장음표시 사용
421쪽
LIB. IX. IN IX. CAP. a 83 A sortes&constat ales, ac sicut saxa immobilia fluctus omnes tentationum excipiunt, tantoque sortius,quanto minus suam sibi persuadent iustitiam,& ad eam acquirendam uel tuendam opus sibi esse semiunt inuidia & inde. sella patientia. Porror fides, in qua uoluit Iacobus nos sapientiam postulaα Fiducia xere, & quam saepe Chriinis exegit in Evangelio, quanque necessariam do. cessaria ad
cuit ad impetrandum ab eo quae uoltimus non est cerra de eis impetrandis orationes.
intellectus credulitas, quae salsa S leuissima saepe persuasio esset sed est Aleis ctus fiducia eκ csita perstasione de diuina potestate, de benignitate prosocta. Inter uarias quippe acceptiones fidei quarum meminimus in. .q. opus Furi ἁ2 .sculi de iustificatione, solene de frequens est & in scripturis, ct in Ecclesiasti quando pocis, de in prophanis autoribus fidem pro fiducia accipere. Et manifeste sic nitur pro usus est loannes uerbo credendi cum de Christo dixit. Ipse autem Iesus no fiducia.
credebat semetipsum eis. Quid enim est aliud,non credebat semetipsum ioum1. deis quam si apertius dixisset, non fidcbat ipsis,neque se tuto,fidenter,aut secure eorum consuetudini & potcstati permittebat Videtur autem haec aeceptio fidei sicut & aliae, a communissima, & celeberrima fidei acceptione pro certa intellectus credulitate enata esse,quod illis solemus fidere,quos mdeles,benignos,& integre fides homines certo existimamus . Aliud est certam facere uocationem er electionem nostram, aliud certas eas nobis esse . cap. XXIX. PVgnant Sc quidam contra nos uerbis clavigeri coeli. Satagite, ut per obieri ,
bona opera certam uestram uocationem,&electionem faciatis. Did λ. Petr. aliud, inquiunt,hic admonet Petrus, quam ut bonis operibus sic stu, deamus, Scinuigilemus,ut mereamur certitudinem assequi nostrae uocationis &electionis Sed si hic esset senses Petri, non sola certitudo de nostra iustificatione esset nobis possibilis, sed etiam certitudo de nostra praedestiis
natione,quia omnis electus est praedestinatus. Hoc autem scripturae toti re. Pugnare lib.D.docebimus. Ac parum profecto aduertunt,qui hunc locum nobis ob aciunt longe inter se distare,ceriam sacere electionem nostram,et cenam eam habere multoqtie aliam esse certitudinem eX parte rei, de certi- .
tudinem eκ parte intellectus sicut late supra disseruimus. Facit certam uocationem, de electionem suam quicunque bonis operibus iugiter studet, ut . habeat uitam aeternam. Ubi enim assecutus eam fuerit certum erit illum ele hctum fuisse a Deo, dc uocatum uocatione efficaci, dc habitura essectum hi quem sacta est. Certa uero ista habet, qui de sua perseuerantia tis te ad mortem cemis est. Et Petrus quidem non admonuit,ut per bona opera sitageremus istam certitudinem habere. Nouerat nulla bona opera tantam posse Praestare certitudinE. Na multi a praeclarissimis operibus defecerunt ad grauia peccata, dc in eis ii ita cosummaueriit. Admonuit aut in P bona opa λ-ceremus cella electione nosram qni hoc sacere per illa possiimus ,δc sine illis n5 possumus. Quod si uerbii Graecum βεβῶαν quod noster interpres certam uertit, reddamus sicut alii Graece doctissimi reddunt, firmam , uet
422쪽
ratam siquanto apertius erit hune esse sensum huius loci, quem iam e in Cpressimus. Quia tamam ficere, de ratam nostram uocationem, de Hedii nem,nihil aliud est,quiri non deficere ab illa,sed in ea constanter,& sortiter' Li Perseuerare. Statari. illa firma,& rara est, cum ab ea non declinamus. Quod fieri non potest,nisi bonis operibus assiduo studio incumbamus. Quippe haec sunt,quae illam firmam tuentur,& sustentant, & tandem immobilem, ct immutabilem laciunt. Alcli ut constare posset, hunc esse sensum istorum uerborum,adiecit flatim Petrus. Haec enim facientes non peccabitis aliqua do. Et moκ. Sic enim abunde ministrabitur uobis introitus in aeternum regnum domini, & saluatoris nostri Iesu Christi. Quid aliud his uerbis dici
tur, quam eos ratam sacere, & firmam suam uocationem, & Hemonem. qui sic vacant bonis operibus,& a peccatis abstinent,ut mereantur tandem participes fieri aeterni regni saluatoris nostii s Et quoniam dum in hac uita militamus, periculis, & uariis casibus obnoxii sumus, neque unquam po ierit nobis esse certa nostra eleetio, neque rata omnino,neque firma,nisi bonis operibus iugiter studeamus, quandiu hic suerimus, uiget illa admoniax.TD.a.a tio, ut per bona opera satagamus sacere certam electionem nostram. Non Naub. io enim coronabitur, nisi, qui legitime usque ad mortem certauerit, de solus er 1 .b ille erit saluus,qui usque ad finem perseuerauerit.Si autem qui praetenditur. esset horum uerborum sensus,non uigeret ista admonitio nisi usque ad adeptam istam certitii dinem.Quod alienum esse a mente Petri patet ex antecea dentibus, de consequentibus. Scio alios partim per certitudinem coniectu Dratem,partim per certitudinem ex conditione statim adiecta de non peccando, aliquando euadere tentasse uim huius argumenti. Sed nihil necesse est
obiect. ii Z Ontendunt item nonnulli inuitidare non solum nostram sciatentiam . uerum de testimonia ex Iob, de David pro ea inducta,ex quibusdam aliis eorum testimonηs,quibus aperte suo iudicio uidentur illi conteub.n.a stari se suisse certos de sua iustificatione.Iob enim ait.Donec deficiam,no re cedam ab innocentia mea, Iustificationem meam,quam cspi tenere,non deseram. Neque enim reprehendit me conscientia mea in omni uita mea. Et eup.ii alibi. Ipse uero Deus scit uiam meam, de probauit me quasi aurum, quod per ignem transit. Vestigia eius secutus est pes meus,uiam eius custodiui,de non declinaui ex ea. A mandatis labiorum esus non recessi,& in sinu meo 6.a abscondi uerba oris eius. Et alio in loco confidenter clamat, Vtinam apri penderentur peccata me quibus iram merui,& calamitas,quam patio in statera. Quasi arena maris haec grauior apparet. Quomodo ista potuisset uere dicere, si non erat certus de sua iustitia de innocentias An non hic ma ni seste se asserit iustum de innocentem,& omnia Des mandata seruasse e aD
firmat, neque admisisse aliquod peccatum, propter quod merito sic t i lareturi Neque uidetur ista Iob isxiRpropter aliquam peculiarem Des ro
423쪽
LIB. IV. IN IIc. c AP is A udationem, quam de sin innocentia, & Iustificatione habuerit, dunt
xat ex suae conscientiae testimonio. Sed neque minus aperta sunt,quae inauid etiam de sua iustificatione asseuerat. Quodam enim in loco confidenter dicit. Et retribuet mihi dominus secundum iustitiam meam, & secundu pu πιαν .ritatem manum mearum retribuet mihi. Et mox subditi Et eduxit me in Iatitudinem, tuum me secir,quoniam uoluit me.Quia custodiui uias domin neque impie gessi a Deo meo. Quoniam omnia iudicia ius in consipeis ctu meo,& iustitias estis non repuli a me. Et alibi, exaudiri se a Deo postii- is. lat secundum iustitiam suam,& oculos ipsius Ludere aequitatem. Et secure inquit, Probasti domine cor meum, de uisitasti nocte,α non est inuenta in me iniquitas. Et alias. Ego aute in innocentia mea ingressus sum. Et rursus. Conuertere anima mea in requie tuam, quia dominus benefecit tibi. Quia
eripuit animam meam de morte, oculos meos alachrymis, pedes meos a
lapsu. Et iterum. Dixi confitebor aduersum me in iustitiam meam domi. no,& tu remisisti impietatem peccati mei. Et rursus saepe dilexisse se dicit legem domini,& mandata illius, testimonia obseruasse, & iniquos, de intiquitates odio habuisse. Sed par profecto non est, ut tantis de tam eximiis prophetis nos misellos de rudes homunculos comparemus. Nam illi per
lumen propheticum certissimi suerunt de ueritate omnium, quae in libris propheticis assi arunt,& ubi nullas peculiares de priuilegiatas reuelauo nes de sua gratia habuissent, hac uia potuerunt de debuerunt este certi de il-B la,siquidem inueniantur eam nobis suisse contestari. Et David quidem sum ci is rudis 'mo iure potuit etiam sine adiutorio luminis prophetici suam nobis gra nauis, et
tiam assirmare. Apertam enim habuit reuelationem de iustificatione sua, si a remissione suorum peccatorii cum audiuit a Nathan propheta. Dominus quoque transtulit peccatum tuum. Iob etiam omni destitutus lumine pro' i. M.t,.dphetico,iustum se potuit certo asserere, eum sciuit dominum praecepisse Eliphaz Themanitae, de alias duobus ipsius amicis, ut irent ad seruum situm Iob, ut oraret pro illis, & conuersus est dominus ad poenitentiam ipsius, sicienque illius pro ris suscepit. Neque tamen in tribus prioribus Daui. Reston. . dis testimonqs, de iustificatione sua, aut innocentia apud Deum ille agit. Sciebat iustitias Dei a se repulisse, neque illius iudicia habuisse in conspe ctu filo,cum patrauit adulterium cum Bersabeae,& uirum eius Vriam o
ridi fecit. Sed ad persecutiones, quas ab Absalone, & Saule passiis est,
illa omnia reserebat, ut patet ex titulo Psalmi. Atque in ea muli constanter David eκ testimonio suae conscientiae asserere potuit, sicut de asseruit, se nihil admisisse contra illos,ut iuste ipst eum persequi possent. Eoque nomine aliquando confidenter postulabar.exaudiri se secundum iustitiam suam alis quando uero certus de diuina misericordia iberationem sibi ab illis tribuislationibus promittebat. Et quae ex Iob citata sunt, nequaquam probant, eum sua de iustificatione suisse certum. Non enim illa loquebatur secudum
scietitiam,quam habebat ex reuuatione, immo ne tum cum ea locutus est,
424쪽
ui leo unde satis probari possit, talem certitudinem eum iam habuisse, sed Cloquebatur illa secundum scientiam quam liabebat eκ testimonio suae conscientiae sicut Scilla,quae supra pro nobis citauim is . Si iustificare me uoluero,os meum condemnabit me,&c. Et in nullis istorum uerborum se iustificatum assteruit. Neque ulla est repugnantia inter ista,qus modo citantur coua nos,& quae supra pro nobis allegauimus. Sed concordiam germanam istorum,& aliorum locorum docuit nos Paulus, cum dixit. Nihil mihi coscius sum, sed non in hoc ii stilicatus sum. Ideo ergo ista, quae contra nos citantur, dicebat,quia nihil sibi conscius erat, & iuxta siuam scientiam de con scientiam poterat dicere. Vtinam appenderentur peccata mea &c. Neque amplius potest eκ his uerbis colligi. Ideo uero i ea quoque asseuerauit paulo post,quae nos pro nobis citauimus,quia sciebat ea non esse satis ad sitam
iustificationem. Poterat enim praeter propriam conscientiam aliude esse eπcra Dei gratiam. Et perinde erat illa omnia de se allerere, ac si uerbis Pauli dixisset. Sed non in his iustificatus sum. Hoc est. No tamen ob ista me iustum audeo aiterere. Et quidem ut ista de limitia quae citata sunt de sua iustitia assererent&Dauid de Iob,autes a iusti&prophetae, non opus est in eis ponere certitudinem fidei, nisi quatenus illa, ut prophetae scribebant. Poterant enim illa de se aiseuerare, si sic uel humana quadam certitudine,aut Opinio
ne de se ipsis persuasi erant neque cuiuspiam sibi deli. ii conscii. Quandoquidem non illa sola, quae certo scimus certitudine fidei postumus allerere, sed de illa constanter alleueramus quae humana fide uel probabilibus argumen oris uel ceria uel probabiliora existimamus. Addidi autem nisi quatenus illa ut prophetae ibebant quia ut sic non solum habuerunt fidei catholics certitudinem,quam nos de omnibus ab eis assertis habemus sed pleniorem et augustiorem,ac fortassis euidentem, siue immediate, per lumen prophei cum siue mediate de per discursum. Gae enim nos credimus illis suisse reuelat ipsi sciebant a Deo sibi fuisse reii lata, de eum ex lumine naturali nou Hisn*σ e rant neque fallere neque falli posse. Unde de Hiere. dicebat. In veritate misit me Dominus. Et hoc modo respondere possiimus ad omnia, quae certitudinem etiam de sua perseueratia in ipsis arguunt. Quod si nemini ex cathois licis suscere ea existimata sunt, ut crederetur posse nobis certa esse nostra perseueranti uel ex hoc admonemur,neque idonea Ipsa existimare, it cre . Di plex re damus posse nobis omnino certam esse nostram gratiam. Etenim illi eo θ. alea, q dem modo de utroque loquuntur.& si eorum testimonia unum probant. certitudine pari iure probabunt de alterum. Sed de duplex alia uia occurrit explicandi, pseueritis quae cerii tudinem de perseuerantia sua eos habuit uidentur indicare. main πbetis lia sunt illa Dauidis. Et ero immaculatus O eo, et obso uabo me ab iniquita Indiciti re mea. Quonia ipse e testet de laqueo pedes meos. In domino sperans non Psi .a . infirmabor. Dominus illuminatio mea dc salus mea quem timebo Domias. 26. nus Proteistor uitae meae,a quo trepid . bos Siquidem ut haec & similia sini cema,quae passim de in Davide de in aliis prophetis inuςnientur uere illide
425쪽
LIB. IX. IN IX. c Ap. issA se potuerint asserere, satis est, eos tum sic fuisse affectos, & eam fiduciam in Deum, de opinionem de se habuissse,quae huiusmodi uethis uidetur signita
cari. Nam de nos saepe prae amore, de studio, de pietate in aliquem domi- num, uel praelatum in nos, de suos omnes liberalem, benignum, huma. num,&magnificum, perpetuo asserimus in ipsius obsequio,& studio post eraturos, neque defuturam nobis unquam ipsius beneficentiam, deliberalitatem, constanter pollicemur, cum tamen nullam de his habeamus certitudinem, sed duntaxat fiduciam, de probabilitatem. Et conueniebat ploreaque talia maxime in Psalmis inueniri, ut iii Davide exprimerentur piamque similes assidius, quos in se ipsis contemplativi experiuntur, qui
busque assuefaciendus est assectus noster, ct animus, dum oramus. Sod si Gn. tisi istaenunciata de suturo, non ut assci tiones, aut praenunciationes acci piantur, sta ut pollicitationes,& promissiones indicantes assectum eorum& spem, neque certitudo de earum impletione, ad earum ueritatem requia
ritur, neque exhibitio eorum, quae per ipsas prophetae sibi, uel de se, uel de Deo pollicebantur. Quod de in communibus promissionibus satis p
tet. Nanque,ut poenites suo consessiuio uere promiserit se non amplius iteraturum peccata, quae confessus est, requisita non est certitudo de illis non sterandis, immo neque, ut ea non iteret, sta satis est, eum tum habuisse si sectum nunquam amplius ea committendi. De cortitudine gratiae ex probatistae in trastationibus, Cr familiaritale
ADdunt de nonnulli contra nos uerba illa Moysi ad populum domi sint. Tentat uos dominus Deus uester, ut sciatu diligatis eum. Non nisi enim sic hoc dictum est, ut ait Augustinus, quasi nesciat Deus, sed hut ipsi sciant,quantum in Domini dilectione profecerint. od nisi tentationibus, quae accidunt, non plene ab hominibus agnoscitur. Et addit Augustinus ipsum uerbum tentat pro eo positum esse, quod tentari finit. Et recipitur saec expositio communiter, ac sic etiam ponuntur illa domini ad Abraham. Nuc cognovi,quord timeas dominum,idest,cognoscere te feci. Si igitur ad hoc tetauit Dςus Abrahamum,ut cognosceret,se timere Deli, de ad hoc nos tentamur,ut sciamus uod nos ipsum diligere poterimus Isccerto de nobis nosse ex uictoria tentationum,quae nobis & manifesta de indubitata esse potest. Nemo etiam, addunt familiarem habet, nisi quem habet sibi carum dc acceptum. Itaque cum prophetis, de Abrahae,atque aliis patriarchis familiarissime saepe locutus fuerit Deus, uel eo argumento povtuerint illi certi fuisse de sua gratia apud ipsum. Verum necessarium non est, Restonsio
communem istorum locorum expositionem,quae citata est, acceptare. Aliquanxulum enim Diolenta uidetur ct aliena a communi uerborum illorum intelligentia, & acceptione, neque uideo apud graues, S latinos ait tores usurpatum scire, uel cognoscire, pro eo quod est ficere scire, uel cougnoscere. Sed quia Deus omnia nouit antequam sint, de extra se nihil c Aa
426쪽
gnoscit, intelligendum est, ista eum dixisse more humano , de uelut homia Cnis persona assumpta attemperasse hic sermonem suum uulgatae nostrae coGen. 6.b suetudini, sicut cum dixit, Poenitet me fecisse hominem, de saepe alias. Ita que ideo ait nos tentare, ut sciat, an diligamus eum,& cum uicerimus tentationem cognoscere se a nobis diligi,quia frequentissime ita loquimur, cum experimento cognoscimus, uel cognoscere uolumus, quantum nos alit,uel timeant,uel diligant. Atque ubi propter autoritatem Augustini, ala
legatam expositionem acceptemus, non neceste est cocedere,posse nos cero
. titudinem fidei assequi de nostra iustificatione. Satis enim est ex uictoria i tationum, uel probatione posse nos experimento exteriori certo cognoscere,in illis rebus, de periculis Deum uerer a nobis diligi & timeri, de coriaiecturam ualde probabilem assequi de dilectione, de timore Dei absolute , dc simpliciter. Nam scire aliquando uulgariter dicimus, quae probabiliter nouimus, uel conieetiiris de probabilibus argumentis, uel relatu aliorum . Et aliqui dodiores non improbabiliter dicunt posse stare uerum timorem,& uerum amorem Dei cum peccato mortali ex ignorantia culpabili. Sed
cimi fuit Abraham dubium non est certum sutile de sua gratia. Non solum enim au Abraham diuit a Deo. Nunc cognoui quod timeas dominum, sed et quae statim sedgratia et quuntur. Per me metipsum iuraui, quia secisti hanc rem, de non pepercissinae sit, unigenito,benedicam tibi, & multiplicabo semen iuum,sicut stelatione M. coeli, S uelut arenam, quae est in litore maris. Possidebit semen tuum Gen.ii. Porias inimicorum suorum, & in semine tuo benedicentur omnes gentes orerrae, quia obsdisti uoci meae. Qui tam dilucidum sui timoris Se obsdienatiae testimonium, de tam magnifica propter illa promista a Deo audiebat, certus iure optimo, & poterat, de debebat esse de sua gratia. Nec magnum est, si tunc eum dicamus certo cognouisse, se esse in gratia, cum de prxde stinationis suae certus potuerit esse ex illis uerbis Dei ad ipsum. Ego proto Gςη, s stor tuus, dec. Tu autem ibis ad patres tuos, in pace sepultus, in sene, tiate certiis bona. Similenque certitudinem suae iii iificationis, is gratiae apud Deum nosti se habuisse indubitatum est Moysen, eum loquebatur ad eum dominus facie si grati, ad faciem,sicut solet amicus ad amicum loqui, mum audiebat se ab eo sero Exod y3.c uum ipsius fidelissimum appellari. Suidebat ad orationem sitam placari
Nime. N. Deum, quibus erat iratus, immo de incredibili humanitate ei dicere. Diom. 6. Cr mitte me, ut irastatur furor meus contra eos, & deleam eos, faciamque te Exo.3 . in gentem magnam. Ad eundenque modum alii Prophetae ex similibus Dei ad se uerbis certi potuerunt este de sua gratia apud Deum. Certitudo autem de spiritu prophetico non satis suit ulli ad certitudinem de sua gratia. Potest enim esse, de suit in Balaam spiritus propheticus sine gratia. Quod Mae .m dc satis explicauit Christus illis uerbis . Multi dicent mihi in illa die. None
in nomine tuo prophetavimus s&in nomine tuo daemonia multa eiectamus scic in nomine tuo uirtutes multas fecimus s Et tunc confitebor illis, quia nunquam noui uos .
427쪽
Leonis pro certitudine gratie . Gip. ZZ XII. CVm uero ex praedielis patear, nullum esse sancta in scriptura locum, , qui aduersetur definitioni sanctae Synodi, commodum erit de idem ipsum omere in testimoniis sinctorum doctorum,qus nobis obii riuntur. Sic enim & cofirmatior fiet Synodi sententi de omnis amputabitur Praetextus, quo se tuentur, qui putant possibilem esse iustis certitudinε fides de sua gratia. Primo obiicitur nobis magnus Diony.beati Pauli,dis i Obidicere pulus,& is esse itur dicere, uiros spiritales de contemplationi deditos se ue Diov. mraciter, ac penitus, immo etiam intemerata fide statum suum, de quam bea de sui. none se habeant nosse. Verba autem Dionysii, unde hoc colligitur,fisc sunt. mi. Novit penitus is,qui ueritati coniunctus est, quam bene se habeat, etiam si plures illum corripiant, quasi amentem & extra se factum. Fugit enim que. admodum & par est, illos, quomodo uelut ex errore ille per intemeratam fidem ueritati unitus extra se sit, extasinque patitur. Porro nouit ipse stipis sum ueraciter. Attamen distincta ualde sunt, nosse nos esse in tia, & nos Rhyon. se bonum nos tenere de sectari uitae institutum, si contemplatiuae uitae immia regulam fidei studeamus, & quantum per fidem astinui possumus,ucis A ritati diuinae iugi meditatione & assectu uniamur. Hoc quidem nobis fiade catholica certum est, quia Christus dixit, Optimam partem elegit sibi Maria, de Ecclesia ab ipso&Apostolis edocti, uitam heremiticam sem per probauit&laudauit. Q iod uero simus in gratia, incertum esse sua pra docuimus, ct saltem de fide catholica non est. Et Dionysius non dicit Diros spiritales Sc contemplationi deditos nosse se esse in gratia, sed nosse penitus de ueraciter, bene se se habere in stud is & meditationibus spirit
tibiis, tametsi derideatur de despiciatur ab ignorantibus. Nec dicit ut putatur ista nosse eum per fidem intemeratam , quantiis potuerit hoc uere diacere,& si dixissti, nihil haberetur contra nos. Sed ostendere uolens, cur uiari spiritales a carnalibus reprehendantur, docet hoc inde proficisci, quia ignorant carnales, quomodo per intenteratam de secrosanctam fidem Meritati extra se uir spiritalis unitus sit. Et ut constaret pro nihilo hau Beria uiris spiritalibus reprehensiones ignorantium, neque se de notitianratiae ipsorum, sed de notitia religionis Se uitae quam profitentur, de mysteriorum, quae contemplantur, locutum fuisse, praemisit statim iiscueralia. Eum qui in ueritate credit, iiixta Scripturs fidem, nihil remouebit auere fidei autore, in quo constantiam immobilis identitatis habebit. Et in illis, qus mox adiungit post uerba contra nos citata, dili itide exaplicat, se hoc penitus de ueraciter notum uicis si iritalibus asseruisse, quod bene se habeant in contemplatione Dei Sc eorum, qus diuina sunt, dum Aa a
428쪽
ea contemplantur& meditantur, quatenus nobis per fidem innotescunt. QNam hanc dicit nostratis diuinae sapientiae Principes ac Duces, solam uoram de simplicem diuinorum cognitionem etiam mortis tolerantia omni die contestari. Quare Sanimis Thomas fidelis ipsius expositor, non hic eum egisse de certitudine gratiae credidit, sed firmitat in fidei nostrae triplis Obie. r.ex citer ostendisse. Secundo prosertur contra nos Antonius Abbas, qui in latio. epistola sua septima constanter asserit, uniinquenque si uelit, posseprofice re ad cognoscendum semetipsum. Quotquot, inquit, proposuerunt, cloeti sunt per Spiritunsanctum. Hi cognouerunt semetipsos secundum sensualem tuam extantiam, in ipsa uero sui cognitione proclamauerunt dicentes. Non enim accepimus spiritum seruitutis, sed spiritum filiorum
adoptionis,in quo clamamus. Abba, Pater.ut cognoscamus, quata nobis
donauerit Deus, quia dc filii simus & haeredes. Haeredes quidem Dei, de cohaeredes sinctorum. Viden, ut constanter se filium Dei asseveret, de& omnibus, qui serio profecerunt, notum suisse affirmet, quod accepserint spiritum Dei, de nouerint a Deo ipsis donata Sed ne dubites, eo ita Jum putasse poste peruenire omnes iustos, audi quid continuo subiecerit. Fratres dilectissim, Se cohaeredes sanctorum, omnis uirtus non est aliena a uobis, sed uestra existit, si tamen inculpabiles sitis a mala uita, Deo auanso, o manifesti. Sed cum in his non tantum diκerit agnouisse sanctos uia ros, acceptum a seipsis Spiritusii iactum, sed de ab at is qui uitae spiritali si dent, neque se solum assirmauerit filium dc haeredem Dei ac cohaeredesi sanctorum, sed de eos, ad quos ista scribebat, colligere ex his post imus de debemus, non illum de certitudine fidei diuinae e inisse, satisque esse pro his, si iusti haec probabiliter, ac certo moraliter de se sibi persuaserint. Nam utique aliorum adoptio de iustificatio innotescere nobis non potest per si Obae 3 ex deni. Tertio inducitur etiam contra nos Leo, is enim post citata testimoa φης;-- nia aliquot Christide Ioannis Euangesiliae in commendationem caritatis , O bHo subdit. Discutiant ergo se fidelium mentes , de intimos sui cordis assectus P uera examinatione d iudicent, ut si depostium aliquid in conscientiis suis
de fructibus caritatis inuenerint, Deum sibi inesse non dubitent, de utinaagis magisque tanti hospitis sint capaces, fiant perseueranter in misericordis operibus ampliores. Haec ille . Ex quibus, cum aperter dicat, ne dubia temus nobis inesse Deum, si inuenerimus in conscientiis aliquid de fructis bus caritatis, & hoc possit nobis certo, immo euidenter constare, euis cere sibi uidentur, quod uolunt, Mi pugnant pro certitudine gratiae. -- Reston. i. rum his uerbis illa post int esse satis, quae capite vigesimoquarto respondiamus ad uerba Ioannis. Scimus, quoniam translati sumus de morte ad uitam, quoniam diligimus fratres. Nam de propter haec tam constat ter iubet Leo ne dubitemus. Neque necesse est, ut si Deus est in consciei liis nostris excitando nos ad aliqua bona opera, ideo ei te putetur etiam
πιθο*3- per gratiam. Et alioqui non quicunque prohibet dubium , iubet certituis
429쪽
dium locum tenet inter opinionem et fidem dc qui opinatur uel probabiliter aliquid credit,quanuis iraestet S formidet,dubitare tamen non dicitur. Siquidem qui dubitat, neutri parti allentitur, de sus esum tenet ac medium ancipitem inter utrant partem intellectum. Et hoc est,quod uetat Leo eis, qui aliquid in se de fruetibus caritatis inuenerint . idenque saepe prohibuerunt et alii Encti doctores eis, qui merito uel propter suscepta sacramenta, uel propter bonos alios assectus, merito possunt & debent credeare, se esse in gratia, licet non omnino certo. Qitare manifestum est, salso nos accusari a Protestantibus in articulo quinto consessionis Augustanae ct a Philippo in Apologia, quod conscientias iubeamus dubitare de re missione peccatorum. Tantum abest, ut iubeamus de hoc dubitare, utisaerunque etiam necessarium putemus non dubitare, & dubium, peccato pusillanimitatis imputeo s. Et hoc bene notari a cunctis uelim, quos niam non raro hic paralogizant aduersar a confundentes dubium cum sormidine siue haesitatione. Qitario citatur aduersum nos Cyrillus in illa uer. ba domini. Ad eum ueniemus de mansionem apud eum faciemus. Cum non recte, inquit, a dis puto intellecta uerba sua Christus uideres, repetit rursus,quod diaeir, dilucideque docet, non solum cognitione ista commuis ni amicis se suis manifestaturum sed excellentiori quodam fulgoris modo. Nam rudiores ab impiorum idolorum cultu ad cognitionem Dei uocati, solummodo per fidem discunt, quod unus Deus, qui nos creauit, colei dus sit. Qui uero omni uirtute mentem suam purgando, apti iam ad maiora facti sunt, spiritus illuminatione recepta, oculis animi habitantem in ipsis Deum uidebunt. Haec ille. Quis ergo locus,inquit,est haesitationi,ubi clare Deus asseritur inhabitans iustos a persectioribus uideri s Et confirmat hoc ex uerbis Christi, quae statim praecesserant. Qui diligit me, diligetur a Patre meo,dc ego diligam eum,dc inani semibo ei meipsum. Volunt quippe & hoc ad praesentem spectare uitam, ut Christiis se manifestet,vel ut alii Uertunt, se in sinuet ipsum diligentibus. At uero Cyrillus non pollicetur persectiores certa uisione cognituros esse, in ipsis habitare Deum,sed proumittit illis clariorem, quam habeant rudes, Dei ipsos inhabitaniis cognitionem . Opponit enim cognitionem eorum de Deo, cognitioni, quam habent rudiores, neque rudiores di Vit per fidem cognoscere se inhabitari a Deo, sed unum Deum, qui nos creauit colendum esse. Et fieri quidem Potest, ut manifestius, purius Sc persectius spiritales cognoscant Deum, α tamen non ad hoc pertingant, ut a Deo se inhabitari cognoscant. Nam G peccatores aliquando siue pcr lumen propheticum,siue per fidem,siue PDrxcellentem aliquam doeti inam, aut etiam per perspicacius de subtilius ingenium Deum possint cognoscere multo perseetius quam aliqui iusti.
430쪽
Gh quae stata sunt , satis explicuit. Continenter quippe adiunxit. Non Gest ergo communis sinetorum cognitio, sed eximia , de certa, longeque a communiore illa disserens. Et in capite secundo haec disserere ab his uera his coepit. Dominus noster Iesiis Christus praecipuam saniis cognitio nem pollicitus est , in quibus expressius mysteriorum cognitio sulget. At que hunc in modum possumus respondere ad uerba Christi, Et manifestio ho , siue insinuabo ei meipsum , si quidem ad uitam praesentemreferre illa Placeat. Non enim necta est , ut quia diligenti se promittit sui manifestio, tionem, & inde etiam suae mansionis in ipso notitiam largiatur. Quia uearo non omnibus , qui sunt in gratia , ita suae iustificationis certa cognitio contingit, ut & qui haec nobis obiiciunt, constentur, satius esset sequi communiorem expositionem , quae de Theophilati est & Glo. interlinea. ris, & Nicolai , & Hugonis Garren. de ut ille citat , etiam Hieronymi, de ad uitam beatitudinis ista referre, ubi Christus non utcunque sed manis nissime se reuelabit omnibus, qui eum ueram hac uita dilexerunt. Et quia dem , si circumiacentia omnia bene expendamus , in his uerbis , de in illis, quae Cyrillus exposuit , non praemium aliquibus peculiare, sed praemium commune omnium iustorum & seruantium mandata Dei Christus signia RQρ ficauit. Ad haec. Cyrillus non omnibus assuturam tradit hanc sulge tiorem & illustriorem cognitionem, sed eximiis S praestantibus omanino uiris, neque per humanos discursus uel argumenta posse eos in illam uenire asseuerat, sed ex gratia & benignitate Dei, quam iam admonuimus o in disputationem non uenire. Quamobrem ex illis quibus Christus Apostolis suis manifestisiime pollicitus est cognitionem certam suae in ipsis mansionis per gratiam, dicens, In illo die uos cognoscetis, quia ego sum in patre meo, de uos in me,& ego in uobis , iniquum est & omnibus . iustis polliceri, quod ad hanc cognitionem possint ms suis studiis & meis ditationibus peruenire. ippe Christus non statim hanc tantam&tam illustrem cognitionem Apostolis suis largitus est, sed cum desuper misit
eis uisibiliter Spiritunsanctum. Hic enim erat dies, ut patet ex antecedentibus, quo uerba illa reserebat, In illo die. Vnde&ante mortem suam, quia non dum tanta gratia cis expediebat occasiones nonnunquam sub inivit. 6. b nistrauit, ut de sua gratia etiam nihil sibi conse i haesitarent. Et ideo in coeana dixit. Vnus uestrum me traditurus est. Et ne solum existimaretur do
Luci .c. cere, ut timerent de lapsa, adiunxit. Veruntamen ecce manus tradentis
Apostoli me, mecum est in mensa. Atque illi, quoniam non sic erant a Christo In haesitaue - stituti, ut se certo prorsus&absque ulla formidine iustos putarent, si ni-ra de pre hil sibi essent cons , contristati ualde, coeperunt singilli dicere. Nunquidrato, ius ego sum Dominec Atque hoc pacto exponit hunc locum Alexander non erasi Halensis in Commentariis in Lucam, qui cum Commetams in Marcum,ti conscij. de in Epistolas Pauli,& in Psalmos,& duodecim Prophetas habentur Uentans in religiosissimo nostro coenobio, cui nomen suactus Franciscim