장음표시 사용
311쪽
sic colligit. Vide ergo Ria pronunciare peccatum remisiton m peccati me
Ssipsi nonri simus accusitores proscit nobis ad salutem. Tertulianus. in meruita Ambrosius. Neq; promereri misi meeli V cordiam domini potem,qui misericors ipse no fuerit ut impetrabit de di rius. Et addit. Operationibus iustis Deo satis fieri , 5: misericordiae meritis Ser. de pus peccara purgari. Et consessionem latronis boni meruist remissionem peta
L dpo . prodigo.Tam cito ueniam meretur,ut uenietui,& adhuc longe posito ocsumus,memum silutis, spei tribuit dicens. Sperando quod promini nobis Deus in Christo nobis meritu secimus,ut liberemur. Hieronynausin.r .aduersiis Pelagianos. Qui ccata limpliciter constentur,merentur humilitate cismetiam siluatoris . Augustinus renarrante Gratiano de potiri.d. i. Sicut primi homines. Davicem dicit consessione peccati ueniam meruis . Et in libro de poenitetie medicina P. V oenitentiam eiusdem propheis meritum is causam qua Deuplacauerit,asseuerat in iis c uerba Non stustra Dauid de tam immani,d ab ruto profundo sceleris poenitens,clamauit ad dominum dicens. Auerte sa-Ociem tuam a peccatis meis,&omnes iniquitates meas dele. Qito tandem merito,nisi quia item dicit, Iniquitatem meam ego cognosco, de peccatum meuna ante me est semper Quid autem obtulit domino, unde illum propi' et sibi Quoniam si uoluisses, sacrificium dedisscm uti ν, holocaustis nodelectaberis.Sacrificium Deo spiritus contribulatus, cor contritum de humiliatum Deus non spernit. In epistola etiam. D. de superbo diuite qui induebatur purpura & byta de epulabatur quotidie splendide ita scribit. Si pauperis ulcerosi,qui ante ianuam eius cotemptus iacebat, misertus sui si timereretur & ipse misericordiam. Atm in illa uerba Psalmissis, Inceria de oc- ira rapientis tus mani sistasii mihi. Niniuiis poenitentiam egerunt, & cer Greg. D.3 tam mist cordiam meruerunt.Gregorius insuper sic de Niniuitis scribit. ι Reg. e. Uum Niniuiis uelut pro dii scili recociliatione graui poeniteria se deuout , omnipotentis Dei misericordiam sicile meruerunt. Et ut monsiraret ueraeho merendi,aliquam se in cientiam poenitentis eorum concinae statim a. . iunxit. Et cum propheis Ioelis uoce acri se Deo populus lamento prostr ret,egit profecto, in qui uidebatur ad placandum dissi illis,eius iram leui statim in eo scriptum est.Zelatus est dominus terram suam, &pe Varus percit populo suo. Iachius etiam reserente Gratiano de poenitentia 13. c. tiater lisc duo, ram poenirentiam uenis meritoriam docet his uerbis. Sicut
312쪽
LIB. VIII. IN VIII. CAP. 328 Aurea poenitentia ueniam promeretur, ita simulata Deum irritat. Eandem etiam laudem tribuit casistiti Leda, dum exponit mystice, quomodo ue- Beda.ctes tabernaculi laminis aureis uestirentur,dicens. Ramus olivae per colum Exo. M, ham illatus in arcam eos significat,qui seris quidem hoc est,inter hyeticos Baptizati sunt,sed quia pinguedinem castitatis habet per gratiam sancti spiaritus in unitatem catholicam merentur introduci. Et passim similia testimo . imnia licet i sere apud sanctos. Ex quibus uidetur satis constare posse,non perinde suilli exosum ueteribus uocabulum hoc meriti etiam respeetii iustiocationis,ut autumant quidam.
Fidenisecundum Augi linum mereri aliquo modo iustificalionei προ id
unquam ab eo retractatum. cap. VII. Via uero peculiariter de fide contro tur,an eam talem nostrae
iustificationis meritoriam dixerint antiqui, & praesertim Augusti rius,addam his aliqua,in quibus,cum his quae in opusculo de iussificatione. q. .citaui perspicuum erit Augustinum semper asseritisse,neci: un Fides mea quam retractasse quod fides aliquo modo mereatur iustificationem. In pri- retur est vio de trinitate. ατ. tractans illa uerba Ioannis, Ipse pater amat uos, sicille quo modo scribit. Quo merito nisi fidei qua credimus,ante quam,id quod promittit, iustificalis
uideamus In libro.M.quaestionum. q. 63. Merces cognitionis meritis reddi ne Auitur, edendo autem meritum comparatur. Ipsi autem gratia, quae datur
fidem,nullis nostris meritis praecedentibus data est. Quod est enim meritues peccatoris & impii Christus autem pro peccatoribus de impiis mortuus
est,ut ad credendum monmerito , sed gratia uocaremur, oedendo autem etiam meritum collocaremus.Peccatores igitur credere iubentur, ut a pec catis credendo purgemur. In epistola. ios. cum apertissime dixisset, percipieci gratiae iustificationis merita nulla mecedere,ne per hoc fidei merito, &prs ogatius detrahi quicquam uideretur,subdit. Sed neq: ipsa remissio peccatorum sine aliquo merito est,si fides hac impetrat. Neq; enim nullum est meritum fidei qua fide ille dicebat. Deus propitius esto mihi peccatori Lucosa: descendit iustiscatus merito fideli, humiliatus quonia qui se humiliat exaltabitur. An non hinc patet Augusti num sensis, aliquod inesse meritum sides respectu iustiscationis ei sub odoratum eum suin meritu in congruos None hic de remissione peccatorumagi quae antecedit opera iacta in gratia Cum igitur eam dicat non esse sine aliquo merito si fides illam impetrat manifestum est eum de fide anteiustiscationem locutum esse.& eam asseruisse aliquo modo esse remissionis peccatorum meritoriam Et uim profecto lsarit textui Euangelico,qui ideo putat asseri descendis te iustificatum publica Palinuinum merito suae sdei quia descendit, ubi fecit opus iustitiae. Apertum est uere iussisi ideo dici descendisse iuniscatum,quia descendit de iniusto fictus iustiis pro carus obpter humilitatem suam uidelicet de fidem.Nam alioqui, non recte subintu humilitate lisset Christus ex factis publicani &pharisaei, & ex eis , quae illis contige
313쪽
se humiliat,exaltabitur.Etsi Augustinus de si de formata loqueretur , ager. CDiss et simplicuer eam esse meritoriam,neque sic parce & temperate dixistis, non esse remissionem peccatorum sine aliquo merito; si fides ea impetrat. Vnde de statim,ut omne pelleret dubium,subiecit.Resiat igitur,ut ipsam si isdem unde omnis iustitia sumit initium,propter quod dicitur ad Ecdesam cant. Canticis Canticorum Venies et pertransi es ab initiosdei non humano quo isti extolluntur,tribuamus arbitrio,ne4 ullis praecedentibus metitis, quoniam inde incipiunt bona quaecunqν sunt merita, sed gratuitum donsi Dei esse lateamur,si gratiam ueram,id est, sine meritis cogitamus. Quia,si cui in eadem epistola legitu Deus unicui Q partitur mesuram fidei. Ex quibus colligi potest,eum non negasse sidem mereri iustiscationem, sed hoc tatum uoluisse constabilire fidem donum Dei csse. Quia siquis eam uir us lis liberi arbitrii tribueret,gratia diceretur reddi secundum merita simpliaciter,ut praetendebat Pelagius. Et alias non dixistet,a sde incipere hona - noe sunt merita.Respondet quidam ad haec & ad alia mulia similia, quae emis . ubi supra induximus,a fide quidem incipere merita secundum Augustinu, non inclusiue tamen,sed exclusue. Non enim illa meritu est,sed facit, utina Impuvia. opiant merit quia docet unde auxilium petamus ad merita. Sed hoc montio. do etiam ab scriptura possent dici incipere merita,quia illa docet, unde potenda sint merita. Et cur exclusiue dicantur a sde incipere merita ,si ante gratiam nulla sunt prorsus meritas Am non illa saepe habetur ante gratiam, de
cum ipsa de per ipsam multa saepe sunt bona opera a sidHi peccatore, quae risecundum ipsius sententiam nullam habent rationem meritic Verum age , liceat sic respondere ad ea,quibus dicitur fides inchoare merita. Quid dici potest ad ea qus ibidem paulo post subneruintur in imus,ait, rituritum misericordis,necli inuenimus,quia nullum est, ne gratia euacitetur, si non gratis donatur,sed meritis redditur. Si enim dixerimus fidem prrcessisse in qua esset meritum gratis, quid meriti habebat homo ante sdem, ut accipe 3. r. ret fidem Quid enim habet,quod non accepit Si autem accepit,quid gloriatur,quasi non acceperit An non hic agnoscis Augustinum tantum negare fidem esse meritum gratis eo in sensu quo asserebatur nicritoria esse a P lagio,videlicet,ut meritoria esset gratis,non ut donum peculiare Dei,sed ut opus solius liberi arbitrii Qua ratione paulo post orationem inter m eura Dei computatam docet,ne orationis merita putetur prscedere gratiam. At F ut ostenderet sdem non dari cuiquam ex merito, probat sdem dari Rom. o non orantibus.Quia nisi data esset,orare non possent. Quomodo enim in L Q6 uocabunt,dicit stivius in quem non crediderunt Sed ut omnis cesset conatrouersia,audi,quid ad Paulinum scribat Si uis dixerit,quord gratiam he ine Operandi sdes mereatur negare non possumus, immo uero gratisimis constemur. Hanc enim sdem uolumus,habeant,qua impetrent caritatem,qus sola uere bene operatur,isti fratres nostri,qui multum de suis operibus io m. ooriantiir.Caritas autem adeo donum Dei est,ut Deus dicatur. Qui ergo
314쪽
LIB. VIII. IN VIII. c Ap. ras Aergo habet fidem, qua impetrent iustificationem,per Dei gratiam peruenearunt ad legem iustitiae.Et statim addi fide nos impetrare δle imone ut eum
qui nos prior dilexit,ut in eum crederemus,per eius gratiam diligamus. Et ideo existimat iustitiam apprehensam a gentibus uocatam iustitiam ex fide .saPaulo quia per fidem eam obtinuerunt. Et perinde prorsus putat esse, si dicamus fide mereri iustificationem,ac si dicamus fide impetrare,neci: scru/pulosior est in uno,quam in altero uerbo. Et quoniam ibidem aperte satetur donum Dei esse fidem,patet longe eum tum fuisse ab eo errore, quem olim tenuerat,nempe fidei initium esse a nobis. ItaΦ credendum non est,retraetata ab eo hanc propositionem,fides meretur iustificationem, cum rem tractauit ban fidei initium est a nobis.Nel ut cum uenia sancti Thoms di titisti acerim, d eundem sensum utraq; pertinet. Potest enim defendi,fidem mere est. ri iustificationem non quidem tanquam opus nostrum,sed tanquam opus Dei et per gratiam ipsius habita. Et tantum posset cenisi retractat a in alter siquidem O in sensiam illam tradidisset Augustinus,4fides uelut viis a nostrum,meritum sit iustificationis. Quod quidem longissime a se sitisse expressit in omnibus locis,in quibus ill Megi apud ipsam. Sed lisc satis,ut nodubitemus Augustinum agnouisse in peccatoribus aliquod meritum. & ipraesertim fidei respeetii suae iustificationis. .i . Peccatores mereri possint ex congruo gratio nil
- Α Tq; ex his colligere possumus,posse peccatores fide,spe,dilectione,
eleemosyna,pm martyrio,&aliis bonis operibus mereri recor gruo gratiam iustificationis.&.n. tot,&tam graues autores simpliciter,& absolute est erunt,peccatores bonis suis motibus in Deum mereri apud ipsum iustificari,& hoe diuius bonitati maxime est congruu,non est. cur uerendum sit nobis,assirmare eos ex congruo posse mereri suam iustisficationem. Certe sancti doctores concedentes hoc peccatoribus, non de 'merito ex condigno loquebantur. Longissime illi a Pelagio distabant. Et minimum meritum, ad quod eorum uerba reserri queunt,meritum est ex congruo. Et si quam dissicultatem,aut contrarietatem ad gratiam ingerere,
aut insinuare uidetur uerbum meritum,eam omnem emollir,dc temperat,
immo in totum aufert adiecta particula ex congruo. Ad meritum quidem Distinctis ex condigno,& dignitas requiritur operantis,& lex statuta de eoncessio, meriti ex ne praemii sibi respondentis.Sed ad meritum ex congruo alterutrum fio, codigno errum satis est.Nam nomine meriti ex congruo,tantum intelligimus actio. ex coginoriem aliquam liberam,eui congruum sit, de par respondere aliquod prae inium. Et quia haec congruentia contingere potest,uel propter dignitatem Duplex operis seu operantis,uel propter legem a Deo statutam de concessione ali merita ex cuius praemii,duplex quoque creditur esse meritum ex congruo respectu congino. iustificationis. Merentur primo ex congruo iusti conuersionem peccato rum,pro quibus orae liquia amici sint Dei,neque indigni,ut eorum O iis .
315쪽
tiones exaudiantur,quanuis nulla certa sit lex de hoc praescripta. Peccato, Cres uero secundo modo,si se in Deum conuertant, mereri possunt suam iustificationem ex congruo, quia licet digni tanto beneficio non sint, tamen Mee. 1 .e υκ est a Deo de hoc statuta. Aperte quippe per Ezechiele ait. Impietas ima pii non nocebit ei,in quacunt die conuersus fuerit ab impietate sua. Et ali-hi saepe.Conuertimini ad me,& ego conuertar ad vos. Porro haec sentenotia, quod peccatores mereri possint ex congruo suam iustificationem comunior nunc est in scholis theologorum. Et eam tuentur sanctus Bona.inde doctor subtilis in primo distinctione. i . q. t.&in quarto di stinctione. . . quaestione.i.& in multis atris locis,& sequuntur eos theolo . . , gi recentiores Gabries, Maioris, Almaynus in . a. de in. 4. de Hadrianusi quodlibet. . q. Et eande tenuit sanctus Tho. in. a. d. et .an. ad. . Non illam pro tenuitate nostri ingenii, multis atque adeo non leuibus argu
mentis probabilem fecimus quaestione. . Opusculi de iustificatione. Et sui RU n. etias Episcopus Rossensis in articulo primo contra Lutherum, adeo non abhorret ab hac sententia, ut & ideo putet a Paulo dictum, nos iustificarinereri perfidem,quia fides meretur gratiam,qua sola iustificamur. iatame do- pH pee ctissimos quosdam de pientissimos uiros adhuc uideo in ea ibitentia peracatores ex sistere,ut credant patres antiquos solum agnouisse meritum de condigno . Ogruo sua dc eo propendeant,ut Ecclesia hoc meritu,quod aiunt congrui repellat, ut iustificatio recens inuentu, ex quo magna his retro annis ab Aquilone conflata sunt
Arg. odia in Eccl. De adnitar& aliquanto accuratius hanc eandem sententiam
firmare, de omnia qus nobis obiici postulit pro uirili nostra diluere.Ac pri Umo quide homines demiror,alioqui oculatissimos de diui Thoms studiosissimos a non uident apte contradicere de sancto Thoms de ipsismet ea,
quibus maxime nitunt expugnare meritum congrui. Recens alur,iuueniuest,nel patres nouerunt nisi meritu condigni,extareci: non pol ratio meri
Nρη ς' re n5 subest ratio debiti de iustitiae. At uero sanctus Tho. 3. parte qsii.
oti ari.ti. aperte sate sanctos patres suis orationibus meruisse ex congruo inummim carnationem filii Dei. Et prima secunds quin. ii .arti .asibit, iustu queuis posse alteri mereri ex congruo prima gratia. Et ante illum Amban illa ueraba,Quorum fidem ut uidit dixit. Homo remittunr tibi peccata tu diserte idem tradit his Derbis. Magnus dominus qui alio 1 merito ignoscit aliis, de dum alios probat.aliis relaxat errata. Cur apud te o homo collega non ualeat in apud Deu seruus & interueniendi meritum, de ius habeat depre-z . . candi Hsc Amb.Ne 4 ipsi quidem haec negant,aut recens inuentum assise mant. Atqui in aperto est, nulla in his sit,sse ratioE debili de iustitis. Non enim sunt tanta beneficia debita neci: merita sanctoiu tanta gratia codigna. Quin neci: statuta aliqua a Deo lex est, qua debeat stirin et infallibiliter con. cedere,quod iusti petiit.Magna quide uirtus est orationis iustoν,&multitu .s sine prodesse possunt orationes eoiv peccatoribus.Orate,ait Iacobus pro . Io s.cinuiquitauernin Et Ioa. Quis it statre seu peccare peccatu non admincongruo Amb. c. s
316쪽
LIB. VIII. IN VIII. cap. aro Atem,petat,& dabitur ei vita.Sed ne lege aliquam de hoc esse putemus,& nequibia sibi iniuriam fieri putet,si non exaudiatur,olim per suos Prophetas Hier. 7. re
explicuit tantam esse aliquorum peccatorum nonnunqua malitiam,utetia is . ne sanctissimos uiros pro eis orantes exaudiret. Et in hoc multu antecel.
lunt dispositiones,quibus se prsparant peccatores ad gratiam,merita iusto rum respectu conuςrsionis peccatorum,& aliquanto magis ratione meriti participant.Omni peccatori iacieti quod in se est Deus dat gratia. Multi uero iusti persine orant,di quide ardentissime pro conuersione peccatorum. quam non impetrant. Adlisc. Qui omne abrogat meritum peccatoribus Arg. εrespeetu sus iustificationis,non distitetur de homine diu uiuente in peccato consueuisse nos dicere meruisse eum postea iustificari propter aliqua bona opera,q secerat in peccaro,rret eum modii loquendi reorehendiit, immo sorsan patres eo modo locutos nonnun* de merito assetierat. Cur ergo reprehendutur qui teperantes,ac uelut exponetes die a sanctorum,non simpliciter dicunt, peccatores per ea opera meruisse iustificari, sed duntaxat meruisse ex congruo Si doctores sacri non horruerunt,sic usurpare uocabolum meriti,ubi cum catholicis agebant,qui sinum eorum sensum no ignorabant,cur horreant,aut repelli uelint ab Eccl. modii loquendi, qui eorum uerba explicat,& sic temperat,ut nemo illis calumniari possit, Φ cum Pelagianis sentiant Si satentur sinctos patres sic usirpasse nomen meriti,& inaunisestium est,tunc eos non significasse meritum aliquod ex condigno,cur din cut huiusmodi solum meritu eos agnouisse Verum quidem est,net id me sugit,usinpari nonnunqua nomen meriti,ubi nulla est ratio meriti,ne. eκ conmio,nem de condigno. Solemus enim dicere,felices esse homines,qui hanc gratiam inter cstera animantia apud Deu meruerint, ut soli arbitrii liabertate insignirentur.Et Cypri. dicit,hoc ipis de opere nostro ad diluinam . misericordiam insentes plus mereri, p in primo statim natiuitatis sus ortu bos 'plarantes ac flentes nihil aliud iaciunt,quam deprecantiir. Verum ubi alia rquid nos obtinere dicunt nostris propriis actionibus liberis, cur non eos cressimus,& illas censitisse,& dixisse aliquo modo eius prsmii meritorias
Praeterea. Meritum de praemiurelative dicunt,nem potest esse praemiis, cui Arisnon respondeat meritum ness meritu cui non respondeat prs S.Iustificatio uero peccatoris praemiu aliquod est sex conuersionis ad Deli. Conuer Zacb. εrimini,inquit,ad me,& ego conuertar ad vos. Deinde. Vbi est aliqua ratio debiti in aliquo beneficio,erit & aliqua ratio meriti in opere, pn quod dat illud beneficiii. In beneficio aut iustificatiois est utim aliqua ratio debiti. Destietur.ri. aliquo modo iustificatio ex lege Dei peccatori se in O couertenti. unde de Ioa.ait. Si confiteamur peccata nostra,fidelis & iustus est,ut remit- Llam. εtat nobis peccata nostra. Nunqua sine meminisses hic Ioa. fidei & iustitis di Miris,aut ris imputasset in remitteret Deus peccata illis,qui ea confitent, nisi
agnouisset aliqua sub esse hic ronem debiti,& Desi hoc debere legi,& pr missioni sus. Et cur quent ostendat uerbum meritu ex congruo,non adi- MPς
317쪽
DE GRATUITA PER FIDEM IUSTIF. pistoriEquidem nec3 gratuits iustificationi reptignat,ne in dissonat. Si enini Ci uim ipsam nominis spe, hes,neliustitiam neci: debitum iampliciter aut ne cisiitatem requiri sed tantum congruitate quanda notat. Et cum dicimus, aliquod opus meritorium esse re congruo alicuius prsmij, solum significamus eiusmodi opus illud esse,ut ex congruo ei reddi dc beat tale prsmium. Nunquid igit negare possumus,congruu esse,Deu recipere peccatores confugientes ad se,& conuersione eo iv sua gratia remunerale None hoc eximiam ipsius bonitate,& diuitias sus misericordis codecet None congruu. . Hi,ut seruet suas leges ut impleat promissa su ut creatura no despiciat, qua fragilem et imbecillam ad uirtute creauii Dices sorte.Meritum ex congruo ex se habere debet cogruitatem,& tale oportet sit opus,ut & propter illud congruum sit reddi praemium sabi respondens. gruitas autem, quae est, ut iustificentur peccatores,dum se conuerlut in Dcu,tantii est ex parte Dei. Aisimus. Nam Anselmus ait. Cum punis malos iustum est,quia illo τ' meritis conagruit. Cum parcis malis,lusium est, non quia illom meritis congruit cit Ptuae uoluntati & bonitati condeccias est. Sed si ianili est hic congruitas ex parte Dei,cur Deus eos solos pecc tores iustificat,qui se in eu conuertunt Cur exiguntur ad nostram iustificationem nostra opera,& non qualia rique sed certa duntaxat,& prsscripta in eam gratiam acceptantui Esio de se nosti a opera nullam de se talem congruitatem haberent,none eri lege Dei, ct ut innituntur meritis Christi & ut cu gratiae illius adiutorio Rint,aliqua congruitatem participabunt Tantu peccatum mortale inficiet bona opera Duniuers ut non tantum dignitatem,sed & congruitatem ris austrat,etia r
Oectu prsmri fissii ex lege Dei debui Ita ne Diles et nullius omnino precii uidentur fides spes,dilectio Des poenitetia atq; ipsa mors suscepta pro Christo,ur ness ex parte earum putetur congruum esse ut Deus his operibus pcelictibus ab eo misericorditer donatos uistificct ecpAnselmus hancc gruitate his uirtutibus abrogauit,sed ideo dixit eritis peccatoiu non coagi uere cl, Deus ris parcat, quia ne ista bona opera,quibus in Deu conuertuntur,meritoria sunt simpliciter siis iustificationis,sicut peccata meritoria
sunt punitionis,& condemnationis ipsorum. Vtcunet tame hsc se habeat. an no uerissimum est,habere ratione meriti ali ius pr η quidquid causies illud obtinedii Certe causa pr η est meritii. Neci: modus est ullus inter homines,quo impetrare ab aliquo possim iis bonis nostris opibus,et obsequiis, i nobis non debent,nisi st uia meriti. Et meruisse aliquo modo apud oes censes quidquid aliquis bonis sitis opibus assecutus fuerit,& quidquidri propter illa datur.hoc ipsum & propter merita ipsius donari existimar. , Cuigitur dispositiones &pparationes nostrae ad gratiam cau* sint aliquomodo pp quas Deus nobis sua gratia elargiatur,erunt Silis quoci: aliquomodo ipsius meritoriae. Quia tamen nonnulli ex catholicis & hoeticis,dii
pergunt tollere haec merita ex congruo,non uerentur nos reprehendere,1 . R Od asserentes merita ex congruo nonnihil in is meditemur causae res.
318쪽
LIB. VIII. IN VIII. CAP. ζ arrinde reddi posse ciuisam existimemus, ob qua unus potiu, quam alius iustificetur,adnitar hic obiter mostrare,necesse est ut omnes caiuolici lateantur dispositiones requisitas ad iustificationem, causas esse pro . , pter quas Deus peccatores iustificet. Ex quo de ficinius, de diliicidius
posse eas,ut contendimus,merita nonnulla iustificationis censeri ..
. t modo. cap. I X. i Fides caua
EQuidem si non esset causi iustificationis nostrae fides nostra,neo dice a iustifica
remur a Paulo iustificati ex fide,nel per fide. E uti v Per,causam tionis. notant. Et cur dixisset Christus Magdalenae,cur etia aemoroisis fides Rom. stua te siluam secit 'Cur & sineti .quod Depe est legere apud illos fidem sana Luc.τne,iustificare liberare purificare, si nulla est fidei in ista uirtus seu efficientia s Mat. Si spes nullam efiicientiam haberet respectu salutis nostrs,non diceret inu Spes cavilus. Spe Elui saeti sumus. Neq; per prophetam Deus diceret, Quoniam in iustificatio
me sperauit,liberabo eum .Protegam eum quonia cognouit nomen meu . nis. Roa lectio etiam aperte asseritur causa remissionis peccatorum, cum dicitur Uu. sos emissa sunt ei pectata multa, quoniam dilexit multum. Nam Quoniam, Dilectio nota est causalitatis.Et intolerabilis est expositio Melancthonis in Apolo. causa iussigia consessionis Augustanae quod dilectio ibi posita sit pro fide,esse s ut Marionis. d licet pro causi per Synechdoches figuram.Non enim Christus in statim
praecedentibus quaesiuerat uter duorum debitorum plus crederet isnera
- tori, sed uter plus diligeret. Neo sitis consequenter ex ea parabola intullia D set,l emissa fiant es peccata multa,quoniam credidit multum. Quod autemi conuersus ad Magdalinam,subiecit fiatim Fides tua te siluam fecit, no hoc fecit,ut indicaret dile. Urinem se accepisse pro fide. Non sic unqua confudit Christus uocabula aut a proprio lanificatu alienavit. Sed sontem indicare uoluit,& radicem flagrantissimae caritatis,quae illius oculos in tantum imobrem lachrymarum adegis,ati utrim uirtuti nostram iustificatione imporari posse, & laudem inicientiae ipsius deberi. Et ideo dixit. Qui diligit me, Ioa. A diligetur a patre meo,& ego diliga eu,&manifestabo es meipsum. Et mox. Siquis diligit me,smnone meu seruabis,isc pater meus diliget eum,& ad inueniemus,& mansionE apud eu faciemus, ut dilectiois sui & patris in nos,& illapsus utriusq;& talistificationis nostrs per gratiam causim esse demostraret nostram in se dilectione. De poenitetia etia aperta sent testimonia scri Poenitetupturs ex abus conuinci possit,ea esse causi propter qua Deus iustificet pec causa iudicatores. Salomon dissimulare dicit Deu peccata hominum propter poeni, sicationis . tentia. Ezech. Cum auerterit se impius inquit,ab impietate sua, qua opera. Sσιν ἰtus est,& secerit iudicium &iustitiam ipse animam suam uiuificabit. Si pecu Ezech. recator animam suam uiuificat per poenitetiam suam,habet ergo aliquam es scientia pnia illius ad ipsius uiuificationessit qui dixit, Couertimini ad me, ct ego conuertar ad uos,& rursus.Conuertimini de uiuetis,prosecto indis rassiti a iiii, conuersionem nostram in ipsum causim esse uitae nostrae spiritaliM Ilurcisi Ra
319쪽
DE GRATUITA PER FIDEM IVsTIF. de conuersionis ipsius in nos.Quod si peccata causa: sunt irs, de indignatio Cnis Dei aduersum nos erit de poenitentia causi reconciliationis,& placatio is . nis ipsius. Nam perinde Deus per Hieremiam de utris , loquitur dices. Rei pente loquar aduersum gentem, dc aduersus regnum, ut eradicem, de de struam 5e disperdam illud. Si poenitetiam egerit gensilla a malo suo, quod locutus sum aduersus illam agam & ego poenitentiam super malo qst cogi. . inui,Ut sacerem ei. Et subito loquar de gente,& regno,ut sdificem, de plantem illud.Si secerit malum in oculis meis,ut non audiat uocem meam, poenitentiam agam super bono,qtiod locutus sum,ut sacerem ei. Nonne etiaob poenitentiam Achab temperauit Deus rigorem sentetiae aduersus eum a. Redis.e iam prolatae, & Heliae hoc ipsum expressit his uerbis. Nonne uidisti humiliatum Achab cora me inita igitur humiliatus est mei causa noninducam, malu in diebus eius. Et quid necesse est commemorare mille alia testimonia scripturs passim omnibus obuia,in quibus ob pniam,eleemosyna, miser .ia . cordiam,Pietatem,Orationem,martyriu, &remissione iniuriam nostrarii. Deus non tantu declarat,sed et pollicetur in gratia se sua receptum peccato' res Enimuero non apertius promittitur illis, cu fiunt in gratia uita aeterna,' quam remissio peccatorum,cum fiunt a poenitetibus Quare si facta in gra. 2 'tia causs sunt nonnulls assecutionis uiis strens secta in peccato,& a Deo a
'ceptata ad condonatione peccato*,cauis quom habends suntnostu iustisificationis. Nem uideo sane qua ob rem Philippus in Apologia coarctet ea 'testimonia ad augmentu gratis,quod apud Deum merent, cum fiunt post acceptam gratia . Generaliter & illimitate scriptura loquitur. Et si causae aug'menti gratis existimantur,quia Deus illud est pollicitus satietibus ipsa post acceptam gratia,cur non de saeta a peccatoribus,causae eorum iustificatio 'riis censeantur,cum perinde eam illis Deus,uelut in prs miti sus couersionis ad ipsum fit pollicitus Porro fidem nem ipse neci: alius factionis ipsius si secum consentirer,negare deberet habere aliquam enicientiam ad gratiam. a. Quando quidem ea sola aiunt,rios iustificari,S ea una apprehendi miseris cordiam Dei. Quomodo enim illam apprehendat,si neqi ut opus est Spiri' iussancti,& passioni Christi innititur, causa est aliquo modo, aut meritum tanti beneficii Quod si ipsa hoc habet priuilegium, ut meritoria fit aliquo modo nostrae iustificationis uel aliquata saltem essicietiam habeat in ipsam, similem saltem,si non parem habebunt uirtutem opera hisdem condecora laetoras in scripturis,& similiter requisitaa peccatoribus ad suam iustificaattionem. Sed tandem huiusmodi controuersiam diremisse patres uidenturium ' i in huius decreti Canone nono Quippe diffinierunt ibi n5 sola fide impiat iustificari,sed de aliud requiri quod ad luctificationis gratiam consequenda operetur.Cooperationis autem nomen inicientiam aliquam, de causea litatem destniat. Itam utcunque si de uerbo meriti, de quoquaestio est totai de nomine et non He re, non uideo posse a quoquam catholico uerti in du
hium quin Husi sint suo modo nostrs iustificationis omnes di ositiones,
320쪽
per quas uenimus in Dei gratiam,sive illae sint ex solis uiribus nostris naturalibus siue etiam ex auxilio Dei .eciali. conciliantis μ' doctoressere eliniadrireti ipsis, rem mea
SI tamen sanisti doctores absoluteam uerunt, posse peccatores bonis obis .
operibus promereri sua iustificatione,& nos illa eu multis doctoribus catholicis causas,atque adeo merita ipsius affrmamus quo patres nostri hoc loco asstruerunt perpetuo Ecclesiam catholici uerba illa,Gratis tu stificari sic intellexisse ut neq: fides neci: alia opera iustificationem praecede. tia iustificationis gratiam promereatur Quo possunt gratis iustificari de iustificari absin meritis eadem censeri,cum alterum,nepe iustificari gratis eos qui iustificanLsemper indubitatu fuerit catholicis,alierum uero, nempe tuostificari abs Q meritis multis siculis cotrouersum de citra fidei iniuriam a pis risin ninatiim Verii omnia optime stant,& veru uero,ut in prouerbioest, Restis. consonat. Nec ν patres antiqui a se dissenthini,cu alui peccatores bonis suis Dperibus promereri iustificatione,& constanter negant Pelagio gratia Des secundu merita dari. ecp qui merita iustificationis ex cogruo defendimus Pelagio cosemimus. et patres iis c statuentes,sibi ipsis aduersati sunt,s sppe astauertit se uelle permittere Piois disputatione istam de meritis ex congruo dc neutri opinioni praeiudicium aliquod sacere. Ratio autem conciliadi omnia ista sumenda est ex uariis meriti acceptionibus. Quando enim noli, ia- stricte de in rigc rehoc uerbum capitur,& meritum appellatur actio libera, MV cui debetur ex iustitia praemium aliquod seu merces. Alias uero meritum large dicitur,aetio libera acceptata ad aliquod praemium,uel ex debito,uel ex paeto, seu conditione,uel conuentione aut simpliciter ex gratia, de geoneraliter quodcunque opus, quod impetrat apud aliquem mercedem ali quam,uel praemium,& causi est collationis ipsius. Primo modo negarunt catholici omnes gratiam ex meritis reddi,& damnarunt ubi P opinionem Pelagii in bentis gratiam secundum merita dari, de uerbum gratis docu runt aduersari meritis. Et ita hic patres asseuerant,neque fidem,neque alia qua opera bona praecedentia iustificationem,promereri ipsam iustificationis gratiam.Nullus enim peccator iustificatur ex debito, nullus ex rigore iustitiae,nullus ex condignitate suorum operum,sed omnes, qui iustificantur,gratis a Deo iustificantur, dc ex gratia, de misericordia, & absque mortiis, de condignitate suorum operum. Et nisi ita accepistis sancta Synodus uerbum promereri, non recte exposuisset uerbum gratis, neque ream probasset suam expositionem ex testimonio Apostoli. Si ex ope uribus, iam gratia non est gratia. Nam aliter acceptum meritum , nequa quam aduersatur gratiae. Gratuiti nanque rationi, tum repugnat ratio debiti. Sic item acceperes uicti doctores meritum, ubicunque contra Pes agianos disputarunt, gratiam non dari, secundum merita . Et quanquam hoc sius constare potest ex testimoniis mulo ante oratis, tamen