장음표시 사용
111쪽
reme inhabitatio sensum multa cogitatem, dise, sicile aestimamus quae in terra fiunt, quae in pro Epectu sunt inuenimus cum labore. Postquam ergo nostrae mortalitatis scriptura nobis
demonstrauit aerumnam,subsequenter nobis diuinae gratiam bonitatis insinuat, ut agnoscamus unde nobis de scientiae donum, Ec correptionis atque sanitatis beneficium conferatur. Sequitur autem ille,qui ea,quet
in terra sunt, difficile aestimari, dc quae in prospectu sunt, cum labore asserit inueniri, α dicit Deo, Quae autem in coelo sunt, quis i uestigabit Sensium enim tuum quis sciet, nisii tu
dederissapientiam,stmiseris spiritum tuum do alii imis 'Etsis correctae sentsemitae eorum, qui in terris sunt, oe qua tibi placent, didicerunt homines, oe per sapientiam Ianati sunt. Quid est, didicerunt, & fanati sunt Quid per sanctum Spiritum M per sapientiam Dei, quae utique Christus est, hominibus dicit esse collatum, nisi quia tunc salubriter discimus quid facere debeamus, quando nos misericordia praeueniens illuminat,3c sanamur , ut quod illa praeueniente discimus, eadem subsequente faciamus i Praevenit enim nos dum propitius sit Dominus omnibus iniquitatibus nostris : subsequitur nos, dum sanat omnes languores nostros Praevenit
112쪽
Deveritate phaedestinationis. 97
Praevenit misericordia liberum hominis arbitrium, dum in nondum benevolente la operatur exordium bonae voluntatis; subsequitur, dum bene volenti subministrat auxilium,ut bene operando perueniat ad bonae voluntatis enectum. Misericordia igitur praeueniens cooperatura sibi hominis voluntatem sola praeparat: subsequens autem cooperantem sibi voluntate iuuat. Itaque praeueniens in tenebris hominem constitutum gratis educit ad lucem , non solum admonendo extrinsecus,
sed 3c intrinsecus illuminationis gratiam largiendo. Dominus enim illuminat coecos, faciens scilicet ex infideli fidelem, ex superbo humilem , ex aspero mitem, ex
fornicatore castum, ex malevolo benignu. ex truculento placidum, ex amatore mundi amatorem Dei & proximi, ex raptore rerum alienarum suarum postmodo largitorem. Sic misericordia Dei praeueniente, M in corde hominis mirabiliter operante, qui diuitiis temporalitas. carnaliter super bus extollebatur, humilis 4h timore Dei,
pauper spiritu libenter essicitur: Bc qui
aspererat,dc inobediens diuinis antea sermonibus repugnauit , ad audiendum verarum mitis M. quierua accedit: de quidu-
113쪽
dum iniustitiae crudelitatem indigesta crapulatus peruersitate ructauit, esuriens Misitiens satietate ustitiae concupiscit. Ita fit, ut pro peccatis etiam lugeat, in quibus antea mortifera delectatione gaudebat: operibus deinde misericordiae indesinen'tet insistens, ipse quoque consequatur misericordiam, per quam perueniat ad coronam : fide quoque per caritatem , quai sancta sunt laudabiliter operante, ad videndum Deum munditiam acquirat cordis, qui cogitationibus pride sordebat obsce- nis. Haec est mutatio dexterae Excelsi, per quam humanum i iluminatur arbitrium: haec magna opera Domini exquisita in omnes Voluntates eius. Sic in nobis Deus prς parat adinventiones suas ; quia ipsν in no , bis praeparat, quod in nobis inueniat, dum arcum potentium infirmum facit,u infirmos praecingit virtute: idest, dum in homi nibus, quos gratis saluat, praesumptionem humanae, virtutis infirmat, ut se infirmos agnostanti, Madiutorium diuinae virtuti, accipiant. Ista Deus in nobis misericorditer facit, dum pro malis b ona retribuit, dum misericordia praeueniente malis bona nat ut ea in nobis misericordia subsequente custodiat. Cum enim iustificatis ac bene
114쪽
volentibus praebet auxilium , suis utique donis subministrat augmentum: de ita c5- firmat quod operatus est in nobis, duim bonam , quam ipse tribuit, Voluntatem torpere ac deficere non permittit in nobis.
Proinde secundum Apostoli praeceptum
cum timore dc tremore nostram salutem operamur, scientes quia Deus est, qui ope- Tatur in nobis 8c velle, Sc perficere pro bona voluntate. Neque sic putemus abuten- .
dum beneficiis gratiae, ut absque bonis operibus torpeamus. Ab eis enim gratia profecto discedit, quoru caritas renigescit. Audiamus itaque Apostolum gratiae parti cipem, gratiae nobis opera demonstratem. Ait quodam loco, Quid ergo dicemus t perma- .
nebimus in peccato, )t gratia abundet ' S tatim que respondet, Abst. qui enim νωrtui sumua peccato, quomodo adhuc Pruemus in illo ' Hoc igitur in nobis operatur gratia, ut peccato mortui, iustitiae vivamus.Ideo rursus idem Α postolus ait, ut aestimemus nos mortuos quidem esse peccato, viventes autem Deo in Christo Iesii Domino nostr6. Gratia ita, que diuina in humarac, arbitrio M mortem
salubriter operatur S vitam i mortem scilicet criminum, vitamque virtutum Ideo Deus dicie, Ego Occidam , ω Pimere fuciam D/ut.31
115쪽
Sicut ergo cum viveremus peccato, praua voluntatem nostram praua opera sequebantur: ita nunc accepto beneficio gratiae,&per hoc mutata in melius voluntat non
Vivamus peccato, sed Deo. Ad hoc enim nobis cum mortis praeiudicio frigidi essemus, datus est vitalis feruor sancti Spiritus, quem gratis accepimus , Ut per gratiam Dei, Sc bonum velle,& bonum facere va-Mm.u. leamus. Ideo nos Apostolus esse praecipit Spiritu feruentes , Domino seruientes. Non ergo nobis est a sancto labore cessandum , quibus diuinae gratiae non solum merces promittitur, sed & auxilium suffra- gatur. Et quia unusquisque propriam mercedem accipiet secundum suum laborem,
dignum est, ut bene facientes non deficiamus tam ab opere quam ab oratione. Nec
aliquid horum quae bene facimus, aut VO- . luntatis , aut possibilitatis nostrae viribus assignemus ; ne inter eos merito superbiae deputemur, qui ignorantes Dei iustitiam, M suam volentes constituere, iustitiae Dei
non sunt labiecti. quod profecto sapientia
carnis est, quae inimica est Deo, legi autem Dei non subiicitur: nec enim potest. Subsequatur igitur humilis voluntas hominis - praecedentem, &comitetur subsequentem
116쪽
Deveritate praedestinationis. ioi
misericordiam redemptoris: quae dum nos praecedit, ea quae retro sunt obliuiscimur, dum subsequitur, in ea , quae ante sunt, extendimur. Ac sic ipsa gratia nos 3canteriorum appetitum tribuens dirigit ,& posteriorum recordationem subtrahens, ab arrepto cursu retardare non sinit. Facit prς- cedens ut sequamur ad bravium superhae vocationis Dei: facit subsequens ut gloriemur in tribulationibus , scientes quod tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem, probatio vero spem, spes autem non confundit, quia caritas Dei diffiisa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum qui datus est nobis. Ipsata cit ut nec cupiditatibus capiamur illecti, nec duersitatibus succumbamus inuiti. Ita misericordiae subsequentis opere inquantum mundo mortui efficimur, in tantum Spiritu mentis nostrae magis, magi'. renouamur. Coelestibus itaque mandatis obediens, quantum adiuuatur homo diuinitus, voluntariis nisibus elaboret. Quod vero in labore non deficit, quod rectis gressibus currit; quod bene certat, quod fidem seruat, non suae virtuti deputet, sed dono gratiae in se ac secum operantis assiognet. labori sancto studium bonae volun
117쪽
tatis impendat.quq voluntas tunc bona est, si studium suum diuinae largitatis munus esse non ambigat. Apostolus quippe Ti-x.Ti. 1. motheum ad virtutem huius laboris hor- tatur, dicens. Laiora di bon- miles C Etix c. is quoque amplius caeteris omnibus ' laborasse testatur dicens : oriundaniam illis omnibus labor i. Sed ut ostenderet se M fidei donum, laborandi virtutem diuin et gratiae munere ac iuvamine consequutum,1 TM.1 dicit, priss Di bin'bemus ae persequutor m contumeliosus, sed misericordium con-Rμumue s . Opus autem eiusdem miseri-1.c..ν. cordiae sic Ostendit,dicens, Considium autem do, tanquam misericordiam consequutus a Domino , Pt fidelis 6 . Ideo cum dixisset, dignum se non esse vocari Apostolum, quia r.Co.rs. persequutus esset Ecclesiam Dei, opus in se praeuenientis ostendens, ait, Gra autem Dei sunt, id quod sem. Et ut ostenderet laborandi quidem donum gratiae sibi largitate collatum , sequitur & dicit, Et gratia . eius in me Pacua non fuit. Quid est vacua nisi otiosa Ideo adiungit, Sed abundantius illis omnibus laboraui. Non autem ego,sed gratia Dei mecum. Vt esset igitur Paulus ex infideli fidelis, ta gratia operata est, quae auersum conuertit,& infideli fidem, cum infideli-
118쪽
De veritate prae' linationis. IO3
tatis suae merito fidem accipere non mereretur , attribuit. Atque ita voluntarie quidem Paulus credidit, voluntarie abundantius illis omnibus laborauit, sed εc credere 3c laborare non posset, nisi desuper donum gratiae in se an secum operantis acciperet. Vt ergo gratia Paulum nolentem, incredulumque praeuenit, ut bona voluntatem haberet ; ita cooperante ipso Paulo bonam contulit,collatamque a seiu-etiit per omnia voluntate. Labor ergo Pauli propterea fructuosus fuit, quia laborem suum non suis viribus, sed gratiae Dei,cuius
confortabatur iuvamine, tribuebat; sciens quia laboris illius nec conatu haberet, nec consequeretur effectum , si defuisset 8c misericordia praeuenientis,ac subsequentis auxilium. Laboranti ergo voluntas non deerat, quam gratia non cessabat adiuuare,quae dederat: & ut Paulus non deficeret in labore. virtutem volenti gratia subrogabat.Talis itaq. voluntas digne merebatur & per se&pro suo labore mercede, quia & in se & in suo labore non virtute suam,sed diuin et cognoscebat gratiae largitate.Ideo deni q. omnia, quae in bono poterat cogitare vel facere; quod scilicet temperater utebatur pro Dperis, quod etiam sortiter reluctabatur ad
119쪽
uersis, non sibi,sed Deo,a quo consortabatur, humiliter atque veraciter assignabat.
Dicit enim quodam loco, Scio m humiliari, scio oe abundare. Ubique oe in omnibus institutus Fum,ste surire,insatiari, oe abundare σpenuriam pati. Omnia possum in eo, qui meta fortat. Omnia ergo Paulus libero arbitrio poterat, sed in eo, qui eum ex alto virtute induerat.De hoc dicit in quoda loco;In quo Co secundum operationem eiu , qvam Beatus itaque Paulus nec se misericordia praeuentum racuit, ut fidelis esset: neque suo merito in se Christi gratiam habuit operantem,ut non ipse a sancto labore cessaret, Hoc enim gratia in eo Operabatur , ut neque deficiendo fieret torpidus , nec superbiendo ipsi gratiae esset psal. i. ingratus. Proinde sicut in psalmo salubriter admonemur, serviamus Domino in ximore , dc exultemus ei cum tremore, scientes quia Deus est, qui operatur in nobis 8c velle M perficere pro bona voluntate. Maximum est quippe diuinae gratiae adiutorium atque beneficium, ut illuminata mens hominis semper cogitet 8c praeuentam se gratuita gratia, de indesinenter adiuuandam virtute diuina. Atque ita fiet, ut Deo largitori bonorum omnium atque custodi seip-
120쪽
Deveritate praedestinationis. Ioue
sum homo competenter humilians Sc gra- tias incessanter agat, orare non desinat.
Gratias agat, quia praeuentus est,Vt conuer- . iteretur auersus, ut illuminaretur corcus, ut
acciperet fidem incredulus. Oret autem,Vt sanetur languidus,& adituorio gratiae con-i fortetur infirmus. Ex tota igitur voluntate petat, ut accipiat; quaerat ut inueniat;pulset
Vt aperiatur ei. Quod nullatenus faciet, si voluntatem accipiendi & inueniendi 8c intrandi non habet. Nec tamen in eo quod petens accipit, quaerens inuenit,pulsans ingreditur, suis viribus assignet petendi, quς- rendi, dc pulsandi ossicium,quia licet homo . Voluntarie petat, pulset,& quaerat , nunquapetens accipere, quaerens inuenire, pulsans intrare poterit, nisi sanctam prius voluntatem acceperit. Nam quidam, sicut sanctus Iacobus dicit, petunt de non accipiunt, eo quod male petant, ut in cocupiscentiis suis insumant. Et de quibusdam quaerentibus se dicit Sapientia, ui rent me non inueni . Ideo igitur neque illi petentes accipiunt, neque isti quaerentes inueniunt,quia . Voluntatem terrenis dedita delectationi gerunt,nec est in illis sapietia desursum deucendens, sed terrena, animalis, diabolica. Vt autem bonum illud summum atque in- .