장음표시 사용
191쪽
nomine eius. qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis , neque ex Voluntate viri, sed ex Deo nati sunt. Si e
ego ex doluntate camis, atque ex )olsintute Lm exorti, aliena trahunt peccata, quamuis no
dum habeant propria: ita ex Deo nari, si propria oluntatis in eis culpa non fuerit, nulti asi en-guntur alienae iniquitatis iniuria. Quoniamscue prima natiuitas edendo in is, quod nastens non fecit: ita secunda abluto originali peccato natiuitas , in sola positum imputat )oluntate deliactum. In hac igitur parte a malis sequeri ridebemus, in qua primitias spiritus habentes consepulti C H Ri s ae o in baptisino reserreximus. In quo etiam veterem hominem, qui corrumpitur seeundum demeria erroris, gratia Dei praeueniente comitante , deponimus, de nouum
hominem, qui secundum Deum in iussitia, in sanctitate caritatis creatus est, induamus. per
192쪽
B FULGENTI IEPISCOPI RUSPENSIS Contra sermonem Fastidiosi Arriant,ad Victorem,
V M tuas litteras, carissime fili Victor fidei & caritatis odorem suauis imum continentes, tota delectatione atque alacritate animi recenserem, subiectum reperi, quem mihi refellendum destinasti, Fastidiosi sermonem. Quo recensito, tanto dolui perditum, quanto magis sum compulsus exhorrere blasphemum; quem nouimus post Christianam fidem, post monachi professionem, post presbyterii honorem, quem in conspectu hominum cepit, dc coram Domino non habuit, a via veritatis auersum, M suae prorsus redemptionis oblitum, factum fuisse fornicationis ac luxuriae seruum, dc ex hoc respuere maiestatis diuino
193쪽
seruitium. Inde est quod ex catholico factus haereticus, ac de malo thesauro cordis sui proferens mala, contra rectam fidem, contra catholicam veritatem non immerito illum sermonem veneno impietatis crapulatus evomat: quando panem vitae res
puit,&salubrem verae fidei cibum sui nominis indicio fastidiosus abiecit. In illo autem profano sermone vocans nos Homou-
sanos, quod nos Arriani a lent nuncupare, haec verba posuit: Homousianis, inquit, asserentibin instra bilem atque indiuiduam Trinitatem,nec patri filium minorem, x ec patre
ingenitum si sui essesectorem. Attende, quaeso in istis Fastidiosi verbis quaedam sic male posita, ut nuquam possint bene asseri: quaedam sic is illo impledicta, ut A bene possint, si tamen adsit pietas, & dici pariter audiri. Illud enim quod nos arguendos putauit, quia inseparabilem atque indiuiduam
Trinitatem dicimus, ita male atque impie protulit, ut hoc quisquam bene proferre, non possit. Quis . qnim non videat quanta impietate ab Arrianis Trinitas separabilis asseratuit Beatus Apostolus de nobis dia 3. cit, Quunos separabit a caritate , CHRIs Τ Ir Tribulatio, an angustia, an persentum, an fames, anpersecutio, avia tu i de paulo post: Certus
194쪽
sum quod neque mors, neque )ita, neque ---li, neque principatus, neque instantia, neque eura, neque fortitudines , neque altitudo, neque profundum, neq. creatura alia poteris nos Dard-re a caritate Dra quae est in Christo Iesu Domino nostro. Cum ergo beatus Apostolus per gratiam Dei non nos posse ab ipsius separari caritate confidat, quomodo se non sentiant laqueo mortifero impietatis innexos, qui S.Trinitatem separatam praedicare non dubitant, cuius opera in aliquo separabilia demonstrare non possunt8Nam in eo quod
Euangelista de filio dicit: Omnia per ipsum
fasta Iunt, sine ipse factum est nihili de
in eo quod B. David canit, inam magni L Nataos cata sunt opera tua Domines omnia in sapitaria feci ti: Christum autem Dei virtutem Sc Dei sapientiam beatus profitetur Apostolus, de quo dicitur, uma in i o coniura sunt ses iuersa in caesis in terra , Pisibilia inuisibilia, fust throni , siue dominariones, siue principatus, siue potestares, omnia per ipsum in ipso creata sunt: manifestum est omnia opera patris eadem esse opera filij, eadem que es e opera Spiritus sancti. In separabiliter quippe S. Trinitas operatur. nec est opus, quod fecerit pater, dc non fecerit filius: aut quod fecerit filius, de non fecerit Spiri-
195쪽
tus sanctus. Scriptum est enim , erbo Do mini coeli frmati sunt , oe stiritu oris eius omnis inus eorum. De sapientia quoque quam nos in Angelis creatam dicimus, in Eccle-τι. .i. sastico libro scriptum legimus. Prior omnia creata est sapientia, intellectus prudentia ab aeuo. Vt ostenderet verbo Dei, per quod facta sunt omnia, etiam Angelos factos, continuo sancta Scriptura subiunxit: Fons sapientiae 4erbum Dei, oe in resus illim mandata aeterna. Et paulo poli , ut ostenderet Angelos ad opera Spiritus sancti pertinere, ita dicitur: sem alti m creator omnipotens est , rex potens , metuendus mmis,
sedens siver thronum illius oe dominos. Deus creauit illam Spiritu sancto. Quid igitur ab Spiritu sancto factum negabitur , a quo
virtus coelorum firmata legitur, ει cuius opera creata sapientia praedicaturiNam 'de diuinis donis, quae Deus Ecclesiae suae tribuit, clim beatus loqueretur Apostolus,& dixisset, Diuisiones autem gratiarum Funt, idem autem biri , diuisiones ministrationustat, ide)ero Deus, qui operatur omnia in omnibus: enumerata deinde donorum diuersitate coelestium , intulit. Haec omnia operatur
nus atque idems'iritus, diuidam singula prout usi. Quid autem in omnibus creaturis, in
196쪽
quibus sapientia attingit a fine usque ad finem fortiter 8c disponit omnia silauiter, ab operatione Sancti spiritus inueniri poterit alienum, cum se in spiritu Dei elicere daemonia CHRIsTus, qui est Dei virtus& sapientia, protestetur' Ipse enim dicit: Si uis, ta autem esto in stiritu Dei eistis daemonia, ergo peruenit in os regnum Dei. Quomodo ergo Fastidiosus Trinitatem inseparabilem negat, cum opera Trinitatis eadem atque inseparabilia esse in creaturis omnibus, nemo negare audeat Christianus ' In separabiliter quippe operatur unus Deus, videlicet Pater, Sc Filius, Sc Spiritus sanctus. Eadem namque opera sua esse quae patris sui, Deii unigenitus protestatur, dicens , enim pater facit, haec eadem filius similiter facit: Et tamen quae filius facit, in Spiritu sancto facit, in quo daemonia eiicit. Ne vero, pro eo quod diximus quod de filius ex Spiritu sancto facit quaecumque facit, aliquam diuersitatis velint Arriani asserere quaestione, putantes minorem debere accipi eum in quo aliquid fit, ab eo qui facit; audiant Sal-
uatorem nostrum huic peruersitati omnimodo resistentem in eo quod dicit. Ω---Ioan. remfacit Peritatem Penit ad lucem, di manife-
flentur eius opera, qua in Deo suntDE D.H1c eli-
197쪽
gant Arriani, quomodo velint accipere 1 eum, in filio no minato,Vtrum Patrem an Filium, an Spiritum sanctum Z Si enim patrem putauerint accipiendum esse, in quo bona opera ab hominibus fiunt, ipsi de struunt quod personae Spiritus sancti blasphemante, liciunt. Neque enim patrem audebunt minorem dicere, cui secundum diuinitatem nolunt aequalem filium praedit care. Ac per hoc, cum in patre homo bona opera facit. & in Spiritu sancto CHRIsetvs eiicit daemonia , cognoscant aequalitatem
patris&Spiritus sancti. Si vero filium hic accipiendum dixerint: ex hoc quod in filio in Spiritu sancto bona opera fiant, non sobim compelluntur filium M Spirituni
sanctum aequales fateri, verum etiam fatebuntur eadem atque inseparabilia esse opera Patris, Filij, 3c Spiritus sancti. Οmma enim operatur d/nus atque idem stiritus, sicut beatus Apostolus testatur. Si vero Spiritum sanctum aestimant Arriani, necesse est ut ex hoc loco compellantur Deum fateri - Spiritum sanctum. Non enim dixit spiritus Domini, qui facit veritatem,ut manifestentur eius opera quae in Spiritu sancto sunt facta, sed quae in Deo sunt facta : quae nos non in solo patre, nec in solo filio, nec in
198쪽
solo Spiritu sancto facta dicimus, sed in ipsa
Trinitate sancta, quae unus Deus est, veri tatem ab homine fieri confitemur in quo virtutem a fidelibus fieri beatus David insinuat dicens, In Domino faciemus )irrutem: si ad nihilum deducet tribulantes nos. Ipse enim est unus Deus, dequo B. Apostolus dicit,u-nia exi oetu in ipso omnia sui .i igloria in secula. Quomodo igitur tincta Trinitas ab impiis, separabilis dicitur, cum inseparabiliter operatur: a quibus , quantum datur intelligi, nec in spiritu quod dicitur, separari, sicut rei veritas exigit, cogitatur' Α
Deo enim nostro , id est ab ipsa Trinitatet sacta,nihil potest localiter separari. quia ido
Deus summus verus & bonus, sicut omnia fecit,sic omnia continet'replet immesus. Non est aut e corporalis, neq.localis: Sc ideo nec ipsa corporalia possunt a Deo localiter separari. quia in loco est omne corpus,& sine Deo nullus est locus.Deus enim sic nullo continetur loco, ut ipse contineat Om- , nem locum: in quo moles est nulla, cuius est virtus immensa. Clim igitur corpora, quς sine loco esse non possunt, non pos siit a Deo localiter separari , proculdubio neque spiritus qu os Deus creauit a Deo linc aliter separantur. Omnis enim spiritus,
199쪽
quem creauit Deus in quocunqueloco sit, ibi est Deus.qui licet in spiritibus malis non . sit per gratiam, per quam quibus ipse vult vitam sanctam beatitudinemque largitur, per potentiam tamen naturalem in omnibus creaturis suis sic semper est, ut nulla creatura , vel particula creaturae inueniri possit, in qua Deus per potentiam non sit. Illa igitur natura separari potest a Deo, quς potuit aut potest subiacere peccato. Nec est alia res quae possit a Deo discedere,nisi substantia quae potest aut potuit propria volu tate peccare. Dicit enim Esaias: Ecce nes is..s,. abbreuiara nus Domini, Pt salvi e nequeat, neque aggravata est auru eius , t non exaudiatrsediniquitates Λestra diuidunt intre dos m De destrum. In libro quoque sapientiae osten- . ditur homines a Deo non locis, ted prauis cogitationib. & iniquis actib. separari. Ibi enim dicitur, cogituriones sepa-
p. I. rant a Deo. Probata autem )inus corripit insipientes, quoniam in malevolum animam non imrroibit sapientia, nec inhabitabit in corde subdito peccatis. ixitus enim sandri s disciplinae essuist ficta; ,-auferet se a cogitationibus,quae punt sine
Hic autem quis non videat Trinitatem personarum proprietatibus intimatam i Dictum est enim,quoniam peruerse
200쪽
euitationes siparant a Deo. quo nomine persona Dei patris agnoscitur. Deinde adiectum est, quoniam in maliuolam animam non
introiuit sapientia. quo nomine Christus ostenditur, quem Dei virtutem & Dei sapientiam Paulus appellat. Deinde dictum est,quonia Spiritus se tus Ufugiet fidiam, in auferet seaco tutiomb. quae sunt sine intelle L.
Ne quis autem putaret , quotlibet iniquos aut impios ab ista sancta Trinitate , quae unus Verus & bonus est Deus , localiter posse separari, paulo post scriptura sic loquitur. Humanus est enim Spiritus sepientiae, , non liberabit maledictum a labi,s seu, quoniam να- illius testu es Deus, m cordis eius inspectoriserus ,-lingue illius auditor.
niam Spiritus Domina repleuit orbem terrarum.
Immensitatem itaque sanctae Trinitatis diuina non cessant eloquia profiteri. Hanc utique beatus David certissime nouerat,
ideo dicebat, ibo a s iritu tuo, asaeis es i. tua quo fugiamt Si ascendero in coelum, tu illic es: si defice ro in infernum , ades. De sapientia quoque, id est Dei filio, scriptura dicit, quoniam attingit a fine )sque aὸ finem , σῶθοnit Omnia suauiter. Quoniam igitur a sancta Trinitate, quae ubique tota est: nulla res localiter separatur ; sed solae separant