장음표시 사용
411쪽
LIB. IX. IN IX. c A P. et 8 A ut presens uobis,& nunc absens iis,qui ante peccauerunt,& caeteris olbus..,si uenero,iterum no parcam. An experimentu qu itis eius, qui in me
loquit Christus,qui in uobis no infirma sed potens est in uobis. Et de ista habitatione Christi in nobis per fidem post int intelligi uerba citata ex epio stola ad Ephe. Na quia non erat satis habere Christu habitantem per fide. adiecit Paulus statim ibi.In caritate radicati,& sundati,qiianc j & cum habitat in nobis Christus per gratia,dici potest habitare pfide, quia fides radix est.& origo,dc causa habitationis per gratia. Et ad hac habitatione per fida refereti sunt uerba ex Amb. citata. Quod Sc manifestum esse potest ex his
ibiti antecedunt. Si probare uos inuicem nestitis,non cognoscitis,sa Christus Iesus in uobis est. Hoc est. n. reprobii esse,nescire suae religiois,uel
prosesilonis fidem. Haec ibi.Atm ad hanc probatione habitationis Chrisii
per fid4hortatu esse Paulum pollumus colligere,quia ad professionis, ut ireligionis nostrae fidem,necessariu non est,ut sciamus Christum esse in no- his per gratia.Quod si placet ad habitatione per gratiam uerba Amb. rescrre,occasione dabimus Lutheranis exultandi contra nos ex hoc Amb. tesiimonio. Nam solii fides sensum uidetur requirere,ut sciamus Christu nobis in esse. Qua uero longe ab eoni errore suerit,iam stipra copiose ostedimus. dc infra etiam magis docebimus. Ad lisciEtiam si apertissimum esset Paulli hic fuisse locutum de habitatione Christi in Corinthiis per gratia,non conDinceretur in hoc loco posse iustos eam habitatione cognoscere perfide. A No. n.est necesse illa uerba, An no cognoscitis uos metipsos,quia Christi sIesiis in uobis est,ad cognitione certa uel ex euidentia uel ex fide catholica restringere, alis 3 est,ut optime admonent Alex.Halensis,&Nicol. Lyra. Ale. Ha. de cognitione, i haberi pol p coniecturas,& indicia,seu tentationes,ea ex
Ponere instero.Quauis demus Paululiis uerbis de habitatione Christin Restor. gratia dc de cognitione per fide locutu sui nihil inde haberer contra nos. Τm. n.as fit Paulus potuisse hoc cognoscereCor. Christit in eis esse si non sint reprobi. Hoc aut nos fideles ex fide scimus,& de nobis,& de aliis. Scimus nacti in ol fideli Chim habitare n gram si modo no sit reprobus, hoc est pctor,& a uita sua impura mereat a talo,& ta pucelleti hospite destitui. Post uso ex hoc loco nos uerius et melius Mam coprobare seiam, i sua . aduersarii. Na si ad fide uiua & caritate informata ista r)eratur, sicut Hiero. et Tho. admittiit posse referri,cur ad teladu tm ct Obadi an eiusmodi fide iselirant,exhortatus edi Apo.si et hoc illis certu erat,aut eet poterat a fides De certitudine Pauli desua gratia . cap. XXIII. AHerunrinsiper contra nostra sitiam multa loca,qtiibus Paulus clau obiect. s.
re de diserte asseruit, se certu de sua iussificatione ad Roma. sic scribit. Rom. 8Certus sum. n. quia ness mors,neo uita, ne P angeli,neci: principatus,nem uirtutes,nel instatia rael sutura, neo sortitudo,ne P altitudo,neque profundii,nel creatura alia poterit nos separare a caritate Dei, q est in '
412쪽
DE INCERTITUDINE GRATIAE . certa sibi scribebat nisi certus tii suisset de sua iustificatione. Et uider similam Ccertitudine posse de alios salte,q ii pseeti scuit,habere. Qm hanc certitudine Aur. non indicat ibi,in dii lina reuelatione se habuisse. Quin sicut Aug. dicit in liAtatui. bro de moribus Eccl.catholicς,eκ amore Christi ea proueniebat. Ide 4 A. r.Ton. q. thana.uel potius Theophilatus super ista ipsa uerba tradit. Et ad Timo. ita
Apost. scribit. Bonu certamen certaui,cursum consummaui,fide so uaui. In
reliquo reposita est mihi corona iustitiae. In his aut certitudine suae coronaeno alleuerat ex aliqua peculiari reuelatione sed ex testimonio prscelletium L cor. is operum, quoivsibi conscius erat. Et alibi.Gratia Dei aitsum id quod sum. Rson. i. & gratia eius in me uacua no suit,sed sema in me manet. Sed q ista superbia est tanti Apostoli progatiuas nobis uelle coes sacere,qui uix digni stimus, ut uel ad minima earii aspiremus C ir no dc similiter certos nos esse de nia perseuerantia,& prsdestinatione as ueramus,cu ad ista duntaxat,& no ad sua iustificatione retulerit Paulus,quae ad Rom. dc Timo .scribit Cur no Se arrogamus nobis donis apostolatus,& alias gratias gratis datas,quae in eo prsclarisiime refulserui de quibus loquit in citatis uerbis,Gratia eius in me
uacua non fuit Anaudiuimus nos quod ille iussicit tibi gratia meas An de A ' ς nobis dictum est, quod de se dictum nouerat ad Ananiam. Vas electionis mihi est iste An rapti sumus cum illo usi ad tertium coelum, & participessam fuimus arcanorum, quae tum Deus illi reuelauiis Tolerabilius esse a LM 'I ob aceretur nobis certitudo,quam Magdalena,& paralyticus habuerunt ,' itum audieriit a Christo remissa ei se sibi peccata. Sed quid ista de similia uale ore possunt ad infirmanda seni etiam Synodi quam fme ad monuimus esse προ- intelligenda seclusa reuelatione Nem uerbum illud certus sum, quo maxime fidui aduersar a satis est efficax in nos. Potest quippe de certitudine morali exponi. Et sic habebunt locum, i ex Augustino,& Theophilato adduortii acui itur. Et ne nouum.& commentitium hoc existimetiir ipsum Paulin posεμω Ποες surrius pro nobis inducere qui in e im sensum uti itidet uerbo certus sum , pccrum is cum ad Timotheum scribit certum se ei se fidem in eo habit isse. Quanqua spiritu prophetico nouit se hsc scripsisse certus suit se iteria dixi iamimribri se atq; illud ex fide credere debuit sicut tu ipse Timotheus post acceptam
p earii epistola, tu multo magis, tamen quia uerisimile no est eum habuisse ea 3 Timo. de re a Deo reuelationem migis uidet certii se dixiste more comunissimo , quo solem iis dicere,nos esse certos de fide eorum quos multis argumeti Rum'. 34longa anno 1ς experientia probauimus est fideles. Possiimus etiam uer bum certus sum,ad firmitatem itoluntatis Pauli de perseuerando in amo in re Christi reserre ita uidelicet,lit cii dicit certa se esse,nulla ratione ab amore
Christi avellendum sensus sit se firmissime deliberauisse Sc statuisse penes se omnia potius perpeti, quam ab amore Christi diuelli. Possiliit etiam illa uerba accipi dicta ex certa animi fiducia de diuina misericordia sicut de isea ostedemus latius,posse pis aQ prophetarii dicta accipi. Et in ea sensum auri sis est illa usurpare, de ad se,& alios fideles irarisserre immo de Paulum in
413쪽
LIB. IX. IN IX. c AP et τ' A terpretari,non sito intum nomine ea dixisse,Liberius Papa in epistola qua- Librius .
dam ubi ita scribit. Confidimus autem de uobis fratres carissimi meliora, Pupa.de uiciniora saluti,quia ness mors,ne Φ uita, neq: angeli, neq; Principatus , net instanti ne F sutura,rim: sortitudo,ness altitudo, ne Τ profundum ,
nem creatura alia,magistro gentium docente,Poterit nos separare a carita
te domini nostri Iesu Christi, S quae in ipso est,recta fide. Hsc ibi. Et Dei bu . ' . OGraecum quod ubi Φ respondet huic certus sum bene admittit autrant posteriorum expositionum. Potest enim reddi pcrsuasus sum, uel i , . r.
decreui. Et latinissime dicimus,certus sum ista sacere pro eo quod est, deliis heraui,&constititi certo ista sacere. Vnde est illud Uergilii. Certum est in sylvis inter spelsa ferarum, Malle pati. Et alibi. Aeneas celsa in puppi iam certus eundi Carpebat somnos rebus iam rite paratis. De certitudine gratiae ex proximorum dilectione . cap. XXIIII. I ducitur de contra nos Ioa. Apostolus, qui ait. Scimus quoniam trans Obis T. flati sumus de morte ad uitam,quoniam diligimus Patres. Scire enim cloan. s. capud eruditos certitudinem significat. liaci: cum translatio de morte ad uitam,qus iustificatio nostra est,tari nequeat euidenter, sciri poterit a noribis secundum haec uerba Ioannis certitudine fidei. Et confirmari hoc potest,sast itim dixerat. In hoc manifesti sunt filii Dei,&filii diaboli. Ex quo persi icuum est sequi omnes illos esse filios diaboli, qui odio prosequiitur - fratres suos,& omnes illos esse filios Dei,qui eos diligunt. Quare cum Ioaannes perinde utrosque dicat esse manifestos, ita poterunt per fidem noti esse filia Dei ac agnoscuntur filia diaboli. Et ex consequenti queadmodum si Patres nostros oderimus,certitudine fidei possumus scire, nos esse extra
gratiam Dei de filios diaboli ira si diligamus, poterimus per fidem nosse, nos esse filios Dei. Unusquiis enim nostrum teste Grego. cognoscit flagra
re pixrun p integram caritatem in corde, dc tamen quibusdam occupatio, rq inibus praepeditam non mostrari in opere. Et experientia compertum est, non minus notam esse nobis dilectionem fratrum,quam odium. Vnde de
August. magis notam dicit es e nobis dilectonem, qua diligimus fratrem', AU. o. rquam ipsum fratrem. Et in expositione horum uerborum Ioannis sic seri, trin.c.8bit. Nemo interroget hominem. Redeat unusquis ad cor suum. Si ibi inuuenerit caritatem fraternam,securus erit.Et insta. Sit caritas in uobis, de se, curi estote. Et statim.Interroga cor tuum. Si est ibi dilecto statris, securus esto. Non potest esse dilectio sine spiritu Dei. Nam Paulus clamat. Caritas Dei dissilia est in cordibus nostris per spiritusan mam, qui datus est nobis. Et in tractatu. s. per eandem epistolam tractans illa uerba eiusdem apostoli, In hoc cognoscimus quia in ipso manebimus, &ipse in nobis, quia de spiritu suo dedit nobis,ita scribit. Bene Deo gratias. Cognoscimus, quia habitat in nobis. Et hoc unde cognoscimus Quia cognoscimus, quia lia
buri in nobis. Quia hoc ipsesomnes dixit. Quia de seiritu suo dedit no i. IO.
414쪽
DE INCERTITUDINE GRATIAE. bis.Vnde scimus quia de spiritu suo dedit nobis c Hoc ipsum, quis de spi- aritu suo dedit tibi non cognosciss Interrogauiscera tua si plena sunt carit te,habes spiritum Dei. Unde cognoscimus, quia inde cognoscis habitare in te spiritum Dei Paulum interroga apostolum. Quoniam caritas Dei diffusa est in cordibus nostris,per spiritunsanetum,qui datus est nobis. Hsccbo. bo. ibi. Et concinit liis uerbis Chrysostomus. Multa quide alia sunt,quae apud ετ.sup iο Deum nobis fiduciam praebent, de quae nos claros, de probatos, osten vix in L dunt. Quod autem maxime diuinum nobis amorem conciliat, est proximi dilectio. Haec ille. Dileetio etiam inimicorum propter Deum non uideo tur esse posse in nobis,nili ex caritate. Exuperat enim naturam nostri Po sumus uero scire, nos diligere inimicos propter Deia m. Item.Dileetio amicorum ita perse 'a,ut pro salute eorum spiritali uelimus subire mortem,potest esse nota nobis . Non autem uidetur posse illa esse sine caritate, quia di-Ioan.icb Christus. Maiorem hac dilectionem nemo habet, quam ut animam sua
ponsio P anax quis pro amicis suis. Sed si haec omnia exigamus ad principia, uel regulas receptas apud omnes scholasticos doctores,& ex ipsis sontibus scripturarum et sacrorum doctorum,luculenter probatas,facile enervabimus& irrita iaciemus ista arg imenta. Possunt enim omnes haec proximi dileuctiones in nobis esse per solam gratiam gratis datam, siue auxilium Dei speciale,sine gratia gratum liciente. Quia nulla proximi dileetio quantianucunt persecta,satis est,ut sola transserat peccatorem a mortali peccato ad gratiam.Nel unquam tale priuilegium Deus contulit dile, boni proxi-omi sed ex consensu omnium doctorum Theologorum, quos mihi cotigit legere,ut peccator obtineat Dei gratiam necessista est nitentia forma'llis, uel certe uirtualis. Et quanuis quis uehementissime amaret proximos suos,non hoc ei satis esset,ut ad Dei gratiam perueniret, etiam si nullum a 'Iiud admisisset peccatum mortale quam odium alicuius proximi,sed necessarium esset ad ipstus iustificationem,ut de ei displiceret ipsum odium,quaterius Dei suisset ostensa. Ital cum Ioannes dicit Scimus quoniam traflati suα Mart. 6.b mus de morte ad uitam,quoniam diligimus fratres, de Christus, Si dimiseritis hominibus peccata eorum,dinutiet de uobis pater coelestis dclicia ue b. stra,isc cum alibi legimus Eleemosyna ab omni peccato dc morte liberat, non sunt sic ista intelligenda quast uel remissio iniuriae,uel eleemosyna, uel dilectio proximorum sine poenitentia satis sint ad transferendum peccatorem a peccato ad gratiam. Sed sicut fides dicitur iustificare de transferre homines de morte ad uitam licet ad hoc sola non susticiat quia ipsa nisi resistamus,sacit ea nos omnia apponere,quae ad iustificationem nostram necellaria sunt ita de ista gratiam dicuntur nobis impetrare, quia tanti sunt meritar apud Deum, ut nisi plane nos resistamus, ipsa paulatim nos perducant ad omnia necessaria ad nostram iustificationem. Neq; est mirandu sic abs, lute pronunciali. Ioanne dilectionem proximorum este signu manifeste di, sitinctiuum filiorum Dei a filijs diaboli,&Aug. obsolute promisisse securi
415쪽
Lis IN. IN IX. c Ap. aso A intem diligentibus fratres. Solet quippe Scriptura sic loquide omnibus,qsussciunt ad iustificationem,nisi apponatur impedimentum. Et multis hoe L Lia iustexeptis manifestum fecimus.q. a. ad. i. in opus de iustissicatione. Et ne solus q. x. asi puteturAug. sic locutus notari possunt de hoc uerba singularia Chry. Cu Cbo.ho. enim uellet persuadere auditoribus suis studium eleemosynae, ita dicit. Nosic oleum corpus hominis roborat,ut anima misericordia stabilit, adeo confirmat,ut superari a diabolo nequeat. Lubricum. n.eleemosyns oleum, corpus hominis comicuit, ita ut manus diaboli facile propter lubricitatem a leffugiat. Viden non solum gratiam, sed confirmationem in gratia eum polliceri eleemosyns s Et hoc no ob aliud ab eo dicitur,qua quia nisi nos impediamus nosti s peccatis ipsius uirtutem, si nos transseret in coctum,& insuperabiles a daemonefaciet. Qi lare cum dilectio proximorum sola, satis non sit ad iustificationem, sed de alia etiam requirat, ut reponat homine ingratia,& nobis non satis constet per fidem,an ea omnia nos secerimus,rieaque ex hac parte fatis contare nobis potest per fidem, nos esse assecutos
Des gratiam. Dices. Sive dilectio sola sussciat ad iustitiam siue non ex Ioan Replicit inis uerbis&Aug.&Chry. constitillam transferrenos de morte ad uitam, dc conciliare nos Deo,& sacere ut spiritus Des habitet in nobis, ac praesta re securitatem apud ipsum. Sed iam diximus,facere quidem haec omnia dilectionem,siquidem non apponamus impedimentum uolentes persistere, aut ex ignorantia persistentes in aliquo peccato. Non ergo,inquies, Ioana D nes potuit dicere,nos scire quod translati simus de morte ad uitam, quia
diligimus fratres neque hoc signo manifeste discerni filios Dei a filiis Dia, holi,siquidem de in filiis diaboli potest uera dilecto proximorum inueni
ri. Apage. Immo potuit haec dicere. Nam per fidem certi sumus de hac ui Rohon. de efficacia caritatis in proximos .Sed quemadmodum non necesse est propter haec dicere nos per fidem posse cognoscere aliorum gratiam, de adoaptionem in filios Dei,ita nem necesse est propter illa asserere,nos posse hae Uia,certo per fidem cognoscere propriam nostri ipsbrum gratiam. Et rex quidem in egressu ad aliquod praelium, posset dicere manifestos sore milites sibi fideles,&perfidos, tametsi non perinde manifesta fit fidelitas omonium egredientium cum eo ad praelium, ac perfidia nolentium exire . Ad eundenque modum licet certo per fidem possimus cognoscere eos esse fialios diaboli, qui oderunt fratres, & eos insectantur, non necesse est easdem certitudine posse&nos agnoscere, filios esse Dei, qui in ipsos amoare assiciuntur. Neque enim tam certus nobis potest esse amor aliorum erana nos, quam certum est odium. Quod de Ioannes uidetur innuisse.
Nanque statim post illa uerba, In hoc manifesti sunt filii Dei de filii Diaaboli, dilucide,& uniuersaliter expressit signum, quod certos nos potest sacere, qui sint filii diaboli, de dixit, Omnis qui non est iustus, non est ex Deo, de qui non diligit fratrem suum, Qui non diligit manet in mo te, Omnis qui odit stat seu homicida est, non sic autem exerte de
416쪽
generatim mox, sed postea capste quarto dixit. Omnis qui diligit, in C
Deo natus est. Quid uero in hoc uno testimonio tantum moramur c, Totam istam epistolam putatur Ioannes replesse certitudine gratiae, quia non solum in loco isto, sed de saepe alias allerit,nos scire praesentiam spiritus sanisti. In hoc,ait, scimus quia cognoscimus eum, si mandata eius ob seruamus. Et iterum. In hoc cognoscimus quod ex ueritate sumus, &in conspectu eius suadebimus corda nostra. Quid his testimoniis clarius, Ripon. ait,quidam,cum toties repetat, in hoc scimus, in hoc cognouimus Sed his omnibus & similibus una ex quatuor uiis possimus satis sacere. Primo Ioannes scire se istud asseuerauit, quia nomine sui & Apostolorum ea dicebat,sicut de manifestum est, de nonnullis aliis, quaesieruit in eadem epistola. Illis autem certa haec omnia per fidem & lumen propheticum sue runt. Secundo. Non omnia ad Spiritustaneti mansionem in aliquibus particularibus personis, sed ad mansionem Spiritustineti in Ecclesia manifesto nonnulla reseruntur. Haec autem mansio Spiritustandii fidelibus omnibus per fidem constit. Scimus nanque omnes Spiritu sanctum esse semper, deuo. re in Ecclesia iuxta uerbum Christi. Qui maneat vobiscum in aeternum. Tertio. Aliqua non absolute se scire asserebat Ioannes.sed sub conditione. Io m. a. a Quale est illud. In hoc scimus quoniam cognouimus eum, si mandata ' eius obseruamus. Quod quidem omnes etiam fideles per fidem scimus, tametsi nes iamus nos esse in gratia. Quarto. Illa potuit asserere a nobis stio ri,quae uel probabiliter uel certo certitudine fidei humanae nouimus,quan ouis non sint nobis certa certitudine fidei diuinae. Vnde de Nicolaus in
hunc locum scimus quoniam translati sumus de morte ad uitam &c. Apo. stolos dicit nouille certo translatos esste aliquos de morte ad uitam pro pter dile monem fratrum, nos autem haec nosse tantum probabiliter. Et hoc susscit ut uera credantur, quae ex Augustino&Chrysestomo supra citaui inus, quaeque egregius scholiastes Ioannes Gagneius hinc colligit, cum ait,si non uerbo tantum & lingua, sed corde & opere statres dilige, mus, persuasissimam ,& confidentem & securam reὸdemus conscien istiam nostram coram Deo. Nam ad haec certitudo fidei humanae satis est, ut infra docebimus. Neque alienum est a communi consuetudine, scien. tiam uocare humanae fidei cognitionem probabilem, aut saltem certam , ct omnis expertem dubietatis. Scire enim dicimus nos Romam,& Co stantinopolim esse, de multa alia qliae solum sunt nobis nota fide humana. Et sic saepe . ut infra ostendemus, doctores senim usi sunt hoc uerbo. Et ipαst Ioannes sic ut actur acceptile scientiam cum ait. Scimus,quia audit nos , quidquid petierimus. Scimus quoniam habemus petitiones, quas postulamus ab eo. Nam ne plenam certitudinem hic uideretur significasse solii prs dixerat statim nos habere huius diuinae benignitatis fiduciam. Et quantiis certa sit per fidem est cacia orationum iustorum apud Deum tamen de nul
la oratione in particulari, aut certe de pauci stimis certi possumus esse per
417쪽
A fidem,quod a Deo exaudiendae sint.
De certitudine gratiae ex eo, quod cor nostrum non reprehendit nos. cap. NXV.
SEd sortius & apertius in nos militare uidentur, illa uerba eiusdem Io η obse l. v.
annis, Carissimi, si cor nostrum non reprehenderit nos, fiduciam habemus ad Deum, de quidquid petierimus, accipiemus ab eo, quo niam mandata eius custodiuimus, & ea quae sunt placita coram eo, faciamus. Quid his uerbis potentius, ait quidam, ad intelligendum, quddsi cor nostrum non reprehendat nos, tuti sumus s Neque sine causi tanatum huic testimonio innititur. Nam his uerbis uidetur Ioannes declauras e signum insallibile iustitiae, esse pacem de silentium conscientiae, de hinc consequi mandata nos Dei custodire,& orationes nostras,Deo exaudiri,& opera nostra Deo placere. Quare cum certa nobis possit esse persaeape conscientiae nostrae taciturnitas de pax, de nihil eam habere de quo oblatrare de obgannire iuste in nos possit , tunc saltem per fidem cerupoterimus esse de nostra iustitia, δἰ certam cognitionem de ipsa ex te stimonio conscientiae eruere. Sed qui hoc testimonio Ioannis trium- Rcto μοphare de nobis se putant, parum contextum, de uim uerborum scripturs perpendunt, neque satis meminere, optimam esse uiam ad intelligenda loca scripturarum dissicilia,conserre illa cum aliis apertioribus. Enimuero Io iannes non tam ignarus erat Scripturarum & luminis naturalis, ut nesci
ret, plaerosque grauiter qpe Deum ostendere absque ullo remorsu conis scientis, immo de istantes, de exultantes in rebus pessimis, de arbitrantes obsequium se prsstare Deo. Atque ideo non dixit certos nos poste esse
de gratia nostra apud Deum, si cor nostrum non reprehenderit nos. Neque assetierauit omnes eos mandata custodire,& qus placita sunt ipsi sacere, qui nullos patiuntur remorsus conscientis. Propterea statim dixerat, Si reprehenderit nos cor nostrum, maior esi Deus corde nostro, de nouit omnia. ut ostenderet, ne illa quidem Deum latere, aut a Deo Missimulari, de quibus cor nostrum non reprehendit nos. Sed ne ex
hoc in dubium de sormidinem, aut desperationem de propria salute induinceret, tu certus se cum eis Vere, qui sciebant legem Dei, adiecit contionuo, fiduciam nos poste habere apud Deum, si cor nostrum non reprea benderit nos. Fiducia uoluntatis est, certitudo uero intellectus. Et ut cori. Fid curi fidamus nos pl cere Deo, de orationes nostras de uota ab eo exaudi, muctio acri da, satis est probabilis quxdam persuasio nosita gratiae apud ipsum, centisiis. . que potest colligi eae testimonio conscientis de innocentia uel condigna poenitentia nostra bonis aliquibus nostris meritis apud ipsum. Sic enim
. de hominibus confidimus nos placere, de ea solemus nobis de ipsis polliceri, qus sine sumptu, de incommodo suo possunt elargiri, cum conscientia nostra teste, de ipsis bene in aliquibus meriti simus. Itaque cum tantum
418쪽
fiduciam promittat, liquet eum neque de exauditione orationum nos ii, Crum, neque de obseruatione mandatorum Dei, neque de gratia nostra de nostrorum operum apud ipsum plus nobis polliceri ex eo, quod non re . prehendat nos cor nostrum, quam persuasionem quandam probabilem, quae satis est,& requiritur ad fiduciam. Nullo igitur modo eliquari hinc potest fidei certitudo de gratia. Sed posset tamen mirifice confirmari, quod cap.i .contra haereticos nostri temporis disputauimus eam gratiae certituadinem, quae nobis potest competere in hac uia maxime pendere ex operitibus,& non latum ex fide. Nam de operibus est accusatio,siue obiurgatio, aut taciturnitas conscientiae. Et fiduciam inde ille collegit, nos posse habeare, quia si cor nostrum non reprehendit nos, probabile est nos ipsi placeare,& mandata ipsius seruare. Sibus uerbis cauere docuit nouum illum,ae plane peruersum,& impium sensum,in quem ipsi detorquent illa uerba. Si reprehenderit nos cor nostrum maior est Deus corde nostro. Aiunt quippe sensum eorum esse,ubi accusat conscientia, nihil aliud ei esse obiiciedum,
quam fidem Christi, qui maior est corde nosiro. Nam qui dicit fiduciam posse habere, si cor nostrum non reprehenderit nos, plane indicat bonis operibus augendam de comparandam fiduciam apud Deum de eisdem obturandos esse latratus de remorsus conscientiae.' Quae docet Spiritu in lusi los omnes Cap. XXVI. Aoducuntur item pro certiuidine gratiae uerba illa Ioannis. Et non
necesse habetis,ut aliquis doceat vos,sed sicut unctio eius docet uos I de omnibus, & uerum est, de non est mendacium, & sicut docuit uos,manete in eo. Nam cum Ioannes hic inirmet,unctionem,hoc est Spiritusanctum quo uclut oleo leuciae unguntur,quotquot iustificantur, docere omnia iustos,non uidetur uerisimile quin & suam gratiam iustis revelet.
Quid enim magis deceat bonitatem hospitis, quam declarare suam ipsius praesentiam Q iid etiam magis desiderabile iussis,quam nosse suam iussitacationems Et quid Spiritust uictus edoceat iustos, fi non rem adeo nec mariam ipsis manifestet s Et quanuis Ioannes in uerbis citatis non asserat Spiritusin. m docere iustos omnia, sed tantum assirmet, uera esse omnia, quae ille eos edocet,& admonear,ut maneant in illis,quae ab ipso edocti stint,tis men cum palam hic dicat,& non necesse habetis ut aliquis edoceat uos,defiatim praedixerit,Sed uos unctionem habetis a Liacto,& nostis omnia,n5 uidetur locus esse ullus resictus eis, qui negant iustis cognitionem suae unis ctionis. Cum uero iusti dicuntur nosse omnia, de Spiritustinctus traditur eos docere omnia, nomine omnium sola illa intestigiantur,qtiae ipsis neces.saria sint scitu. Quanquam autem iustificatio maxime necessaria est nobis.
tamen ut cap. i . Ostendimus,neque necessitium est, neque in commune eaepediens eam certo scire. Neque ista uerbi omnium expositio ex nostro est capite. Omnia frequens est,nos assirmare,docuisse uel docturos esse alios aues omnia ipsis iuxta suum flatum do uotum tradiderimus, uti animus
419쪽
LIB. IV. IN IX. c AP. t 8x A tradire. Et ita exponunt communiter doctores sancti,quod Christus Apostolis suis dixit, se omnia audita a patre eis manifestasse. Omnia,inquit Gre Iomis.isgorius, quae eos audire oportebat. Neque alium in sensum pollicitus est. Spiritus lanctus docturos eos omnem ueritatem. Siquidem Spiritussanctus non omnia docere iustos manifesta experientia comprobat, & ratio conauincit. Ignorant enim iusti, pis aque scitu dignissim quorunque scientiam maxime cupiunt. Et alias maiores non excederent in scientia uaitatum castholicarum minores, neque indocti indoctos. Quin superfluus esset ordo doctorum in Ecclesia, neque tenerentur inferiores requirere, aut percom tari doctos de aliquibus fidei dogmatibus. Et Ioanes propterea dixit,eos, ad quos scribebat nosse omnia, quia sciebat eis tradita esse iam omnia, quae necesse erat eos scire. Unde & statim adiecit. Non scripsi uobis quasi ignorantibus ueritatem,sed quasi scientibus eam, Et manifestum est,cum rogat, ut maneant in illis, quae eos docet Spiritussanctus, non ad suam iustitiam haec referre,sed ad dogmata fidei,a quibus nitebantur haeretici eos auellere. Itaque eκ his omnibus dilucidum esse potest ita duntaxat Spiritunsanctum docere in hac uita omnia iustos, quia omnia ipsis necessaria scitu, uel per se uel per silos ministros suo tempore tradit. Quippe neminem patitur absiculpa sua aliquid ex sibi necessar is ignorare. Et enim omnem ueritatem ab eo absolute & simpliciter erudiri, felicitas est icut Aug. Cyril.dc Didymus admonent,non uiatorum sed comprehenserum. Quare dc ipsi pro uerbis B communis translationis,Docebit uos omnem ueritatem, deducet, uel diariget uos in omnem ueritatem, legerunt, sicut postulat uerbum Graecum
De nomine nouo promisso iuncentibus quod nemo scit, nili qui
Vid igitur, rogabis, manna est absconditum, de nomen nouum, obtest'.
quod per eundcm loannem Deus pollicetur uincenti dicens. Vin- Apoc. denti dabo manna absconditum, & dabo illi calculum candidum,. ct in calculo nonacia nouum quod nemo scit,nisi qui accipit c Esto manna aliqua dulcedo spiritalis intelligatur ex illis quarum Deus participes facit eos, qui illum sequuntur toto corde, tamen nomen non uidetur aliud, qua nomen illud egregium, & magnificum Christianorum uerorum & filioruDei. quo donantur iusti, dum transferuntur ab statu peccati ad statum gratiae. Nam Sc hoc uidetur nomen esse,de quo olim praedixerat Esaias. Et ser
uos suos uocabit nomine alio,sive,ut. o. transtulerunt,nomine nouo.Qd
de Hieron. de nomine Christianorum exponit. Cum igitur hoc scire dicatur, qui accipit,cur dubitemus,largiri Spiritusanctum illis qui se de suos aflectus uincunt,cognitionem sui status de iustitiae,qiis at is est ignotas Verum Responsio
expositores communes longe aliter e osuere iam olim haec Ioannis uerba, neque ad praemium aliquod quod in hac uita contingat,sed ad rismia aeternae patriae reculere.. Estque hoc uidere &in Glo.ordi. & in Nico. Et
420쪽
Grego. 28. Mor. P. t. nomen nouum quod nemo scit nisi qui accipit, nou Ctitiam claram diuinitatis intelligit, quam nemo persecte nouit, nisi qui &eam coepit habere. Atque iniquum profecto est quam gloriam, di munitacentiam pollicebatur Deus Pergamensibus ob egregiam vietoriam in te lationibus Sc persecutionibus haereticorum, communem Ucile sacere omisnibus iustis. Sed demus, haec ad iustos omnes etiam in hac uita spei lare , de nomen nouum esse nomen uerorum Christianorum, de filiorum Dei , quid hinc haberi poterit contra nos An non satis est. hoc nomen posse suri a iustis certitudine quadam humana seu morali, nisi etiam hoc sciant cer titudine fidei s Cunque uerba sint obscurissima, neque satis hactenus potuerit constare dodioribus,quid in mana, Sc calculo,& nomine illo nobis suo rit significatum, & uariae de omnibus circunserantur expositiones, mirorquendam iitrum dodium dicere, nillil esse hoc testimonio clarius ad siabiliendam certitudinem hanc fidei de gratia. Si hoc uidetur clarissimum,quid
possit uideri obscurum Sed pergamus ad alia. Mira uis est assectus. Nigra candida, tenebras lucem, & amara dulcia potest sacere. De bouatione impediente estis orationum nostrarum. O. XXVIII. Obisa Q Acobi quoque uerba possunt nobis ob aci dicentis. Siquis uestrum i IMO. μή l diget sapientia,postulet a Deo,qui dat omnibus assuenter,& no improperat, Sc dabitur ei. Postulet autem in fide nihil haesitans. Si enim ad impetrandam sapientiam, necessaria est fides sine haesitatione, cur non magis ad obtinendam, de tuendam gratiam Dei, sine qua nulla sapientia ueram, DResto si Q requiratur fides sine haesitatione de ea acquirenda, uel acquisita Verum haesitatio impediens exauditionem nostrarum orationum non est haesitaritio de nostra infirmitate, & impedimento apposito ex parte nostra beniugnitati diuinae. Haec potius prouocabit, de inflectet ad nostri miserenduna celatudinem diuinam. Quanto enim nos magis humiliamus, & peccato res, indignos, qui ab eo audiamur, profitebimur, tanto illum iaciemus M ob si magis propitium. Resistit quippe,teste ipso Iacobo superbis,humilibus autem dat gratiam. Tantoque certius ipsius gratiam obtinuerunt Nabuchori donosor, Nini uitae,publicanus, Magdalena,Petrus & innumeri alii,quarito se magis humiliarunt, de indignos censuerunt, qui ipsius misericordianai utis impetrarent. Quae uero haesitatio uim orationum impedit,immo eas irria
peti s tat,& inanes iacit haesitatio est uel de pumiis coelestibus,sicut Glo. ordi. ex rationes. ponit, uel de Dei potestate, Se uoluntate d indi postulata illis, qui ea pie, Seperseueranter petunt, sicut Nico. uel denique de potentia,bonitate,& uertistate diuina. Nam qui de aliquo horum dubitat frustra Deum precatur,ipse sua ambiguitate impedimentum de obicem ponens suis orationibus. Nec
illi qui de propria iustitia sormidat. Sed huic conueniunt,quae mox adiecit Iacobus. Qui enim haesitat, similis est fluctui maris, qui a uento mouetur, dccircunfertur. Non enim quia iusti incerti sunt de sua iustitia, ideo uelut arundines, aut sicut fluctus maris uenus hinc inde agitantur. Stant potio sortes