Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

LIB. IV. IN IX. c A P. zor A remus ignoratia culpabili.Quia sicut in communi Theologorum opinio.

possumus utrare quodcunque peccatum ueniale, non tamen possum iuxta coem sententia uitare omnia ita quanuis possit nobis costare de quacunque ignorantia culpabili, non in inde consequens est ut possit sic cosiaare de Oibus, ut sciamus nos nulla laborare ignorantia uincibili. Et quanuis possit costare de quocunque praecepto, an illud impleamus,an n6, non in potest costare,an ola praecepta impleamus,necne. Deinde. Licet nobis possit moraliter costare Ois ignoratia nostra culpabilis,non t5 necesse est, ut nobis per fide uel euideier constare possit, nulla tali ignorantia laboramus. Atm hinc reddi potest aperta ratio, propter quam, licet possit idolatris de

infidelibus, immo etiam aliis peccatoribus certo ac plane euidenter constare,se diligere uere cieaturas super omnia,& omnia facere,quae ad earum cultum de obseruationem,& ad ipserum amorem promeredit necessaria sunt, non tamen potest costare iustis, an perinde in Deum uerum assecti sint. Plura.n. requisita sunt ad comparandum Dei amorem,qui neminem amat,nisi

omnia mandata absolute & fideliter expleat,& nullum debitum ossiciu neque in ipsum Deum,neque in quenque proximoris, neo in seipsum inter mittat. Et cum multo praecellentius sit a Deo amari quam ab aliis,miranduno est,si minorem certitudinem habere possimus de neces is ad amorem Dei obtinendum, quam de illis quae sussiciunt, ut daemoni placeamus, de extra Dei gratiam simus. Sed hactenus de hoc graui & protrito argumen-B to, progrediamur ad alia. Neque ex uitae mutate experientia neque ex pace ex latitia i - 'rum suis idonce colligitur certitudo fidei degraria. cap. X L.

SEd & experientia mutatae uitae, quam peccatores post poenitentiam In .se sentiunt,&pax ac laetitia iustorum nobis obiiciunt. Atque ex his certitudine gratiae sic colligunt. Cum.ri. peccatoribus,tibi pniam uera se cerint ea displiceant, quae ante placebant, & ea placeant, quae ante displiceo hant,& quae ante prae horrore nolebat tangere anima ipsorum, ea prae an 'gustia cibi sui sint,& cinere tanquam panem manducent,& lachrymis mutitosuauius potentur,quam ante uini haustu optimi,&eleemosynis libentius vacent,qua prius congerendis,& accumulandis pecuniis,& continenatia suauior illis fit quam antea erant carnis uoluptates,qui dubitare possunt eiusmodi mutationem dexterae esse cxcesss, dc aduenisse in se. ss. a quo uno

proficisci possunt isti de alia similes tam san, , de tam nobiles, de tam noui,& inexperti antea ipsis assectus Atque hinc uidetur docuisse Bernar. certo Beritia d. colligi posse praesentiam .ss. Nam ut alia ipsius testimonia, quae aliis locis

opportuniora erunt,nunc intermittamus in serm. Lin. 8.Pasch.aperter dicit. Tris.ss. USaner nouum superuenisse spiritum, certissime noua conuersitio uitae tem- scis, ut setur. Et in in ser. 1. Pent.cum doceret tria operari in nobis Spiritunsanctum, curemus aut declinemus a malo,uidelice copunctionem,supplicatione, remissione, Mo.

462쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE ita scribit. Initium reuertendi ad Deum poenitentia est,quam sine dubio spi aritus operatur,non noster,sed Dei. Idque de certa ratio docet,& confirmat autoritas. Quis enim cum ad ignem uenerit algens,& fuerit calesa 'us,du

hitabit,ei ab igne uenisse calorem, quem habere non poterat fine illo Sie ergo qui prius in iniquitate erat frigidus, si postmodum seruore quodam poenitentiae accendatur, alium sibi spiritum, qui suum arguit, & d audior, aduenisse non dubitet. Habes hoc te in Evangelio, ubi cum loqueretur de spiritu,quem accepturi erant credentes in eum,Ille,inquit,arguet mundum de peccato . Sed quid prodest poenitere de culpa, & non supplicare prouenia Necesse est, ut etiam hoc spiritus operetur dulcedine quadam spei replens animum, per quem fiducialiter postules, nihil haesitans. Vis ne ostendam tibi etiam hoc opus esse Spiritustanetis Utique dum abest ille t te aliquid in tuo spiritu non inuenies. Denique ipse est, in quo clamamus Abba pater, ipse qui postulat pro simius, gemitibus inenarrabilibus. Et ' φ post pauca, cum doceret ad iaciendum bonum tria in nobis esticere euna P WW,lit dein spiritum,nemper monere memoriam,docere rationem,mouere seu asficere uoluntatem ita subdit. Memoris suggerit bona in cogitationibus sin' et is,atque ita ignauiam nostram, torporeiaque repellit. Propterea quotlas huiusmodi suggestionem boni senseris in corde tuo,da honorem Deo, &age reuerentiam Spirituisaneto cuius uox senat in auribus tuis. Ipse nancruest qui loquitur iustitia. Et in Evangelio habes quia ille Liggeret uobis omnia,quaecunque dixero uobis,& aduerte quid praemisereat.llle docebit uos omnia. Dixeram enim,quia docet rationem. Et quia stienti bonum sacere, de non facienti peccatum est illi,mox subiicit. Propterea risi solum moneri, de doceri,uerum etiam moueri de assici ad bonum necesse est,ab eo utique spiritu,qui adiuuat infirmitatem nostram, & per quem in cordibus nostris diffunditur caritas, quae est bona uoluntas. Haec Bernardus. Ex quibus

satis dilucide uidetur posse inferri, de ista non posse esse, nisi ab Spiritusanacto,& qui ea habuerit, & in se expertus fuerit, nihil debere dubitare depraesentia Spiritustacti. Sed ualidius hoc ipsiim uidetur posse probari ex

pace de istitia,quam iusti in se experiuntur.Nunquam siquidem tanta pax, nunquam tanta tranquillitas & Genitas conscientiae, nunquam tanta laetitia Sc exultatio inuenietur in peccatoribus. Haec autem omnia securitartem, de certitudinem de sua iustificatione uidentur requirere.Vbi enim alia qua inesset formido iustis de re huiusmodi, cum eam unice desiderent, re quirant,& in precio habeant,non pax, metus et turbatio,non Isilia,sed moeror, de tristitia, non securitas,sed anxietas & solicitudo eorum animos occuparet. Et confirmari hoc potest quia non uidetur sitis decere bonistatem & cis etiam diuinam,sic sibi uoluisse nos inseruire,ut niinqua etiam eorum quod in nobis est pro ipssus obsequio facientes,posiimus certi esse, nos ei gratos esse de placere.Magisque hoc tyrannici,& dissicilis domini,*henigni de humani esse uidetur. Iudaicum eum de pharisticum dicunt, de

463쪽

LIB. IIc. IN i IX. c AP. xo 4 A magis legi timoris quam amoris conuenire docere homines,semper timere de sua salute,cum uoluerit nos dominus seruire es in istitia,& qus posti Iaeo.calamus in fide postulare nihil haesitantes.Ipse. n.dixit. Omnia quscunqr oran Mare. u.ctes petitis,credite,quia accipietis,& euenient vobis. Et Ioan.ait. Persedita cat. Io. ritas soras mittit timorem. i haec aut similia contra nos putant grauiterficere, in multis sane uidentur decepti. Non enim expendunt differentiam inter certitudinem,dubium,& opinionem,& inter certitudine fidei humanae de diuinae. Neque intelligunt,quae ad pacem,laetitia, & securitatem conmentiae sussciant. Quis etiam sit timosiquem caritas soras mittit uidentur ignorare. Et praesentiam. ss. pergratiam gratis datam cum praesentia ipsius Per gratiam gratum facientem confundunt. Quoniam uero de discrimine

certitudinis humanae fides Se diuinae, & utriusque a dubio & Opinione lu- e.1.1.er

culenter iam egimus,cotenti erimus, alia nunc, ne quispiam decipiatur,pro uirili nostra disserere. Enimuero ad pacem de laetitiam conscientiae immo etiam ad securitatem, quae potest haberi in uia,satis esse potest certitudo humana de gratia. Quod si haec nequeat haberi, dequo postea uidebimus, potest profecto ad ista omnia sussicere opinio uehemens de nostra iustificatione. Satis est enim opinio probabilis de consecutione honoris alicuius, aut Dictoriae uel emolumenti alicuius,quod impense Optamus,ut gaudeamus, e& exultemus dum uel per conici iuras,tu indicia aliqua,& argumenta probabilia,eo inclinamus, ut credamus, nos ea assecutos, de uoti nostri copon tes esse essectos. Verii illud uere dicitur,eu qui dubius esset,& anceps de sita iustificatione neci: pacem posse habere in conscientia, neci: isicia, aut securitate sed tristis,& moestus sit,& perplexus,& anxius,& inquietus,oportet, donec illud dubiu ex aio suo deponat,& persuadere sibi incipiat aut sestemat is credere sedisse se,quod in se erat,nem Deu qui benignus,& suauis est,et diues in misericordia amplius aliquid a nobis exigere,qua nos posiimus,et

stire,& fine magna dissicultate prinare.Et possunt ista ex lo quota familiari declarari. Habet maritus bonus pacem in aio suo,et exultat non Parii,

probabiliter credit se inuenisse,& habere adeo bona et fidele uxore,ut necti laet cliel leuisiima aliqua causa occurrat suspicadi uel coniiciendi aliquid cotra fi. Eph. . adelitate ipsi .Et ut securus sit de ipsa totoci: die ea sola domi relinquat ma comodumiore certitudine non requiri qua ea probabilitate qua coiter de mutua fidem latra sua habent inter se tales coniuges. Vbi uero maritus de fide uxoris suae dii. hilare incipit,& sibi persuadere non potest se habere bona, de fidesem limarem,neque pacem potest habere in animo suo heque laeticiam,& moestus, de anxius incedit,& amarulento est, & inquieto animo, nem domo egredi audet, se seta ueretur relinquere. Et quemadmodum qui sic dubius est de mdelitate,& probitate suae uxoris,parum aut nihil illi fidit,& parua, uel nulla

ab ea auderet postulare,neque libenter illius familiaritate utitur, contra uearo,qui persuasionem habet probabilem de fide,& probitate ipsius etiam si non omnino sit certus, omnia illi fidit,omnia apud eam audet, omnia sibi

464쪽

de illa pollicetur,& gratissimam habet illius similiaritatem ita sane Iicet dv. Chius de sua gratia,parum fidat Deo,parii apud eum audeat, parua sibi de eo: ii pro eo Ore polliceatur,neque eam Istis iapossit assequi, aut eam magni.

tudinem dulcedinis in se experiatur,quam abscondit Deus timentibus se,& reuelauit illis,qui in ipsum .erant, tamen qui certitudinem humanam, uel persuasionem saltem ualde probabile habent de sua gratia apud Deli, fiduacialiter agunt apud ipsum,omnia illi credunt, omnia ab eo sperant, in eum etiam omnem solicitudinem secure proiiciunt,necp quicquam habent pre

ciosius,aut dulcius Mam ei adhaerere qua eum amare,& laudare,qua eum

Sap. ii. a glorificare, x prsdicare. Ecgustare hi pollunt,quam bonus,& suauis est do a. csi minus de uberibus consolationis eius inebriari. Quandiu tamen in hac uita G, tiis uiuunt,non Omnino securi sunt,necp omne formidinem,aut timore de sua vir perta gratia, ut de sua perseueraria a se expellunt. Norunt quippe illa. Beatus uir, retineat eu semper est pauidus. Cum timore, de tremore uel am tautem oper pia stata. mini. Q ii se existimat stare, uideat ne cadat. Ne laudaueris hominem in uiaque eo ita in sua. Eic sus sanctissimorum uirorum, ne superbiant,& prorsus sinetia. more situ prae oculis habet. Nel obliti sunt illius admonitionis psalmist Probis e Seruite duo in timore, de exultate ei cum tremore. Diligenterm didicerunt x. G. '.d Paulo,habere se illesaurii gratiae in uasis fictilibus, ut sublimitas sit uirtu- L .io. dxis Dei,non ex nobis.Neque persecta caritas soras mittit timorem,aut laera M., midine de gratia diuina aut salte de nostra perseueratia. Quo. n.quisti: plus a. co. b diligis,& amoris uinculis ei arctius coniungitur, eo solicitus est magis oKIO. illi ,qus Deo placet,& cauet illius ostensam Midiosius, se ueretur cit Ioboia opera sua,ac timet grauius, ne tin benefici si culpa sua perdat. Sed pellit quide a se persecta caritas necti secu admittit seruiu timore,quo quis Deum timet,ut seruus diam,di taxat. sob paratas sibi poenas,si eu offendat. Expellit de timore illii persecta caritas,quo quis sic Deu timer,ut anxius sit, do dubius de uelut diffsus de sua salute ne sibi quicquam audeat boni, aut se cidi de diuina benignitate,& masuetudine polliceri. Habet.n. omnis caritas fiduciam de diuina mis bicordia,& liberalitate semper secum coniundia, de comitem. Et persecta caritas ab p certitudine fides multa bona audacter,&constanter sibi de Deo pollicetur,& uelut Deo intima, de impavida sic sspe

in diuina irrupit arcana, & cii ipso Deo ta familiariter,ianque amanter miscet colloquia,ut celsitudinis,& maiestatis ipsius pene uideatur oblita. Non igitur Iudaicam,aut Pharisaicam docemus doctrina, cum docemus, nemianem posse hic citra Dei reuelationem certum ex fide esse de sua gratia, necpperplexos,& ambiguos,semperi de sua iustificatione nutates facimus homines,ri eo pacem, de istitiam conscientiarum auferimus, nem quae legi clamoris magis,quam quae legi amoris conueniant, tradimus,ut perpera n his obiiciunt aduerserit. Sed ea nitimur hominibus persuadere,quae humi LRa.b litatem decent Christianam, quaecret doceant oes sobrie sapere,isc a Pharisaei Euangelici supercilio contineant,eal ron de confidentiores eos,& auci

465쪽

LIB. IX. IN IX. c A P. 2 os A ciores,& securiores & magis istabulidos,& in ueriori & tutiori pace conamentiae constituant. Ne qualiscian uitae mutatae experientia certitudine V, muta fidei de gratia praestare po teli, sed duntaxat coniecturam ipsius probabile, is experie uel certitudinem moralem. Alia nanque est Praesentia,quam .ss. sui extatbet tia certisuiuslis .dum eos templa sua inicit,& filios Des,arcp haeredes uitae aeternae co dineta stituit,& alia,qua nos adiuuat de motat ad actus naturx nostrs impossibi- .pbabilem les,aut ualde dissiciles.Et sicut peccatores dono propheris dc gratia miracu praestat de lorum nonnunti imparsit, ita de ad egregios uirtutum actus peccatores quandoca: excitat & adiuuat. Atq; ab hoc auxilio,& bonorum habituum acquisitione prouenire poster,ut longe alios Δe ualde dissimiles assectus in se aliqui experiantur abillis,quos prius sentiebant, etiamsi nondum peruonerint ad Dei gratiam. Quod & tum maxime contingere posse, cum illi astaerarent in peccato,tantummodo ob ignorantiam aliquam culpabilem. Ato hsc pro testimoniis etiam Bem. satis nunc potcrunt esse,quia inferius illa cum aliis eiusdem copiosius elucidabimus.

Exsusceptis sumentis non habetur certitudo fidei degralis. Cap. XLI.

O Vam uero gratiae certitudinem ex illis,qus in se iusti experiuntur,

satis stabilire nequeunt,qui gratis incertitudini aduersamtur,permide contendunt ex ut Ac efficacia sacramentorum suadere. Sacram

ta,esunt,efficacissims & certissims causs gratis existunt, de ad hoc nobis be a- nignis; ime a Deo donata sunt,ut supplerent,quod nostrs existimationi deo esset,ac certos nos redderent impartiis nobis sus gratis. Derogant igitur ipsis, ac de uerbis Christi dubitant,seu formidant,qui non certo de absi ulla formidine llentiuntur,se suisse gratiam per illaco secutos, siquidem ea pro humana fragilitate reuerenter deuore, sc abscp conscientia istalis peccati susceperint. Christus enim dilucide in Evangelio promisit gratiam suam diagnesuscipientibus Baptismum,Poenitentiam,& Eucharistia. Et Ecclesia ideipsum de aliis quatuor sacramentis definiuit. Vnde de Pau. generaliter de intrepide inirmat. Q totquot baptizati estis,Christum induisiis. Et alibi tuto GG-3.

& secure accedere posse ad eucharistiam tradit eum,qui se probauerit. Et p cor. Poenitentiam certo asseuerat Corinthium incessitosum,atet ipsos etia Co rinthios salutem assecutos.Hoc insuper ueritas formarum sacramentalium π.Tuidetur exigcre. Nam si non semper consequuntur gratiam,qui Baptismu, put poenitentiam reuerenter Asopi mi,quomodo sacerdotes in cunctanter inirmant se eos baptizare aut absoluere Si dubitare posset poenitens , etsi per absolutionem sacerdotalem gratiam consequatur, posset,ut argumetatur Lutherus dicere sacerdoti affrmliti se illum absoluere.Tu metiris. Atque ista omnia dilucidiora postumus facere ex testimoniis sanctorii. Amb. Amb. lib. 3.de sacramentis aperte asserit animam recens baptizatam,uidere oculis fidei se mundatam ab omnibus peccatis. Videt, inquit,videt oculis fides.

Qui ergo possit dubitare de sua gratia,qus se mundatam ab omnibus Pe

466쪽

DE INCERTI TvDINE GRATIAE

otis uidet.Quae videmus,certa utici: de indubitata nobis sunt, de illis Cpossimus,etiamsi uelimus,ambigere.Sed de urgere aliquanto magis uideo tur,quae sectuuntur. Cohuertens enim statim sermonem ad hominem baptizatum,subdit. Ideo presume,non de operatione tua, sed de Christi gra. . tia. Gratia enim saluati estis,dicit Apostolus. Noc hic est superbia, sed dea uotio,non est arrogantia,sed fides. Ex his palam uidetur Amb. sensisse,cer tam esse baptizatis suam gratiam,idci: non utcunm sed certitudine fidei. Sis

quidem de oculis fidei dicit uideri ab eis suam mundiciam,& praesumptionem de gratia per Baptismum accepta clare inirmat,non esse arrogantiam,

Geus. a fide. Ne 3 minus aperta sunt pro his testimonia Aug. In illa uerba inuis M. R .s i Siquis spiritum Christi non habet hic non est rius reserente Beda,sic scribit.Ecce adiuuante ipsius misericordia spiritum Christi habemus,& ipsa delectatione iustitiae,integra fide,catholica fide,spiritum Des nobis inen cognoscimus. Quibus uerbis clarius potuit explicare nos per fidem cognoa eis., nostram iustificationem Sed ut intelligas,quod modo praecipue agi mus,ex sacramentis istam illum collegisse certitudinem,audi quid in.c. i. liubelli de medicina poenitentiae scribit.Non ea inquit, nobis dimitti preca. mur,cum dicimus,Dimitte nobis debita nostra,quae iam in Baptismo dimissa esse credimus nisi de ipsa fide dubitamus,sed utio de quotidianis peeratis hoc dicimus. Ecce apte habemus ex Aug.de fide ipsa dubitare,qui du3 hitat an sibi sint dimissa peccata in Baptismo. Et huc spectat,quod in quendam psalmum diserte tradit competere fidelibus de sanctificatis in Christo,

ut ausint dicere. Custodi animam meam,quoniam sanctus sum.Non enim mi,4 haec est superbia elati,sed consessio non ingrati. Verum luculentius multo est,& ualidius in nos pugna quod. e. . lib.ticontra literas iniit ni Donatistae idem scribit. Cum enim conaretur consulare haeresim Donatistarum asserentium per bapti sinum collatum a malo ministro neminem iustificari, de peculiariter illa uerba Petiliani niteretur refellere,conscientia dantis attenditur,qui abluat accipientis,hoc praecipuo argumento illos impugnat.ED set enim inquit,sidus spiritalis incerta,nel quispiam posset esse securus,qua tuncunt daret operam,ut a bonis Baptizaretur,fi conscientia dantis attenditur,quae latet oculos accepturi nem ad aliquid absurdius ibi deducit Petilianum.Quod si inconueniens est salutem spiritualem esse incerta, possimi igitur iusti ex sententia Augustini de sua salute esse certi. Et confirmari hoe potest,quia c. .admonet,ut Donatistis obiicientibus hse uerba. Contaentia dantis attenditur,qui abluat accipientis,respondeant fideles hunc in modum. pe mihi ignota est humana conscientia , scis certus sum de Christi misericordia. Et cum audierint. Qui fidem a perfido sumpserit, non fidem percipit,sed reatum,respondeant. Non est perfidus Christus, a quo fidem

percipio,non reatum. Et cum audierint. Omnis res origine,& radice consistit,& si caput non habet aliquod,nihil est,respondeant. Origo mea Chri stus est,radix mea Christus est,caput meum Christus est Et cum audierint.

467쪽

LIB. IX. IN IX. c A P. 2 os A Quae potest esse peruersitas,ut qui suis criminibus reus est, alium faciat inanocentem,respondeat.Me innocentem non facit,nisi qui mortuus est propter delicta nostra,&resurrexit propter iustificationem nostram.No enim, ministrum per quem Baptizo credo,sed in eum,qui iustificat impium, ut detur mihi fides ad iustitiam. Haec Augustinus. In quibus uidetur aperte asserere,posse legitime baptizatos certos esse de sua iustificatione, & constater asserere se esse factos innocentes in Baptismo, ne F posse per maliciam , dantium impediri uirtutem Baptissimi.Quae omnia ex diametro pugnant

cum omnibus,quae supra asseruimus. Atque haec omnia hoc argumento

Theologico communire postlimus. Certa sunt& finita, quae requiruntur ad digne sacramenta suscipiendum,nem ponendum obicem gratiae, quam ipse in se continent,& efficiunt in quocunt non ponenti obicem, & de iistis potest cuicunm Christiano aut saltem doeti s uiris constare, an ea apporian nec ne.Si enim exempli gratia,ut quis digne accedat ad sacramentum poenitentiae requiritur displicentia de omnibus peccatis propter Deum, de propositum seruandi omnia mandata,& ilitandi quancunt Dei o sim supra omne uitabile,& examinatio diligens conscienti quantum probabiliter existimatur requiri,& suscere,ut possimus omnia is testa peccata cofiteri,quae nunquam sumus consessi,de istis omnibus euidentia possumus

habere,& certo potest nobis constare,an illa secerimus,uel habeamus, nec ,

me. Et quicquid sit de secramento poenitentiae,quod plura,& maiora requin rit,certe ad Baptismum non requiruntur ut multum nisi ista tria,displicem tia scilicet de omnibus peccatis,quae quis commiserit, propositum seruans di omnia mandata,& uoluntas suscipiendi Baptismum, ad deponendum Meterem hominem,& inchoandum nouam uitam. Et de istis cuicunm utoti ratione potest euidenter constare. Et saltem eum,qui nulIius mortalis precati esset sibi conscius indubitatum uidetur posse iussi ri si habeat praeter duo posteriora dolorem in generali de peccatis,si qua sorte per ignorantiam admisti4t.Necp quisquam doctorum catholicorum plura requisiuit, ut quis iustificetur per Baptisinum. Neo Ecclesia requisiuit unquam plura a catechumenis,ut potest patere ex int ismis Ecclesiasticis,& ex illis,qus ex Augustino statim reseremus. Et cum doctor subtilis in locis. c. in citatis dici qualenculam displicentiam de peccatis susscere cum Baptismo,no limu lut propriam opinionem tradit. Sed uelut ea, quae communia suisse uiodeantur,& certa suo tempore. Et nisi ista,uelut certa recipiant, incena erit

ualde doctrina secramentorum,& ipse ingressus primus ad uitam . & peri culosum esset ualde se pere sacramenta Ecclesiae. Verum ita qus tam mul Rsem,ntis,et quidem non fine causa iactantur,quibus', maxime steri uidentur,qui

certitudinem gratiae tuentur tripliciter possumus infringere. Primo. Esto certa sint,& finita,quae requiruntur ad dignam susteptionem sacramento. rum, nemini tame potest satis certum esse nihil sese eoru intermisisse. Quia

iserea,quae neces sunt ad dignam se uonem sacramentorum illud

468쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE.

ues in primis ex cosensu omnium requiritur, ne sit in ea suscepturo aliquis cerror,uel aliqua ignorantia uincibilis. Et nisi illam deponat, nunqua qui ea susceperit,iustificabitur,quantuncunt, dolorem habeat de suis omnibus peccatis,& propositum seruandi omnia mandata. Alioqui de multos neaeesse erit lateri iustos,& si moriantur,saluos sore, qui obstinate permanent in sitis erroribus. Quare,cum nullus possit per fidem,esse certus, quod ina .cor. 4 reat omni ignorantia culpabili,ut supra ostendimus,& Paulus uidetur testiri,cum ait. Nihil mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum, uel ex hoc liquere potest nemini posse esse certam eκ fide suam iustificationem, etiam per sacramenta. Neci: hoc est sane,quia dod lina Ecclesiae circa ista fit incerta. Certa enim est de indubitata, sed quia nemini potest satis constare, an huiusmodi aliqua ignorantia uel inconsideratione obicem sacramentis ponar,quod quidem & nouit Ecclesia,isc explicat cunctis necessimum esse, Reston. a. ut per ea iustificem ir.Sed nem uideo esse usquequaci: certum,etiam cessante

errore,uel ignorantia uincibili,sufficere,quae computata sunt ad iustificationem cum sacramento Baptismi,uel poenitentiae. Non est enim apud Omo Mag.fient. nes certum,sicramenta ista conferre primam gratiam. Quin de sicramento Ata. Hal. Poenitentiae grauissimi autores tenent contrarium, de de sacramento BaaGabr. ptismi,& generaliter de omnibus sacramentis Maioris in. idem tenet.

Muis. Quod si ista sacramenta non conserunt primam gratiam probabile erit rein quiri ad dignam eorum susceptionem tantam disposstionem, quanta suffaciat sine ipsis ad gratiam,& qui illa fine ea reciperet,uel peccare mortaliter, o

uel siquidem per ignorantiam inuincibilem eκcusetur,neci: assequi gratiam, ne p peccare mortaliter,sed de in eorum silmptione dari medium accessiim, s. Botia. quem Plaerici: non infimi nominis autores circa susceptionem sacramenti Gers GL Eucharistae tuentur. Itam omnibus dii s de hssitationibus de nostra iustificatione potest esse locus secundum praedictas opiniones, etiam susceptis sacramentis,quibus de posset esse illis non susceptis. Quare cum istae opiniones damnais non sint ab Ecclesia licet oppositae sint multo probabiliores, non est,unde magis certitudo fides de gratia nostra possit colligi propter Relum, suscepta sacramenta,quam propter nostras dispositiones.Vti radicitus totum hoc argumentum subruamus de meruemus, dico tandem, etia si cer eum sit ex fide ad gratiam sussicere cum sacramento Baptismi uel Poeniteri rix,qualencuncν poenitentiam peccatorum,cum proposito seruandi mana data de uoluntate Liscipiendi Baptismum,adhuc tame non sequitur nobis posse certam esse ex fide nostram gratiam. Qtianquam enim cuiuis potest constare euidenter,an ista habeat, nec ne, nemini tamen certum esse potest ex fide,uel euidenter,ut e. .tradidimus,se esse uere Baptizatum uel ab lutum. Sia requiritur adhaec sacramenta de alia omnia conficienda intentio

ficiendi quod Ecclesia iacit ut apertissime dissinitum est in Concilio Horetino,&insessione. . nostri huius concilii can. it. desicramentis in genere.

De intentione autem ista nullus potest absq; diuina reu latione certus esse aedem s

469쪽

LIB. IV. IN IX. c Ap. to A fidem,ues euidentiaio.Quis entin teste Paulo, scit hominum quae sunt hos r. Cor. a. cminis,nisi spiritus hominis qui in ipso est.Neq; salua fide crediderim pora Neces ana defendi,quod quidam uir pius,idenet docissimus ob obliuionem, ut ipse est inutilio

interpretor,definitionum Ecclesiae tuetur non requiri intentionem mini ministri adsiti ad conficiendum iis c sacramenta,sed satis esse si exterius ostendar,se uelo costiendula conficere,quod Ecclesia intendit. Nam sanctus Thomas ut inquit tertia sacranota.

pausiquaestione sexagesimatertia, articulo odiatio satis esse ad haec sacramenta tradit intentionem Ecclesiae, quae uerbis sicramentalibus exprimi. tur,ubi contr2rium exterius non ostenditur. Et alioqui, quomodo, ait,hsreticus,qui non credit sacramentis Ecclesiae, uere baptizaret Cunque

euidentisisime quis faciat,quod Ecclesia intendit qui addit, possibile est basptizantem non habere intentionem baptizandi s Et cur non potius credamus ita nobis notam esse ipsius intentionem,ac notum putamus & induabitatum,eum trabere intentionem,percutiendi,quem videmus nullo cogete alterum percutere. Sed haec argumenta nullius planer momenti sunt . s. Thomani pie satis exponit Caicianus in citato loco.Et quidquid in eo a ti. dixerit,& in. . d. s. palam est statim in art. io.eum dicere ueritatem sacra menti non subelli,siquis derisorie uel ioco de non serio sacramentum con serret. Et quanuis in corpore art.adiccerit,prscipue si exterius eam peruo

sitatem intentionis minister manifestet,tamen in resp.ad. r. nullum tale timPeramentum adiungitur. Et cum in. q68.art. . ad. 2.&in. . d. 6. Palam asseveret rebaptizandum esse adultum, qui non habuisset intentionem suae V piendi sacramentum,idi Innoc 3. clare definierit,quomodo credamus il Maiores a lum sensiae non elle requisitam intentionem ex parte ministri, qui ueriur, de bo.σde principalius concurrit ad sacramentum conficiendum Nam suscipiens, tantum concurrit passive . Hsreticus uero ideo rite baptizare potest,quia licet erret circa sacramentum Baptismi, potest tamen uelle sacere quod sauciunt fideles,ut si sorte uerum sit quod ipsi sentiunt,non careant sui tanto salutis remedio.Et ita multi possunt sacere pixra , quae alii faciunt,etiamsi tacredant esse inutili ut uel ea ratione coelent suam perfidiam. Unde&illi peccato superstitionis peccant,qui faciunt,qpae docent superstitiosi uel neocromantici,& apostasiae uel idolatriae peccato obnoxii sunt, qui se iuxta ritum Iudaeorum circuncidunt,uel thura idolis offerunr,quantuncun haec inutilia & uana credant. Et nisi hoc credebatur esse possibile,cur eo recur sum est, ut diceretur non esse necessaria intentio ministri ad conficienda sincramentasiniae potes esse magis manifesta contradidito,quam asserere haereticum non habere intentionem faciendi,quod Ecclesia facit, de tamen rire baptizare propter intentionem Ecclesiae, dc rursus adiungere, non esse possibile ut quis non habeat intentionem iaciendi quod euidentissime sa-cit Sed in hunc paralogismum ideo inciditur,quia no aduertitur, aliud esse .proferre uerba sacramentalia quod nunquam fit sine intentione proserenudhaliud coiificere sacramentum Baptismi,quod potest non intendi ab eo.

470쪽

DE INcERTITUDINE GRATIAE.

v qui profert uerba,& in omnibus ostendit se exterius uelle illum conficere. CGod si potest haereticus carere intentione baptizandi, tametsi exterius baptizet,non igitur ita nota mihi est haec illius intentio,ac intentio me per cutiendi in eo,qui me nullo cogete percutit. Neci: si esset ita nota, nota esset censenda ex fide uel euidenter.Neutra enim intentio maiori certitudine nobis nota esse potest,quam morali Quare illud nullatenus est cocedendum, quod & idem autor ait,certiores nos esse quoad nos,q, rite sumus bapti

rati,quam quod rite Baptizatus consequatur gratiam. Et uel ipsa absurdistas &impietas,quam haec uerba nant,deterrerequenuis debent ab eomin quenuis sensum assertione. Atque ex his liquere potest,quid ad illa, quae magis urgent,respondere debeamus quae ad prohadam ex susceptis sacramentis certitudinem gratiae inducta sunt. Non enim dubitamus, sed certa fide credimus eos omnes iustificari,qui digne suscipiunt sacramenta. Nemtantum ineptum,& periculosum,sed plane haereticum censemus, eos gratia sacramenti fraudare, qui se uere probant & conscientiam suam discutitit ad ea reuerenter suscipienda.Tantum autem dicimus,nest per fidem,neque euidenter posse quempiam scire,an illa susceperit,uel se idonee & quantum necesse est ad ea sumenda parauerit.Nem ideo ab eis suscipiendis continere se quis debet.Satis quippe est,ut ea sine periculo sumatur,probabilitas moralis de suffcienti praeparatione.Et ueritas sormarum faciamantalium Baπptismi,& poenitentiae nihil amplius exigi quam ut uere mundentur absoluantur a suis peccatis,qui se ad illa legitime disposuerint. nem sacerdotes oper illa uerba, Absoluo thaliud intendunt significare,quam quantum ex se est,absolutionem peccatorum effociter pristare. Quamobrem nemo dein heret dubitare de sua gratia qui putat rite ad ea se praeparasse, & deuote aereuerenter ipsi susceperit. Sive autem dubitet,sive non,indigni sunt sacerdotes,quibus illa irrogetur contumelia,de qua argumentatur Lutherus. Et ut

polla colligi ex statim dictis,non solum iniuste,sed & salso his tam contu meliosa uerba dicerentur,etiam si constaret poenitenti se propter suam indias spositionem remansisse post eius absolutionem in peccato. Et quoniam Ambri dum nulla apparet causi dubitandi de legitima dispositione ad Raptismu .& de intentione baptizantis,quicunq; fidelis certo credere debet,'se esse interius mundatum,at 3 hanc persuasionem causat fides de Escacia Baptisini merito Amb.animam recens baptizatam asseruit se oculis fidei uidere muResp. as3 datam,& eam prssumptionem non esse arrogatiam sed fidem.Et Aug. obloca Aug. eandem causam asseruit fideles posse dicere Deo. Custodi animam meam, quoniam sanctus sum. Et quia prudelia humana dictat ut in ossiciis & operationibus humanis contenti simus certitudine humana in. . Coses admoRO.41α ne ne quispiam oret pro peccatis sibi dimissis in Baptismo. In loco autem lacum. citato ex lib. de utilitate poenitentis propterea dicit dubitare de fide qui dubitant dimissa sibi esse peccata in Baptismo quia cum non dubitet se rite baptizatos,& fecisse praescripta sibi ad Bapti um reuerenter suscipiendum ,

SEARCH

MENU NAVIGATION