장음표시 사용
121쪽
LIB. IIII. IN CAP. III. yria, uram iustificationem speetiuit,ncive de emciicia nostrarum dispositionuia cons uendum gratiam&gloriam,de remissione uenialium peccatos rum,ac de auxiliis specialibus nobis benigne comunicatis ad aliqua prscet lantia opera.Et deessocia nostrarum dispositionum,uel operationum ad Eglaucia consequendum gratiam de gloriam siritime hoc possumus suadere. Vnde d positi nostra opera,quae impersecta ualde sunt,tantum habeant ualorem,ut per il nu noli aula am erimia & tam praecellentia beneficia assequamur, nisi Deus benignis ta adsime eum ualorem impartiatur Unde uero ipse latum illa extulisses, nisi ob tium est a merita sui filii Per quem reconciliare nos statuit, per eum S istam inicacia christo. operibus nostris dedit.Nem alias uerum esset,nos iustificari propter Christum. Rentissime nimirum Bemard. ad Christum Iesian sic loquitur. De te Beriinseri domine suppleo quod minus habeo in me. Idenm agnoscunt ubiq;,& co--Epio fitentur omnes sancti tribuentes Christo desectuum omnium nostrorum pha a. supplementum apud patrem. Et par est nobis persindeamus omnem no hilitatem,& perfectionem nostrorum operum ad dona seponaturalia assequenda ab eo est qui ad hoc assiimpsit naturam nostram, ut nos ac nostra omnia nobilitaret perficeret,& grata Deo saceret.De remistione aute pec- Rmittuni catorum uenialium idem probare possumus. Nam ad e primendum uir tur uenua tutem sanmnis Christi Apostolus dicit,sine finguinis emisione non sitisse Eas, resectam remistionem peccati alicuius in ueteri lege,&impossibile fuisse m christo. ruine taurorum,& hircorum auferri peccat atΦ adeo una Christi hostia, Heb. 9.fα oblatione placari potuisse Deum. Et apassione illius habent omnia sacran menta,& sacramentitia Ecclesiae uirtutem ad remittendum peccata.Similisque est ratio de quibuscum: aliis,ratione quorum Deus nobis ea benigne
donat. Ipse quippe Christus unus est mediator pro nobis, ct propitiatio LTis.,.b
omnium delictorum nosti orum. De auxit is etiam specialibus communi- ε.Ioan 1.acatis nobis ad credendum,sperandum,diligendum,& poenitendum, & ad Auisitualia eximia,& dissicilia opera possumus idem firmare,quia Paulas, dum de iustificatione nostra per fidem ad Ephesios disserit, clare docer,& fidem,& 'iacta eri iustificationem nobis contingere per Christum Iesun. Ipsius,inquit,sumus nimira,creati in Christo Iesu in operibus bonis. Et paulo ante praemisit. diroditis Deus autem qui diues est in misericordia, propter nimiam caritatem sira, ctastis. qua dilexit nos, m essemus mortui peccatis, conuiuificauit nos in Chis rhil , ssto,cuius gratia estis salum, de conresuscitauit,& consedere fecit in coclem - rbus in Christo. Eadem autem ratio est de fide de de aliis operibus, ad quae
Deus gratia sua,& sauore speciali nos adiuuat,ut conuiuificemur, de conresuscitemur a peccatis,& ius consedendi in coelestibus acquiramus. Conisitaneum quippe est,u per eum habeamus auxilia cooperantia nosirs iussificationi,per quem unum Deo reconciliati simus,& iusificati. Vnde de Paulus auxilia ad uincendum tentationes ei imputat dicens. In eo enim in quo
passus est ipse,& tentatus,potens est,& eis qui tetantur,auxiliari. At. hinς consum mus omnes di exemplis,& Bipturis lanctorum edocemur,gra
122쪽
DE DEPENDEN. IUSTIFI. A cHRISTOtias Christo agere de omnibus donis Dei,quae uel in nobis,uel in alijs ae' odi miis,aut experimur,illius. merita ad ea omnia dona, & beneficia impotrandum, patri coclesti repraesentamus, concludentes nostras orationes his uobis per Christum dominum nostrum,ac per sui aductus, & uirs mysteria eum iugiter,ut nostri misereatur obsecrantes. Et cu miracula in principio primitiuae Ecclesiae, facta suerint in nomine Christi, satis indicatum L est,& illa & alia opera superantia uires naturae non fieri a Deo,nisi ob mo
. , Enodantur argi cita, us probrabire avxilivsiperiata adi stificati E, non semper con erri propter christum. Cap. V l I. T Ossunt tamen contra lisc fieri aliquot apparentia argumenta. Et ea c5l modum erit nunc diluere,ne aliquibus possint imponere. Haec enim . aut alia similia sortinis mouerunt uirum quendam bene doctum, ut in quadam Synodali congregatione assereret isti auxilia no dari nobis otitiobiectio. merita Chrisi sedduntaxat ob misericordiam.&benignitate Dei. Ac pririmo quidem potest quispiam sic quae diximus,impugnare. Auxilium Dei generale non communicatur nobis ob merita Christi, ut in consesso est pud omnes.Nam debitum est oris ni,& suaui dispositioni, cle administrationi mundi, &superfluo applicata essent merita Christi ad illud obtine dum. Par autem ratio uidetur de speciali,cum de illud similiter uideatur de bitum suavi hominum dispositioni,vel Eltem a Deo ex aequo communiacetur cum Renerali,omnibus eo uti uolentibus. Alioqui enim intermissio eorum GPerum, quae speciale auxilium requirunt, nulli esset imputabilis. DQuod manifeste est contra Scripturam.Sed grandis est distantia inter naturalia & gratuita. Et generale auriuium computatur inrer naturalia, speciale inter gratuita. Quare cum per peccatum perdiderit homo gratuita omnia, non autem omnia naturalia,ad generalia auxilia habeda no sic opus est no
.cti o bis meritis Christi ut ad specialia.Sed dices. Seclusis meritis Christi, immo etiam si filius Des non incarnaretur, habuissent omnes,qui non resisterent.. gratiae Des, auxilia specialia necessalia ad implendum omnia Des mandata. Nam alias uel non esset necessimum auxilium Dei speciale ad ea seruaridum,uel homo non esset ad ea obligatus,vel certe peccaretineo,quod uia .Rθρη, tare non posset. Quorum quiduis dicatur absurdum est,& ut tale abiicieti dum.Verum tamen etia si seclusis meritis Christi daturus Deus suisset Adciuel alijs esus posteris auxilia necessisa ad consequendum ipsius gratia,non ideo consequens est,ut dicamus modo no dari ea propter merita Christi. Si Adam no peccassis salui suisibit fine meritis Christi multi electi, qui modo siduantur per merita Christi. Quia quae tunc sela sua benignitate secisset Deus,modo uult lacere ob merita sui filii,ut in omnibus illum laudemus, x. respou. de glorificemus,& es nos debere agnoscamus quscunq: dona spiritalia participamus. D inde. Quid Deus tasturus fuisset, si filius eius non esset incaris nandus,quis nouerit Potuit quidem absi iniustitia hominem damnare
123쪽
LIB. IIII. IN c A P. III. 31 A uel statim post suum peccatum uel no multo posi,sicut damnauit de angolos. Potuit de sine remedio sufficienti ad suam filutem & reparationem eu irelinquere. Et siquidem subtraxisset,&obligationem ad illa, aut in eorum , transgressi quel intermissione peccasset homo, quia uoluntate, de culpa in eam se proiecisset imposilbilitatem, sed ea peccata no fuissent ad nouam Obis. naliquam poenam imputata. Obiicientur tandem auxilia multa specialia coomunicata infidelibus ad praeclara qui m opera, qus nonnunquam in ess miramur. Qiis concedendum non esKeos potuisse sine liuore Des speciali, minimem uidetur ad eos pertigisse uirtus meritorii Christi. Sunt enim existra corpus ipsius,quod est Ecclesia, de ad eum non uidentur spectare.LOnη Responsio
ge tamen erram ,qui haec obflcitint,neq; latitudinem caritatis Christi, neo timi Latiiscera misericordis, quibus iustificauit nos oriens ex alto, assequuntur. Dedit ille nimirum animam suam in redemptionem pro omnibus,& Om- Pro tu es
nes uult salvos fieri,& ad agnitionem ueritatis uenire, de sus passionis seu infelictus ctum participare. Sicut pro ipsis suis crucifixoribus orauit,ita iugiter exteη meritidit manus suas ad populum non credentem,& contradicentem sibi. Nel christi
est,qui se abscondat a calore suae misericordiae.In plateis exaltat uocem sua, po is ε doctrinam quasi antelucanum illuminat omnibus,& enarrat illam usu: in longinquum. Per illum ut ex Paulo docuimus, audiunt qui non poniit mobicem praedicatum sibi Euangelium,& ipsius meritis,& precibus mitiga . tur saepe ira Dei aduersus infideses, ac longanimiter Deus eos expectat, ut
faciant poenitentiam,& a multis grauioribus criminibus, in qus seias prolaυ herentur,custodit. De petiuentlagrat gratumfacientis achristi meritis. cap. VIII. 'Α Deo uerum est, omnia beneficia spiritalia,quae a Deo accipimus,co referri nobis propter Christum ut et beneficia permanentia censenda, sint pendere a meritis ipsius,& gratia, siue acceptione sua apud p itrem non laltim in fieri hoc est, in acquisitione sua, & communicatione, u etiam inesse,&conseritatione sua. Et peculiariter hoc asseri debet degra tia,seu iustitia,quae ex dono Dei permanet,& perseuerat in iustis.Sicut riuuli pendent a fonte a quo manant,domus a fundameto cui innititur, lumd,
uel radius potius solis a sole,ita proculdubio pendet iustitia nostra a iustitia Christi. Nem habet aliquid decoris,aut sulgoris cora Deo 1iostra gratia,neve nos ei gratos ellicit,nisi quatenus iustitiae Christi innititur, de illius i ci,imis.& fulgentissimis meritis irradiatur,& illustratur Sparticipatio q Probat. id est plenitudinis eorum. Omnia enim beneficia diuina ad nos a patre eos ii defluunt ut monstrauimus, ob merita Christi. Itam eum non sola itius iustitis infusio beneficium fit diuinum, stis etiam illius conseruautio,& perseuerantia in nobis,eadent sit ratio de quocunm Des dono permanente eorum omnium in nobis permansio tribuenda est meritis Chris i. Vnde de Christus non tantum iustificatio,& sanctificatio nostra, tua sistia de sanctitas nostra dicitur ab Apostolo. Vt intelligamus uidelicet, no
124쪽
DE DEPENDEN. IUSTI E LlA CHRIs Totantum es nos debere, iustificemur, de stamus iusti sed etiam quod simus QProba. 1 iusti,& Deo placeamus.Et hoc docere nos potest analogia illa,qua Φpe uuticor.6.d tur inulus,cum iustos appellat membra corporis Christi. Nam membra ED. s.f corporis humani pendent a capite perpetua quadam ac iugi dependentia .
Q Et uiuiscus influxus spirituum uitisium a capite .uela corde quincit membra humani corporis uiua pendet ab ris,uel certe ab altero eorum in fieri, de coni uari. Eol ipso delinerent uiuere membra nostri corpori quo aliquo obstaculo,uel impedimento,impediretur,aut interrumperetur ille in fluxus. Quam ob rem de gratia,qus nos uiuificat,& membra iacit uiua corporis Christi, pendebit a Christo,qui est cor,& caput Ecclesis in acquisitio, ne sua,& consultatione. Vt tamen ista de clariora sint,& firmiora, nonullis ea argumentis impugnabimus.
De argum is contra dependentiam praelaumo itis christi. cap. IX. Q -οι - Rinno quidem ob aci nobis potest.Merita Christi in rerum natura nosunt.Transierunt enim,ut transeut cunctς uiatorum operationes. Gratia etiam gratum faciens qualitas in ab luta,& coeteris destructis per pom nranebit in rerum natura,si modo maneat anima, cui inliso. Sed merita Christi,licet in re iam transierint,tamen manent,& semper manebunt in diuina acceptatione. Et gratia nostra pendet a iusiitia Christi, ut gratia est , habentem sint gratum,tametsi non ita pendeat ut qualitas in absoluta.SMobrum, cundo insistit aliquis. Dia ex natura sua ues sestem ex lege communi ha bet gratia gratos facere,eos qui illam habent, nem ad id uidetur irradiatio DR esto ne meritorum Christi egere. Valde tamen probabile es,& maxime rario Graiias ni consentaneum Deum, qui suaviter omnia disponit,& naturam, de pro cit acce prietatem cui i. res impartitur iuxta finem ad quem eam desima talem naupisi inor turam dedisse gratis nostr ut sicut Deus neminem habet acceptum,nisi indine es ordine ad Christum,itaneo gratia nos iaciat ei acceptos, nisi dependenter christini, a meritis ipsius. Et gratia quide si maneret in homine seclusis meritis Chri-
P esto sit,saceret eum Deo acceptum tamen manere non potesi,nisi propter ipse . Obiem 3 Tertio argumentari quis potest. Gratia communicata alicui peccatori Ob merita alicuius iusti,tantum pendet in sua acquisitione a meritis illius, non autem in sua conseruatione.Potin siquidem manere i Dei gratia, qui iusiificatus fuerit ad preces alicuius etiam si ille labatur in peccatum, cuius precibus fuit iustiscatus. Sicut de pis un* manet in patia regis,qui admitas est ob merita alterius ad illius gratia tametsi excidat a gratia regis , qui eum fecit regi esse gratum. Et iniuria uideretur Peuo,exempli gratia, fieri,si excideret a gratia regis,& benes s iam acceptis ob gratiam Ioannis,ea ratione poliaretur,quia Ioannes in regem peccaret.Cum igitur frmiora sint beneficia diuina, de minus a Deo retractentur quam humana, non pendebit gratia nostra a meritis Christi in sita conseruatione, sed si per imposiibile Christus incideret a gratia diuin adhuc nos in gratia permanebimus,
pom ex quo semes ad eam fuerimus admissi.Non pedet tamen iustitia, de gratia sim
125쪽
LIB. IIII. IN GP. Iri. 3r Anoseria iustiua &gratia quam modo Christus habet apud parem semper
uiuens ad interpellandum pro nobis. Summa quidem illa est,& praecellaritissima,ac nobis per multum commoda, non est tamen ea, cuius causa M.
sciscamur. Iustitia,a qua pendet nostra iustitia', sicut & in sua acquisitione, Agmluisti ita Se in sua conseruatione, est iustitia,quam in hac uita mortali Christus im ita christi pleuit, hoc est singularia merita,quae in hac uita habuit iactus obaediens pa depEΔι iusti pro nobis usque ad mortem crucis. Et nisi haec siissiua,& haec merita ui- stlia e
uerent in acceptatione patris,aetum esset prorsus de nobis, & de nostra iu- stra. stitia. Et quantum ad hosiidem est de meritis cuiuscunque alterius, ratione quorum Deus alios iustificat, & de meritis, quorum caula rex aliquos res operet ad suam gratiam.Nili de ea quo uiuerent,& integra permanerent
in oculis regis,exciderent a gratia ipsius, qui propter illa admissi essent adesus gratiam. Atque haec suis sunt, ut intelligamus & iustificettionem, de omnia beneficia spiritalia nobis a Deo exhibita,propter Christium nobis
Quymouerim i christo mortuum esse pro omnibtas, . I etsi nono us profit ipsius mors. cap. X.
SUPEREST ad plenam intelligentiam huius rapituli,ut de illudduabium,quod pisosque angit, diluamus . Cur,inquiunt, pro omnibus Christus dicitur esse mortuus, si non omnibus profuit ipsius mors s Bora Nunquid seustrari potuit oblatio Christi, aut mortuus dici potest pro imiis pro quibus non ipse obtulit suam mortem Neque Histrari potuit o, Rupisse. latio Christi,neque a patre non ex audiri filius,tatem de lege. am in eo si hi semper complacet, de complacuit. Itaque net pro illis obtulit suam passonem,qui nunquam participauerunt ipsius merita, ne pro eis qui iuuio . . , dicati non sunt, ut iustificarentur,patrem Orauit. Non pro mundo,inquit, Iorii rogo,sed pro eis ,quos dedisti mihi.Dicitur autem mortuus esse pro omanibus,quia mors illius sessciens fuit ad satisfaciendum pro omnibus om-nhim d lictis, de pro innumerabilibus at is, si essent, de ad perducendum . omnes homines ad Des gratiam. Suffceret enim Baptisinus ad iustificas tionem omnium paruulorum descendentium ab Ad , etiam si propa. agatio eorum duratura esset in infinitum. Et nemo est,qui si uesit ad gratiam Des uenire dc suae iustiscationi operam sedulam exhibere, non ues ob meo ina Christi habere positi auxilia omnia necessaria ad eius assecutioncm. Et ne obtulit Christin suam mortem patri coelesti pro omnibus, & ut omnibus prodesset,orauit.Voluit quippe et petiit at obtinuit,ut sussciat ad re conciliandu omnes Deo,& si inliciedum pro omnibus. Ad quorum omnium intestinentiam commodisiima est illa peruulgata scholasticonidistina ' - ' γes de diiunitione huius rapituli collimata est. 1 de mortuit, alii Chri Nemo exum esu pro ossius quoad suffcima sed quoad essicientia uel effractam solsi psfructu
pro illis,quibu meritum suae passionis communicatur.Et fortassis nemo p. ionissam uni aut eri eta nq aliquem seum a lerii mors, qua illamisericors ciuili,
126쪽
DE DE sc RIP. IVsTIF. ET NE cESs In B A PT Liactime pro omnium commodo,& salute suscepit. Sed his principiis,acue Clat certissimis omnium dicendorum sundamentis praeiaetis, tempus appeu ut ad explicandam ipsiun iustificationis gratiam transeamus.
DE DESCRIPTIONE IUSTIFICATIONIS.
&necessitate Baptismi Liber. V. in Cap. IIII. derecti de iustificatione. I PRAEFATIO. O s T nostrae imbecillitatis, & miseri remedites pro U
sis a Deo nobis concessi professionem, iustificationis gra tiam,quam nobis suo aduentu Christus Iesus dominus noster obtinui perquam commode,explicant patres. Et nos coeptum carpentes iter, quintum hinc incipiemus librum in expositionem eorum,quae de ipsa tradidere in Cap. 4. Qiiod hoc habet exordium .
Salavior nostrum. Qube quidem translatio postri gelium promulgat sine lauacro regenerationis,ara eius uoto fieri non uto, cui cu tura .Nisi quis renatus fuerit ex aqua,Cr Spirit amm,non poto introire in regnum Dei.
Brevis Han. Q. Misatio. Cap. I. X uerbis proximo capite citatis, quibus Paulus dicit u stos essedios esse a patre coclesii dignos in partem sortis sinctorum in lumine,& ereptos de potestate tenebrarum, de translatos in regnum fit a dilectionis suae, collegerunt primo patres in hoc capite descriptionem iustificationis imae pii,& secundo necessitatem Baptismi tradideriit. Et potest 3 πη. eorum sententia his duabus conclusionibus comprehendi.Prima,Iustifica rio phesi translatio ab statu in quo homo nascitur filius primi Adae iri . com statum gratiae,& adoptionis filiorum Des.secunda. Haec translatio posc. Euangelium promulgatum fieri no potest sine lauacro regenorationis, aut: . eius uolo. Et pro harum expositione, dc confirmatione,primo quidem,q, ad iustificationem impη spectat enucleabimus,d inde veru,& pauca γα . . dam circa necessitatem Baptis attingemus. Atqui completa sithsed e
127쪽
LI g. v. IN CAp. IVI. 33A na,connectemus sub priore huius libri parte, positionem eoru, quae pro pleniori iustificationis impij cognitione insta capite. τ . adiecta sunt a
patribus.Ita fiet,ut in huius capitis commetariis omnia spectantia ad expli 'cationem ipsius iustificationis,sinnui in unum habeamus, & in explanatios cne sitimi ea duntaxat tractemus,quae pertinent ad declarationem mus, . . Irum iustificationis. Porror Mela synodus sapientissime hoc loco,iustificastionis j aliam ab ipsuis descriptione explicare incipitiomni Areste Cie i. omcerone,quae a ratione suscipitur de aliqua re institutio , a definita ne debet inchoare, ut intelligatur,quid sit iride quo disputatur.Et in descriptione iustificationis hoc Ioco. tiadita,expressa est esciitia iustificationis quae consistit in quadam translatione,&mutatione reati,qua transfertur peccatoris Essentia iustatu culpe in statum gratiae. Quae tamen,& quanta bona ipsi iustifidulo Uta ita compleri u expositum est inserius capi. .Et des,ipuo haec non ad omα Pnem iustificationem impii se extendi sed solum ad primam omnium iustiuficationem.Cum enimiustificatur impius,qui iam semel iustificatus, iussitacationem suam perdidi non transfertur in silium Dei ab eo statu, in quo
nascitur homo filius primi Adae, sed ab eo potius fiatu, in quem scipuim sponte: sua praecipitauit,essciens se filium, & captiuum diaboli. Nem ab re ad prima duravit iustiscationem haec resisteta est deso uo.De ea quippem ante alia hic agendum erat. Et Paulus in uerbis, unde haec descistio colligitur,de ea sala agebat. Ad Colosibiles nan recens conuersos, ea scribebat. Et ideo insinualia dicitur huiusmodi descriptionem, quia qui dignia effficiuntur in partem sortis fiuictorum, transferri dicuntur in regnum fit a dilectionis paternae, hoc est iuxta phrasim Haebraicam in regnum filii p tri suo dilectissimi. Non est autem dictum, iustificationem impii,transi tionem esse ex filio primi Adae in filium Des,sed diditam est iustificationem esse translationem ab statu, in quo homo tacitur filius primi Adae insa tum grati quia non opponuntur inter se, filius primi Adae,& filius Des . Nam beatisiima uirgo , quae nunquam fuit impia, ct iussi, qui sunt in gra tria,& Christus ipse,qui neque suit,neque potuit esse extra gratiam Dri,filii , primi Adae uere dicuntur. Et cum Ad uri per poenitentiam redierit in gra - ω, ariam Dei, utex libro Sapientiae aperte colligitur,abserdum profecto esset, sbios eos filios Adae uocare,qui suissent,& perseuerassent in peccato. Hae initur de causa non est Settim, iustificationem impii esse translationem ex tillio Adae in filium Dei, sed esse translationem ab statu, in quo homo naamtur filius primi Adae in statum gratiae. Est autem fiatus isse uere oppoasitus statui gratiae, & filiorum Des, quia est status inimicitiae cum Deo, in quo Deo sumus exost, ct Deus est iratus aduersim nos, & in quo defodi
mari, immundi, de filii irae nati, serui peccati, & sub potestate aiaboli, de
mortis conssituti perseueramus. Vocamur autem in hoc statu nomina
tim filii primi Adae, non natura,sic enim ct Christus, & beatissima uirgo ,
α omnes homines iussi fit i sint Adae sed imitatione, & similitudine, quia
128쪽
.T . tIB. V. INV P. IIII. 33x tinn,amicum suum liceret. Cur autem reconciliatio haec, & acceptati ad Dub. amorem diuinum sanctificatio dicitur s Quia abluuntur per illam sordes Rcto'. iritales filiarum Sion, de animae nostrae per eam mundantur , Se a pro phanis separantvir,&Deo consinantur, ut dicantur,&sint peculiaria spia ritu dii: templa. Et haec consecratio ad uidendum Deum disponit,& prsparac Inliis autem potisilinum significationibus userpatur nomen Enctificationis iqscripturis. Qua uero e Dei susinctificat animas nostras Da. , que infusione gratiae: Nam donet &uirtutes ad renovandum nos praecis Ruposio.
me uidentur concedi. Per ea nano resormantur prauae inclinationes contractae,uel confinitae ex peccato. Et gratiam uidetur Paulus lumen uocas cola. tib se,cum dixit, iustos essectos esse dignos in partem sortis sanctorum in lumi Gratiane. Ideo uero utrique beneficio iustificationis anetificationi uidelicet,&res men. nouationi susceptio gratiae,&donorum adiuncta est, quia utruno gratia fit,ae donis uirtutibus, Abluit siquidem gratia maculas peccatorum, & . renoua &nouas creaturas is domino facit eos,quibus illa infunditur, & dori ae uirtutes suo modo etiam nos mundant,&Deo uidendo nos prae Parant. Vt quid tamen tacite sunt uirtute S gratiae tantum, & donorum , tacta est mentio s Nomine donorum comprehensae fiant uirtutes insuis. R D. Q Donaequippe se ni Dei.& quidem praestantissima. Et noluerunt patres prae 'Ludicare opinioni.Scoti,& sequacium ipsius,qui oediit,dona spiritus, cti non distinguia uirtutibus infusis. Me ergo distinNerunt parita grauam Dis fi a donis,cum Scotus,&ipsius sectatores;&communiter itium nominales
gratiam eandem esse, aut caritati Nullum praeiudicium sectum est huic Eoo Popinioni Sunt enim ex sententia omnium catholicorum fides de spes inis se dona Dei a patia distincta. Non est autem hic iacta caritatis mentio sub iustifici , nomine caritatis,sed sub nomine gratiae,quia licet caritas;5 gratia , una & eadem qualitas fit anctificamur tamen magis per illam,quatenus gratia est p earitate nos gratos Deo fixae quam quatenus caritas est,& nos Dei amatores quatenuι 'sicit. Qua ratione tandem adiectum est uerbum uoluntariam , An non alia est Duictificantur parmuli in Baptismo per susceptionem gratiae,& donorumsta Suffcit quidereii ad sanctificationem cuiuscunque, qualis inqueDei gratis; celarea G donorum Meeptio. Sed hic desola Oscatione adultorum agitur.
Et ut significatatur,neminem adultorum absque propria uoluntate sancti R. νοα sicari. adiectum est uerbum uoluntariam. Voluerunt etiam patres hoc lo- rco stabilire ueritatem sdei aduersus dogma Lutheri asib entis, etiam no- lentes .&r luctantes adestos iustificari. Docueruntque hoc uerbo,adeo Merum esse, neminem aduItorum iustificari usi uolentem ut ipsa etiam Q. Deptio donorum iustificantium quae totMiter flant a Deo nemini nisi prsa tria uoluntate contingat. Itaque cum multa Deus beneficia homini absque sua uoluntate, immo repugnante ipsius uoluntare elargiatur, henescium iustificationis nemini nisi praeuio ipsius assensu, dc uoluntate impartitur.
Et lixc quidem sim esse possunt pro explicatione literati eorum, qux pa
129쪽
tres tradidere circa descriptionem iustificatioriis. Verum altius ista indie- Ctenda sunt, ut de nomen, de rem iustificationis,& hen a,quae in se con
tinet, plenius agnoscamus. i rit, Designificatione baius nominis ructificatis,er triplici li
l acceptione eius. Cap. III. i
Voniam secundum doctrinam Philosophicam omnia muli siliacia prius diuidenda sunt, quam dissinienda,& qui suo quidque ora
dine inplicare cupit, si, tuere ante omnia debet certam aliquam. quantum fieri poterit,significationem,& acceptionem nominis res,de qua agit, de nomine ipso iustiscationis, de multiplici ipsius acceptione, pauca quaedam, praemittemus. Quid significet nomen iustificatio, ipsa nomianis etymologia docere satis nos potest. Trahit enim iustiscatio originem a uerbo iustificare. Iustificare autem,quia ex iustum de ficio componitur , e . aperte significat iustum sacere, sicut sanetiscare sanetiam ruere, de rectifica-
Ddit ' m facere. Et iustificari passive idem est, quod iusium sim,&sincti seri, dc recti sicari rectum seri. Itaque iustificatio nihil aliud F i t Ii' est quam iusii effectio. Et tot modis opus est iustiscationem accipi, quo 2 modis accipiuntur iustificare de iusti scari. Tres autem praecipuas, & iii is frequentes huius uerbi iustificare acceptiones apud scripturas et tinctos p idoctores legi, de totidem consequens ines huiua nominis iustificatio. Aliquando iustiscari idem in quod aliquem, oriunciari,&oscendi iustum M μ ct innoxium Et in hac signiscatione frequenter usurpatura iurisconsit fi ptis.' iis, 3e prouocabulo habetur serena. Idenqueest aliqueminibro iustis a
sic taxim. quod ab lui acriminibus , de quibita ac sabatur; innocentenque, 6e iustum a suo iudice dissiniri, do pronunciari. Et sic usus est saluator nostre FIxt. νας hoc uocabulo cum apud Matthaeu dicit. Ex uerbis tuis iusificaberis, ct in uerbis tuis condemnaberis.Nam cum statim dixisset reddituros rationem, omnes homines in die iudicii de omni uerbo ociuse quod locuti fuerint. n istis uerbis quae mox subiecit hoc uoluit prosecto signiscare, uniinquen. , que iuxta uerba sua pronuntiandum uti iustum,uel reum,&eκ consequen c. 6.d re uri absoluendum esse uti damnandum in die iuditat . . Et in hunc sensunt retari satis auaris improperauit,q d se iustificarent cora hominibus , libeest,iustos ostenderent, pronunciarent,6c iactarent. Et qtiendam legis periata c. to. e tum Litos dicit,cum uellet iustis re seipsum, hoc est ostendere se iustum . Rom. s. d rogasse Christum,quis esset suus proximus. Cunque Paulus dicit, eum, qui mortuus est peccato per Baptismum,iustiscatum esse a peccassi hoc nimirum nos docuit liberatum esse, dc absolutum prorsus a peccato. quicurique in Christo Iesu Baptizatus est. Et apertissime Dauid accepit in hac si gnificatione,cum dixit. Iudicate egeno,dc pupillo,humilam, de pauperem iusti scate. Utque in eo sensu hoc uocabulo se usum apertius saceret, subiit. acit. Eripite pauperem, de egenum de manu peccatoris liberate. Notabat
enim his uerbis iudices,qui cum diuites facilime absoluerent, & inerarii
130쪽
' LIB.RV. IN c A P. IIII. . 36 A a criminibus eis intentatis tamen pauperes,a quibus nullum quaesium ex Elaban diu patiebantur in carceribus,& compedibus esse, ne R eos iustos, Sinnocentes pronunciabant,&cito expediebant.Et in eundem senosi in scripsit Salomon.Qui iustificat impium,& qui condemnar iustu,stos Pr . Prae nabilis est utercli apud Deum. Et E S.Vae praenunciat illis, qui iustita Ita . s.ecant impium promuneribus,& iustitiam iusti auserunt ab eo. Iustificare impium pro muneribus,& iussurim iusti ab eo auferre, eos utique intellexit, Iustificare qui impium ob munera ab eo suscepta,iustum de innocentem pronuncia- impiu probant, de iustum ab cis calumniose accusatum,uelut reum & nocentem con minoribus demnaban in quibus statim dixerat. Vae qui dicitis malum bonum, dehonum malum,ponentes tenebras lucem, de Iucem tenebras,ponentes Mmarum in dulce,& dulce in amarum. Neque alium in sensum dixit Iob. Si Iob. s. ciustificare me uotuvo,os meum condemnabit me. Idem est etenim,si iusi ficare me utabero ac si apertius diceret . Si meuoluero pronunciare, S in serere iustum.Vndede wntinenter addidit. Si innocentem ostendero,pra Miami mecpmprobabit. Et alibi. Nunquid iustificari potest homo compo Iob. .dsitus Deo c Solus nanque Deus iustificabitur, de nullus poterit,uere Pro Luc. 7.eriuncti iustus, si conseratur ipsius iustitia in diuinam. Et ideo in Euan gelio piibli cani,& peccatores dicuntur Deum iustificasi quia dum ad praeciicationem Ioannis conuersi sunt,& illius Baptis o baptizati sunt.Deumi Iussi' is multipliciter ostenderunt iustum. Primo enim,ut dicit Ambrosius in hoc tus Deus declararunt Deum non ad indignos, sed ues ad innocentes, uel ad iustos, .. es munera sua transferre, Secundo in hoe aperuerunt, iusium esse Deum, qui recepetum in suis praeceptis,tum in poenis,quas a peccatoribus Obstinatis repo e runt Iovir. scit, & merito agendam esse poenitentiam de eorum transgresilone.Tertio . recipientes praecli cationem Ioannis,hoc ipsb probabant illum esse iustum Ee ueracem,qui iuxta pollicita sua talem dctam sinetiam uirum ante se serat. Et sicut bene ilicit Eus inius Emisimus, ipsa conlisito peccatorummostrorum, ipsilides, ipsi spes in Deum ostendunt,& praedicant non Baltim Dei milesicordiam, sed & Dei iustitiam. In hunc etiam sensis' iustita cata dicitur sapientia ab omnibus filiῆς suis,quia absoluta est, & iusia prou .
miri elata, ct ostensa iudicio omnium filiorum suorum, id est, omnium Hectorum. Omnes quippe, se ei sponte subdentes recipit, & omnes persidos abiicit nihilque ab ea praetermissiam est, quod ad iustificationem no seram pertineat. Et sic Hierusilem dicitur iustificasse sorores sitas, Sama Ezec. 16. fariam & Sodomam,quia magnitudine suorum scelerum ostendit eas iustas, itidem ad eam conserantur.Praeter hanc iustificationis acceptionem , se- Seclusa iracundo iustificare accipitur in seriptura,& apud sacros autores pro eodem, spiscistis Quod est uere dc hespia faceretusium sicut rectificare pro eodem, quod re- nis acce . . m iacere,& purificare,seu mundificare,pro eodem quod sacere purum, ptis. alit mundum Et sic in scriptura dicitur Deus iustificare peccatores, quiai i. so.
los iustos suu & peccatores dicuntur iustificeturi, cum iussi fiunt.Et in hac si Gai. 3. b