장음표시 사용
161쪽
DE PRAE P. ADVLT. AD IVITIF adiuvamur,ut iustificentur,& quemadmodum illa nobiscum,& nos eu ita Cnostram iustificationem operemur,colligi potest ex illis q mox subiiciunt
C du.4 quarta concluso huiusmodi Peccatores a Deo auersi per peccata, per Dei excitantem.& adiuuantem gratiam,libere ridem gratis assentiendo, & cooperando dispoliuntur ad Lam histificationem,nem possent etiam gratia diuina praeuenti,sine ipsius adiutorio se ad ueram iustitiam mouere.In hac coriusione,quod peccatores dicunt a Deo per peccata aversi,comune est, iustequentissimum in scripturis. Auertunt.n.se peccatores a Deo conuerte
do se ad ea quae Deus illis prohibuit,& Deus quot se ab ess auertit, nemoculis suae misbicordiae uult eos respicere. Et hac ratione ipsa quom peccata aversiones dicuntur saepe in talpturis. Porrό his quatuor coclusionibus ad. s. p.*ectatibus exposita est a patribus praeparatio adulto in genere ad suam iustificationem. Explicatulam est duabus in genere rebus eos praeae parari,gratia nimirum diuina,& libertate sua & declaratae sunt utriuset partis munera. Quia uero non satis hoc est ad instructionem fidelium mox in o. cap. de dispostlionibus,& praeparationibus nostris in specie agitur. Et intelligamus, quae sint peculiaria opera quibus per gratiam Dei,& libertate nostram ad iustificationem paramur,colligemus ex eo quintam huiusinos di generalem conclusionem. Sex sunt opera,quibus adulti ad iustitiam diasponuntur,fides,timor, es,dileditio Dei,poenitentia, uotum Baptismi de nouae uit siue obseruationis mandatorum Dei. De horum quolibet aliqua particulatim traduntur λsincta Synodo,& nos de ipsis,& de qualibet Dham conclusionii singillatim sito ordine aliqua dicemus, ut costet tota haedoctrina a Chio es de Apostolis,et ppetuo credita a tota Eccl. catholica.
operati nos brae libertatis necessari esse adnost ius V cap. II. NE segnes simus,et in illis,q saluti nostrs necem sunt nobis ipsis deficiamus illud in primis intestigere,et nosse oportet,inter alia eximia beneficia a Deo nobis collata de hoc quom nos ab eo accepisse, ut
nostrae potestati subsit nostra ipsoν iustifiratio. Et *ii nosiuillam Deus sit
triecit facultati, neminem ex adultis iusidicat quin de ipse sus cooperetur iustificationi. Atm ideo sancta Synodus merito expressit in.s. . necessariamtile nostrae libertatis cooperatione ad nostram iustificationem. Et optimu' est Synodi argumentis pro hoc. Non.n.requireret Deus in sicris literis, ut nos ad ipsum couertamur,si no subtilet nostrs potestati nostra conuersio. Quis nasiq; ab aliquo requirat, qd ipse prsstare no potest Neca: in solo temioni moto Zacharis indiristo a patribus nostra a nobis exigit Deus couersionZE s. D. ς Erequentissimu hoc est in scriptura. Couertimini,inquit, ad me in toto corinere. 3. is de uestro, uertimini sicut in unda rece ratis,cduertimini ad me, de siline. G. 33 ut eritis,couertimini filii reuertetes.Si couerteris,cGuma te,couertimini, de mi agite poenitetia, uertimini auiis uestris pestimis Guertere Israel ad diam oue. H. Desi tuu & apertistimii est illud testimonii si Salomonis, Hois est anima ρος
Moe. 3 parare. Et alibi Deus dicit si stare ad oseu ais nostrs,& pulsare. Et alias tenoe
162쪽
Arisae,&bIadissime postulat ingressum ad nos dices. Aperi mihi soror mea tantis& Nemini sppe uult uim inferre neo obsequia ulla faber grata nisi uolii
talia. Et cu inringere posset obstes ferreos nostri pectoris ,& nostras ad se poteter copellere rebelles uolutates,in ne libertati gratuito concesi piussi. cit,nemine ad se trahit nisi uolente. Pervulgata sunt illa uerba Aug. i pη Augu.in destinauit te sine te,no saluabit te sine te. Er pulcherrime Chry.hom.s. ωP Ps. Ioan.ita scribit. Deus nemine cogit,sed suadet ut recte faciamus, εe quicu. cho ipsi assentiunt,& allicit,& trahit. Propterea cu ueniret in mundis,alsi eu receperiit alii negleκcrunt. Nullii seruoru Deus uult inuitum,nultu coactu, staeos tantu qui Osite sua ipsum optat,ipsum amplectun et gratiam se Des,et uirtutis habere intelligui. Homines.n. utpote quibus necessatio seruom opa& s uitio opus est improbos,& dicto no audietes seruos, possessionis iure cohercei. Deus aut in sibi ipsi suffciat,& nullius indigeat,nofirs dutaxat filutis gratia ola opera nos. ipsos nostri arbitrii et iuris esse libere permittit. Qctii nolentes ad sti utendu traheret,no secus eis deberet, ac si nullii pastitissent uitiu. ine Chry. Et nisi nostrs libertatis coopatio necessaria esset ad nostra iustificatione,non dixisset Paulus,G metu, & tremore uestra salu opamini. Deus est.n.qui operar in uobis de uelle,& Pficere pro bona uoluntate. M ut sapienter adnotauit Aug. tantunde hsc sunt ac si apertius di g3 inctum esset. Quanuis Deus si qui uoluntatem nostra mouet,& uos nihilois e minus debetis per libri arbi.cooperari. Hsc Aug. Et ideo operationis diui 1, ns meminit P ulus,ut uel ex hoc stimulos a ceret ad cooperadum Deo. ide merito indicaret timendu esse non operanti sua taute,qn ex benignitate
diuina nihil deest nobis,necat ad incipiendii, net ad perfici edit. Quis hominu est,uel Iudsoru uel gentiliu,ait Chry.que non suffcienter spiritalibus de ch .llo. corporalibus sensibus adornauit cui no dedit scientia boni de malae cui nodedit posse fugere messi,& apprehedere bonii si uult Sicut. n. nullus est ho Proucri gnio,cui aliquid corporis membroto minus sit ad usum corporalem,sic noest,cui minus sit aliquid sensus aut potetiae ad intelligentia boni de mali, de ad omne opus bonii faciendit,quodcunci: uoluerit. Haec ille. Quod si non esset requisita nostrae libertatis cooperatio ad nostra iustificatione,non quereretur Deus,ci, uocauit,& renuimus, extendit manus Bas, neque suit qui aspiceret. Nulli etia peccatori probro darer sua obstinatio in peccato, ne que obstinatis peccatoribus diceret Paulus. An diuitias bonitatis eius, de Roni. a Patientiae,&longanimitatis contemnis Ignoras,quoniam benignitas Des ad poenitentiam te adducisi secundum autem duritiam tuam, de impomi
tens cor thesaurizas tibi iram in die irs & reuelationis iusti iudicii Dei, qui reddit unicuit secundu opera eius. Vsustri est hoc testimonio Pauli Grego Greg. D.
rius ut ostenderer,& crescere,et augeri culpam ex perse erantia in peccato. M super Et ex his liquetroto coelo errare, qui eum lateantur nos ad alia habere li- Ezecb. rum arbitrium, negant tamen nostrae subesse potestati,quae ad iustifica
conem nostram Utant.Constat etiam in his meritisiimo in Canone. . n.
163쪽
DE PRAE P. ADVLT. AD IUSTIF. in die um esse anathema negati bus nosnpstrae iustificationi coopςrari, C
in dissentire posse Deo excitanti,& uocanti nos ad poen tentiam,&dsse rentibus mere passiae nos liabere, x nillil inonino agere in nostra couersione.Si enim pasiiue tantum nos haberranus in his actibus,quibus ad Deumcduertimur non ellent in nostra potestate,necp obcos laude aliqua,aut puIA.r. c. mio digni eslimus sicut supra dilucidum iam fecimus. De nece lavie diuinae ratis, ut praparemur ad iustificalion . Cap. III. Ost est autem seniciens liberum nostrum arbitriu ad dispositiones, quae ex parte nostra requisitae sunt ad nostram iustificationem. Diuinae prosecto gratiae liuore,& adiutorio egemus, ut Opera adeo prscellentia iaciamus. Et efficacissima laoc ratione stabilierunt patres in. s. cap. ex eo quod sacrae literae docent nos a Deo postulare nostram iustificatio
ne. NU enim hoc sacerent,si per selas nostri; libertatis uires hoc possemus,nem Dei indigeremus adiutorio. Quandoquidem ab illis precari non solemus qus per solos nos ipse S praestare possumus. Quid stultius, ait pulchre
Aug. d. tu Augu. quam orare,ut possis,quod in potestate habes,ut ficias s Et hoc voti a eigra gumento usi sunt patres in quodam Concilio Carthaginensi contra Peliatu. gium de Celestium,ut docerent necessariam esse gratiam Dei ad nostram ha Aug. a. de stificationem. Eodelam argumento saepe usus suit Augu. post Cyprianum Bap. pG. ad idem confirmandum,& Innocentius huius nominis primus approba Sy de e. uit idem argumentum in epistola ad concilium quoddam Mileuitanum. ita. CT de Quorum testimonia legere poterit,qui uoluerit in nostro opusculo de iuη I
gracia etsi stificatione.q. s. Et a Deo petendam esse nostram conuersionem Pr er tembe. . 13 monium ex Threnis a patribus inductum docere nos post int iis c testimo Cr decora nia,& similia passim occurretia in m ipturis. Sana me domine, et sanabor, ris.tigra saluum me fac,& saluus ero. Conuerte me,& conuertar , quia tu dominustia.c. 3 Deus meus. Deus uirtutum conuerte nos. nuerte nos Deus mutaris no
Hiere. 17. ster. Et propter hoc Aug. de contritione cordis. c. s. per letale peccatii in Psilai. 9 abyssiim irremediabile,& sine lando nos incidere astirmat, quia nisi Deus 84. iuuet,surgere inde nemo potest. Et Grenis. MO.c. i. ita scribit. Si saluari asAug. que hic mundicia manuit suarum creditur,ut suis uitibus innocens fiat, pro Greg. culdubio erratur.Et hoc probat eκ uerbis Moysi Nullus apud te per se inis Bem. nocens est Et Bern .ser. 8i. in cantica. Surgere,inquit, anima per se iam non
ser detri potest qhis per se cadere posuit. Et libi. Dissicilis prorsusa es,& soli diuin
plici. no- uimiti possibilis susceptum semel peccati iugum aceruicibus excutere,quostra. niam qui sarix peccatu,seruus est peccat neo est taliberari, nisi in manu sorsed . ti. Et Leda in illa uerba, Facies quinquaginta ansulas in ora sagi unius ita est,
Exo.as , Donu poenitentis non niss. s. s. largiente conceditur,donum uenis poenitetibus nonisseade s.f. gratia adminisate tribuis. Et in hoc propositu seruire q.8.'. to. possunt oia quibus in citato libello sbauimus ad fide dilectione Dei superer. u. oia et pniam ne saria esse Dei auxiliu speciale.Et in eis poterit cdstare,noa Biuria patres in can.3.indixisse anathema asscretibussae pvenietcisa. in i
164쪽
A ratio et adiutorio poste holem credere sperare, & poenitere sicut oportet,iax hisii cci,& eam doctrina a Christo,& Apostulabuisse, & reti xiiii estivper Eccl. uiolicam, quanuis nonnulli scholastici contrariu huius canonis docuerint,sive quia ignorarunt testimonia ibi a nobis indueta, siue quia ea non pro dignitate expenderunt. Neque oportet hic tergiversari. Necessitas siquidem gratiae diuinae ad praepar indum nos ad nostram iustificationem, iam olim stabilita est ab Ecclesia catholica. Damnatique sunt Pelagius & Celestius eam negantes ab Innocentio primo in ep. ad quoddaConcilium Carthaginense,isc a Celestiuo primo in epist.decretali canon. i.
& a Concilio Mileuitano can . &a Concilio Amusicanψα canone 4 s. 6.8.de as. Et eorum erro in apertis testimoniis Scripturae, de sanctorum, ct irrestagabilibus argumentis, tibi supra reuicimus , quae superu caneum uisam est hic reperere.
ii i Distos ames ad iustission magis esse stilinenctis gratia dii equm nobis. cap. IIII. NEque solum oportet concedere necessirium esse nobis diuinae gratiae adiutorium,ut ad iustificationem praeparemur, sed de illud conatanter asserendum est, quod ex cap. s. in. r. conclusione collegimus,
ct prius δἰ principalius Deum ipsis eiscere quam i ps ipsos, de ei prscipue
esse adscribendas. Et hanc d'ctrinam ut certam amplectitotur omnes scho At I 3 mlastici doctores quos legerim. pQstm strum in.:. d. 27. c. . Quam etiam n diserte tradidere antiqui doctores. Aug. In omni opere sancto prior est uoluntas Dei, posterior liberi arbitrii, idest, operatur Deus, cooperatur ho- Hmo. Chrysbstomus. Deus semper in beneficiis priores partes sibi uendicat. Gregorius. Si superna grati nocentem non ' uenit, nunquam profecto inueniet,quem remuneret innocelem. Et statim. dupona ergo pieta prius agit in nobis aliquid sine nobis, ut subsequente quoque n0stro libero a trio bonum quod iam appetimus, agat nobiscum. Et hoc probat ex Paulo his uerbis. Quia diuinanop nitas,ut innocen es faciat proruenit, Paulus ait. Gratia autem Dei sum i quod sum. Et qui eandem gratia noustrum liberum arbitrium sequitur,adiungit. Et gratia eius in me uacua non fuit sed abundantius illis omnibus laboraui. Et mox. Mundicia itaque manuum suarum innocens saluatur, quia hic praeuenitur dono, ut innocens inobo
fiat cum adiudicium ducitur, ex merito remun atur. Isidorus. A Deo. nobis omnia bona gratia prpeuenient; donamur. Et con mari potest lis e siet. - sententia patrum noli orum, quia praeparationem ad justificatione 'a principalius tribuit scriptura Deo,quam nobis. Sspius. n. vocat praeparationes nostras ona Dei, quam opera nostra Et stequentius docet ad illas obtinem dii humiliter postulare auxiliii Dei speciale, de pro illis adeptis Deo gratias agere,& sipe moria opetu nostro N nobis inici dicit docet no nobis, sed Argin a. Deo potius ola bona nia tribuere,ut patebit ex testis ipsis capite raeimo
165쪽
DE PRAE P. ADVLT. AD ivs Tl F. lis,&particularis, prius, de principalius est ille essectus a causa uniuersidi, cquam a particulari. us enim influit in essectum causa uniuersalis quam particularis, ut etiam philosophi latentur. Causa quippe uniuersalis moure ad agendum causam particularem, de iacit suo influxu, & applicatione ut illa operetur. Non habet autem hanc uim causa particularis in uniuersuem. Et hae ratione ex consensu omnium philosophorum in operibus,quae Deus facit nobiscum concursu suo generali priorem de potiorem partem sibi linse uendicat. Qitare S idem multo magis allirendum est de operibus, quae
fletum. ,. sicit concursu suo speciali. Nam haec propria opera Dei appellatur. Soda: si ita esset,non esset omnino certum, omnes peccatores praeueniri a Deo ad suam conuersionem,neque suillent citra omne dubium recepta, quae c5 Argum. gratia praeueniente inserius ab omnibus catholicis concessa mostrabimus. In dispositionibus etiam ad iustificationem primum locum tonet uocatio diuina. Haec autem uel solum est a Deo,qui stat ad ostium con . scientiarum nostrarum,& pullis, ut es aperiamus, ues certe multo prius, de
principalius ab illo est,quam a nobis,ut infra docebimus. Merito igitur tribuere debemus gratiae diuinae priores, de potiores partes in praeparati nibus nostris. ponderia haeres lamini obiectinibus contra necesskilem cooperui rus nostrae ad iussificationem. cap. V. Non suis est haereticis nostri temporis,si necessarium asseramus diuianae gratiae adiutorium, de primatum es, de principatum tribuamus, sicut sectilius in nostra praeparatione ad iustificationem, nisi etiam .' ut cap. t.retulimus libertatem nostram ad eam rem conuellant,de quantum
in ipsis fuerit ostendant uilut inanime, de brutum animal nos habere in iulis,quae prsuta sunt nostrae iustificationi,dc coactos nolentesque ad eam trahi, ac mere passive nos habere circa ipsam. Ne uero tantum errorem cuia quam persuadeant,commodum erit,antequam ulterius progrediamur,eκ obiectio. plicare argumenta,quibus ad hoc suadendum utuntur. Non trahitur,inquiunt, sol ducitur,qui uolens sertur in aliquem locum.Trahimur enim nolen Ioan. tes, ducimur autem uolentes. Et hoc interest inter trahi de duci. Sed Chri si is dicit. Nemo potest uenire ad me, nisi pater,qui misit me,traxeri r eum ' Non ergo uolentes,&assentientes ad Christum uenimus, sed nolentes, de Guctantes trahimur,neque necessiria est nostrae uoluntatis cooperatio,ui Respo D ad Christum ueniamus, Se iustificemur.Sed hoc argumentum iam olim di gust. luit. Aug.Non enim ideo usurpatum est uerbum traxerit,quia DeuSquemmam ui trahat, aut nolentem cogat,sed quia ex nolente sicit uolentem, &nostram ipse praeuenit uoluntatem. Et ne occasio daretur suspicandi quod nos prius uelimus,& diuinum concursum praeueniamus, non est usurpa tum uerbum duxerit. Et tantum abest diuus Aug.ab eo dogmate, quod es ex hoc libro imponit Lutherus in articulo 36. ad Leonem,uidelicet nolentes Deus conuertar.& resultantes,ut expresse ibidan dici non posse fie
166쪽
A ri,ut nolentes aedant,sed Deum lacere in cordibus hominum,tit ex nolen i ilibus uolentes fiant. Et in Enchiridio Nolentem,ait,praeuenit,ut uelit. Neaque semper uerbum trahere uiolentiam indicat apud Latinos. Trahimur enim plerunque in sententias aliorum non demonstrationibus, sed persuausonibus probabilibus. Et Maro proprietatis obseruantissim. Us. Trahit,in. Maro. quit sua quenque uoluptas. Et ira intςlleNit uerbii traxerit diuus pater Cy- or. 4. in rillus. Gratia inquit,cognitionem siti haberi ostendit, cum dicat, neminem Io. e. s. ad se uenire posse,qui patris monitionibus non trahatur. Et ut iam olim ad e. s. Dersaretur Lutherano dogmati subdit. Non enim cum dicit nemincm posse ad se uenire,nisi pater traxerit ad elim,ui quadam cogi, trahique crederiores putandum est sed monitione,doctrina reuelatione ineffabiliter facta. Et e. mstatim probat Christum ipsiim sic explicuisse uerbum traxerit, quia mox subiunxit. Omnis qui audiuit a patre,& didicit uenit ad me. Vbi auditus, ait,disciplina do strinaque adest. ibi fides non ut sed persitasione oritur. Patrocinio igitur Dei patris,qiiod ex caritate dignis praestatur, non ut Christum fideles agnoscunt. Haec Cyrillos. Et Chrys. perinde expCnit uerbum Chos trahere. Deus enim inquit noletues non cogit. sed uolentes trahit. Nam si ipse uult, nos autem non uoluinus, ad nostram salutem nihil proficiunt, quae alioqui efficacia sunt,non quia infirma sit eius uoluntas, sed quia cogere neminem uult. Hsc ille.Secundo ob aci nobis possint multa loca scriptu obi El. ,.rae quibus iustificatio nostra sic uni Deo adscribitur,ut excludi uideatur cun iusque alterius in eam rem cooperatio, idque non minus quam in redemaptionem, & glorificationem, in quarum gloriae participationem certo scio mus,nullum neque angelum,neque hominem a Deo admitti. Et loca quidem scripturs quibus hoc uidetur fieri duplici in ordine contemptor. Quadoci: enim sic uidetur Deo nostra opera scriptura imputare, ut & nostram
cooperationem expresse uideatur excludere, quandoque uero Deum Bolum eorum inducit autorem, ac proinde nostram cooperationem uidetur
excludere, licet hoc expresse, & aperte non faciat. Primi ordinis sunt illa. Non uos me elegistis,sed ego elegi uos.Non est uolentis, neque currentis, io m sed Dei miserentis. Gratia esiis saluati per fidem. & hoc non ex uobis. Dei Rom. st enim donum est. Perditio tua Issaei ex te tantum in me auxilium tuum. Se Ephe.al cundi uero ordinis sunt illa. Gratiam & gloriam dabit dominus. Quid ha in . xyl hes,quod non accepistis Gratia Dei sum id quod sum.Non sumus susscien tes cogitare aliquid ex nobis,quasi ex nobis, sed sussicientia nostra ex Deo cor. 3
est. Nemo potest uenire ad me,nisi pater qui misit me, traxerit eum . Vo- lom. 6bis donatum est pro Christo, non solum ut in eum credatis , sed etiam, ut Philip. pro illo patiamini. Deus est,qui operatur in nobis,& uelle.& perficere pro Philip. bona uoluntate. Qui cspit in uobis opus bonum perficiet. Gentibus poe- Act. nitentiam dedit Deus ad uitam. Timorem meum dabo in cor eorum. Ego auferam cor lapideum de carne uestra, de dabo uobis cor nouum. Gratias Col.
agentes Deo,& patri, qui dignos nos fecit, in partem sortis filictorum. Et
167쪽
I. DE PR AE P. ADULT. AD ivs VI F. Psal n. so quasi solus Deus sit causa conuersionis nostrs, Dauid orat. Cor mundum Ccrea in me Deus, de spiritum rectum innova in uisceribus meis. Et statim. Domine labia mea aperies,& os meum annunciabit laudem tuam. Et sex centa alia huiusmodi passim occurrunt in scripturis. Quantiis tamen aliqua RQ fio opera spe, tantia ad iustificationem nostram a solo Deo sine nostro concur Propo. i su fiant, non ideo tamen & idem licet colligere de omnibus operibus ad eam requisitis. Triplicia enim sunt opera Dei concurrentia ad nostram iustificationem,& magnum inter hoc de illa disci imen est. Primi generis opera sunt illa qus antecedunt etiam tempore nostram iustificationem,& sic Deo sunt propria, ut nullam in eis partem libertas nostra habeat, scilicet, neque consensum neque cooperationem. Et talia sunt praedestinatio seu clectio, uocatio, pulsare ad ostium, & aliquando admonitio, & in iratio. Se cundi generis opera sunt productiones qualitatum supernaturalium gratiae scilicet, de uirtutum, quibus completur nostra iustificatio , dc sor maliter iustificamur. Et quia ad producendum tam praecellentes qua litates natura nostia pertingere non potest, habet se homo respectu eas rum passive, sicut aer respectu luminis, cum illuminatur a sole. . Sunt inamen inter haec opera, quibus incipitur, & perficitur nostra iustificatio, alia media opera tertii generis, quae Deus in nobis non exercet, nisi nos asso sum praebeamus. Cuius generis sunt fides,spes,dilectio, poenitentia de omnia breuiter opera concurrentia ad nostram iustificationem, quae asscctum liberum cordis nostri designant. Et haec sola sunt ad quae nos dicimus cooperationem nostram requisitam,quia videmus scriptura haec a nobis requirere,cum neque primi generis opera,rieque secundi a nobis immediate exigat. Et cum alia,operationes Des duntaxat significent,haec ex ui sus signita cationis, opera nostra designant. Quanquam autem iustificatio nostra per
obosi , dona,& uirtutes a Deo solo fit, de solius Dei munera sunt gratia,
' '' uirtutes insula, non est tamen asserendum, iustificationem nostram a Deo fieri, nobis neque consentientibus, neque cooperantibus. Deus enim haec munera non elargitur,nisi ope sua dispositis, de uocationi suae sanctae liben ter obtemperantibus. Et in hoc decipiuntur,et ostendunt quidam,qui cum - ν uideant, nos mere piniue nos habere respectu gratiae, de uirtutum, quibus iustificamur, inde consequens esse putant , ut iustificari asseramur fine astena 'sione,& cooperatione nostr neque uidenr,fieri posse,sicut& re uera fit,ut
nihil quidem operemur ad productionem gratiae, libere tamen consenti mus illius receptioni,dc illis cooperemur adhibus, qui pro η sunt ipsius in fulloni, de receptioni. Porro ex testimoniis secundi ordinis statim citatis res i. 3 quibus Deus solus inducitur autor nosti s itificationis, non recte colligas . nos nihil operari in nostra iustificatione. Hoc enim perinde esset, ac siquis
uelit,in cientiam omnium causaeum secundarum tollere, quia omnia oporaqus fiuut in murido scriptura Deo attribuit. Quod quidem diligenter casione. uit scriptura,cum in Genesi aliqua dicit producta a cieaturis,qus ibidem S a Deo
168쪽
LIB. VI. IN P. ET VI. c AP. σς A a Deo producta asseuerar. Et ne in tantum errorem quis incideret, ipsa eadem scriptura quae Deo seli quibusdam in locis nostram conuersionem imputat,in aliis,etiam nobis tacito Deo,adscribit. Clamamus Deus uirtus Ud. τρtum conuerte nos. Et ipse contra reclamat.Conuertimini ad me,& ego co Zach. iuertar ad uos.Precatur David.Domine labia mea aperies. Et alio in Psalmo Ps d. sonomine Dei dicit. Aperi os tuum, de ego implebo illud. Postulat sponsa a Psal. 8o Deo in Canticis Trahe me,post te. At ipse uicissim,ut ad eum ueniamus,in col. 1Euangelio nos admonet dicens.Venite ad me omnes qui laboratis Sc. Si Matib. ticut igitur ex his, quibus nostri arbitrii concursus exigitur, perperam ex cludebant Pelagiani necessitatem diuinae gratiae,ita & Lui herani non recte includunt efficientiam nostram ex illis,quibus deus solus inducitur author nostrorum bonorum operum. Et testimonia primi ordinis, quae deo soli Ah nostram iustificationem adscribere uidentur,exclusa nostra cooperatione, uel ad ea opera reserenda sunt,quae a Deo solo fieri diximus,uel propterea deo soli nostram iustificationem tribuere exponenda sunt,quia Deus,ut iaexplicuimus,prior, sc principalior operum nostroru causa est. Inde enim proficiscitur, ut quia primo mouenti tribuendae sunt actiones , quae ab eo essentialiter pendent uerissime dictum sit. No uos me elegistis, sed ego Hegliros. Non in uolentis, nec pcurrentis, sed dei miserentis. Et quanuis nos . deum eligamus in deum & dominu nostrum,& ad consequendam ipsius sericordiam ipse noster concursus,& assensus requisitus,sit, quia tamenn hoc non possumus nisi ipso prsstante,&prs lime nos,& prius miserete, uerisiime dicitur non nos deum eligere, & des esse misisentis, nostram Δαlutem,rion nostri,& tantummodo in illo esse auxilium nostrum, & fidem non esse ex nobis,quasi ex nobis. Et sic solemus comuniter pacem ciuitatis
uni primo authori tribuere,& non aliis,qui cum ipso quidem, sed post ipsum ad eam pacificandam concurrerunt. Et Cypria. hunc morem scripturs inni imitatus recte admonet in nullo nobis gloriandum quia nostrum nihil est.
Sed si ita est,inquies possemus de nostram nobis iustifirationem imputare, Obis si, 3 perinde ac gratiae diuinae de aequa lance nobis tribuere, quae uni deo sacra eloquia ubicu constanter uindicant. Et sicut ipse ait Sine me nihil potestis sa Io scere, de alibi Nemo potest uenire ad me,nisi pater qui misit me traxerit eii, Ut α alias, Nisi dominus custodierit ciuitatem, frustra uigilat,qui custodit ea, ita de nos possemus uicissim dicere domino Sine nobis nihil potes in noabis sacere & nemo potest trahi a patre ad Christum nisi uelit,et frustra deus
uigilat ad custodiendum nos nisi nos custodiamus. Hoc autem absurdissi mum esse,& procul ab ore.δc mentibus christianorum relegandum, ex se,& eκ scripturis satis liquet.Esici: hoc argumdiu Aug. Ait enim. Si propter AU Hesea dictii est. Non est uolentis neci: currentis,sed dei miserentis,quia ex utro ch . ca. 33que fit, id est, uoluntate hominis,& misericordia dei,cur, non econtrario
dicitur Non miserentis est dei, sed hominis uolentis, quia id misericordia O sola non implet Quod tamen addit nullus christianus dicere auderet .
169쪽
Vectum haec neet in totum abiicienda,ne i in totum recipienda sitnt. Quia Cdeus secundum ordinariam & praesci ptam legem nemine ex adultis ab pipsius cooperatione iustificabit,sicut uere dicimus nemine uenire ad Chris m,nisi patre eum tralaente,& neminem conuerti sine auxilio gratiae diuinae,ita & uere quom possimus dicere neminem uenire, neci: trahi ad Christum, nisi ipsis consentiente,dc neminem in deum conuerti, nili spote de uoluntate sua, dc nisi uelimus,nos nostram salutem operari, si ustra deum nos custodire rustra de ad se trahere conari frustra de pro nobis mortuum esse.
Quia tame quidquid ei placuerit potest in nobis sine nobis enicere,&ium
ficare nos pollet praeter legem absci: nostro concursu,nos autem sine auxi illo gratiae ipsius hoc assequi non possumus,nequaqua nobis aut debemus aut valemus illa usurpare. Sine nobis nihil deus potest efficere. nemo potest trahi ad Christum nisi sponte sua. Non potest cuiust peccatoris misereri Deus,nisi uelit ipse peccator. Et multo minus illa. Non est dei miserentis sed hominis uolentis,Non est susscientia nostra ex Deo,sed ex nobis. Omnia. n.ista omnipotentiae diuins derogant,& nos supra nostra merita extollunt,& diuinam in nos gratiam extenuant,principatulci: ipsius sit pra liber talem nostram multu detrahunt. Poteritque de his uideri Aug. q.idib. . ad Simplicianu. Quarto obiici potest nobis canon. 4. concilii Arausicaant,qui sic habet. Deus, ut a peccato purgemur,uoluntatem nostram non expectit. Verum hoc ad gratiam praeuenientem reserendum est,non ad ii stificantem. Ideo enim dictum es deum uoluntatem nostram non expecta Dre,quia ut iustificemur, ipse nos prsuenit,ut uelimus,et assentiamus,& coo peremur sus uocationi. Sed si ad iustificationem nostram, de deus pariter & nos concurrimus,cur Augustinus dicit.Viuimus recte si totum deo demus,non illi ex parte, nobis ex parte At uero Aug.Pelagianis haec obiicit,qui dicebant saltem initium salutis nostri esse a nobis, nempe fide. Quo contra iIle contendebat Scinitiu &progressum,&prosectu iustitis nostrs Deo ed tribuendii. Ipse est enim teste apostolo,qui operatur i n nobis & uelle & perficere, Magis tamen urgere uidentur illa uerba Augustini. Deus quod operando incipit,cooperando perficit ipse ut uelimus operatur incipiens qui uolentibus cooperatur perficiens. Ex his uidetur deus iuxta ipsum saltem sine nobis exordiri beneficium salutis nostrς, & quo ad prs parationem primam ad nostram iustificationem non requiri nostrs libertatis cooperatio.Et aptius hoc pol colligi ex his,qus statim subdit. Vt ergo ue limus,sine nobis operatur,cum autem uolumus,& sic uolumus, ut sacriamus, nobiscum operatur. Haec Augiis . At ucro expositio istorum a distinistione gratis operantis de cooperantis pendet, & filisc nomina ad gratiam habitualem transferantur apertu est,quo iliter se disseparentur operans et cooperans gratia. Siquidem gratia gratum faciens opcrans dici potest,ut facit nos sormaliter deo gratos,cooperans uero ut nobiscu ad opora bona concurrit.Dei autem adiutorium quando operans gratia dicatur,
170쪽
LIB. VI. IN c A P. V. ssAquando cooperans ambiguum est. Quidam dei adiutorium adactus ina opinio. i.
teriores operantem gratiam dicunt,ad adius uero exteriores cooperatem.
Verum hi parum aduertunt uerba Augustini. Qui, ut statim citauimus, Impuria. Deum at nobiscum operari, cum sic uolumus, ut faciamus. Nimium etiaderogant uoluntati nostrae sic has gratias discernentes. Tollunt quippe ei inicientiam suorum actuum. Alius diuinum adiutorium ad intentionem, finis operantem gratiam Vocat,ad Aeetiones autem cooperantem. Et ideol putat Augustinum dixisse Deum in nobis fine nobis operari, quae sunt at gratia operante , nobiscum uero sacere , quae sunt a cooperante, quial intentio Deo tribuenda est,electio autem,& opera inde sequentia, uoluntati. Ad haec nanq te uoluntas se per seipsam mouet, sed ad intentionem, ab extrinseco, hoc est, a Deo ipso mouetur. Quoniam cum uoluntate alii cui malo haeremias,non potest uoluntas nostra, ut Aug. insinuar, moueri Augu. dei in bonum nisi ab alio moueatur. Omne enim quod mouetur ab alio mo lib. ob. uetur,teste philosopho. Derogat tamen & haec sententia libertati nostrae cap. 1. uoluntatis. Cur enim &ipsa sedlusis omnibus aliis dimouere se nequeat a Pissi. .
malo cui inhaeret sCur non de ipsa praestituere sibi possit finem, in quem Impugna. tedat ex quo iam ab intellectu per Dei gratiam qu6 se ferre debeat, illustra
taesis Proselio intentio ita potest esse aliquando a uoluntate, &ficitare citribui, celectio. Neque semper intentio sinis boni diuellit uoluntate a pe cato,sed nonnunquam etiam timor malorum imminentium,& horror,&B turpitudo peccati uel infamia inde secuta. Et durum omnino uidetur sic distinguere gratiam operantem a cooperante,ut operans tantum fit respectu finis,cooperans autem respeetu mediorum. Nam in intentionibus, &in electionibus oportet ratione inuenire gratiae operatis & cooperatis. Cum 'intelio finis libere a nobis ut latetur,proficiscatur,a gratia illa erit coopera te secundu Aug. Siqitide ille eaduntaxata gratia operante esse concedit. quae in nobis fine nobis operatur. Et quidcm uel ipsa uerbi cooperandi significatio admonere nos potest . ut credamus Augustinii a gratia cooperante ea dimanare credidisse,quae Deus in nobis nobiscum operatur. Dice rem igitur breuius,& facilius, gratiam operantem esse adiutoriu quo Deus
facit,ut interius uel exterius, siue circa finem, siue circa media bene opero iamur,cooperantem autem esse concursum ipsum Dei specialem ad bonas es ista, operationes. Et ideo Augustinus asseruit a Deo esse sine nobis, quae sunt a ' gratia operate,quia ipse solus facit ut ea faciamus,siue aliquibus bonis inspi 'rationibus quas in nobis per se solusducit,sive alio ignoto nobis modo applicado,&inste 'edo uolutate ad operandii. Na Sc hoc lo adiutorio posse aliquado peccatores fideles subito i Deu couerti, paulo post nitemur cap. coprobare. Sed dii Aug. expresse affirmet,Deum nobi um operari, cii sic
uolumus,ut faciamus,mani sessu est,eu nostrae libertatis cooperatione nuquam negasse Explicemus ital,si possimus,qu&dmodii de diuina gratia, de nostra sibertate ad iustificatione praeparemur. Na utriust cooperatiQu