Tusculanarum quaestionum Ciceronis ad M. Brutum libri 5. Cum scholijs Pauli Manutij

발행: 1589년

분량: 218페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

St to surde uisse Toli ex maianus, qui tu e Stoicorun errem esse declaraui nunquam iratum esse sapientem: bratus videtur fuasse T. Graccho,tum cum Consul via tinguentem reliquit,atque ipse priuatus. ut si consul efffet,qui Remp. saluam esse vellet,lie sequii s nescis.ec quid ipsi nos sortiter tu rep. fecerimus. si quid fecimus, certe irati non fecimus. an es quidquam similius rufa

otiae, quam ira ' quam bene Ennius lis dixit insenis color, 'o ocusi,spiritus,impotentia dictorum,atque iactori quis partem habent sanitatis' quid Achis: Homerico foedius in quid Agamemnonem lamo ' nam Aiacem quidem ira ad furorem mortem perduxit. non igitur desiderat fortitudo aduocatam iracundiam. fatis est instructa,armata parata per sese. nam isto modo quidem licet dicere utilem vivolentiam adfortitudsine utilem etiam dementiam,quod infaαι, Arismulta faciunt ope Nehementius, Semper Aiax sortis, ortissimus tamen in furore facinus fecit motare,cu, Danais inclinanstibus. Suma re perfecit marius, prLiu,cu regituit infanses .aecamus igitur νtilem insaniam tracta definitionem somtitudinis: intelliges eam stomachono egere. fortitudo estinetur animi lectio legi summesin perpetiendis rebus, obtemporaris,vel construatio stabilis iud j in eis rebus, quae formidolobae videntur, 'benussis, repellenesquet scientia rerum for nidulosarum,contrariums perferen

darum,aut omnino negligendarum,cori struans earum rerum stabile iussicin . vel breuius, Pt ChrUnus . nam superiores definitiones erant Sphaeri, hominis in primis bene d rentis , ut putant Stoici: sunt enim omγ

142쪽

mno omnes feria similes: sed declarant communeis η tiones alia magualia . quo modo igitur Chrasinus' fortitudo est, inquit, scientia perferendarum rerum, Nerassessio animi in pallando,ac perferendo ummae legi parens sine timore. quamuis licet insectemur istos,ut Caseneades solebam metuo,ne soli philosophi sinit. quae enim . illarum definitionum non aperit notionem no stram, qua habemus omnes de fortitudine,tectam,atq; lauolutam' qua aperta, quis est, qui aut bellatori, aut inperatori, utit oratori quaerat alsiquid, neque eos ea fimet sine ra- hie quidquam fortiter facere pine' quid ρ Stoici, qui omnes insipientes insanos esse dicunt,no ne ista colligunt eremoue perturbationes,maximeq. iracunditam: iam ν, debuntur monstra dicere.nunc autem ita disserunt,sic se tacere,omnessultos insanire ut mala olere cmne cornum at non semper.commotie: 'nties. sic iracundua nonsemper iratus est. lacesse: iam videbis furentem. quid e imbellatrix iracundia, cum domum redis, qualis es ct m ore e cum Iberis ' cum omiuae an tum quoque ιβ inius ' es istur aliquid, quod conturbata mens me uspost facere, quam constans' an quisquam pote jὶ sine, perturbatio ne mentis irasci ἰ bene i itur nostri, cum omnia essent in morbis vitia, quod nullum erat iracundis foedius, iracundos solos morbos n ominauerunt. Orat rem vero irasci minime decet, simula re non dedocet.a. tibi irasci tum Ῥidemur cum quid in cassis acrius, hementιus dicimus ' quid e cum iam rebus trans Iu praeteritis orationes scribtaus,num iratiscribimus Eiquis hoc animaduertit' vincite,

Num aut egisse unquam bratum Aesopum, aut scripsi

143쪽

se existima usi acum re inissa praeciam, crab eo oratore,pua ηnelius, si modo est orator,quam ab ullo Virmnersed aguntur leniter, O nipte tranquista. Libidinem vero laudare, cuius est biniis Themistocle, ct D Uben milii profertis additis Ticibagor. D emocritum, Platonem. quia e vos studia Ibidini a ,ocatis' quae vel optimarum rerwn, ut ea funi, quae profertis edata tamen,ct tranquilla esse debent. Iam aegritudinem laudare , unam rem maxime detestabilem, quorum est tandem philosophorum e suam commodeae t Afranius. Dum modo doleat aliquid, lear quod lubet: . dixit enim de adolescente perdito ac dissoluto nos autem ad congianti viro,ac sapienta quaerimus. quidem illam ipsam iram centurio habeat, aut signifer,vel cisteri, de quibus dici non necesse est, ne rhetorum aperiamus myseriar utile est enim uti motu animi, qui uti ratione non potest; nos autem,νt testificor I e, de sapiente quo

Uus. At etiam aemulari νtile, est obtractare, misereri.

cur misereare potius, quam feras πcm,s id Dempossis' an sine m ericordia liberales e se non possi usqnon enim suscipere ipse aegritudines propter alios debemus, sed altos,si postiumus,leuare aegritudine. Obtrecta re vero alteri: aut illa vitiosa aemulatione quae riualitati similis est, aemulari, quid habet utilitatis, cum sit amulantis angi alieno bono,quod ipse non habeat; obtrectantis autem alieno bono, quod id etiam alius habeat j quis id approbare posse, aegritudinem suscipere pro ex γrientia , si quid habere velis f nam solum haDere velis , summa dementia es.e Mediscrisates autem malorum quis

144쪽

u laudare recte possi φ quis enim potes , in quo Γ μdo, cupiditas ve si, non libidinosus O cupidus esse e in

' quo irainon iracundine in quo angor, non a ximrim quori or,non timidus e sibidinose igitur, ct cupidum, O iracundum , ct anxium , ct timidum censimus esse s pientem' de cuius excellentia multa quidem dici quam et issust, late , pcllini,sed breuissime illo modo, aptemtiana esse rerum diuinarum, ct humanarum suentiam, ς itionems, quae causa cuiusque rei sit ex quo esci, rur , ut diuina imitetur, humana omnia inferiora virtu te ducat. in hunc tu litur, tanquam in mare, quod est ventis subiectum,perturbationem cadere tibi dixisti viderie quid es, quod tota grauitatem, constantiam sperturbet ' ax improui una abquid , atque repentinumquid potest accidere tale ei, cui nibit subitum est, quod Bomini euenire possit e Nam quod aiunt nimia resecari oportere, naturalia relinqui: quid tandem potest esse saturale,quod idem nimium esse polisti'sunt enim omnia

via ex errorum orta radicibus.qua euellcnda, extra henda penitus,non circuncidenda,nec amputanda sunt.

Sed quoniam sus or te non tam de sapiente, quam de re ipsio quaerere sellam enim putas omni perturbatione esse liberum, te vis videamus,quanta simi, qt a phylosophia remedia morbis ani orum adhibeantur : U.n. quadam medicina certe: nec tam fuit hominum generi, ossa, atque inimica natura, ut corporibus tot res fa latares,ani is nullam inuenerit.de quibus es hoc etiam recrita melius, quod corporum alumenta adhibenthrix ii ecua, anisorum salus inclusa in his ipsis es. sed ο Maior es in eis praesuntiato diviniprieo maiore im

145쪽

x primum sit syneglecta, multis implicatur errorib- .aci te igitur mihi iam conumenda omnis oratio est: βι- mulata num quaerere te de sapiente, qiti ris autem foretasse de te. Earum i tur perturbationum, qlias ex posui, variae sunt curationes,namheque omnis aegritudo una rationesedatur: an est enim lugenti, alia iniseram ii, ulla inuidenti 'Mhibenda medicinar est enim in odin, bus quatuor perturbationibus ista distinctio, utram rademiuersam perturbati ieri , quae est aspernatio rationis, a ut appetus vehementior, an ad se Has , Ῥtatim tum ibidinem , reliquas , me tu adhibeatur oratis; 'virtinet illud non videatur aegrescremtum, ex quo susceptast aegritudo,an omnium rerumfostenda ora ino aegritudo ivt si quis aegre ferat, se pauperem esse, id nedi'utes, paupertatem malum nomesse, an hominem aegreferrenihil oportere. nimirum hoc melius: ne se forte de paupertate non persuastris, si aegrimini comcedendum et aegritudine autem sublata propriis rationibus, quibus heri Usumus, quodammodo etiam paupertatis malum tollitur'. sed omnis eiusmodi perturba ris , animi placatione abluatur, illa quidem eum docera , nec bonum istud esse ex quo laetitia aut tibi loria tur; nec madum , ex quo aut metus, aut aegritudo. Neruntamen haec es certa, ct propria sanatio, se doceas, ipsas perturbationes per se esse vitiosas, nec habere quidquam , aut naturale, aut necessarium: Ne ipsam aegritudinem leniri videamus, cum obiicimus m

rentibtis imbecissitatem animi es arminati , cum ' e re grauitate constantia mi laudamus, quι non tum K bulante

146쪽

ente humana patiantur. quodquidem solete e. maccidere, qui illa mala esse censentinerenda tamen aequo obno arbitrantur. putata uis oluptatem esse bonitiatus autem pecuniam : toemen o ille ab intemperantia, ct hic ab avaritia auocari potest . illa autem altera ratio,σ oratio,quae simul O opinionem Disam tollitis aegritudinem detrahit, est ea quidem utilior, sed raro prosicit, neque est ad vulgin adbibenda. quadam autem Iimi aegritudines, quas leua re ista medicina nullo m

do possit, ut siquis aegreferat, nihil in sese virtutis, nihil animi, nihil oscis, nihil honestatis, propter malais quidem angatur, sed alia quadam ad eum sit admo Bendicuratio, ct talis quidem, quae possi esse omnitum, etiam de caeteris rebus d strepantium philosophorum:

inter omnes enim convenire oportet, commotiones mai

morum a recta ratione auersas esse vitiosas, H Gram , si nec mala sint ita,quae metum aegritudinemve,nec bo na, qude cupiditatem,latitiamve moueant,tamen sit vi riosa ipsa commotio : constantem enum Nolumus quendam, sedatum Pa cm, humana omnia pruementem ibium e se,quem magnanimum, fortem virum disimus:

talis autem nec murrens,nec timens,nec cupiens,nec g

siens esse quisquam potes: eorum.n.hac sunt, qui euentus humanos superiores: qiam suos animos esse ducunt. quare omnium philosophorum, ut ante dixi, una ratio .st medendi,ut n ibi quale sit illud quod perturbet an rnum,sed de ipsa sit perturbatione dicendum;itaq; priamum in sesa cupiditat e, cum id solum agitur,ut ea tolla-aur, non est quaerendum, bonum istud nec ne sit, quod

147쪽

quod Mnestistu est,isi sis m- bonum suevoluptas, me borum 'unque cremitum, tria bouorum se virtutis ipsim . vehementi appetitus sit , eadem sit omnibus ad deterrendunt eti- Ebenda, imo ontinet autem sedationem animi humana in con=ctis posita naturas quae quo facilius expressa cernatur, explicanda est oratione eo unis constio, loque vita. itaque non sine causa cum Orestem Ab tim doceret Euripides primos tres insus reuocasse di

ctgeque tam terrib ilis usta randos tio est, is bl Neque sors, neque iL coeumminus tum malum. . t Quod non natura humana patiendo ferat.

est autem uti s ad persuadendum ea qssae acciderunt, ferri ct posscio oportere; en eratio eorum, qui tulerunt. eis aegritulnis sedatio, 'hesternassi 'utatios explicata est , ct in consolationis abro , quem in medis non enim D entes eramus9Maerore. st dolore comscripsimus: quods vetat ch sinus ad recentes quars tumores antrii remessium adhibere, id nos fecimus, natural rim attulimus, ut magnitudini medicina 'd loris magnitudo concederet. Sed aegritudini , de ara μ' tis est ei'utatum, finitimus es metus. de quo pauc dicenda suist, . Est enis metus, ut aegritudo praesentis,sc ille futuri mali. itaque non rasti aegritudinis partem quandam metum esse dicesiant.. alij autem metumpra molesiam appellabant, quod squasi x consequenti molestia . quibus igitur rationiblis Bistotia feruntur eisdem contemnuntursequentia. nam videndum es in

in Pe, ne quid humile,summisimum,molle, eo mi

148쪽

dei ira metus ineon lanno, imbecisi te; leuitate si ereidum es, tamen, multum prodest ea , quae metumue tur, ipsa contemnere. itaque me casu accidis; siue coim suo, percommode factum est, quod eisdr rebus, qua maxime metuuntur', de morte, O de dolore, primo,O . proximo desedi'utatum est: qua si probata sunt,metu magna ex parte liberati sumus. Ac de malorum op vione hactenusmideamus nunc de bonorum ides de laetiaria et de cupiditate. Mihi quidem in tota ratione ea,quae lpertinet ad animi perturbationem, una res videtur cau . sum continere, omiseis eo esse is nostra potestate, om- . neis iussicio susceptas, omneis voluntarias. hic igitur error est eriolandus,haec detrahenda opinio atq; νt in malis iopinatis tolerabiliora, se in bonis sedatiora sunt ossiciense lda ea quae magna,O latabilia dicuntur.atq; hoc quidem εο-mune malorum, O bonorum: ut se una discite si

persuadere hil earum rerum, quae perturbent ara M, autin mans, otia bonis esse habendum, tamen alia ad actum motum curatiost adhibenda, asias ratione mal Nolus, alia amator, alia rursus axesus, alia timos com i rigendus: atque erat facile , sequentem rationem, quam ime probatur de bonis,ctmesis, negare qua

laetitia asci poste insipientem,qu)d nihil unquam bab ret bonised loquimum nunc more eommuni. sint sand ista

hovit,qua putantu honores,diui , Noluptates, cat

a , tamen in eis ipsis horiundis exustans,gestiens , tuturpis es: ut siridere concessim fit, tu retur ta- Uen cachinnatior eodem enim vitio est sum animi in lae ivitia, quo in dolore contractio ; eadem, metue cupid*-

149쪽

tas est in e praevis, Pa latitia rict ri ni us icti Asia,ficη is elati latitia iure indicantur levo est et imui em, agritudi A metriis autem alis nas voluptatem cupere aeritis,ν usque immanitate, feritate dum proponenda castigar solet. atq; νt confidere decer,inere non decet :sic gaudere decet, tituri

Deum quinon summum putet, ut , μυνι rex mn se imperitum ea tacta

150쪽

i fiam manu sit, inuem esse

stasia nis proba emud , nisi esset ni . quidam rem eae tragoedia primceps ille Argonauta rastu i. ' Tu me umom magis quam honorisse austiratu quid ergo ' hic amor e Medea ηδε ita mustriarum hι-cendia excitaui, ζ atque ea tamen apud ali se poetania patri dicere audet,s iamum habui I

qui mi sint, sicut fieri posse, 'spudari Rutilita metro anxij μnt,eo, magis, uod Dipsi tantinent,

exercent . Eique vir hebreis aemones omittam , φή bus maiorem natura sc cessit quis aut desunm dis raptu dubitat, quid poetae velint I aut non inte

SEARCH

MENU NAVIGATION