장음표시 사용
151쪽
DE DE sc RIPT. IVsTIF. ET NE cESSIT BAPTquam nouerit necessarium esse ad salutem baptisma. Satis est ad tautemCbaptisma in uoto ues sormali, uti uirtuali. Sicut autem formale habetur, quotiescunm distincte quis uult baptizari, ita uotum uirtuale est ues martyrium pro Christi fide,ues dilectio Des super omnia aut propositum smiaadi omnia mandata diuina. Virtute enim continent baptismum, siue naque quia ulmitem ipsius habent,sicut martyrium ,sive quia ad illum suscipien- dum inducerent,si sustipi posset commode,ut dilectio Des stiper omnia,&propositum seruandi omnia mandata. Itaque nihil derogat haec patru disfinitio priuilegio martyrii,nel paruulorum,net adultorum. De argumentis pro iacessit se baptismi. . . t s. lcobis, Brici tamen contra haec possunt uerba cap. lib. de Eccle. dogma ct o cibus. Nullum catechumenum quavis in bonis operibus defunctuustam aeternam habere,excepto martyrio, ubi tota baptismi sacrii Respon. menta complentur. Sunt,qui pie ista interpretatur in hunc sensum, ut non s. Tho. negetur,sine baptismo,& martyrio posse quempiam saluari,sed hoc duntaxat asib atur,neminem absq: illis statim in coelum euolare. Sed cum simpliociter pronuntietur nullum talem uita aeternam habere,nec ν addatur mo
neci: statim,aut aliquid quod huic pis interpretationi ansam praebeat, mallem dicere in hoc sicut in nonnullis aliis manifeste errasse Gennadium, autor est illius libri, ut Se sanimis Thomas in quodlibetis docet, quavis lxa obiectio. pe salso inscribatur Augustino. Quare igitur Cornelio,antequa quidpiam x. Act. ii. nouisset de fide Christi dicitur ab angeso, Mitte in Ioppem,&accersi Sse timonem,qui cognominatur Petrus qui loquetur tibi uerba, in quibus uus eris tu,& uniuersi domus tua Si his,quae Petrus praedicat, saluatur φα
boseri se,& domus ipsius,nondum ergo, sicut apparenter argumentatur Chris iti et te issi habuerat sitis operibus salutem,sed tunc iustificatus est, cu Petrus ei tana. est. s.f. dem Christi tradidit,& eum baptizauit. Habuit,quidem Cornelius grais stonsio iustificatus est, ante qua baptizaretur, sicut exi se asserit Auntitust sta is in expositioe inchoata super epistolam ad Roma.& super leviticu, immotus Corae uere antequa quidpiam audisset de Baptismo. Dii. n. Petrus annuciaret illi,sius ante si & ipsius domesticis Christu, nem quicquam de baptismo aut siti, quocide christi quide ex textu eluceat, cidit spiritustanctus super eu, de oes qui es concio Aug. in se ni intererant,& eande gratia dedit illis Deus, sicut dicit Petrus, qua de his,uit.q.8 4. qui crediderant,iam dederat. Ne 3 solam habuit gratiam ante eu elizatia Acto. ii. baptismum,uerum habuit illam, antequam Petrus es Christum annais Acto. io. o uerit.& prius quam ad eum uenerit. Et sic etiam uidetur Aug. sensisse Ee Au'.e. '. id persis deri potest, quia dicitur ab Scriptura religiosus & times Decide friti Onani domo sua,ficiens eleemosynas multas plebi,& deprecans Deci
semper.Et angelus dixit ad eum. Orationes tuae,& Eleemosynae tuae ascenis
derunt in memoriam in conspeetii Dci. Et Petrus ubi uidit religione illius, de probauit obaedientiam,& audiuit,quae es dixista angestis,hinc oratione ad illum auspicatus est. In veritate comperi,quia non est personarum acco or
152쪽
LIB. v. IN c AP. ΤΗΙ. ΑτA ptor Deus,sed in omni gete, qui timet eum,& operatur iustitiam acceptus est illi. Qitibus uerbis satis indicabat,acceptum fuisse Deo Corneliu , ct ex
consequenti iustificatum,antequam quidquam ab eo audisset, de satis esse timere Deum, de operari iustitiam ut quicunq: gratiam inueniat cora Deo. Et cum nemini facienti,quod in se est,Deus neget suam gratiam, neci: negauerit prosedio Cornelio,quem ex prs dieiis testimon as satis constat, secisse totum quod in se suit ad consecutionem gratiae diuinae neci: negabit alicui, qui uere,dc ex corde se ad eum conuerterit,& Omnia ipsius mandata proaposuerit obseruare,etiam si nillil nouerit de Baptismo. Et angelus Corne. Lluu futurum cum domo sua dixit per ea,quae auditurus esset a Petro,non
m ante ea audita,& opere completa gratus Deo suturus non esset, quid.n. absurdius sed quia illa,quae a Petro auditurus erat,talia nouerat, ut Cutem ei totim domui ipsius prisare possent,ac uere allatura essent,necessariaque esciit ad salutem. Vnde etiam scire possumus, perseueraturum Cornelium
fuisse in gratia iusitificationis iam accepta, si non ei accessisti gratia fidei Chri , sit,& Baptismi s
Mortuos in aetate infantili siluari non posse sine Bapti ino
CVm autem Concilium asseruit nece tum este ad iustificationem Baptismum in re uel in tioto,satis insinuam est damnari paruulos si moriantur fine Baptismo , siue in ulcris matrum, siue etiam extra ute rum.Nam ipsi,neque uotum formale Baptismi habere possunt,neque uir
M tuale. Et quan hic de iustificatione impii habetur sermo, & impij non
dicuntur paruuli,qus enim possit esse impietas in eo, qui nondum rationis est capax descriptio tamen iustificationis hic posita aeque conuenit paruuelisis, ut adultis peccatoribus. Et generaliter,& absit: ulla re siriditone conclua fio ista posita est. Translatio ab statu. in quo homo nascitur filius primi Adae in statum gratiae,& adoptionis filiorum Dei fieri non potest postOmulgatum Euangelium fine lauacro regenerationis,aut eius uoto. Neque
uacat suo pondere quod lisc conclusio statim firmarem uerbis Christi Nisi Iovir. 3quis renatus fuerit ex aqua & spiritu sancto dcc. Quae uerba generalia sunt, ct omnes comprehendus,&paruulos,&adultos,& de paruulis etiam ex- cum posita sunt a patribus in hoc eodem Concilio in decreto de peccato origi nati. Ac perinde ea intellexit Innocentius. 3. de ex eis collegit & paruulis & limo. 3 adultis conserendum esse sacrum Baptis a. Verum enim uero Vultclesus reserente Uualdensi de hac doctrina dubitauit. Et tempore Concilii conmstanticia. Gcrson,his uero temporibus Caietanus, pium putauerunt crede m. I. pre tauari paruulos decedentes sine Baptismo,siquidem uel parentes eorum 4. Tho. q. Pro ipsis orent,uel aliquas benedictiones eis adhibeant, cum adhibere neα 68.arg. z. queunt Baptismum. Et nominatim Caietanus dicit sub correctione tame, Baptismi im in uoto parentum cu aliquo exteriori signo,quale esset beneη
dictio,stu oblatio ipsius cum inuocrtione trinitatis,suiscere posse Paruulia
153쪽
Aug. Duadoptatu. , DE DE sc RIP. I VsTIR ET NE cES SIT. BAPTI. periclitantibus in uteris maternis. Neque desunt uiri &docti &calliolici, Cui eorum sententias pio quodam illectu tueantur, parum quidem attem cientes,quid scriptura sacra,& Ecclesia catholica de his iam statuerint. Ideo, que & nos ne latius serpat hic error, sententiam patrum firmissimis communiemus argumentis. Et primo quidem Christus ipse manifeste docuit, saluari non posse secundum legem communem paruulos nisi suscipiant Baptisma. Ait enim. Nisi quis renatus fuerit ex aqua 5c spiritusancto &c. certe
Christus regenerationem in aqua hic requirit. Et cum aquam spiritui sin coniungit regenerationem .s.f. nemini ostendit,conueiure concedi, nisi re,uel uoto regeneretur ex aqua.Certe Christus generatim,& in uniuersum loquitur,ne F quent excipi sed paruulis,et adultis legem statuit communem,& qua ratione ab ea paruuli exciperentur excipi, possciat adulti. Quod si adustos,ut manifestum est,nullo modo licet excipere,nel licebit de paruulos. Vtronis enim quis excipiat, cogetur concedere, aliquem norenatum ex aqua &. s. s. posse secundum legem communem uidere regnuDei. Quod clare cotradicit,& aperte repugnat uerbis Christi. Accedit his , Q cum Baptismus Ioco circuncisionis substitutus sit a Christo,ut commua niter tradunt Ecclesiastici doctores,uerisimile non est ad solos adultos reserenda esse haec uerba Christi cum ad paruulos clarissime reserantur uerba illa explicantia necessitatem circuncisionis, Anima cuius praeputii caro &c. Bis etiam & conclusa,de dissinita est haec doctrina in Concilio Florentino.Quo magis miror Caietanum,qui illud legerat, contrarium huius, quod modo stabilimus tenuisse. Sed ne quispia de eo quod dicimus dubitet,ipsa Muerba concit i hic cibisitam. In instructione data Armenis de sacramentis sic legimus. Cum propter hominem mors introierit in uniuersos, nisi ex
aqua &. s. sa enascamur,non possumus,ut inquit ueritas,in regnum coelo inrum introire. In dissinitione etiam de libris canonicis adhuc apertius. Cir pueros uero propter periculum mor tis,quod potest saepe contingere, cuipRs non positi alio remedio subueniri,nisi per sacrametum Baptismi, per quod eripiutitur a diaboli dominatu & in Dei filios adoptantur, admonet non esse per. O.aut. So. dies,seu aliud tempus iuxta quorundam obseruantiam sicrum Baptisma disserendum, sed quam primum fieri potest, debet conferri, ita tamen q, mortis imminente periculo mox sine ulla dilatione baptizentur etia per uicos. Et ia olim hoc dissinierat Concilia Episcopalia . approbata a sede Apostolica,ut refert Augustinus.Sunt aute uerba Innocerarimi papAquae refert Augustinus ista.Mortis transmissae ab Ada Chirographo nullus omnino n atorum ante quam per Baptismum liberetur,non tenetur obnoxius. Et ut agnoscas quanto in precio fuerint Augustino dissiliti oes sedis Apostolicae,illis positis ita subdit. In his uerbis Apostolicae sedis tam antiqua,atquesundata,certa, deci ara est catholica fides,ut neptias B de illa dubitare. Et libro. r. contra duas epistolas Pelagianorum cap. refert haec uerba Innocentij in epistola rescripta Concilio Carthagi
154쪽
LIB. V. IN CAP. IIII. UA Milicitano illud uero quod eos staternitas uestra asserit praedicare, paruulos aeternae uitae prae miis etiam sine Baptismatis gratia posse donari,
perlatuum est. Et stibscribens his uerbis Augustinus addit praeuaricatorem esse Ecclesiae Romanae quicunt ab illa sententia deuiat. Et libro. 3. contra Iulia. cap. .& Q. commemorat,Pelagium timore suae damnationis damnas se eos,qui dicunr, infantes,etiam si non Baptizentu habere uitam aeterna et asi erat Ecclesiastici iussicij,hoc est Palestini Concilii,condemnationem non potuisse aliter euadere. Inducunt & quidam Innocentium. 3. Et quide Imre. νlicet ille tantum diffinierit,paruulos non habere uerum Baptismum,quie. Non ut pter aquae penuriam,& absentiam sacerdotis a quibusdam simplicibus sali apponeresuae liniebItur aspersione,cum essent in articulo mortis constituti, tamen-Bas.
emea diiunitione respondeat quaerentibus,an eiusmodi paruuli habendi eius resint pro Christianis liquet prosecto constantissimum fuisse,non solum In - 'nocentio,sed etiam es is eo tempore, ne. Christianos,nel saluos sore censendos paruulos,qui decedebant sine Baptisino. Leo etiam huius nominis rei, Ebi
primus,inter Hieros errores Pelagianorum & Celestianorum hunc quoque computat. Paruulos sine Baptismo decedentes sine cunctatione ad regnum coelorum,uel ad uitam aeternam uenire. Praeter has sedis Apostolia δε- a. licae, & csiciliorum sacrorum distinitiones comprobare et idem possumus ex consensu totius Ecclesiae catholics. Nunquam enim illa ad se spectare credidit paruulos decedentes sine Baptismo, riliquam pro eis aliquas preces,
si uel laudes,aut gratiarum actiones fudit,nunquam admisit ad ecclesiasticam sepulturam,& semper putauit necessarium esse paruulis Baptismum,ne porirent. Nel recepisset infantes ad Baptismum,ut teste Dionysio, e institu inti vitione Apostolorum recepit,nisi periclitarentur de salute qui discederent si- E is ne Baptismo. Resigiosius nancy alias erat expectare tempus, quo ipsi uterε r ratione ut sua se sponte, de arbitrio subhcerent legi, qua solenniter profitentur in Baptismo. Potest etiam hic perpetuus Ecclesiae consensus consta . aia, re ex testimoniis sanctorum doctorum quae hic subiecimus. Aug.in episto aditos. de Pelagianis dicit. Ipsi quosp autoritate Euagelica territi, uel potius 'Christianorum populorum concordia, fidei conspiratione perseam , fine ulla excusatione concedunt,ci, nullus paruulus nisi renatus aqua &spiritu intrat in regnum coctorum. Licet ergo paruulis fine baptismo decedetibus
uitam promitterent aeternam,nequaquam tamen promittebant coclestem.
Itam Caietanus de qui eum sequuntur,audaciores hac in parte sunt, de peolus errant quam Pelagiani. Et alibi. Quisquis dixerit ci, in Christo diuifica itiuntur paruuli, qui sine sacramenti cius participatione de hac uita exeunt, contra Apostolicam praedicationem uenit,& totam condemnat Eccle liam.Vbi propterea cum paruulis baptizandis sestiiratur, & curritur, quia Iane dubio creditur,aliter eos in Christo uiuificari non posse. Et alias ex sententia Cypriani ostendit hoc ab initio creditu esse, et inleslectu in Ecclesia , exitiabile esse,& mortiferum parculis sine tautari sacramento baptistii exi
155쪽
DE DES c RIP. IUSTIF. ET NECESSIT. B A PTI. re de hac uita,& firmum certuli di de illis,& aliis Episcopis suisse,animas in Ciantium saluti aeternae perituras,si hanc uitam sine baptismi consecutione finirent,& certum eos laturos esse exitium,si cum sint in articulo mortis.disseratur eis Baptismus. Et cap.3o.ex illis uerbis Christi. Qui non habet fili non habet uitam,sic colligit. Non igitur regnum coctorum,sed necu uitam paruuli habebunt,quem nisi per Baptismum eius habere non possunt. Et . . Plegans illud Apostoli,saluos nos secit per lauacrii regenerationis,sic subηdit. Sine ergo regeneratione saluos in aeternum posse paruulos fieri, quis audeat assirmare Et constare dicit testimoniis diuina luce clarissimis, diuina ueritate certissimis,no solum in regnum Dei non Baptizatos paruulos intrare non post sed nem uitam aeternam possse habere Et ut intelligas muculiariter illum lixe eadem tradidisse de paruulis in utero matrum morientibus ex illis uerbis,Nisi quis renatus fuerit,dcc. sic insere. oportet ergo nasci,priusquam quis renascatur. Ad finem etiam. 6. libri Hypognosticon expressissime dicit,paruulum Daudandum gratia saluatoris,qui in parentum manibus moritur fine Baptis , cum deserretur ad eum. Idemi epistolaios. astirmat. Et hac eandem doruinam,ut certam,& indubitatam tradit. αcontra Iulianum Pelagianum cap. io. dc primo de peccatorum meritis Si remissione,cap. 23.& a .de lib. . mp. .& in libris contra duas epistolas Pelagianorum,& in epistola ad Renatum de origine animae,& de bono persto uerantiae. cra.& in at is piam plocis.Si Vincentium Donatistam serre ille non potuit,quod hos paruulos assereret salvandos,sed non ante iudicium osi Pelagium haereticum credidit, si, assereret, eos habituros quidem uitam 'aeternam,sed non rMnum coelorum,quod iudicium putamus eum laturii suisse,si nunc uiuere contra eos,qui etiam regnum c xlorum non uerent,
statim his paruulis concedere post discessum ex hac uita, prssertim cum in eis agnoscat uulnus peccati originalis,quod Pelagiani negabant Si ab Acigustini sententia cum des ita modestia de reuerentia quis decedar,non continuo obiurgandus aut abiiciendus est. Ipse sibi Augustinus tantam autoritatem deserti recusiuit. Verum ubi ille aliquid tanquam certum, & indubiotatum Ecclesiae catholics dogma tradit ab eo distedere serendum non est, Non enim uerisimile est,eum ignora quid Ecclesia catholica constanter teneret,aut incerta pro certis tradidisse. Docuit Se hsc eadem Gregorius.iς. regos Moralium cap. xi.&in libro. . Registri epi .n. ita scribit. Illud incertum noest,quia nisi sacri Baptismatis gratia suerit renatus homo, omnis anima originalis peccati uinculis est obstricta. Et ibidem hoc probat, quia non alia Nitione dicit Christus Nisi quis renatus fuerit &c. nisi quia a mundatus aqua
I .si.LM. Baptismatis non fuerit,mudus non est. Isidorus etiam,ut &renarrauit Grae. Qui in tianus regenerari secundum Christum non posse,affirmat,quem generationiaternis e non prscessit. Et quanuis de Baptismo ibi tantum agat,tamen cum omnis scis 4. primo iustificatus regeneretur secundum Christum, qui negauit regenoautionem citanodi competere nondum genito, negauit de iustificationem . Et
156쪽
LIB. V. IN ca P. IIII. 4'A Et hos eximios doctores secuti sunt,magister,sanctus Thomas,diuus Boo Mag. d.
nauentura,Ricardus de media uilla. Et addit Bonaventura expresse paruu* q. Tho. Llum,qui dum desertur ad Baptismd casu aliquo moritur,sine illo non con frisecuturum beatitudinem. Et Ricardus etiam paruulis intra uterum matris π.a.Bon.
mortuis nihil prositisse fidem parentum distincte acti at. Tho. Vualdesti Rica es.
h. de sacramentis hoc certum esse,&ex fide tenendum probat, de Hugone Tho. is de sancto Victore in hanc sententiam allegat. Echius in centuriis laudat qui Ade.c.ss. dem opinionem Gersonis,& proclamatam eam refert in Concilio Con Hugo. fiantiensi,net tame damnatam.Et quis scit,inquit,si sorte exaudiat Deus, Echius. immo quis non sperare ualeat Q orationem humilium & sperantium in se exaudiat.Veruntamen in Enchiridio titulo de Baptismo puerorum cotra errores Yuinglii ter asserit,pueros mortuos sine Bapti sero damnari dele. ge communi. Deniet omnes scholastici,quos mihi cotigit legere, exceptis
Caietano,&Geubne,stant pro hac sententia. Ne uero authoritatibus duntaxat pugnemus ostendamus & id ipsum ualidissimus alijs argumetis. Ae primum sit hoc. Paruuli decedentes sine Baptismo non possunt assequi gratiam per uiam secramenti. Bapti sinus enim ut distinim est,ianua omnium si Argis cramentorum est,& omnia sicramenta ueteris legis,& legis naturs ia cessau Cap. vorsit,& no sunt modo plura qua septem. Nem possunt assequi re merito os nila depreserentium eos,aut benedicentium illos,aut orantiu pro ipsis. Nullus siquistinoba p. dem purus homo potest mereri alteri primam gratiam immediate, hoc est ea. Maion sine aliquo bono motu,ope aut assectu ipsius. Alias ames existens in mor de Bap. o. tali posset reconciliari Deo sine ulla poenitentia sita. Quod est contra. c. Ma cius effetores,&contra illud Christi. Nisi poenitentiam egeritis &c. Et siquis posset paruulo mereri primam gratiam immediate, ponit etiam mereri augmen tum illius,& ita paruulus non Baptizatus posset habere maiorem gratiam quam Baptizatus. Nulla igitur est uia,qua isti paruuli possint siluari, si fine Baptismo decedant,quia neq: per uiam sicramenti,nem per uia meriti. Deinde. Si paruuli Baptizati siluari possent, munis esset fise gratia paruulis fidelium,& infidelium sicut de modo est gratia Baptismi. Quia par est ratio de utrist A: idem utrorunm peccatum,neci: peius illi de Deo sunt meriti , qua nostri,nos maius impedimentii gratiae apponunt,& ita illis ut nostris adhiberi possunt de secrameta,& oblationes,& benedicti ones,& pro utrisque o inuo possunt esse efficaces orationes iustoru.Quod si opter liscaringumenta cocedantur,posse siluari paruuli infideliti, extra Ecclesiam esset si
has contra. e. Firmiter de summa trini.& fi.ca.& coua. QVnam sinctam de
maioritate,& oboedientia. Na de illi censentur ab Ecclesia, esse extra ipsim , sicut et ipsorum parentes. Et quod rogo priuilegium est sinctificatorum in . Utero,si tam multi paruuli propter preces,oblationes,& benedictiones parentum eκ communi lege in uteris matrum iustificantur Si potest etia hae 'tria subueniri periclitantibus paruulis, cur non etiam eadem uia iustificari Poterunt,quando non periclitantur Certe periculum,aut mors eoru,ne p
157쪽
sacramentum potest efficere, quod non est secramentum,neque effractam Corationibus praebere,quam ipsς non habent. Cum igitur semper orent parentes boni pro paruulis stas,dc ubi illi negligentes sint, Ecclesia nunquam cesset orare pro omnibus,quibus suae orationes Nessi possunt,nullus peariret ex his paruulis,immo 6 ante Baptismum iustificarentur, neci: unqua Iι. y primam gratiam per illum acciperct. Illud insuper deterrere omnes debereta sententia Caietam,quod nunquam Ecclesia usa est illo benedictionum,deprecia remedio,quod ipse adinveni ed ritus est nouus, quem ipse sibi ex tuo capite confinxit,nem nouus duntaxat,sed periculo s, de speciem ii hens sacrilegii. Vt sacramentu natam uidetur usurpari,quod nunqua a Deo 'ginio aut ab Ecclesia ad sanctificandum institutu est. Praeterea, Nulla lege firmatuest uel per eu ritum,uel per selas parentia aut Ecdesis orationes huiusmodi paruulos saluari. Meritum quippe ex congruo non senast habet essectii. Ergo nein hac uia astequutur,quod uolui,uidelicet paruulos de lege commuc trabe ni saluari. Neq; mihi placet,quod quida dicunt,ex lege communi non possitantes de se hos paruulos saluari,sed ideo incertos nos esse debere de eonr codemia
condemna tione,necpprscipitare sententiam,quia potest Deus eos saluare prster legetionepueu ob pias preces, sc affectum parentum,uel aliON iusto iv pro eis orantium. rorum deα Siquidem & contra hanc pietatem,ac uelut mediam sententia apertu est arcestius. gumentum,quia de unaquaq; re iudicandum est sectaclu legem commune,
ne Bap. quidquid prster legem a Deo fieri possit. Et sicut pro certo credimus, i freticum mortuum in sua haeresi,condemnatu esse,& male peris etiam si prs o ter legem,& miraculose possit a Deo saluari. ita proculdubio, chim nobis
non constet Deum praeter legem sanetificalle aliquem ex his paruulis, credendi sunt de perire si moriatur sine Baptisino. Quod si cessate periculo tadiu extra gratiam Dei esse crediitur quandiu no suscipiunt Baptismii, ne*est qui censeat,sanos, Sc incolumes pueros iustificari ante Baptismum qui x Pro eis aut super eos orationes,uel ceremonis fiant neci: dubitadii est, eos perire si moriantur fine Baptismo,cu eadem de utroq; fit lex et perinde cStra lege communem sit eos saluari,cuante Baptismum moriuntur, ac eos
obiee.. iustificari ante Baptismum susceptum,cum sani sunt et incolumes. Obiiciet in aliquis in teste Augii.& consentiente tota Ecclesia iustificari possitnt par Responsi. uuli,si moriatur pro Christo. Sed eoru martyrium uotum uirtuale Bapti iami dici potest ut stipra disse uimus. Et regulae generales non derogant specialibus priuilegiis. Speciale aut hoc est priuilegiis,& gratia peculiaris martyriuiit etia aetatem insantilem possit iustificare. Nccl: par est illi cuiusquam obiis . a mortalis pces exsquare. Quid ergo Rclinquemus sine remedio paruulos ,
qui sic concipiuntur, ut intra maternum uterum moriantur et quibus nota
potest subueniri aqua Baptismali 'Si hoc dicamus, potentius fuerit contra RM.s totum Pauli discursum ad Rom. peccatum Ads ad inficiendum tota ipsus posteritatem,quam gratia Christi ad subueniendii. Et mitior fuerit lex Mosuca,qua in lex gratiae. Siquidem peccatum Adae ad omnes suos posteros
158쪽
LIB. V. IN CAP. IIII. so A peruenit,& In lege Mosito subueniri potuit cuicunc, paruulo quocunque die post natiuitatem periclitati,eo modo quo & puellis subueniebatur. At nunc in lege gratiae nullum est remedium,quo subueniri positi paruulo, a non potest Baptizari. Absit tamen ut quenqua nuc destitutum omni reme Re Misi .dio credamus. Post int paruuli siue in uteris maternis periclitantes, siue alia hi ubi eis conferri nequit Baptismus, per sanguinis Baptismu salum. Et hais ctenus ualere apud Deu possunt parctum preces,& aliosv iustorum, ut qui secundum naturale cursum morituri erant sine Baptismo,siue intra uterum matrit,exeant in hanc lucem,& superuiuant quousi gratiam Baptismi participent. Et in hunc finem religiosissimum esset admonere parentes, ut pro
filiis adhuc in uteris maternis inclusis iligiter orent, de sanctis,& piis uiris, amicis iritualibus id ipsum obnixe commendent. Nullam enim Deus et
sanxit legem, it moriantur aliqui fine Baptissimo intra matrum suarum ute . srum. Quin potius de hoc antecellit lex Euangelica legem ueterem, in sacramentum habet quo possit periclitanti paruulo certo,& facilime subueniri, . im quacunis die de hora,vel secundum minimam sui corporis particula egressus fuerit in hanc uitam. Stat igitur firma, de in concussa sententia patrum , quod nemo iustificari postusne Baptismo in re uel in uoto.Quare ad exisponenda alia sestinabimus,quae patres in. cf.&λnecessaria ad iussisirationem adultorum explicarunt.
, DE PRAEPARATIONE ADULTORVM AD IV
stificationem lib.6.in. &.6. p.decreti de iustificatione. PRAEFATIO. AGNA II exigunt diuina fictamenta reuerentiam,ut noin iudicium contrectentur. Mundamini,inquit,qui sertis ua ςsa domini. Ideo ora morte subita percustiis est a domino,
quia affectu tametsi pio,iamsi immundus cum esse non ueritus est arcam dissi tenere,quae minabatur ruinam. Et cum Christus suos admonuit ne sanctu porrigeret canibus, aut Mass.7 margaritas ante porcos mitter&,hoc ipla docuit no canes esse debere necvPo Os,sed mi issimos,& mansuetissimos agnos, qui sancta Dei suscepturi essent sicrameta longe ossius margaritis potiora. Arepideo sancta Synon a no sat habuit fidelibus tradere uia ad iustificatione necessaria, uidelicet H Ptismu,sed et ea docuit,q ex parte Dei et ex parte nostra necestria sunt, ut Oe digne ab adultis suscipianr sacram cta,& stue n eu siue alias iustificarioarii. Tua obtineant. Et quia de his disserit.s.&6.ca.in utrius , expositione,
courmatione, sextu lib. de prmaratione adultom ad iustification elucularauimus,mn Dei benignitate steti,a compendiaria eorum declaratione , mordi muriSed utrunt ante omnia primittemus.
159쪽
DE NE c EssITATE PRAEPARATIO Nis AD C
iussi fuctionem in adultis unde sit. c. v. E c L A R A T praeterea ipsius iustificationis exortim in adultis a Dei per christum lesio praeueniente gratia fumendum , hoc est,
ab eius uocatione,qua missis eorum existent meritis, uocantur, ut qui per peccae a Deo auersi erunt,per eius excitantem itque adiuuant gratum ad conuertendumst,adsuum ipsi in iustificationem, eis degratiae ubere assentiendo CT cooperumdo dissponsitur,ita ut tango te Deo cor hominis per Spiridissensu iaciminutionem. nes homo ine nihil omnino agat insipirationem ill recipiens,quippe qui istam ab cere potest, neque tamen'enuriam b. i Dei mouerese ad iustitiam coramisso Gerusiua uoluntate posit. Unde in sacris bieris, curire. Hl. dirim conuertiminiadme,et ego conuertar aduos, libertatis nostrae admonemuri cumresspondemus, ouerte nos domine ad ther concior temta Dci nos gratia praeue
m. to. sit r. MODUS PRAEPARATIONIS. c A P. VI. Disponunt in viis ut ipsam i ditia dum excitari dilanagrusia, er adiuti, fide ex rastu cocipimus,libere mouetur in De s.credentes uera esse, quae diuinitus reuelatu, I proni si sunt,itsuei studia primis di Deo iustificari impsi per gratia eius, per redemptionem quae est in christo Iesu er dum pece Ores se esse intelli entes, a dius
ne iustitiae timore,quo utiliter concutiuntur ad consilierandam Dei nubericordiose con uertendo,instemerimitur si eriles De sibIpropter christo propiti fore,il Dque tanquam omnis i litiae iontem diligere incipiunt, ac propterea mouentur aduersus peccati per odium siquo cir detestationem hoc est per eam poenitetiar quam ante Baptismum agi oportet. Denique dum proponunt fuscipere B tilinum,inchoare nouam uillo.xι tu π seruare diana mandata. Debae s positione cripti es. Accedentem ad Deum Mare. v. oportet credrare,quia est,er quod inquirensibus se remunerator stiri conside fili, remis Ecd. x tuntur tibi peccata tua. El.Timor domini expcllit peccatum. M. Poenitentiam agite, CrASt Baptizetur unusquissu uestrum in nomine Iesu chrilli in re nussionem peccatorum is Mart. list. strorum .er accipieris donum spiritussa iacti. Euntes ergo docete omnes gentes,Bapti aueg.T zantes eos in nomine patris, fη, er Spirit Iuncti docentes eos seruare, quecutri emandaui uobis. Denique.Praeparare corda uestra domino. DE ERRORIBUS DAMNATIS IN. V. ET. VI.
cap. π fama quadam eorum. cap. I. N his capitulis traditur a patribus dod na ex diametro Opposita errori Lutheranorum negantium omnem dispositionem,& praeparationem ad gratiam. Exosum enim habent dispositionis,& praeparationis nomen,quia ut eae eorum assertionibus .colloqu is, S apologiis constat, inde existimant extenuari gratiam Christi. Et praeparationes omnes ad gratiam,quae quidem eam antecedunt damnant. Vnde et Lutherus in arri 6. suarum acto tionum ad Leone ita isibit.Contritio, quς par turpa
160쪽
LIB. VI. IN CAP. V. satur per discussionem,celle monem,& detestationem peccatorum,qtia quis
recogitat annos suos in amaritudine animae sus ponderando peccatorum grauitatem,multitudinena, editatem,amissionem xternae beatitudinis, de acquisitionem aeternae damnationis, haec contritio facit hypocritam, imis . mo magis peccatorem, dc in art. 6. Liberum,inquit,arbitrium post peccatures est de Blo titulo,& dum iacit quod in se est, peccat mortaliter. Gomodo igitur, inquies, iecundum illum iustificamur c Nolentes de reludiantes
Deum,ai ad se conuertere,quos uult.Et Philippus in Apologia consessiotus Augustanae terrores illos, quibus perterrefiunt peccatores &a Deo,& a praedicatoribus uerbi Dei,ut confugiat ad fidem,peccata dicit esse, antequam uincantur per fidem. Et Bucerus in illo libro, quo nititur controisversias componere,generalius dici peccata esse omnia opera praeparatio nis etiam contritionem ipsam,antequam adsit fido,hoc est, antequam ad si gratia. Sed quid ipsi dicant,uel sentiant contemnamus. Mirandum non est si praeparationis nomen abhorreant,dc praeparationes omnes damneri qui non modo non se rite praeparant ad gratiam,sed de ei se per resistunt, de obludiantur,& se uolentibus ad eam praeparare, impedimento sunt. Persequamur potius,ut coepimus,partes nostras, de quid patres nostri dissiniam auidissimis de attentissimis auribus audiamus. Quo uero doctrina limpeccatoribus uel in primis necessis a,apertior omnibus esse possit, quini statuemus conclussones, quibus summa quaedam utrius capituli haberi poterit. Prima coclusio. Duo concurrunt,& neces a sunt ut adulti ad si aD iustificationem se praeparent, libertas ipsorum , gratia diuina. Confiramata est hic conclusio ad finem cap. . his pientissimis, de diuinis uerbis . Vnde in sacris literis,cum dicitur conuertimini ad me,& ego conuertar ad
uos,libertatis nostrae admonemur. Cum resbondemus,converte nos domine ad te,dc conuertemu Des nos gratia praeueniri confitemur,Et in hac conclusione triplicem refellerunt patres errorem. Primus est Manichaeorii, Priscillianistarum, Vult leuitarum de Lumeranorum negantium libertaαtem nostram. Secundus est Lutheranorum negantium necessitatem nostrsa sitionis,& praeparationis ad iustificationem. Tertius est Pelagianos rum, d Ceseianorum negantium necessitatem gratiae ad prxparandum aios ad nostram iustificationem. Secunda conclusio. Non ex aequo concurrunt ad praeparationem nostram libertas nostia de gratia diuina, sed prioare,dc potiorem partem sibi uendicat gratia diuina. Hscco clusio satis innititillis uerbis, i habentur in principio huius capitis,quibus dicitur,iustificationis exordium a Dei gratia proieniente sumendum esse. Nem minus illsis, ad fine ca.legimus.Cum respondemus conuerte nos dae ad te,de covertearnu Des nos gratia prsueniri confitemur. Tertia con l. Gratia diuina pia niens communicat peccatoribus absi ullis eoν meritis. c conclusio ex illis uerbis colligenda est, quibus asib un peccatores nullis eoN existetibus
meritis uocari. Sed ut explicesqus sit illa gratia,qua a Deo prsienimur, d: Conclusi. ι