Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

LIB. IX. IN s π. c AP. a 3 A uero ss. no minus,sed loge maius argumentia sumi potest,& ut oes iusti sua iustitiam certe de indubitato possint credere. Testimoniti. n. ss. est cerrum, insallibile,& oi hoim testimonio maius,atoe adeo oloium fide dignissimu. Ioan. a. dri Paulus non ad se latum de Apostolos, ted ad omnes omnino filios dii Respon. tilla uerba retulit. Ipse spiritus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus sit a Dei. Siquidem de ob hanc causam ait nos cisi fiducia clamare, Ab ha pater, stultum quippe alias esse uideretur, eum patrem inclamare, de ad

eum,ut ad patrem recurrere,cuius nos nesciremus esse filios. Et his uidetur

illud Ioannis accinere. Qui credit in silium Dei, habet testimonium Dei in se. Sed si aduertamus propositum Pauli in citato loco, non erit admodum Restorudissicile diluere ista. Non omnibus Romanis, qui Baptisma susceperant. persuadere uolebat Paulus .in haberent,aut accepis ni spiritum Dei. Quid ab illo magis alienum qui,ut ex ipsi epistola pater,sciebat inter ipses multos esse peccatores,& contentiosos, quil de aliis perperam iudicarent, & in se ipsis gloriaretur. net agnoscerent gratiam Dei in se Hoc duntaxat eis per Badere uolebat hoc in loco, i, si spiritu agebantur,& sacra carnis mortificabant filii Dei erant,&inxternum,secundum corpus,& animam uiduiri. Vnde & in his,quae antecediit ista non ab lute,sed stib conditione ista terrepetita dicit,eos esse,& uiuere in spiritu. Vos,inquit,in carne non estis, sed in spiritu,si tamen spiritus Dei habitat in uobis.Si quis autem spiritu Christi non habet hic non est eius.Si autem Christus in uobis est corpus quide B mortuum est propter peccatum,spiritiis uero uiuit propter iustificatione. Quod si spiritus eius,qui suscitauit Iesen a mortuis,habitat in uobis, qui suscitauit Iesuna mortuis, uiuificabit & mortalia corpora uestra propter inhabitantem spiritum eius in uobis. Ergo fratres debitores sumus, non carant,ut secundum carnem uiuamus. Si enim secundum carnem uixeritis,moriemini si auicni spiritu sacta carnis mortificaueritis uiuetis. Quictim enim spiritu Dei aguntur,hi sunt lilii Dei. Et statim beatitudinem hac eadem raatione non absolute, sed sub conditione illa pollicitus est, Si tamen com patimur, ut & conglorificemur. Atque in his insinuauit quod dicit, eos accepisse spiritum similiter esse accipiendum, uidelicet, siquidem ipsi non apposuissent obicem Baptismo. Scripsit autem hoc Paulus sine coditione, cum tantum sub conditione eos asseruisset,esse in spiritu ac postea glorificados,quia uerisimile non erat,quin ex eis maxima pars se susticienter dispo fuisset plena fide de integra deuotione ad sacramentum Baptismi,& in eo accepita spiritum sandium. Et dum sic absolute ad eos scribebat,& asseueis raba eos accepisse spiritum sanctum non singulis persuadcbat suam iustificationem,riel a singulis exigebat,ut cred rent se accepisse spiritum sanctu, sed docebat nos optima quaeci de aliis semper praesumere,& sua autoritate ostendebat,scere illis, qui ad populum aliqvcm sermonem habent, uel scribunt ea loqui,qui uera sunt,saltem pro maxima ipsius parte. Quod &ante ipsum seruarunt propheta cum Dei populum, uel blandis laudibus

402쪽

Lyra.

ad uirtutem Occitabant,uel seueris obiurgationibus a uitiis deterrebat,eua Cdent in sensum accipi debent illa, quibus de Galatis dilucide affirmat idem

Apostolus accepisse eos. ss. Et eadem ratione Ioa. potuit dicere &uos una De quo te istione quam accepistis a Deo,maneat in uobis. Et rursum. In hoc scimus stimonio quoniam manet in nobis,de spiritu,quem dedit nobis. Et iterum. In hoc .rs. hqrar cognoscimus,quoniam in eo manemus, Ic ipse in nobis, quoniam de spia

Pam. ritu san cto suo dedit nobis.Nisi sorte,ut probabilius apparet,uel de se duntaxat, de alqs Apostolis haec dixerit,uel certe non ad mansionem Spiritus in aliquibus particularibus personis sed ad mansionem ipsius in Ecclesia,

quae per fidem nota est omnibus fidelibus,ea retulerit. Testimonium uero, ex quo probat Paulus fideles non inepte uocare Deum patrem, Ut voca mus in oratione dominica,non est testimonium aliquod interius, quo spiaritus san ctus testificetur singulis iustis eos esse absolute filios Dei pergratiam. Multi enim sunt iusti,qui formidat de sua iiistificatione,neci: agnosci tale testimonium Desin se. Et ex huiusmodi testimonio non satis idonee probaretur,com munis totius Ecclesiae consuetudo,qua clamamus, Abba

Pater. Est uero testimonium hoc,illud magnificum, & praecellentissimum testimonium quo spiritus sanctus admirandis signis,& portentis,ac pecualiariter descensu sui ipsius uisibili,toti orbi aperti sit me testatus est, eos esse fi .lρ -μβ litos Dei qui Christi fidem,de ipsius Baptisma recipiebant. Et quia hoc testimonium,quantiis uisibile,& manifestum,non exterius latum, sed interius,

ac plane toto spiritu,&praecordiis acceptatur ab omnibus fidelibus,nostri omnium nomine,spiritui nostro hoc testimonium reddi ab spiritu sancto' Masseuerauit. Quare prudenter Nicolaus Lyranus testimonium hoc ad testia monia ueritatis catholicae,per quam ess cimur fit 3 Dei retulit. Nel Apoαstolus Ioannes cum diκit,credentes in filium Dei habere testimonium Dei in se de alio testimonio loquebatur,quam de eo,qhiod statim dixerat patre inhibuisse sito filio, dum eum, filium suum dile iam uoce er coelo delapsa& admirabilibus signis testificatus est. Quanuis autem Graeca Pauli uerba uertamus,ut quidam Graece doctis imi uerterunt.Ipse enim spiritus contem

flatur cum spiritu nostro,cl, sumus filii Dei,& ad testimonium illud reseraritur,quo persaepe. Ss. iustis interius contestatur suam gratiam, immo neo a in eum sensum accipiantur,quem nonnulli ex eis colligunt,ut.ss. dicatur a Paulo confirmare adoptionem nostram,quam spiritus noster praesumit, aliquid hinc haberi poterit contra nos. Siquidem aut.ss.certos nos sicit de suo testimonio,& tunc certi poterimus perfidem de nostra iustificatio ne,sed hoc erit per reuelationem,quia hoc testimonium, quaedam reuelaretio est,aut certos nos minime facit se esse,qui nostram adoptionem contea

flatu, & ambigua manebit illa nobis,non obstante ipsius testimonio. Et dem si attente expendamus haec uerba,Ipse enim spiritus testatur cum spiritu nostro, i, simus filii Dei,& illa nostrae incertitudini uehementer .inueniemus fauere.Nam quando .ss.plenam certitudinem alicuius ueritatis iustia

403쪽

LIB. IX. IN IX. c AP. ετ Alargitur,per tapsum hoc facit,nihil ei subseruiente aur adminiculate nostros iritu. Cum ergo adoptionem nostram cum spiritu nostro dicitur contestari.hoc ipso innuitur non concedi nobis ab ipso obsoluta & persecta certitudo. Quatenus enim a nostro spiritu ea contestatio pender nonnihil inafirmitatis & incertitudinis accipiet. Si enim excpli gratia ab. s s. testimonio babeamus omnem illum iustificari, qui facit quod in se est,& a nostro spiritu habeamus,nos sacere,quod in nobis est,non satis certum erit,nos esse iustificatos.Quia qua parte a testimonio nostri spiritus,cognitio nostrae iustitiae dependet,este non potest omnis ambiguitatis penitus expers, sicut si a solo.ss tessimonio penderet. Verba aut inaeo Pauli in hoc loco lisc sunt.

Almo τε πνευμα συμμο ρτυροῦι τω πνευμοι μων. οτι ἐσμεν τεκνα θεου. Quae ct sensum pollunt habere,quem noster interpres eXpresiit. Quoniam uer- ἰ

hum illud συμμαρτυρει & contestatur potest uerti,& simul testatur. Et si c5 testatur,reddatur,tat sensus nostri interpretis,si aute simul testatur,stat sensus aliorum. At ideo fortasiis.ss.uoluit hoc uerbo Paulum uti, ut utriss Prop. aliorum sensuum Iocus esset,& diuersimode. s s. nostram adoptionem testari ad moneremur,nel deesset nobis uia,qua euadere possemus argumetu, quod hinc sumendum erat pro fidei certitudine de gratia. Quia uero ueheo menter innituntur huic.ss. testimonio,qui certitudinem gratiae tuentur, li- . bet hie aliquantisper immorari,& quale sit hoc testimonium, & quibus comunicetur, &quam certitudinem praestare posit enucleatius disserere. Reuelat quid .ss. suam gratiam,id p non tantum sub conditione sed posses

V pe abistute. Nel solum suggerit eis argumenta ipsius gratis probabilia,&mouet ad eorum considerationem,sed de confirmat, quas ipsi de hoc adeopti sunt coniecturas,& ad eorum consolationem asserit interius eos esse fiajios Dei,& a Deo diligi & placere ipsi eorum opera, ac tandem aliquando placidissime illis loquitur. Noli timere. Salus tua ego sum. Quae omnia ex multis sancto p testimoniis luculenter postea docebimus. Et quoniam hoc testimonium proprium est filiorum Dei nem peccatoribus est commune, sicut testimonia conditionalia uel gratiae uel gloriae,credendum non est alia quibus illud communicar qui ipsum uel non audiant, uti non recipiant. t PaSed multi etiam ex illis,qui sunt in gratia, quia parum intendunt meditationibus,& prostelibus suis spiritalibus impedimento sunt, benignisiimo de amantisiimo nostri spiritui,& ipsi se hac eximia testimonii ipsius consol

tione defraudant. Nam ipse paratisiimus est omnibus,quibus expedit hoc testificari. Et possent omnes,si uellent,uelle autem omnes deberent, ita uita . . a. ι instituere ut hoc tanto testimonii spiritus Blatio aliquando seuerentur. Na Prop. 3que promereri nos uult tantum heneficium phs de seruentibus studiis, de praecipue contemptu uoluptatum huius mundi, & assiduitate orationis. Et raro illud elargitur aut sic familiariter loquitur,nisi cum hominibus sipis ritalibus,dc purgatis,ati alienis non tantum a sordibus &uit is,sed&acu

ris,de assectibus huius uitae.Ducam inquit eam in solitiidine, & loquar ad

404쪽

DE IACERTITUDINE GRATIAE .

cor eius.Cunm multiplaerunt iusti ex huiusmodi testimon is, quae insecsentiunt,& laetentur,& extillent, 'c certo, uel probabiliter,uel morat: rcrpasi adeatu sibi suam gratiam neo tamen putent sibi hoc esse certum certit dine fides,aut se habere de his reuelationem,iniquum est prosecto ex illis , quae in humanis testimoniis cernimus,lege uelle praescribere .ss. &asserae nunquam illam testari iii ii Dei suam adoptionem, nisi certitudinem sui te stimonii praebeat Je se elle, qui illam eis contestatiir,declaret. Alij alios meritis exuperant,dc alia at is expediunt. Itaq:.s s. qui optime nouit omnia moderari,& suauissime pro cuius p meritis &commodis sito tempore dispenasare,aliquando se suunm testimonium probabiliter tantun notum iacit,siquando certo certitudine humana aliquado certo certitudine fidei diuitis, Pro. ac sortassis nonnunquam etiam euidentiae. Et quando hanc toth gradusco cedit certitudinem reuelare nobis dicitur iustificationem nostram. Quid enim ei testimonio declle suspicari quis possit, ut non censeatur reuelatio gratiae,qtiam paiacis,idi ex priuilegio,omnes satemur contini Siquidewii Maanens fit Ic non transteias,sicut reuelationes propheticae, de quod ex abundantia gratiae,& luminis interni ea prouenire existimatur,& no ex nudo testimonio sicut alia quae Deus suis suis quandocpreuelat, haec nominuunt,sed potius .ss. testimonium commendant, Se illustriorem ostendi int illud esse reuelationem. Quandiu uero ipse non se aperit,neci: manifestat iussis se elle qiii uel haec illis significat,uel ea suppeditat argumenta, ut se credant iustos, neq; tenentur ipsi necti debent,si sapiant,mox adllibere fideo'. is , in ei testimonio. Obaedire nant oportet Ioanni Euangelistae dicenti. Nolite omni spiritui credere,sed probate spiritus,si ex Deo sint. Possiant quippe illa omnia,qu.ae nos interius uidentur c5solari uel a nostris uel ab alienis si iap p. 6 ritibus,q se saepe transfigurant in angelos lucis, proficisci. Nel si post adhibitam debitam probationem,uerisimile si ea omnia ab.SS.procedere, tantam eis consultum est fidem praestare, quantam at is, quae scimus reuelata est & contestata nobis n. ss. Non enim pari animi certitudine,& firmitate credenda sunt,quae nescimus,an ex. s s. reuelati de & testimonio habeamus, Prop.7 curri illis quae certo nouimus,eum nobis rei telasse. Esset autem tum fides , qua nos crederemus esse in gratia in tribus adamilis diuinae. Nam eX parte suae causae,diuina esset, sc non humana quia ex testimonio. ss.proficiscere 'tur & de obiecto esset supernaturali, M solertia humana impervestigabili,at p.3 que in eo assensit nemo possit decipi. Qitia tamen haec non omnino certa sunt nobis,ati ob id ne i plenam & indubitatam fidem nostrae iustificationi exhibemus, fides,qua tunc assentiremur, nos esse in gratia non excoderet metas fidei humanae,& simpliciter humana esset dicenda, & non diuina. Sicut etiam cum nobis non constat aliquam propositionem necessaria

esse, sed tantum scimus eam esse probabilem etiam si illa sit necessaria asseri- 'voti . sus eius undecunt habeatur,tantum erit opinio. Quare prudentissime Pa. tres non dixerunt,neminena posse sic credere,si gratiam Des assecutum, ut

es fidei

405쪽

LIB. IV. IN IX. c AP. ιτς Aes fidei non possit subelle salsiim,sed dixerunt nullum hoc posse scire ceria ludine fidei,cui non possit subesse salsim: Quantacun4 enim formidine id

aedamus,si per testimoniis.s s. hoc credimus, ei fidei nequit subesse falsum. Sed uerum est,nos illud non scire certitudine fidei infallibilis, quando non est nobis certum testimonium .ss. Quia necp tanta tum certitudine nostrae hastificationi assentimur, necu nobis ea tum constat ulla uia, qua certi simus nos non poste decipi. Faciamus tamen haec aliquanto apertiora & ianuam omnem calumniis,& cauillis obstruamus. Distinctistima quidem sunt non

dubitare de aliqua propositione de posse ei subesse salsum,aut posse eam esse salsam,aut qui ei ast entitur,posse decipi. Neq: debemus credere omni illi aD sensui posse subesse salsum,qui non tollit omnem dubietatem. Et intolerabile est assisere posse subesse salsum ei quod testatur. ss. quia nos ignoremus eum illud testari. Et haec omnia satis dialectice & Theologice euicit pius de doctissimus episcopus Minoriensis in quadam ex purgatione sua. Si tameignoratur ita esse certa aliqua propositio,ut in eius assensu nemo possit deucipi semper de illa possiimus dubitare,dc quandiu possiimus salua fide duahitare,uerum est quoad nos no esse illam sic certam. Atq: ideo diximus.cis pro eodem accepisse patres nullum posse scire certitudine fidei,cui non potest subesse salsum e gratiam Dei esse cosecutum, ac si apertius dictum esset. nullum hoc poste scire uia,qua non possit decipi. Etenim qui ex suggestioncss. probabiliter,aut certo etiam suam sibi iustitiam persuadent, credunt quidem hoc uia infallibili de propter causam,quae in errorem nequit indiseM cere,immo etiam sub ratione, sub qua nequit esse salsum uidelicet ut hoc testificatus est. s s. non tamen omnino certi sunt,se id credere tam certa,& tam insallibili uia. Quare sicut uere possumus dicere eos non scire hoc certitudine fidei,cui non possit subesses sum,quia sciui hoc fide humana, cui suapte natura pollet subesse salium,sta de uere possumus dicere, eos non scire hoc uia insallibili quia tali biblis est fides humana qua hoc crediit de illustratio id

la. ss.unde hoc tibi persuadent,talis est ut inducere in salsum possit, licet noquatenus est ab.ss. Posset nanci: similis illustratio alitide esse uel ab homine, uel a daemone,nem satis certa est ipsis sub ea ratione qua est ab. Ss. sed tanta opinata uel certa moraliter. Scire autem diceretur quis suam gratiam uia infit libili aut sub ratione insallibili quado sicut credit propter testimonium .ss.lta sciret se credere propter illud aut certitudinem de ea haberet. Nam sciretinuia quod parbitramur,cum per propriam illud causam cognosci mus. Et apud eruditos,ut Tho. uere dicit, scire non dicitur, nisi qui certustest. Frustra igitur tantopere aliqui contendunt ex testimonio. ss. ostendere

possibilein nobis esse certitudinem fidei de nostra iustificatione. Quandoquidem ubi certum nobis secerit. ss.se id contestari illud testimonium reuelatio diuina est, qua uia nemo distetus posse nos habere eam certitudine, tibi uero id certum non facit,stultum est tanta certitudine nos credere asse

cutos esse Dei gratiam.FIis 3 accedit, quod testimonium .ss.qusqncui Q,

406쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE.

&qirintancunt largiri possit certitudinem,nostrae potestati subieeiu non Dest. Status uero huius controuersiae hic praecipuus semper fuit tam inter catholicos de haereticos,quam inter nonnullos catholicos, an ex creditis, de his quae in nobis experimur,possint iusti uenari, dc comparare sibi plenam aliquam certitudinem sitae gratiae, cui non possit subesse salsum. Nam ex gratia Dei hoc esse possibile,siue per reuelationem particularem,siue etiam per testimonium aliquod peculiare & semiliare .ss. non perinde opus erat disputare. Quia gratiae particulares extra legem communem sunt, & in disceptationem non cadunt. Et alioqui ad consutandam inanem haereticoarum fiduciam,& certitudinem suae gratiae hoc prorsus erat supersuum, cassii non ex aliquo testimonio peculiari. ss. sed ex lege communi,& ex communiter creditis de expertis asseuerent cunetis fidelibus posse suam iustifica

tionem constare.

De testimonio quod consistiGnaeo nostrae iustificationi. cup . XX.

obiect.1. OEcundo obiiciuntur nobis uerba Pauli, quibus uelut exultans de sua,. r. i.e P, iustitia,& de suae conscientis puritate ad Corinthios scribit. Gloria nostra haec est testimonium conscientiae nostrae. Atque ex his colligitur testimonium conscientiae certiffidine posse praebere nostrae iustificationis.

Relponsio ae enim gloria esset a testimonio suspecto de ueritate Sed ista dicebae

Paulus nomine suo,& aliorum Apostolorum, qui certi erant de sua iusti- ficatione,non autem ea dicebat nomine cuiuslibet iusti. Neci: agebat de teristimonio quo ipsis coscientia testaretur suam iustitiam, sed de testimonio, de quo statim subdit. Quod in simplicitate cordis,& synceritate Dei,no in sapientia carnati,sed in gratia Dei conuersati sumus. Hoc enim erat,de quo gloriabatur,quod ex testimonio conscientiae sitae sciebat se fecitndum sipietiam,de uires sibi a deo datas,& pura,& innocente mente couersatum suis se inter Corinthios simpliciter,synceriter,abs p dolo,absque astutia,& uerripientia sutia sine hypocrisi,sine adulatione,& denique irreprehensibiliter. Eraudes cunulis. de insidias sermonisin lautitias,& perplexa sophismata sapietiam 3ixit car alia dei nalem. Gratiam uero Dei uocauit,sapientiam, de uires sibi a Deo datas, de miracula,& uitam irreprehensibilem,qua iter eos fuerat uersatus,quia haec

omnia in dono,& gratia Dei sibi adsuisse sciebat. Atque haec prosecto insignis Apostolorum gloria erat,dc de hoc merito exultare S gloriari poterant & debebant,quod ista certo de se & in se experti,ad suam ipsorum tamen praedicationem &miracula,sapientes,Rhetores,nobiles potentes huius mundi & ipsum totum mundum conuerti ad Christum.& fidei quam praedicabant,colla subiicere, plane & absque ulla ambiguitate uidebant. Et sic potest hoc testimonium omnibus iustis aptari. Oes. n. ipsi ex testim senio suae constientiae sectio de humiliter gloriari possitiat in aliquibus bonis

uotis & studiis piis,quae in se sentiunt, & quod nullius affectus peccati Isin talis sibi sunt conscii. Sed ne ipsis sufficere hoc debet, ut se credant certo& indubitato iusios . Neque s cita enim Paulo ut se aedoetesse iusta.

407쪽

LIB. IX. IN IX. CAP. ετ sA Quippe qui palam alibi dixit.Nihil mihi conscius sum, sed non in hoc iuη ιπον. 4stificatus sum. Potest quidem testimonium nostrae conscientiae certitudinε tribuere nostrς gratis probabilem,aut,ut multum,moralem,ut Postea mostrabimus.Sed qui possit certitudinem fidei diuinae praestare, cum ipsa satilare,dc salii possi neq: plene de in totum se nouerils Licet autem n5 fit hoc testimonium cerium certitudine fidei poterit esse satis ad gaudium , & isti. dam,& non inanem gloriationem Quod& in multis aliis humanis con-0icimus. de Chrysostomus non curans an hoc testimonium sit omni cio. ano certum,an non,ita ait. Quando damnare non potest comentia nostra, m. . ima.

quasi lactis improbis a redio discesta imus, etiam si innumera patiamur cor. cerba,etiam si undit seriamur, ac periclitemur, susticit nobis ad solatium. immo non tantum ad solatium sussicit nobis pura conscietia, uerum etiam in ho ut coronemur,dum praebet nobis testimonium,in nihil commiserimus mali,sed iuxta Dei placitum haec perpetimur ob virtutem, ob philosophiam, ob multorum salutem. Haec ille. Sed qui in hoc conmentiae temηmonio gloriantur,& de eo sibi blandiuntur,ne inde in superbiam sorte ex tollantur,dc ut nouerint,qilatenus in eo est gloriandum,audiat quid diuus Bernardus ad Eugenium scribat. Volo ait, glorieris te monio coscientis sed non minus,ut eodem ipso humilieris. Rara vox. Nihil mihi conisus si risum. Cautior in bonis ambulas,si de mala no Iateat. Quamobrem,ut dixi, 'noueris te,ut inter angustias,qus non desunt,fruaris conscietiae bono. M '

A gis autem ut scias,quid desit tibi. Nam cui non defit Omnia illi desunt,qui nihil sibi deesse putat. Haec ille. Et Aug.in illa uerba Resmi. t '. Exultabiit

sancti in gloria &c.cum doceret hunc esse fanum,et cautum modum gloriadi,ut nouerimus fidem nos habere synceram,spem certam,& caritatem fione simulatione, ne per hoc quis intelligeret illum probare eos, qui se iustos simpliciter de absolute gloriantur,prsmisit statim. Sunt multi sibi placentes di iustos se esse arbitrantes, de procedit aduersus illos alia pagina dicens. Quis gloriabitur castum se habere cor aut quis gloriabitur,mundum se es se a peccato Et manifestum quidem discrimen est inter ista. Possiim quippe gloriari Sc exultare,quod mihi conscius sum me habere fidem synceram ,sbem certam. sc caritatem non fictam in Deum de proximos. Et tamen cultis fieri potest ut haesit ,& sormidem,num per ignorantiam obnoxius sim alicui peccato,aut quod non idoneam poenitentiam peccatorum meorum secerim. Descientia donorum Dei. cap. XXI.

Ob ariuntur item nobis illa eiusdem Apostoli verba.Nos autem non obiect. νspiritum huius mundi accepimus,sed spiritu,qui ex Deo est,ut seia- . r. c. mus quae a Deo donata sunt nobis. Ex his enim uidentur per spirietus sancti infusione nouisse Apostoli dona sibi collata, de non per aliquam peculiarem reuelationem. Quare de iusti, qui eundem spiritum accipiunt,

Per eu dona sibi collata nosse poterunt.Et confirmant hoc quia iustos ori

408쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE.

oportet Deo gratias agere de donis&benesi sacceptis, ct diligenter ea Cin se pro sua quenm uirili seruare. Necessarium autem est innotescere bene sicium acceptum,si de eo gratias debeamus agere,& qua par est diligentia iucreto. 9 lud seruare. Si nescimtis,inquit Gregorius grati m nos hahere gratias non Mor. . agimus. Sed Aug. in illa uerba Ioan .r . Ego rogabo patrem S alium para Aug. cletum dabit uobis declarans Apostolos pc si ascensionem Christi habituros fuisse .ss. in maiori plenitudine,qi iam ante, ad la 'os eos haec refert his , uerbis. Hoc,ait,ad maius donum pertinebat,ut eis innotesceret quod habebant. De quo munere loquens Apostolus au . Nos autem no spiritum huius mundi accepimus &c. Et si bene perpendamus quae antecedunt, Ssoqiiuntur uerba ista, patebit Apostolum ista non retulisse ad beneficia ipsis peculiariter saeia,sed ad communia totius generis humani, redemptionis

uidelicet iustificationis,& glorificationis & similia. Subnectit enim statim Dona Dei Apostolias, Qtiae & loquimur non in doctis humanae sapietiae uerbis, sed praedicata doctrina spiritus spiritalibus spiritalia comparantes. Non autem praedi- ab Apost cabant Ap stoli in doeirina spiritus, ct collationbus spiritalibus iustitiam sitam populis, sed prsdicabat potius Dei,& Christi iustitiam gloriam misericordiam,caritatem.&magnificentiam in nos quaeq; Christus pros durenosita secerat, pertulerat,docuerat,dc sibi obaedientibus meruerat, ct prae s Tbo. i., parauerat. Vnde & angelicus doctor de donis gloriae quae in spe nobis e5giri. M. munica a sint,& certissime a nobis per fidem cognoscuntur dicit hoc testis. a. 4 monium esse intelligendum. Et hoc praecedentia uerba manis esse exigunt. Rilpon. , Agitur enim in eis de bonis praeparatis diligentibus Deum. Necp ut nos Deo gratias agamus pro iustificatione nostra,requiritur fidei certitudo de ipsa sed satis est certitudo de ea probabilis,& certitudo mi identiae, quali

here possumus de poenitetia nostra.&de mutatione aflectuli nostrorum, quae consequitur ex ipsa de de grauitate peccatorum,quae nobis a Deo coadonantur. Et hanc scientiam morale & humanam requirit Gre. de sancti atqad gratiarum actionem Vnde et Chrysostomus ad consideratione pecca GD'. bo. torum hortatur non ad habendum certitudinem de remissione eorum,ut

is i Mati grati tanto beneficio simus, licite inquit propria delicta considera,ut dis Obiectio. cas quorum remissione donetis,at ipsi beneficio gratus existas. Qitiduero,inquies,sibi uult Paulus in his,quae ista antecedunt, Quis enim scit ho minum quae sunt hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est s Cum gratia Dei fit in homine iusto uidetur ex his posse illa sciri a quocunci: iusto,et MO . non tantum coniici. Sed haec ad aetus reseruntur, & operationes hominis interiores, non ad habitus,aut dona praesertim supernaturalia. Voluit sp-pe ex his, quae apud omnes in consesta sunt.intelligeremus consilia,& placita diuina a nobis sciri non post nisi per reuelationem ipsius,et opus apostolis suisse,sicut statim dixerat reii elatione Spiritustancti, qui scrutatur Onarii etiam profunda De ut intelligerent, quae Deus praeparauit diligentiubus ipsi . Vnde de mox adiecit.lta de quae Dei sunt,nenio nouit,nisi spiritua

409쪽

LIB. IX. IN IX. CAP. t τA fitus Des. Et quidem cum nemo sit iustiis,aut Dei gratiam habeat ex natua talibus,stis duntaxat ex altissimo Dei consilio,& benignissima ipsius in essuoluntate apparentius ex istis possemus inferre,ncminem posse scire se esse in gratia nisi per reuelationem, quam contrarium. Nel quia dicit Apostolum spiritum hominis nosse, quae in ipso sunt,continuo est inseredum, posse illum plene seipsum nosse & exacte intelligere omnium suorum allectuli qualitatem,& an aliquid negligat aut ignoret necessarium ad filutem. Si sie exciperentur haec uerba,& multis sanetorum testimoniis iam citatis aduersirentur,& ipsi Paulo de Hie. qui est. Prauuii est cor hominis &inscrutabi* lliere. letle Nam quod statim sequitur,Ego dominus Butas corda, & probans reanes,palam indicat,non tantum respectu aliorum,sed & respectu nostri dici cor nostrum inscrutabile. Satisin est pro uerbis Pauli, spiritii hominIs nosse aditis & assectus suos quos alii ignorant. Et ut demus, sicut dare oportet, posse eum certo & euidenter eos nosse,non oportet etiam dare,plene & in totum eos ab ipso cognosci. De probatione ueraesdei. cap. XXII.

ARgumentantur praeterea quidam sortius,& apparetius ex illis Pati obi lili uerbis ad Cor. Vos metipsos tetate,si estis in fide, ipsi uos proba ,.corii

te.An non cogno tis uos metipsbs, quia Cliristus Iesus in uobis est,nisi sorte reprobi estis His enim uerbis satis indicat Apostolus,potuisse Corin. cognoscere,an Christus Iesus in eis esset,si non essent reprobi, hocs est, si in fide de caritate,aut saltem si in fide perseueraretii. Iustos autem manifestu est non esse reprobos.Et Christus Iesus in aliis non est qua in iustis. Longe enim dominus ab impiis. Par omnino est ratio de at is fidelibus iustis,et de Corintlitis. Deinde. Satis his uerbis ostedit Paulus. potuisse Corin. cognoscere,an essent in fide,nec ne.Non. n. alias admonuisset eos, ut se

tentaret an essent in fide. Cu igitur Christus habitat per fidem in cordibus ephe. r. cnostris,sicut ipse Paulus alibi dicit uidet his uerbis satis aperuisse, potuisse Cor. per fide nosse an Christus in ipsis habitaret,& consequenter,an essent iusti. Unde Amb. super haec uerba sic scribit. Qui fidei suae sensum in corde Ambro. habet hic scit,Iesun Christit in se esse. Et aliquanto apertius Chry. Quid di bo.

cam de me doctore ait nomine Pauli cui lata cura est,&cui concreditus or δ' sitorix

his de qui tam signa seciis Vos.n.ipsos, si uolueritis discutere qui in discipii iii Cor. iorum ordine estis,uidebitis, i, et in uobis Christus. Si aut in uobis,multo magis in magistro Na si fide habetis & in uobis est Christus. Haec ille. Ve- Respon.

riaritamen Paulli manifestu est, non asseruisse,quo ipe haec scribebat, Cori. suisse in gratia certo nouerat plaeros p inter eos tu esset peccato. Ne aliud erat uerisimile in tanta.& tam frequenti ciuitate. Qua de causa, cum dixi Liar, An non cognoscitis uosmetipsos quia Christus Iesiis in uobis est,temperauit statim sermonem adiectis illis, Nisi sorte reprobi estis. Hoc est ut exponit Chrysbstomus. Nisi sorte uitam habetis corruptam, eo4 nomi- cho.

ne a Christo meruistis deseri, & re ici. Eodenque modo interpretatur ibi

410쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE.

Erasnus In haec uerba. Nisi fide utcunque incolumi, uita impura minissilis Ca Christo resici. Et quia fides formata,vel per dilemonem operans non est

in peccatoribus,, c Aioqui sicut fides uera,& uiuida omnia uitia,si non impediatur,expellit,&omnes uirtutes omniaque necessaria ad gratiam post se adducit, ita subintrantibus uitiis fugere incipit fides,& tandem aliquanti Ti. perit, sicut Apostolus expresse asserit in his contingere,qui uolunt diuites fieri. ideo quos dubitabat,uel certo credebat a gratia, excidisse, admo riuit,ut se tentarent,de probarent,num essent in fide. Et saneta de admirabili uasticie,ne eos a se alienaret,sed penitius eorum animis obreperet, & ad Christi gratiam paulatim reduceret,non palam,& nude,sed multis adhibitis temperamentis ista illis asseuerauit. Eoque nomine paulo ante haec uerba, qus modo exponimus, ait. Timeo, ne sorte cum uenero, non quales uolo,inueniam uos. sc ego inveniar a uobis, qualem non uultis, ne sorte contentiones,smulationes.animositates,dissensiones,detractiones,susumitiones inflationes,seditiones sint inter vos. Ne iterum,cum uenero,humiuliet me Deus apud uos,& lugeam multos ex his,qui ante peccauerunt, poenitentiam non egerunt super immundicia dc fornicatione, dc impudi--οαx ciri quam gesserunt. Deinde. Non est necesse Pauli uerba intelligere de ha bitatione Christi in Corinth is per gratia. poterat Christus aliter in eis e sicut de est scpe in alqs. Vere nant dicimus eum esse in omnibus fidelibus,

tameta multos eorum sciamus esse peccatores. Sunt enim omnes fideles

membra Christi,licet non uiua,& ad corpus ipsius mysticum quod est Ecelesta spectat.Et in his,qui habent dona linguarum, aut gratiam prophetis V uel gratiam miraculorum,uere dicitur Christus esse per uirtutem. Vnde&Hiero.in commentarqs huius loci,& Chryso.in hom.quadam, & Nicostp laus Lyranus de Caieta. in commentarii s ad huismodi habitationem pertatem, uirtutem ista uerba reserunt. Hierony. n. ad experientiam, quam poteranti I i sumere deessicacia,& uirtute fidei ista retulit. Si i fide inquit,estis,date satam

cho, b , ici peccatorem,et uidete,si no cum uerbo uestro uindicta procedat. Chrysi ' ad fidem,q miraculorum est,aperte refert. Post uerba quippe statim ex eo citata subdit. Nam qui tunc credebant,miracula operabant. Et mox addit.

Caeterum mihi uider fidem dicere illam, q miraculo i est. Nam si habetis fidem illa Christus in uobis est. Hse aut intelligi non possunt de praesentri Christi a gratiam,sed intelliguntur ut manifestu est, de praesentia Christi nuirtutem,& potentiam. Vnde Se continuo qua non sussicit ea fides ad conciliandu spiritale esticaciam et multos contini t ea essicacia esse uacuos,licet

fide habeant,dicit Apo. addidisse. Nisi sorte reprobi estis.Nico. simpliciter de habitatione Christi st fidem interpretar hunc locii. Et eraddit hoc Caiet. ad prssentia Christi per fide uel donii linguarii aut prophetis,uel per sensi bile punitionem, qua experi erant in incestuoso. Et merito ad ista Christi prs sentia retulerunt isti doctores uerba Apos. Qua agit ibi Aposside correctione delinquenti β: ad ea hortatur Corint. Aitin.Prsdixi. n.er prsdico,

SEARCH

MENU NAVIGATION