Sancti Fulgentij Episcopi Ruspensis De veritate prædestinationi & gratiæ libri 3. Cum aliis aliquot eiusdem & aliorum opusculis nunc primùm in lucem editi

발행: 1612년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Σ16 F errandi Epistola

comoscens atque percipiens, celebrato sole tres utinio, per exorcisimum contra diabolum )m- dicatur: cui se renuntiare constanter , sicut blaconsuetudo poscebat, auditurus S nil olum proseretur. LUa insuper san Zι Omboli de a memoriter in con lineisu fidebs populi clara Poce pronu clans, piam regulam dominica orationis accepit. Simulque iam quid crederet,stquid oraret intelligens , futuro baptisimati parabatur ; cum subitio molentis invaditur febribu4 , oe crescente lethali infirmitate turbatur. Persuasit dierum bremta4, t ad fontem cum caeteris ablueiam distervetur , siue potius seruo r. Et quid pluribus immorer Hora exoptata cunctu aduenerat, in qua populus acquisitionis , Redemptori βο per baptismum sepultus , itam deterem poneret, O nouam reserrectionis Hem, innovatus ἀμ- meret. Tunc ille in extremo halitu constiturus,

sine )oce, sine motu, sene sim, nihil ,lens sacerdoti interroganti rei fondere, deferentium mandus apportatur ; est pro eo nobis, quasi pro in- fore rehondentibus, mente abstentisiimus accepit

baptismum; quem se accepisseφψὲ paululum mortuus , in bacpraesenti arbitror ita nesciuit.ur

nunc , trum nihilud aeremum beatitudinem consequendam )ox ablata nocuerit. Valde enim ri meo, ne propterea Dominus, cui Omnia po ubilia .

Fint, facultatem loquendi denegauerit, quod cum

242쪽

beneficio secundae riuiraris iudicauit indisum.

Quomodo namque potuerix arvi illa rationis capax aliena conse filone purgarι, non )ideo. Nonne

solos paruulos me credimus osserentium fiasaiauari, quos originali tantum nouimus iniquitate damnarit, Id agente diuina iustitia miris modis, de quodamodo )bi minime propria id est aritualis malitia reperitur,rite nec propria oturas requiratur; sed per abundantiam gratiae detur, alijs credentibus, salus , quibus aliis peccantibus reatus adscriptus est. At hic proprio Piuebat arbitrio: μ- per illud quod de radice traxerat, multa sine dubio ditia propria cupiditate contraxerat, plurimoris peccatorum Pinculis obligatus, oe non nisi ο-lunturia credulitate saluandus, quam in illo redemptionis loco confiteri nec Poluit, nec aluit, qui nihil sentiens, )elle omnino aliquid non luit. An fortasiis hiemis praeterita confessoremisitonem peccarorum meruit etiam nestienti Sed hoc dicere dubito; ne quis mihi Peraciter diacat , Ergo saluus et, si nec ad ipsam tinctionem

corporis peruenisset s quoniam sicut asseris expiationis meritum per mysteria transacta meruerat. Postremo cur no etiam mortuos baptis us, quos

sacro baptimate repentina sepe mors ab tulit, sed eorum tamen dolunt fiali ue deuotio nora omnibus fuit: Cui talia r 'Ondenti si consenseum abere tentavero , magna ilico sequitur absur-

243쪽

Σ8 Ferrandi Epistola

putetur illis tantum m ysteriis seu cie tibin or salutem plenam conferentibus, aquam fontis aeterni non renasciturum suseipere, sed renatum. Video in hoc articulo posse 'sitatam Ca- nonum proponi sententiam, quae infirmos iubeos probe rei φοmiere non aleant, sed eorum γο-luntari testimoniamsui proprio periculo dixerint, baptiori. Si in qua definitione, magu a Itror, quid Ecclesia facere debeat imperatum , quam quid ille percipiat indicatum. idelicet ministeν ,erbi liber sit a culpa negligentiis, non t ille ostendatur consors partice que iustitiae. Maxime, quia licet multos in hac re moueri dideam, seperamen plus ipse commoueor; haesitans qualis debeat haberi sententia de his, qui etiamsi legitime

sana mente baptistiantur , praeueniente.)elocius morte, carnem Domini manducare, o sanguinem eius bibere non simantur. Nota quinosi ne fidelibus Saluatoris 4erba disentis, Nisi mandui caueritis carnem filij hominis, & biberitis eius sanguinem , non habebitis vitam in vobis. Vnde petimus, Pt elociori responsione

nos insti M, ,rum noceat, quantum noceat, an

omnino nihilnoceat, si quis baptissim in nomine sanctae Trinitatis, sacro cibo potuque fraudetur. Simul ad)traque ref=οχulere ii rus, quα pra- sum tione caritatis interroganda credimus, quae multis Pribsi a fore Aggerimuε. Deus

244쪽

ad B. Fulgentium. 229

noster paremitatem Pestram ad aedificationem nostram custodire doetur, Domine mi semper

pater.

EPISCOPI RUSPENSIS Epistola ad Ferrandum

Diaconum.

De baptismo Aethiopis moribundi.

ΟMINo venerabili & in Christi caritate plurimum desiderabili sancto fratri & condiacon Ferrando, Fulgentius seruoru Christi famulus in Domino s Iutem. Gaudeo, sancte frater, quod inso de tuo flamma caritatis, quae per Spiruum sinctum diffunditur, gratia subinde cres, cente nutritur: quae facit in his quaς viden tur plerisque dubia, manifestum aliquid de literis agnoscere ; ne dum ambiguitas habetur in ipso sacramento salutis, putetur in vacuum credentibus dari gratia Saluat

ris. Dicis itaque, quod religiosi cuiusdam

245쪽

13o B. Fulgenti Episcopi

viri famulus , aetate adolescens , colore

Aethiops, dominorum fidelium diligentia

sacramentis Ecclesiasticis imbuendus fue- tit ad Ecclesiam traditus, 3c ex more cathecumentis factus. Post aliquantum nihilominus tempus , propinquante solennitate Paschali inter competentes oblatus, scriptus, eruditus, uniuersa quoque religionis Christianae veneranda mysteria cognoscens atque percipiens , celebrato solenni scrutinio, per exorcismum contra diabolum fu pit vindicatus ; cui se renunciare, constariter, sicut Ecclesiae Garthaginiensis, in qua iam Deo propitio diaconus militas, consuetudo poscebat, auditurus symbolufuerit professus. Iam insuper sancti Symboli verba memoriter in conspectu fidelis populi, clara voce pronuncians, piam regulam dominicae orationis accepit. Qui simul iam Sc quid crederet, M quid oraret intelligens, futuro baptismati parabatur. Quem dicis violentis febribus inuasum, M' crescente lethali infirmitate turbatum. Adisiicis autem, quod persuaserit dierum breuitas, ut ad fontem cum ceteris abluendus differretur , siue potius seruaretur. Dicis quoque aduenisse horam exoptatam cunctis , in qua populus acquisitionis Redem..

246쪽

ad Ferrandum D iaconum. 2 3I

ptori suo per baptismum consepultus, vita veterem deponeret, & nouam resurrectio-iiis fidem innovatus assumeret. Tunc ille, ut ais, in extremo halitu constitutus, sine voce, sine motu, sine sensu, nihil valens sacerdoti interroganti respondere, deferentium manibus apportatur, 3c pro eo v bis, quasi pro infante , respondentibus, mente absentissimus accepit baptismum, quem se accepisse, post paululum mortuus, in hac praesenti, quantum arbitrarisa vita nesciuit. Hac itaque narratione completa, deinde quaeris, utrum ei nihil ad aeternam beatitudinem consequendam vox ablata nocuerit. Valde enim te timere testaris,ne

propterea Deus, cui omnia possibilia sunt, facultatem loquendi denegauerit, quod eum beneficio secundς natiuitatis iudicarit indignum. Dicis quoque te non videre, quomodo potuerit aetas illa rationis capax, aliena confessione purgari, eo quod solos paruulos rectet credamus offerentium fide saluari, quos originali tantum nouimus iniquitate damnari. id agente diuina iustitia miris modis, ut quodammodo, ubi minime propria,id est actualis malitia reperitur, nec propria voluntas requiratur , sed perabundantiam gratiae detur aliiscredentibus

247쪽

13α B. Fulgenti, Episto

salus, quibus aliis peccantibus reatus adscriptus est. Hic autem, ut asseris, proprio yiuebat arbitrio: super illud quod de radice traxerat, multa sine dubio vitia propria cupiditate contraxerat, plurimorum peccatorum vinculis obligatus , de non nisi voluntaria credulitate saluandus, quam in illo redemptionis loco confiteri necvoluit, nec valuit, qui nihil sentiens velle omnino aliquid non valuit. Ais verbis tuis 'alia sub timore interrogationis opponis, dicens, an fortassis scientis praeterita confessio remissionem peccatorum meruit etianescientit Hoc, inquis, dicere dubito: nequis mihi veraciter dicat, ergo saluus esset, si nec ad ipsam liniuionem corpoIis peruenisset, quoniam, sicut asseris, expiationis

meritum per mysteria transacta meruerat. Postremo,cur non etiam mortuos baptizemus, quos sacro Baptismate repentina saepe mors abstulit, sed eorum tamen voluntas

fidelisque deuotio nota omnibus fuit Adlicis deinde, quod si talia respondenti consensum praebere tentaveris,magna illico sim queretur absurditas, Ut putetur illis tantum y steriis sussicientibus, Sc salutem plenis,mam conferentibus, aquam fontis aeterrun an ren sciturum suscipere, sed renatum.

248쪽

ad Ferrandum Diaconum. 233 Postrem,ne quid vigilantissimae intellige-tiae tuae , sollicitudinique piissimae minus quaesitum putaretur, adiungis in hoc articulo posse usitatam Canonum proponi se-tentiam , quae infirmos iubet, si pro se respondere non valuerint, sed eorum voluntati testimonium sui proprio periculo dix rint, baptizari. Sub qua definitione magis' arbitrari dicis te, quid Ecclesia facere debet imperatum, quam quid ille percipiat indicatum.Videlicet ut minister verbi liber

sit a culpa negligentiae, non ut ille ostendatur consors particepsque iustitiae. Maxime quia licet multos ex hac re, sicut ais,moueri videas, saepe tamen plus ipse commouearis, haesitans qualis debeat haberi sententia de his, qui etiam si legitime sana mente baptizantur, praeueniente velocius morte, carnem Domini manducare, de sanguine eius bibere non sinuntur. Propter illa scilicet,quae nota sunt fidelibus,Saluatoris verba dicentis, Nise nianducauentis camem fili, Rhominis, m biberitis eius sanguinem, non habe-- litis ditam in nobis. Deinde petis,ut velociori responsione vos instruam, utrum noceat, quantum noceat, an omnino nihil noceat,

si quis baptizatus in nomine sanctae Trinitatis, sacro cibo p tuque fraudetur. Qu*

249쪽

niam igitur simul ad utraque nos respodere caritas imperat, dignum est ut imperanti caritati caritas libenter obediat. Speramus autem, quoniam ad persoluendum debitucaritatis, illius gratia adesse dignabitur, a. quo ipsa caritas inspiratur. Primitus itaque

meminisse nos oportet illius sententiae, qua - generaliter adda umani salutem generis promulgauit gratuita beneuolentia saluatoris. Illam porro nunc dico sententiam , quam ipse Dominus tanto tenacius voluit nostris mentibus inhaerere, quantum eam cunctis

praeceptis suis posteriore dignatus est tem pore promulgare. Post resurrectionem suquidem, corpore ascensurus in coelum, sed cum suis in terra diuinitate mansurus, haec .iι inuenitur suis dixisse discipulis, Euxues in

mumium vers. mprae cute Euangelium ommereaturae: Qui crediderit m bapti ruffuerit μι

uus erit: pu)ero non cre deri condemnabituri

Bene hic Dominus eum qui crediderit &baptizatus fuerit, saluari praedixit: non credentem aute damnandu sine dubitatione monstrauit. In no credete qui ope nulla fuit futuri ratio facteda Baptismatis. Qui enim non crediderit,sive baptiretur, siue n5 baptizetur , sine dubitatione danabitur. Hac autem sententia, qua Dominus statuit atq.

250쪽

ad Ferrandum Diaconum. '23

definiuit omnem non credetem sempite ina punitione damnandum, non solum eos, quos huius vitae finis a sacramento Baptismatis inuenit alienos, verum etiam omnes

haereticos diuina non dubium est definitione damnandos. Si enim fides , quam Vnam esse D. Paulus divino spiritu repletus asseuerat, illa est utique, quae non ficta, sed vera, quia finis praecepti est caritas, de corde puro& conscientia bona, Ze fide non ficta, quomodo credere dicitur, a quo fidei veritas non tenetur j Quidquid enim credentis animum continet, quod a fidei veritate cognosci r alienum, necesse est id esse me-dacium. Odit autem Dominus omnes qui operantur iniquitatem , M perdet eos qui loquuntur mendacium. Propter quod 3c sapientia in Prouerbiis dicit: incniam )eritatem meditabuntur fauces mea. , abominata dero

ante me labia mendacia. Non ergo accipiunt

in Baptismo salutem, qui non tenent in corde atque ore fidei veri tatem. A c per hoc, licet formam pietatis habeant, quae constat in sacramento Baptismatis, abnegando tamen pietatis virtutem, nec vitam percipi ut, nec salutem. Quid autem talibus restat nisi damnatio sempiterna,quam eis pariet fides

non vera, sed ficta 'In talibus quippe nec '

SEARCH

MENU NAVIGATION