulus sectionis eccentrici & eclipticae
maximus in Q esst io. scr. in-43. scri Figura hac sequente tria orbium plana patent, secantia se mutuo in diametro mundi transeunte per centrum mundi A: Quae pia, na repraesentant eccentricum S vel , se cundum diuersos eius positus, 'a Deviationis latitudine causatos. medium horum plano
rum seu orbium L ΚΜ Τ, continens in se epicycIos in K & T, intelligatur uniri eclipti cae. Caetera duo autem, quorum prius habet lineam apogaei, seu diametrum per limites maXimae deuiationis duetam, B C: alterum verb lineam Q P. Porro hoc schemate duo haec plana B C S P iuxta mutuam sectio Dem prope K & T excisia iliat, non quod per ea liti ius modi excisi orbes intelligendi sint, sed Vt hoc modo epicycli in K&T, existentes in medio plano LKHT conspicuae esse possint,&c. Deviatio ergo eccentricorum 2 & V talis est. Dum centrum epicycli G H FI, fueris in nodo ascendente Κ: planum eccentrici,
447쪽
cuius diameter per apogaeum L Sc per aeum mest LAH, omnino vnitur eclipticae, carens omni deuiatione, unde otiam atais eius N O plano eclipticae perpendiuulariter eminet. At inde ascendente epicyclo ad apo cum eccentrici , mota superior eius pars deuiat ab ecliptica invi ad boream, in V ad austrum, cuiusmodi est centro epicycli in L apogaeo versante, diameter per apogaea B AC, litie
rota eccentrici pars superior citra eclipticam, inferior Vltra eam inuenitur, atais eius tum
quam Verbie cyclus ad T nodum descendentem Venerit: pla- Num eccentrici iterum in eclipi,
meter apogaei. At superato Tnodo descenden re, parS eccentri ci superior, quae pri is citra eclipticam erat, iam ultra eam de clinare incipili quamobrem pars inserior nunc
eam declinationem habere incipit, quam antea superior habuit, in Q hoream, in Π austrinam. Idcirco in peri garo P cpicyclo existente, eccentrici positus est D A Q, eiust p
448쪽
elus Oaxis RS. Patet igitur centrum epicycli 'in nodis KTesse in ecliptica , sed extra tam Versius apogaetim B, quam perigaeum P, hahere latitudinem eandem, boream scilicet in S , austrinam in Non ergo abir centrum epicycli ultra eclpticam vellus C & Q.
Cuiusmodi sunt latitudines Epicyelorum
Epi clorum plana, quorum axes Oui uos dixi- nisu ad eccentricos, si1ηiuiter sicut in tribus superioribus sis per duas diametros, ab ultim sicilicet O longitudini mediarum inclinantur, ct in utramqtie
ecceia tricori partem librantur, atramen cum ec
centricorum periodispropori aliter.
inomodo prior diameter, perabsides transiens inclinatiuὶ
Prior exorbitatio epicycli, que cunmuniter Inclinatio vel Decti natio, a Ptolemaeo, curct prior, nominatur , facit absidum diametrum ab eccentrici plano virinque declinare, hac lege: Dum centrum epicyclii fuerit in limitibus, hoc e Linapogaeo velperigaeo eccentrici, inclinatio diametri huius nulla e I, sed in planum ectentrici incidit. Sed maxima est iu nodis, hoc seruato disicrimine: ut ii clinatio superioris diametri huius , vel totius plani epitycli medietuis, in medietate eccentrici deis scendente, sit in Venere borea, in Mercurio austrina, ct inferioris medietatis contra si in medietate enentrici ascendente, medietaι diametri huim su- perier
449쪽
' per fiat in Venere austresu, in Mercurio bosetiis. Inclinatio hae sit super diametrum longitudinum
Figura praecedente, epicyclo in B Vel P in eccentrici apogaeo Vel perigaeo, hoc est, in limitibus maximae dius attonis eccentrici Veriniante, inclinatio diametri absidiim FG nulla est, sed id medietate descendente, ut in I no do descendente, superior diametri huius pars T G declinat ab eccentrici plano in S in hoream, in V in austrum, & inferior TF medietas in oppositam partem. Cum in ibi maxima sit inclinatio: ipsa statim iterum eccentrici plano appropinquat eidem in P vni eur, pbst eadem superior pars diametri declinat Victa planum eccentrici in partem alte xam,& inserior in hanc. Vnde in Κ, apogsum epicycli, quod prilis fuit in Q horeum, iam austrinum fit: contrarium est in . Inclinationis huius angulus plani epicycli ad eccentricum maκimus, demonstratura Ptolemaeo dc Copernico in P a. gr. 3 o. scr. in U 6. gr. et s. scr. His ad centrum mundi ab apogaeo epicycli congruunt in P i. gr. 3 . str. in L. gra. 6. scr. sed a perigaeo epicycli in 2 6.gr. zz.scr.in V q. gr.3.scr-
Quomodo altera diameter per longitudines medias transiens,inclinatur
. Altera epicycli exorbitatio, qua vulgariter Re sexto vel obliquario, a Ptolemaeo λοξωεις vocatur,
450쪽
V A R T V s. 3971riciplano xtrins reflecti, hac lege: Dum centrum epis clifuerit in nodis,hoc est, quadranteZodiaci ab apogaeo pelperigaeo: Resexto diametri huius nulla est, sed in planum eccentrici tota incidit: Sed maxima est in limitibus, vel in queost perlao, boseruato discrimine: ut reflexio medietatis diametri huius, vel
etiam tonin epicyclioris italis in parte eccentrici-- periore, sium Venere borealis, in Mercurio austratur At in medietate eccentrici inferiore, eadem medietas vi cli Orientalis resectatur in Venere ad austrum,
in Mercurio ad boream. Reflexio hac si super diametro absidum. . Figura praecedente Epicyclo in K 8 Τ no
dis deuiationis ecceturici constituto, diamerer longitudinum mediarum HI non reflecti tursed tota eccentrici plano incumbit. Sed insuperiore eius parte Versus apogaeum, cuiusemodi hie describitur epicyclus in B apogaeordiametri HI medietas orientalis H B, vel etiam tota epicycli pars orientalis GH F refloctitur ra plano eccentrici in Q in hoream, in Π in austrum, sed medietas diametri occidentalis BI, vel FIG epicycli in oppositam
Partem torquetur. Cumq; ibidem reflexio fiemaxima, diameter ista moκ iterum ad eclipticam accedit, & in eam incidit in Τ noclo. Inde vero ulteri is digrediendo resectirureadem medietas in alteram partem ultra eclipticam, succeditas in hanc medietas occidentalis, quae cum fuisset in parte eccentrici